ΟΣΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΑΝ ΠΟΝΑΣ Ή ΕΙΣΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ, ΠΙΕΣ ΠΡΩΤΑ ΕΝΑ ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΒΑΛΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ!

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Όταν βρέχει, μερικοί θα βάλουν τα σανδάλια και θα πουν ότι με τη βοήθεια του Θεού δεν θα κρυώσουν. Και όταν κρυώσουν; Τί θα φταίει ο Κύριος αν αυτοί κρύωσαν με την απερισκεψία τους; Άλλοι όταν αρρωσταίνουν, θα πουν από περηφάνια: «Δεν θέλω φάρμακα, θα με βοηθήσει ο Θεός». Ευλογημένε! Αν πονάει το κεφάλι σου, πιες πρώτα ένα παυσίπονο, με πίστης στον Κύριο, γιατί στα φάρμακα ο Κύριος έβαλε θεραπευτική δύναμη. Γιατί αμέσως καταφεύγεις στον Κύριο; Αν δεν σε βοηθήσει το παυσίπονο, τότε να επικαλεστείς τους αγίους. Εγώ, ο αμαρτωλός, δεν τολμώ να ζητήσω κάτι από τον Θεό. Μόνο το έλεός Του ζητάω!

ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΟΣΟ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΣΑΣ ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΝ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΣΑΣ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ!

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Και να είστε για ένα σίγουροι, όσο οι άνθρωποι θα σας σταυρώνουν ο Θεός θα σας ανασταίνει. Όσο οι άνθρωποι θα σας πληγώνουν ο Χριστός θα σας συντροφεύει, όσο οι άνθρωποι θα ματαιώνουν τα όνειρα σας, η Παναγία θα γίνεται η πλατυτέρα της καρδιάς σας, που μέσα στο πλάτεμα της αγκαλιάς Της θα χωράμε όλοι, προδότες και προδομένοι.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΘΕΟΣ, ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΘΗ ΔΙΑΘΕΣΗ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ο Θεός από εμάς θέλει μόνο την προαίρεση και την αγαθή διάθεση που θα την εκδηλώνουμε με το λίγο φιλότιμο αγώνα μας και την συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας. Όλα τα άλλα μας δίνει εκείνος.

ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ: Η ΕΥΩΔΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ, ΥΨΩΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΘΥΜΙΑΜΑ!

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος: Κάθε ἔργο ἐμποτίζεται μ’ ἐκεῖνα τά αἰσθήματα μέ τά ὁποῖα πραγματοποιεῖται. Ὅσοι ἔχουν καθαρή καρδιά τό αἰσθάνονται αὐτό. Ὅπως εὐωδιάζουν τ’ ἄνθη, ἔτσι εὐωδιάζουν τά ἔργα πού γίνονται μέ καλή προαίρεση. Ἡ εὐωδία τῶν καλῶν ἔργων ὑψώνεται πρός τόν οὐρανό, ὅπως τό θυμίαμα.

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΞΕΝΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΓΡΗΓΟΡΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ!

Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Ο σημερινός άνθρωπος αποξενώνεται από την Εκκλησία με γρήγορους ρυθμούς. Η νεολαία δεν καταλαβαίνει καν τη γλώσσα και το μήνυμά της. Ένα μόνο αυτό σημαίνει: Να προσευχόμαστε όσο μπορούμε στον Κύριο να μην αφήσει στο σκοτάδι το λαό του.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ή ΜΥΓΕΣ Ή ΜΕΛΙΣΣΕΣ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. 

Γνώρισα ἐκ πείρας ὅτι σ’ αὐτὴ τὴ ζωὴ οἱ ἄνθρωποι εἶναι χωρισμένοι σὲ δύο κατηγορίες. Τρίτη δὲν ὑπάρχει -ἢ στὴ μία θὰ εἶναι ἢ στὴν ἄλλη.

Ἡ μία, λοιπόν, κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα. Ἡ μύγα ἔχει τὴν ἑξῆς ἰδιότητα: νὰ πηγαίνει πάντα καὶ νὰ κάθεται σὲ ὅ,τι βρώμικο ὑπάρχει. Γιὰ παράδειγμα, ἂν ἕνα περιβόλι εἶναι γεμάτο λουλούδια, ποὺ εὐωδιάζουν, καὶ σὲ μία ἄκρη τοῦ περιβολιοῦ κάποιο ζῶο ἔχει κάνει μία ἀκαθαρσία, τότε μιὰ μύγα, πετώντας μέσα σ’ αὐτὸ τὸ πανέμορφο περιβόλι, θὰ πετάξει πάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄνθη καὶ σὲ κανένα δὲν θὰ καθίσει. Μόνο ὅταν δεῖ τὴν ἀκαθαρσία, τότε ἀμέσως θὰ κατέβει καὶ θὰ καθίσει πάνω σ’ αὐτὴν καὶ θὰ ἀρχίσει νὰ τὴν ἀνασκαλεύει, ἀναπαυόμενη στὴ δυσωδία ποὺ προκαλεῖται ἀπὸ τὸ ἀνακάτεμα αὐτὸ καὶ δὲ θὰ ξεκολλᾶ ἀπὸ ἐκεῖ. Ἂν τώρα ἔπιανες μιὰ μύγα, καὶ αὐτὴ μποροῦσε νὰ μιλήσει καὶ τὴ ρωτοῦσες νὰ σοῦ πεῖ μήπως ξέρει ἂν πουθενὰ ὑπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε ἐκείνη θὰ ἀπαντοῦσε πὼς δὲ γνωρίζει κἄν τί εἶναι αὐτά. Ἐγώ, θὰ σοῦ πεῖ, ξέρω πὼς ὑπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ἀκαθαρσίες ζώων, μαγειρεῖα, βρωμιές. Ἡ μία λοιπὸν μερίδα τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα. Εἶναι ἡ κατηγορία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔχει μάθει πάντα νὰ σκέφτεται καὶ νὰ ψάχνει νὰ βρεῖ ὅ,τι κακὸ ὑπάρχει, ἀγνοώντας καὶ μὴ θέλοντας ποτὲ νὰ σταθεῖ στὸ καλό. 

Ἡ ἄλλη κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μέλισσα. Ἡ ἰδιότητα τῆς μέλισσας εἶναι νὰ βρίσκει καὶ νὰ κάθεται σὲ ὅ,τι καλὸ καὶ γλυκὸ ὑπάρχει. Ἂς ποῦμε, γιὰ παράδειγμα, πὼς σὲ μία αἴθουσα, ποὺ εἶναι γεμάτη ἀκαθαρσίες ἔχει κάποιος τοποθετήσει σὲ μία γωνιὰ ἕνα λουκούμι. Ἂν φέρουμε ἐκεῖ μία μέλισσα, ἐκείνη θὰ πετάξει και δὲν θὰ καθήσει πουθενὰ ἕως ὅτου βρεῖ τὸ λουκούμι καὶ μόνον ἐκεῖ θὰ σταθεῖ. 

Ἂν πιάσεις τώρα τὴ μέλισσα καὶ τὴ ρωτήσεις ποῦ ὑπάρχουν σκουπίδια, αὐτὴ θὰ σοῦ πεῖ ὅτι δὲ γνωρίζει, θὰ σοῦ πεῖ ἐκεῖ ὑπάρχουν γαρδένιες, ἐκεῖ τριανταφυλλιές, ἐκεῖ θυμάρι, ἐκεῖ μέλι, ἐκεῖ ζάχαρη, ἐκεῖ λουκούμια καὶ γενικὰ θὰ εἶναι γνώστης ὅλων τῶν καλῶν καὶ θὰ ἔχει παντελῆ ἄγνοια ὅλων τῶν κακῶν. Αὐτὴ εἶναι ἡ δεύτερη ὁμάδα, τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων ποὺ ἔχουν καλοὺς λογισμοὺς καὶ σκέπτονται καὶ βλέπουν τὰ καλά . 

Ὅταν σ ‘ἕνα δρόμο βρεθοῦν νὰ περπατοῦν δύο ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν στὶς δύο αὐτὲς κατηγορίες, τότε φτάνοντας στὸ σημεῖο ἐκεῖνο ὅπου ἕνας τρίτος ἔκανε τὴν «ἀνάγκη» του, ὁ ἄνθρωπος τῆς πρώτης κατηγορίας, θὰ πάρει ἕνα ξύλο καὶ θ’ ἀρχίσει νὰ σκαλίζει τὶς ἀκαθαρσίες. Ὅταν, ὅμως περάσει ὁ ἄλλος, τῆς δεύτερης κατηγορίας, ποὺ μοιάζει μὲ τὴ μέλισσα, προσπαθεῖ νὰ βρεῖ τρόπο νὰ τὶς σκεπάσει μὲ χῶμα καὶ μὲ μία πλάκα, γιὰ νὰ μὴν αἰσθανθοῦν καὶ οἱ ἄλλοι περαστικοὶ τὴ δυσωδία αὐτή, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὶς βρωμιές ». Καὶ κατέληξε ὁ Γέροντας: 

«Ἐγὼ σὲ ὅσους ἔρχονται καὶ μοῦ κατηγοροῦν τοὺς ἄλλους  τοὺς λέω αὐτὸ τὸ παράδειγμα καὶ τοὺς ὑποδεικνύω νὰ διαλέξουν σὲ ποιὰ κατηγορία θέλουν νὰ βρίσκονται καὶ ἀναλόγως νὰ ψάξουν νὰ βροῦν καὶ τοὺς ἀνάλογους ἀνθρώπους τῆς κατηγορίας τους.» 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΛΟΝΙΣΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Στην εποχή μας, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη και γέμισε τις ψυχές με αμφιβολίες. Έτσι, επόμενο είναι να στερούμαστε τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζείται και δεν εξηγείται.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΡΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Οι άνθρωποι κρίνουν τά πράγματα ανάλογα μέ τό περιεχόμενο πού έχουν μέσα τους. Άν δέν έχουν πνευματικό περιεχόμενο, βγάζουν λάθος συμπεράσματα καί αδικούν τόν άλλον.

Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ: Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

ΓΕΡΩΝ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ: ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙΣ!

Γέροντας Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης: Καλύτερη βοήθεια από την ευχή του Ιησού δεν θα βρεις, σε όλη την ζωή σου, διότι η ευχή είναι επίκληση και χρήση του ονόματος του Ιησού, που σου δίδει την ενέργειά Του. Όταν λοιπόν μνημονεύεις το όνομά του Ιησού, χρησιμοποιείς τον Ιησού ως δικό σου όργανο.