ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ: "ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ; ΕΝΑ ΣΚΑΜΝΙ..."

ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ (1934-2019):

"ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ; ΕΝΑ ΣΚΑΜΝΙ…".

(ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΜΥΡΩΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΟΥ)

Στα εξομολογητήρια - δύο φορές την εβδομάδα στα Τρίκαλα και μια στην Καλαμπάκα - τον περικύκλωνε πλήθος νέων και παιδιών, χάριν των οποίων ο Γέροντας δεν σκεπτόταν κόπο, χρόνο, δάκρυα, προσευχές, κακοπάθεια και άδικες κατηγορίες. Έτσι, γίνεται πατέρας "υιών" και " θυγατέρων" του Θεού. Ζη και αισθάνεται ως αληθινός απόστολος. Η ζωή του είναι αφιερωμένη στον Θεό και στα τέκνα του, τέκνα του Θεού. Όλα αυτά εντελώς ελεύθερα, χωρίς να υποχρεώνη κανένα και χωρίς να περιμένει τίποτα από κανένα. Από το σύνολο αυτών των νέων αρχίζουν να ξεχωρίζουν και μοναχικές κλίσεις και κλήσεις. Δεν προτρέπει κανένα να αφιερωθεί και δεν αποτρέπει κανένα. Ο καθένας από μόνος του αποφασίζει, αξιοποιώντας τα χαρίσματα του Θεού με τη βοήθεια του Γέροντος.
Έδινε απαντήσεις, μάλλον έδειχνε διεξόδους και η απόφασις δική σου. Κάποτε, όταν κάποιος του είπε: " δεν μου λέτε το ένα που πρέπει, να τελειώνουμε; " , του απάντησε: " Λάθος μοναστήρι διάλεξες". Η συμβουλή του δεν καταργούσε την ελευθερία, ούτε την ευθύνη της αποφάσεως. Ο σεβασμός στην ελευθερία του άλλου ήταν το πιο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του.
"Τι είναι ο Γέροντας;" έλεγε σε παιδιά, φοιτητές τότε. "Ένα σκαμνί. Πατάς, και φθάνεις στον Θεόν' του δίνεις μετά μια κλωτσιά και μένεις κρατούμενος από τον Θεόν! Δηλαδή πρέπει να μάθεις ο ίδιος να κρατιέσαι από τον Θεόν". Την σύνδεσι των παιδιών του με τον Θεό λαχταρούσε και αυτή τον ενδιέφερε. 

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β ΕΤΟΣ 2020 ΑΡΙΘΜ 45
(Στη φωτογραφία ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης με τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς) .

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΒΑΛΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΙΑΣΘΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όταν κάνουμε γρήγορα μία δουλειά, αποκτούμε μία νευρικότητα. Και η εργασία που γίνεται με νευρικότητα, δεν είναι αγιασμένη. Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να φτιάξουμε πολλά και να είμαστε όλο αγωνία. Αυτό είναι δαιμονική κατάσταση. Το εργόχειρο που γίνεται με ηρεμία και προσευχή αγιάζεται και αγιάζει και τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν και έτσι έχει νόημα, όταν η λαϊκοί ζητούν να πάρουν εργόχειρα από μοναχούς για ευλογία. Ενώ εκείνο που γίνεται με βιασύνη και νευρικότητα, μεταδίδει αυτήν την δαιμονική κατάσταση και στους άλλους. Γι’ αυτό βάλε και την ευχή στην δουλειά, για να αγιασθείς και εσύ και η δουλειά που κάνεις.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΚΑΤΗΦΟΡΟ ΕΥΚΟΛΑ ΤΟΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Τον γλυκό κατήφορο εύκολα τον βρίσκει κανείς, γιατί ο πειρασμός δεν έχει άλλο τυπικό, παρά να σπρώχνει στον γλυκό κατήφορο τα πλάσματα του Θεού.

Ο Χριστός έχει αρχοντιά. Σου λέει: «Αυτό είναι το καλό – εις τι θέλει οπίσω μου έλθειν..». Δεν λέει: «Με το ζόρι έλα κοντά μου!» Ο διάβολος έχει γυφτιά. Από ‘δω από ‘κει τον τυλίγει τον άνθρωπο, για να τον πάει εκεί που θέλει. Ο Θεός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου, γιατί δεν έκανε δούλους, αλλά υιούς. Και παρ’ όλο που ήξερε ότι θα επακολουθήσει η πτώση, δεν τους έκανε δούλους. Προτίμησε να έρθει, να σαρκωθεί, να σταυρωθεί και να κερδίσει έτσι τον άνθρωπο.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ "ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ"!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Στον άνθρωπο δεν ισχύει το «δεν μπορώ», ισχύει μόνο το «δεν αγαπώ» και «δεν θέλω». Αυτά είναι που τον κάνουν να λέει πως δεν μπορεί.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: "ΤΟΤΕ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΒΓΑΛΕ ΜΙΑ ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ...".

 "Τότε ο διάβολος έβγαλε μιά διαπεραστική κραυγή.."

Μιά μέρα, ό διάβολος εμφανίστηκε σέ τρείς μοναχούς καί ρώτησε τόν καθένα ξεχωριστά τί θά άλλαζαν από τό παρελθόν.
Ό πρώτος μοναχός απάντησε γρήγορα μέ μεγάλο ζήλο: Δέν θά  επέτρεπα ο Αδάμ καί η Εύα νά πέσουν στήν αμαρτία, γιά νά μήν απομακρυνθεί ή ανθρωπότητα από Τόν Θεό.

Ό δεύτερος μοναχός, πού είχε καρδιά γεμάτη έλεος, απάντησε:
Θά εμπόδιζα την απομάκρυνση σου  από Τόν Θεό, πού θά σέ καταδίκαζε γιά πάντα.

Ό τρίτος μοναχός ήταν ό πιό απλός από τούς τρεις.  Αντί νά απαντήσει στόν διάβολο, έπεσε στά γόνατα, σταυρώθηκε καί προσευχήθηκε:
Κύριε, λύτρωσε με από τόν πειρασμό τού τί θά μπορούσε νά ήταν καί τί δέν ήταν.

Τότε ό διάβολος έβγαλε μιά διαπεραστική κραυγή καί, στριφογυρίζοντας από τόν πόνο, εξαφανίστηκε!

Έκπληκτοι οί άλλοι δύο ρώτησαν τόν αδερφό τους: Αδελφέ, γιατί απάντησες έτσι;
Ό μοναχός εξήγησε: 

Καταρχάς, δέν πρέπει ποτέ νά κάνουμε διάλογο μέ τόν εχθρό. 

Δεύτερον: κανείς στόν κόσμο δέν έχει τή δύναμη νά αλλάξει τό παρελθόν. 

Τρίτον, ό διάβολος δέν ενδιαφέρεται καθόλου νά μάς βοηθήσει, αλλά νά μάς φυλακίσει στό παρελθόν, γιά νά παραμελήσουμε τό παρόν.
Γιατί τό παρόν είναι ή μόνη στιγμή πού μπορούμε, μέ τή χάρη Τού Θεού, νά συνεργαστούμε μαζί Του.Ή στρατηγική τού διαβόλου, αυτή πού φυλακίζει περισσότερο τούς ανθρώπους καί τούς εμποδίζει νά ζήσουν τό παρόν σέ ενότητα μέ Τόν Θεό, είναι αυτή πού «θά μπορούσε να συμβεί καί δέν έγινε».

Άς αφήσουμε τό παρελθόν και το μέλλον, στά χέρια τού Ελεήμονος  Θεού.
Τό παρόν είναι στά χέρια μας και ας το χρησιμοποιήσουμε δημιουργικά, εν πνεύματι αγίω.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ: "ΟΣΟ ΘΑ ΣΙΩΠΑΣ, ΤΟΣΟ ΘΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο ΘΕΟΣ".

 "ΟΣΟ ΘΑ ΣΙΩΠΑΣ, ΤΟΣΟ ΘΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο ΘΕΟΣ"
+ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ (1934-2019
(Ιερομονάχου Μύρωνος Σιμωνόπετρας) 

" Έλεγε ο Γέροντας: " Όταν ήμουν μικρός, επειδή εκ χαρακτήρος μου ήμουν ζωηρός, η γιαγιά μου ως δασκάλα συχνά μου θύμιζε: " Αλέξανδρε, όσο θα σιωπας, τόσο θα φωνάζει μέσα σου ο Θεός". Έτσι απλά έμαθα από πολύ μικρός να σιωπω, για να αφουγκραζομαι την φωνή του Θεού. Σχολιάζοντας αυτό, έλεγε

ότι " δεν μας κάνουν τα λόγια κοινωνικούς, αλλά η σιωπή, η οποία μας κάνει κοινωνούς του Θεού ' και όποιος είναι κοινωνός του Θεού, δεν μπορεί να μην είναι κοινωνικός με τους ανθρώπους". 

(Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β ΕΤΟΣ 2020 ΑΡΙΘΜ 45)

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΠΕ "ΟΣΟ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΨΥΧΗ, ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ"!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ο Χριστός είπε: « Όσο αξίζει μια ψυχή, δεν αξίζει ο κόσμος όλος » . Πόση αξία δηλαδή έχει μια ψυχή! Για αυτό η σωτηρία της ψυχής είναι μεγάλο πράγμα!

– Δηλαδή, Γέροντα, δεν πρέπει να έχη κανείς την ελπίδα της σωτηρίας και τον φόβο της κολάσεως;– Αν έχη την ελπίδα της σωτηρίας , δεν θα έχη τον φόβο της κολάσεως. Και για να έχη ο άνθρωπος την ελπίδα της σωτηρίας, θα πρέπει να είναι κάπως τακτοποιημένος. Τον άνθρωπο που αγωνίζεται με φιλότιμο, όσο μπορεί, και δεν έχει διάθεση να κάνη αταξίες , αλλά πάνω στον αγώνα του νικιέται- νικάει, νικιέται- νικάει, ο Θεός δεν θα τον αφήση. Αν έχη λίγη διάθεση να μη λυπήση τον Θεό, θα πάη στον Παράδεισο « με τα παπούτσια » . Ο φύσει αγαθός Θεός θα τον σπρώξη στον Παράδεισο σκανδαλωδώς. Θα οικονομήση να τον πάρη την ώρα που βρίσκεται σε μετάνοια. Μπορεί σε όλη του την ζωή να παλεύη, αλλά ο Θεός δεν θα τον αφήση. Θα τον πάρη στην καλύτερη ώρα. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Την υπομονή πάντα να την κρατάς, γιατί είναι το μεγαλύτερο φάρμακο, που θεραπεύει τις μακροχρόνιες δοκιμασίες, διότι πολλές δοκιμασίες μόνο με την υπομονή (την πάροδο του καιρού) περνούν, όπως και τα χιόνια και οι παγωνιές περνούν μόνο με την υπομονή να έλθει η άνοιξη, για να λιώσουν με τις λιακάδες. Με την στενοχώρια οι πάγοι και τα χιόνια δεν λιώνουν αλλά με την υπομονή. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ, ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΑ ΘΕΙΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ἡ λογική κάνει πολύ κακό, ὅταν κανεὶς πάη νὰ ἐξετάση μὲ αὐτήν τὰ θεία, τὰ μυστήρια, τὰ θαύματα. Οἱ Καθολικοί μὲ τὴν λογική τους ἔφθασαν νὰ ἐξετάσουν τὴν Θεία Κοινωνία στὸ Χημεῖο, γιὰ νὰ δοῦν ἄν πράγματα εἶναι Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. Οἱ Ἅγιοι ὅμως μὲ τὴν πίστη ποὺ εἶχαν, συχνά ἔβλεπαν Σάρκα καὶ Αἷμα στὴν ἁγία Λαβίδα. Σὲ λίγο θὰ φθάσουν νὰ περνοῦν καὶ τούς Ἁγίους ἀπὸ τὶς ἀκτίνες, γιὰ νὰ διαπιστώσουν τὴν ἁγιότητά τους! Πέταξαν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἔβαλαν τὴν λογική τους καὶ τώρα ἀσχολοῦνται μὲ τὴν λευκή μαγεία. Σὲ ἕναν Καθολικό ποὺ εἶχε καλή διάθεση –ἔκλεγε ὁ καημένος – εἶπα: «Μία ἀπὸ τὶς σπουδαιότερες διαφορές ποὺ ἔχουμε εἶναι καὶ αὐτή, ἐσεῖς βάζετε τὸν ἐγκέφαλο, ἐμεῖς τὴν πίστη. Ἐσεῖς ἀναπτύξατε τὸν ὀρθολογισμό καὶ γενικά τὸν ἀνθρώπινο παράγοντα. Μὲ τὴν λογική σας περιορίζετε τὴν θεϊκή δύναμη, γιατί τὴν θεία Χάρη τὴν πετᾶτε στὴν ἄκρη. Ἐσεῖς στὸν ἁγιασμό ρίχνετε συντηρητικό, γιὰ νὰ μή χαλάση. Ἐμεῖς στὰ χαλασμένα ρίχνουμε ἁγιασμό καὶ γίνονται καλά. Πιστεύουμε στὴν Χάρη ποὺ ἁγιάζει καὶ ὁ ἁγιασμός κρατάει καὶ διακόσια καὶ πεντακόσια χρόνια, δὲν χαλάει ποτέ».

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ: "ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΓΙΑ ΚΑΛΟ".

 Κάθε εμπόδιο για καλό. 

Ὅσο πιό σκληρόκαρδος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τόσο πιό βαθιά θά εἶναι ἡ πτώση του. Ἕνα αὐγό σπάει καί ἀπό ὕψος 30 πόντων.

Ὅμως ἕνας βράχος πρέπει νά ἀνέβει πολύ ὑψηλά καί νά πέσει γιά νά συντριβεῖ.

Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει πολύ σκληρή καρδιά, θά ἐπιτρέψει ὁ Θεός νά πετύχει κάποια πράγματα:

Νά ἀνέβει ψηλά καί κατόπιν νά πέσει βαρύγδουπα γιά νά συντριβεῖ, νά μαλακώσει, νά σπάσει.

Ὅμως ὁ μαλακός ἄνθρωπος, ὁ εὐαίσθητος, ὁ πονόψυχος μπορεῖ νά μήν ἔχει μεγάλες κοσμικές ἐπιτυχίες, νά βρίσκει ὅλο ἐμπόδια, αὐτό ὅμως τόν προστατεύει ἀπό μεγάλες πτώσεις, τίς ὁποῖες ἡ εὐαίσθητη καρδιά του δέν θά ἀντέξει.

Νά λοιπόν, πού τά ἐμπόδια στή ζωή μας εἶναι ἡ προστασία μας καί ὄχι ἡ κατάρα μας καί ἡ δοκιμασία μας.

Ἔτσι, ὅταν ὁ Θεός θέλει νά μᾶς γλιτώσει ἀπό ἐγωιστικά στραπατσαρίσματα βάζει ἐμπόδια στά σχέδιά μας.

Δηλαδή, τό ἐμπόδιο εἶναι ἡ προστασία ἀπό ἐγωιστικές πτώσεις.

Γι’ αὐτό ὁ λαός λέει:«Κάθε ἐμπόδιο γιά καλό” καί κατ’ ἀναλογία “κάθε ἄνεση γιά κακό!»

Λέγουν οἱ Πατέρες «οὐδείς εἰσῆλθε μετ’ ἀνέσεως στόν παράδεισο».

Ὡς ἐκ τούτου πρίν ἀπό κάθε πτώση, προηγεῖται ἐγωιστική ἄνεση καί πρίν ἀπό κάτι ὄμορφο, συντριβή καί ταπείνωση.

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης