Μεγαλυνάριον
Αρχάγγελοι, Άγγελοι καί Αρχαί, Δυνάμεις καί Θρόνοι, Κυριότητες, Σεραφείμ, σεπταί Εξουσίαι καί Χερουβείμ οί θείοι, υπέρ ημών τόν Κτίστην καθικετεύσατε.
Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2022
Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2022
ΑΓΙΟΙ 33 ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΟΙ ΕΝ ΜΕΛΙΤΗΝΗ
Άγιοι Τριάντα τρεις
Μάρτυρες «οἱ ἐν Μελιτινῇ»
Ο πρώτος απ' αυτούς, ο Ιέρων, ήταν από τα Τύανα της Καππαδοκίας. Ο πατέρας του πέθανε γρήγορα και την ανατροφή του, καθώς και των δύο αδελφών του, Ματρωνιανού και Αντωνίου, ανέλαβε εξ ολοκλήρου η μητέρα τους Στρατονίκη. Παρ' όλο που ο Ιέρων πήρε αρκετή μόρφωση, ασχολήθηκε με το γεωργικό επάγγελμα. Οι ειδωλολάτρες τέτοιες ενασχολήσεις τις θεωρούσαν υποτιμητικές. Αλλά οι χριστιανοί ήξεραν ότι ο Χριστός δεν απαξίωσε τον ιδρώτα του ταπεινού εργάτη. Και ότι κάθε τίμια εργασία είναι αρετή και μόνο η αργία, πού φέρνει την αμαρτία, αποτελεί για τον άνθρωπο στίγμα. Άλλωστε, ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής περιγράφοντας τη ζωή των Αποστόλων και κατ' επέκτασιν, όλων των χριστιανών, λέει: «κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίοις χερσί» (Α' προς Κορινθίους, δ' 12). Κοπιάζουμε, δηλαδή, εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια.
Όταν επί Διοκλητιανού άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο έπαρχος Αγρικόλας συνέλαβε τον Ιέρωνα με την κατηγορία ότι τις Κυριακές και τις άλλες γιορτές περιφερόταν και κήρυττε το Χριστό στους εργάτες, με αποτέλεσμα να αποσπάσει πολλούς από την ειδωλολατρία. Μαζί του συνελήφθησαν οι δύο αδελφοί του και τριάντα ακόμα συνεργάτες του στη διακονία του Ευαγγελίου. Αφού φυλακίστηκαν και φρικτά βασανίστηκαν, τελικά ο έπαρχος Αγρικόλας τους αποκεφάλισε έξω από την πόλη Μελιτινή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Αγίων στις 7 Νοεμβρίου.
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2022
Η ΠΡΟΡΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΟΣΜΑ
Η πρόρρηση του Οσίου Πορφυρίου
για τον μακαριστό Μητροπολίτη
Αιτωλίας Κοσμά!
Το 1974 έγινα αρχιμανδρίτης και ανέλαβα το έργο του ιεροκήρυκα σε όλη την περιφέρεια της Μητροπόλεως. Το 1985 πήγα με τον αδελφό μου Αποστόλη στον Άγιο Πορφύριο.
Δεν είχε κόσμο και μπήκαμε αμέσως στο Κελλάκι του. Ήταν αδιάθετος και τον βρήκαμε ξαπλωμένο στο κρεβάτι του να μιλάει στο τηλέφωνο με μια κυρία από την Πελοπόννησο ή από την Αυστραλία…, δεν θυμάμαι με σιγουριά. Μίλησε μαζί της επί αρκετή ώρα και εμείς περιμέναμε υπομονετικά. Κάποια στιγμή τον ακούσαμε που της είπε:
– Άντε παιδί μου, να τελειώνουμε, με επισκέφτηκε ένας Επίσκοπος… Πρέπει να σε κλείσω τώρα, γιατί έχω έναν Δεσπότη εδώ μπροστά μου και με περιμένει για να κουβεντιάσουμε…
Έκλεισε το τηλέφωνο και, αφού συζητήσαμε διάφορα θέματα, σηκωθήκαμε, πήραμε την ευχή του και φύγαμε. Όταν βγήκαμε έξω στον δρόμο, με ρώτησε ο Αποστόλης:
– Πρόσεξες τι είπε στην κυρία στο τηλέφωνο;
– Τι είπε;
– Είπε: «Έχω έναν Δεσπότη εδώ μπροστά μου»!
– Ναι, το άκουσα αλλά δεν έδωσα σημασία. Έτσι θα το είπε. Όπως λένε οι Δεσποτάδες στους ιερείς: «Να ‘σαι καλά! Την αρχιεροσύνη σου…!» Κάτι τέτοιο θα εννοούσε. Εξάλλου εγώ δεν έχω βλέψεις για Δεσπότης. Αφού το ξέρεις, δεν με ενδιαφέρει καθόλου.
Μέχρι τότε, ποτέ στη ζωή μου δεν είχε περάσει κάποια σκέψη από το μυαλό μου ότι θα μπορούσε μια ημέρα να γίνω Δεσπότης. Ούτε στην φαντασία μου δεν υπήρχε αυτό το ενδεχόμενο. Κατάγομαι από φτωχή οικογένεια και ποτέ δεν είχα τέτοιες φιλοδοξίες. Ωστόσο, 20 ολόκληρα χρόνια μετά, το 2005, εκλέχτηκα από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Ήταν άλλη μια τρομερή προφητεία του Αγίου Πορφυρίου!
Ο Άγιος επαναλάμβανε συχνά τα εξής λόγια: «Να αγαπούμε μωρέ τον Χριστό. Τον Χριστό!» Αυτή η φράση είναι όλη η ουσία και το κέντρο της πνευματικής ζωής μας. Για την προσευχή συμβούλευε: «Με αναστεναγμούς…, με αναστεναγμούς να προσευχόμαστε στον Κύριό μας!»
Μαρτυρία Μακαριστού Κοσμά Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας
Από το νέο βιβλίο: Ο Πάνσοφος Όσιος Πορφύριος – Μαρτυρίες (Τόμος Α’)
ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: ΝΑ ΦΕΡΝΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΤΙΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
Άγιος Αντώνιος
Να φέρνεις στο νου σου τις
ευεργεσίες και την πρόνοια του Θεού
Τότε ο ύπνος του σώματος γίνεται ξύπνημα πνευματικό της ψυχής και το κλείσιμο των ματιών σου θα γίνεται αληθινή όραση του Θεού και η σιωπή σου, γεμάτη από τα αγαθά αυτά δώρα, θα σου επιτρέψει με όλη τη δύναμη της ψυχής σου να προσφέρεις στο Θεό των όλων δυνατή και βαθιά δοξολογία.
Διότι, όταν απουσιάζει η κακία από τον άνθρωπο, και μόνη η ευχαριστία και ευγνωμοσύνη αρέσει στο Θεό περισσότερο από οποιαδήποτε πολυτελή εξωτερική θυσία.
Σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ ' ΛΟΥΚΑ: Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΙΑΕΙΡΟΥ (ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΟΥΡΟΖ ΑΝΤΩΝΙΟΣ BLOOM+).
Κυριακή Ζ’ Λουκά: Η ανάσταση της κόρης του Ιαείρου (Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†))
(Λουκ. η’ 41-56)
Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο δὲν ἀφορᾶ μόνο στὰ θαύματα καὶ στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Νομίζω ὅτι ἀφορᾶ στὴν ἐλπίδα πέρα ἀπὸ τὴν ἐλπίδα. Στὴν περίπτωση τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου βλέπουμε ἕνα παιδὶ ἤδη νεκρό. Ὅλοι τὸ γνωρίζουν. Ὑπάρχει τέτοια βεβαιότητα ὥστε ὅταν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ γίνεται Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου, λέει: «Ὄχι! Αὐτὸ τὸ παιδὶ δὲν ἔχει πεθάνει, ἀλλὰ κοιμᾶται», ὅλοι τὸν ἀντικρούουν: «Ὄχι αὐτὸ τὸ παιδὶ ὄντως ἔχει πεθάνει». Καὶ τότε ὁ Χριστὸς μὲ ἕναν λόγο δύναμης, ἀλλὰ μὲ μιὰ πράξη ἀγάπης καλεῖ καὶ πάλι τὸ παιδὶ στὴν ἐπίγεια ζωή.
Δὲν εἶναι αὐτὸ -ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα ἀληθινὸ γεγονὸς τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας μας – δὲν εἶναι ἐπίσης καὶ μία ἀλληγορία, καὶ μιὰ εἰκόνα ἀπὸ τόσες πολλὲς ἀνθρώπινες περιπτώσεις; Πόσο συχνὰ θὰ λέγαμε, «Δὲν ἔχει νόημα νὰ κάνουμε ὁτιδήποτε γι’ αὐτὸ τὸ πρόσωπο, αὐτὸ τὸ πρόσωπο ἔχει χαθεῖ ἔτσι κι ἀλλιῶς. Δὲν ὑπάρχει κάτι ποὺ νὰ μπορεῖ νὰ κάνει κάποιος γιὰ νὰ σώσει μιὰ δεδομένη κατάσταση, αὐτὴ ἡ περίπτωση εἶναι πέρα ἀπὸ τὴν σωτηρία. Καὶ πρέπει νὰ θυμόμαστε τὰ λόγια ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς στὸν Πέτρο ὅταν ὁ τελευταῖος εἶπε: «Ποιὸς λοιπὸν μπορεῖ νὰ σωθεῖ;» Καὶ ὁ Κύριος τοῦ εἶπε «Ὅ,τι εἶναι ἀδύνατο στὸν ἄνθρωπο, εἶναι δυνατὸ στὸν Θεό».
Ἡ ἐλπίδα πέρα ἀπὸ τὴν ἐλπίδα: Ὄχι ἐπειδὴ δὲν ἔχουμε καλοὺς λόγους νὰ ἐλπίζουμε, ἀλλὰ ἐπειδὴ μπορεῖ νὰ μᾶς διακατέχει μιὰ παθιασμένη βεβαιότητα ὅτι ὄχι μόνο ἡ θεϊκὴ ἀγάπη ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνθρώπινη ἀγάπη μπορεῖ νὰ φέρει πίσω στὴ ζωὴ αὐτὸ ποὺ χάθηκε. Ἄνθρωποι ποὺ ἔπεσαν μέσα στὴ βαθύτερη ἐγκατάλειψη, ἄνθρωποι ποὺ μᾶς φαίνονται ἀπελπιστικὰ κακοὶ, ἂν συναντήσουν τὴν θυσιαστικὴ ἀγάπη- καὶ ἡ λέξη «θυσιαστικὴ» εἶναι ἀπαραίτητη- τὴ θυσιαστικὴ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἴδια θυσιαστικὴ ἀγάπη μέσα μας, μπορεῖ αὐτοὶ νὰ λυτρωθοῦν.
Στὴν περίπτωση αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ, αὐτὸ ἔγινε ἀμέσως. Στὶς σχέσεις μεταξύ μας καὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους μπορεῖ νὰ πάρει χρόνια, χρόνια ὑπομονετικῆς ἀγάπης, χρόνια κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ὁποίων θὰ δώσουμε τοὺς ἑαυτούς μας, ἀλλὰ ἐπίσης θ’ ἀντέχουμε, θ’ ἀντέχουμε ἀτελείωτα, τὰ πιὸ ἀνυπόφορα πράγματα. Καὶ στὸ τέλος μπορεῖ νὰ ὑπάρξει λύτρωση. Μπορεῖ νὰ ὑπάρξει λύτρωση σ’ αὐτὴ τὴ γῆ, μὲ τὴ μορφὴ ἑνὸς προσώπου ποὺ θεωρεῖτο ἀπελπισμένο, πέρα ἀπὸ κάθε βοήθεια, καὶ ποὺ ἀρχίζει ν’ ἀλλάζει, καὶ τότε βλέπουμε ἕνα θαῦμα, καὶ εἴμαστε περιχαρεῖς καὶ ἡ ἐλπίδα γίνεται τέλεια καὶ πραγματική, καὶ ἡ χαρὰ γεμίζει τὴν καρδιά μας.
Ὡστόσο ὑπάρχει ἀκόμη ἕνας ἄλλος τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο αὐτὴ ἡ θυσιαστικὴ ἀγάπη μπορεῖ νὰ εἶναι ἀπολύτρωση. Ἕνας δυτικὸς θεολόγος κατὰ τὴν περίοδο τοῦ τελευταίου πολέμου, ὅταν τὰ συναισθήματα ἦταν βαθιὰ καὶ ὁ πόνος ἔντονος, εἶπε ὅτι τὰ βάσανα εἶναι τὸ σημεῖο συνάντησης μεταξὺ κακοῦ καὶ ἀνθρωπότητας. Τὰ βάσανα προκαλοῦνται πάντοτε ἀπ’ τὸν ἀνθρώπινο παράγοντα ἀκόμα κι ἂν ὁ ἀνθρώπινος παράγοντας φεύγει μακριὰ ἀπ’ αὐτὰ καὶ δὲν τὰ ξαλαφρώνει. Καὶ τὰ βάσανα πάντοτε τεμαχίζουν τὴν ψυχὴ ἢ τὸ σῶμα τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλὰ ὅταν συμβαίνει, τὸ θύμα χρειάζεται τὴν θεϊκὴ ἀγάπη γιὰ νὰ συγχωρήσει, καὶ μέσα ἀπὸ τὴ συγχώρηση νὰ ξεκάνει τὸ κακό, καὶ νὰ λυτρώσει ἐκείνους ποὺ ἔχουν κάνει κακό.
Ἂς στρέψουμε τὴ σκέψη μας σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο. Αὐτὴ ἡ σκέψη δὲν μοῦ ἦρθε ἀπ’ τὸ νοῦ, ἀλλὰ στ’ ἀλήθεια οὔτε μέσα ἀπ’ τὴ ζωή μου ποὺ πάντοτε ὑπῆρξε πολὺ εὔκολη γιὰ μένα ὥστε νὰ μπορῶ νὰ μιλῶ κατ’ αὐτὸ τὸν τρόπο. Ὅμως μετὰ τὸν πόλεμο βρέθηκε ἕνα ἔγγραφο σ’ ἕνα ἀπ’ τὰ στρατόπεδα συγκέντρωσης. Γράφτηκε πάνω σ’ ἕνα σκισμένο κομμάτι τυλιγμένου χαρτιοῦ ἀπὸ ἕναν ἄντρα ποὺ πέθανε σ’ αὐτὸ τὸ στρατόπεδο. Καὶ ἡ οὐσία αὐτοῦ τοῦ μηνύματος ἦταν μιὰ προσευχὴ στὴν ὁποία ἔλεγε, “Κύριε, ὅταν θὰ ἔλθεις ὡς Κριτὴς ἐπὶ τῆς γῆς, μὴν καταδικάσεις τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μᾶς ἔχουν κάνει τόσο ἀπάνθρωπα πράγματα. Μὴν τοὺς τιμωρήσεις γιὰ τὴ σκληρότητά τους καὶ γιὰ τὰ βάσανα ποὺ μᾶς προκάλεσαν, γιὰ τὴ βία τους καὶ τὴν ἀπόγνωσή μας, ἀλλὰ παρατήρησε τὸν καρπὸ ποὺ γεννήθηκε μέσα στὴν ὑπομονή, στὴν ταπείνωση, στὴν καρτερία, στὴ συγχώρηση, στὴν πίστη, στὴν ἀλληλεγγύη. Καὶ ἂς μετρήσουν αὐτοὶ οἱ καρποὶ γιὰ τὴν σωτηρία τους. Μὴν ἐπιτρέψεις ἡ μνήμη μας νὰ εἶναι τρόμος γι’ αὐτοὺς στὴν αἰωνιότητα, ἀλλὰ ἂς εἶναι σωτηρία γι’ αὐτούς“.
Αὐτὴ εἶναι ἐπίσης ἡ ἐλπίδα πέρα ἀπὸ τὴν ἐλπίδα. Καὶ συνδέεται γιὰ μένα μὲ αὐτὴ τὴν ἀντίθεση ἀνάμεσα στὴν ἁμαρτωλή, λανθασμένη, τυφλὴ ἀντίληψη ποὺ ἐκφράζεται ἀπ’ τοὺς ἀνθρώπους στὸ σπίτι (τῆς κόρης τοῦ Ἰάειρου). Αὐτοὶ κοροϊδεύουν τὸ Χριστό, ἐπειδὴ ξέρουν ὅτι τὸ παιδὶ εἶναι νεκρό, ἡ ἐλπίδα εἶναι περιττή, πνιγμένη στὴν ἀπόγνωση – καὶ ἡ νίκη τῆς ἀγάπης καὶ τοῦ ἐλέους ποὺ φαίνεται σ’ αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἀλλὰ ποὺ μπορεῖ νὰ ἐξαπλωθεῖ μὲ τόσους διαφορετικοὺς τρόπους στὶς προσωπικές μας ζωὲς σὲ ἁπλούστατο ἐπίπεδο, καὶ στὶς πιὸ ἡρωικὲς ζωὲς ἀκόμη.
Ἂς τὸ ἀναλογιστοῦμε λοιπόν, καὶ ἂς ἐπιλέξουμε τὴν ἐλπίδα πέρα ἀπὸ τὴν ἐλπίδα, τὴν ἀγάπη καὶ τὴν πίστη ποὺ κατακτᾶ. Ἀμήν.
(Πηγή και Ἀπόδοση κειμένου: agiazoni.gr)
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022
ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΑΛΛΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙ!
Δε γνωρίζω τι θα μου φέρει το αύριο, αλλά εμπιστεύομαι τον Θεό που γνωρίζει.
ΟΣΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ: ΥΠΕΜΕΙΝΕ ΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΜΕΣΑ Σ' ΑΥΤΕΣ ΦΥΤΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ!
Όσιος Νείλος ο Ασκητὴς: Υπέμεινε τις θλίψεις, γιατί μέσα σ’ αυτές φυτρώνουν οι αρετές.
ΓΕΡΩΝ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ Ο ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ: Ο ΘΕΟΣ, ΩΣ ΚΑΛΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ, ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΡΥΦΕΣ, ΜΑΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΜΕ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ!
Γέροντας Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης: Ο καλός Θεός, ως Παιδαγωγός, όταν έχουμε αμαρτίες και μάλιστα κρυφές, μας χτυπάει με αρρώστιες, για να μη τιμωρηθούμε στην άλλη ζωή. Στους ανθρώπους δε που έχουν κρυφή αγιότητα δίδει, επίσης, αρρώστια, για να μην απολαύσουν τον μισθό τους εδώ στη γη, αλλά στην αιωνιότητα. Εν τέλει, η ασθένεια είναι εκ των ωραιοτέρων δώρων του Θεού προς τον άνθρωπο. Μπορεί να είναι προτιμότερη ακόμη και εκ των εφετών, εκ των πνευματικοτέρων επιθυμιών της καρδιάς του».
Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2022
ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ!
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)