Αδελφός είπε στον αββά
Ποιμένα:
- "Εάν δώσω στον
αδελφό μου λίγο ψωμί ή κάτι άλλο, οι δαίμονες μολύνουν την πράξη αυτή σαν να
γίνεται από ανθρωπαρέσκεια".
Απαντά ο Γέροντας:
- "Κι αν ακόμη
γίνεται από ανθρωπαρέσκεια, εμείς θα δώσουμε στον αδελφό ό,τι χρειάζεται".
Και του είπε την εξής
παραβολή:
- "Δυο άνθρωποι
ήσαν γεωργοί και κατοικούσαν στην ίδια πόλη. Ο ένας απ΄αυτούς έσπειρε και είχε
λίγη σοδειά και ακάθαρτη. Ο άλλος αμέλησε και
δεν έσπειρε, γι΄αυτό δεν είχε καθόλου σοδειά. Αν έπεφτε πείνα, ποιος από τους
δυο θα είχε να ζήσει;"
- "Αυτός που έβγαλε τη λίγη και ακάθαρτη σοδειά" αποκρίθηκε ο αδελφός.
- "Έτσι λοιπόν κι
εμείς -λέει ο Γέροντας- ας σπέρνουμε λίγα, έστω και ακάθαρτα, για να μην
πεθάνουμε από την πείνα".