Γέρων Θεόφιλος: Η καρδιά μας έγινε ένα ψυγείο. Η καρδιά μας έγινε ένα παγόβουνο. Δεν μας συγκινεί το όνομα του Κυρίου. Αγαπήσαμε τον κόσμο και τα του κόσμου, τα μάταια, τα πρόσκαιρα και τα εφήμερα, και δεν έμεινε αγάπη, δεν έμεινε καρδιά, για ν’ αγαπούμε τον Χριστό.
Ιεροκήρυξ
Δημήτριος Παναγόπουλος: Ο συνδυασμός της ψυχής και του σώματος, διατηρεί τη ζωή
του σώματος. Ο συνδυασμός της ψυχής και του Θεού, διατηρεί τη ζωή της ψυχής. Αυτά
που θέλει το σώμα, δεν τα θέλει η ψυχή μας και αυτά που θέλει η ψυχή μας, δεν
τα θέλει το σώμα μας. Οι επιθυμίες της σαρκός, είναι αντίθετες με τις ανάγκες
του πνεύματος. Η ψυχή στον άνθρωπο, πρέπει να έχει το ρόλο του αναβάτη και το
σώμα, πρέπει να έχει το ρόλο του υποζυγίου. Αλίμονο στον άνθρωπο, αν
αντιστραφεί αυτή η σχέση και αναβάτης γίνει η σάρκα του, ενώ υποζύγιο θα είναι
η ψυχή του. Τότε με μαθηματική ακρίβεια, το σώμα του ανθρώπου θα τον οδηγήσει στον
γκρεμό και στην καταστροφή.
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Δέν νοεῖται Χριστιανός πού νά μήν περάσει ἀπό θλίψεις καί
πειρασμούς. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει
θλίψεις καί βάσανα στή ζωή του, εἶναι ἐγκαταλειμμένος ἀπό τό Θεό.
Ὅταν μᾶς ἔρθει ἕνας πειρασμός στή ζωή μας, μήν ζητήσουμε ἀπό τό Θεό νά μᾶς τόν πάρει, ἀλλά νά ζητήσουμε, νά μᾶς δώσει δύναμη γιά νά τόν ἀντέξουμε. Γιά νά ἐπιτρέπει τόν πειρασμό αὐτό ὁ Θεός, σημαίνει, ὅτι θά μᾶς ὠφελήσει καί θά ἔχει ἀγαθό ἀποτέλεσμα.
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Μέ τίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς, ὁ ἄνθρωπος καθαρίζεται. Εἶναι σάν τό χρυσό, πού τό βάζουν στό καμίνι γιά νά «καθαριστεῖ» καί νά γίνει 24 καρατίων. Ἐμεῖς ὅμως εἴμαστε φυγόπονοι καί γογγύζουμε. Οἱ πραγματικοί Χριστιανοί στόν κόσμο τοῦτο θά πετροβοληθοῦν, θά διωχθοῦν, θά ἔχουν πειρασμούς. Ἀντίθετα ὁ σατανᾶς τούς δικούς του ἀνθρώπους δέν τούς πειράζει, γι᾿ αὐτό καί οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι πού πᾶνε μέ τόν σατανᾶ, περνοῦν πολύ καλύτερα στόν κόσμο τοῦτο, ἀλλά τούς περιμένει κόλαση. Συμφέρει ἑπομένως νά περάσουμε ἐδῶ δύσκολα καί ἐκεῖ καλά.
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Πρέπει οἱ ἄνθρωποι νά γίνουν σάν τά βράχια στή θάλασσα, πού χρόνια τώρα δέχονται τά ἄγρια κύματα τοῦ νεροῦ, ὅμως δέν ὑποχωροῦν καί δέν συντρίβονται. Βράχος πρέπει νά εἶναι καί ὁ Χριστιανός, ὥστε τίς θλίψεις καί τίς δυσκολίες στή ζωή του, νά τίς ἀντιμετωπίζει μέ θάρρος καί ὑπομονή. Γιά νά ἔχει ὑπομονή ἕνας ἄνθρωπος, πρέπει νά εἶναι πρῶτα ταπεινός. Γι᾿ αὐτό καί ἡ ἀνυπομονησία, χαρακτηρίζει τόν ἐγωιστή ἄνθρωπο καί τόν κρατάει σέ διαρκή ἐκνευρισμό.
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Με τον Επίσκοπο επιβάλλεται να ενωθεί κανείς, εφ’ όσον αυτός είναι ενωμένος με την Αλήθεια.
Π. Σεραφείμ Ρόουζ: Τὴν Ὀρθοδοξία,
τὴν ὁποία ποδοπατοὺν σήμερα οἱ ἴδιοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχες.
Ναί, ἡ ὑπόλοιπη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσπαθεῖ νὰ μᾶς ἀποκόψει, καὶ θὰ διπλασιάσει τὶς προσπάθειές
της… Ναί, εἴμαστε συνειδητοὶ ὅτι ὑπερασπιζόμαστε τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ὁποία ποδοπατοὺν σήμερα οἱ ἴδιοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχες.
Ἀλλὰ
πὼς εἴμαστε διαφορετικοὶ σὲ αὐτὸ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο τὸν 4ο αἰώνα,
ποὺ βρήκε κάθε ναὸ στὴν πόλη, ἐκτὸς ἀπὸ ἕναν, στὰ χέρια τῶν Ἀριανῶν;
Πὼς
εἴμαστε διαφορετικοὶ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή, ὁ ὁποῖος ὅταν
πληροφορήθηκε ὅτι τρεῖς Πατριάρχες εἴχαν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς
Μονοθελητές, δήλωσε: «Ἀκόμη καὶ ἄν ὄλος ὁ κόσμος κοινωνήσει μαζὶ τους, ἐγὼ
μόνος δὲν θὰ τὸ κάνω!»;
Πὼς εἴμαστε διαφορετικοὶ ἀπὸ τὸν ἅγιο Μάρκο τῆς Ἐφέσου, ποὺ ἀψήφισε μία «Οἰκουμενικὴ Σύνοδο» καὶ κάθε ἱεραρχία μὲ τὴν «καθαρὴ, σεκταριστική, παραληρηματικὴ» πεποίθηση ὅτι μόνος του ἤταν στὴν ἀλήθεια;
π.
Σεραφείμ Ρόουζ
(ἀπόσπασμα
ἐπιστολῆς τοῦ ἔτους 1970)
Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός:
Εμείς δι’ ουδέν άλλο απεσχίσθημεν των Λατίνων, αλλά διότι είναι όχι μόνον
Σχισματικοί, αλλά και Αιρετικοί. Δια τούτο σας παρακαλώ αποφεύγετε τους Παπικούς
όπως φεύγει κάποιος από φιδιού και από προσώπου πυρός, αλλά και τους «Ορθοδόξους»
που σχετίζονται με Παπικούς. Όσο πιο μακρυά φεύγει κανείς απ’ αυτούς τους «Ορθοδόξους»,
τόσο πιο κοντά έρχεται εις τους Αγίους Πατέρες. Ενώ όσο πιο κοντά τους έρχεται,
τόσο πιο πολύ απομακρύνεται από τους Αγίους μας. Δεν χωρεί καμμία συγκατάβασις
σε ό,τι έχει σχέση με την Ορθόδοξη Πίστη μας.