Μεταξύ των τρόπων και
των μεθόδων που χρησιμοποιεί το κίνημα τού σύγχρονου σατανισμού για να
εξαπλωθεί στους νέους κυρίως ανθρώπους είναι τα παιδικά παιχνίδια, τα
ηλεκτρονικά μέσα, τα παιδικά αναγνώσματα και η μουσική.
Είναι άλλωστε γνωστό πόσο
καταλυτική είναι η επίδραση της εικόνας και της μουσικής πάνω στις ευαίσθητες
και εύπλαστες ψυχές των παιδιών. Έτσι, με το κάλυμμα τού παιχνιδιού εύκολα
μπορεί να διεισδύσει, να «περάσει» πως λέμε, ένα μήνυμα στον νου και στην
καρδιά τού νέου κυρίως ανθρώπου και να διαμορφώσει μέσα του τρόπο ζωής,
χαρακτήρα, συμπεριφορά, ηθική και ιδεολογία. Για τη φαντασία τού μικρού παιδιού
αποτελεί μορφοποιό δύναμη το παιχνίδι, το βιβλίο και ιδιαίτερα ο μαγικός κόσμος
της τηλεόρασης.
Όπως όμως η παιδεία
γενικότερα από μόνη της, χωρίς την αρετή, για να θυμηθούμε τον Πλάτωνα, μπορεί
να καταντήσει «πανουργία» και απειλή, έτσι και η μουσική ή η τεχνολογία είναι
δυνατόν να μετατραπούν σε «όργανα» προώθησης μηνυμάτων ή «δογμάτων», που να είναι
ψυχοφθόρα ή επικίνδυνα. Το ίδιο και η ψυχοπλάστρα μουσική μπορεί να καλεί σε
ύμνο και λατρεία τού σατανά, τα δε παιδικά παιχνίδια να μετατρέπονται σε μέσα
μύησης «εξ απαλών ονύχων» στον αποκρυφισμό και στον σατανισμό. Είναι
διαπιστωμένο ότι στο άδυτο της οικογένειας, εκεί που υποτίθεται ότι
αναπτύσσεται προστατευμένο μέσα σε ιδανικές συνθήκες ασφαλείας το μέλλον τού
ανθρώπου, εισβάλλει με τον πιο ύπουλο και εχθρικό τρόπο ο αντίπαλος τού γονέα,
που απαιτεί το δικαίωμα της διαμόρφωσης δικού του ανθρώπου στα παιδιά μας.
Ας γίνουμε όμως πιο
συγκεκριμένοι, με παραδείγματα από τον χώρο των παιδικών παιχνιδιών, των
ηλεκτρονικών μέσων, των παιδικών αναγνωσμάτων και της μουσικής:
Παιχνίδια
παγίδες
Επιτραπέζιο παιδικό
παιχνίδι, που προσφέρεται σε κουτί με σχήμα φέρετρου, καλεί τα παιδιά να
παίξουν πάνω σε χαρτόνι που απεικονίζει ένα νεκροταφείο με σπασμένα μνήματα. Οι
μικροί παίκτες υποδύονται ρόλους όπως το… φάντασμα Χελίν, το Βαμπίρ Μπάθορι, τή
μάγισσα Σαντρέν, τον λυκάνθρωπο Τζιβαουντίν, τη μούμια Κονρού κ.λπ. Νικητής
είναι ποιος φτάσει πρώτος στο κέντρο τού νεκροταφείου που είναι γραμμένη η λέξη
«Εφιάλτης». Στο παιχνίδι οι παίκτες κερδίζουν κάρτες με συνθήματα πως «Γίνε
ανελέητος», «Κάνε ,ότι θες για να τρομάξεις κάποιον», «Όταν δεις πανσέληνο
ούρλιαξε» (η πανσέληνος συνδέεται με σατανιστικές τελετές), «Τους ηλίθιους τους
κάνω ,ότι θέλω. Τώρα ρίξε το ζάρι γρήγορα, γιατί θα σού σπάσω τα μούτρα
παλιοσκουλήκι».
Μάς είναι απολύτως
αδύνατον να αντιληφθούμε την «παιδαγωγική» αξία αυτού τού «παιχνιδιού».
Σε άλλο παιχνίδι που
συνοδεύεται με «προσπέκτους» «διακοσμημένο» με έντεκα τερατώδεις και σατανικές
μορφές, χαράσσεται η «στρατηγική επιβίωσης». Με αυτήν καλλιεργείται μέσα στις
απαλές ψυχές των παιδιών η βία και το μίσος με φράσεις όπως: «Κάνε επίθεση στον
αντίπαλο σου έχοντας στο μυαλό σου κάτι το απλό: Πώς θα τον κόψεις φέτες στα
γρήγορα». Και πιο κάτω: «Όσο πιο πολύ δουλεύεις με τα φαιά κύτταρα, τόσο πιο
θανάσιμο θα είναι το χτύπημα».
Μήπως κάποιοι
υποστηρίζουν ότι αυτά τα συνθήματα θα βοηθήσουν τα παιδιά να αποκτήσουν
«αυτοπεποίθηση»; Τότε ας μας επιτρέψουν να ερωτήσουμε: Πότε και πως ο νέος που
«ζυμώθηκε» με τέτοια «δόγματα» θα απορρίψει αυτό το «μάθημα της βίας» που πήρε
και πως δεν θα το μετατρέψει στο σατανικό δόγμα τού Crowley: «Ο άνθρωπος έχει
το δικαίωμα να ζει σύμφωνα με τον δικό του νόμο, να παίζει όπως θέλει, να
ξεκουράζεται όπως θέλει, να πεθαίνει όποτε θέλει και όπως θέλει…»;
Σε διαφήμιση
παιχνιδιών ο ήρωας είναι ο «σούπερ κακός, με μια στρατιά τέρατα κάτω από τις
διαταγές του». Η διαφορετικότητα δε τού παιχνιδιού αυτού οφείλεται στο ότι σ’
αυτό «οι καλοί δεν πεθαίνουν τελευταίοι, αντίθετα είναι αυτοί που εμποδίζουν τα
σατανιστικά σας σχέδια και πρέπει να φύγουν πρώτοι από τη μέση».
Σε καρτοπαιχνίδι με
πολλές «ανατριχίλες», ένας μικρός παίκτης διαβάζει: «Εγώ είδα μια νεκροκεφαλή
να βγάζει την άμορφη μάζα που δεν πεθαίνει». Και ο άλλος παίκτης λέει: «Είδα
ένα χέρι δράκουλα να Βγαίνει από ένα τάφο». Άραγε, πως θα το ερμηνεύσει αυτό το
«παιχνίδι» ένας παιδαγωγός; Και μη πει κανείς ότι είναι προσπάθεια να κατανικηθεί
ο φόβος τού θανάτου μέσα στην ψυχή τού παιδιού!
Είναι σίγουρο πως η
προβολή της βίας, τού «κακού», των τεράτων, των αποκρουστικών φανταστικών
μορφών, δεν καλλιεργεί τις απαλές ψυχές των παιδιών. Μάλλον είναι μια
απαράδεκτη «εμπορεύσιμη ιδέα που μπορεί να μαγέψει το κοινό», είναι μια
«αδίστακτη τακτική πωλήσεων με επιπτώσεις σε άτομα που ακόμη βρίσκονται σε
τρυφερή ηλικία». Παράδειγμα η ψύχωση που προκλήθηκε στους μικρούς συλλέκτες των
POKEMON με την εμπορευματοποίηση τους, ώστε «ακόμη και η Ένωση των Άγγλων
Διευθυντών Σχολείων έχει ανησυχήσει με τη μαύρη αγορά καρτών στις σχολικές
αυλές και τα ποσά που απαιτούνται για να συμπληρωθεί κάποια στιγμή μια τέτοια
συλλογή» (εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής», 15.5.2000).
Το
παιχνίδι στην οθόνη
Ήρθε, όμως, και το νέο
επίτευγμα, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, να αιχμαλωτίσει ακόμη περισσότερο το μυαλό
και τη φαντασία τού παιδιού. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα τού Πανεπιστημίου τού
Χάρβαρντ: «Βία, αίμα και θάνατος σε αφθονία διαθέτουν τα περισσότερα ηλεκτρονικά
παιχνίδια, ιδίως όσα κρίνονται κατάλληλα για μικρά παιδιά» (εφημερίδα «Τα Νέα»,
11.12.2001).
Ο συντάκτης τού
σχετικού άρθρου σημειώνει ότι «Περισσότερο από το 90% των χρηστών τού
παιχνιδιού περιέχει βίαιες πράξεις. Οι τίτλοι με την περισσότερη βία ανήκουν
στις κατηγορίες των παιχνιδιών δράσης και «Shoot’ em up». Σε αυτά τα παιχνίδια
συναντώνται και οι περισσότεροι θάνατοι ανά λεπτό, 24 κατά μέσο όρο. Συνολικά,
τα μισά από τα παιχνίδια στην έρευνα περιείχαν τουλάχιστον μία σκηνή με βίαιο
θάνατο» (αυτόθι).
Ελληνικό περιοδικό, σε
άρθρο του με τίτλο «Παιχνίδια που διαφημίζουν τον σατανά» σημειώνει: «Πρόκειται
για τα «Computer Games» που προτρέπουν κατά κάποιο τρόπο όλους εμάς, μικρούς
και μεγάλους, να μπούμε στους σκοτεινούς κόσμους τού σατανά. Για τα παιχνίδια
τού θανάτου που παίζουν τον ρόλο τού μυητή, δίνουν εικόνες αλλά και «συμβουλές»
με κάθε λεπτομέρεια για τελετές μαύρης μαγείας και βουντού, ενώ μιλούν και για
θυσίες στο Κτήνος» (Οικ. Θησαυρός, 29.10.1996).
Στο φθοροποιό έργο των
ηλεκτρονικών παιχνιδιών έρχεται συνεπίκουρος η μαγική οθόνη της τηλεοράσεως. Οι
παιδικές εκπομπές με αποκρυφιστικό και μαγικό περιεχόμενο, τύπου Χάρι Πότερ,
είναι η καθημερινή «τροφή» των μικρών τηλεθεατών σε αρκετά κανάλια. Πολλοί από
τους «ήρωες» των εκπομπών αυτών δεν είναι πρότυπα αρετής, ανθρωπιάς,
αλληλεγγύης, αυτοθυσίας, αλλά «ήρωες τού παραλόγου», υπεράνθρωποι που αντλούν
τη δύναμη από μέσα τους, που δεν σκέπτονται καν άρα και δεν διδάσκουν ότι πέραν
από τις ανθρώπινες δυνατότητες και ικανότητες υπάρχει η Παντοδυναμία και η
Αγάπη τού Θεού. Αντί οι ήρωες αυτοί να διδάσκουν τη σωστή σχέση τού παιδιού
προς τον Θεό Δημιουργό του, ντύνουν την «εικόνα τού Θεού» με μορφές ζώων και
φανταστικών τεράτων.
Αλλά και με το
τελευταίο επίτευγμα της τεχνολογικής προόδου τού ανθρώπου, το Διαδίκτυο,
συμβαίνει ,ότι και με τα αλλά επιτεύγματά του. Δηλαδή, δεν χρησιμοποιείται
μόνον ως πολυτιμότατο αγαθό και μέσο ανταλλαγής γνώσεων και επικοινωνίας, αλλά
συχνά ως μέσο όργανο διακίνησης καταστροφικών ιδεολογιών διαφόρων
παραθρησκευτικών και σατανιστικών ομάδων.
Έτσι, μπορεί κανείς να
βρει σε ιστοσελίδα σατανιστικής ομάδας, υπό τον τίτλο «Νέα της Κόλασης», ποιοί
είναι οι «Δέκα λόγοι για τους οποίους είναι πολύ θαυμάσιο να είσαι σατανιστής»
. Και βέβαια υπάρχει εκτενής ανάλυση για το πως θα το πετύχεις.
Σε άλλη σελίδα
διαβάζουμε: «Συμμετέχετε για να προάγουμε τις μεθόδους και να γεννήσουμε ένα
σατανικό έθνος με το να προχωρήσετε στις επίλεκτες δυνάμεις των πιστών οπαδών
τού σατανά… Έχει φτάσει η ώρα να συντρίψουμε τη χριστιανική υποκρισία και να
φέρουμε στο προσκήνιο την κυριαρχία του σατανά στη γη, να φέρουμε τους
χριστιανούς γονατιστούς μπροστά μας, δηλαδή να τους υποτάξουμε και να τους
κυριέψουμε…».
Η προσφορά μέσω τού
INTERNET εμπλουτίζεται ακόμη με πάμπολλες «αγγελίες» για «αναζητήσεις» φίλων
σατανιστών ή με την προβολή των προτιμήσεων τους σε «θυσίες, ακρωτηριασμούς,
κανιβαλισμό… μπάνιο σε αίμα κατσίκας και να το πίνει από ανθρώπινο κρανίο».
Βιβλία
διαβρωμένα
Κι αν κάποιοι γονείς,
θέλοντας να προφυλάξουν τα παιδιά τους από όλα σα μέχρι τώρα εκθέσαμε, θελήσουν
να τα απασχολήσουν με ένα βιβλίο, ας μη νομίσουν ότι δεν έχουν φθάσει εκεί οι
υπηρέτες τού κακού.
Το «μάρκετινγκ» και
ιδίως το κέρδος δεν έχουν αναστολές, ιδιαίτερα όταν οι «εγκέφαλοί» τους έχουν
στρατευθεί στα προστάγματα τού τέρατος που λέγεται «Νέα Εποχή». Έτσι και στον
χώρο τού βιβλίου, μέσα από το παραμύθι και τα εικονογραφημένα έντυπα, προωθούν
τον σατανισμό. Τίτλοι βιβλίων πως «Σχολείο ο Τάφος», «Η κατασκήνωση τού
Δράκουλα», «Ο ακέφαλος ποδηλάτης» κ.ά. καλύπτουν κείμενα βίας, μαγείας,
σατανισμού. Μέσα από πολλά βιβλία και εικονογραφημένα παιδικά αναγνώσματα
επιδιώκεται η κατάργηση της διάκρισης μεταξύ καλού και κακού (καθαρά νεοεποχίτικο
«δόγμα»). Η πρόκληση τρόμου είναι ο κεντρικός επιδιωκόμενος σκοπός, που ξεκινά
από τα τρομακτικά εξώφυλλα και καταλήγει σε μια αναστάτωση της απαλής ψυχής τού
νεαρού αναγνώστη. Πολύ εύστοχα χαρακτηρίστηκε μια συλλογή εξώφυλλων τέτοιων
βιβλίων ως «εικονοστάσι τού Διαβόλου».
Άραγε, όταν το παιδί
μας σήμερα ολοκληρώνει το διάβασμα ενός παραμυθιού νιώθει το ίδιο ευτυχισμένο,
γαλήνιο, χαρούμενο, ανάλαφρο, ασφαλές, πως με εκείνα τα αξέχαστα παραμύθια τού
παππού και της γιαγιάς, τού «παλιού καλού καιρού»;
Ο
σατανικότερος τρόπος
Τέλος, ο σατανισμός
χρησιμοποιεί, και μάλιστα ευρύτατα, τις «χορδές» και τα «όργανα». Το
σατανιστικό μήνυμα και η λατρεία τού σατανά χρησιμοποιούν ιδιαίτερα τη Hard
Rock – Heavy metal μουσική για μέσο προσηλυτισμού των νέων κυρίως ανθρώπων.
Σατανιστική ορολογία,
ύβρεις κατά τού Ιησού Χριστού και τού Χριστιανισμού γενικότερα, συνθήματα βίας,
αισχρά συνθήματα και μηνύματα, ακόμη και σατανιστικά ή αντιχριστιανικά σύμβολα
κυριαρχούν σε τραγούδια και σε έντυπα αυτής της μοντέρνας μουσικής. Συγκροτήματα
φέρουν προκλητικούς και υβριστικούς τίτλους πως: «Rotting Christ» (σάπιος
Χριστός), «Judas Priest» (ιερέας τού Ιούδα) κ.ά.
Μέσα στο παραλήρημα
της έντονης αυτής μουσικής ακούγονται λόγια πως «Είμαι ενωμένος με τον σατανά,
υπακούω στις εντολές του… αγαπάω τον θάνατο… είμαι κύριος τού εαυτού μου… Φέρω
το σημάδι τού Διαβόλου, σκοτώνω το νεογέννητο μωρό, σκίζω τη σάρκα των νηπίων»
(συγκρότημα Venom). Χωρίς αμφιβολία σοκάρουν τα συνθήματα τού συγκροτήματος
Black Sabbath στο «Paranoid»: «Πάρε μια ζωή, θα είναι φθηνή. Σκότωσε κάποιον,
κανένας δεν θα κλάψει. Η ελευθερία είναι δική σου, κάνε μόνο το καθήκον σου,
θέλουμε μόνο την ψυχή σου».
Στο περιοδικό «THE
FOREST» διαβάζουμε ότι: «Το Black Metal ΔΕΝ είναι μουσική, είναι ιδεολογία που
εκφράζεται μέσα από δαιμονικούς ήχους και θορύβους». Επιπλέον πολλά κείμενα τού
περιοδικού διακοσμούνται με τον αντεστραμμένο σταυρό. Είναι πολύ χαρακτηριστική
η απάντηση που δίνει ένα μέλος ξένου συγκροτήματος: «Είμαι Θεός. Προσκυνήστε
με».
Σε ερώτηση τι εκφράζει
το συγκρότημα Crimson Moon, δίδεται η απάντηση: «Την καταστροφή κάθε μορφής
επιβολής όπως η αστυνομία, οι κυβερνήσεις και ο Χριστιανισμός. Οι μόνες αρχές
που πρέπει να διέπουν την ανθρωπότητα είναι τα ανθρώπινα ένστικτα πως η λαγνεία
και η εκδίκηση».
Και σε άλλη ερώτηση:
«Με τι ασχολούνται οι στίχοι σας;», δίνεται η απάντηση: «Ασχολούμαστε με
φιλοσοφία και αποκρυφιστικές πρακτικές όπως ο αστρικός, ψυχικός και
τελετουργικός βαμπιρισμός, δαιμονολογία, αστρική προβολή, μαγεία και αρχαία
Σουμεριακή και Ασσυριακή μυθολογία».
Όταν δε τους ζητούν να
πουν πως εμπνέονται, η απάντηση είναι ότι: «Χρησιμοποιούμε μαριχουάνα και
μανιτάρια. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε βιώσει εξωκοσμικές εμπειρίες».
Δεν παραλείπει το εν
λόγω «μουσικό» περιοδικό να αφιερώσει πέντε ολόκληρες σελίδες για να προβάλει
την «Εκκλησία τού Σατανά». Κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός τι φιλοξενούνται
τέτοια συγκροτήματα μέσα σε δημόσιους χώρους πως είναι το Ολυμπιακό Στάδιο, στο
οποίο διοργανώθηκε Rockwave Festival (Ιούλιος 2001) με σατανιστικά τραγούδια κάτω
από το όνομα γνωστής φίρμας μπύρας.
Μετά από όλα αυτά κάθε
εφησυχασμός είναι ένοχη. Η καθυστέρηση στη λήψη μέτρων, μέσα στα πλαίσια των
νόμων, είναι έγκλημα. Το που ανήκει η ευθύνη είναι πρόδηλο: Τα εγκλήματα
διώκονται από τις αρμόδιες Αρχές τις τεταγμένες να προστατεύουν τη δημόσια
τάξη, την υγεία, τη ζωή, την ασφάλεια και τα έννομα αγαθά. Η Εκκλησία έχει
κρούσει επανειλημμένα τον κώδωνα τού κινδύνου και έχει υποβάλει τις προτάσεις
της. Από την άλλη πλευρά, έχουσα συναίσθηση των ευθυνών της και μέσα στα
πλαίσια των δυνατοτήτων που το Σύνταγμα και οι νόμοι της παρέχουν επιτελεί το
καθήκον της.
Πρέπει όμως και τα
αρμόδια όργανα της Πολιτείας να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να αναλάβουν το
μέρος της ευθύνης που τους ανήκει.
Έχουμε ήδη θρηνήσει
θύματα και τούτο δεν πρέπει να ξανασυμβεί. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί μόνον όταν
έγκαιρα, ορθά και υπεύθυνα και μάλιστα προληπτικά αντιμετωπισθεί η απειλή, όταν
αυτή σίγουρα υπάρχει.
ΜΑΥΡΗ
ΜΑΓΕΙΑ με θυσία ανηλίκου στην Αγγλία
Ένας τελετουργικός
φόνος μαύρης μαγείας, με θύμα ένα αγόρι απασχολεί έντονα τις βρετανικές αρχές
αυτό τον καιρό. Ο κορμός τού άτυχου μικρού, που οι αστυνομικοί έχουν ονομάσει
Αδάμ, βρέθηκε να επιπλέει στον Τάμεση στις 21 Σεπτεμβρίου και έκτοτε οι αρχές
δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν ούτε τον δράστη τού εγκλήματος αλλά ούτε και
την ταυτότητα τού μικρού. Ο Δρ. Χέντρικ Σόλτζ από τη Νότια Αφρική, ειδικός σε
εγκλήματα μαύρης μαγείας, ο οποίος παραβρέθηκε στη δεύτερη αυτοψία τού μικρού,
σε συνέντευξη Τύπου επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για τελετουργικό φόνο.
Πρόκειται, δηλαδή, για
μια κατά παραγγελίαν ανθρωποθυσία, η οποία τελέσθηκε για λογαριασμό «πελάτη», ο
οποίος επιθυμεί να θεραπευτεί από κάτι ή να αυξήσει την περιουσία του.
Ένα λευκό σεντόνι που
είχε γραμμένο το όνομα «Αντέκογιε Γιό Φόλα Αντεόγιε» και επτά μισοκαμένα κεριά
βρέθηκαν κοντά στο ακρωτηριασμένο πτώμα τού μικρού και εικάζεται ότι μπορεί να
πρόκειται για το όνομα τού «πελάτη». Παρά τις έρευνες, ωστόσο, δεν έχει
εντοπιστεί κανένα άτομο με αυτό το όνομα στη Βρετανία.
Οι αρχές βρίσκονται σε
στενή επαφή με τις αρχές τού Βελγίου και της Γερμανίας, που πρόσφατα έχουν
εντοπιστεί αλλά τρία νεκρά παιδιά δολοφονημένα με παρόμοιο τρόπο. Συμβαίνουν,
λοιπόν, και στη γηραιά Αλβιώνα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Η
ΑΛΗΘΕΙΑ»
