ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (Γ΄ ΜΕΡΟΣ)

Η στάση των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στη Σύνοδο της Κρήτης

Γ΄ Μέρος

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Συνεχίζεται η αναφορά για τη στάση των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στη Σύνοδο της Κρήτης, πάντα με τη σειρά που είναι γραμμένες στα Δίπτυχα.

Πατριαρχείο της Σερβίας

          Στο Πατριαρχείο Σερβίας και ως προς τη στάση Του στη Σύνοδο της Κρήτης παίχθηκε ένα θρίλερ.

Τα γεγονότα ξεπερνούν την πένα και του πιο ευφάνταστου σεναριογράφου. Από καιρό και στη διάρκεια των προπαρασκευαστικών διαδικασιών της Συνόδου είχε φανεί ότι υπάρχει ένας ανταγωνισμός μεταξύ δύο ρευμάτων, το ένα, το συντηρητικό, ρωσόφιλο και υπέρ του Πατριαρχείου της Μόσχας, υπό τον Μπάτσκας Ειρηναίο (Μπούλοβιτς) και το άλλο, το οικουμενιστικό, αμερικανόφιλο και υπέρ του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, υπό τον Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο (Ράντοβιτς). Και οι δύο είχαν γέροντά τους τον Άγιο Ιουστίνο (Πόποβιτς).

          Ο ανταγωνισμός φτάνει στο κέντρο του Πατριαρχείου Σερβίας και στον Πατριάρχη Ειρηναίο, που είναι μια χαμηλών τόνων εκκλησιαστική προσωπικότητα. Ο Μπάτσκας με την θεολογική του κατάρτιση και την  προσήλωσή του στην πατερική παράδοση έδειχνε, έως και τις τελευταίες ημέρες προ των συνεδριάσεων της Συνόδου στην Κρήτη, ότι έπεισε τον Πατριάρχη και την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Σερβίας να θέσουν στον Οικουμενικό Πατριάρχη ορισμένα ζητήματα, που αν δεν γίνονταν αποδεκτά δεν θα συμμετείχαν.  Όμως στο τέλος επικράτησαν οι απόψεις του Αμφιλοχίου και η Σερβία συμμετέσχε στη Σύνοδο... Μπορεί να προέβησαν σε ορισμένες προτάσεις τροπολογιών στα προς έγκριση κείμενα, όμως γενικά ήσαν θετικοί .Κατά τις υπάρχουσες πληροφορίες ο Μπάτσκας πάντως δεν υπέγραψε το κείμενο για τη σχέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο. Εκείνο που μπερδεύει την κατάσταση είναι πως και ο Αμφιλόχιος μιλώντας σε σερβικό κανάλι είπε ότι δεν ψήφισε το ίδιο κείμενο! Κληρικός που έχει προσωπική πείρα για την προσωπικότητα του Μαυροβουνίου μας είπε ότι όλα κανείς μπορεί να τα περιμένει από αυτόν...  

          Από τις 24 Ιουλίου του 2015, δηλαδή πριν περίπου ένα χρόνο, η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, με επιστολή της προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο σημείωσε τις επιφυλάξεις της επί των προταθέντων κειμένων. Το κείμενο πρέπει να είχε συνταχθεί από τον Μπάτσκας Ειρηναίο.

Το πρώτο που παρατήρησε ήταν ότι τα προγραμματισθέντα θέματα της Συνόδου δεν απαντούν εις ουσιαστικά ζητήματα, με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η σημερινή Ορθόδοξος Εκκλησία.

Το δεύτερο αφορά στο περί Εκκλησίας ερώτημα. (Σημ.γρ. Τονισμένο στο πρωτότυπο). Στην επιστολή της προς τον κ. Βαρθολομαίο επανέφερε το ζήτημα, που είχε ήδη θίξει από το 2011, δηλαδή, μεταξύ των άλλων, να επικυρωθεί «η  οικουμενικής σπουδαιότητος Σύνοδος του Φωτίου (879/890), ειδικώς δε η διδασκαλία αυτής περί του Filioque, το οποίο και ήτο ο κύριος λόγος δια τον χωρισμόν της Εκκλησίας της Ρώμης από το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας». 

Το τρίτο σημείο είναι το κείμενο περί του γάμου. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Σερβίας θεώρησε ότι είναι πολύ αδύναμο σε σχέση με τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα παγκοσμίως στο τομέα της σχέσεως των δύο φύλων. Τα άλλα σημεία που θίγονται στην επιστολή, όπως το Ημερολόγιο και το Αυτοκέφαλο, τελικά δεν συζητήθηκαν, λόγω ακριβώς των επιφυλάξεων που είχαν εκφράσει  οι περισσότερες Εκκλησίες.

Στις 6 Ιουνίου 2016 ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος απηύθυνε νέα επιστολή στον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο. Του γράφει ότι μετά λύπης του, αλλά και «με πλήρη συναίσθηση της εκκλησιαστικής εν γένει ευθύνης της» η Εκκλησία της Σερβίας «δυσκολεύεται να συμμετάσχει στη Σύνοδο της Κρήτης». Και του εξηγεί τους λόγους:

Η δυσφορία και οι επιφυλάξεις ορισμένων κατά τόπους Εκκλησιών όσον αφορά στα προσυνοδικώς προετοιμασθέντα κείμενα.

Η αμετάκλητη απόφαση των Πατριαρχείων Αντιοχείας και Γεωργίας να μη συμμετάσχουν της Συνόδου. 

Τα προβλήματα των σχέσεων κοινωνίας μεταξύ των Εκκλησιών: Ιεροσολύμων και Αντιοχείας για το Κατάρ, όπως επίσης Σερβίας και Ρουμανίας, για αντικανονική εισπήδηση της Ρουμανικής Εκκλησίας στην Ανατολική Σερβία και ιδρύσεως εκεί Επισκοπής.

Η απροθυμία της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως να συζητήσει και να αποδεχθεί τις προτάσεις της Σερβικής Εκκλησίας στα θέματα περί του Αυτοκεφάλου, περί της ψήφου όλων των Αρχιερέων και όχι μόνο των Προκαθημένων στη Σύνοδο, και περί της αναγνωρίσεως των Συνόδων του εννάτου και του δεκάτου τετάρτου αιώνος.

Όλοι τότε θεώρησαν ότι η Σερβία δεν θα συμμετάσχει στη Σύνοδο. Στις 7 Ιουνίου 2016 ο υπεύθυνος των εξωτερικών σχέσεων του Πατριαρχείου της Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, με δήλωσή του στο τηλεοπτικό ρωσικό σταθμό Russia-24TV,  ενημέρωσε ότι το Πατριαρχείο της Μόσχας ζήτησε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη την αναβολή της Συνόδου στην Κρήτη, διότι η Εκκλησία της Ρωσίας αδυνατεί να συμμετάσχει όταν δήλωσαν ότι δεν θα συμμετάσχουν τέσσερις Εκκλησίες, τα Πατριαρχεία Αντιοχείας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Γεωργίας...

Στις 9 Ιουνίου άρχισαν στην Κρήτη οι εργασίες της Επιτροπής προετοιμασίας του κειμένου που θα εκδιδόταν με τη λήξη των εργασιών της Συνόδου. Υπήρχε ένα μούδιασμα. Την πρώτη αυτή ημέρα ήσαν παρόντες οι εκπρόσωποι των τοπικών Εκκλησιών Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, Ρουμανίας, Κύπρου, Ελλάδος, Πολωνίας και Αλβανίας. Έλειπαν όλες – πλην της Πολωνίας – οι σλαυικές Εκκλησίες και το Πατριαρχείο Αντιοχείας....Στις 11 Ιουνίου χαμογέλασαν τα χείλη των διοργανωτών. Προσήλθε ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας και ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος, εκ μέρους της Σερβικής Εκκλησίας!...Όμως το χαμόγελο έμεινε εκεί. Οι τέσσερις άλλες Εκκλησίες οριστικοποίησαν την απουσία τους.

Τί όμως συνέβη και το όχι της Σερβικής Εκκλησίας έγινε ναι στη συμμετοχή της στη Σύνοδο; Ο ρόλος του Αμφιλοχίου ήταν αποφασιστικός. Λέγονται πολλά για την αλλαγή. Ο Μπάτσκας Ειρηναίος είχε ετοιμάσει το γράμμα προς το Φανάρι, της 6^ης Ιουνίου 2016,  για τους λόγους της μη συμμετοχής της Εκκλησίας της Σερβίας στη Σύνοδο, το οποίο παρέδωσε στον Πατριάρχη, το υπέγραψε εκείνος και το έστειλε στο Φανάρι. Όταν όμως υπήρξε αντίδραση για το γράμμα από τους φιλοδυτικούς και οικουμενιστές Μητροπολίτες ο Πατριάρχης Ειρηναίος «άδειασε» τον Μπάτσκας Ειρηναίο, και τους αποκάλυψε ότι εκείνος είχε συντάξει το γράμμα... Τότε ξεσηκώθηκε ηθελημένη και ενορχηστρωμένη θύελλα διαμαρτυριών σε βάρος του Μπάτσκας, ότι παρασύρει σε λάθη τον Πατριάρχη. Ο κ. Ειρηναίος ευρισκόμενος σε δύσκολη θέση αποφάσισε να συμμετάσχει στη Σύνοδο και ζήτησε όλοι οι Αρχιερείς, που είχαν επιλεγεί, να τον ακολουθήσουν, πράγμα που έγινε. Σχεδόν αυθημερόν ο Αμφιλόχιος έφυγε για την Κρήτη... Χάρη σ’ αυτόν η φιλοδυτική και οικουμενιστική πλευρά της Σερβικής Εκκλησίας πέτυχε μια νίκη. Πάντως ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο πλευρών δεν τέλειωσε. Θα συνεχιστεί έως την εκλογή του νέου Πατριάρχου... Ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος είναι 86 ετών, ο Μπάτσκας Ειρηναίος 69 και ο Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος 78...

