ΑΓΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ Ο ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΣ

Άγιος Ευθύμιος ο Πελοποννήσιος

 

Ο Άγιος Οσιομάρτυς Ευθύμιος, κατά κόσμο Ελευθέριος, καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Δημητσάνας. Εκπαιδεύτηκε στη σχολή της πόλεως αυτής και συνέχισε τις σπουδές του, μαζί με τον αδελφό του Ιωάννη, στην Πατριαρχική Ακαδημία Κωνσταντινουπόλεως. Στην συνέχεια μετέβη στο Ιάσιο της Ρουμανίας, όπου βρισκόταν ο πατέρας του με τα μεγαλύτερα αδέλφια του Γεώργιο και Χρήστο.

Ο Ελευθέριος αποφάσισε να έλθει στο Άγιο Όρος, για να καρεί μοναχός. Μην μπορώντας όμως να πραγματοποιήσει την επιθυμία του, λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν, μετέβη στο Βουκουρέστι, όπου παρέμεινε κοντά στο Γάλλο πρόξενο, έπειτα δε σε Ρώσο ανώτερο αξιωματούχο. Αργότερα προσκολλήθηκε σε κάποιους Τούρκους και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του προς την Κωνσταντινούπολη αρνήθηκε τον Χριστό, εξισλαμίσθηκε και ονομάσθηκε Ρεσίτης.
Αμέσως μετά την περιτομή του, αισθανόμενος τύψεις συνειδήσεως, ζητούσε να επανέλθει στην πατρώα πίστη. Ήλθε, λοιπόν, στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί, αφού διευκολύνθηκε από τη Ρωσική πρεσβεία, έφθασε στο Άγιο Όρος, όπου συνάντησε στη Λαύρα τον Πατριάρχη Άγιο Γρηγόριο τον Ε', προς τον οποίο εξομολογήθηκε τα αμαρτήματά του και έτυχε από αυτόν προστασίας και παρηγοριάς. Αφού περιήλθε πολλές σκήτες και μονές εξομολογούμενος την εξωμοσία του και ζώντας με προσευχή, άσκηση και νηστεία, εκάρη μοναχός με το όνομα Ευθύμιος.
Προπεμφθείς από πολλούς μοναχούς του Αγίου Όρους, έφθασε στο Γαλατά της Κωνσταντινουπόλεως στις 19 Μαρτίου του 1814 μ.Χ., συνοδευόμενος από έναν μοναχό με το όνομα Γρηγόριος . Αφού εκοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων κατά την Κυριακή των Βαΐων, έβγαλε το μοναχικό ένδυμα, ντύθηκε με τουρκικά ενδύματα, έβαλε μετάνοια στο συνοδίτη μοναχό Γρηγόριο και ξεκίνησε την πορεία προς το μαρτύριο. Παρουσιάσθηκε ενώπιον του βεζίρη Ρουσούτ πασά και, αφού καταπάτησε ενώπιον αυτού το τουρκικό φέσι, ομολόγησε τον Ιησού Χριστό Θεό αληθινό και δήλωσε ότι αρνείται την θρησκεία του Μωάμεθ.

Κατά διαταγή του βεζίρη ο Μάρτυς ρίχτηκε στη φυλακή, όπου βασανίστηκε σκληρά. Και όταν πάλι προσήχθη για δεύτερη φορά ενώπιον του άρχοντος, ούτε και αυτήν την φορά δεν ενέδωσε στις κολακείες και στις απειλές. Με σταθερό φρόνημα και γενναία ψυχή ο Οσιομάρτυς Ευθύμιος ομολογούσε το όνομα του Κυρίου.
Έτσι αποκεφαλίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 22 Μαρτίου 1814 μ.Χ. Οι συμπατριώτες του, για να τον τιμήσουν, έκαναν ναό στο όνομα του μαζί με αυτό του εθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε' στη Δημητσάνα.
Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους. Μέρος των Ιερών Λειψάνων του Αγίου βρίσκονται στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους. Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 22 Μαρτίου και την 1η Μαΐου, μαζί με τους συναθλητές του Ιγνάτιο και Ακάκιο.
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΑ ΔΡΟΣΙΔΑ

 
Αγία Δροσίδα και των συν αυτή πέντε Παρθένων 

Η Αγία Δροσίδα, ήταν κόρη του αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117), ο οποίος βασάνιζε και θανάτωνε πολλούς χριστιανούς, των οποίων τα λείψανα άφηνε άταφα. Όμως πέντε «κανονικές», δηλαδή πέντε παρθένες, έβγαιναν κρυφά τη νύκτα και ενταφίαζαν τα λείψανα των χριστιανών στο ασκητήριό τους.
Στο έργο αυτό βοηθούσε και η Δροσίδα, η οποία είχε παραδειγματιστεί από τη ζωή και τη προσφορά των μοναχών. Ο μνηστήρας της όμως, παρακολούθησε την Δροσίδα και τη συνέλαβε την ώρα του ενταφιασμού. Όταν η αγία και οι πέντε μοναχές παρουσιάστηκαν στον Τραϊανό, ο αυτοκράτορας ταραγμένος διέταξε να θανατώσουν αμέσως τις πέντε μοναχές και να φυλάττουν με προσοχή την κόρη του.
Η αγία κατόρθωσε κάποιο βράδυ να διαφύγει από τα ανάκτορα και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι κάποιων χριστιανών. Εκεί έπειτα από οκτώ ημέρες και ενώ προσευχόταν, εκοιμήθη ειρηνικά. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 22 Μαρτίου.
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΘΕΟ, ΟΣΟ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΟΥΜΕ ΚΑΚΟ ΑΝΤΙ ΚΑΚΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Τίποτε άλλο δεν ευχαριστεί τόσο πολύ το Θεό, όσο το να μη ανταποδίδουμε κακό αντί κακού. Σε λύπησε κάποιος; Μην του ανταποδώσεις λύπη , γιατί τότε εξισώνεσαι πάλι μαζί του. Κανένας δεν θεραπεύει το κακό με το κακό, αλλά το κακό με το καλό. 

Π. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ: ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!

Π. Ανδρέας Κονάνος: Μην ασχολείσαι με το πως σου φέρονται οι άλλοι, διότι θα αρρωστήσεις. Μάθε εσύ ν’ αγαπάς!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!

Οι καρποί του Αγίου Πνεύματός είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η χρηστότης, η αγαθωσύνη, η πίστη, η πραότης, η εγκράτεια· (Προς Γαλάτας 5,22-23)

ΑΓΙΟΣ ΜΥΡΩΝ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Μύρων ο Νεομάρτυρας

 

Ο Άγιος Νεομάρτυς Μύρων καταγόταν από το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης, το σημερινό Ηράκλειο, και γεννήθηκε από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς. Ο πατέρας του ονομαζόταν Δημήτριος και ήταν δίκαιος και ενάρετος άνθρωπος.

Ο Άγιος ήταν σεμνός και σώφρων, και αγαπούσε υπερβολικά την παρθενία και την άσκηση. Εργαζόμενος ως ράπτης στο Ηράκλειο συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι τον φθονούσαν, ότι δήθεν αποπλάνησε μια Τουρκοπούλα. Στο δικαστήριο ο Άγιος απέρριψε απολογούμενος την συκοφαντία, αλλά ετέθη σε αυτόν το δίλημμα του εξισλαμισμού ή του θανάτου. Ο Μάρτυρας Μύρων αποκρίθηκε με παρρησία ότι δεν αρνείται την πίστη του, αλλά είναι έτοιμος να υποστεί κάθε βασανιστήριο για την αγάπη του Χριστού, καθώς γεννήθηκε Χριστιανός και Χριστιανός θέλει να πεθάνει.

Για τον λόγο αυτό τον χτύπησαν ανηλεώς και τον έριξαν στην φυλακή. Όταν τον έβγαλαν από αυτήν, τον οδήγησαν και πάλι ενώπιον του κριτού, όπου ο Άγιος επαναλάμβανε συνεχώς ότι ήθελε να πεθάνει ως Χριστιανός. Έτσι καταδικάσθηκε στον δι' αγχόνης θάνατο.
Λίγο πριν από το μαρτύριο ο Μάρτυρας Μύρων ζήτησε την άδεια από τους δήμιους και πλησίασε τον πατέρα του. Έπεσε στα πόδια του και του φίλησε το χέρι. Αφού έλαβε την ευχή του προσήλθε προ των δημίων και μετά από λίγο δέχθηκε το στέφανο του μαρτυρίου. Ήταν το έτος 1793 μ.Χ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 20 Μαρτίου.
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ

Άγιος Γρηγόριος ο Ιερομάρτυς

 

Στον «Ανέκδοτο Κώδικα της Μητροπόλεως Νέων Πατρών» αναφέρονται επί λέξει για τον ιερομάρτυρα Γρηγόριο τα εξής:
«Ὕστερα ἀπό αὐτόν (τόν Ἰωάσαφ) ἐχειροτονήθει (ἐπίσκοπος) ὁ Θηβαῖος κύρ Γρηγόριος, σπουδαῖος, ἐφημέριος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, τόν ὁποῖον μέσα εἰς τήν Μητρόπολιν τόν ἐφόνευσαν εἰς τήν ἁγίαν Τράπεζαν οἰ κατοικοῦντες ἀλλόφυλοι τήν παραμονήν τοῦ Ἀκαθίστου, βαστώντας τό ποτήριον εἰς τό χέρι, καί ἦτον παρόντες πλλοί χριστιανοί τῶν χωρίων ὁποῦ ἐφιλεύοντο˙ ἐφονεύθη τό ᾳψια’ (1711) ἔτει».

Το δι’ ολίγων περιγραφόμενο μαρτύριο του λειτουργούντος ιεράρχου, βαστώντας το άγιο δισκοπότηρο, ενώπιον του πολυπληθούς ποιμνίου του και της αγίας Τραπέζης, αποτελεί πράγματι συγκλονιστικό γεγονός, φανερώνοντας, για μία ακόμη φορά, τη θηριωδία των αλλοφύλων. Η τιμή του ιερομάρτυρος είναι άγνωστη τους συναξαριστές. Συντιμάται μετά των άλλων Φθιωτών Αγίων και οι εικόνες του είναι νεώτερες. Εορτάζει την Κυριακή μεταξύ 18 και 24 Μαρτίου εκάστου έτους.

https://www.saint.gr

Β' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ- ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

 Β΄ Κυριακή Νηστειών- Αγίου Γρηγορίου Παλαμά 

 

Ο άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε στη δύση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το 1297 και από πολύ νέος κατέφυγε στο Άγιο Όρος. Ήταν περίπου 40 ετών όταν ήρθε από το Άγιο Όρος στη Θεσσαλονίκη. Κι αυτό για να πολεμήσει τις αιρετικές διδασκαλίες ενός μοναχού, του Βαρλαάμ, που χλεύαζε κάποιες από τις διδασκαλίες των Πατέρων.
Ο Βαρλαάμ υποστήριζε ότι ο Θεός προσεγγίζεται με τρόπο φιλοσοφικό και διανοητικό και υποτιμούσε την ασκητική ζωή και την νοερά καρδιακή προσευχή.
Ο Γρηγόριος αντέκρουσε αποτελεσματικά την αίρεση και έγραψε ομιλίες και βιβλία γύρω από τα θέματα αυτά. Υποστήριξε ότι ο Θεός κατοικεί στην καρδιά του ανθρώπου που την έχει καθαρίσει με την άσκηση και την μετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας από τα πάθη και τους λογισμούς.
 
Η καρδιακή προσευχή η οποία γίνεται μέσω της επανάληψης των απλών λόγων «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» καθαρίζει την καρδιά, φωτίζει τον νου και καθιστά τον άνθρωπο οίκο του Αγίου Πνεύματος.
 
Λίγο αργότερα πέθανε ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Γ΄ ο Παλαιολόγος και υπήρχαν πολλοί που μάλωναν για τη διαδοχή του. Ο Γρηγόριος προσπάθησε να ειρηνεύσει όλους αυτούς που φιλονικούσαν κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δίωξή του από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, που αναμίχθηκε στο θέμα.
Το 1347, όταν άλλαξε ο Πατριάρχης, ο Γρηγόριος εξελέγη αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Στην πόλη τότε επικρατούσε χάος, επειδή είχε επικρατήσει μια ομάδα, οι Ζηλωτές, που ήθελαν να αποσχιστούν από το Πατριαρχείο. Έτσι ο Γρηγόριος αναγκάστηκε να μείνει για τρία χρόνια στο Άγιο Όρος, μέχρι να επιβληθεί η τάξη.
Έφθασε στη Θεσσαλονίκη το 1350. Το 1354, σ΄ ένα ταξίδι του στην Κωνσταντινούπολη συλλαμβάνεται από Τούρκους και μένει ένα χρόνο αιχμάλωτός τους, μέχρι να εξαγορασθεί και να επιστρέψει στην πόλη του.
Στο διάστημα αυτό έδωσε ομολογία πίστης ενισχύοντας τους χριστιανούς που είχαν απομείνει στις περιοχές όπου τον περιέφεραν οι Μουσουλμάνοι.
Από το 1355 μέχρι το 1359, που τον πήρε ο Θεός κοντά Του, ποίμανε τον λαό της Θεσσαλονίκης και έγραψε πλήθος από θεολογικά συγγράμματα.
 
Την κυρίως μνήμη του την τιμούμε την 14η Νοεμβρίου. Η Εκκλησία τον προβάλλει και του δίνει εξέχουσα θέση τη Μεγάλη Σαρακοστή, επειδή δεν δίστασε να δώσει μπροστά σε όλες τις εξουσίες ομολογία πίστεως.
Ακόμη κι όταν βρισκόταν η ζωή του σε κίνδυνο, όταν συκοφαντήθηκε, όταν φυλακίστηκε, ομολόγησε πάντα την ορθή πίστη.
 
https://www.ekklisiaonline.gr

ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ!

Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις.

«Εἰ δέ ἀπεθάνομεν σύν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καί συζήσομεν αὐτῷ» (Ρωμ. ς’ 8). Αν πεθάναμε ως προς την αμαρτία μαζί με τον Χριστό, καθώς ήδη ζούμε μαζί Του τη ζωή της Χάριτος, έχουμε την πεποίθηση ότι και θα ζήσουμε μαζί Του την μακαρία ζωή της αιωνιότητας.

Αυτή είναι η πνευματική ευτυχία για τον άνθρωπο: να νεκρώσει την αμαρτία μέσα του για να ζήσει τη ζωή που μας χάρισε ο Κύριος Ιησούς Χριστός με τον θάνατο, την ταφή και την Ανάστασή του.

Αν ποθούμε να ζήσουμε αυτή τη ζωή, τότε ας το πάρουμε απόφαση: ας θάψουμε τον παλαιό εαυτό μας μαζί με τις αμαρτωλές επιθυμίες και τα πάθη του. Αν θέλουμε να ζήσουμε, πρέπει να πεθάνουμε.

Περιοδικό «Ο Σωτήρ», αριθ. 1994 

ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΝΑΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΤΟΝ 11ο ΑΙΩΝΑ

ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΝΑΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΤΟΝ 11^ο ΑΙΩΝΑ

 
Τον 11 ο αιώνα, ο Μουσουλμάνος Χαλίφης Αλ-Χακίμ -- ο ίδιος χαλίφης που κατέστρεψε εκ θεμελίων τον Ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ- λόγος για τον οποίον το 1095 ο Πάπας Ουρβανός Β΄ κήρυξε την Α΄ Σταυροφορία με δηλωμένο στόχο την αποκατάσταση της πρόσβασης των Χριστιανών στους Άγιους Τόπους, μέσα και γύρω από την Ιερουσαλήμ- διέταξε το κλείσιμο όλων των εκκλησιών στην Αίγυπτο για εννέα χρόνια.
 
Ήταν μια εποχή μεγάλης ταλαιπωρίας για όλους τους Χριστιανούς. Μια μέρα, ο Χαλίφης περπατούσε στους δρόμους όπου ζούσαν οι Χριστιανοί, και μέσα από τα παράθυρά τους άκουγε φωνές από κάθε σπίτι, φωνές δοξολογίας και προσευχές.
 
Γι’ αυτόν τον λόγο διέταξε: ”Ανοίξτε ξανά τις εκκλησίες τους και ας προσευχηθούν, όπως τους ευχαριστεί. Ήλπιζα να κλείσω μια εκκλησία σε κάθε δρόμο. Αλλά σήμερα ανακάλυψα ότι όταν έβγαλα αυτό το διάταγμα, άνοιξε μια εκκλησία σε κάθε σπίτι».