ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ: "ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ".

Ακούω πολλές φορές να λένε "Τα παιδιά μας είναι κακά, δεν μας ακούν, είναι άτακτα, βρίζουν" κλπ. Πώς θέλετε, αγαπητοί μου, να γίνουν τα παιδιά σας καλά, όταν εσείς τις Κυριακές και τις γιορτές δεν πηγαίνετε στην Εκκλησία, αλλά πηγαίνετε στα καφενεία, στα οινοπωλεία, στους κινηματογράφους, στα θέατρα και στα γήπεδα, και συζητάτε άκαιρες συζητήσεις και κατηγορείτε και κατακρίνετε τον έναν και τον άλλον, και παίζετε χαρτιά και μεθάτε;

Πώς είναι δυνατόν τα παιδιά σας να γίνουν καλοί άνθρωποι, όταν εσείς οι ίδιοι, πολλές φορές μπροστά στα παιδιά σας θυμώνετε και βρίζετε τα θεία; Όταν αρπάζετε τα ξένα και αδικείτε τους άλλους; Όταν κλέβετε και λέτε ψέματα όταν συκοφαντείτε και επιορκείτε; Όταν έχετε όλο σας το νου και την προσπάθεια στα υλικά πράγματα, ενώ για την ψυχή σας καθόλου δεν φροντίζετε ούτε ένα εξομολογείστε, ούτε να μεταλαμβάνετε, ούτε να προσεύχεστε, ούτε να μελετάτε βιβλία ηθικά και θρησκευτικά;

Εκτός από το καλό παράδειγμα, έχουν καθήκον οι γονείς να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους από την βρεφική τους ακόμη ηλικία. Να τα διδάσκουν τον φόβο του Θεού, να κόβουν τις κακές ορμές τους και τα ελαττώματα, όπου παρουσιάζονται να μην τα κολακεύουν και να μην τα κάνουν τα κακά θελήματα και τις ορέξεις τους.

Σε όποιες πράξεις συνηθίζει κανείς από την παιδική του ηλικία, σε αυτές ευχαριστείτε και όταν γεράσει, είτε καλές είναι είτε κακές. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αρετές. Συνήθισε κανείς από μικρός στην Εκκλησία; και όταν γεράσει θα πηγαίνει με ευχαρίστηση. Συνήθισε να προσεύχεται από μικρός, να εξομολογείται, να κοινωνεί, να είναι ελεήμων; στα ίδια αυτά θα ευχαριστείται και όταν ενηλικιωθεί και γεράσει. Μάλιστα η κακία, όταν από μικρός την συνηθίσει κανείς, διπλασιάζεται.

Όταν λοιπόν θέλετε τα παιδιά σας να γίνουν καλοί άνθρωποι, και να ευφρανθείτε με την πρόοδο τους, να τα συνηθίζετε από μικρά στην ευσέβεια. Εάν όμως φροντίζετε μόνο πώς να αφήσετε πλούτη και κληρονομιά στα παιδιά σας, και δεν φροντίζετε για την ανατροφή τους, τότε και σεις είστε δυστυχισμένοι και τα παιδιά σας μια μέρα θα γίνουν δυστυχισμένα και επιβλαβή και στον εαυτό τους και στην κοινωνία.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

ΓΕΡΩΝ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ: Η ΑΓΑΠΗ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ!

Η αγάπη εκδηλώνεται περισσότερο στην πτώση του άλλου.
Καλείσαι να γίνεσαι συμπαθής στις πτώσεις των άλλων.
Αν βλέπουμε κάτι άσχημο στον αδελφό μας, στο συνάνθρωπό μας να μη μιλάμε καθόλου… να προσευχόμαστε.
Η μεγαλύτερη μορφή αγάπης είναι να προσεύχεσαι για κάποιον που δεν το ξέρει…

Γέρων Ευσέβιος Γιαννακάκης 

ΓΕΡΩΝ ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ: ΝΑ ΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΟΥ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΕΓΩ ΘΕΛΩ Ν' ΑΛΛΑΞΩ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΘΕΛΩ ΛΙΓΟ!

Π. Ευμένιος Σαριδάκης: Να λες γιέ μου στην προσευχή σου: "Χριστέ μου, εγώ θέλω ν’ αλλάξω αλλά δεν αλλάζω γιατί σε θέλω λίγο. Βοήθα με να σε θέλω πιο πολύ Χριστέ μου".

ΑΓΙΕ ΧΑΡΑΛΑΜΠΕ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας 

Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σεβήρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική ψυχή του Λουκιανού επέτεινε την οργή της και διέταξε να αρχίσουν τα φρικώδη βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα. Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής. Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον αληθινό Θεό.

Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.

Περί των Λειψάνων του Αγίου Χαραλάμπους δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες. Η μοναχή Θεοτέκνη Αγιοστεφανίτισσα στο Συναξάρι του Αγίου Χαραλάμπους (1995 μ.Χ.), καταχωρεί πληροφορίες σχετικά με την τιμία Κάρα του Αγίου, η οποία φυλάσσεται στη Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, η Κάρα του Αγίου δωρήθηκε στη Μονή από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Βλαδισλάβο, το 1412 – 1413 μ.Χ., μαζί με δύο κτήματα στο Μετόχι Μπουτόϊ. Για την εποχή και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε το πολύτιμο αυτό κειμήλιο στη Βλαχία, δεν σώθηκαν πληροφορίες. Επίσης, τμήματα της τιμίας κάρας του Αγίου Χαραλάμπους φυλάσσονται και στον ομώνυμο προσκυνηματικό ναό της κωμοπόλεως Θεσπιών της Βοιωτίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 10 Φεβρουαρίου. 

http://www.saint.gr 

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ: "ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΛΩΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ".

Μας περιμένει ο Θεός με αγκαλιά, τα χέρια του απλωμένα, στην εξομολόγηση. Τα δάκρυα θα μας πουν αν όντως εξομολογούμαστε σωστά.

Καταθέτω εμπειρία. Άρρωστη κυρία καρκινοπαθούσα, η οποία ήταν με το ρόγχο, δεν παρέδιδε ψυχή. Πήγα να την επισκεφτώ στο νοσοκομείο. Εκεί τη γνώρισα, στο νοσοκομείο. Τρέχω πάνω στο γέροντα (Πορφύριο), και λέω στενοχωρημένοι οι συγγενείς της δεν παραδιδει ψυχή,.

Ο γιατρός μου είπε: «Άντε βρε κυρία Σιδέρη, φέρτε κανά παπά, δεν παραδίδει ψυχή η κυρία. Δεν έχουμε τίποτε άλλο εμείς να της δώσουμε». Πήγα στο γέροντα. Καθοδόν του τα 'λεγα. «Γέροντα, δεν ξέρω τίποτε. Τη λυπήθηκα. Δεν παραδίδει ψυχή μου είπαν οι δικοί της, ο γιατρός της». Και φτάνω πάνω, ο γέροντας ήξερε, 'έφτασα.

Μπήκα μέσα, «έλα κόρη μου. Είδες; Πώς λαμβάνει υπόψη ο Θεός την προσευχή ημών των ανθρώπων; Η προσευχή είναι πολύ ισχυρό όπλο. Όταν προσευχόμαστε γι' αυτούς που δεν τον έχουν γνωρίσει, όταν προσευχόμαστε γι' αυτούς που δεν έχουν εξομολογηθεί έρχεται η στιγμή που ο ίδιος ο Κύριος αποκαλύπτεται μέσα στην ψυχή τους και τους σώζει, γιατί βλέπει ότι ήταν καλοπροαίρετος άνθρωπος, αλλά δεν είχε δώσει τη δέουσα σημασία στα καθήκοντα της τα χριστιανικά». Έκλαψε πάρα πολύ. Τόσο πολύ έκλαψε, που προσωπικώς φοβήθηκα μη μου πάθει κάτι. Και μου είπε «μη φοβηθείς, παιδί μου, τι θα δεις». Πράγματι, δεν ξέρω τι έγινε.

Ο γέροντας, κοιμήθηκε; Λιποθύμησε; Έφυγε από το σώμα του; Δεν ξέρω. Άργησε πολύ. Όταν συνήλθε μου είπε: «Έλα! Ο Θεός θα της γιατρέψει τον καθολικό καρκίνο και θα της δώσει περίοδο χάριτος να τον γνωρίσει».

