Άγιος Νεκτάριος: Κάθε θλίψη που την υποφέρουμε με καρτερία, γίνεται ένα είδος σκάλας που μας ανεβάζει στην τελειότητα.
Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2023
Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2023
ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Ο ΑΥΤΑΡΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΤΟ ΘΕΟ!
Άγιος Νεκτάριος: Ο αυτάρκης, επειδή δεν έχει ανάγκη από τίποτε, είναι πλησιέστερα από τους άλλους στο Θεό.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ, ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟ ΘΕΟ!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Εκείνοι που αγωνίζονται πολύ, με πολλή ταπείνωση και με πολλή ελπίδα στο Θεό, η καρδιά τους χαίρεται και η ψυχή τους φτερουγίζει.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΑΔΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΑΡΤΙΑ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΑ, Η ΑΔΙΚΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Όλες οι
αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει, μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί
που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν
μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν
σημασία. Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν,
δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι’ αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν
αρρώστιες κ.λπ. και σου λένε: “Κάνε προσευχή να γίνω καλά”.
Τα περισσότερα κακά που συμβαίνουν είναι από αδικίες. Όταν λ.χ.
μαζεύεται με αδικία η περιουσία, ζουν οι άνθρωποι λίγα χρόνια σαν αρχοντόπουλα
και μετά τα δίνουν, όσα μάζεψαν, στους γιατρούς.
Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2023
ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ: Η ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΠΟΥ ΕΦΘΑΣΕ ΣΤΗ ΘΕΩΣΗ!
Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης
H αγράμματη γιαγιά που έφθασε
στη θέωση!
Γλυκιά και παρήγορη στους γύρω της ψυχή, όταν για λόγους καρδιακής πάθησης μπήκε στο Νοσοκομείο του Στρατού, εξέπληξε τους πάντες με την ευγενική της γλώσσα. Πήγαινε ό γιατρός να την επισκεφθεί: «Καλώς τον χρυσό μου τον γιατρό. Τι κάνετε; Πώς είσθε; 'Η κυρία σας, τα παιδάκια σας Είναι καλά;» προλάβαινε και ρωτούσε με χάρη. «Μα, αυτή ή γιαγιά», έλεγαν θαυμάζοντας οι γιατροί «αντί να της δώσουμε θάρρος εμείς, αυτή εμψυχώνει και παρηγορεί εμάς». Τον γιο της τον μικρό» τον αξιωματικό, τον αγαπούσε πολύ. Όταν πήγαινε να την επισκεφθεί. το διαισθανόταν και έλεγε τάχα εμπιστευτικά στην τότε αρραβωνιαστικιά και μετά σύζυγο του: «Έρχεται ο δικός σου». Και να σε λίγο ό αξιωματικός. Απορούσε ή κοπέλα, αν μία πεθερά μπορεί να λέει «ο δικός σου». Κι όμως μπορούσε.
Ό Γέροντας, Όταν έμαθε ότι μπήκε στο Νοσοκομείο, έστειλε ένα σχήμα και ένα πολυσταύρι στον αδελφό του και του έγραψε να την κάνουν μοναχή, «διότι δεν θα βγει από το Νοσοκομείο ζωντανή», βεβαίωνε.
Διηγείται ή κόρη της: «Όταν ή μητέρα μας έγινε μεγαλόσχημη στο Νοσοκομείο (σε όλη την ζωή της είχε την επιθυμία να γίνει μοναχή), ενώ τις άλλες ήμερες ήταν σιωπηλή (καθώς έλεγαν οι νοσοκόμες), την ήμερα και το βράδυ εκείνο συνεχώς μιλούσε! Εγώ κάθισα κοντά της όλη εκείνη τη νύχτα. Το πρόσωπο της έλαμπε, είχε γίνει φωτεινό μετά την κουρά της! Μιλούσε και κοίταζε προς τον ουρανό! "Τι λέγεις, μητέρα;" τη ρωτούσα, "τι βλέπεις;" "Τι να σου πω, παιδί μου, τι Όμορφα! Τι έβλεπα! Άλλα που βρίσκομαι;" Τότε συνερχόταν, και καταλάβαινε ότι ήταν στο Νοσοκομείο.
-Μετά μία εβδομάδα πού ήταν στο Νοσοκομείο, και ενώ ήταν καλά και θα έβγαινε, παρουσίασε έναν πυρετό υψηλό, ανεξήγητο. Ξημερώματα Μεγάλης Παρασκευής κοιμήθηκε. Ό θάνατος της ήταν ήσυχος, ειρηνικός. Ήρθε ή μοναχή πού την είχε αναλάβει κατά την κουρά και την έντυνε, δηλαδή την ετοίμαζε. Αμέσως αισθάνομαι έντονη ευωδία, άρρητη ευωδιά! Λέω τότε στη μοναχή: "Καλά, κι εσείς οι μοναχές βάζετε αρώματα;" "Όχι, κυρία Ελένη", άπαντα, "δεν βάζουμε αρώματα. Αυτό πού ευωδιάζει, εγώ το αισθάνθηκα αμέσως, την ώρα πού την άλλαζα. Βγαίνει από το σώμα της μητέρας σας. Περίμενα να το αισθανθείτε κι εσείς, γι' αυτό δεν έλεγα τίποτε. Αυτό είναι σημάδι αγιότητας. Είναι σημάδι ότι σώθηκε ή μητέρα σας". Μείναμε κατάπληκτοι!
-Ο ιερέας κατά την κηδεία θαύμαζε και έλεγε ότι πρόκειται περί άγιας ψυχής! Σαν ίδρωτας έβγαινε από το σώμα της μητέρας μύρο! Τα ρούχα μας, πού ήρθαν σε επαφή με το σώμα της μητέρας μας (την αγκαλιάζαμε και την φιλούσαμε), επί μιαν εβδομάδα ευωδίαζαν! Κατά την κηδεία περισσότερο ευωδίαζε ή μητέρα μας παρά ό επιτάφιος».
Και ό ίδιος ό Γέροντας ομολογούσε: «Ναι, έτσι έγινε, αφού έπεσα, τρόπον τινά, σε μνησικακία. Να, το εξομολογούμαι. Μία γυναίκα, λέω, χωριάτισσα, αγράμματη, που έφθασε! Όταν προσευχόμουν γι' αυτήν, έπαιρνα* δεν έδινα! Πλημμύριζα από χάρη.
-Είδα σαν μια θεωρία, να πούμε. Πήγαινε ή μητέρα μου στον Χριστό: "Καλώς τη Μαρία, καλώς τη Μαρία". Χρόνια έχουμε εμείς εδώ, για να αποκτήσουμε αυτήν την κατάσταση.
-Πολλές φορές έβλεπα Ότι ή μητέρα μου είναι ό γέρο-Ιωσήφ, και ο γερο-Ιωσήφ μητέρα μου. Ένα πράγμα και οι δύο...
-Είδα ότι είχαν με τον γερο-Ιωσήφ την ίδια πνευματική κατάσταση. Και πριν πεθάνει, και μετά τον θάνατο της, είχα πληροφορία, την ίδια πληροφορία: ή μητέρα μας έφθασε σε υψηλά πνευματικά μέτρα. Πώς να το πεις τώρα. Νερώνεις το κρασί με το νερό ή το νερό με το κρασί, ένα θα γίνει. Έτσι κάπως. Ό γέρο-Ιωσήφ μητέρα μου, και ή μητέρα μου γέρο-Ιωσήφ ήτανε.
-Ή μητέρα μου δεν είχε παράδειγμα, μονάχη της έκανε υπομονή στις θλίψεις. Και στο βιβλίο του γέρο-Ιωσήφ βλέπει κανείς την πολλή υπομονή πού έκανε στις θλίψεις. Για τον Ιώβ γράφει ο άγιος Χρυσόστομος ότι είχε και άλλες αρετές, άλλα για τη μεγάλη του υπομονή, το να μη γογγύζει, επαινέθηκε από τον Θεό»."
από το βιβλίο: «Γεροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης»,
Εκδ . Ι . Ησυχαστηρίου «Αγιος Εφραίμ», Κατουνάκια Αγίου Ορος.
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΗΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ
Ένας άνθρωπος στην οδό της ευλογίας
«Ήταν κάποτε ένας μορφωμένος άνδρας που επί οκτώ χρόνια παρακαλούσε το Θεό να του στείλει έναν άνθρωπο να τον διδάξει την αλήθεια. Και κάποτε που ένιωσε αυτή την επιθυμία πολύ έντονη, άκουσε τη φωνή του Θεού να του λέει:
«Πήγαινε στην εκκλησία, κι εκεί θα βρεις έναν άνθρωπο που θα σου δείξει την οδό της ευλογίας».
Πήγε εκεί, και βρήκε έναν φτωχό, ξυπόλυτο, με πόδια γεμάτα πληγές και σκόνη, και όλα του τα ρούχα δεν άξιζαν ούτε δυό δεκάρες.
Τον χαιρέτησε, και του είπε:
«Είθε ο Θεός να σου δώσει καλή ημέρα!»
Κι ο άλλος απάντησε: «Ποτέ δε μου έδωσε κακή ημέρα.»
«Είθε ο Θεός να σου δώσει καλή τύχη!» «Πάντα έχω καλή τύχη.»
«Είθε να σε κάνει ο Θεός ευτυχισμένο! Μα γιατί απαντάς έτσι;» «Ποτέ δεν είμαι δυστυχισμένος.»
«Σε παρακαλώ, εξήγησέ το μου αυτό, γιατί δεν το καταλαβαίνω.»
«Μετά χαράς», αποκρίθηκε ο φτωχός. «Μου ευχήθηκες να έχω καλή ημέρα. Όλες μου οι ημέρες είναι καλές: γιατί αν πεινάω, δοξάζω το Θεό. Αν έχει παγωνιά, χαλάζι, χιόνι, βροχή, αν ο καιρός είναι καλός ή κακός, πάντα δοξάζω το Θεό. Είμαι άθλιος και περιφρονημένος, αλλά δοξάζω το Θεό, κι έτσι πάντα η ημέρα μου είναι καλή.
Μου ευχήθηκες να μου δώσει ο Θεός καλή τύχη. Αλλά ποτέ δεν έχω κακή τύχη, γιατί ξέρω πως να ζω με το θεό, και ξέρω πως αυτό που κάνει είναι το καλύτερο. Και ό,τι ο Θεός δίνει ή επιτρέπει για μένα, καλό ή κακό, το παίρνω με χαρά από το Θεό, σαν το καλύτερο που μπορεί να γίνει, κι έτσι ποτέ δεν έχω κακή τύχη.
Μου ευχήθηκες να με κάνει ο Θεός ευτυχισμένο. Μα ποτέ δεν είμαι δυστυχισμένος. Γιατί η μόνη μου επιθυμία είναι να ζω μέσα στο θέλημα του Θεού, κι έχω τόσο απόλυτα παραδοθεί στο θέλημα του Θεού, ώστε θέλω αυτό που θέλει Εκείνος.»
«Αλλά αν ο Θεός θελήσει να σε ρίξει στην κόλαση,» ρώτησε ο μορφωμένος, «τι θα κάνεις τότε;»
«Να με ρίξει στην κόλαση; Η αγαθότητά Του δεν θα το επιτρέψει. Αλλά ακόμα κι αν το κάνει, θα Τον αγκαλιάσω με τα δυο μου χέρια. Το ένα μου χέρι, που είναι η Ταπεινότητα, θα αγκαλιάσει την ανθρώπινη φύση Του, και το άλλο μου χέρι, η Αγάπη, θα αγκαλιάσει τη θεία φύση Του, τόσο σφιχτά, που θα πρέπει να έρθει κι Αυτός στην κόλαση μαζί μου. Γιατί καλύτερα να είμαι στην κόλαση με το Θεό, παρά στον παράδεισο χωρίς Εκείνον.»
Τότε ο Διδάσκαλος κατάλαβε ότι η αληθινή παραίτηση με την άκρα ταπεινότητα, είναι η συντομότερη οδός προς το Θεό... Και τον ρώτησε: «Τι άνθρωπος είσαι συ;» «Είμαι βασιλιάς.» «Πού είναι το βασίλειό σου;»
«Η ψυχή μου είναι το βασίλειό μου, γιατί είμαι απόλυτα κύριος των εξωτερικών και εσωτερικών μου αισθήσεων, ώστε όλες οι επιθυμίες και οι δυνάμεις της ψυχής μου βρίσκονται σε πλήρη υποταγή, και αυτό το βασίλειο είναι μεγαλύτερο από οποιοδήποτε βασίλειο επί της γης.»
«Τι σε οδήγησε σε αυτή την τελειότητα;» «Η σιωπή μου, οι υψηλές μου σκέψεις, και η ένωσή μου με το Θεό. Γιατί δε μπορούσα να αναπαυθώ σε κάτι λιγότερο από το Θεό. Τώρα έχω βρει το Θεό, και στο Θεό έχω βρει αιώνια ανάπαυση και ειρήνη».
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ
Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2023
ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟ!
«Όλοι οι άνθρωποι έχουν
άγγελο…»
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οι γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου και με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οι γιατροί, πήγα και κάθισα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ο οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ” έκανε πραγματικά ν” ανατριχιάσω, γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.
Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό πού μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Και πρόσθεσε:
- Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, πού το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη. Κι ολοκλήρωσε ο Γέρων Ιάκωβος:
- Αυτός ο άγγελος έχει κατονομασθεί την ημέρα της βαπτίσεώς σου. Από την ημέρα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει και δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου. Είναι αυτός, ο οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του και θα την οδηγήσει την ημέρα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οι δαίμονες και θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία και την άλλη», τότε ο άγγελος σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε και το άλλο καλό». Αυτός είναι ο δικηγόρος, πού θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοιπόν, να μην τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ο δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΣΗΣΕΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟ!
Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης
Να μην μισήσετε άνθρωπο!
Έτσι λέμε για τους ανθρώπους, για τις εικόνες, για τα δημιουργήματα του Θεού. Και οι νέοι θέλει να προσέχουν τη ζωή τους, γιατί τα πάθη στον άνθρωπο τον ταράσσουν μέσα στη ζωή, όσο θα υπάρχνουν γήινες δυνάμεις της. Μας τραβάνε μέσα στη σάρκα, να φάμε όλη τη γη, όλη τη γη με τα δόντια μας. Τόσο πολύ ο άνθρωπος ξεφεύγει από την αλήθεια. Ψάχνουμε εδώ να βρούμε την ευτυχία.
Αλλά θέλει προσοχή, να περάσουμε αυτή τη ζωή με καλοσύνη, όσο μπορούμε με καλοσύνη, με αλήθεια στα χείλη. Όχι ψέμα! Μην πούμε ψέμα, για να κερδίσουμε κάτι. Αυτό είναι καταστροφή, χανόμαστε μέσα στο χάος της ζωής αυτής και χάνουμε τον σωστό δρόμο. Να αγαπάς τους άλλους, όχι για υλικά πράγματα, αλλά όπως υποτάσσει το Πνεύμα του Κυρίου, με αγάπη ειλικρίνειας και πίστεως, που είναι η αλήθεια, και δεν έχει σημεία κενά, δεν ανακατεύεται στα πράγματα της γης. Είναι ξεχωριστή η αγάπη με ελπίδα στη καρδιά, είναι το μεγαλύτερο αγαθό επάνω στη γη.
Δυστυχώς οι άνθρωποι κοιτάζουμε τη γη να κατακτήσουμε. Πέρασαν εκατομμύρια χρόνια και τη γη δεν την κατέκτησε κανείς. Όλοι ήρθαν, πέρασαν, έφυγαν και αφήσανε τη γη στη γη. Όσοι κατόρθωσαν να εννοήσουν τον στόχο της ζωής εδώ, που είναι η καλοσύνη της ψυχής μας, να εργαστούμε με θέληση αγαθή την καλοσύνη της ψυχής, τότε πετύχαμε τον στόχο και τον προορισμό
Βρισκόμαστε σε καιρούς χαλεπούς αυτήν την εποχή που ζούμε εμείς. Υπήρξαν και καλές εποχές, που ζούσαν οι άνθρωποι με αγάπη. Ο ένας εφύλαγε τον συνανθρωπό του, τον αγαπούσε, τον βοηθούσε σε όλα τα πράγματα της ζωής.
Τώρα πάμε αντίστροφη μέτρηση. Δεν προσέχουμε τη ζωή, δεν την χαιρόμαστε. Η απιστία μας σπρώχνει μακριά από την κατάσταση της πολυτίμου αληθείας. Αν δεν έχουμε ούτε ίχνος από την πίστη μας προς τον Θεό, που ψάχνουμε να βρούμε μέσα στο σκοτάδι; Έβγα έξω τώρα μέσα στο σκοτάδι, να δω τι θα βρεις. Δεν θα βρεις τίποτα, πάνω στα βράχια θα χτυπήσεις. Όπου υπάρχει κίνδυνος, εκεί πέφτει ο άνθρωπος, γιατί αφήσαμε τα πολυτιμότερα πράγματα, την πίστη μας στον Θεό και την αγάπη μας στον συνάνθρωπο. Όποιος κατορθώσει να κρατήσει αυτά τα δύο, την αλήθεια στον Κύριο και την αγάπη στον άνθρωπο, αυτός πέτυχε στον στόχο του και τον προορισμό του στη γη.
Όταν έρθει η ώρα, θα φύγει χωρίς στεναχώρια, χωρίς θλίψη, χωρίς πόνο, χωρίς φασαρία, και θα πάει εκεί που είναι γραμμένο, μέσα στη Βασιλεία των Ουρανών. Θα έχει εφόδιο μια τσάντα γεμάτη καλοσύνη και θα την κουβαλάει μαζί του, για να πάει μπροστά στον φοβερό Κριτή, όταν θα τον ρωτήσει τότε Εκείνος: “Τι έκανες κάτω στη γη τόσα χρόνια;”
Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2023
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΜΑΣ!
Ο Θεός αποζητάει την φιλία
μας!
Παρατήρησε την αποστολική διατύπωση. Δεν λέει απλά ότι τα ουράνια αγαθά υπερβαίνουν τα γήινα, μα ότι ο ανθρώπινος νους δεν μπόρεσε ποτέ να τα συλλάβει. Και είναι εύλογο. Πώς να χωρέσουν στο μικρό ανθρώπινο μυαλό τα μυστήρια του άπειρου Θεού;
Μας δημιούργησε από το μηδέν, μας έβαλε στον παράδεισο, μας αξίωσε να επικοινωνούμε μαζί Του και μας υποσχέθηκε βίο μακάριο, μολονότι δεν Του δώσαμε τίποτα.
Τι δεν θα χαρίσει, λοιπόν, σ’ εκείνους που ευσυνείδητα αγωνίζονται και σε κάθε θυσία υποβάλλονται για χάρη Του; Έστειλε τον μονογενή Υιό Του για τη σωτηρία μας, μολονότι ήμασταν εχθροί Του.
Τι δεν θα κάνει, λοιπόν, όταν γίνουμε φίλοι Του; Παράδοξα, όμως, ενώ Εκείνος με κάθε τρόπο αποζητάει τη φιλία μας, εμείς δεν φροντίζουμε με ζήλο να την αποκτήσουμε, ενώ Εκείνος μας καλεί να κληρονομήσουμε τα αγαθά Του, εμείς αμελούμε και αδιαφορούμε.
Ας ανταποκριθούμε, αδελφοί μου, στην κλήση Του και στη φιλία Του, ας απολαύσουμε τους καρπούς της αγάπης Του.
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)