ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Απόδοση της εορτής του Πάσχα

Η Ανάσταση συνεχίζεται! Αυτό δείχνει και η γιορτή της Αποδόσεως του Πάσχα. Τα ιδία γράμματα (δηλ. η ίδια ακολουθία)της νύχτας της Αναστάσεως, ακούγονται και κατά την Απόδοση του Πάσχα. Τελείται μια μέρα πριν απ’ τη γιορτή της Αναλήψεως.
Κάθε μεγάλη γιορτή στην Ορθόδοξη λατρεία έχει την «απόδοσή» της. Κάθε γιορτή είναι ζωντανό γεγονός, που επαναλαμβάνεται στη ζωή του πιστού.

Αλλά και για άλλο λόγο γίνεται ο επανεορτασμός μιας εορτής, δηλαδή η απόδοσή της. Για ν’ απολαύσουμε ακόμα μια φορά την ομορφιά της γιορτής.

Όταν ένα θέαμα είναι ωραίο, ποθούμε να το ξαναδούμε. Όταν ένα φαγητό είναι νόστιμο, θέλουμε να το ξαναγευτούμε. Ο εορτασμός κάποιου γεγονότος της ζωής του Χριστού ή της Θεοτόκου, προξενεί γλυκύτητα στη ψυχή, που θέλει να το ξαναγιορτάσει.

Τη γλυκύτητα περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο γεγονός, την αισθανόμαστε για τη γιορτή του Πάσχα. Γιορτή ευφροσύνης. «Πανήγυρις έστι πανη­γύρεων». Ποτέ άλλοτε δεν σκιρτά η ψυχή τόσο πολύ, όσο τη νύχτα της Αναστάσεως. Χαιρόμαστε για το θρίαμβο του Αναστάντος Κυρίου.

Θρίαμβος της ζωής κατά του θανάτου. Του Χριστού κατά του Άδη. Της χαράς κατά της λύπης. Της αλήθειας κατά του ψεύδους. Αυτή η ευφροσύνη για την Ανάσταση του Χριστού είναι καθολική και αιώνια. Ουρανός και γη συγχορεύουν. Όχι μια φορά. Πάντοτε, αιώνια. «Ουρανοί μεν επαξίως ευφραινέσθωσαν, γη δε αγαλλιάσθω· εορταζέτω δε κόσμος, ορατός τε άπας και αόρατος. Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώ­νιος» (κανόνας Πάσχα).

Ο ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΕΠΙ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΠΟΙΩΝ ΑΥΤΗΝ ΤΡΕΜΕΙΝ!

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ: ΕΛΛΑΔΑ ΕΤΟΣ 2035 Μ.Χ.

Ένας ιερέας κατεβαίνει τα σκαλιά μιας υπόγειας κρύπτης. Δεν φοράει σταυρό και ράσα καθώς στην Ελλάδα έχει απαγορευτεί να δείχνεις φανερά το οποιοδήποτε θρησκευτικό σύμβολο….

Το σκεπτικό του νόμου ήταν ότι σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία που συνυπάρχουν πολλές θρησκευτικές ομάδες κανένας δεν πρέπει να δείχνει θρησκευτικά σύμβολα δημοσίως για να μην προσβάλει τον συνάνθρωπο του.

Ο Ιερέας βγάζει με τρεμάμενο χέρι μια Αγία Γραφή. Είναι παλιά και κιτρινισμένη από την πάροδο του χρόνου. Πολλές σελίδες της είναι σε κακή κατάσταση και δύσκολα διαβάζονται….

Έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία της Αγίας Γραφής και οι παραβάτες διώκονται αυστηρά και ο λόγος της απαγόρευσης της ήταν ότι κρίθηκε ως προπαγανδιστικό κείμενο που σκοπό είχε να διαφθείρει την Ελληνική κοινωνία και να την τάξει εναντίον της παγκόσμιας ειρήνης που πρέσβευε η νέα εποχή.

Κυκλοφορούσαν βέβαια ακόμα κάποια «αντίτυπα» αλλά ήταν παραλλαγμένα και είχε αφαιρεθεί από μέσα ότι θεωρήθηκε προσβλητικό για την νέα εποχή και την νέα παν-θρησκεία…

Ο Ιερέας ετοιμάζει την κολυμβήθρα. Είναι να βαφτίσει έναν άνθρωπο εκείνη την ημέρα Χριστιανό. Όμως η κολυμβήθρα δεν είναι όπως την ξέρουμε. Είναι ουσιαστικά μια μεγάλη μεταλλική μπανιέρα και ο λόγος είναι ότι αυτός που θα βαφτιστεί δεν είναι νήπιο αλλά ενήλικας.

Έχει καταργηθεί ο νηπιοβαφτισμός προ πολλού. Υπήρχε μεγάλη πολεμική στο ζήτημα αυτό και είχαν γίνει πολλά επεισόδια. Το κύριο επιχείρημα εναντίον του νηπιοβαφτισμού ήταν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν ήταν σωστό κατά την νέα-τάξη ο άνθρωπος να βαφτίζεται με το ζόρι όταν είναι νήπιο. Μετά την ενηλικίωση του ας αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Έτσι από το 2020 οι Έλληνες δεν μπορούσαν πλέον να βαφτίσουν τα παιδιά τους. Έπρεπε να περιμένουν να αποφασίσει το ίδιο το παιδί.

Ωστόσο πολύ λίγοι Έλληνες πλέον αποφάσιζαν να βαφτιστούν έστω και ενήλικες. Ο λόγος απλός: Τα παιδιά φεύγαν από την οικογένεια νωρίς και πλέον δεν ήταν δυνατό οι γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους τις αρχές και την πίστη.

Και οι δυο γονείς δουλεύανε νυχθημερόν με αποτέλεσμα τα παιδιά να πηγαίνουν από πολύ μικρή ηλικία σε ολοήμερα σχολεία στα οποία σχολεία τους γινόταν η ανατροφή που ήθελε η νέα εποχή.

Το μάθημα των θρησκευτικών είχε πλέον καταργηθεί σαν μάθημα που δίχαζε τους μαθητές και οι εικόνες είχαν αφαιρεθεί από τις σχολικές αίθουσες.

Η πρωινή προσευχή είχε αντικατασταθεί με ένα τραγουδάκι που αποτελούσε τον σχολικό ύμνο της νέας εποχής: “όλοι οι άνθρωποι ένα χρώμα μια φυλή μια θρησκεία μια γλώσσα…”

Η ιστορία πλέον είχε αλλάξει και διδασκόντουσαν μόνο κεφάλαια που δεν δημιουργούσαν εθνικές η θρησκευτικές αντιπαραθέσεις. Σε αυτό το κλήμα ο νέος ήταν αδύνατο να μάθει για τον Χριστό…

Ο Ιερέας σχεδόν δακρυσμένος ξεκινάει το μυστήριο. Θυμάται ακόμα τους παλαιούς τρόπους ο γέρο-Ιερέας και κάθε φορά που καλείται να τελέσει κάποιο μυστήριο στους λίγους εναπομείναντες Χριστιανούς η μνήμη του ανασύρει γεγονότα παλαιότερων εποχών. Θυμάται όταν ο τόπος ήταν Ορθόδοξος και οι Έλληνες τελούσαν περήφανοι τα μυστήρια στις Εκκλησίες. Τώρα οι Εκκλησίες έχουν καταργηθεί. Κατασπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα είπαν και τις κλείσανε.

Οι δημοσιογράφοι φωνάζανε στα κανάλια ότι οι παπάδες έχουν κλέψει πολλά και πρέπει να πληρώσουν. Έτσι όχι μόνο η νέα εποχή έκλεισε τις δημόσιες Εκκλησίες αλλά φορολογούσε υπέρογκα και όποιον επιχειρούσε να ανοίξει μια ιδιωτική.

Με την έλλειψη μεγάλου αριθμού πιστών κανείς ιερέας πλέον δεν μπορούσε να καλύψει το έξοδο και έτσι οι εναπομείναντες ιερείς αναγκαζόντουσαν και τελούσαν τα μυστήρια σε σπίτια.

Άλλωστε τα περισσότερα μυστήρια είχαν πλέον απαγορευτεί να τελούνται δημοσίως υπό το πρόσχημα της θρησκευτικής ελευθερίας: Ο αγιασμός των υδάτων δεν τελούταν πλέον γιατί στις θάλασσες υπήρχαν και νεκροί που δεν ήταν Χριστιανοί και προφανώς δεν θα θέλανε να αγιαστούν.

Στις λειτουργίες πλέον απαγορεύτηκε να μνημονεύεται ο Στρατός γιατί δεν ήταν όλοι οι φαντάροι Χριστιανοί.

Πλέον στην ορκωμοσία της βουλής δεν υπήρχε ιερέας αφού οι βουλευτές δεν ήταν όλοι Χριστιανοί και απαγορεύτηκε το μνημόσυνο των νεκρών με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να μας βεβαιώσει κάποιος που έχει πεθάνει αν ήταν Χριστιανός μέχρι το τέλος της ζωής του η όχι οπότε στην περίπτωση που λίγο πριν πεθάνει άλλαξε γνώμη και έγινε παγανιστής είναι σπίλωση της μνήμης του να του κάνει μνημόσυνο ο παπάς.

Πόσο είχε αλλάξει ο κόσμος! Ο γέρο-Ιερέας έχει τελειώσει το μυστήριο.

Δεν μπορούν βέβαια να του δώσουν κάτι ως αντάλλαγμα οι λιγοστοί πιστοί που βρίσκονται εκεί καθώς πλέον το χρήμα έχει καταργηθεί…

Την θέση του έχει πάρει ένα τσιπάκι στο χέρι η στο μέτωπο…

Με αυτό μόνο μπορείς να κάνεις συναλλαγές και όσοι λιγοστοί δεν το έχουν πάρει περνάνε δύσκολα. Μόνο ευχαριστώ μπορούν να του πουν και να του φιλήσουν το χέρι.

Και ο γέρο Ιερέας τους δίνει την ευχή του:

“Δύναμη παιδιά μου. Σύντομα, πολύ σύντομα θα είμαστε κοντά στον κύριο. Δεν έχει πολύ ακόμα ο κόσμος αυτός και εμείς δεν είμαστε του κόσμου τούτου. Πάμε αλλού,σε έναν κόσμο που θα είμαστε μαζί με τον γλυκό Ιησού…”

Ίσως το κείμενο φανεί υπερβολικό σε κάποιον αλλά αν αποκωδικοποιήσουμε το τι επιτέλους ζητάνε οι πολέμιοι της Ορθοδοξίας θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι όλα αυτά είναι η απώτερη επιδίωξη τους…

Η Νέα Τάξη πραγμάτων θα λειτουργήσει ακόμα πιο έξυπνα, δεν θα καταργήσει τις εκκλησίες, αλλά θα αλλοιώσει την πίστη, σε τέτοιο βαθμό ώστε μέσα σε αυτές να μην λατρεύετε ο Χριστός, αλλά ένας άλλος »θεός».

Έτσι τα σχέδια μίας παγκόσμιας δικτατορίας, η κατάργηση κάθε έννοιας ελευθερίας του ανθρώπου, ο ολοκληρωτικός έλεγχος μέσω της αχρήματης κοινωνίας, η εφαρμογή της εμφύτεσης του τσιπ RFID στο δεξί χέρι, θα μπορούν να εφαρμοστούν αφού οι χριστιανοί, θα έχουν ξεχάσει τι ακριβώς είναι όλα αυτά που θα βλέπουν να εξελίσσονται στην ζωή τους.

Δείτε την διαδικασία εμφύτευσης μικροτσίπ που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ, Ολλανδία, Σουηδία, κτλ.

Η Νέα Εποχή θέλει όχι ν’ αδειάσουν οι Εκκλησίες αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο το φρόνημα, την ορθόδοξο πίστη.

pneumatoskoinwnia

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΑΤΑΚΗΣ: ΣΑΦΗΣ Η ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Σαφής η παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας εις την αξιολόγηση του Νέου Προγράμματος Σπουδών (ΝΠΣ)

του Χρήστου Μπονατάκη

Ευρισκόμενοι ήδη σε αναμονή της αποφάσεως του ΣτΕ περί του ΝΠΣ του ΜτΘ, σκόπιμο και χρήσιμο είναι το να μη διαλανθάνεται το γεγονός, ότι αυτό, εκτός από:

· α) Την επιστημονική, παιδαγωγική και θεολογική του ακαταλληλότητα, έως και προάγουσα τη μεταβολή του περιεχομένου της θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών, γεγονός που -με βάση νομικούς και ειδικότερα εφ’ όσον ενεργείται σε ανήλικους μαθητές- παραπέμπει στην αξιόποινη πράξη του προσηλυτισμού(Συντ. αρθρ. 13, παρ. 2. ΑΝ  1672/1939, αρθρ. 2, παρ. 2)

· δ) Τη στενή συνεργασία βασικού στελέχους του ΙΕΠ για τη συγγραφή του ΝΠΣ, με τη νεοβουδιστική οργάνωση Arigatou, η οποία προωθεί διεθνώς, συγκρητιστικά εκπαιδευτικά προγράμματα ...θρησκευτικών!

· ε) Την εκ της Πολιτείας άνιση-μη ισότιμη αντιμετώπιση των Ορθοδόξων μαθητών και των γονέων τους, έναντι των λοιπών οργανωμένων θρησκευτικών μειονοτήτων στη χώρα μας.

· στ) Τον, μέσα από κάποιες προτεινόμενες δραστηριότητες, ευτελισμό και ενίοτε εκχυδαϊσμό του μαθήματος και του έργου του θεολόγου στην τάξη.

· ζ) Την πληθώρα νόμων, διεθνών συμβάσεων και αποφάσεων δικαστηρίων και του ΣτΕ που «παρακάμπτονται», ακόμα και εκείνων που αφορούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

· θ) Την (συνηθισμένη πλέον) αιφνιδιαστική και  αδιάλλακτη τακτική του Υπουργείου Παιδείας.

· ι) Την αποδοκιμασία του εν λόγω προγράμματος από το σύνολο του θεολογικού και εκκλησιαστικού κόσμου της χώρας.

Πέραν λοιπόν των προαναφερθέντωντα οποία μονάχα σύγχυση, συγκρητισμό και εκκοσμικευμένη (ή και αδιάφορη) θρησκευτική αντίληψη, δύνανται να «καρποφορήσουν»στους μαθητές και ανεξάρτητα από την προσωπική τοποθέτηση του καθενός, υπάρχει και μία άλλη, ουσιώδη παράμετρος: Αυτή είναι το γεγονός ότι παραβιάστηκε σαφώς  η αρχή της αμεροληψίας κατά τη διαδικασία αξιολόγησης των εν λόγω προγραμμάτων.

Πιο συγκεκριμένα: Από τα 7 μέλη της Ειδικής Επιτροπής η οποία ορίστηκε από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) για την εξέταση και αξιολόγηση των ΝΠΣ του ΜτΘ, τα 5 ανήκουν επίσης και στην Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για ...την εκπόνηση των προγραμμάτων αυτών! Ουσιαστικά δηλαδή, κλήθηκαν εν πολλοίς, να αξιολογήσουν ...τον εαυτό τους!!

Για την εν λόγω βασική παράμετρο η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) ήδη από την 7^ηΑπριλίου 2016, είχε καταθέσει ενώπιων του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων«ΑΙΤΗΣΗ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΣ» ζητώντας το ηθικά, νομικά και διαδικαστικά αυτονόητο:

«να εξαιρεθούν από τη σύνθεση της προαναφερομένης Ειδικής Επιτροπής του ΙΕΠ», τα«πρόσωπα που έχουν εκπονήσει το πρόγραμμα σπουδών που καλούνται οι ίδιοι να κρίνουν». (ΠΕΘ, «ΑΙΤΗΣΗ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΣ», σελ. - Ενώπιων τoυ Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Αθήνα, 7 Απριλίου 2016).

Το πλέον παράδοξο βέβαια μετά τα παραπάνω, είναι ότι η ορισθείσα υπό του ΥΠΠΕΘ-ΙΕΠ Γνωμοδοτική  Επιτροπή , η οποία καλείται να αποτιμήσει το ΝΠΣ, αποτελείται ...από τα ίδια πρόσωπα!!

Με βάση το άρθρο 7 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Ν. 2690/99, ΦΕΚ Αˊ45) καθώς επίσης και με βάση  το  ΣτΕ (664/2006, βλ. και 640/2011) επιβάλλεται στην κρατική Διοίκηση, όπως και τα ατομικά και τα συλλογικά όργανα αυτής «να παρέχουν εγγυήσεις αμερόληπτης κρίσης κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους» (αρθ. 7, παρ. 1)• ενώ κατά το ίδιο δικαστήριο (ΣτΕ 1447/2006) «γίνεται δεκτό, ότι παραβιάζεται η εν λόγω αρχή της αμεροληψίας, όταν ο μετέχων σε συλλογικό όργανο της Διοικήσεως έχει διατυπώσει προειλημμένη γνώμη διά το θέμα που καλείται να αποφανθεί».

Σύμφωνα επίσης με τον προειρημένο Κώδικα (ΚΔΔ) τα εκάστοτε διοικητικά όργανα: «οφείλουν να απέχουν από κάθε ενέργεια ή διαδικασία που συνιστά συμμετοχή σε λήψη απόφασης ή διατύπωση γνώμης ή πρότασης εφόσον ...η ικανοποίηση προσωπικού συμφέροντός τους συνδέεται με την έκβαση της υπόθεσης» (αρθ. 7, παρ. 2). Και εκτός αυτού: «Το όργανο ή το μέλος του συλλογικού οργάνου, εφόσον κρίνει ότι συντρέχει στο πρόσωπό του λόγος που επιβάλλει την αποχή του, οφείλει να το δηλώσει αμέσως στην προϊστάμενη αρχή  ...και να απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια!» (αρθ. 7, παρ. 3-5).

Ωστόσο, τα 5 μέλη (κοινά για την επιτροπή αξιολόγησης και την επιτροπή εμπειρογνωμόνων εκπόνησης του ΝΠΣ), δεν προέβησαν εννοείται σε καμία ανάλογη ενέργεια. Κατ’ επέκταση, τόσο η εκ μέρους τους αποδοχή/ανάληψη καθηκόντων στην εν λόγω Επιτροπή αξιολόγησης, όσο και η αξιολόγηση τελικά του ΝΠΣ, συνιστά  αν μη τι άλλο «παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας» (ΥΚ. αρθ. 107, παρ. 1, στ), αλλά και παράλληλα «σύνταξη μεροληπτικής έκθεσης αξιολόγησης» (ΥΚ. αρθ. 107, παρ. 1, ιθ)!

Ανακεφαλαιώνοντας, σύμφωνα και με την 664/2006 απόφαση του ΣτΕ, οι ανωτέρω ενέργειες όχι μόνο δεν πληρούν τα απαραίτητα εχέγγυα αμεροληψίας των μελών της επιτροπής αξιολόγησης των ΝΠΣ, καθ’ ότι αν μη τι άλλο υπάρχει σαφέστατα «προσωπικό συμφέρον για την έκβαση της υποθέσεως», και «ήδη σχηματισμένη (άρα και προκατειλημμένη) γνώμη για την υπόθεση» (την οποία έκριναν)• αλλά εν τέλει,  η προαναφερθείσα διαδικασία ως ενέργεια στο σύνολό της, κρίνεται αναλόγως (adhoc) υπό του ΣτΕ, ως «ελαττωματική και ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ της σχετικής διοικητικής πράξεως...»  Όπως επίσης και υπό του αρθ. 36, παρ, 1-3 του Υπαλληλικού Κώδικα κατά τον οποίο: όταν ένα όργανο που «αναλαμβάνει την επίλυση ζητήματος ή συμπράττει στην έκδοση πράξεων ...έχει πρόδηλο συμφέρον στην έκβαση της υπόθεσης», αυτό συνιστά γεγονός το οποίο «αποτελεί λόγο ακυρώσεως της σχετικής διοικητικής πράξης»!!

Έχουμε τέλος ως γονείς, καθηγητές, πολίτες και Χριστιανοί, εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, ότι αυτή, δεν θα συνηγορήσει ή δεν θα αμνηστεύσει  τους «ψυχοπειραματισμούς», την προχειρότητα και την ανοιχτή απόπειρα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι τελικά, η εν αναμονή της αποφάσεως του ΣτΕ  υπόθεση του ΝΠΣ, θα έχει τον ίδιο επίλογο που έτυχαν να έχουν και άλλα πρόσφατα νομοσχέδια της παρούσης κυβερνήσεως• θα κριθεί δηλαδή προδήλως αντισυνταγματικό και παράνομο.

http://aktines.blogspot.gr

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
π. Δημητρίου Μπόκου

Χί­λια χρό­νια πρὸ Χρι­στοῦ ὁ βα­σι­λιὰς Δαυ­ῒδ καὶ ὀ­χτα­κό­σια ὁ προ­φή­της Ἡ­σα­ΐ­ας, μὲ τὴν ἔλ­λαμ­ψη τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος προ­φη­τεύ­ουν τὸ συγ­κλο­νι­στι­κὸ γε­γο­νός, ποὺ ἡ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή μας πα­ρά­δο­ση ταυ­τί­ζει μὲ τὴν Ἀ­νά­λη­ψη τοῦ Κυ­ρί­ου. Βλέ­πουν τὸν Μεσ­σί­α-Χρι­στὸ μὲ τὴ μορ­φὴ ἰ­σχυ­ροῦ πο­λε­μι­στῆ, νὰ ἐ­πι­στρέ­φει μὲ γρή­γο­ρο καὶ στι­βα­ρὸ βά­δι­σμα - ἔν­δο­ξος νι­κη­τὴς - ἀ­πὸ τὸ πε­δί­ο τῆς μά­χης, ντυ­μέ­νος μὲ κόκ­κι­νη πο­λε­μι­κὴ στο­λή. Ἔρ­χε­ται ἀ­πὸ τὴν Ἐ­δώμ, τὴν Ἰ­δου­μαί­α (συμ­βο­λι­κὸ τό­πο τῶν ἐ­χθρῶν τοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ) καὶ εἰ­δι­κώ­τε­ρα ἀ­πὸ τὴν πρω­τεύ­ου­σά της, τὴ Βο­σόρ.

Ἡ ἐ­πι­στρο­φὴ τοῦ νι­κη­τῆ Χρι­στοῦ στὸν τό­πο του, τὸν οὐ­ρα­νό, με­τὰ τὴ συν­τρι­βὴ τῶν ἐ­χθρῶν του, πε­ρι­γρά­φε­ται πλη­θω­ρι­κὰ στὴν ὑ­μνο­λο­γί­α τῆς ἑ­ορ­τῆς. Οἱ οὐ­ρά­νιοι ἄγ­γε­λοι ἐκ­πλήτ­τον­ται σὲ ὑ­πέρ­τα­το βαθ­μὸ βλέ­πον­τας ἄν­θρω­πο νὰ ἀ­νε­βαί­νει πά­νω ἀ­πὸ αὐ­τοὺς καὶ δι­ε­ρω­τῶν­ται μὲ τὰ λό­για τῶν προ­φη­τῶν: «Ποι­ὸς εἶ­ναι αὐ­τὸς ποὺ ἔρ­χε­ται ἀ­πὸ τὴν Ἐ­δώμ; “Τίς ἐ­στιν οὗ­τος ὁ ὡ­ραῖ­ος ἀ­νήρ;” Καὶ δὲν εἶ­ναι ἄν­θρω­πος μό­νο, ἀλ­λὰ Θε­ὸς καὶ ἄν­θρω­πος». Τὴν ἀ­πάν­τη­ση ἀ­να­λαμ­βά­νει νὰ δώ­σει ὁ ἴ­διος ὁ Χρι­στός: «Ἐ­γὼ εἶ­μαι ἐ­κεῖ­νος, ποὺ ὁ­μι­λῶ γιὰ δι­και­ο­σύ­νη καὶ ἔ­χω τὴ δύ­να­μη νὰ φέ­ρω τὴ σω­τη­ρί­α».

Οἱ ἄγ­γε­λοι ξα­να­ρω­τοῦν: «Για­τί τὰ ἱ­μά­τιά σου εἶ­ναι ἐ­ρυ­θρὰ καὶ τὰ ἐν­δύ­μα­τά σου σὰν νὰ ἐ­ξῆλ­θες ἀ­πὸ πα­τη­τή­ρι στα­φυ­λι­ῶν;» Καὶ ὁ Χρι­στὸς ἀ­παν­τᾶ: «Ἔρ­χο­μαι “ἐκ Βοσόρ, ὅ­περ ἐ­στὶ τῆς σαρ­κός”, (ἀ­πὸ τὴ σάρκα, ἀπὸ τὸν τό­πο ὅ­που ἔ­δρα­σα ὡς ἄν­θρω­πος). Εἶ­ναι ἐ­ρυ­θρὰ τὰ ἱ­μά­τιά μου, δι­ό­τι “λη­νὸν ἐ­πά­τη­σα μο­νώ­τα­τος”. Τὸ πα­τη­τή­ρι ἦ­ταν γε­μά­το καὶ κα­νέ­νας ἄλ­λος δὲν μὲ βο­ή­θη­σε νὰ πα­τή­σω τὰ στα­φύ­λια. Κοί­τα­ξα γύ­ρω μου μὲ πολ­λὴ προ­σο­χή, ἀλ­λὰ δὲν βρῆ­κα βο­η­θό, κα­νέ­νας δὲν μοῦ ἔ­δω­κε ἕ­να χέ­ρι βο­ή­θειας. Τὸ παν­το­δύ­να­μο χέ­ρι μου μό­νο του ἔ­σω­σε τὸν λα­ό μου. Κα­τα­πά­τη­σα στὸν θυ­μό μου τοὺς ἐ­χθρούς μου, τοὺς συ­νέ­τρι­ψα σὰν χῶ­μα, ἔ­κα­μα τὸ αἷ­μα τους νὰ τρέ­ξει στὴ γῆ» (Ἡσ. 63, 1-6 καὶ ὑ­μνο­λο­γί­α τῆς ἑ­ορ­τῆς). Μὲ τὸ πά­τη­μα τῶν στα­φυ­λι­ῶν ὑ­πο­δη­λώ­νε­ται ἡ συν­τρι­βὴ τῶν ἐ­χθρῶν τοῦ Θε­οῦ καὶ τοῦ λα­οῦ του, τῶν δαι­μο­νι­κῶν δη­λα­δὴ δυ­νά­με­ων.  

«Βλέ­που­σαι δὲ τὸν οἰ­κεῖ­ον δε­σπό­την» οἱ τάξεις τῶν ἀγγέλων, ὅ­ταν ἀν­τι­λή­φθη­καν, ὅ­τι αὐ­τὸς ποὺ ἐρ­χό­ταν ἀ­πὸ τὴ Βο­σὸρ ὡς ἄν­θρω­πος ἦ­ταν ὁ ἴ­διος ὁ οὐ­ρά­νιος βα­σι­λιάς τους, ἄρ­χι­σαν νὰ κραυ­γά­ζουν ἔ­ξαλ­λες πρὸς τὶς ἀ­νώ­τε­ρες ἀγ­γε­λι­κὲς τα­ξι­αρ­χί­ες νὰ ἀ­νοί­ξουν δι­ά­πλα­τα τὶς οὐ­ρά­νι­ες πύ­λες, γιὰ νὰ εἰ­σέλ­θει ὁ νι­κη­τὴς Κύ­ριος: «Ἄ­ρα­τε πύ­λας οἱ ἄρ­χον­τες ἡ­μῶν καὶ ἐ­πάρ­θη­τε πύ­λαι αἰ­ώ­νιοι καὶ εἰ­σε­λεύ­σε­ται ὁ Βα­σι­λεὺς τῆς δό­ξης». Στὴν ἐ­ρώ­τη­ση δὲ τῶν ἀ­νω­τέ­ρων ἀγ­γε­λι­κῶν δυ­νά­με­ων: «Τίς ἐ­στιν οὗ­τος ὁ Βα­σι­λεὺς τῆς δό­ξης;» οἱ κα­τώ­τε­ροι ἄγ­γε­λοι ἀ­παν­τοῦ­σαν: «Κύ­ριος κρα­ται­ὸς καὶ δυ­να­τός, Κύ­ριος δυ­να­τὸς ἐν πο­λέ­μῳ, …Κύ­ριος τῶν δυ­νά­με­ων, αὐ­τός ἐ­στιν ὁ Βα­σι­λεὺς τῆς δό­ξης» (Ψαλμ. 23, 7-10).

Ἡ πα­ρα­στα­τι­κὴ αὐ­τὴ πε­ρι­γρα­φὴ θέ­λει νὰ το­νί­σει ὅ­τι κα­νέ­νας ἄλ­λος, οὔ­τε κά­ποι­ος ἄν­θρω­πος με­σο­λα­βη­τής, οὔ­τε ἄγ­γε­λος ἐκ τοῦ οὐ­ρα­νοῦ («οὐ πρέ­σβυς, οὐκ ἄγ­γε­λος), ἀλ­λ’ αὐ­τὸς ὁ Κύ­ριος», ὁ ἴ­διος ὁ Χρι­στός, «ἔ­σω­σεν ἡ­μᾶς», λό­γῳ τῆς ὑ­περ­βο­λι­κῆς του ἀ­γά­πης πρὸς ἐ­μᾶς. Αὐ­τὸς λοι­πὸν κα­τέ­βη­κε στὰ κα­τώ­τε­ρα μέ­ρη τῆς γῆς, στὸν ἴ­διο τὸν Ἅ­δη, ἀ­να­ζη­τών­τας τὸ πλά­σμα του, τὸν Ἀ­δάμ. Ἦρ­θε καὶ βρῆ­κε τὴν πε­σμέ­νη ἀν­θρώ­πι­νη φύ­ση, τὴν πῆ­ρε στοὺς ὤ­μους του, τὴν ἔ­κα­με δη­λα­δὴ φύ­ση δι­κή του, τὴν ἀ­νύ­ψω­σε πά­νω ἀ­πὸ τοὺς ἀγ­γέ­λους, «ὑ­πε­ρά­νω πά­σης ἀρ­χῆς καὶ ἐ­ξου­σί­ας», καὶ τε­λι­κὰ τὴν ἐ­κά­θι­σε στὰ δε­ξιὰ τοῦ Πα­τρός, τὴν ἔ­κα­με αἰ­ώ­νιο συγ­κά­θε­δρο τῆς Ἁ­γί­ας Τριά­δας. «Ἐ­πὶ τῶν ὤ­μων Χρι­στέ, τὴν πλα­νη­θεῖ­σαν ἄ­ρας φύ­σιν, ἀ­να­λη­φθείς, τῷ Θε­ῷ καὶ Πα­τρὶ προ­σή­γα­γες»,ψάλ­λου­με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά. Γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ ἀν­θρώ­πι­νη φύ­ση ἔ­φτα­σε στὸν ἀρ­χι­κό της προ­ο­ρι­σμό.

«Κοι­νω­νοὶ θεί­ας φύ­σε­ως» εἴ­μα­στε κα­λε­σμέ­νοι νὰ γί­νου­με καὶ μεῖς, μέ­το­χοι δη­λα­δὴ τῆς φύ­σε­ως αὐ­τῆς ποὺ στὸ πρό­σω­πο τοῦ Χρι­στοῦ ἀ­νῆλ­θε καὶ συ­νε­κά­θι­σε στὰ δε­ξιὰ τῆς με­γα­λω­σύ­νης τοῦ Θε­οῦ. Αὐ­τὴ θὰ εἶ­ναι ἡ μέγιστη κα­τα­ξί­ω­σή μας. Γέ­νοι­το!

(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 395, Ἰούν. 2016)

                        Ἀ ν τ ι ύ λ η

Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα

Τηλ. 26820 25861/23075/6980 898 504

e-mail: antiyli.gr@gmail.com

ΑΝΑΒΕΤΕ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΑΚΙ ΣΑΣ!

ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΄ΣΤΕ ΜΗΝ ΚΟΥΒΑΛΑΤΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ!

ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΡΟΝΤΙΟΝΩΦ

Η Λιούμποβ Βασίλιεβνα Ροντιόνοβα
με την Ιονέλα Αντρέα

Η Ιονέλα Αντρέα και ο Βασίλε Αρκάνου επισκέφτηκαν την πόλη Σάτινο-Ρούσκογιε κοντά στο Πόντολσκ, τη γενέτειρα του νεομάρτυρος Ευγένιου Ροντιόνωφ όπου βρίσκεται και ο τάφος του και συνομίλησαν με τη μητέρα του νεομάρτυρος. Επειδή στη συνέντευξη αναφέρονται κάποια στοιχεία ήδη γνωστά, μετέφρασα κάποια άγνωστα σ' εμάς γεγονότα όπως τα περιγράφει η ιδια η μητέρα του. 

Στον Ζένια -όπως τον έλεγαν οι φίλοι του- άρεσε να γράφει στίχους και στη γιορτή της μητέρας  πάντα αφιέρωνε στη μαμά του ένα ποίημα. Μίλησα για λίγες ώρες με την Λιούμποβ Βασίλιεβνα Ροντιόνοβα η οποία μας είπε την ιστορία της ζωής και του θανάτου του Ζένια. Από όταν μαρτύρησε ο γιος της η Λιούμποβ Βασίλιεβνα Ροντιόνοβα είναι γνωστή σ' όλη την Ρωσία και όχι μόνο. Τρέχει από τη μια μεριά της Ρωσίας στην άλλη για να βοηθήσει όπου υπάρχει ανάγκη, για να δώσει θάρρος στις οικογένειες όσων έπεσαν στο καθήκον και να παρηγορήσει όσους στρατιώτες έμειναν με κάποια αναπηρία από τον πόλεμο της Τσετσενίας.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του μονάκριβου γιού της, οι Ρώσοι στρατιώτες τον έχουν υιοθετήσει ως πνευματικό τους προστάτη και φέρουν εικόνες του, ενώ η μητέρα του έχει ονομασθεί ''μητέρα των Ρώσων στρατιωτών''...
...''Μάθαινε την τέχνη του επιπλοποιού και είχε βγάλει δίπλωμα οδήγησης. Μόνος του το πήρε το δίπλωμα εγώ δεν τον βοήθησα καθόλου... Πως ήταν ο Ζένια; Σαν τους άλλους νέους. Δεν πήγαινε συχνά στην εκκλησία, άκουγε μουσική με τους φίλους του, έκανε αθλητισμό. Ωστόσο είχε έναν μεγάλο σεβασμό για εκείνον το σταυρό που του χάρισε η γιαγιά του και δεν τον έβγαζε με τίποτα!

...Η μητέρα του τον έψαχνε εννέα μήνες. Ήταν, πιστεύει,  όπως τότε που τον έφερε στην κοιλιά εννέα μήνες, σαν μια δεύτερη γέννηση. Για τον θάνατό του έμαθε τον Σεπτέμβριο.(τέσσερις μήνες μετά).
''Περπάτησα σε δρόμους γεμάτους νάρκες αλλά ποτέ δεν πάτησα καμία. Ο Θεός με βοήθησε επειδή καθήκον μου ήταν να βρω τον γιο μου, να φέρω το σώμα του σπίτι, να θαφτεί σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, να γυρίσει στη γη απ' όπου τον πήραν''

..Τον Ευγένιο τον σκότωσε ο Ρουσλάν Χάικχόρογιεφ, ένας άνθρωπος με μαύρη ψυχή. Η Λιουμποβ Βασίλιεβνα Ροντιόνοβα στάθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με τον δολοφόνο του γιού της ο οποίος χωρίς ντροπή της είπε ότι αν έβγαζε τον σταυρό δεν θα τον σκότωνε. Τελικά αυτός σκοτώθηκε στις 23 Αυγούστου 1999 μετά από μια σύρραξη αντιπάλων τσετσενικών συμμοριών.

Ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε πέντε μέρες μετά την κηδεία του. Η κ. Λιούμποβα διηγείται ότι όλα έγιναν τόσο γρήγορα που έμεινε χωρίς μιλιά. ''Ο σύζυγος μου αγόρασε δέκα σοκολάτες Snicker's, οι οποίες άρεσαν πολύ στον Ζένια και πήγε στον τάφο του. Τον βρήκαν πεθαμένο εκεί κοντά στο σταυρό του γιού μας'' μας διηγείται με δάκρυα στα μάτια. ''Κάθε φορά που είμαι άρρωστη εμφανίζεται στον ύπνο μου, μου μιλάει, με ενθαρρύνει και γίνομαι καλά...''

Ρώσοι στρατιώτες προσκυνούν
τα λείψανα του Αγ. Νεομάρτυρος Ευγενίου

Τα ρωσικά Μ.Μ.Ε. μιλούν συνεχώς για τα θαύματα του νεομάρτυρα Ευγενίου. Πρόσφατα μια εικόνα του έτρεξε μύρο (δείτε εδώ). Στον τάφο του έχουν τοποθετήσει έναν σταυρό δυο μέτρα ύψος και ένα καντήλι καίει μόνιμα.
Χιλιάδες πιστοί έρχονται να προσκυνήσουν στον τάφο του, κυρίως Ρώσοι στρατιώτες, αλλά και νεαρά κορίτσια για να παρακαλέσουν να βρουν ένα καλό παιδί, σαν αυτόν.
Πρόσφατα ήρθε ένας βετεράνος πολέμου και άφησε, ως ένδειξη σεβασμού, στον τάφο του Ευγένιου τα παράσημά του.

Ο τάφος του Αγίου Νεομάρτυρος Ευγενίου

Μετάφραση-www.proskynitis.blogspot.com
πηγή-www.ziarullumina.ro

ΑΓΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΡΟΝΤΙΟΝΩΦ

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΡΟΝΤΙΟΝΩΦ

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΡΟΝΤΙΟΝΩΦ

Ο Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 μ.Χ. κοντά στη Μόσχα και συγκεκριμένα στο χωριό Κουρίλοβο, στην περιοχή της πόλεως Παντόλσκ. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του ονομάζεται Λιουμπόβ (=αγάπη) Βασίλιεβνα.

Το 1989 μ.Χ. η γιαγιά του, πήρε τον μικρό Ευγένιο και τον πήγε στην Εκκλησία, για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί δε φορούσε Σταυρό και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης του φόρεσε ένα Σταυρό, τον οποίο ο μικρός Ευγένιος δεν τον έβγαλε ποτέ από πάνω του· μάλιστα, έφτιαξε ένα χονδρό κορδόνι και τον πέρασε εκεί. Η μητέρα του, όταν είδε ότι φορούσε Σταυρό, τον προέτρεψε να τον βγάλει, διότι, όπως είπε, θα τον περιγελάσουν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν απάντησε, αλλά και δεν την υπάκουσε.

Όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1994 μ.Χ., εργάστηκε ως επιπλοποιός, επάγγελμα που του απέφερε πολλά έσοδα.

Στις 25 Ιουνίου του 1995 μ.Χ. παρουσιάστηκε στο Στρατό και μετά τη βασική του εκπαίδευση, στις 13 Ιανουαρίου του 1996 μ.Χ., τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ηγκουερίνας. Ακριβώς ένα μήνα μετά, στις 13 Φεβρουαρίου του 1996 μ.Χ., αιχμαλωτίστηκε. Η αιχμαλωσία έγινε ως εξής: η στρατιωτική υπηρεσία έστειλε τέσσερις στρατιώτες - μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο - να κάνουν ελέγχους στα αυτοκίνητα που διέρχονταν από ένα συγκεκριμένο δρόμο. Δυστυχώς, οι αρμόδιοι έστειλαν τους στρατιώτες χωρίς να υπάρχει καμιά προηγούμενη οργάνωση (δεν υπήρχε καν φωτισμός) και καμιά ασφάλεια. Από αυτόν το δρόμο περνούσαν πολύ συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας όπλα, αιχμαλώτους και ναρκωτικά. Τη νύχτα εκείνη πέρασε από εκείνο το δρόμο ένα ασθενοφόρο. Όταν οι στρατιώτες το σταμάτησαν για έλεγχο, ξαφνικά μέσα από αυτό πετάχτηκαν πάνω από δέκα Τσετσένοι, πολύ καλά οπλισμένοι. Ακολούθησε συμπλοκή και οι Τσετσένοι συνέλαβαν και τους τέσσερις στρατιώτες. Αυτό έγινε στις 3 τη νύχτα. Στις 4 η ώρα ήρθαν άλλοι στρατιώτες για αλλαγή φρουράς· φυσικά δεν τους βρήκαν και κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί. Μετά από λίγες μέρες η υπηρεσία του στρατού ενημέρωσε τους γονείς των στρατιωτών για την εξαφάνισή τους. Η μητέρα του Ευγένιου κατάλαβε ότι δεν πρόκειται για εξαφάνιση, αλλά για αιχμαλωσία, και πήγε με κίνδυνο της ζωής της στην Τσετσενία, για να βρει το παιδί της. Έφτασε στην πόλη Χαγκαλά και μετά από πολλές προσπάθειες ήρθε σε επαφή με τους αρχηγούς διαφόρων αντάρτικων ομάδων της Τσετσενίας προσπαθώντας να μάθει για την τύχη του Ευγένιου, διότι γνώριζε ότι οι Τσετσένοι δε σκοτώνουν αμέσως τους αιχμαλώτους, αλλά περιμένουν μήπως πάρουν λίτρα και τους ελευθερώσουν. Οι ίδιοι οι Τσετσένοι της είπαν ότι ο γιος της ζούσε, αλλά ήταν αιχμάλωτος και σιώπησαν με νόημα προσπαθώντας να υπολογίσουν πόσα χρήματα μπορούσαν να αποσπάσουν από αυτήν. Εκείνον τον καιρό ένας ζωντανός στρατιώτης αιχμάλωτος στοίχιζε 10.000 δολάρια, ενώ ένας αξιωματικός 50.000. Όταν κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να κερδίσουν αρκετά χρήματα, αποφάσισαν να τον σκοτώσουν. Η μητέρα του πήγε παντού για να τον ψάξει, πέρασε από χωριά, από δρόμους με νάρκες, από μέτωπα συγκρούσεων, γνώρισε πολλούς αξιωματικούς Τσετσένους και, όπως η ίδια λέει, «πέρασα από όλους τους κύκλους του άδη».

Από την πρώτη μέρα της αιχμαλωσίας του Ευγένιου, που διήρκησε 100 ημέρες, οι αντάρτες, επειδή είδαν ότι φοράει Σταυρό, προσπάθησαν να τον κάμψουν ψυχικά, ώστε να καταφέρουν - αν ήταν δυνατό - να τον αναγκάσουν να αρνηθεί την πίστη του, να βγάλει το Σταυρό, να γίνει μουσουλμάνος και να τον κάνουν δήμιο και φονιά των άλλων Ρώσων αιχμαλώτων. Ο Ευγένιος, βέβαια, αρνήθηκε όλες τις προτάσεις και, παρά τους συνεχείς ξυλοδαρμούς, τα πάμπολλα βασανιστήρια και τις υποσχέσεις ότι θα ζήσει αν βγάλει το σταυρό του, δεν μπόρεσαν να τον κάμψουν.

Αργότερα, οι ίδιοι οι αρχηγοί των ανταρτών είπαν στη μητέρα του: «εάν ο γιος σου γινόταν σαν ένας από εμάς, δε θα τον αδικούσαμε».

Στις 23 Μαΐου του 1996 μ.Χ. (10 Μαΐου 1996 με το παλαιό ημερολόγιο), δηλαδή την ημέρα των γενεθλίων του, πήραν τους τέσσερις αιχμαλώτους στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο, για να τους σκοτώσουν. Πρώτα σκότωσαν τους τρεις συναιχμαλώτους του. Έπειτα, πρότειναν για τελευταία φορά στον Ευγένιο να βγάλει το Σταυρό λέγοντας ότι «ορκιζόμαστε στον Αλλάχ ότι θα ζήσεις». Ο Ευγένιος και πάλι αρνήθηκε και τότε υπέστη το φρικτό του μαρτύριο. Τον έσφαξαν με μαχαίρι κόβοντας εντελώς το κεφάλι του, αλλά δεν τόλμησαν να βγάλουν το Σταυρό από το λαιμό του. Τον έθαψαν μεν με το σταυρό, αλλά χωρίς το κεφάλι.

Τελικά, η μητέρα του βρήκε τον Ευγένιο μετά από εννέα μήνες. Και πάλι ζήτησαν οι Τσετσένοι 4000 δολάρια για να της δώσουν το λείψανο. Της έδωσαν και βιντεοκασέτα με το μαρτύριο του γιου της και της διηγήθηκαν οι ίδιοι την πορεία της αιχμαλωσίας του και τα βασανιστήρια.

Η μητέρα του Ευγένιου πούλησε το διαμέρισμά της και ό,τι άλλο μπορούσε - μέχρι και ρούχα - για να μπορέσει, αφενός μεν να δώσει τα λίτρα, αφετέρου δε να ανταπεξέλθει στα έξοδα εκταφής, ειδικού φέρετρου, μεταφοράς κλπ., τα οποία δεν ήταν και λίγα.

Τελικά στις 20 Νοεμβρίου του 1996 μ.Χ. μετέφερε το λείψανο στο χωριό τους και το έθαψε στο κοιμητήριο. Μετά από λίγες μέρες ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε δίπλα στο μνήμα από τη λύπη του.

Αμέσως, σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας ο Άγιος μάρτυρας Ευγένιος άρχισε να εμφανίζεται και να κάνει θαύματα. Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένες μαρτυρίες και θαυμαστές επεμβάσεις:

Ένα κοριτσάκι που έμενε σε Ορθόδοξο ορφανοτροφείο διηγήθηκε ότι της εμφανίστηκε κάποτε ένας ψηλός στρατιώτης με κόκκινο μανδύα, ο οποίος της είπε ότι είναι ο Ευγένιος, την έπιασε από το χέρι και τη οδήγησε στην Εκκλησία. Το κοριτσάκι λέει: «παραξενεύθηκα που φορούσε κόκκινο μανδύα, διότι οι στρατιώτες δε φορούν σήμερα τέτοιο μανδύα, και σκέφτηκα ότι αυτός πρέπει να είναι ο μανδύας του μάρτυρα».

Σε πολλές Εκκλησίες έχουν δει ένα στρατιώτη με πύρινο μανδύα, ο οποίος βοηθάει τους αιχμαλώτους στην Τσετσενία να δραπετεύσουν από την αιχμαλωσία τους και να διαφύγουν από κάθε κίνδυνο, όπως νάρκες κλπ.

Σε ένα νοσοκομείο τραυματιών πολέμου οι τραυματισμένοι στρατιώτες πιστοποιούν ότι ένας Άγιος μάρτυρας Ευγένιος τους βοηθάει, ειδικά όταν πονάνε πολύ. Όταν κάποιοι από αυτούς πήγαν στο Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα, είδαν την εικόνα του μάρτυρα και αναγνώρισαν αυτόν που τους βοήθησε.

Το στρατιώτη με τον κόκκινο μανδύα τον γνωρίζουν και οι φυλακισμένοι. Κυρίως βοηθάει τους πολύ καταβεβλημένους και συντετριμμένους ψυχικά λόγω της φυλακίσεως τους.

Το 1997 μ.Χ. με ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Νέος μάρτυς του Χριστού στρατιώτης Ευγένιος». Ένας ιερέας ονόματι Βαντίμ Σκλιαρένσκο από το Ντνεποπετρόφκ έστειλε στο Πατριαρχείο μία αναφορά όπου έγραφε ότι το εξώφυλλο του βιβλίου με τη φωτογραφία του αγίου μυροβλύζει.

Μετά από τρία χρόνια και τρεις μήνες ο αρχηγός και όλη η ομάδα του, οι σφαγείς του Ευγένιου, σκοτώθηκαν από τους ίδιους τους Τσετσένους μετά από εμφύλιες αντιπαραθέσεις.

Καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά περισσότερο την ημέρα του Μαρτυρίου του, στις 23 Μαΐου, έρχονται για προσκύνημα στο τάφο του πολλοί πιστοί και αναφέρονται πολλά θαύματα.

Η Εκκλησία δεν έχει ακόμα κατατάξει στο αγιολόγιο τον νεομάρτυρα Ευγένιο αλλά αναμένεται πως κάτι τέτοιο δε θα αργήσει πολύ.

http://www.saint.gr

ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΡΟΝΤΙΟΝΩΦ (1977-1996)

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ!

Όταν ο άνθρωπος αγαπάει τον Θεό, αγαπάει και τον πλησίον του και μετά παθαίνει υπερχείλιση η καρδιά του και αγαπάει και τα ζώα και όλη την κτίση…

Όσιος Παϊσιος

Πιστεύω ότι μονάχα ο άνθρωπος εξήλθε του παραδείσου. Τα ζώα «ποτέ» και ειδικά τα σκυλιά. Πόσο με διδάσκουν ανθρωπιά αυτά που δεν μιλάνε και δεν γράφουν ποιήματα. Κι όμως, όταν την νύχτα μοναχικό και έρημο με βλέπουν έρχονται γοργά δίπλα μου. Το μεγάλο πιο μετρημένο και ώριμο γλείφει το χέρι μου και κάθεται στα πόδια μου, ίσα ισα να τα ακουμπάει προσπαθεί. Να μη με ενοχλεί μα και να μην με αφήσει δίχως επαφή. Το άλλο το πιο μικρό, θέλει να ανέβει πάνω μου. Να με πάρει αγκαλιά, να με φιλήσει στο πρόσωπο, να χαθεί στον κόρφο μου. Να ζεστάνει και να ζεσταθεί στην αγάπη. Δεν τους προσφέρω τίποτα και μου δίνουν τόσα πολλά. Και ξέρεις γιατί; Διότι δεν βρώμισαν ακόμη από το ανθρώπινο συμφέρον και την μπαμπεσιά. Δεν καταφέραμε να τα κάνουμε «ζώα». Σε αγαπάνε όπως είσαι και γι αυτό που είσαι. Χοντρός, κοντός, κουτσός, μουγκός, άσχημος και όμορφος, νέος ή γέρος, πλούσιος ή φτωχός, χαρούμενος ή θλιμμένος, εκείνα θα σου δώσουν την χαρά και την αγάπη τους. Όλος ο κόσμος να σε μισεί και να σε καταδικάζει, εκείνα θα σε κοιτάνε με έλεος στα μάτια, λες και κάποιος τους δίδαξε το ευαγγέλιο…

π.Λίβυος

ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝ: ΣΥΓΧΩΡΗΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΓΧΩΡΕΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ!

ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΟΥΡΤΟΥΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΠΝΙΓΟΥΝ, ΥΨΩΣΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΣΤΗ!

ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ. Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ!

ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ, ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!

ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ, ΜΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑ. ΜΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ!

ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΠΡΑΕΙΣ!

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: ΚΡΑΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Κράτα όλα τα πράγματα στην κατάλληλη απόσταση, μόνο την ψυχή σου πλησίασε όσο περισσότερο στον Θεό. Εάν χύσεις νερό στην φωτιά, δεν θα έχεις ούτε νερό ούτε φωτιά. Εάν επιθυμήσεις το ξένο, θα μισήσεις το δικό σου και θα χάσεις και τα δυο. Εάν πλησιάσεις την υπηρέτρια όσο και την γυναίκα σου, δεν θα έχεις ούτε υπηρέτρια ούτε γυναίκα. Εάν πίνεις συχνά στην υγεία του άλλου, θα χάσεις τη δική σου. Εάν ασταμάτητα μετράς χρήματα του άλλου, όλο και λιγότερο θα έχεις δικά σου. Εάν ασταμάτητα μετράς τις αμαρτίας του άλλου, οι δικές σου θα αυξάνονται!

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΜΕΙΝΕ ΠΙΣΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ!