ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Η ΧΑΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Και αν η ζωή των κληρικών είναι διεφθαρμένη, εσύ να προσέχεις τον εαυτόν σου. Τίποτε δεν θα σε βλάψει η ζωή εκείνου στην μετάδοση της Χάριτος, που του έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Λέω αυτά, όχι συμφωνώντας να διοικούν την Εκκλησία ανάξιοι, αλλά αντίθετα τους λυπάμαι και κλαίω.

Η χάρις ενεργεί τα πάντα δι μέσου της ιεροσύνης… Ο ιερέας δανείζει τη γλώσσα του και προσφέρει το χέρι του… Τον Θεό να φοβώμαστε και τους ιερείς να τιμάμε, αποδίδοντας σ’ αυτούς την αρμόζουσα τιμή.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΑΣ ΘΗΣΑΥΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Ας θησαυρίζουμε για τον εαυτόν μας με πνευματικά βιβλία, που είναι φάρμακα της ψυχής μας. Όπου υπάρχουν πνευματικά βιβλία, απομακρύνεται από εκεί κάθε διαβολική ενέργεια και προέρχεται σ' εκείνους που τα μελετούν μεγάλη παρηγοριά και ενθάρρυνση ν' ακολουθήσουν την αρετή. Γιατί, αυτή η θέα μόνο των βιβλίων, μας κάνει πιο απρόθυμους να αμαρτήσουμε, ακόμα και αν τολμήσουμε κάτι από τα απαγορευμένα και βλέποντας τα βιβλία, περισσότερο καταδικάζουμε την συνείδηση μας και δεν πέφτουμε πάλι στα ίδια αμαρτήματα.

ΑΓΙΟΙ ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Άγιοι Αριστοκλής ο Πρεσβύτερος,
Δημητριανός ο Διάκονος και Αθανάσιος ο Αναγνώστης 

Και οι τρεις Άγιοι ήταν Κύπριοι και έζησαν κατά τον διωγμό της Εκκλησίας επί Μαξιμιανού και Διοκλητιανού (245-310 μ.Χ.). Το 302 μ.Χ., ο Αριστοκλής, που καταγόταν από την Ταμασό, στην αρχή δεν θέλησε να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του, διότι ήθελε να συνεχίσει την πνευματική οικοδομή των εν Χριστώ αδελφών του. Ανέβηκε λοιπόν σ' ένα βουνό και κρύφτηκε μέσα σε μια σπηλιά. Αλλά από 'κει μάθαινε, ότι στις πόλεις πολλοί πιστοί, έχυναν θαρραλέα το αίμα τους για την αγία πίστη του Χρίστου. Ο Αριστοκλής, έπειτα και από ένα όραμα που είδε, έκρινε ότι δεν του επιτρεπόταν, ως Ιερέας που ήταν, να βρίσκεται σε ασφάλεια, ενώ λαϊκοί, γυναίκες και παιδιά αψηφούσαν τα ξίφη και τη φωτιά, και πότιζαν με το αίμα τους το δένδρο του Ευαγγελίου. Έκανε λοιπόν τον σταυρό και κατέβηκε στη Σαλαμίνα της Κύπρου. Πήγε στο ναό της πόλης, όπου βρήκε προσευχομένους τον διάκονο Δημήτριο και τον αναγνώστη Αθανάσιο. Συμπροσευχήθηκαν, και μετά από συνεννόηση βγήκαν και οι τρεις, και στήριζαν τους διωκόμενους αδελφούς τους. Μόλις πληροφορήθηκε αυτό ο ειδωλολάτρης ηγεμόνας, τους συνέλαβε. Και αφού απέτυχε να τους νικήσει με υποσχέσεις και απειλές, μετά από πολλά βασανιστήρια τους αποκεφάλισε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Αγίων στις 23 Ιουνίου. 

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΙ ΖΗΝΩΝ ΚΑΙ ΖΗΝΑΣ

 Άγιοι Ζήνων και Ζηνάς ο υπηρέτης του 

Οι Άγιοι Ζήνων και Ζηνάς έζησαν στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα. Και ο μεν Ζήνων ήταν πλούσιος χριστιανός (καταγόταν από τη Φιλαδέλφεια της Αραβίας), όχι μόνο σε χρήμα, αλλά και σε ευσέβεια. Ο δε Ζηνάς ήταν υπηρέτης του Ζήνωνα, και τους συνέδεε περισσότερο αδελφική αγάπη, όπως όλα τα μέλη της Εκκλησίας.