Η ύπαρξη δύο αντιθέτων ρευμάτων στην Ιεραρχία της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας φάνηκε στη Σύνοδο της Κρήτης και από δύο ακόμη γεγονότα. Η φιλορωσική πτέρυγα στο κείμενο για τις σχέσεις με τους ετεροδόξους πρότεινε πολλές προσθήκες και τροποποιήσεις, μεταφέροντας έτσι τις απόψεις της Ρωσικής Εκκλησίας, όπως είχαν εκφραστεί κατά τις προσυνοδικές διαδικασίες. «Έστω και αν απουσιάζει το Πατριαρχείο της Μόσχας δεν πρέπει να παρακάμπτουμε τις απόψεις του» είπε ένας από τους Σέρβους Ιεράρχες. Σημειώνεται ότι ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος εξέφρασε τη δυσφορία του για την παλινωδία της Σερβικής Εκκλησίας, στο θέμα της συμμετοχής της στη Σύνοδο της Κρήτης. Η Ρωσική Εκκλησία, μαζί με την Ελλαδική, ήσαν αυτές που βοήθησαν με όλες τους τις δυνάμεις το Σερβικό λαό, όταν αυτός δοκιμάστηκε σκληρά από τον πόλεμο, τις αεροπορικές επιδρομές και τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Αντίθετα το Οικουμενικό Πατριαρχείο κράτησε ουδέτερη στάση...

Ενώ λοιπόν η προσπάθεια της μιας πλευράς είναι να διατηρήσει την αδελφική της σχέση με τη Ρωσική Εκκλησία, η φιλοδυτική πλευρά  τάσσεται αναφανδόν υπέρ του Φαναρίου... Απτό δείγμα της στάσης της είναι πως  έπεισε τον Πατριάρχη κ. Ειρηναίο να προσκαλέσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη να προστεί των εγκαινίων του Πατριαρχικού Ναού στο Βελιγράδι, που θα τελεσθούν στις 25 Σεπτεμβρίου 2016. Στο Ναό και προς τιμήν του κ. Βαρθολομαίου λέγεται ότι η συγκεκριμένη πλευρά πρότεινε να προστεθεί πίνακας, που θα παρουσιάζει τη Σύνοδο στην Κρήτη!...

Πατριαρχείο της Ρουμανίας

       Το Πατριαρχείο της Ρουμανίας είναι το μόνο «λατινογενές», ανάμεσα στις ελληνικές τοπικές Εκκλησίες, τις σλαβικές και το ελληνοαραβικό Πατριαρχείο της Αντιοχείας. Δεν λείπουν οι τριβές του εν λόγω Πατριαρχείου με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης στη Διασπορά, με το Πατριαρχείο της Μόσχας για τη Μολδαυία και με το Πατριαρχείο της Σερβίας για την ανατολική Σερβία, όπου ζουν Ρουμάνοι στην εθνότητα. Έτσι ακολουθεί έναν μοναχικό δρόμο, που πάντως είναι εγγύτερα στην Κωνσταντινούπολη παρά στη Μόσχα. Η Ρουμανία είναι πλέον μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ... Ο Πατριάρχης Δανιήλ χρησιμοποίησε στη Σύνοδο τα γαλλικά, τα οποία γνωρίζει άριστα, αφού έχει διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου.  

Γενικά ο Πατριάρχης Ρουμανίας χωρίς να είναι αρνητικός προέβη σε ορθές παρατηρήσεις επί των κειμένων. Όταν μάλιστα χρειάστηκε να προβάλλει βέτο για ορισμένα θέματα πίστεως, στο κείμενο περί της σχέσης της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, το έκανε με αποφασιστικότητα και σε δύο – τρία καίρια σημεία επέβαλε την άποψή του.

Πατριαρχείο της Βουλγαρίας

       Το Πατριαρχείο της Βουλγαρίας δεν συμμετέσχε στις εργασίες της Συνόδου στην Κρήτη. Σε ανακοίνωσή του Γραφείου Τύπου του, την 3^η Ιουνίου 2016, απαντά στις φήμες που είχαν κυκλοφορηθεί από την Κρήτη, ότι δεν συμμετέσχε επειδή ζήτησε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να του καλύψει τη δαπάνη και αυτό δεν δέχθηκε και, στη συνέχεια, ότι ενήργησε ως δορυφόρος Εκκλησία του Πατριαρχείου της Μόσχας...

Για το οικονομικό ζήτημα στο Δελτίο Τύπου σημειώνεται ότι τα έξοδα μεταβάσεως στην Κρήτη και επιστροφής από αυτήν τα είχε αναλάβει η Βουλγαρική κυβέρνηση, που θα διέθετε το κυβερνητικό αεροσκάφος. Σημειώνεται επίσης ότι η αποχή από τη Σύνοδο ήταν για λόγους εκκλησιαστικής ευθύνης και ότι η απόφαση της Ιεραρχίας της Βουλγαρικής Εκκλησίας ήταν ομόφωνη. Τέλος τονίζει ότι «Η Εκκλησία της Βουλγαρίας με υψηλή εκκλησιαστική συνείδηση και έχοντας στο πλευρό της τον βουλγαρικό λαό, δεν θα υποκύψει σε περιττή και ανάξια χειραγώγηση».

Η Εκκλησία της Βουλγαρίας μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος γνώρισε αλλεπάλληλες κρίσεις και εσωτερικά σχίσματα. Σήμερα είναι μια Εκκλησία συντηρητική και προσεκτική έναντι των οικουμενιστικών ανοιγμάτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Όπως είναι γνωστό έχει αποσυρθεί  από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών και από ορισμένους θεολογικούς διαλόγους. 

http://thriskeftika.blogspot.gr

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΟΥ!

Το βίντεο είναι καθολικής προέλευσης, αλλά είναι πολύ διδακτικό και ενδεικτικό για τον προσωπικό μας σταυρό. 

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΒΗΣΕΙ Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ! (Γ' ΜΕΡΟΣ)

Και να που γνωρίστηκε με κάποιους ανθρώπους από το μουσείο των θρησκειών. Είδε την τεράστια αφίσα τους στον πελώριο σιδηροδρομικό σταθμό της Ταϊ-Πέι, τους έστειλε ένα email και απάντησαν θερμά. Ζήτησαν να τους μιλήσει για την Ορθόδοξη εκκλησία. Δεν ήξεραν τίποτα. Μια ρωσική παλιά εικόνα είχαν μόνο… που… δεν ήξεραν τι σημαίνει. Τους έδωσε τα άμφια του. Σήμερα βρίσκονται στο μουσείο και τα βλέπουν χιλιάδες άνθρωποι. Έβαλαν τεράστιες φωτογραφίες του με τα Άγια σκεύη, στο ύψος του τοίχου, όπως είχαν κάνει με άλλους ιερείς από όλες τις θρησκείες. Τους μίλησε για τη νοερά προσευχή.

Ο ιδρυτής του μουσείου, ένας βουδιστής μοναχός, που έζησε 15 χρόνια κάνοντας διαλογισμό μέσα σ’ ένα τάφο, έμεινε έκπληκτος από την Ορθόδοξη πνευματικότητα!!!… Ο παπάς, του χάρισε ένα σταυρό αρχιμανδρίτη και ο βουδιστής τον φόρεσε… Αργότερα, του είπε ότι τον φυλάγει ευλαβικά στο κελί του!!!… Οργανώνουν βραδιά με φωτογραφίες και σλάιτς για τον Ορθόδοξο μοναχισμό – σλαϊτς που η μοναδική συνεργάτης κ. Μ. έστειλε. Ο Θεός να ευλογεί τους τόσους λίγους ανεπίσημους που αυτοί πράγματι κάνουν την ιεραποστολή εδώ.

Στα εγκαίνια του μουσείου ήλθε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ταϊβάν, υπουργοί κλπ.

Ο παπάς έδωσε την κάρτα του σε μεγάλους και τρανούς… ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ…έγραφε η κάρτα. Και μέσα του ευχόταν να μην κοιτάξουν στα χαρτιά της αστυνομίας και δουν πως δεν υπάρχει νόμιμη Ορθόδοξη εκκλησία εδώ… για μια χούφτα δολάρια….

Όλα καλά, μέχρι που ήρθε αυτό το χαρτί της αστυνομίας. Γιατί, τι θα τους πει τώρα σε τρεις μήνες; Ότι σπουδάζει μόνο κινέζικα;

Το ξέρει όλη η Ταϊβάν ότι έχει ιεραποστολικές δραστηριότητες…

—Άχ, Θεέ μου…, σκεφτόταν… Μην αφήνεις να χαθεί η Ορθόδοξη εκκλησία της Ταϊβάν… για μια χούφτα δολάρια….

Μεσάνυχτα… Κοίταξε να μαζέψει όσες δυνάμεις του απόμεναν γι’ απόψε, ν’ αντιγράψει κάτι για το αυριανό διαγώνισμα στα κινέζικα…Για την άδεια, είχε μπροστά του τρεις μήνες καιρό….

Για κείνη τη μια χούφτα δολάρια θα φρόντιζε ο Θεός, που ποτίζει διαρκώς το δέντρο της Ορθοδοξίας, σε κάθε γωνιά της γής…

Πηγή: «Εκκλησιαστική Παρέμβαση», «Μια φωνή από την Νινευή»

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ: ΤΟ ΑΜΕΡΙΣΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΤΑΪΒΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ (Β' ΜΕΡΟΣ)

Βέβαια, πιο σημαντικές ήταν οι ραδιοφωνικές εκπομπές.

Στην πρώτη μονολόγησε ο δημοσιογράφος. Συζήτηση δεν έγινε, γιατί τα κινεζικά του παπά ήταν, βέβαια, λίγα.

Στη δεύτερη όμως στο ICRT, που ήταν στα αγγλικά, τα πήγε μια χαρά: Ο δημοσιογράφος, βουδιστής. Οι ερωτήσεις βροχή. Πάλι άρχισε να ξετυλίγεται το φως της ορθόδοξης θεολογίας σε χιλιάδες ακροατές της Ταϊβάν, αλλά και στο διαδίκτυο, γιατί μεταδιδόταν την ίδια στιγμή από εκεί σε όλο τον πλανήτη. Άκουσαν έκπληκτοι για την Αγία Τριάδα που είναι αγάπη, για μια διαφορετική ποιότητα ζωής από αυτή που ήξεραν, από αυτή που είχαν ακούσει από τον βουδισμό, πολύ πιο βαθειά, πολύ πιο ανθρώπινη.

Για πρώτη φορά ακούστηκε πως ο Θεός είναι Ένας αλλά δεν είναι μόνος: θεολογία του Γρηγορίου του θεολόγου: Επειδή έχει Υιό μπορώ να τον λέω Πατέρα. Άκουσαν για το Άκτιστο Θείο Φως και για τον Θεό που όχι μόνο πηγάζει την αγάπη, αλλά είναι η Αγάπη… Οι ερωτήσεις συνέχιζαν να πέφτουν βροχή… Η συνέντευξη ήταν για λιγότερο από μισή ώρα και κράτησε 50 λεπτά…. Και πάλι δόθηκαν στον αέρα τα τηλέφωνα και η διεύθυνση της ιστοσελίδας.

Όλα καλά μέχρις ότου έγινε η μοιραία ερώτηση;

—Και… έχετε καιρό που έχετε νομιμοποιηθεί; Σας βοηθά το κράτος;

Ο παπάς ξεροκατάπιε. Πήγε ν’ απαντήσει στα κινέζικα για να μην καταλάβουν τι θα πει, αλλά θυμήθηκε ότι δεν ήταν στην Ελλάδα που δεν ξέρουν κινέζικα. Έμπλεξε λοιπόν τα αγγλικά του.

—Ξέρετε… δηλαδή… πως…βεβαίως… προσπαθούμε… δηλαδή όχι ότι… αλλά…

Ο δημοσιογράφος κοίταξε απορημένα, αλλά τον έσωσε ο ραδιοσκηνοθέτης. Παρασυρμένοι απ’ τη συζήτηση, είχαν ξεχάσει τα διαφημιστικά της εκπομπής. Είχαν αργήσει πολύ, έπρεπε να τελειώσουν.

Σώθηκε.!!!….

Κάτι παρόμοιο έγινε και στο φημισμένο πανεπιστήμιο Φουρέν, από τα καλύτερα της χώρας που ιδρύθηκε και διευθύνεται από την καθολική εκκλησία της Ταϊβάν.

Κάλεσαν τον παπά να κάνει ένα μάθημα για την Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία. Οι φοιτητές της θεολογίας, με πολύ ενδιαφέρον άκουσαν για την Ορθόδοξη Λειτουργία, είδαν τα ιερά σκεύη και τα άμφια που είχε μαζί του ο παπάς, έκαναν ερωτήσεις…Ήταν πραγματικά κάτι πολύ συγκινητικό. Μερικοί καθηγητές μάλιστα εντυπωσιάστηκαν από τα βιβλία που τους έδωσε ένας άλλος Ιερέας Ορθόδοξης Θεολογίας (του τα είχαν στείλει δυο απλοί άνθρωποι απ’ την Ελλάδα).

Εντυπωσιάστηκαν ιδίως από την δογματική της Ορθοδοξίας, και πιο πολύ από την θεολογία του Σεβασμιωτάτου Ιωάννου Ζηζιούλα, Μητροπολίτου Περγάμου. Ο ιερέας αυτός, καθηγητής του εν λόγω πανεπιστημίου, πρότεινε στον παπά μας, το νέο ακαδημαϊκό έτος να οργανώσουν κάτι σαν σπουδαστήριο όπου θα προσπαθούν να μάθουν την Ορθόδοξη θεολογία….

Όλα καλά και δώ, μέχρι που, κάποιος σπουδαστής ζήτησε τα ακριβή στοιχεία της Ορθόδοξης εκκλησίας της Ταϊβάν, για να τα βάλει στην ιστοσελίδα του, και, φυσικά, ζήτησε τον αριθμό εγκρίσεως από την κυβέρνηση, θεωρώντας αυτονόητο ότι η εκκλησία είναι νόμιμη.

Εκεί, ο παπάς, με κομμένη ανάσα ψιθύρισε ότι τώρα τελειώνουν τα χαρτιά για την υποβολή της αιτήσεως. Ένας καθηγητής, πολύ ευγενικά, τον έσωσε στην κυριολεξία, αλλάζοντας το θέμα.

Βέβαια, η ιεραποστολή δεν είναι μόνο ένα άθροισμα επιτυχιών, αλλά, τουλάχιστον στην συγκεκριμένη, δική του περίπτωση, ένα άθροισμα λαθών.

Το ήξερε… Ένας απλός άνθρωπος ήταν, κατώτερος των περιστάσεων. Είχε κάνει τόσα λάθη… Μερικά τα αναγνωρίζει κιόλας… Το μυαλό του βρισκόταν κυριολεκτικά εν αιχμαλωσία… Οι αμαρτίες του… η μοναξιά του… οι παλιές πληγές που άνοιγαν ξανά… κι άλλες, νέες…Ήξερε ότι τα λάθη και οι αποτυχίες ήταν πιο πολλές αλλά δεν φαίνονταν. Και δεν ήταν εύκολο να περιγράφουν… Να, ήταν κάποιος που ζήτησε να γίνει ορθόδοξος, και…μετά από κάποια μαθήματα… τίποτα… Κάποια άλλη…τα ίδια…

Πίκρες και απογοητεύσεις πολλές…

Οι αμαρτίες του τον κρατούσαν να μην μπορεί να αποδώσει καλά…

Ήρθε μετά η νωθρότητα… η νέκρωση… η ακηδία…

Ούτε στο διαδίκτυο δεν μπορούσε να μπει… Δεν ήθελε…

Κι όμως ο Θεός υπάρχει κι εξακολουθεί να ενεργεί Με τη Χάρη Του, εκεί, στην Ταϊβάν, είχαν βαφτιστεί άνθρωποι…

[Συνεχίζεται]

Πηγή: «Εκκλησιαστική Παρέμβαση», «Μια φωνή από την Νινευή»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (Β' ΜΕΡΟΣ)

Η στάση των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στη Σύνοδο της Κρήτης

Β΄ Μέρος

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            

Συνεχίζεται η αναφορά στις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες, που έλαβαν, ή δεν έλαβαν, μέρος στη Σύνοδο της Κρήτης. Μετά το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως οι αναφορές σήμερα είναι στα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων και Μόσχας.

Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

            Η αντιπροσωπεία του Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας στη Σύνοδο της Κρήτης είχε ελάχιστη συνεισφορά στην όλη διαδικασία. Ήταν «σε όλα ναι» προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, χωρίς καν να επιχειρηματολογεί...Όσοι μίλησαν περισσότερο προκαλούσαν αρνητικά ή/και ειρωνικά σχόλια. Οι έχοντες σοβαρή σκέψη απέφυγαν να μιλήσουν... Ο Πατριάρχης κ. Θεόδωρος στη διαδικασία εντός της Συνόδου ουδέν το ουσιώδες προσέφερε. Όσα εκτός Συνόδου είπε προς τους «συμπατριώτες» του Έλληνες της Κρήτης ήσαν απλοϊκά και γλυκανάλατα. Οι Μητροπολίτες του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας συμμετέσχον στη Σύνοδο, αλλά και να απουσίαζαν, δεν θα γινόταν αισθητή η απουσία τους...

Πατριαρχείο Αντιοχείας

            Το Πατριαρχείο Αντιοχείας δεν συμμετέσχε στη Σύνοδο της Κρήτης. Η, όπως θεωρεί, με την υποστήριξη του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και της Ελληνικής κυβερνήσεως, εισπήδηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων σε περιοχή (Κατάρ), την οποία θεωρεί κανονικό του έδαφος, επηρέασε αποφασιστικά την επιλογή του να μη συμμετάσχει.

            Μετά τη λήξη της Συνόδου στην Κρήτη και συγκεκριμένα στις 27 Ιουνίου 2016, συνεδρίασε η Σύνοδος του  Πατριαρχείου Αντιοχείας υπό την προεδρία του Πατριάρχου Ιωάννου Ι΄. Μετά τη συνεδρίαση οι Συνοδικοί Μητροπολίτες εξέδωσαν Ανακοινωθέν, με το οποίο δηλώνουν ότι δεν αναγνωρίζουν ως Σύνοδο αλλά ως «Συνέλευση» τη σύγκληση των δέκα τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στην Κρήτη. Στο Ανακοινωθέν ενημερώνουν για τις ακόλουθες ομόφωνες αποφάσεις τους:

Θεωρούν τη συνάντηση της Κρήτης ως μία προκαταρκτική Συνέλευση της Πανορθοδόξου μεγάλης Συνόδου. Επομένως θεωρούν ότι τα εγκριθέντα έγγραφα δεν είναι τελικά, αλλά ανοικτά προς συζήτηση και τυχόν τροποποιήσεις, όταν συγκληθεί η Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, με την παρουσία και τη συμμετοχή όλων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Επομένως οι αποφάσεις δεν δεσμεύουν καθ’ ονονδήποτε τρόπο το Πατριαρχείο Αντιοχείας και πάσης Ανατολής.

Αρνούνται την απόδοση του συνοδικού χαρακτήρα σε οποιαδήποτε ορθόδοξη συνέλευση, στην οποία δεν συμμετέχουν όλες οι Ορθόδοξες αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Επομένως αρνούνται την ονομασία της Συνελεύσεως της Κρήτης ως «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου».

Διαβεβαιώνουν ότι η αρχή της ομοφωνίας εξακολουθεί να είναι ο βασικός κανόνας, ο οποίος διέπει τις διορθόδοξες σχέσεις. Υπενθυμίζουν ότι η απόφαση των Προκαθημένων του 2014 ήταν ότι «Άπασαι αι αποφάσεις, κατά τε την Σύνοδον και κατά το προπαρασκευαστικόν αυτής στάδιον λαμβάνονται καθ’ ομοφωνίαν».

Κατά τη Σύνοδο τους οι Αντιοχείς Αρχιερείς μνημόνευσαν τον Μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλο, ο οποίος απήχθη πριν από τρία και πλέον χρόνια από τους ισλαμιστές. Σημειώνεται ότι για τον απαχθέντα Μητροπολίτη, του οποίου αγνοείται η τύχη, δεν υπήρξε οποιαδήποτε μνεία στην Εγκύκλιο της Συνόδου στην Κρήτη... Επίσης προσευχήθηκαν υπέρ της αναπαύσεως όλων όσοι μαρτύρησαν για τη Χριστιανική τους Πίστη στη Συρία και στις άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής.

Το χειμαζόμενο και σκληρά δοκιμαζόμενο  Πατριαρχείο Αντιοχείας θα έπρεπε να είχε όλη την έμπρακτη αγάπη, την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση  των υπολοίπων τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών. Έτσι θα φαινόταν η ενότητά της...Αντί αυτού επιδείχθηκε αδιαφορία προς τα ζητήματά του. Μητροπολίτης του Πατριαρχείου Αντιοχείας μας είπε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο τους συμπεριφέρεται ως να είναι δεύτερης κατηγορίας Ορθόδοξοι Χριστιανοί και εξέφρασε τη λύπη του, που ο κ. Βαρθολομαίος κατηγόρησε άδικα το Πατριαρχείο Αντιοχείας για την απουσία του από τη Σύνοδο της Κρήτης.

Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων αποτέλεσε τον κύριο παράγοντα της αποτυχίας της Συνόδου στην Κρήτη.  Η επιμονή του στο να εισπηδήσει σε περιοχή του Πατριαρχείου Αντιοχείας και να εγκαταστήσει στο Κατάρ τον Αρχιεπίσκοπο Κατάρων Μακάριο προκάλεσε τη δικαιολογημένη αντίδραση του Πατριαρχείου Αντιοχείας και την απουσία του από τη Σύνοδο της Κρήτης.

Ο Πατριάρχης κ. Θεόφιλος έχει καλές σχέσεις με την ισλαμική εξουσία του Κατάρ και όχι μόνο δεν υποχωρεί μπροστά στην εύλογη αντίδραση του Πατριαρχείου Αντιοχείας, αλλά ενώ υποστηρίζει ότι δεν έχει χρήματα για να επισκευάσει τον Πανάγιο Τάφο προχωρεί  στην ανέγερση Ορθοδόξου Ναού στο Κατάρ, όπου ζουν ελάχιστοι Έλληνες εργαζόμενοι...

            Ο κ. Θεόφιλος είναι ικανοποιημένος από τη στάση του Οικουμενικού Πατριάρχου στο θέμα του Κατάρ και κατά τη Σύνοδο  χωρίς καμία συζήτηση ο ίδιος και οι συνοδεύσαντες αυτόν Αρχιερείς ακολούθησαν πιστά τα όσα ο κ. Βαρθολομαίος είπε και έκανε... Αρνητική εντύπωση στους συμμετασχόντας στη Σύνοδο Αρχιερείς έκανε το γεγονός ότι ενώ το Πατριαρχείο έχει άνω των δεκαπέντε Αρχιερέων, αρκετοί από τους οποίους έχουν καλές θεολογικές γνώσεις, ο Πατριάρχης πήρε μαζί του μόνο πέντε, από τους οποίους ο Φιλαδελφείας Βενέδικτος δεν έχει πτυχίο Θεολογίας... Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων έχει επιτύχει πάντως στο εσωτερικό του Πατριαρχείου να μην υπάρχει οποιοσδήποτε αντίλογος – ακόμη και διάλογος... Εκτός Πατριαρχείου διατηρεί καλές σχέσεις τόσο με τους Ισραηλινούς και τους Αμερικανούς, όσο και με τους Παλαιστινίους και τους Ιορδανούς... Προφανώς στην κρίση του έχει υποβαθμίσει τις αντιδράσεις της Αντιόχειας και της Μόσχας.

Πατριαρχείο της Μόσχας

            Το Πατριαρχείο της Μόσχας απέσχε της Συνόδου στην Κρήτη. Η διαφωνία και η μη υπογραφή δύο  κειμένων, για τις σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους ετεροδόξους Χριστιανούς και για το γάμο και τα κωλύματα του, από τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Γεωργίας ήταν η δικαιολογία της Ρωσικής Εκκλησίας να μη συμμετάσχει. Τα επιχειρήματά της είναι ίδια με αυτά που εξετέθησαν στα του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Επιγραμματικά η Μόσχα υποστήριξε ότι για να συγκληθεί η Σύνοδος θα έπρεπε όλα τα προς έγκριση στη Σύνοδο κείμενα να είναι υπογεγραμμένα από όλους, που δεν ήσαν, και στη Σύνοδο θα έπρεπε να είναι παρούσες όλες οι Εκκλησίες, που δεν ήσαν.

            Είναι αληθές ότι η Ρωσική Εκκλησία συμμετέσχε σε όλες τις διαδικασίες προετοιμασίας της Συνόδου, από το 1961 έως και το 2016. Η μία άποψη είναι πως ήθελε πραγματικά να διεξαχθεί η Σύνοδος και πως η αποχή της οφείλεται σε πραγματικούς λόγους και εύλογες αιτίες. Η άλλη είναι πως πάντοτε ήθελε να παρακολουθεί και να ελέγχει τις εξελίξεις εν όψει της Συνόδου, αλλά ποτέ δεν θα δεχόταν αυτή να συγκληθεί και να διεξαχθεί υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου. Αν ισχύει η δεύτερη περίπτωση, τότε η Μόσχα εξυπηρετήθηκε από τα λάθη του Φαναρίου και κυρίως από την εμμονή του να ενεργεί υπέρ του «ελληνικού» Πατριαρχείου Ιεροσολύμων σε βάρος του «αραβικού» Πατριαρχείου Αντιοχείας. Με την ίδια λογική, ότι η Μόσχα θα υπονόμευε την επιτυχία της Συνόδου, υποθέτει κανείς ότι και να λυνόταν το ζήτημα του Κατάρ και των κωλυμάτων του γάμου στη Σύνοδο δεν θα προσερχόταν ο Μόσχας και η αντιπροσωπεία της Ρωσικής Εκκλησίας θα πρόβαλε βέτο στο κείμενο για τις σχέσεις της Ορθοδοξίας με τους άλλους χριστιανούς. Στην άρνησή της θα ήταν απόλυτη και τότε ή το Φανάρι θα δεχόταν ότι οι ετερόδοξοι δεν είναι «Εκκλησίες», κάτι που θα κατέρριπτε όλο το οικουμενιστικό οικοδόμημα που έχει κτίσει επί δεκαετίες, ή θα προχωρούσε καταργώντας την αρχή της ομοφωνίας, που θα προκαλούσε πάλι την αποχώρηση της Ρωσικής Εκκλησίας και, τουλάχιστον, των άλλων τριών Πατριαρχείων, Αντιοχείας, Βουλγαρίας και Γεωργίας. Πάλι δηλαδή θα είχαμε σπάσιμο της ενότητας και ήττα του Φαναρίου... 

            Η Ρωσική Εκκλησία σήμερα είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση στην Ουκρανία. Ο εθνικισμός των αδελφών των Ρώσων Ουκρανών και ο πρόσφατος πόλεμος και οι συνέπειές του έχουν αυξήσει τον φανατισμό και το μίσος τους έναντι των Ρώσων. Στους μη ρωσόψυχους Ουκρανούς ο,τιδήποτε ρωσικό είναι απόβλητο, επομένως και η Ρωσική Εκκλησία. Για τους δυτικόψυχους εθνικιστές Ουκρανούς οι ρωσόψυχοι είναι προδότες. Στην κατάσταση αυτή η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να επιζήσει στην Ουκρανία. Αυτή είναι η κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Το Πατριαρχείο του Κιέβου, προϊόν του εθνικισμού και της φιλοδοξίας ορισμένων Ουκρανών, δεν αναγνωρίζεται από καμία Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά υποστηρίζεται από την δυτικόστροφη εθνικιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας.

Η πολιτική επηρεάζει στην Ουκρανία την εκκλησιαστική κατάσταση και πλέον η Ρωσική Εκκλησία πιέζεται αφόρητα όχι μόνο από την Ουκρανική κυβέρνηση, αλλά και από την εθνικιστική προπαγάνδα των Ουνιτών και των Ορθοδόξων του Πατριαρχείου του Κιέβου. Η αυτονομία που δόθηκε από το Πατριαρχείο της Μόσχας στην υπό τη δικαιοδοσία Του Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας δεν ικανοποιεί τους εθνικιστές Ουκρανούς που επιζητούν  τη δημιουργία ανεξάρτητης από τη Μόσχα Αυτοκεφάλου Εκκλησίας.

Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης έχει εμπλακεί στο θέμα, και θέλει να ικανοποιήσει τη φιλοδυτική κυβέρνηση της Ουκρανίας, το Βατικανό και τους Αμερικανούς. Ομως γνωρίζει ότι το εγχειρημα είναι επικίνδυνο. Αν το Φανάρι προχωρήσει στη ντε φάκτο και ουσιαστικά πραξικοπηματική ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ο κ. Βαρθολομαίος δεν θα ήθελε εκτός από την αποτυχία της Συνόδου να χρεωθεί στην Ιστορία και ότι προκάλεσε το πρώτο και μεγάλο σχίσμα στην 2000ετή πορεία της Ορθοδοξίας.

http://aktines.blogspot.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (Α΄ ΜΕΡΟΣ)

Η στάση των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στη Σύνοδο της Κρήτης

Α΄   Μέρος

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Μετά την ολοκλήρωση των αναφορών και επισημάνσεων για τη Σύνοδο στην Κρήτη ακολουθεί το μέρος, στο οποίο θα περιγραφεί, κατά τη σειρά των Διπτύχων, η στάση των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στην εν λόγω  Σύνοδο.

Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης

Το Πατριαρχείο επιδίωξε επί των ημερών του σημερινού Πατριάρχου Βαρθολομαίου να συγκληθεί η Πανορθόδοξη Σύνοδος. Θεώρησε ότι θα οδηγούσε σε σημαντική αύξηση του κύρους προσωπικά του Πατριάρχου και γενικότερα του χειμαζόμενου υπό την τουρκική εξουσία Πατριαρχείου.

Το Φανάρι επιδίωξε την πραγματοποίησή της Συνόδου με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία. Δέχθηκε να μη συγκληθεί στην Κωνσταντινούπολη. Αποδέχθηκε την ένσταση κυρίως των Πατριαρχείων Ρωσίας και Σερβίας, ότι δεν είναι δυνατό Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας να τελείται υπό το βλέμμα του Μουσταφά Κεμάλ και υπό την τουρκική σημαία. Δέχθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης να προεδρεύει καθήμενος στο μέσον αλλά σε ίδιο ύψος με τους άλλους Προκαθημένους. Δέχθηκε οι αποφάσεις προ και κατά τη Σύνοδο να είναι ομόφωνες. Για να συμμετάσχει στη Σύνοδο ο νεαρός και φιλόδοξος Αρχιεπίσκοπος Τσεχίας και Σλοβακίας Ραστισλάβ δέχθηκε να ταπεινωθεί και να τον αναγνωρίσει, αυτόν στον οποίο είχε επιβάλλει το επιτίμιο της ακοινωνησίας, για Κανονικούς λόγους... Πέτυχε να προσεγγίσει τον Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας Αμφιλόχιο και να τον πείσει να συμμετάσχει ο ίδιος και να πεισθεί και ο Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος να συμμετάσχει μαζί με όλη την αντιπροσωπεία στη Σύνοδο της Κρήτης, παρά τις ζωηρές επιφυλάξεις, που είχαν εκφραστεί στην πρόσφατη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Σερβίας. Επίσης το Φανάρι πρόσφερε κίνητρα στον Ορθόδοξο Αρχιεπίσκοπο της Πολωνίας και στην ολιγομελή αντιπροσωπείας της, ώστε να συμμετάσχουν στη Σύνοδο. Η παρουσία στη Σύνοδο των αντιπροσωπειών Σερβίας, Πολωνίας και Τσεχίας – Σλοβακίας έσπασε το μπλοκ των Σλαβικών Εκκλησιών. Αυτό ήταν θετικό, αλλά καθόλου αρκετό για την επιτυχία της Συνόδου.

          Η παθιασμένη επιθυμία του Φαναρίου να διεξαχθεί η Σύνοδος το οδήγησε σε σοβαρά λάθη τακτικής. Αποτέλεσμα,  με  ευθύνη του απέτυχε ο σκοπός της Συνόδου στην Κρήτη, να φανεί η Ορθοδοξία ενωμένη, υπό την ηγεσία του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Το  βασικό λάθος ήταν ότι το Φανάρι δέχθηκε κατά την προδιαδικασία και κατά τη Σύνοδο οι αποφάσεις να είναι ομόφωνες. Όταν εκ των υστέρων αντελήφθη το λάθος του και ο Μητροπολίτης Περγάμου διαπίστωσε ότι έτσι η Σύνοδος είναι υπό τον έλεγχο ή, ακόμη, και τον εκβιασμό μιας Εκκλησίας ήταν αργά. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε υπογράψει την αιχμαλωσία του. 

          Άλλο σοβαρό λάθος ήταν η στάση του έναντι του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Αυτό παρά το ότι λέγεται «Ελληνορθόδοξο» ( Σημ.γρ. Το «Συρορθόδοξο» είναι μονοφυσιτικό) αποτελείται πλέον σχεδόν αποκλειστικά από άραβες το γένος κληρικούς και λαϊκούς. Πολλοί κληρικοί του είναι ελληνόφωνοι και έχουν σπουδάσει σε ελληνικά πανεπιστήμια, όπως ο σημερινός Πατριάρχης Ιωάννης. Από τα παλιά χρόνια το Πατριαρχείο Αντιοχείας είχε προστριβές με το από Έλληνες ποιμαινόμενο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Μετά την από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων τοποθέτηση Μητροπολίτου στο Κατάρ (Σημ. γρ. Όπου σπανίζουν οι Έλληνες και γενικά οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί) το Πατριαρχείο Αντιοχείας, που θεωρεί το Κατάρ κανονικό του έδαφος, διέκοψε την κοινωνία με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έως ότου αυτό αποσύρει τον Μητροπολίτη του από το Κατάρ.

Το Πατριαρχείο Αντιοχείας κατά τα τελευταία χρόνια προειδοποιούσε συνεχώς πως αν δεν αποσύρει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων το Μητροπολίτη από το Κατάρ εκείνο θα απέχει από τις διαδικασίες. Έχοντας αποσπάσει το «ομόφωνο» στις αποφάσεις πίεζε στο να ικανοποιηθεί το αίτημά του, γιατί αν απουσίαζε δεν μπορούσαν να προχωρήσουν οι διαδικασίες και επομένως η Σύνοδος. Εν όψει και της Συνόδου έγιναν προσπάθειες από το Φανάρι και το Υπουργείο των Εξωτερικών της Ελλάδος να αρθεί το αδιέξοδο, αλλά αυτές δεν είχαν αποτέλεσμα.  

Το Φανάρι είχε πάρει την απόφαση του, να παραβεί την υπογραφή του και να συνέλθει η Σύνοδος στην Κρήτη ανεξαρτήτως των όσων τοπικών Εκκλησιών θα συμμετάσχουν.  Εν τούτοις έκαμε μια τελευταία προσπάθεια να μεταπείσει το Πατριαρχείο Αντιοχείας να αλλάξει άποψη. Στις 30 και 31 Μαΐου 2016 η Πατριαρχική Σύνοδος επελήφθη του προβλήματος μεταξύ των δύο πρεσβυγενών Πατριαρχείων και πήρε την απόφαση μετά την Σύνοδο της Κρήτης να προτείνει τη σύσταση Επιτροπής «προς μελέτην του ζητήματος και εξεύρεσιν κοινώς αποδεκτής λύσεως».

Η απόφαση αυτή του Φαναρίου ήταν χονδροειδές λάθος τακτικής.Το σκληρά δοκιμαζόμενο Πατριαρχείο της Αντιοχείας εξέλαβε την εν λόγω απόφαση ως εμπαιγμό προς αυτό και ως απλοϊκή και εκ του πονηρού προσπάθεια να υφαρπαγεί η παρουσία του στη Σύνοδο. Επίσης την εξέλαβε ως ένα φαινόμενο εθνοφυλετισμού εκ μέρους του Φαναρίου και του ελληνικού ΥπΕξ, αφού πιστεύει ότι θα μπορούσαν, όπως συνέβη στην περίπτωση του Πατριάρχου Ειρηναίου, να πιέσουν και να πετύχουν το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων να αποσύρει τον Μητροπολίτη του από το Κατάρ.

Τελικά η στρατηγική προσπάθεια της Εκκλησίας της Ελλάδος να προσεγγίσει το Ελληνορθόδοξο αλλά αραβικό πλέον Πατριαρχείο Αντιοχείας και να αναπτύξει καλή σχέση μαζί του, δίνοντας υποτροφίες σε πολλούς σπουδαστές του, κληρικούς και λαϊκούς και προσφέροντας γενναία βοήθεια προς αυτό κινδυνεύει να αποτύχει από τα λάθη του Φαναρίου. Είναι όμως μόνο λάθη, ή είναι επιλογή του Φαναρίου και του ΥπΕξ να υποστηριχθεί το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων ανεξαρτήτως των συνεπειών που έχει αυτή η επιλογή στις σχέσεις τους με το Πατριαρχείο Αντιοχείας; Είναι λυπηρό το γεγονός ότι το ίδιο το Φανάρι εξωθεί στη διάσπαση της ενότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Με το Πατριαρχείο της Μόσχας είναι διαφορετική η περίπτωση. Ουδείς αγνοεί το γεγονός ότι η Μόσχα διεκδικεί αυτό για το οποίο κατηγορεί το Φανάρι, το «Πρωτείο» της Ορθοδοξίας. Ο πανσλαβισμός είναι μια ασθένεια, μία κοσμική μόλυνση και ένας ισχυρός πειρασμός της σλαβικής ευσεβείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο μεγάλος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι στο Ημερολόγιο του έχει γράψει ολόκληρο άρθρο, τον Μάρτιο του 1877, με τίτλο «Η Κωνσταντινούπολη αργά ή γρήγορα θα γίνει δική μας» (Dostoievski“Journal d’ un ecrivain”, Gallimard, 11e edition, 1951, p. 476). Σ’ αυτό ονειρεύεται ότι οι Ρώσοι θα απελευθερώσουν την Βασιλεύουσα και τους Ορθοδόξους Χριστιανούς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και θα στήσουν πάλι εκεί τον Δικέφαλο Αετό... Μεγάλος πειρασμός για το Πατριαρχείο της Μόσχας είναι και η  εκκοσμικευμένη αντίληψη του, ότι ο ισχυρότερος πρέπει και να ηγείται της Ορθοδοξίας...   

Με το δεδομένο αυτό το Οικουμενικό Πατριαρχείο ακολουθεί λάθος στρατηγική έναντι του Πατριαρχείου της Μόσχας. Έχει επιλέξει τον εκκοσμικευμένο  ανταγωνισμό ισχύος και έχει εμπλακεί σε έναν άνισο σε βάρος Του αγώνα. Η επιλογή του Φαναρίου θάπρεπε να είναι η αποστολική και πατερική πορεία του, για να εμπνέει, με την πνευματικότητά του, τον σεβασμό, ακόμη και αυτών που το υποβλέπουν. Όμως αυτή η επιλογή είναι έξω από τη λογική των Φαναριωτών. Επίσης το Φανάρι έχει επιλέξει να ενεργεί ανοίγματα στους Ρωμαιοκαθολικούς και στους Προτεστάντες για να έχει από αυτούς τα πιστοποιητικά της θέσεώς του μεταξύ των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά χάνει αξιοπιστία και σεβασμό από τους Ορθοδόξους χριστιανούς, τους οποίους ωθεί, εκόντες – άκοντες, στην αγκαλιά της Ρωσικής Εκκλησίας, που εμφανίζεται ως η προστάτιδα της Πατερικής Παράδοσης...