Κι έτσι έγινε αδελφοί μου. Η γυναίκα αυτή, η ετοιμοθάνατη, η καρκινοπαθούσα γυναίκα πήρε περίοδο χάριτος για εφτά ολόκληρα χρόνια. Μεγάλωσε τα παιδιά της, αλλά πρωτίστως γνώρισε Θεό. Γνώρισε εξομολόγηση, τα μυστήρια της εκκλησίας, γνώρισε την αγάπη του, γνώρισε αυτή την ωκεάνια αγάπη του Θεού Πατρός, που πραγματικά της έδωσε τη χαρά να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, να πλουτίσει μέσα στην ταπείνωση, γιατί όπως ομολογούσε η ίδια «είχα τη μύτη μου ψηλά, τόσο ψηλά που δεν μπορούσα να δω τον αδελφό μου». Και πραγματικά αυτή η γυναίκα πέταξε στον ουρανό την ώρα την καλή, όταν η ψυχή της ήταν λευκή.

Μας περιμένει ο Θεός με αγκαλιά, τα χέρια του απλωμένα, στην εξομολόγηση. Μια εξομολόγηση, μετά δακρύων. Τα δάκρυα θα μας πουν αν όντως εξομολογούμαστε σωστά. Τη Θεία Κοινωνία που θα λάβουμε κατόπιν εντολής του πνευματικού μας μετά δακρύων θα τη δεχτούμε. Έλεγε ο Γέροντας, «να παρακαλάτε να σας δώσει δάκρυα ο Θεός». Δάκρυα όντως μετανοίας όχι συναισθήματος.

Η περίοδος που βιώνουμε μας προσφέρεται με τα αναγνώσματά της που πραγματικά εκεί βρίσκουμε το θησαυρό της όντως μετάνοιας. Σας το εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου, αδελφοί μου, «καλή μετάνοια, καλή απολογία!». Και μετά φόβου Θεού, πίστεως να προσερχόμαστε στο μυστήριο της ζωής.

Σας ευχαριστώ.

Απόσπασμα ομιλίας κυρίας Αθηνάς Σιδέρη,
πνευματικού τέκνου του Αγίου Πορφυρίου, κοινωνικής λειτουργού στην Ημερίδα που συνδιοργανώθηκε στις 13-3-2017 από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου – Πολιούχου Θεσσαλονίκης και πτυχιούχους της Θεολογικής Σχολής και άλλων Σχολών του Α.Π.Θ. υπό την αιγίδα του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου, με θέμα: «Το μεγαλείο της μετάνοιας στη ζωή του ανθρώπου».

Από το Blogger . giorgosthalassis

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ

«Ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης , δεν είναι όπως λένε για μένα, τον Γέροντα Παΐσιο και τον Γέροντα Πορφύριο! Αυτός είναι Μεγάλος, πολύ Μεγάλος Άγιος»!!!

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων «Αγίου Γεωργίου Καρσλίδη, του Μάρτυρα, Ομολογητή και Θαυματουργού»!!! (9 Φεβρουαρίου).

Ο ένδοξος Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης ο Μάρτυρας, Ομολογητής και Θαυματουργός, είναι ίσως ο μεγαλύτερος Έλληνας Άγιος του 20ου αιώνος. Οι περισσότεροι Έλληνες δυστυχώς δεν τον γνωρίζουν. Όποιος όμως γνωρίσει τον μαρτυρικό του βίο συγκλονίζεται από το σθένος αυτού του ταπεινού ανθρώπου του Θεού, που το μαρτύριο αλλά και η αφοσίωση του στον Θεό, μπορούν να συγκριθούν μόνο με τα αντίστοιχα των Μαρτύρων των πρώτων μετά Χριστού αιώνων. Ιδιαίτερα δε, η καρδιά λυγίζει, όταν δέχεται την αγάπη του Αγίου Γεωργίου, γιατί σαν γάργαρη πηγή αναβλύζει λυτρωτικό ύδωρ ικανό να δροσίσει κάθε πονεμένη καρδιά σε οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή του μάταιου αυτού βίου.

Ο βίος του υπήρξε μαρτυρικός και συγκλονιστικός. Ο Άγιος έζησε στα μαύρα χρόνια των διωγμών στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπου το αθεϊστικό καθεστώς πίστευε πως θα διόρθωνε τα λάθη του Διοκλητιανού και του Νέρωνος!

Ο Άγιος φυλακίστηκε σε υγρή και σκοτεινή φυλακή, διαπομπεύτηκε από τους βασανιστές του στους δρόμους, δεμένος και χωρίς ρούχα, φωνάζοντας ειρωνικά γι' αυτόν: "Να ο Προφήτης"!

Πυροβολήθηκε και δέχτηκε τρεις σφαίρες. Μια τον χτύπησε στο σιδερένιο περίβλημα της εικόνας της Παναγίας που φορούσε, η άλλη τον βρήκε επιδερμικά στον λαιμό και η τρίτη στα πόδια. Ο Όσιος διασώθηκε θαυματουργικά και τελικά του χάρισαν τη ζωή, γιατί υπήρχε νόμος που έλεγε: "Να αθωώνεται κάθε κατάδικος που δέχεται τρεις σφαίρες όχι θανάσιμες".

Συνελήφθη και πάλι και του ζητήθηκε να απαρνηθεί την Ορθοδοξία του, όμως ο μοναχός τότε Συμεών, χτυπώντας με ένταση το χέρι του στο τραπέζι του ανακριτή είπε με έντονη φωνή: "Εσύ δεν έχεις εξουσία περισσότερη από τον Θεό", γι' αυτό και τον φυλάκισαν και πάλι, σε σκληρότερες και πιο απάνθρωπες συνθήκες.

Ο Άγιος ασθένησε βαριά, του έπεσαν τα δόντια και ένιωθε φριχτούς πόνους στα πόδια, όμως με την θαυματουργή επέμβαση του Θεού, ευγενείς άνθρωποι της περιοχής κατάφεραν να τον αποφυλακίσουν.

Εξέρχεται ο Όσιος με τα στίγματα του Μάρτυρος και του Ομολογητού και χειροτονείται Ιερεύς στις 8 Σεπτεμβρίου του 1928, λαμβάνοντας το όνομα Γεώργιος.

Ξεκινά μια νέα περίοδος πνευματικών αγώνων, όπου ο Άγιος γίνεται για τους ανθρώπους, φως, παραμυθία και δύναμη. Προικισμένος με το χάρισμα της διορατικότητας απεκάλυπτε τα προβλήματα των ανθρώπων και ως σοφός ιατρός προσέφερε τα κατάλληλα πνευματικά φάρμακα, καθοδηγώντας τους ανθρώπους στο δρόμο του Θεού.

Η φήμη του άρχισε να εξαπλώνεται και το 1929, γίνεται πραγματικότητα η επιθυμία του να έρθει στην Ελλάδα που τόσο αγαπούσε. Αποβιβάζεται στο λιμάνι της Αγιοτόκου Θεσσαλονίκης, που σαν δεύτερο Απόστολο Παύλο, υποδέχεται τον μεγάλο Άγιο των έσχατων καιρών.

Ο Θεός οδηγεί τα βήματα του στη Δράμα, όπου ο πολύπαθος Όσιος και Ομολογητής ιερομόναχος π. Γεώργιος, θα παραμείνει ως το τέλος της ζωής του.

Η αφοσίωση του στο Θεό, οι μεγάλοι ασκητικοί του αγώνες και η αγάπη του για τα πλάσματα του Θεού, τον αξίωσαν να λάβει πλείστων χαρισμάτων, καθώς το χάρισμα της θαυματουργίας, τόσο όταν ήταν εν ζωή, όσο και στις μέρες μας, όπου η αγάπη του και η στήριξη του είναι εμφανής σε όσους επικαλούνται τη Χάρη του.

Διένυσε ως Άγιος ανάμεσα μας 58 ολόκληρα χρόνια μαρτυρίας, ομολογίας, ασκήσεως, ταπεινώσεως, αγάπης, αυτοθυσίας, προσφοράς, από το 1901 έως της 4 Νοεμβρίου του 1959, ημέρα της οσιακής κοιμήσεως του, όταν τα δύο κυπαρίσσια που βρίσκονται δίπλα στον τόπο του ενταφιασμού του, έγειραν προσκυνώντας για σαράντα ημέρες, εκείνον που δόξασε με την πάνσεπτη βιωτή του, τον Ζωοδότη Κύριο, στην Ιερά Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος, στο συνοικισμό των Ταξιαρχών Δράμας (Σίψα), όπου πρώτος οικιστής και κτήτορας της μονής, κατά το έτος 1939, ήταν ο επίγειος άγγελος, ο ίδιος ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης.

Αν κοιτάξουμε προσεχτικά την Τίμια Κάρα του, μπορούμε να δούμε τον Σταυρό που εμφανώς υπάρχει σε αυτή, που όπως λένε εκείνοι που γνωρίζουν, είναι σημάδι μεγάλης αγιότητας και κάτι αντίστοιχο δεν υπάρχει σε ολόκληρο το Άγιο Όρος!

Να έχουμε τις πρεσβείες του Αγίου Γεωργίου, να τον τιμούμε με σεβασμό και αγάπη, για να λάβουμε πλούσια την ευλογία του και την περιφρούρηση του από τις παγίδες του αντίδικου.

(Από τον εν Χριστώ αδερφό μας Δημήτριο Γκιουζέλη).

ΟΣΙΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΚΙΛΙΚΑΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

                            Όσιος Ρωμανός ο Κίλικας ο θαυματουργός
 

Η καταγωγή του Οσίου Ρωμανού ήταν από την Κιλικία, και συγκεκριμένα από την πόλη Ρώσο (αρχαία πόλη της Συρίας στον Ισσικό κόλπο - Αλεξανδρέτας - που βρίσκεται κοντά στις Κιλικίες Πύλες). Ο πνευματικός του όμως αγώνας, έγινε στα μέρη της Αντιόχειας. Εκεί, στους πρόποδες ενός βουνού έκτισε ένα μικρό κελί, που το χρησίμευε σαν μελετητήριο και συγχρόνως σαν ασκητήριο. Ήταν τύπος εγκρατής και στους τρόπους του απλός, γεμάτος ταπεινοφροσύνη και πραότητα.

Η φήμη της αγιότητας του και φρονήσεώς του έφερε προς αυτόν πλήθη, που του εκδήλωναν την εκτίμηση και τον σεβασμό τους. Αλλά εκείνος, σε καμιά στιγμή δεν αισθάνθηκε τον άνεμο της υπερηφάνειας. Δεν έβλεπε πόσο προόδευε, αλλά μόνο πόσο καθυστερούσε να προοδεύσει. Συχνά μάλιστα έλεγε τον λόγο του Ευαγγελίου, ότι, όποιος νομίζει ότι στέκεται πνευματικά, οφείλει να προσέχει μη πέσει.

Ο Θεός τον προίκισε και με το χάρισμα να θεραπεύει ασθένειες. Αλλά αυτός, για να είναι προσγειωμένος, έλεγε και πάλι το λόγο του Ευαγγελίου, ότι, το να κάνει κανείς θαύματα δεν είναι τίποτα. Το σπουδαίο είναι να εργάζεται την αρετή και τη δικαιοσύνη.
Μετά από τέτοια αληθινά αγία ζωή, ο Όσιος Ρωμανός, απεβίωσε ειρηνικά. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 9 Φεβρουαρίου.
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Άγιος Πέτρος ο Δαμασκηνός

 
Ο Άγιος Πέτρος ήταν Ιερέας με πλήρη συνείδηση των υποχρεώσεων του προς τον Χριστό και τον λαό. Με το προσωπικό του παράδειγμα, άμεμπτο και διδακτικότατο, φώτιζε και κατάρτιζε τους πιστούς με τα τακτικά και πρακτικότατα κηρύγματα του. Αυτός μάλιστα είναι και ο συγγραφέας της Νηπτικής βίβλου, που εμπεριέχεται στη Φιλοκαλία.
Την αγάπη του προς τον Χριστό, δεν την έδειχνε μόνο σε καιρούς ειρηνικούς, αλλά και σε δύσκολους. Έτσι, περί το 775 μ.Χ. στεφάνωσε τη ζωή του αφού πρόθυμα έδωσε το κεφάλι του στον θάνατο δια ξίφους, για να μείνει πιστός στην ομολογία του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 9 Φεβρουαρίου.
 
https://www.saint.gr

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ: ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ!

Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: Ας είναι κάθε άνθρωπος γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει, αργός σε οργή. 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΑΓΡΥΠΝΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ!

γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν· τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σάρξ ἀσθενής. (Μάρκος 14,38)
 
Αγρυπνείτε, προσέχετε και προσεύχεσθε, δια να μη πέσετε εις πειρασμόν· το μεν πνεύμα είναι πρόθυμον να υποτάσσεται στο θείον θέλημα, αλλά η σαρξ, η ανθρωπίνη φύσις, είναι ασθενής”.