ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2022

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΔΟΞΑΣΤΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ!

Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του!
Ἅγιος Σιλουανός

Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή ἐλευθερία: ἡ ἀγάπη γιά τό Θεό καί τόν πλησίον. Ἐδῶ βρίσκεται καί ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἰσότητα.
Στήν κοσμική τάξη εἶναι ἀδύνατο νά ὑπάρξει ἰσότητα – αὐτό ὅμως δέν ἔχει σημασία γιά τήν ψυχή. Δέν μπορεῖ νά εἶναι ὁ καθένας βασιλιάς ἤ ἄρχοντας, πατριάρχης ἤ ἡγούμενος ἤ διοικητής.
Mπορεῖ ὅμως ὁ καθένας, σέ ὅποια τάξη κιἄν ἀνήκει, ν’ ἀγαπάει τό Θεό καί νά εἶναι εὐάρεστος σ’ Ἐκεῖνον – κι αὐτό εἶναι τό σπουδαῖο. Καί ὅσοι ἀγαποῦν περισσότερο τό Θεό στή γῆ, θά ἔχουν περισσότερη δόξα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί θά εἶναι πιό κοντά στόν Κύριο.
Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του.
Ἡ θεία χάρη δέν ἀφαιρεῖ τήν ἐλευθερία, ἀλλά συνεργεῖ μόνο στήν ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀδάμ βρισκόταν στήν κατάσταση τῆς χάριτος, ἀλλά δέν τοῦ ἀφαιρέθηκε τό αὐτεξούσιο. Oἱ ἄγγελοι παραμένουν ἐπίσης στό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλά δέν τούς ἔχει ἀφαιρεθεῖ ἡ ἐλεύθερη βούληση.
Ὁ Κύριος ἔδωσε στή γῆ τό Ἅγιο Πνεῦμα· καί ὅσοι τό ἔλαβαν, αἰσθάνονται τόν παράδεισο μέσα τους.
Ἴσως πεῖς: “Γιατί λοιπόν δέν ἔχω κι ἐγώ μιά τέτοια χάρη;”. Ἐπειδή ἐσύ δέν παραδόθηκες στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ζεῖς σύμφωνα μέ τό δικό σου θέλημα.
Παρατηρῆστε ἐκεῖνον πού ἀγαπάει τό θέλημά του: Δέν ἔχει ποτέ εἰρήνη στήν ψυχή του καί δέν εὐχαριστιέται μέ τίποτα. Γι’ αὐτόν ὅλα γίνονται ὅπως δέν θά ἔπρεπε. Ὅποιος ὅμως δόθηκε ὁλοκληρωτικά στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔχει τήν καθαρή προσευχή καί ἡ ψυχή του ἀγαπάει τόν Κύριο.

Από το βιβλίο: “Γνωριμία με τον Θεό”
Ι.Μ. Παρακλήτου Ωρωπού
Askitikon.eu

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2022

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: "ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ".

 Όταν οι γονείς έχουν πόλεμο μεταξύ τους, 
τα παιδιά δεν πάνε καλά

Το καλοκαίρι του 1989 επισκέφτηκαν την Βιτόβνιτσα δύο ζευγάρια μέσης ηλικίας. Έφτασαν στο μοναστήρι αργά το μεσημέρι.
Μόλις βγήκανε από το αυτοκίνητο ρώτησαν έναν προσκυνητή πού τυχαία βρέθηκε εκεί στην αυλή του μοναστηριού: «Υπάρχει εδώ κάποιος Τάδια μέντιουμ πού ξέρει να βλέπει το μέλλον;»
Στη Σερβία τότε, μετά το κομουνισμό, οι άνθρωποι αντί να ψάχνουν την πνευματική υποστήριξη της Ορθόδοξης εκκλησίας έψαχναν ύποπτους ανθρώπους πού διαφήμιζαν πώς ήξεραν να βλέπουν το μέλλον.
Ο πατήρ Θαδδαίος πού ήταν στο μπαλκόνι, στο παλαιό κτήριο του μοναστηρίου, είπε σέ έναν προσκυνητή: «Πήγαινε, να ρωτήσεις τον πάτερ Λουκά μήπως αυτός ξέρει να βλέπει το μέλλον!».
Με πόση ταπεινοφροσύνη και χιούμορ αντιμετώπισε ο γέροντας Θαδδαίος τα δύο αυτά ζευγάρια! Οι περισσότεροι από εμάς πού ζούμε μέσα στην εκκλησία θα λέγαμε αυστηρά σέ αυτούς τούς επισκέπτες να πάνε σέ μάγους και σέ μέντιουμ, πού βλέπουν το μέλλον, και όχι στο μοναστήρι.
Ο πατήρ Θαδδαίος συχνά έλεγε ότι οι μάγοι και τα μέντιουμ συνεργάζονται με τα πονηρά πνεύματα και γι’ αυτό γνωρίζουν το παρόν του κάθε άνθρωπου. Κάθε φορά πού συναντούν τούς ανθρώπους τούς λένε όσα ξέρουν σχετικά με την κάθε κατάσταση πού αντιμετωπίζουν και έτσι κερδίζουν την εμπιστοσύνη τους. Το μέλλον όμως δεν το γνωρίζουν. Το μέλλον το γνωρίζει μόνον ο Θεός.
Τα μέντιουμ και οι μάγοι παρόλο πού δεν ξέρουν το μέλλον λένε πώς το γνωρίζουν και έτσι συχνά επηρεάζουν τούς ανθρώπους.
Οι επισκέπτες ανέβηκαν προς την εκκλησία και συζήτησαν σχεδόν δύο ώρες με τον πάτερ Λουκά πού είχε έρθει για λίγες μέρες στο μοναστήρι, όντας φίλος του Γέροντα.
Στη συνέχεια με τα δύο ζευγάρια μίλησε και ο ίδιος ο γέροντας Θαδδαίος, χωρίς φυσικά να γνωρίζει το περιεχόμενο της συζήτησης των δύο ζευγαριών με τον πάτερ Λουκά.
Το πρώτο ζευγάρι ήταν χωρισμένο έδώ και είκοσι χρόνια. Ό άνδρας ζούσε στην πόλη Ποζάρεβατς και η γυναίκα ζούσε στο Μόναχο με τις δύο κόρες της.
Ο λόγος πού συναντήθηκαν οι δύο σύζυγοι ήταν σοβαρός. Και οι δύο κόρες έπαιρναν ναρκωτικά και οι δύο είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Είχαν προσπαθήσει να πέσουν από το δεύτερο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Γερμανία.
Το άλλο ζευγάρι επίσης προερχόταν από την πόλη Ποζάρεβατς, πόλη πού απέχει από το μοναστήρι της Βιτόβιτσας, 40 χιλιόμετρα. Το πρόβλημα του δεύτερου ζευγαριού, ήταν ότι δεν μπορούσαν να παντρέψουν τον γιό τους.
Όλοι μίλησαν για τα προβλήματα τους αρχικά στον πάτερ Λουκά.
Μετά από δύο ώρες έφτασε ο άγιος γέροντας Θαδδαίος και χωρίς να έχει ακούσει προηγουμένως τη συζήτηση είπε: «Έτσι συμβαίνει, όταν οι γονείς έχουν πόλεμο μεταξύ τους, έχουν πόλεμο με τις σκέψεις τους, τα παιδιά τους είναι στο δρόμο και δεν πάνε καλά».
Στη συνέχεια όλοι τον ακούσαμε με μεγάλη προσοχή και οι απελπισμένοι και πρώην μαλωμένοι γονείς, αφού αγκαλιάστηκαν μετά από χρόνια, έφυγαν γεμάτοι αισιοδοξία για το μέλλον των παιδιών τους.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ

ΓΕΡΩΝ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ: Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙ!

Γέρων Ευσέβιος Γιαννακάκης: Η μεγαλύτερη μορφή αγάπης είναι να προσεύχεσαι για κάποιον που δεν το ξέρει…

Έχει μεγάλη αξία η προσευχή, όταν επεκτείνεται και σε ανθρώπους που δεν έχουν για μας καλή γνώμη. Δυνατόν να μας αντιπαθούν είτε από άγνοια είτε γιατί ζουν μακριά από τον Θεό. Και όχι να λέει κανείς δυο λόγια, αλλά με την καρδιά του, με πραγματική αγάπη. Ο πιστός που φεύγει από αυτή την ζωή, πόση χαρά νιώθει για το ότι προσευχόταν για κάποιον που δεν του φέρθηκε καλά!

ΓΕΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ: ΕΧΕΙΣ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ; ΠΑΡΕ ΚΙ ΑΝΟΙΞΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ!

Γέρων Γερμανός Σταυροβουνιώτης: Έχεις στενοχώρια; Πάρε κι άνοιξε ένα βιβλίο πνευματικό. Να βρεις εκείνο, που αρμόζει στην περίπτωσή σου και να διαβάσεις.
Λες πως δεν μπορείς να περιοριστείς στο σπίτι; Πάρε τότε το βιβλίο και βγες έξω στο ύπαιθρο. Κάθισε κάπου και διάβασε! Και να έχεις την αίσθηση ότι νοερώς σε παρακολουθεί ο Άγιος του οποίου διαβάζεις είτε τον Βίο, είτε τις Διδαχές.
 
Για τούτο γράφτηκαν οι Βίοι των Αγίων: Για να τους μελετούμε και να μας εμπνέουν. Για να μαθαίνουμε πώς ζούσαν οι Άγιοι, τι μας συμ­βουλεύουν, και να πράττουμε κι’ εμείς ομοίως. Επειδή πολλές φορές μας λείπουν τα ζωντανά παραδείγματα αγιό­τητας δίπλα μας, επιβάλλεται να μελετούμε τους Βίους των Αγίων για να φωτιζόμαστε. 

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΜΠΑΘΩΣ ΚΡΙΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ!

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα: Η κρίση δεν απαγορεύεται και μάλιστα είναι αναγκαία, για να συγκρίνουμε και να επιλέξουμε μεταξύ καλού και κακού, το καλό και μεταξύ του καλού και του καλυτέρου, το καλύτερο. Απλά δεν πρέπει να κρίνουμε και να κατακρίνουμε εμπαθώς, γιατί τότε δεν έχουμε ούτε αγάπη, ούτε ευσπλαχνία και χάνουμε τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός δεν είπε να μην κρίνουμε, ίσα-ίσα είπε: «Την δίκαιαν κρίσην κρίνετε». Εξάλλου ο άνθρωπος έχει και λογική. Αυτό όμως που είναι αμαρτία, είναι η εμπαθώς κρίση, γιατί είναι κατάκριση και η οποία καταστρατηγεί την Δευτέρα Εντολή: Αγάπα τον πλησίον σου, ως εαυτόν.

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2022

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ!

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Μην μιλάς για τα προβλήματά σου σε εκείνους που δεν μπορούν να σε βοηθήσουν. Μίλα στον Θεό που έχει την δύναμη να τα λύσει!

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΧΩΡΙΣ ΟΠΛΟ!

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος: Χριστιανός χωρίς το σημείο του Σταυρού μοιάζει με στρατιώτη χωρίς όπλο. Βρίσκεται στην διάθεσι του εχθρού. Ο Σταυρός αγιάζει κάθε άνθρωπο και κάθε αντικείμενο. Έτσι παρέλαβε η Εκκλησία από τους αποστόλους και έτσι πιστεύουν οι χριστιανοί. Γι' αυτό εύλογα αναρωτιέται κανείς: Είναι χριστιανός εκείνος που αποφεύγει το σημείο του Σταυρού; 

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: ΑΣΕ ΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΓΛΙΣΤΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ "ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ"!

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Είτε περπατάς είτε κάθεσαι, είτε στέκεσαι, είτε εργάζεσαι, είτε βρίσκεσαι στην εκκλησία, άσε τη προσευχή αυτή να γλιστρήσει από τα χείλη σου: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με”. Με τη προσευχή αυτή στην καρδιά σου θα βρεις εσωτερική ειρήνη και γαλήνη σώματος και ψυχής. 

ΙΕΡΟΚΥΡΗΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: "ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΤΕ ΠΟΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΑΠΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΑΣ".

 Μην απογοητεύεστε ποτέ. Αφήνετε απλά με την προσευχή σας στα χέρια του Θεού την υπόθεσή σας (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Αναφέρεται ότι ένας ναυαγός κάποτε κατόρθωσε παλεύοντας ώρες με τα κύματα να βγει σε ένα έρημο νησάκι. Εκεί με πολλούς κόπους έφτιαξε μια πρόχειρη καλυβούλα χρησιμοποιώντας κλαδιά.
Και κάθε μέρα προσευχόταν κοιτάζοντας στον ορίζοντα μήπως φανεί κανένα πλοίο. Ένα απόγευμα είχε απομακρυνθεί λίγο από την καλυβούλα του να βρει κάνα χόρτο κάτι να φάει. Και εκεί που επέστρεφε τον έπιασε μια απελπισία μπροστά σ’ αυτό το θέαμα που αντίκρυσε.
Τι είδε δηλαδή. Ότι είχε κατορθώσει να φτιάξει με τόσους κόπους έβλεπε τώρα μια φωτιά να το μεταβάλει σε στάχτες.
Επειδή δεν είχε πολλά μέσα να ανάβει φωτιά, δεν την έσβησε φεύγοντας, για να μην την ξανανάψει όταν επιστρέψει. Έτσι την άφησε αναμμένη. Ποιος ξέρει τώρα τι έγινε, φύσηξε, κάτι, έπιασε φωτιά και έγινε η καλύβα του στάχτη.
Λέγει λοιπόν μόνος του, αυτό ήταν λοιπόν, το χειρότερο που μπορούσα να πάθω. Έτσι σκέφτηκε με την περιορισμένη ανθρώπινη κρίση του. Αλλά τι ήταν λέτε.
Αυτό που εκείνος θεωρούσε συμφορά το έκανε ο Θεός για την σωτηρία του, που τόσο θερμά το ζητούσε. Την άλλη μέρα ένα βαπόρι τον πλησίασε και τον παρέλαβε. Καλά, λέει στον καπετάνιο. Πως με είδατε εδώ πέρα. Είδαμε την φωτιά χθες και ήρθαμε.
Ποιος μπορούσε να φανταστεί αυτή τη λύση στο πρόβλημά του. Κανένας.
Μην απογοητεύεστε ποτέ. Αφήνετε απλά με την προσευχή σας στα χέρια του Θεού την υπόθεσή σας. Έστω και αν τη βλέπεται να πηγαίνει ανάποδα, εσείς να έχετε απόλυτη εμπιστοσύνη ότι ο Θεός οδηγεί την υπόθεσή σας σωστά. Και θα το δείτε αργότερα, όπως το είδε και αυτός ο ναυαγός την επαύριον. 
 
(Πηγή: askitikon.)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΟΥΡΟΖ ΑΝΤΩΝΙΟΣ BLOOM: "ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ".

 Κυριακή μετά την Ύψωση του Σταυρού 
(Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†))

Στὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
Τὴν ἡμέρα ποὺ θυμόμαστε τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου, πρέπει νὰ δίνουμε ἰδιαίτερη προσοχὴ σ’ ὅ,τι εἶναι ἡ Θεϊκὴ ἀγάπη. Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο ποὺ θυσίασε τὸν Μονογενῆ του Υἱό, ὥστε κανεὶς ἄνθρωπος δὲν θὰ πρέπει νὰ λησμονηθεῖ καὶ ν’ ἀγνοηθεῖ.
Ἂν εἶναι ἀλήθεια αὐτό, πῶς θὰ πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον; Ἂν ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς σημαίνει τόσα πολλὰ γιὰ τὸν Θεό, ἐὰν Ἐκεῖνος ἀγαπάει τὸν ἄνθρωπο σὲ τέτοιο βαθμό, ὥστε νὰ θυσιάσει τὴν ζωή Του, ὁ θάνατός Του εἶναι εὐπρόσδεκτος- πῶς θὰ πρέπει λοιπὸν νὰ φερόμαστε στὸν πλησίον μας;
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἀγαπᾶμε ἐκ φύσεως, ποὺ μὲ τόσους πολλοὺς τρόπους μοιάζουν μὲ μᾶς στὸ μυαλό, τὸ συναίσθημα – ἀλλὰ εἶναι αὐτὸ ἀγάπη; Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἀγαπᾶμε αὐτὸ τὸ πρόσωπο σὰν τὸ πιὸ πολύτιμο πρόσωπο στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ δικά μου, ἐπειδὴ λαχταρῶ νὰ εἶμαι μὲ τὸν Θεό, νὰ μοιράζομαι τὶς σκέψεις Του, τὴ στάση Του ἀπέναντι στὴ ζωή.
Καὶ πόσοι ἄνθρωποι ὑπάρχουν ποὺ τοὺς φερόμαστε μὲ ἀδιαφορία, δὲν εὐχόμαστε κάτι κακὸ γι’ αὐτοὺς – δὲν ὑπάρχουν γιὰ μᾶς! Ἂς ρίξουμε μιὰ ματιὰ γύρω μας σὲ τούτη τὴ συνάθροιση καὶ γιὰ μῆνες ἂς ἀναρωτηθοῦμε: «τί σημαίνει αὐτὸ τὸ πρόσωπο γιὰ μένα;» – Τίποτα· ἁπλὰ κάποιος ποὺ παρευρίσκεται στὴν ἴδια ἐκκλησία, ποὺ πιστεύει στὸν ἴδιο Θεό, ποὺ λαμβάνει τὴν ἴδια κοινωνία- καὶ λησμονοῦμε ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ λαμβάνουν τὴν ἴδια κοινωνία, ἔχουν γίνει μέρος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ζεῖ μέσα τους, ὅτι θὰ πρέπει νὰ στραφοῦμε σ’ αὐτούς, νὰ τοὺς κοιτάξουμε, καὶ νὰ δοῦμε ὅτι ἀποτελοῦν ναὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μιὰ συνέχεια τῆς Ἐνσάρκωσης.
Ἂς θέσουμε στὸν ἑαυτὸ μας σοβαρὰ καὶ κρίσιμα ἐρωτήματα γιὰ τὸ πῶς φερόμαστε καὶ πῶς βλέπουμε τὸν διπλανό μας. Ἂς ἀφιερώσουμε ὅλη τὴν ἑβδομάδα γιὰ νὰ σκεφτοῦμε τὸ ἕνα πρόσωπο μετὰ τὸ ἄλλο καὶ ἂς ἀναρωτηθοῦμε: «ὑπάρχει ἀγάπη στὴν καρδιά μου; » Ὄχι μιὰ συναισθηματικὴ ἀγάπη, ἀλλὰ μιὰ ἀγάπη ποὺ μέσα στὸ φῶς τοῦ Θεοῦ κάνει ἕναν ἄνθρωπο πολύτιμο, – πολύτιμο στὸ βαθμὸ ποὺ θὰ πρέπει νὰ εἶμαι προετοιμασμένος νὰ δώσω τὴν ζωή μου γι’αὐτὸ τὸ πρόσωπο. Καὶ ὅταν τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα προσέλθουμε στὸ μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα, ἂς φέρουμε, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ τὸ ἐρώτημα: «Ὑπάρχει γιὰ μένα ὁ πλησίον; Τί σημαίνει γιὰ μένα; » Γιὰ τὸν Θεὸ εἶναι τὰ πάντα· ἐὰν γιὰ μένα δὲν εἶναι τίποτα, ποιὰ εἶναι ἡ θέση μου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ; Ἀμήν.
 
(Πηγή: kirigmata.blogspot.)