ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Πρόσεχε τους φίλους σου. Εάν η φιλία κάποιου σε βλάπτει απομάκρυνέ τον από κοντά σου. Διότι τίποτε δεν είναι τόσο βλαβερό, όσο η κακή συναναστροφή. Εκείνος ο οποίος συνάπτει φιλία με τους εχθρούς του βασιλέως, δεν μπορεί να είναι φίλος του βασιλιά. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού. Γιατί ως αδικημένοι έχουν στην καρδιά τους τον αδικημένο Χριστό και αγάλλονται στην εξορία και στην φυλακή σαν να βρίσκονται στον Παράδεισο, διότι, όπου Χριστός εκεί Παράδεισος…

Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι αυτούς που τους αδικούν οι άνθρωποι, τους δικαιώνει ο Θεός!

ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΘΕΟΣ!

Μην φοβάστε για το τι μπορεί να λένε οι άλλοι. Να φοβάστε για το τι λέει ο Θεός.

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ, ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΒΙΔ!

Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Όποιος διαβάζει με πόνο ψυχής τους ψαλμούς μοιάζει με τον Δαβίδ γιατί εκείνος με πόνο τους έγραψε. Και είναι αδύνατο στο Θεό να μην ακούσει τέτοια ψυχή σε ότι του ζητήσει. «Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει». Κατάλαβες; 

ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΠΟΥ ΕΥΧΕΤΑΙ!

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Το Πνεύμα το Άγιον σκεπάζει την ψυχήν που εύχεται. Εισέρχεται μέχρι τα βάθη της ψυχής, ελέγχει όλον τον εσωτερικόν κόσμον της ψυχής και τον κατευθύνει προς το θέλημα του Θεού το Άγιον. Τότε μόνον η ψυχή έχει την δύναμιν να ειπή μαζύ με τον Προφήτην. «Ευλογεί η ψυχή μου τον Κύριον και πάντα τα εντός μου, το όνομα το Άγιον αυτού»(Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπόν την ευχήν διά να έχης την σκέπην του Άγιου Πνεύματος.

Όταν το Πνεύμα το Άγιον καλύπτει την ψυχήν σου αισθάνεσαι μιά πληρότητα και μιά ταπείνωσιν. Δεν επηρεάζεσαι από την αδικία, την ειρωνεία ή τον επαίνον. Ζης σε μιά ατμόσφαιρα πνευματική που δεν εισέρχεται εύκολα ο ιός της αμαρτίας. Ο πνευματικός ανακρίνει τα πάντα, αυτός δε υπ’ ουδενός ανακρίνεται. 

ΓΕΡΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΣ: Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΕΝΑ ΨΥΓΕΙΟ!

Γέρων Θεόφιλος: Η καρδιά μας έγινε ένα ψυγείο. Η καρδιά μας έγινε ένα παγόβουνο. Δεν μας συγκινεί το όνομα του Κυρίου. Αγαπήσαμε τον κόσμο και τα του κόσμου, τα μάταια, τα πρόσκαιρα και τα εφήμερα, και δεν έμεινε αγάπη, δεν έμεινε καρδιά, για ν’ αγαπούμε τον Χριστό.

ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΜΥΣΤΡΙΩΤΗΣ

Όσιος Γρηγόριος ο Μυστριώτης, ο εν Στρογγυλή των Λιχάδων

 

Ο Όσιος Γρηγόριος, ήταν γόνος επίσημης οικογένειας χριστιανών της περιοχής του σημερινού Μυστρά και έζησε κατά τον 11ο μ.Χ. αιώνα. Από μικρός διδάχθηκε τα ιερά γράμματα και επέδειξε ζήλο για τη μοναχική ζωή.
Σε ηλικία 16 ετών, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και να αποσυρθεί σε μοναστήρι, χωρίς όμως να του το επιτρέψουν οι γονείς του. Αργότερα, ακολούθησε μια ομάδα μοναχών – επισκεπτών του Μυστρά, με σκοπό να προσκυνήσει μαζί τους, τους Αγίους Τόπους. Απρόβλεπτοι όμως λόγοι, τους οδήγησαν στη Ρώμη. Εκεί ο νεαρός Γρηγόριος γίνεται μοναχός, σε κάποια Ιερά Μονή της περιοχής.

Αργότερα αναχωρεί για τους Αγίους Τόπους, και στη συνέχεια φθάνει στη Νίκαια της Μικράς Ασίας και από εκεί μεταβαίνει στη Θράκη, Μακεδονία για να εγκατασταθεί τελικά στην Εύβοια. Η παρουσία του γεμάτου από τη Θεία Χάρη Γρηγορίου στη μικρή πόλη του Ωρεού, ξεσηκώνει παλλαϊκό συναγερμό. Ο Ιερός Ναός που έμενε, κατακλυζόταν καθημερινά από πλήθη πιστών, που πήγαιναν στον Όσιο για να ακούσουν το κήρυγμά του και τις βαθυστόχαστες συμβουλές του.
Πολύ γρήγορα όμως, για να αποφύγει την τιμή που του έκαναν οι άνθρωποι και για να βρει την πολυπόθητη ησυχία, φεύγει από τον Ωρεό και εγκαθίσταται σε ένα πολύ μικρό νησάκι, τη νήσο Στρογγυλή, το οποίο ανήκει στο συγκρότημα των Λιχαδονήσων στο Βορειοδυτικό άκρο της Ευβοίας. Δεν άργησε όμως το νέο αυτό κρησφύγετο του Οσίου Γρηγορίου να γίνει γνωστό και να προστρέχουν σ’ αυτόν πλήθη πλουσίων και φτωχών, Ιερείς και Αρχιερείς και Μοναχοί, για να διδαχθούν απ’ αυτόν την οδό της μετανοίας και ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμά του.
Ο Όσιος Γρηγόριος, ο «εκ Μυστρά καταγόμενος», αφού διέπρεψε σε όλους τους τομείς της αρετής, και έγινε πλήρης ημερών, μετέστη προς την ουράνια μακαριότητα, συναντώντας τον Πατέρα και Πλάστη του.

Ο Όσιος Γρηγόριος είναι ο Πολιούχος της ιστορικής έδρας του Δήμου Σπάρτης και στον Μυστρά υπάρχει νεόδμητος Ιερός Ναός αφιερωμένος σε αυτόν. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου 56 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα, την Κυριακή των Αγίων Πάντων.
Σήμερα, στη βορειοανατολική ακτή της Στρογγυλής υπάρχουν τα ερείπια του ησυχαστηρίου του Οσίου Γρηγορίου. Στο κτιριακό συγκρότημα διακρίνονται σήμερα ο Ναός της Παναγίας, ο τάφος του Οσίου Γρηγορίου, τα κελιά, η είσοδος, τα πελώρια τείχη και αλλά προσκτίσματα. Γύρω από τα ερείπια του ησυχαστηρίου υπάρχει πλήθος θραυσμάτων κεράμων, ογκόλιθοι και πολλοί πωρόλιθοι από τα κτίρια του ησυχαστηρίου. Το μνημείο χρήζει ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος.

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΥΠΑΤΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Άγιος Λεόντιος και οι συν αυτώ Υπάτιος και Θεόδουλος

 
Οι Άγιοι Λεόντιος, Υπάτιος και Θεόδουλος, μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Ουεσπασιανού. Ο Λεόντιος καταγόταν από την Ελλάδα (Αίγινα) και διακρινόταν για το μεγαλοπρεπές και αγέρωχο παράστημά του και τη ρωμαλεότητά του. Σε νεαρή ηλικία κατετάγη στο στρατό και σε όλες τις μάχες επεδείκνυε μεγάλη γενναιότητα και ανδρεία. Γι' αυτές του τις αρετές προβιβάσθηκε γρήγορα σε υψηλά στρατιωτικά αξιώματα. Παρά τη γρήγορη εξέλιξή του και την υψηλή του θέση, συμπεριφερόταν με πολλή μετριοφροσύνη και τιμιότητα.
Όταν βρισκόταν στην Αφρική διδάχθηκε την χριστιανική πίστη, στην οποία η ευγενής και τίμια ψυχή του ανταποκρίθηκε με θέρμη. Άρχισε να κηρύττει το λόγο του Θεού στους υφισταμένους του και τούς στρατιώτες, όσα δε χρήματα κέρδιζε τα διέθετε για την ανακούφιση των πτωχών, των χηρών και των ορφανών.
Η χριστομίμητη αυτή δραστηριότητά του γρήγορα απόδωσε εύχυμους καρπούς. Δύο συνάδελφοί του ο Υπάτιος (ή Υπάτος) και ο Θεόδουλος, πίστευσαν στο Χριστό και άρχισαν να ζουν με χριστιανική αγνότητα και άσκηση.
Όταν πληροφορήθηκε το γεγονός ο αφρικανός ηγεμόνας Αδριανός, προσπάθησε με διάφορες υποσχέσεις να τούς κάμει να αρνηθούν την πίστη τους. Γρήγορα κατάλαβε ότι οι Άγιοι παρέμεναν ακλόνητοι, ως γενναίοι στρατιώτες Ιησού Χριστού. Διέταξε λοιπόν τον δι’ αποκεφαλισμού θάνατο του Υπάτιου και Θεόδουλου, τον δε Λεόντιο μαστίγωσε μέχρι θανάτου.
Έτσι με το τίμιο αίμα τους, επισφράγισαν την πίστη και την αγάπη τους στο Σωτήρα και Λυτρωτή τους και κέρδισαν τους αμαράντινους του μαρτυρίου στεφάνους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Αγίων στις 18 Ιουνίου.
 
https://www.saint.gr

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ!

Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Ο συνδυασμός της ψυχής και του σώματος, διατηρεί τη ζωή του σώματος. Ο συνδυασμός της ψυχής και του Θεού, διατηρεί τη ζωή της ψυχής. Αυτά που θέλει το σώμα, δεν τα θέλει η ψυχή μας και αυτά που θέλει η ψυχή μας, δεν τα θέλει το σώμα μας. Οι επιθυμίες της σαρκός, είναι αντίθετες με τις ανάγκες του πνεύματος. Η ψυχή στον άνθρωπο, πρέπει να έχει το ρόλο του αναβάτη και το σώμα, πρέπει να έχει το ρόλο του υποζυγίου. Αλίμονο στον άνθρωπο, αν αντιστραφεί αυτή η σχέση και αναβάτης γίνει η σάρκα του, ενώ υποζύγιο θα είναι η ψυχή του. Τότε με μαθηματική ακρίβεια, το σώμα του ανθρώπου θα τον οδηγήσει στον γκρεμό και στην καταστροφή.

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ!

Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Δέν νοεῖται Χριστιανός πού νά μήν περάσει ἀπό θλίψεις καί πειρασμούς. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει θλίψεις καί βάσανα στή ζωή του, εἶναι ἐγκαταλειμμένος ἀπό τό Θεό.

Ὅταν μᾶς ἔρθει ἕνας πειρασμός στή ζωή μας, μήν ζητήσουμε ἀπό τό Θεό νά μᾶς τόν πάρει, ἀλλά νά ζητήσουμε, νά μᾶς δώσει δύναμη γιά νά τόν ἀντέξουμε. Γιά νά ἐπιτρέπει τόν πειρασμό αὐτό ὁ Θεός, σημαίνει, ὅτι θά μᾶς ὠφελήσει καί θά ἔχει ἀγαθό ἀποτέλεσμα.