Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Ἀδελφοί, ἂς ἐξετάσουμε τὴν ἐπίγεια ζωὴ μας ἀντικειμενικά, ἀμερόληπτα, ὑπὸ τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου. Εἶναι μηδαμινή, ἕνα τίποτε. Ὅλα της τὰ ἀγαθὰ ἀφαιροῦνται μὲ τὸν θάνατο, ἀλλὰ συχνὰ καὶ πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατο μὲ ποικίλες, ἀπροσδόκητες καταστάσεις.
Άγιος Νεκτάριος: Τίποτα χειρότερο ἀπὸ τὴν ἀπόγνωση, ὅταν ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται σὲ ἀπόγνωση οὐδέποτε τρέχει νὰ γιατρευτεῖ, ἀλλὰ ἀφήνει ἀθεράπευτο τὸ πάθος νὰ λυμαίνεται, νὰ κατατρώγει τὴν καρδιά του καί νὰ διαφθείρει τὴν ψυχὴ του.
Άγιος Νεκτάριος: Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀφήνεται στὶς ἔμφυτες ὁρμὲς του, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει λογικὴ ψυχή, γιατὶ ἡ λογικὴ ψυχή θέλει νὰ ἐνεργεῖ ἑλεύθερα.
Άγιος Νεκτάριος: Ὁ κατὰ Χριστὸν βίος εἶναι βίος ἠθικός. Αὐτὸς εἶναι στ’ ἀλήθεια ἠθικός βίος. Αὐτὸςποὺ ζεῖ μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ ζεῖ ἀληθινά.
Άγιος Νεκτάριος: Πόσο ὡραία, πόσο εὐχάριστη, πόσο χαριτωμένη εἶναι ἡ εἰκόνα ἐκείνου ποὺ ἐλπίζει στὸν Θεὸ ποὺ σώζει, στὸν Θεὸ τῶν οἰκτιρμῶν, τὸν Θεὸ τοῦ ἐλέους, τὸν ἀγαθὸ καὶ φιλάνθρωπο Θεό.
Άγιος Νεκτάριος: Πιστεύω χάρη στὸν Θεό. Στὸν Θεὸ ἐλπίζω καὶ Τοῦ ἀναθέτω τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου. Τὸν Θεό τὴν πηγὴ τῆς ἀγάπης, ἀγαπῶ καὶ ποθῶ διακαῶς.
Άγιος Νεκτάριος: Διότι μία Θεότητα εἶναι ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, μία δύναμις, μία σύνταξις καὶ μία προσκύνησις, αὐτὴ τῆς ὁμοουσίου Τριάδος.
Άγιος Νεκτάριος: Ὀμολογῶ ἕναν Θεὸ Τρισήλιο, τὴν Τρισυπόστατη Θεότητα. Κηρύττω μία Θεότητα ἄναρχον, χωρὶς ἀρχὴ καὶ τέλος (ἀΐδιον), ἁπλή, ὑπερούσιον καὶ ἀμέριστον, ποὺ εἶναι συγχρόνως Μονάδα καὶ Τριάδα. Τέλεια Μονάδα καὶ τέλεια Τριάδα.
Όσιος
Παΐσιος ο Αγιορείτης: Το παράπονο έχει σχέση με την αχαριστία. Μπορεί μάλιστα κάποιος,
ενώ τον φροντίζουν για το καλό του, να νιώθει αδικημένος και να παραπονιέται.
Λόγοι Γ, Σελ. 72
Άγιος Εφραίμ ο Σύρος: Ο
αντίχριστος πρόκειται να ταράξει όλη την οικουμένη, και να βάλει μέσα στις
καρδιές των ανθρώπων δειλία και αμέλεια και Φοβερή απιστία...».
(Τόμος Δ' σελ 111, Εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας).