ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ: ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ!

Άγιος Λουκάς Κριμαίας: Αγάπησα το μαρτύριο, το οποίο τόσο παράξενα καθαρίζει την ψυχή. 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΠΟΛΛΗ ΚΑΚΙΑ, ΠΟΛΛΗ ΠΟΝΗΡΙΑ ΞΕΧΥΘΗΚΕ ΣΤΗ ΓΗ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Πολλή κακία, πολλή πονηριά ξεχύθηκε στη γη, πολλά σκάνδαλα. Εσύ βλέπε, μην απατηθείς. Μη παρεκκλίνεις στα δεξιά, ούτε στ’ αριστερά, αλλά βάδιζε την βασιλική οδό (την οδό του Χριστού). 

ΟΣΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΕΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Καμιά από τις αρετές δεν είναι ψηλότερη από τη μετάνοια. Και ουδέποτε μπορεί να τελειωθεί το έργο της. 

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ: ΟΣΟ ΑΝΩΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΓΙΑΤΡΕΥΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ!

Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης: Ὅσο ἀνώτερη εἶναι ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα, τόσο πιὸ πολύτιμος εἶναι αὐτὸς ποὺ γιατρεύει τὶς ψυχές, ἀπὸ κείνους ποὺ γιατρεύουν τὰ σώματα. 

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΕΞΕΤΑΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ!

Μέγας Βασίλειος: Εξέτασε τον εαυτό σου, ποιος είσαι. Γνώρισε τη φύση σου, ότι δηλαδή το μεν σώμα είναι θνητό, η δε ψυχή σου αθάνατη. Μη ζητάς υπεροχή, αλλά να αναγνωρίζεις της ισότητας της φύσης και να αγαπάς, να είσαι ισότιμος προς εκείνους που φαίνονται ότι υστερούν κάπως απέναντί σου.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΜΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ!

 Γέρων Πορφύριος

Μην κατακρίνεις, ακόμη κι αν βλέπεις

 

Δεν είναι όλοι παλιάνθρωποι, εκείνοι που κάνουν εγκλήματα. Ακόμη κι αν είναι αναίσθητος, αν θέλετε, που ελάχιστοι είναι οι πωρωμένοι και οι αναίσθητοι. Οι άλλοι βρίσκονται σε μια δύσκολη ώρα, ατείχιστοι, και τους αρπάζει το κακό και τους βάζει και κάνουν τα μύρια όσα.
 
Έτσι έλεγε ο Γέροντας Πορφύριος: “Δεν είναι, βρε, όλοι φονιάδες, ούτε όλοι παλιάνθρωποι που κάνουν εγκλήματα, αλλ’ είναι ατείχιστοι, δεν αγωνίζονται, δεν εξομολογούνται, δεν μεταλαβαίνουν, δεν προσεύχονται, δεν προσπαθούν. Κι είναι καλές ψυχές, αλλά μένουν έτσι, ξέφραγα αμπέλια, όπως λέει η λαϊκή έκφραση. Καί τους πιάνει και τους σκηκώνει το κακό. Καί τους βάνει να κάνουνε φόνο και να κάνουν τόσα και μετά, μετά από λίγο μετανοιώνουνε, στενοχωριούνται, υποφέρουνε, νιώθουν σαν να ‘ναι στην κόλαση”.
 
Δεν θέλω να δικαιολογήσω κανένα έγκλημα, αλλά ο εγκληματίας και ο αμαρτωλός δεν παύει να είναι άνθρωπος και εκείνος πληγωμένος, όπως περισσότερο πληγωμένα είναι τα θηρία, βέβαια, και οι συγγενείς των θυμάτων”. Μην κατακρίνεις, ακόμη κι αν βλέπεις
 
Να προσέχεις την κατάκριση, μου λέει μια άλλη μέρα ο Γέροντας, και μου είπε το εξής περιστατικό, για να αποφεύγω κάθε συζήτηση γι’ αυτή, όσο δίκαιο και αν νομίζω πως έχω.
 
– Είχε πάει μια μέρα μια γυναίκα σε έναν παπά για να εξομολογηθεί. Ήταν από κάποιο χωριό που φορούν και μεσοφόρια. Τα ξέρεις;
 
– Τα ξέρω, του λέω.
 
– Λοιπόν, αφού εξομολογήθηκε, σηκώθηκε να φύγει. Όμως δεν έκανε πέρα, αν δεν του άφηνε κάτι για να τον ευχαριστήσει και επειδή έτσι αισθανόταν καλύτερα. Προσπάθησε λοιπόν να σηκώσει το πάνω φόρεμα για να βγάλει από το μεσοφόρεμα κάτι χρήματα που είχε, αλλά μαζί με το πανωφόρι πιάνει και το μεσοφόρι μαζί κατά λάθος, το σηκώνει ψηλά, και της φανήκαν τα πόδια της. Τη στιγμή αυτή μπήκε κάποιος μέσα και είδε τη στάση της γυναίκας και πήγε και κατήγγειλε τον παπά για άσεμνες πράξεις και τον τιμώρησαν μάλιστα με τρεις μήνες αργία.
 
Σε όλο αυτό το διάστημα της αργίας του ο παπάς αυτός ευχαριστούσε και δοξολογούσε τον Θεό γι’ αυτή τη δοκιμασία που του έδωσε. Το χάρηκε πάρα πολύ! Είδες, όμως, τι έπαθε ο αδελφός μας, παιδί μου; Ενώ είδε κάτι το άσεμνο, και κατέκρινε τον παπά, δεν ήταν έτσι όπως του το παρουσίασε ο πονηρός.
 
Γι’ αυτό σού λέω, πρόσεχε πολύ, πρόσεχε!
 
– Ναί, Παππούλη μου, του είπα, θα προσέχω…
 
Ανθολόγιο Συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 231-232-233

Ε' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ- ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ: (+ ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ Ι. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ).

 Ε' Κυριακή των Νηστειών- Οσία Μαρία η Αιγυπτία (Αρχιμ. Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος)

Κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν τιμῶμεν τὴν μνήμην τῆς ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία ἑορτάζεται καὶ κατὰ τὴν 1ην Ἀπριλίου. «Ἐτάχθη δὲ αὕτη καὶ σήμερον, ἐγγίζοντος ἤδη τοῦ τέλους τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, πρὸς διέγερσιν τῶν ραθύμων καὶ ἁμαρτωλῶν εἰς μετάνοιαν, ἐχόντων ὑπόδειγμα τὴν ἑορταζομένην ἁγίαν», ὡς γράφει τὸ «Ὡρολόγιον». Ἀπὸ τὸ ἐν λόγῳ βιβλίον ἀντιγράφομεν τὰ ἑξῆς περὶ τῆς ἁγίας αὐτῆς γυναικός: «Αὕτη δωδεκαέτις ἔτι οὖσα ἔλαθε τοὺς γονεῖς αὐτῆς καί, ἀπελθοῦσα εἰς Ἀλεξάνδρειαν, ἔζησε βίον ἄσωτον 17 ἔτη. Εἶτα ὑπὸ περιεργείας κινουμένη ἀπῆλθε μετὰ πολλῶν προσκυνητῶν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἵνα παρευρεθῇ εἰς τὴν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ὕψωσιν, ὅπου ἐδόθη εἰς πᾶν εἶδος ἀκολασίας καὶ πολλοὺς ἔσυρεν εἰς τῆς ἀπωλείας τὸν βυθόν. Θέλουσα δὲ εἰσελθεῖν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καθ᾿ ἣν ἡμέραν ὑψοῦται ὁ Σταυρός, ἠσθάνθη τρὶς καὶ τετράκις δύναμίν τινα ἀόρατον κωλύουσαν αὐτὴν τῆς εἰσόδου, ἐνῷ τὸ μετ᾿ αὐτῆς πλῆθος τοῦ λαοῦ ἀνεμποδίστως εἰσήρχετο. Πληγεῖσα οὖν τὴν καρδίαν ἐκ τούτου, ἀπεφάσισεν ἵνα μεταβάλῃ ζωὴν καὶ ἐξιλεώσῃ τὸν Θεὸν διὰ μετανοίας· καὶ οὕτως ἐπιστρέψασα πάλιν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν εἰσῆλθεν εὐκόλως εἰς αὐτήν. Προσκυνήσασα δὲ τὸ Τίμιον Ξύλον ἀνεχώρησε τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἀπὸ τῆς Ἱερουσαλήμ, διέβη τὸν Ἰορδάνην, εἰσῆλθεν εἰς τὰ ἐνδότερα τῆς ἐρήμου καὶ ἔζησεν ἐν αὐτῇ 47 ἔτη ζωὴν σκληροτάτην καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον, μόνη μόνῳ Θεῷ προσευχομένη. Περὶ δὲ τὰ τέλη τῆς ζωῆς συναντήσασα ἐρημίτῃ τινὶ Ζωσιμᾷ τὸ ὄνομα καὶ τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς βίον αὐτῆς διηγηθεῖσα, παρεκάλεσεν αὐτὸν ἵνα κομίσῃ αὐτῇ τὰ Ἄχραντα Μυστήρια πρὸς κοινωνίαν· ὃ καὶ ἐποίησεν ἐκεῖνος τὸ ἑπόμενον ἔτος κατὰ τὴν Μεγάλην Πέμπτην. Τὸ δὲ ἐφεξῆς ἔτος ἐπανελθὼν πάλιν ὁ Ζωσιμᾶς εὗρεν αὐτὴν νεκρὰν ἐπὶ γῆς ἡπλωμένην καὶ γράμματα πλησίον αὐτῆς ταῦτα λέγοντα· «Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, θάψον ὧδε τὸ σῶμα τῆς ἀθλίας Μαρίας. Ἀπέθανον τὴν αὐτὴν ἡμέραν, καθ᾿ ἣν ἐκοινώνησα τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Εὔχου ὑπὲρ ἐμοῦ». Τάττεται δὲ ὁ θάνατος αὐτῆς τῷ 378 ἔτει ἢ τῷ 437 κατ᾿ ἄλλους».

Ἡ ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, μαζὶ μὲ τὴν ὁσίαν Πελαγίαν, τὸν ὅσιον Μωυσῆ τὸν Αἰθίοπα, τὸν ἱερὸν Αῦγουστῖνον καὶ ἀλλους, εἶνε ζωντανὰ ὑποδείγματα τῆς δυνάμεως τῆς μετανοίας. Ἄνθρωποι ποὺ ἐβυθίσθησαν εἰς τὸν βόρβορον τῆς ἁμαρτίας μέχρι κεφαλῆς, ἔφθασαν ἔπειτα τὴν καθαρότητα τῶν Ἀγγέλων! Πόση ἡ δύναμις τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ! Ἄς μὴ ἀπελπιζώμεθα, ὅσον πολὺ καὶ ἂν ἔχωμεν βυθισθῆ εἰς τὴν ἁμαρτίαν. Δυνάμεθα καὶ πάλιν νὰ γίνωμεν κατάλευκοι, ὅπως ἤμεθα μετὰ τὸ Βάπτισμα. Ἀρκεῖ νὰ μετανοήσωμεν!

Ἡ Ἐκκλησία μας ψάλλει σήμερον:

«Τῆς ἁμαρτίας τὴν ἀχλὺν ἐκφυγοῦσα, τῆς μετανοίας τῷ φωτὶ αὐγασθεῖσα, τὴν σὴν καρδίαν ἔνδοξε προσῆξας τῷ Χριστῷ, τούτου τὴν πανάμωμον καὶ ἁγίαν Μητέρα, πρέσβυν συμπαθέστατον προσενέγκασα· ὅθεν καὶ τῶν πταισμάτων εὗρες ἀποχὴν καὶ σὺν ἀγγέλοις ἀεὶ ἐπαγγέλλεσαι».

Δηλαδή: Ἀφοῦ διέφυγες ἀπὸ τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας καὶ ἐφωτίσθης ἀπὸ τὸ φῶς τῆς μετανοίας, προσέφερες, ὦ δοξασμένη ἁγία Μαρία, τὴν καρδίαν σου εἰς τὸν Χριστόν. Ἐκεῖνος δὲ τὴν ἐδέχθη, διότι σὺ ἔβαλες νὰ μεσιτεύσῃ πρὸς Αὐτὸν ἡ ἀκηλίδωτος καὶ ἁγία Μήτηρ Του, ἡ γεμάτη ἀπὸ συμπάθειαν. Δι᾿ αὐτὸ ὄχι μόνον ἀπηλλάγης ἀπὸ τὰς ἀμαρτίας σου, ἀλλὰ καὶ εὐφραίνεσαι αἰωνίως μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους.

 

(Αρχιμ. Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος, Περίοδος Τριωδίου, Πόρος Τροιζηνίας: Ιερόν Ησυχαστήριον Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος, 2011)

Πηγή ψηφ. κειμένου: agiosthomas.gr)

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΠΡΟΣΕΧΕ ΝΑ ΜΗ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΕΙΑ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Πρόσεχε να μη μεταλαμβάνεις από συνήθεια. Να είναι για σένα η κάθε Κοινωνία όπως την πρώτη φορά που μετάλαβες και σαν να είναι και η τελευταία σου, πριν πεθάνεις.

ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΥΡΣΟΣ ΠΟΥ ΠΥΡΑΚΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Η αγάπη είναι πυρσός που πυρακτώνει την καρδιά μας για πόθο άπειρο του Θεού και των αδελφών μας.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η ταπείνωση ανοίγει τις πόρτες του Ουρανού και έρχεται στον άνθρωπο η Χάρις του Θεού, ενώ η υπερηφάνεια τις κλείνει. Ο Παπα-Τύχων έλεγε: «Ένας ταπεινός άνθρωπος έχει περισσότερη Χάρη από πολλούς ανθρώπους μαζί. Κάθε πρωί ο Θεός ευλογεί τον κόσμο με το ένα χέρι, αλλά, όταν δη κανέναν ταπεινό άνθρωπο, τον ευλογεί με τα δυο Του χέρια. Εκείνος που έχει μεγαλύτερη ταπείνωση, είναι ο μεγαλύτερος από όλους!»