Ο Ζήνων, φλεγόμενος από τον πόθο να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στη διάδοση του Ευαγγελίου, διαμοίρασε όλα του τα υπάρχοντα στους φτωχούς, και χάρισε την ελευθερία σ' όλους τους δούλους του. Απ' αυτούς όμως ο Ζηνάς, αρνήθηκε ν' αφήσει τον πρώην κύριό του και τον παρακάλεσε να μείνει κοντά του. Ο Ζήνων δέχτηκε να τον κρατήσει, σα φίλο και αδελφό εν Χριστώ.

Το 303 μ.Χ. στη Φιλαδέλφεια της Αραβίας, ο έπαρχος Μάξιμος κήρυξε διωγμό κατά των χριστιανών. Τότε ο Ζήνων παρουσιάστηκε μπροστά του και αγωνίστηκε να του καταδείξει τη ματαιότητα των αγώνων του κατά της χριστιανικής αλήθειας. Ο έπαρχος, αντί άλλης απάντησης, τον έδειρε και τον φυλάκισε. Όταν το έμαθε ο Ζηνάς, έτρεξε στον έπαρχο και τον παρακάλεσε να ελευθερώσει τον κύριο του. Ο έπαρχος τότε φυλάκισε και τον Ζηνά, και μετά από λίγες μέρες τους αποκεφάλισε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Αγίων στις 22 Ιουνίου. 

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Πρόσεχε τους φίλους σου. Εάν η φιλία κάποιου σε βλάπτει απομάκρυνέ τον από κοντά σου. Διότι τίποτε δεν είναι τόσο βλαβερό, όσο η κακή συναναστροφή. Εκείνος ο οποίος συνάπτει φιλία με τους εχθρούς του βασιλέως, δεν μπορεί να είναι φίλος του βασιλιά. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού. Γιατί ως αδικημένοι έχουν στην καρδιά τους τον αδικημένο Χριστό και αγάλλονται στην εξορία και στην φυλακή σαν να βρίσκονται στον Παράδεισο, διότι, όπου Χριστός εκεί Παράδεισος…

Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι αυτούς που τους αδικούν οι άνθρωποι, τους δικαιώνει ο Θεός!

ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΘΕΟΣ!

Μην φοβάστε για το τι μπορεί να λένε οι άλλοι. Να φοβάστε για το τι λέει ο Θεός.

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ, ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΒΙΔ!

Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Όποιος διαβάζει με πόνο ψυχής τους ψαλμούς μοιάζει με τον Δαβίδ γιατί εκείνος με πόνο τους έγραψε. Και είναι αδύνατο στο Θεό να μην ακούσει τέτοια ψυχή σε ότι του ζητήσει. «Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει». Κατάλαβες; 

ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΠΟΥ ΕΥΧΕΤΑΙ!

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Το Πνεύμα το Άγιον σκεπάζει την ψυχήν που εύχεται. Εισέρχεται μέχρι τα βάθη της ψυχής, ελέγχει όλον τον εσωτερικόν κόσμον της ψυχής και τον κατευθύνει προς το θέλημα του Θεού το Άγιον. Τότε μόνον η ψυχή έχει την δύναμιν να ειπή μαζύ με τον Προφήτην. «Ευλογεί η ψυχή μου τον Κύριον και πάντα τα εντός μου, το όνομα το Άγιον αυτού»(Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπόν την ευχήν διά να έχης την σκέπην του Άγιου Πνεύματος.

Όταν το Πνεύμα το Άγιον καλύπτει την ψυχήν σου αισθάνεσαι μιά πληρότητα και μιά ταπείνωσιν. Δεν επηρεάζεσαι από την αδικία, την ειρωνεία ή τον επαίνον. Ζης σε μιά ατμόσφαιρα πνευματική που δεν εισέρχεται εύκολα ο ιός της αμαρτίας. Ο πνευματικός ανακρίνει τα πάντα, αυτός δε υπ’ ουδενός ανακρίνεται. 

ΓΕΡΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΣ: Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΕΝΑ ΨΥΓΕΙΟ!

Γέρων Θεόφιλος: Η καρδιά μας έγινε ένα ψυγείο. Η καρδιά μας έγινε ένα παγόβουνο. Δεν μας συγκινεί το όνομα του Κυρίου. Αγαπήσαμε τον κόσμο και τα του κόσμου, τα μάταια, τα πρόσκαιρα και τα εφήμερα, και δεν έμεινε αγάπη, δεν έμεινε καρδιά, για ν’ αγαπούμε τον Χριστό.