ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Δευτέρα 1 Μαΐου 2017
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΣΥΓΧΥΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΑΡΧΕΙ!
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΤΡΑΝΤΑΓΜΑ ΓΕΡΟ!
Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ
ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ»
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ
Από το χειρόγραφο κείμενο του οσίου Παϊσίου |
Κυριακή 30 Απριλίου 2017
ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΑΛΑ, ΧΩΡΙΣ ΒΙΑ!
ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ!
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ! ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ!
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
Κοντά στο σταυρό του Κυρίου την ώρα της αποκαθηλώσεως οι αφοσιωμένες μαθήτριες του Κυρίου παρατηρούσαν προσεκτικά πού τοποθετήθηκε το σώμα του Κυρίου.
Πώς άντεξαν να βλέπουν νεκρό Αυτόν που επί τρία χρόνια έδινε φως και ζωή;
Πόσο θα ήθελαν να Του προσφέρουν και τα δικά τους ακριβά μύρα της αγάπης τους! Όμως ο χρόνος και ο νόμος δεν τους το επέτρεπε. Και αφού περίμεναν με αδημονία να περάσει το Σάββατο, αγόρασαν αρώματα για να έλθουν το πρωί της επόμενης ημέρας στον τάφο.
Πολύ πρωί ξεκίνησαν για το μνημείο.
Ένα θέμα μόνο τις προβλημάτιζε:
Ποιος θα αποκυλίσει τον μεγάλο λίθο από την είσοδο του τάφου; Μόλις όμως πλησίασαν και έστρεψαν τα μάτια τους προς το μνημείο, είδαν έναν άγγελο να κάθεται στα δεξιά ντυμένο με λευκή στολή, και γέμισαν φόβο και κατάπληξη.
Αυτός όμως τους είπε: Μη φοβάστε. Ζητάτε τον Ιησού τον Ναζαρηνό τον εσταυρωμένο. Αναστήθηκε! Δεν είναι εδώ.
Να, είναι αδειανός ο τόπος που Τον έβαλαν.
Αλλά πηγαίνετε και πέστε στους μαθητές του και στον Πέτρο ότι θα σας περιμένει στη Γαλιλαία. Εκεί θα τον δείτε, όπως σας το είχε πει. Και εκείνες έφυγαν από το μνημείο γεμάτες τρόμο και έκσταση. Και δεν είπαν τίποτε σε κανένα, διότι είχαν κυριευθεί από φόβο.
Γιατί όμως φοβήθηκαν οι γυναίκες αυτές; Αυτές ατρόμητες ξεκίνησαν μέσα στη νύχτα προς το μνημείο και δεν υπολόγισαν ούτε τους μανιασμένους Ιουδαίους ούτε τους απειλητικούς Ρωμαίους στρατιώτες ούτε τους ληστές που καιροφυλακτούσαν ούτε το φόβο που ασφαλώς προκαλούσε η ώρα και ο τόπος ο ερημικός, τόπος νεκρών. Τι ήταν λοιπόν αυτός ο φόβος;
Οι γυναίκες αυτές είδαν το μνημείο κενό, τον λίθο αποκυλισμένο, τον άγγελο απαστράπτοντα να τους λέει κάτι που φαινόταν αδιανόητο: Ο εσταυρωμένος νεκρός «οὐκ ἔστιν ὧδε».
Κι αυτές κυριεύθηκαν από τρόμο και έκσταση, διότι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι μέσα στο μνημείο έγινε κάτι πολύ μεγάλο.
Το συγκλονιστικότερο θαύμα του κόσμου.
Εκεί μέσα νικήθηκε ο θάνατος. Εκεί μέσα αναστήθηκε όχι ένας άνθρωπος, όπως πριν λίγες ημέρες ο Λάζαρος, αλλά ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Κύριος.
Και αναστήθηκε όχι για να ξαναπεθάνει κάποτε,
αλλά για να μην πεθάνει ποτέ.
Και οι Μυροφόρες λοιπόν τά ‘χαν χαμένα, έμειναν εκστατικές,
διότι δεν μπορούσαν τότε να διανοηθούν αυτό που τα πράγματα έδειχναν ότι εκεί στο κενό μνημείο,
Αυτός που αναστήθηκε, Αυτός τον Οποίο διακονούσαν επί τρία χρόνια δεν ήταν μόνο ο Διδάσκαλός τους, ο Μεσσίας, ο μέγας προφήτης, αλλά ήταν ασυγκρίτως ανώτερος, ο ίδιος ο Θεός!
Σάββατο 29 Απριλίου 2017
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙ' ΑΥΤΑ, ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΣΑΣ!
Και περί του ενδύματος γιατί μεριμνάτε; Παρατηρήστε τα
κρίνα του αγρού πως μεγαλώνουν. Ούτε κοπιάζουν ούτε γνέθουν.
Και όμως σας λέγω, ούτε ο Σολομών με όλη του τη δόξα
δεν ντύθηκε όπως ένα από αυτά.
Και εάν ο Θεός φροντίζει τα χόρτα του αγρού, που σήμερα
υπάρχουν και αύριο ρίχνονται στον φούρνο, δεν θα φροντίσει πολύ περισσότερο εσάς,
ολιγόπιστοι; (Κατά Ματθαίον 6,28-30)
Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ Τ' ΟΞΥΓΟΝΟ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ!
Η αισιοδοξία είναι το οξυγόνο του Ουρανού
Η Αισιοδοξία είναι καρπός της Πίστεως στην Αγάπη και στην
Προστασία του Θεού.
Ένας φωτισμένος Μοναχός έλεγε:
-Προσέξτε μη σας φορέσει ο Σατανάς τα μαύρα γυαλιά της
απαισιοδοξίας και μετά τα βλέπετε όλα μαύρα.
Προσέξτε μη γκρινιάζετε. Η γκρίνια κουράζει αυτούς που
ζουν κοντά σας και δυσαρεστεί τον Θεό, γιατί είναι ολιγοπιστία και μαζί
αχαριστία. Και πρόσθετε:
-Αρχίζετε την ημέρα σας με προσευχή και με χαμόγελο!
Θυμηθείτε ότι αυτό έκαναν οι παλαιότεροι. Στους καθρέπτες
και στα προσόψιά τους γράφανε το «Καλημέρα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»! Ξέρανε να
ζήσουνε! Μήπως δεν είχανε και τότε βάσανα, αρρώστιες και φτώχεια; Κι όμως τα
περνούσαν όλα με ψυχική λεβεντιά!
Ήταν φτωχοί, αλλά αξιοπρεπείς, άρχοντες, έλεγε άλλος
μεγάλος σύγχρονος Γέροντας. Είχαν συνεχώς στο στόμα τους και στην καρδιά τους
το «Έχει ο Θεός»…!
Γνώριζαν να προσεύχονται, να καρτερούν και να νικούν!
«Και να θέλω δεν μπορώ να στενοχωρηθώ. Όταν
στενοχωριόμαστε είναι σαν να λέμε στον Θεό:
«Δεν συμφωνώ. Δεν τα κάνεις καλά».
Ύστερα είναι κι αχαριστία.
Από Αγιορείτη Μοναχό
Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Χριστὸς ἀνέστη
ἐκ νεκρῶν,
θανάτῳ θάνατον πατήσας
καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι
ζωὴν χαρισάμενος.
Ἀνάστασιν
Χριστοῦ θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον,
Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον.
Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν
καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν
ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·
σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν,
ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.
Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί,
προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν·
ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ
χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.
Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον,
ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·
Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι᾿ ἡμᾶς,
θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.
Ἀναστὰς ὁ
Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου
καθὼς προεῖπεν,
ἔδωκεν ἡμῖν τὴν αἰώνιον ζωὴν
καὶ μέγα ἔλεος.