ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ!

Για να είναι πραγματική χριστιανική αγάπη, πρέπει να συνοδεύεται από την κένωσή μας από κάθε πάθος και κάθε αμαρτία, ώστε να μείνει χώρος μέσα μας για την απόκτηση της θείας χάριτος.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΕΛΕΗΜΟΝΕΣ, ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΛΕΗΘΗΣΟΝΤΑΙ!

Ὁ Κύριος στὸν πέμπτο «μα­­καρισμὸ» τῆς ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλίας Του μακαρίζει τοὺς ἐλεήμονες: «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται» (Ματθ. 5,7).
Μακάριοι εἶ­ναι οἱ σπλαχνικοὶ καὶ ἐπιεικεῖς, ποὺ συμ­πονοῦν τοὺς συνανθρώπους τους στὴ δυσ­τυχία τους, διότι αὐτοὶ θὰ ἐλεηθοῦν ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως.
 

Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΡΟΥΣΑΝ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

Π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: Αν λοιπόν οι άνθρωποι, τηρούσαν τις εντολές της Εκκλησίας και έδιναν περισσότερα από το 1/10 δεν θα υπήρχε ούτε φτώχεια, ούτε πείνα ούτε γύμνια στον κόσμο.

Ο θάνατος είναι ή δεν είναι πρόβλημα αυτής της ζωής; 

ΑΡΧ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΒΩΜΟΛΟΧΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΡΩΜΕΡΟΣ!

Αρχιμ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος: Όταν βλέπετε άνθρωπο να βωμολοχεί, είναι απόδειξη ότι είναι βρωμερός και έχει το εσωτερικό του αισχρό. Η βωμολογία είναι εκχύλισμα του πονηρού θησαυρού της καρδιάς του. Ποτέ, σοβαρός, ηθικός και αγνός άνθρωπος, που συναισθάνεται ότι είναι Ναός του Θεού του ζώντος, δεν θα αισχρολογήσει.

ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ: Η ΑΙΤΙΑ ΚΑΘΕ ΤΑΡΑΧΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΜΕΜΨΙΑΣ!

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: «Ἡ αἰτία κάθε ταραχῆς», λέει ὁ ἀββάς Δωρόθεος, «ἄν καλοεξετάσουμε τήν ὑπόθεση, εἶναι ἡ ἔλλειψη, αὐτόμεμψίας. Γι᾿ αὐτό νιώθουμε τόση κατάθλιψη, γι᾿ αὐτό δέν βρίσκουμε ποτέ ἀνάπαυση. Ἔτσι, δέν εἶναι παράξενο τό ὅτι ἀκοῦμε ἀπ᾿ ὅλους τούς ἁγίους νά λένε: “Δέν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος ἐκτός ἀπ᾿ αὐτόν”. 

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ!

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Στα χρόνια του Αντιχρίστου οι άνθρωποι θα περιμένουν τη σωτηρία από το Διάστημα. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο τέχνασμα του διαβόλου. Η ανθρωπότητα θα ζητεί βοήθεια από τους εξωγήινους, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτοί στην πραγματικότητα είναι δαίμονες.

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΝΑ ΜΙΜΕΙΣΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΟΦΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ!

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: Να μιμείσαι το έργο της σοφής μέλισσας, που με πολλή σοφία τρυγάει από κάθε άνθος μόνον ό,τι είναι χρήσιμο.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Η ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΚΟΥΠΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΕΣΑΙ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη είναι τα δύο κουπιά που πρέπει να χειρίζεσαι για να οδηγήσεις τη λέμβο της ύπαρξής σου στο ουράνιο λιμάνι. Χωρίς αυτά είναι αδύνατο να διασχίσει κανείς το πέλαγος της αμαρτίας.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΑΝΩΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΕΙΣ ΝΕ ΣΕ ΑΔΙΚΟΥΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Ανώτερο από το να είσαι δίκαιος, είναι το να υπομένεις να σε αδικούν.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙΣ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Άκου να σου πω: να προσεύχεσαι και μετά να μιλάεις. Έτσι να κάνεις στα παιδιά σου. άμα διαρκώς τους δίδεις συμβουλές, θα γίνεις βαρετή κι όταν μεγαλώσουν, θα αισθάνονται ένα είδος καταπιέσεως. Να προτιμάς, λοιπόν, την προσευχή. Να τους μιλάεις με την προσευχή. Να τα λέεις στον Θεό κι ο Θεός θα τα λέει μέσα τους. Δηλαδή, δεν πρέπει να συμβουλεύεις τα παιδιά σου έτσι, με φωνή που να την ακούνε τ’ αυτιά τους. Μπορείς να το κάνεις κι αυτό, αλλά προπάντων πρέπει να μιλάεις για τα παιδιά σου στον Θεό. Να λέεις: ‘’Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδάκια μου. Εγώ σ’ Εσένανε τα αναθέτω. Εσύ μου τα έδωσες, μα κι εγώ είμαι αδύναμη, δεν μπορώ να τα κατατοπίσω· γι’ αυτό, Σε παρακαλώ, φώτισέ τα’’. Κι ο Θεός θα τους μιλάει και θα λένε: ‘’Ωχ, δεν έπρεπε να στενοχωρήσω τη μαμά μ’ αυτό που έκανα!’’. Κι αυτό θα βγαίνει από μέσα τους με την Χάρη του Θεού».
Αυτό είναι το τέλειο. Να μιλάει η μητέρα στον Θεό κι ο Θεός να μιλάει στο παιδί. Αν δεν γίνει έτσι, πες, πες, πες…. όλο «απ’ τ’ αυτί», στο τέλος γίνεται ένα είδος καταπιέσεως. Κι όταν το παιδί μεγαλώσει, αρχίζει πλέον να αντιδράει, δηλαδή να εκδικείται, τρόπον τινά, τον πατέρα του, την μητέρα του, που το καταπίεσαν. Ενώ ένα είναι το τέλειο· να μιλάει η εν Χριστώ αγάπη και η αγιοσύνη του πατέρα και της μητέρας. Η ακτινοβολία της αγιοσύνης και όχι της ανθρώπινης προσπάθειας κάνει τα παιδιά καλά.