Το Φανάρι στον ανταγωνισμό ισχύος με τη Μόσχα επισείει την απειλή να αναγνωρίσει ως Αυτοκέφαλη Εκκλησία την Ουκρανική. Υποστηρίζει ότι θα επικαλεστεί τη θέληση των Ορθοδόξων της Ουκρανίας, δια της κυβερνήσεώς τους, να χειραφετηθούν και εκκλησιαστικά. Όμως αν προβεί σε ένα τόσο σοβαρό εγχείρημα, κατά παράβαση των όσων έχουν συμφωνηθεί για την αναγνώριση του Αυτοκεφάλου και αντιφάσκοντας στα όσα υποστηρίζει περί εθνοφυλετισμού, θα προκαλέσει οριστικό σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, Αυτό, ενώ υποστηρίζει ότι είναι ο αποφασιστικός παράγων της ενότητας Της....

Η στρατηγική της Ρωσικής Εκκλησίας και η επιδίωξή της ήταν να μην επιτρέψει στον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο να εμφανιστεί στη Σύνοδο ως «ο επικεφαλής των 300 εκατομμυρίων Ορθοδόξων», αλλά στο τέλος Της να είναι ο ηττημένος και ο ταπεινωμένος, ως έχοντας αποτύχει να ενώσει τους Ορθοδόξους χριστιανούς. Η Μόσχα πέτυχε στην επιδίωξή της, εκμεταλλευόμενη τα λάθη τακτικής του Φαναρίου.

Από τον Ιανουάριο του 2016 ήταν σαφές ότι η Μόσχα, μαζί με τις  «αδελφές» Της Εκκλησίες της Βουλγαρίας και της Γεωργίας υπονόμευε τη Σύνοδο. Η Αντιόχεια είναι άλλη περίπτωση. Επειδή η Ρωσική Εκκλησία ακολουθεί την πολιτική του κ. Πούτιν στη Μέση Ανατολή, αυτός υποστηρίζει τον κ. Άσαντ στον πόλεμο στη Συρία και το Πατριαρχείο Αντιοχείας προτιμά τον Άσαντ από τους κατευθυνόμενους από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ σουνίτες βαχαμπίτες της αντιπολίτευσης και από τους εγκληματίες του Ισλαμικού Κράτους, είναι φυσικό Αυτό να είναι με την Εκκλησία της Ρωσίας. Το Φανάρι, από την πλευρά του, κάνει ό, τι μπορεί να Το σπρώχνει στην αγκαλιά Της...

Τακτικά το Φανάρι δεν θα έπρεπε να προχωρήσει στη σύγκληση της Συνόδου, για να μην πέσει στην παγίδα της Μόσχας. Φαίνεται το ανάποδο, πως αν ανέβαλε τη Σύνοδο θα έπαιζε το παιχνίδι της Μόσχας. Αυτή είναι η παγίδα στην οποία έπεσε το Φανάρι. Αν ανέβαλε τη Σύνοδο θα φαινόταν ότι συνεχίζει την προσπάθειά Του για την ενότητα της Ορθοδοξίας και ότι έχει πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων. Θα συγκαλούσε πάλι τους Προκαθημένους και Επιτροπές να συζητήσουν επί των ενστάσεων που είχαν εγερθεί. Είναι βέβαιο ότι δεν θα υπήρχε αποτέλεσμα, αφού η Μόσχα δεν θέλει τη σύγκληση της Συνόδου για τους λόγους που προαναφέρθηκαν και το Φανάρι δεν αλλάζει τη μοναχική του πορεία προς τον οικουμενισμό και την παγκοσμιοποίηση. Η Σύνοδος βεβαίως θα πήγαινε πίσω, πιθανόν άλλα πενήντα χρόνια, όμως το Φανάρι θα Την είχε αναβάλλει και δεν θα έμενε στην Ιστορία ότι «πέτυχε» να προβάλει στον κόσμο μια διχασμένη Ορθοδοξία και να μη συζητήσει το σύνολο των δέκα θεμάτων, που είχε και το ίδιο συμφωνήσει να συζητηθούν.

Άλλη επιλογή της στρατηγικής του Φαναρίου είναι η πρόσδεση του, απ’ ευθείας και δια μέσου της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής,  στην κυβέρνηση των ΗΠΑ και στους πλουσίους οφικιαλίους Του στη μεγάλη αυτή χώρα. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι οφικιάλιοι και η Αρχιεπισκοπή Αμερικής  ανέλαβαν τις δαπάνες του Πατριαρχείου για τη Σύνοδο. Οι δαπάνες δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητες. Επίσης Αμερικανοί βουλευτές και γερουσιαστές, όπως οι Ζέλντιν και Ρόϊς, προέβησαν σε κολακευτικές δηλώσεις υπέρ του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και πρόβλεψαν την επιτυχία της Συνόδου και του ιδίου... Τόσο κολακευτικές, που βάφτισαν τις «τιμής ένεκεν» απονομές στον Πατριάρχη του τίτλου του διδάκτορος ως κανονικούς τίτλους σπουδών... Ο κ. Βαρθολομαίος έχει μόνο το πτυχίο της Σχολής της Χάλκης και διδακτορικό από το Ρωμαιοκαθολικό Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο της Ρώμης στο Κανονικό Δίκαιο...

Σαφής ένδειξη της σχέσης με τις ΗΠΑ ήταν η επίσκεψη του  Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου στο αεροπλανοφόρο «Χάρι Τρούμαν», που ναυλοχούσε στη Σούδα, ως εκπροσώπου του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου...  Ο Οικουμενικός Πατριάρχης για την ενίσχυση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων δήλωσε δημόσια ότι προσφέρει 10.000 $ και όχι Ευρώ.... Αυτό ασφαλώς όχι γιατί το Ευρώ είναι κατά τι ακριβότερο του δολαρίου... Σημειώνεται ότι οι ΗΠΑ ασφαλώς θέλουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο να ηγείται των Ορθοδόξων  και όχι το Πατριαρχείο της Μόσχας. Όμως στα κρίσιμα ζητήματα ουδέν έχουν πράξει υπέρ του Φαναρίου. Οι περιουσίες του Πατριαρχείου δημεύονται, ο Ελληνισμός φυλλοροεί στην Κωνσταντινούπολη, η Σχολή της Χάλκης δεν ανοίγει και η Αγία Σοφία βεβηλώνεται...

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ: «ΜΗ ΕΤΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΝ»- ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΚΡΗΤΗ ΣΥΝΟΔΟ

«μὴ ἑτεροδιδασκαλεῖν»

Χρήστος Σαλταούρας

Σχόλια στην απόφαση της λεγομένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου  της Ορθοδόξου Εκκλησίας» σχετικά με «τις σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπό Χριστιανικό Κόσμο».

Η Σύνοδος του Κολυμπαρίου της Κρήτης αποφάσισε ότι : «Η Ορθόδοξος Εκκλησία αποδέχεται την ιστορικήν ονομασίαν άλλων ετεροδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών».

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος δήλωσε : «Μέ τήν τροπολογίαν αὐτήν πετυχαίνουμε μία συνοδική ἀπόφαση πού γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία περιορίζει τό ἱστορικό πλαίσιο τῶν σχέσεων πρός τούς ἑτεροδόξους ὄχι στήν ὕπαρξη, ἀλλά ΜΟΝΟ στήν ἱστορική ὀνομασία αὐτῶν ὡς ἑτεροδόξων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν ἤ Ὁμολογιῶν. Οἱ ἐκκλησιολογικές συνέπειες τῆς ἀλλαγῆς αὐτῆς εἶναι αὐτονόητες. Όχι μόνο δέν ἐπηρεάζουν ἀρνητικῶς μέ ὁποιοδήποτε τρόπο τή μακραίωνη ὀρθόδοξη παράδοση, ἀλλ’ ἀντιθέτως προστατεύεται μέ πολύ σαφή τρόπο ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία».

Στα παραπάνω εκτεθέντα έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής :

Οι Οικουμενιστές εν τη πανουργία αυτών εφαρμόζουν την μέθοδο του σαλαμιού όσον αφορά την προώθηση της αιρετικής ατζέντας τους. Προσπαθούν με λογοπαίγνια να συμβιβάσουν την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία με την βαθμιαία, προσεκτικά σχεδιασμένη αποδοχή της αιρετικής Εκκλησιολογίας του Οκουμενισμού.Οι οπαδοί του θρησκευτικού συγκρητισμού «Φέτα- φέτα» , βήμα – βήμα, προσπαθούν να ετοιμάσουν το έδαφος για την μελλοντική επικράτιση των κακοδόξων φρονημάτων που τους διέπουν. Για την ώρα τους αρκεί η Συνοδική αποδοχή των διαφόρων «ιστορικών ονομασιών» των Αιρέσεων ! Μελλοντικώς η αποδοχή της «ιστορικής ονομασίας» θα μεταβληθεί ευκόλως όπως πιστεύουν σε αποδοχή «Εκκλησιαστικότητος» ! Δεν βιάζονται οι Οικουμενιστές…..ο Διδάσκαλός τους ο Διάβολος τους έχει μάθει να περιμένουν και να δρούν μεθοδικά ! Οι αποτυχίες παλαιοτέρων ψευδοενώσεων (πχ : Λυώνος, Φλωρεντίας)τους έχουν πείσει να εφαρμόσουν περισσότερο ύπουλη και υποκριτική δράση.

Από τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσουν οι Επίσκοποι και τα οποία ερωτήματα πρέπει να προβληματίσουν τον Πιστό Λαό:

1) ΠΟΙΑ είναι αυτή η αδήριτη ανάγκη που οδήγησε τους Επισκόπους στο να αποδεχθούν τις ψευδείς ιστορικές ονομασίες των αιρέσεων ; Γιατί δηλαδή για παράδειγμα πρέπει να ονομάζουμε τον Παπισμό «Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία» ; Μήπως είναι η ίδια αιρετική νοοτροπία που ονομάζει τους ΑΝΤΙΧΑΛΚΗΔΟΝΙΟΥΣ με τον παραπλανητικό όρο ΠΡΟΧΑΛΚΗΔΟΝΙΟΙ ;

 2) Αν υπάρχουν μόνο πολλές ιστορικές ονομασίες «ετεροδόξων Εκκλησιών» και όχι πολλές ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ. Αν δηλαδή σύμφωνα με την Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία , μόνο η Ορθοδοξία είναι αληθινά Εκκλησία- η μόνη Εκκλησία του Χριστού, τότε ΓΙΑΤΙ η Σύνοδος δεν ονόμασε τον εαυτό της ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ;

3)ΓΙΑΤΙ δεν αναφέρθηκε στις προηγούμενες Συνόδους και μάλιστα στις Η και Θ Οικουμενικές;

4) ΓΙΑΤΙ οι Οικουμενιστές πιστεύουν ότι χωρίς τον Παπισμό δεν γίνεται Οικουμενική Σύνοδος αν η ονομασία «Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία» είναι μόνο ιστορικά και όχι Εκκλησιολογικά αποδεκτός ;

5) ΓΙΑΤΙ η Εκκλησία του Χριστού έκανε Οικουμενικές Συνόδους χωρίς τους ΑΝΤΙΧΑΛΚΗΔΟΝΙΟΥΣ και δεν μπορεί να κάνει χωρίς τον ΠΑΠΙΣΜΟ ;

6) Εφόσον υπάρχουν Οικουμενικές Σύνοδοι στις οποίες δεν συμμετείχαν ούτε αποδέχονται οι Αντιχαλκηδόνιοι γιατί αυτοί οι αιρετικοί θεωρούνται ως «Προ-Χαλκηδόνιες Χριστιανικές Εκκλησίες»  ;;;

7) Αφού ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός ιστορικώς και όχι Εκκλησιολογικώς ονομάζονται «Χριστανικές Εκκλησίες και Ομολογίες» προς τι οι ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ και οι μερικές ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ μετά των ψευδοκληρικών αυτών των αιρέσεων ; Εδώ φαίνεται η δαιμονική υποκρισία των Οικουμενιστών….Από την μία Συνοδικώς αναγνωρίζουν μόνο μία Εκκλησία (την Ορθόδοξη)… και από την άλλη συμπροσεύχονται ή και συλλειτουργούν μερικώς ως Κληρικοί με τα Κληρικών (!) με ψευδοιερείς και ψευδοποιμένες  ομάδων  στις οποίες αναγνωρίζουν μόνο Ιστορική ονομασία «Χριστιανική» και όχι Εκκλησιολογική !!!Αντιφάσκουν τα λόγια και οι πράξεις των πλανημένων Οικουμενιστών ! Διότι δεν μπορείς να αναγνωρίζεις μόνο ιστορική «χριστιανική ονομασία» σε μία αίρεση και κατόπιν να επικοινωνείς συμπροσευχόμενος Κληρικός προς δήθεν «Κληρικό»….αυτό δεν λέγεται ιστορική αποδοχή αλλά λαθεμένη- αιρετική Εκκλησιολογική αποδοχή !

ΥΠΑΡΧΕΙ «ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ»;

Ετερόδοξος ονομάζεται αυτός που έχει ΕΤΕΡΑ ΔΟΞΑ= άλλη πίστη. Οι Χριστιανοί έχουν μία πίστη όχι πολλές!

«εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα» Εφεσίους 4:5.

«Καθὼς παρεκάλεσά σε προσμεῖναι ἐν ᾿Εφέσῳ, πορευόμενος εἰς Μακεδονίαν, ἵνα παραγγείλῃςτισὶ μὴ ἑτεροδιδασκαλεῖν» Α Τιμόθεον 1:3.

« Ταῦτα δίδασκε καὶ παρακάλει. εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοιςτοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ τῇ κατ' εὐσέβειαν διδασκαλίᾳ, τετύφωται, μηδὲνἐπιστάμενος» Α Τιμόθεον 6: 3-4.

« Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τὸ αὐτὸ φρονεῖτε, εἰρηνεύετε, καὶ ὁΘεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν» Β Κορινθίους 13: 11.

Οι Χριστιανοί έχουν Μία Πίστη , Φρονούν το ΑΥΤΟ= το ίδιο, και δεν ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΝ! 

http://aktines.blogspot.gr

«ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ» ΒΓΗΚΕ ΤΕΛΙΚΑ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Του Δημήτρη Ριζούλη

Ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τη θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην πόλη των Χανίων. Την τελευταία ημέρα, την ημέρα της θείας λειτουργίας, στο πρόσωπο των περισσοτέρων υπήρχε επιτέλους μία ηρεμία, αφού φαινομενικά όλα είχαν πάει καλά. Μέλη των αποστολών που ήταν μέσα στις συνεδριάσεις, μιλώντας στην «Ορθόδοξη Αλήθεια», χαρακτήρισαν λογική αυτή την αντίδραση, διότι «όλοι αισθάνονται ανακουφισμένοι που επιτέλους ολοκληρώθηκαν οι εργασίες και επιστρέφουν στην Εκκλησία τους», ενώ περιέγραψαν ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών υπήρχαν ένταση και πολλές δυσκολίες με συχνές απειλές από διάφορες Εκκλησίες για αποχώρηση.

Δυστυχώς, όμως, η Πανορθόδοξη άνοιξε πληγές, με κυριότερο το πρόβλημα στις σχέσεις των Εκκλησιών Κύπρου και Ελλάδος. Στην απογευματινή συνεδρία του Σαββάτου ειπώθηκαν σκληρές εκφράσεις και από τους δύο προκαθημένους. Κατά τη συζήτηση του κειμένου «Σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τον λοιπό χριστιανικό κόσμο», οι προτάσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών δεν δεχόταν τον όρο «ετερόδοξες Εκκλησίες» και επέμενε να αντικατασταθεί με τον όρο «Χριστιανικές Κοινότητες και Ομολογίες».

Η συζήτηση διακόπηκε με σκοπό να ηρεμήσουν τα πνεύματα και συνεχίστηκε το πρωί του Σαββάτου. «Δεν θα κρατήσετε αιχμάλωτη την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» φέρεται ότι είπε με έντονο ύφος ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, φράση που ενόχλησε πολύ, και ο Αθηνών ζήτησε να διαγραφεί από τα πρακτικά, κάτι το οποίο φυσικά δεν συνέβη, γιατί ο Κύπρου τόνισε ότι θα μπορούσε να αντικατασταθεί η λέξη «αιχμάλωτη» με άλλες πολύ χειρότερες. Τελικά, η Εκκλησία της Ελλάδος την επόμενη μέρα κατέθεσε μία καινούργια συμβιβαστική πρόταση και αντί της πρότασης «Η Ορθόδοξος Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών» πρότεινε να γραφτεί «Η Ορθόδοξος Εκκλησία αποδέχεται την ιστορικήν ονομασίαν άλλων ετεροδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών». Ο νοών νοείτω. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου υπέγραψε τελικά το κείμενο με τη σημείωση «επιφυλάσσομαι». Πάντως, πληροφορίες αναφέρουν ότι ορισμένα κείμενα δεν υπεγράφησαν και από άλλα μέλη της Πανορθόδοξης, με τη δικαιολογία ότι έπρεπε... να φύγουν.

Δελτίο Τύπου εξέδωσε η Εκκλησία της Ελλάδος, σύμφωνα με το οποίο σχετικά με την πρότασή της επί του κειμένου «Το Αυτόνομο και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού», ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος διαβεβαίωσε ενώπιον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας ότι σέβεται απολύτως το υφιστάμενο εκκλησιαστικό καθεστώς των μητροπόλεων των λεγομένων Νέων Χωρών της Εκκλησίας της Ελλάδος και ουδεμία πρόθεση υπάρχει αμφισβητήσεως ή αλλαγής των ισχυόντων. Στη συνέχεια μετέφεραν την ικανοποίηση του Αρχιεπισκόπου και της Εκκλησίας της Ελλάδος για την απόφαση αυτή του Πατριάρχη. Αυτή η αντίδραση, όμως, φαίνεται να άναψε πάλι φωτιές στη σχέση της Ελλαδικής Εκκλησίας με το Φανάρι. Ο εκπρόσωπος Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου φρόντισε να τονίσει, αρκετές φορές μάλιστα, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος βιάστηκε να ανακοινώσει και να αφήσει να διαρρεύσει στον Τύπο τη δήλωση του Πατριάρχη, η οποία ακόμη δεν έχουμε καταλάβει ποια είναι.

Από τη μία, η Εκκλησία της Ελλάδος αναφέρει ότι «αυτό που ο Οικουμενικός Πατριάρχης με σαφήνεια διευκρίνισε είναι ότι ούτε ο ίδιος ούτε το Πατριαρχείο, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον, πρόκειται να θέσουν ζήτημα επιστροφής των μητροπόλεων των Νέων Χωρών και αλλαγής του εκκλησιαστικού καθεστώτος που τις διέπει», ενώ, από την άλλη, το Πατριαρχείο είχε μία δυσκολία να απαντήσει σε αυτό το θέμα και θόλωνε τα νερά.

Καμία απάντηση

Επί τρεις ημέρες οι δημοσιογράφοι των ελληνικών μέσων ενημέρωσης ζητούσαν διευκρινίσεις επί του θέματος και οι εκπρόσωποι του Φαναρίου δεν έλεγαν λέξη επί της ουσίας, δείχνοντας μάλιστα πολύ ενοχλημένοι. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η δήλωση της Εκκλησίας της Ελλάδος ενόχλησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος κατά τη διάρκεια των εργασιών φρόντισε να επισημάνει, απευθυνόμενος στην Εκκλησία της Ελλάδος, ότι δεν πέρασε ούτε ως σκέψη στην άκρη του μυαλού του το θέμα των Νέων Χωρών και απόρησε για ποιον λόγο υπάρχει αυτή η καχυποψία και ποιος την καλλιεργεί.

Πάντως, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι κάθε ημέρα υπήρχε ένταση στις εργασίες και αρκετές ήταν οι φορές που ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναγκάστηκε να υψώσει τον τόνο της φωνής του για να μπορέσει να επαναφέρει στην τάξη τους προκαθημένους, ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που απειλούσαν να αποχωρήσουν, κάτι το οποίο θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στην Ορθοδοξία, τη στιγμή μάλιστα που ήδη τέσσερις Εκκλησίες απουσίαζαν. Ολα αυτά όμως κρύφτηκαν επιμελώς.

Μιλούσαν με whatsapp οι (οργανωμένοι) Ρουμάνοι

Η Εκκλησία της Ρουμανίας ήταν η αποστολή που κέρδισε τις περισσότερες εντυπώσεις στις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Ο Πατριάρχης Ρουμανίας κ. Δανιήλ ήταν, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο πιο «διαβασμένος». Τόσο αυτός όσο και όλα τα μέλη της αποστολής του είχαν μελετήσει τα κείμενα και είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα. Σε κάθε πρόταση τροποποίησης κειμένου είχαν τουλάχιστον τρεις διαφορετικές εκδοχές. Στην περίπτωση που η πρώτη πρόταση δεν γινόταν δεκτή, σε δευτερόλεπτα κατέθεταν τη δεύτερη και ούτω καθεξής, σε αντίθεση με άλλες Εκκλησίες, που αν δεν γινόταν δεκτή η πρότασή τους ή επέμεναν σε αυτήν και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να την «περάσουν» ή αναγκάζονταν να διακόψουν τη συνεδρία για να συζητήσουν κάποια καινούργια. Η οργάνωση, βέβαια, της Εκκλησίας της Ρουμανίας φάνηκε από κάτι ακόμη πιο... σύγχρονο. Η επικοινωνία του Πατριάρχη με τα μέλη της αποστολής του γινόταν ηλεκτρονικά. Το κάθε μέλος είχε μπροστά του ένα tablet και μέσω της εφαρμογής what's app έστελναν μηνύματα μεταξύ τους για τις τοποθετήσεις τους και τη σειρά αυτών, κάτι που βοήθησε πολύ στην ομαλή λειτουργία και τη διεξαγωγή των εργασιών, αφού όλα γίνονταν ταχύτατα και οργανωμένα. Απίστευτη οργάνωση! Πολύ σοβαρός ήταν και ο εκπρόσωπος της Ρουμανίας στις συνεντεύξεις Τύπου.

Τα παράπονα για ελλιπή διοργάνωση, τα προβλήματα λόγω μη ενημέρωσης, οι προσβολές και η υπεύθυνη (;) Τύπου

Σοβαρά παράπονα υπήρχαν από τους υπευθύνους της διοργάνωσης ότι επικοινωνιακά η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν είχε την απήχηση που περίμεναν και υποτιμήθηκε. Ισως όλοι αυτοί θα έπρεπε να σκεφτούν μήπως οι ίδιοι υποτίμησαν την όλη διαδικασία. Οπως αναφέραμε και την περασμένη εβδομάδα, τα μέτρα ασφαλείας ήταν τόσο σκληρά που δεν μπορούσαν όχι πιστοί, αλλά ούτε και διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι να περάσουν. Ελικόπτερα, υποβρύχια, ελεύθεροι σκοπευτές, βατραχάνθρωποι είχαν επιστρατευθεί για την ασφάλεια των προκαθημένων, κυρίως από την Αμερική, λες και το ελληνικό κράτος ήταν ανίκανο να αντεπεξέλθει. Να θυμίσουμε απλώς ότι έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα οι αρχηγοί σχεδόν όλων των κρατών, όπως επίσης το 2004 πραγματοποιήθηκαν στη χώρα μας με απόλυτα μεγάλη επιτυχία οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ας αρκεστούν, λοιπόν, οι διάφοροι Φαναριώτες «ειδικοί» σε άλλα ζητήματα περισσότερο εκκλησιαστικά και ας αφήσουν την Ελληνική Αστυνομία να κάνει τη δουλειά της με τον καλύτερο τρόπο.

Τα προβλήματα στην ενημέρωση όχι μόνο δεν διορθώθηκαν, αλλά κάθε μέρα γίνονταν και χειρότερα. Η συμπεριφορά των υπεύθυνων δημοσιογράφων, Ελλήνων και ξένων, ήταν από απαξιωτική έως προσβλητική. Η ενημέρωση ήταν ανεπαρκής, οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων και οι απορίες τους δεν απαντήθηκαν ποτέ. Σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τις εργασίες της συνόδου οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν εντυπωσιακά εκτός θέματος. Οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν για θέματα που υποτίθεται απασχολούσαν τους προκαθημένους στη σύνοδο και οι εκπρόσωποι απαντούσαν για τις φωτιές στην Κύπρο και για τα θύματα της κακοκαιρίας στη Ρωσία.

Ακατάλληλη

Η δε υπεύθυνη Τύπου εμφανιζόταν μόνο στη διάρκεια της επίσημης ενημέρωσης για να συντονίσει την συζήτηση και καμία άλλη επαφή δεν είχε με τους δημοσιογράφους. Η, κατά τα άλλα, εκκλησιαστική συντάκτρια, όπως δηλώνει, θα έπρεπε να προσέξει τη συμπεριφορά της αλλά και την ενδυμασία της. Ηταν κομψή, αλλά ακατάλληλα ενδεδυμένη για μια τέτοια εκδήλωση. Δεν ήταν ωραία η εικόνα μπροστά στους προκαθημένους, για τους οποίους εργαζόταν, να στέκεται με παντελόνι και να απαντά με υπεροπτικό ύφος στους συναδέλφους της δημοσιογράφους. Αν ήθελαν τέτοια ενημέρωση, θα μπορούσαν απλώς να στέλνουν κάθε μεσημέρι ένα δελτίο Τύπου και να μην ταλαιπωρούνται τόσοι άνθρωποι κάτω από μία άθλια τέντα με υψηλή θερμοκρασία, σκόνη και χώματα. Την τελευταία ημέρα των εργασιών, που όλοι περίμεναν να παρακολουθήσουν τις ανακοινώσεις προς τον Τύπο, δεν υπήρχε καν (!) ενημέρωση, διότι έκριναν ότι δεν υπήρχε λόγος. Ενημέρωσαν μάλιστα, όπως ισχυρίζονται, τους δημοσιογράφους για αυτήν την απόφαση με e-mail, το οποίο όμως κανείς δεν έλαβε. Η τελευταία ημέρα, δυστυχώς, ήταν χειρότερη και από την πρώτη. Το Κέντρο Τύπου υπολειτουργούσε. Κανένας δεν σκέφτηκε να ανανεώσει τις υποτυπώδεις παροχές ή να καθαρίσει τους χώρους υγιεινής. Παρά τις προσπάθειες όλων να διατηρηθεί ο χώρος καθαρός, τα σκουπίδια είχαν κατακλύσει τους χώρους και κανείς δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται για αυτό. Πραγματικά επρόκειτο για εικόνα ντροπής. Οι διοργανωτές τα έκαναν θάλασσα σε ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα. Την εικόνα προς τα έξω!

Το μήνυμα

Σημαντικό είναι, ωστόσο, το μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αφού αναφέρεται σε σοβαρά ζητήματα, όπως είναι η νηστεία, τα ζητήματα γάμου και τα θέματα που προκύπτουν, αλλά και προβλήματά της που απασχολούν σήμερα την κοινωνία, όπως είναι η βία, η εγκληματικότητα, η σχέση της Εκκλησίας με την πολιτική, η οικολογική κρίση, η σχέση της χριστιανικής πίστης με την επιστήμη, ο πόλεμος και οι πρόσφυγες. Ακόμη, γίνεται έκκληση στην παγκόσμια κοινότητα για την προστασία των ορθοδόξων και των άλλων χριστιανών, ενώ απευθύνει πρόσκληση προς όλους τους εμπλεκομένους να καταβάλουν χωρίς καθυστέρηση συστηματικές προσπάθειες για την κατάπαυση των πολεμικών συρράξεων στη Μέση Ανατολή. Στο μήνυμα, βέβαια, γίνεται λόγος και για τους νέους, τους οποίους καλεί να συνδεθούν συνειδητά με την Εκκλησία Εκείνου που είναι η Αλήθεια και η Ζωή. Να προσέλθουν προσφέροντας στο εκκλησιαστικό σώμα τη ζωτικότητα, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και τις προσδοκίες τους. «Οι νέοι δεν αποτελούν απλώς το μέλλον της Εκκλησίας αλλά το δυναμικό και δημιουργικό παρόν επί τοπικού και οικουμενικού επιπέδου» αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Χαμένοι για μέρες στη... μετάφραση

Ιδιαίτερα προβλήματα αντιμετώπιζαν και οι μεταφραστές στη σύνοδο, αφού κάποιος αποφάσισε να τους κόψει το διαδίκτυο για να μην ασχολούνται με διάφορα «άσχετα» θέματα. Κανένας δεν σκέφτηκε ότι αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται το ίντερνετ για να μεταφράσουν κάποια λέξη με ιδιαίτερη δυσκολία, αφού η ορολογία είναι πολύ εξειδικευμένη; Ευτυχώς, ύστερα από πολλές αντιδράσεις και έντονους διαξιφισμούς το πρόβλημα αποκαταστάθηκε. Τελικά, ήταν η σύνοδος των αντιδράσεων σε όλες τις μορφές. Το περίεργο μάλιστα σε όλα αυτά τα προβλήματα ήταν ότι οι αρμόδιοι έκαναν λόγο για συγκεκριμένους «νόμους» που υπάρχουν στη λειτουργία. «Υπάρχει νόμος», έλεγαν, «να μην υπάρχει ίντερνετ. Υπάρχει νόμος να μην μπαίνουν μέσα δημοσιογράφοι. Υπάρχει νόμος για όλα». Θα τους συγχωρήσουμε αυτό το ατόπημα, λόγω του ότι είναι Ελληνοαμερικανοί και ίσως να μη χειρίζονται καλά την ελληνική.

Από την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια