ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ;

Συντάκτης Γεώργιος Αραμπατζόγλου

Φανερά επηρεασμένος ο σύγχρονος άνθρωπος από τις αναδυόμενες ιδεοληψίες που βρίσκονται στην επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια, πνιγμένος μέσα σε απόψεις κάθε είδους και επιπόλαιος στην κριτική του σε όλους και σε όλα, τοποθετείται αρνητικά και με απέχθεια, απέναντι στην Εκκλησία.

Και εννοείται ότι δεν θα μπορούσε να λείπει η Εκκλησία από τη ζώνη του πολέμου που έχουν ανοίξει ορισμένοι δήθεν «χριστιανοί».

Και χρησιμοποιείται η λέξη «χριστιανοί», διότι αυτοί οι άνθρωποι κάποτε, εισήχθησαν ως μέλη μέσα στην Εκκλησία.

Με την πάροδο του χρόνου βέβαια, φρόντισαν κάποιοι «καλοί» γονείς και ανάδοχοι, να τους «απενεργοποιήσουν» με την αδιαφορία τους και να τους αφήσουν στο έλεος του Θεού.

Απειράριθμες μαρτυρίες υπάρχουν που φανερώνουν τις επινοήσεις μερικών ανθρώπων, οι οποίοι επιχειρούν να αλλοιώσουν την θεόπνευστη διδασκαλία της Εκκλησίας μας.

Συχνά βλέπουμε όχι μόνο να αδιαφορούν, αλλά και να υιοθετούν μία συμπλεγματική εμπάθεια για την Εκκλησία, ενώ καταιγιστική είναι και η επιχειρηματολογία αυτών των ανθρώπων, σχετικά με την κατάσταση που φαντάζονται ότι υπάρχει.

Και λέμε φαντάζονται, διότι στηριζόμενοι σε μεμονωμένα περιστατικά, τοποθετούνται ως γνώστες και βγάζουν ένα συνολικό συμπέρασμα, χωρίς οι ίδιοι να έχουν τις περισσότερες φορές προσωπική εμπειρία, αφού όπως προαναφέρθηκε έχουν προ πολλού αποστασιοποιηθεί.

Κάποτε φτάνουν και σε ακραίες καταστάσεις, αν δεν το χειριστεί καλά αυτός με τον οποίο συζητούν για τα θέματα αυτά.

Η αποστασιοποίηση αυτών των ανθρώπων από τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, έγκειται στο γεγονός ότι έχουν υποβάλει τον εαυτό τους σε ένα είδος ιδεολογικής «αυθυποβολής», που συνδέεται ολοφάνερα με την αμάθεια και την άγνοια, πράγματα για τα οποία ως ένα βαθμό δεν ευθύνονται οι ίδιοι.

Μία ιδεολογία επίσης, η οποία τους δημιουργεί την αίσθηση της ανωτερότητας, φανερό σημάδι του εγωισμού που τους διακατέχει.

Διότι όταν προσπαθεί κάποιος να απαξιώσει την Εκκλησία, είναι σαν να προσπαθεί να δικαιώσει τις προσωπικές του επιλογές, όσο αφορά τον τρόπο ζωής του και τη στάση του συνολικά.

Και φυσικά, καμία αγκιστρωμένη αντίληψη δεν μπορεί κανείς να μετακινήσει, όταν ο άλλος δεν έχει διάθεση να δει τα πράγματα διαφορετικά και μοιάζει κακόπιστος.

Πολύ εύκολα κατατάσσει την ορθόδοξη πίστη, ανάμεσα σε ένα πλήθος από ιδεολογικοποιημένες θρησκείες, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος άνθρωπος δηλώνει και ορθόδοξος.

Και εδώ εύκολα αναδεικνύεται το συμπέρασμα, ότι ο ίδιος τελικά είναι αιρετικός και δεν το ξέρει. Η εμμονή σε εσφαλμένες τοποθετήσεις καθιστά έναν άνθρωπο αιρετικό όπως ξέρουμε.

Μέσα σε μία «καμουφλαρισμένη» αίρεση βρίσκεται και δεν το γνωρίζει συνειδητά, λόγω της ελλιπούς γνώσεως στα θέματα της πίστεως.

Ένα παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό.

Πρόσφατα μιλούσα με κάποιον, ο οποίος δήλωνε ορθόδοξος, αλλά αποκαλούσε το Χριστό ημίθεο !!!

Το κερασάκι της «τούρτας» στο τέλος της κουβέντας ήταν ότι απέρριψε και την Παλαιά Διαθήκη.

Ομολογώ ότι εξεπλάγην από την πεποίθησή του, να θεωρεί τον εαυτό του ορθόδοξο.

Πως είναι δυνατόν όλα αυτά να βρίσκονται μέσα σε έναν συγχυσμένο εγκέφαλο... και προφανώς σε έναν σκοτισμένο νου και να μην αντιλαμβάνεται αυτός που τα υπερασπίζεται, αν όχι ότι είναι αιρετικός, τουλάχιστον ότι κάτι του ξέφυγε στην πορεία; 

Και φυσικά δεν απέχει και πολύ αυτός ο άνθρωπος, από το να εισχωρήσει σε μία σέχτα, μία παραθρησκευτική ομάδα, ή μία αίρεση, αν τον προσεγγίσουν με έναν πλάγιο, ωραιοφανή και αληθοφανή τρόπο.

Να μην φανταστεί κανείς βέβαια, ότι από το σημείο αυτό που ασπάστηκε την αίρεση έγινε αιρετικός, διότι ήταν ήδη από πριν.

Κι ας δήλωνε ορθόδοξος, μετά βεβαιότητας.

Μπερδεμένες και αποπροσανατολισμένες υπάρξεις, που χρειάζεται να ανοίξουν την καρδιά τους και τ'αυτιά τους, αν θέλουν να βγουν από την πλάνη της αιρέσεως. Άνθρωποι που θέλουν αγάπη για να σπάσει το «τσιμέντο» της ψυχής τους.

Άλλες επίσης καταστάσεις που φανερώνουν την αποστασιοποίηση αυτή, είναι η απόρριψη των μυστηρίων της εκκλησίας, -μερική ή ολική- όπως για παράδειγμα, η «εξομολόγηση» στο εικονοστάσι, η απόρριψη των κληρικών, της διδασκαλίας των Πατέρων, ακόμα και της ίδιας της Αγίας Γραφής, όπως θα μπορούσαμε ενδεικτικά να αναφέρουμε.

Δηλαδή με λίγα λόγια ένας χριστιανισμός «à la carte», κουμπωμένος επάνω στις παθογένειες του καθενός, ανάλογα με αυτό που κουβαλάει στο κεφάλι του.

Ως εκ τούτου, μιλάμε για τη δημιουργία ενός ιδιότυπου θρησκευτικού μορφώματος, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία του Χριστού.

Ακατανόητες αντιφάσεις βυθισμένες στο χάος και πράγματα που δεν στηρίζονται πουθενά.

Παρατηρείται επίσης μία μηχανική απομίμηση και αναπαραγωγή αυτών των θέσεων, από ακατήχητους που επηρεάζουν άλλους ομοίως ακατήχητους.

Δηλαδή έχουμε ήδη μία δημιουργημένη αίρεση μέσα από τα πιστεύω του καθενός, κατάσταση η οποία αποκόπτει τον άνθρωπο από το σώμα της Εκκλησίας.

Εγκολπώνει ο παθών το ψέμα, πιστεύοντας ότι πορεύεται σωστά μέσα από αυτές τις τοποθετήσεις και νιώθει ότι δεν έχει ανάγκη κάτι άλλο, το οποίο θα βρει στα μυστήρια της Εκκλησίας, αφού συνειδησιακά εφησυχάζεται.

Μέσα από αυτά τα δεδομένα που έχει δημιουργήσει, αισθάνεται ευχαριστημένος με τον εαυτό του, θεωρεί ότι απέναντι στο Θεό είναι «εντάξει», ενώ χάνει ακόμη και την αίσθηση του πραγματικού σε κάποιες περιπτώσεις.

Δηλαδή βιώνει ένα ιδεολογικό «παραλήρημα» από εμμονές που υποστηρίζει σθεναρά και ταυτόχρονα δείχνει να αρέσκεται στην επικεντροποίηση της ζωής του σε καλές πράξεις, οι οποίες θεωρεί ότι αρκούν για να κερδίσει κάποια στιγμή έναν παράδεισο που θα του προσφερθεί «απλόχερα».

Καταληκτικά θα λέγαμε, ότι ο μόνος τρόπος για την επανενσωμάτωση αυτόν των «νεκρωμένων» μελών στο σώμα της Εκκλησίας, δεν είναι άλλος από την επανασύνδεση με τα μυστήρια της Εκκλησίας και την πνευματική καθοδήγηση από έναν καλό και έμπειρο πνευματικό οδηγό.

Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι  για να μην φθάσει κανείς στην αίρεση, σημαντικό ρόλο παίζει και η κατήχηση παράλληλα με το βίωμα μέσα στην οικογένεια, ώστε να προφυλαχθούν τα νέα μέλη της Εκκλησίας, από κάθε είδους καταστάσεις που θα τους απομακρύνουν από το Χριστό.

Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποφευχθεί, η δημιουργία αιρέσεων από βαπτισμένους ορθοδόξους χριστιανούς.

http://euxh.gr, https://ellasnafs.blogspot.gr 

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΙ «ΦΑΚΕΛΟΙ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ»ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! 600 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΑΠΟ ΓΟΝΕΙΣ.

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΖΕΨΑΝ 600 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ, Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ ΑΠΟΥΣΑ!

Α, ρε να ζούσε ο Αντώνιος να σηκώσει τη «μαγκούρα»! Θα ‘βλεπαν Παντελεήμων και Σοφρώνιος, που θα πήγαιναν τώρα οι περιβόητοι «Φάκελοι Μαθήματος»!

Την ώρα που η Μητρόπολη Ξάνθης είναι ΑΠΟΥΣΑ στη κυριολεξία για το θέμα των περιβόητων «Φακέλων Μαθήματος» –χθες ο Μητροπολίτης Ξάνθης αρκέστηκε στο να πει στους διαμαρτυρόμενους γονείς ότι θα φέρει το θέμα στην… Ιερά Σύνοδο- Χριστιανοί ορθόδοξοι γονείς και κηδεμόνες  έντονα οργισμένοι ήρθαν χθες στα γραφεία του ΜΑΧΗΤΗ και λίγη ώρα αργότερα μίλησαν τόσο στην εκπομπή του Σταύρου Μωραίτη μέσα από τον LIFE 921 FM όσο και στην εκπομπή ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΡΑΜΜΗ του Xanthi channel που παρουσιάζει ο εκδότης του «Μ» Πάνος Παπαδόπουλος.

Σύμφωνα με τα όσα δήλωσαν οι γονείς του 18^ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης.

-Συγκέντρωσαν 600 υπογραφές ζητώντας να αποσυρθεί το βιβλίο, «Φάκελοι μαθήματος» και να επανέρθουν τα παλιά βιβλία θρησκευτικών.

-Πήγαν στον Μητροπολίτη Ξάνθης κ.Παντελεήμονα που ωστόσο είδε «αδιάφορα» το θέμα, αρκούμενος στο να τους υποσχεθεί ότι θα το μεταφέρει στην Ιερά Σύνοδο.

-Θα επισκεφθούν τον Αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης Κώστα Ζαγναφέρη και τον Δήμαρχο Ξάνθης Χαράλαμπο Δημαρχόπουλο μεταφέροντάς τους την απαίτησή τους για την απόσυρση του βιβλίου, «Φάκελοι Μαθήματος»

Σχολιάζοντας τις καταγγελίες και δίκαιες διαμαρτυρίες των γονέων και κηδεμόνων που το μόνο αμάρτημά τους είναι ότι είναι….Χριστιανοί Ορθόδοξοι, ο εκδότης του «Μ» Πάνος Παπαδόπουλος θυμήθηκε από τις προσωπικές του εμπειρίες, τις συζητήσεις που είχε με τον Αείμνηστο Μητροπολίτη Ξάνθης Αντώνιο λέγοντας με νόημα…

«Α, ρε να ζούσε ο Αντώνιος να σηκώσει τη «μαγκούρα»! Θα ‘βλεπαν Παντελεήμων και Σοφρώνιος, που θα πήγαιναν τώρα οι περιβόητοι «Φάκελοι Μαθήματος…Που αντί να προηγείται η Μητρόπολη Ξάνθης στις κινητοποιήσεις των Γονέων και Καθηγητών, αναγκάζεται να τους ακολουθήσει….Σεβασμιότατε δεν ζητάν πολλά αυτοί οι άνθρωποι. Το μόνο που σου ζήτησαν οι γονείς, ήταν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους όπως αυτοί οι ίδιοι…Χριστιανοί Ορθόδοξοι»!!!».

  

ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΑΙΤΗΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Α/ΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ Β/ΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΝΟΜΟΥ ΞΑΝΘΗΣ

Εμείς, χριστιανοί ορθόδοξοι γονείς και κηδεμόνες παιδιών που είναι μαθητές στην Α/βάθμια και Β/βάθμια εκπαίδευση Νομού Ξάνθης δηλώνουμε προς κάθε πλευρά τα εξής:

Οι «Φάκελοι Μαθήματος» για τα Θρησκευτικά:

α. Περιέχουν διδασκαλίες πολλών θρησκειών, οι οποίες παρατίθενται με τέτοιο τρόπο ώστε να εξισώνονται με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη.

β. Αποσιωπούν εντέχνως τις διαφορές μεταξύ των θρησκειών/χριστιανικών ομολογιών και της ορθόδοξης πίστης μας. Με τον τρόπο αυτό προκαλείται σύγχυση στις συνειδήσεις των χριστιανών μαθητών και δίνεται η εντύπωση ότι όλες οι θρησκείες οδηγούν στη λύτρωση. (Συγκρητισμός)

γ. Δεν έχουν εγκριθεί επίσημα από την Εκκλησία της Ελλάδος.

δ. Δεν σέβονται την ίση μεταχείριση των χριστιανών ορθόδοξων μαθητών με τους αλλόθρησκους και αλλόδοξους, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν τα διδακτικά εγχειρίδια για το μάθημα των δικών τους Θρησκευτικών, και μάλιστα με την σύμφωνη γνώμη των επίσημων θρησκευτικών τους κοινοτήτων.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

α. Η παρεχόμενη θρησκευτική παιδεία στη χώρα μας να είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα της πατρίδας μας. Σ’ αυτό άλλωστε αναγνωρίζεται η χριστιανική ορθόδοξη πίστη ως επικρατούσα και αναφέρεται η υποχρέωση του κράτους να παρέχει στους χριστιανούς ορθόδοξους μαθητές θρησκευτική παιδεία, η οποία θα αποσκοπεί στην ανάπτυξη της θρησκευτικής τους συνείδησης.

β. Να αποσυρθούν οι «Φάκελοι Μαθήματος» των Θρησκευτικών και να διδαχτούν τα παιδιά μας από τα προηγούμενα Βιβλία των Θρησκευτικών.

γ. Να διδάσκονται τα παιδιά μας μάθημα σύμφωνα με την πίστη τους και όχι ένα πολυθρησκειακό μίγμα που θα τα οδηγήσει στην απαξίωση της πίστης στην οποία γεννήθηκαν, πριν ακόμα ενηλικιωθούν και αναπτύξουν την πολιτιστική και θρησκευτική τους ταυτότητα.

Ακολουθούν υπογραφές γονέων – κηδεμόνων και λοιπών συμπολιτών μας, που στηρίζουν τα δίκαια αιτήματά μας.

maxitisthrakis, http://aktines.blogspot.gr

ΠΕΘ: ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Δελτίο τύπου της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)

Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 2017

Η Δήλωση του Μακαριωτάτου ενισχύει

την παλλαϊκή συγκέντρωση:

«ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ»

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δήλωσε μετά τη συνάντησή του με τον Υπουργό Παιδείας(17/10/2017), ότι «το θέμα των θρησκευτικών είναι πράγματι πολύ ουσιαστικό, αλλά έχουμε καταλήξει σε συμφωνία. Οι φάκελοι που δοκιμάζονται αυτήν τη στιγμή, θα εξεταστούν ξανά από την Ιερά Σύνοδο και θα πούμε πάλι τις απόψεις μας».

Η ΠΕΘ χαιρετίζει τη δήλωση αυτή του Μακαριωτάτου με την οποία δηλώνεται πλέον ξεκάθαρα ότι οι Φάκελοι-βιβλία  του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι υπό κρίση και θα επανεξεταστούν.

Σε αυτό το θέμα ο πιστός ορθόδοξος χριστιανικός ελληνικός λαός του Θεού δίνει καθημερινά την απάντησή του: οι Φάκελοι-βιβλία  του μαθήματος των Θρησκευτικών ήδη «εμετρήθηκαν, εζυγίσθηκαν και ευρέθηκαν ελλιπείς», κυριολεκτικά  κρίθηκαν «απαράδεκτοι  και επικίνδυνοι», και επιστρέφονται πίσω στα σχολεία από τους αγανακτισμένους και προσβεβλημένους γονείς. Γι΄ αυτό, με κάθε σεβασμό, προτείνουμε στον Μακαριώτατο, να μην περιμένει άλλο και να μην χάνει άλλο χρόνο, αλλά να ζητήσει άμεσα την απόσυρση των Φακέλων-βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών, καθώς και των νέων Προγραμμάτων Σπουδών που οδήγησαν σε αυτά τα τερατουργήματα Φακέλους-βιβλία.

Προς αυτήν την κατεύθυνση, θεωρούμε ότι περισσότερο παρά ποτέ, είναι απαραίτητες και οι αντιδράσεις των γονέων και όλων των Ελλήνων από κάθε γωνιά της χώρας, καθώς και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή του λαού στην παλλαϊκή κινητοποίηση-συγκέντρωση κατά των νέων βιβλίων-Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών, που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, 23 Οκτωβρίου και ώρα 5:00 μ.μ. στο Δημαρχείο Αμαρουσίου, από όπου θα ξεκινήσει μια ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας με τελικό προορισμό το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

Η συμμετοχή του λαού σε αυτή την κινητοποίηση πιστεύουμε θα ενισχύσει τον Μακαριώτατο στην προσπάθειά του να αποτρέψει την εφαρμογή αυτών των Προγραμμάτων και των Φακέλων στα σχολεία.

Όλοι λοιπόν, στις 5:00 το απόγευμα της Δευτέρας 23 του Οκτώβρη 2017, στο Δημαρχείο Αμαρουσίου.

«ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ» για να διασώσουμε την Πίστη μας, την οικογένειά μας, την Πατρίδα μας. Για μας, για τα παιδιά μας για την Ελλάδα. Καλούνται όλοι οι Έλληνες σε:

Εγρήγορση, Αντίσταση, Ομολογία και Μαρτυρία!!! Τώρα!!

Το ΔΣ της ΠΕΘ

ΣΧΟΛΙΟ

Θα διαφοροποιηθώ από τους συναδέλφους μου στην ΠΕΘ δηλώνοντας, πως δεν έχω καμμία εμπιστοσύνη ούτε στον Αρχιεπίσκοπο, ούτε στην Εκκλησία της Ελλάδος. Με τη στάση τους μέχρι σήμερα έδειξαν πως δεν έχουν καμμία διάθεση να στηρίξουν το μάθημα των Θρησκευτικών. Ευτυχώς όμως ο Κύριός μας έχει άλλη γνώμη... 

Γρηγόριος Θεολόγος

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ- Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ!»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 19η  Οκτωβρίου  2017

ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ:

Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ!

Προφανώς μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις κατά της Εκκλησίας μας, του ισχύοντος Συντάγματος της χώρας μας και του Ελληνικού λαού είναι η επιχειρούμενη από την κυβέρνηση μετάλλαξη του μαθήματος των Θρησκευτικών, από μάθημα με σαφώς Ορθόδοξο χαρακτήρα και προσανατολισμό, σε μάθημα θρησκειολογικό.

Κι’ αυτό σε πείσμα της πλειοψηφίας των ελλήνων πολιτών, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως Ορθόδοξοι χριστιανοί, πληρώνουν φόρους, προκειμένου η Πολιτεία να εκπληρώσει την εκπαιδευτική της αποστολή και ως εκ τούτου έχουν την απαίτηση να διδάσκονται τα παιδιά τους, κατά κύριο λόγο τις βασικές διδασκαλίες της Ορθοδόξου πίστεως και δευτερευόντως, να πληροφορούνται για τη διδασκαλία των άλλων θρησκειών, πάντοτε υπό το πρίσμα της αληθινής και σώζουσας Ορθοδόξου πίστεως.

 Δυστυχώς η σημερινή συγκυβέρνηση αριστεράς και δεξιάς, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, περιφρονώντας τις θέσεις της διοικούσης Εκκλησίας και την ελληνορθόδοξη παράδοση αυτού του τόπου και καταπατώντας το Σύνταγμα, τον ισχύοντα εκπαιδευτικό νόμο, την ελληνική νομολογία και το ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως θα δούμε παρά κάτω, εισήγαγε και επέβαλε για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής παιδείας, νέα προγράμματα σπουδών για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στα οποία καθιερώνεται ένα νέο θρησκειολογικό μοντέλο του μαθήματος των θρησκευτικών. Όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Καθηγητής της Χριστιανικής Παιδαγωγικής στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. κ. Ηρακλής Ρεράκης σε πρόσφατο δημοσίευμά του (13.10.2017 ιστολόγια Ακτίνες, Θρησκευτικά κ.α.), οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, προχωρούν στη μετάλλαξη του μαθήματος με βάση, όχι παιδαγωγικά κριτήρια, αλλά αναχρονιστικές ιδεοληψίες, που είναι αντίθετες με τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας. Με το πρόσχημα ότι οι μαθητές δεν θα πρέπει να έχουν δήθεν μονομερείς γνώσεις, διδασκόμενοι αποκλειστικά την Ορθοδοξία, επιστρέφουν την ελληνική παιδεία 2000 χρόνια πίσω, στην εποχή του πανθεϊστικού συγκρητισμού των Ρωμαίων, επιβάλλοντας στους μαθητές από την ηλικία των 8-9 ετών να διδάσκονται παράλληλα στις πλείστες διδακτικές ενότητες, όλες μαζί τις θρησκείες. Μ’ αυτή την μεθόδευση παραμερίζουν την Ορθόδοξη παράδοση, ως κύρια και βασική διδασκαλία των Θρησκευτικών και επιβάλλουν μια ανάμεικτη διδασκαλία, που πολτοποιεί και εξισώνει την πίστη τους με την πίστη των θρησκειών του κόσμου. Διότι, είναι βέβαιο, από παιδαγωγικής πλευράς, ότι μια τέτοια μεικτή και πολυθρησκειακή διδασκαλία, αποτελούμενη από πολλές ισόκυρες και ισοδύναμες θρησκευτικές πίστεις, σηματοδοτεί στη συνείδηση των μικρών παιδιών, μια διδασκαλία, που σκοπό έχει να καλλιεργήσει στις άγουρες ψυχές τους, μιας πολλαπλή και ποικίλη θρησκευτική συνείδηση, ταυτότητα και πίστη, αντίθετη με την Ορθόδοξη πίστη στον Ένα και μοναδικό Τριαδικό Θεό.

  Δυστυχώς, αυτό, που με αγανάκτηση, αντικρίζουν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, διαβάζοντας τα αναχρονιστικά πολυθρησκειακά βιβλία που εφηύρε, ενέκρινε και επιβάλλει για διδασκαλία το Υπουργείο Παιδείας είναι ένας ενιαίος διδακτικός κορμός, που τον ονομάζουν «κόσμο της θρησκείας», με πολλούς κλάδους πίστεων και Θεών, (θεωρία των κλάδων), και επομένως, μια διδασκαλία πανθεϊσμού και πανθρησκείας, που περιφρονεί και μηδενίζει την Ορθόδοξη πίστη των παιδιών τους στον ένα μοναδικό Τριαδικό Θεό, γεμίζει τον πνευματικό τους κόσμο με σύγχυση και τα καθοδηγεί στον μηδενισμό και την αθεΐα.

  Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, με αγανάκτηση διαμαρτύρεται και απευθύνεται στον Υπουργό Παιδείας, ζητώντας του να απολογηθεί υπεύθυνα στους γονείς και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, διότι εφαρμόζει και επιβάλλει ένα πρωτόγνωρο, αντιπαιδαγωγικό και μη Ορθόδοξο μάθημα Θρησκευτικών, προκαλώντας «τη συνείδηση των ορθοδόξων γονέων, οι οποίοι, ως μέλη της επικρατούσας στη χώρα μας Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωρίζουν καλώς ότι η Ορθόδοξη Πίστη ορίζει σαφώς το περιεχόμενό της και κάθε τι αλλότριο αυτής της πίστης, είναι αντίθετο με την πίστη των παιδιών τους, διότι, ιδιαίτερα για την ηλικία και την κρίση που διαθέτουν, εγκυμονεί τον κίνδυνο άρνησης της οικείας πίστεως και προσχώρησης σε άλλη δοξασία».

  Οι γονείς των μαθητών επίσης, διαβάζοντας αυτά τα βιβλία – φακέλους, που εξέδωσε και χορήγησε στα παιδιά τους το Υπουργείο Παιδείας, αποφάσισαν να τα επιστρέψουν στο Υπουργείο, διαμαρτυρόμενοι έντονα, με επιστολή τους προς τον Υπουργό Παιδείας, διότι θεωρούν ότι «με τα παρόντα βιβλία θρησκευτικών δεν μαθαίνουν οι μαθητές ούτε τα στοιχειώδη για την ορθόδοξη χριστιανική ζωή.Αντίθετα, μάλιστα, παρέχεται με αυτά πληθώρα υλικού, που αφορά σε άλλες θρησκείες και δόγματα και επιφέρουν γνωσιολογική σύγχυση στους μαθητές, καθώς δεν εμβαθύνουν και δεν εμπνέουν προς την Ορθόδοξη Πίστη. Κρίνονται λοιπόν ανεπαρκή και ακατάλληλα προς την επίτευξη της νόμιμης αποστολής τους».

Σημειώνουν επίσης, ότι «σε αυτά παρουσιάζονται μονόπλευρα θρησκείες ή θρησκευτικές ομάδες, αποκρύπτοντας επιμελημένα διδασκαλίες τους, που ωθούν σε φανατισμό, ρατσισμό και μίσος και έρχονται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη μας και τον πολιτισμό μας». Επισημαίνουν, ακόμη, «την άνιση μεταχείριση των Ορθοδόξων Χριστιανών, σε σχέση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες στη Ελλάδα, όπως των μουσουλμάνων, καθολικών και ιουδαίων Ελλήνων πολιτών, που έχουν την ευχέρεια, βάσει των νόμων 4235/2014, άρθρο 68 και 4386/2016, άρθρο 55, να επιλέγουν τα θρησκευτικά τους εγχειρίδια για την ομολογιακή διδασκαλία τους στα σχολεία, τακτική που αντίκειται στην Αρχή της Ισότητας, κατά το άρθρο 4, παρ.1 του Συντάγματος».

Καταλήγοντας, επικαλούνται την «Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου, που ορίζει ρητά ότι κάθε Κράτος οφείλει να παρέχει στους μαθητές του παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές -φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων τους». Υπογραμμίζουν επίσης ότι επικροτούν και στηρίζουν «την επιστροφή των ακατάλληλων και παράνομων φακέλων μαθητών στο Υπουργείο», ζητώντας, ταυτόχρονα, «την απόσυρσή τους από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και την επιστροφή στην διδασκαλία των παλαιών θρησκευτικών εγχειριδίων, δοκιμασμένων και αποδεκτών από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς».

   Άξια πολλής προσοχής είναι και τα όσα δήλωσε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας σε πρόσφατη ραδιοφωνική εκπομπή, (Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017, στον Ρ/Σ Alpha 98.9 και την εκπομπή «Καλή Παρέα» τουΔημήτρη Αλφιέρη). Μεταξύ των άλλων, χαρακτήρισε το μάθημα των Θρησκευτικών ως «μια θρησκειολογική σούπα», προκειμένου «να επιτευχθεί ο συγκρητισμός και τελικά η αθεΐα των παιδιών. Αυτός είναι ο στόχος και για αυτόν ακριβώς το λόγο πολύ σωστά και πολύ ορθά η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων διαμαρτύρεται και προτρέπει τους γονείς να δηλώσουν ότι δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να εμπλακούν σε μία τέτοια θρησκειολογική σύγχυση που τελικό στόχο έχει την απαξίωση της Θεολογίας και του Θρησκευτικού συναισθήματος. Αυτό άλλωστε γράφει ο Μακαριώτατος στην επιστολή του προς τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Δυστυχώς ο διάλογος Εκκλησίας και Πολιτείας δεν είχε ουσιαστικό περιεχόμενο, δεν ξεκίνησε από μηδενική βάση». Και κατέληξε: «Έχουμε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένουμε από μέρα σε μέρα την έκδοση της αποφάσεως, που θέλω να πιστεύω ότι θα δικαιώνει την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και τους Ορθόδοξους γονείς στη χώρα μας, οι οποίοι υφίστανται με τον τρόπο αυτό και το μάθημα αυτό όπως διδάσκεται πλέον, δυσμενέστατη διάκριση μεταξύ των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων της χώρας, οι οποίες έχουν καλύτερη μεταχείριση» (Ιστολ. Ακτίνες)!

 Πιστεύουμε ότι ο Σεβασμιώτατος έχει απόλυτο δίκαιο. Ο πανθρησκειακός προσανατολισμός της κυβέρνησης, η οποία εκφράζει το «πνεύμα» της«Νέας Εποχής» και της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» είναι εμφανής. Τα νέα διδακτικά βιβλία έχουν ξεκάθαρο συγκρητιστικό περιεχόμενο. Τα παιδιά είναι αναγκασμένα να προσλαμβάνουν στοιχεία από διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις, ως δήθεν ισότιμες με την χριστιανική διδασκαλία. Το αποτέλεσμα είναι να μυούνται στον θρησκευτικό συγκρητισμό και να αμβλύνεται η Ορθόδοξη πίστη τους. Θα μεγαλώσουν με αυτές τις συγκεχυμένες θρησκευτικές αρχές και όταν θα αποκτήσουν κρίση, θα τις αρνηθούν και θα καταλήξουν στην αθεΐα. Αυτό επιζητούν οι ιθύνοντας του σύγχρονου πανθρησκειακού οράματος. Να μυούνται οι μαθητές, οι αυριανοί πολίτες, σ’ αυτό το «πνεύμα», της θρησκευτικής ομοιομορφίας, η οποία θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην αποδοχή της εφιαλτικής πανθρησκείας, η οποία για τους Πατέρες της Εκκλησίας μας  και για σύγχρονους φωτισμένους Γέροντες, στοχαστές και μελετητές, θα είναι η θρησκεία του Αντιχρίστου, στην οποία θα αντικατασταθεί η λατρεία του αληθινού Θεού, με τη λατρεία του μεγάλου ανόμου και εν τέλει με τη λατρεία του Σατανά! Οι θρησκείες του κόσμου είναι ατελή ανθρώπινα κατασκευάσματα, μέσω των οποίων, δεν λατρεύεται ο αληθινός Θεός, αλλά ο Σατανάς, καθ’ ότι «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5), κατά τον θεόπνευστο Ψαλμωδό.

  Περαίνοντας εκφράζουμε την βαθειά ανησυχία μας για το μέλλον της ορθοδόξου αγωγής στα σχολεία μας και κατ’ επέκταση της πατρίδος μας. Οι σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας μας γνωρίζει την ακατάλυτη δύναμη της Ορθοδοξίας μας και γι’ αυτό επιχειρεί να απομακρύνει τη νεολαία από αυτή. Ζήλωσε τις αντιθρησκευτικές και απάνθρωπες μεθόδους των πάλαι ποτέ διαλαμψάντων κομμουνιστικών καθεστώτων του περασμένου αιώνα, τα οποία είχαν ποινικοποιήσει την θρησκευτική διαπαιδαγώγηση. Όμως οι καιροί άλλαξαν, δυστυχώς, για τους αμετανόητους αθέους μαρξιστές, και δεν «τους παίρνει» πια να ασκήσουν βία και ποινικές διώξεις κατά του πιστού λαού του Θεού. Αυτό που μπορούν να κάμουν είναι η μετάλλαξη του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η αιματοβαμμένη από το αίμα χιλιάδων αγίων και ηρώων χώρα μας, οι οποίοι θυσιάστηκαν για «του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία», αποχριστιανοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς, ακολουθώντας κατά πόδας την αποστατημένη Ευρώπη. Χάνουμε την ταυτότητά μας. Αλλά όπως όταν κάποιο πρόσωπο χάσει το δελτίο της ταυτότητάς του, θεωρείται «άγνωστο» και «χαμένο», έτσι και η Πατρίδα μας, χάνοντας τη δική της ταυτότητα, την Ελληνοορθοδοξία, θα είναι και αυτή «άγνωστη» και «χαμένη», μέσα στον κυκεώνα της παγκοσμιοποίησης, αυτό που θέλουν και επιδιώκουν οι εχθροί της! Το πλήγμα στο μάθημα των Θρησκευτικών είναι καίριο για την απώλεια της ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας και το χειρότερο: για την απώλεια της σωτηρίας μας! Εκκλησιαστική και πνευματική ηγεσία, μοναχισμός, εκπαιδευτική κοινότητα, γονείς και απλός κόσμος, ας μην επιτρέψουμε να μας αφαιρέσουν την «ταυτότητά» μας! Έχουμε τη δύναμη να το κατορθώσουμε, φθάνει να το αποφασίσουμε! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.gr 

Π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ: ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΧΑΛΕΠΟΥΣ- Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΙΤΗ

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ : ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ)

Ο ΜΠΕΝ ΣΑΠΙΡΟ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΤΣΙΟΣ: ΜΕ ΑΘΕΟΥΣ, ΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΥΣ, ΜΕ ΚΑΤΑΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ «ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΣΤΕΚΗ»

Με άθεους, με εκκλησιομάχους, με καταδιεφθαρμένους πολιτικούς «το έθνος δεν στέκη»

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

Στον 2ο τόμο των «Απομνημονευμάτων του Κολοκοτρώνη» - (έκδ. Γ. Βαλέτα, σελ. 323 )-εντόπισα ένα πολύ ωραίο και διδακτικό επεισόδιο, που διαδραματίζεται κατά την Αγιασμένη Επανάσταση του ΄21. Το διηγείται ο Γεώργιος Τερτσέτης-τι σπουδαίος άνθρωπος- σε λόγο του στις 25 Μαρτίου του 1855, στην τότε Βουλή των Ελλήνων. Το μεταφέρω, ως έχει:

«Κύριοι ακροαταί, εις τα 1822 πολεμιστής, στρατιώτης περίφημος επήγε εις σεβάσμιον πνευματικόν να ξομολογηθεί, να μεταλάβει.

Εξωμολογήθη ο πνευματικός του ευχήθη, τον εχαίδευσεν, αλλά του είπε: δεν ημπορώ να σε δώσω μεταλαβιά.

-Διατί;

-Χύνεις αίμα ανθρώπινο...!

Ωργίσθη ο στρατιώτης και έτρεξε παραπονούμενος εις τον επίσκοπον Μεθώνης. Του είπε όσα λέγει ο πνευματικός , ο στρατιώτης ήτο θυμώδης. Τον ήκουσεν ο επίσκοπος. Την Κυριακή του λέγει, ήσου (=να είσαι) εις την λειτουργίαν, ήσου πλησίον μου.

Ήλθε η Κυριακή, ψάλλεται η λειτουργία. Ο Δεσπότης εις την μεσινή θύρα, εις την ώρα της μεταλαβιάς, κρατώντας το δισκοπότηρο, φωνάζει τον στρατιώτη.

Έλα, του λέγει, πάρε, κράτει το δισκοπότηρο, μετάλαβε με τα ίδια σου τα χέρια, τα χέρια σου είναι πλέον αθώα, πλέον ευεργετικά εις την πατρίδα από τα εδικά μας. Ημείς οι ιερείς δεόμεθα τον Ύψιστο με τη φωνή, εσύ, σταίνοντας τα στήθη σου, εις τα βόλια του εχθρού».

Κείμενο που μοσχοβολάει ευωδία λευτεριάς, τα άνθη τα μυρίπνοα της αρχοντικής Ορθοδοξίας μας. Λόγια όμως που διδάσκουν και σήμερα, την γενιά την δικιά μας που είναι για τα... πανηγύρια. (Στα μέρη μου, στην αλίπληκτο Πιερία, λέμε μια «νόστιμη» παροιμία: «Η ψείρα μας στον Έλυμπο και μεις στα πανηγύρια». Δηλαδή η φτώχεια και η δυστυχία μάς έχει αφανίσει και μεις ασχολούμαστε με τις προστυχιές και τις παλαβομάρες των «καντιποτένιων», όπως τους ονόμαζε τους πολιτικάντηδες, ο πατριδοφύλακας στρατηγός Μακρυγιάννης).

Στο επεισόδιο του «Ιερού Αγώνος» που μας διέσωσε ο Τερτσέτης, διαβάζουμε για το πώς σώθηκε το δούλον Γένος κατά την μακραίωνη αιχμαλωσία στους Σαρακηνούς. (Αναζητώντας κάποτε την ετυμολογία της λέξεως Σαρακηνός, βρήκα στο βιβλίο του Ν. Βασιλειάδη "Ισλάμ-Ορθοδοξία", σελ. 85 το εξής αξιοσημείωτο. Ο  Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός έγραφε ότι «Σαρακηνούς τους Ισμαηλίτας καλούσιν, ως εκ της Σάρρας κενούς διά το ειρήσθαι υπό της  Άγαρ τω αγγέλω: Σάρρα κενήν με απέλυσεν»).

Σκοτάδι ψηλαφητό έπεσε και σήμερα πάνω στην πατρίδα μας, τα εντάλματα του Ευαγγελίου ανατρέπονται και ποδοπατούνται τα παιδιά μας, μέσω της ελεεινής εκπαίδευσης, τα ξεμυρώνουν και τα ξεβαπτίζουν, μας κυβερνούν άνθρωποι χειρότεροι και από τους Τούρκους. Κι αν αυτό φαίνεται υπερβολικό διαβάζω τα λόγια του Παπουλάκου: «Είναι ντροπή μας, ένα Γένος που με το αίμα του πύργωσε τη λευτεριά του, που πορπάτησε τη δύσκολη ανηφοριά, να παραδεχτεί πως δεν μπορεί να πορπατήσει στον ίσιο δρόμο άμα ειρήνεψε κι ότι δεν ξέρουμε μεις να σιγυρίσουμε το σπίτι, που με το αίμα μας λευτερώσαμε, αλλά ξέρουν να το σιγυρίσουν εκείνοι που δεν πολέμησαν, εκείνοι που δεν πίστεψαν στον αγώνα, εκείνοι που πάνε να μας αποκόψουνε από το Χριστό και πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά άλλων αφεντάδων που΄ναι πιο διαμονισμένοι από τους Τούρκους. Γιατί και κείνα που σεβάστηκε ο Τούρκος, τ’ άθεα γράμματα τα πετάνε και πάνε να τα ξεριζώσουνε... Τ΄ άθεα γράμματα υφαίνουνε το σάβανο του Γένους. Αυτά λοιπόν τα γράμματα θα μάθουμε στα παιδιά μας;» (Κ. Μπαστιά, ο Παπουλάκος, Εκδοτική Αθηνών, 1997, σελ. 145-146).

Ήρθε η ώρα, τα άθεα γράμματα, μας έριξαν στην σκλαβιά άλλων αφεντάδων πιο δαιμονισμένων από τους Τούρκους. Ψηφίζονται νόμοι που μας αποκόπτουν από τον Χριστό, που ξερριζώνουν όσια και ιερά, που υφαίνουν- φοβεροί λόγοι - το σάβανο του πάλαι ποτέ Ορθόδοξου Γένους των Ελλήνων, που ακυρώνουν την επανάσταση του ΄21. Διακόσια χρόνια μετά βαδίζουμε ολοταχώς για ιστορική ευθανασία... εκτός αν...

Εκτός αν μιμηθούμε τους ηρωϊκούς προγόνους μας. Τι μας διδάσκει το κείμενο του  προλόγου με τον περίφημο πολεμιστή και τον άγιο Επίσκοπο Μεθώνης;

Ο αγωνιστής είχε πνευματικό και εξομολογείτο για να μεταλάβει.

Εν μέσω επανάστασης, με τους Τούρκους να θερίζουν, να τηγανίζουν το Ρωμαίικο, με σφαγές, αρπαγές και γενοκτονίες, η μετάνοια δεν έλειπε.

«Για της πατρίδος την ελευθερίαν 

για του Χριστού την πίστιν την αγίαν 

γι΄αυτά τα δύο πολεμώ...».

Πολεμούσαν και μετανοούσαν, γι’αυτό ήταν Αγιασμένη η Επανάσταση. Τι προκοπή να περιμένει κανείς σήμερα όταν άθεα απολειφάδια νομοθετούν και ψηφίζουν, με χέρια και ποδάρια, νόμους που μόνο σε πολιτείες Σοδόμων και Γομμόρων αρμόζουν;

Μετά την νίκη στο Βαλτέτσι ο μεγάλος Κολοκοτρώνης, θα πει στα παλλικάρια του: (Ήταν Παρασκευή 13 Μαΐου 1821).

«Πρέπει να νηστεύσωμεν όλοι διά δοξολογίαν εκείνης της ημέρας και να δοξάζεται αιώνας αιώνων έως ου στέκη το έθνος, διότι ήτον η ελευθερία της πατρίδος». Τέτοιοι άνθρωποι που μοσχοβολούν σαν το Τίμιο Ξύλο μας έσωσαν. Με άθεους, μασόνους, με καταδιεφθαρμένους πολιτικούς «το έθνος δεν στέκη». «Επλήσθη η γη αδικίας απ΄αυτών...». (Γεν. 6,13).

Τι σπουδαία μορφή και ο Επίσκοπος!! "Ημείς οι ιερείς δεόμεθα τον Ύψιστο με την φωνή". Και προσευχή για την σωτηρία του Γένους, αλλά και όταν ήταν ανάγκη έπιαναν τα στουρναροντούφεκα και γίνονταν καπετάνιοι. Οι ιερείς, ο κλήρος είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του έθνους. Αν υποταχθεί στα θηρία, η Ελλάδα τέλειωσε. Το σχολείο πλέον αλώθηκε, δεν θα μείνει τίποτε όρθιο "από τα παλιά, δικά μας πλούτη". (Παλαμάς). Είμαστε σε δουλεία, σε ύπουλη σκλαβιά χειρότερη κι απ΄των Τούρκων και απ’ των Φράγκων. Το ράσο είναι η αφανής εθνική σημαία του Γένους. Να θυμηθεί η εκκλησία ότι πάντοτε είναι ελληνοσώτειρα. Ως πότε μια χούφτα αφεντάδων πιο δαιμονισμένων από τους Τούρκους θα μας καταστρέφουν;

Να κλείσω με κάτι που διάβασα στο βιβλίο "Μονοτονικό , εμπειρία 24 ετών", έκδοση της Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος. Διαβάζουμε για ένα γεγονός που το άκουσε και το είδε ο Κ. Βάρναλης. Μιλά για τον Ψυχάρη, που ήθελε να διαλύσει την γλώσσα μας με τις ιδεοληψίες του.

«Ο Ψυχάρης ήρθε στην Ελλάδα πολλές φορές. Στα 1925 ήρθε για τελευταία φορά. Έδωσε στο θέατρο «Απόλλων» πολλές διαλέξεις. Κανένας δεν φανταζόταν πόσος κόσμος θα γέμιζε ασφυκτικά την πλατεία και τους εξώστες. Ο Ψυχάρης βγήκε στη σκηνή με φράκο και γεμάτος παράσημα. Έρριξε μια ματιά στο ακροατήριο κι άρχισε την διάλεξή του μ’αυτήν την κουβέντα: «Βλέπω δασκάλους, βλέπω φοιτητές, βλέπω κυρίες, βλέπω αξιωματικούς, μα δεν βλέπω κανέναν παπά. Δείχτε μου ένα παπά να κατεβώ να του φιλήσω το χέρι. Αυτά τα λόγια δεν ήταν δημοκοπία. Πραγματικά ο Ψυχάρης πίστευε πως δεν θα μπορούσε να κερδίσει το έθνος, αν δεν κέρδιζε πρώτο το σχολειό και ύστερα την εκκλησία».

Το σχολείο το κέρδισαν...Για την Εκκλησία μάς κανοναρχεί ο άγιος Χρυσόστομος: "Τοιούτον έχει μέγεθος η Εκκλησία· πολεμουμένη vικά. Επιβουλευομένη περιγίνεται· υβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται· δέχεται τραύματα, και ου καταπίπτει υπό των ελκών. Κλυδωνίζεται αλλ’ ου καταποντίζεται· χειμάζεται, αλλά ναυάγιον ουχ υπομένει. Παλαίει, αλλ’ ουχ ηττάται· πυκτεύει, αλλ’ ου νικάται".

http://aktines.blogspot.gr

Π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ: ΛΙΒΑΝΙΣΤΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ

π. Διονύσιος Ταμπάκης

ΑΦΟΥ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ να σπάσουν τα φτερά των παιδιών μας.

Αφού βάλανε μπρος τ’αλέτρι για να αποκόψουν και ευνουχίσουν τα 15χρονα.

Τώρα μεγαλουργούν και πάλι θέλοντας διακαώς με νόμους και υπο-νόμους να μαστουριάσουν με χασίς και αποχαζέψουν το όσο μυαλό έμεινε στην νεολαία…

Στο δικό τους λοιπόν χασισολολίβανο «εις οσμήν δυσωδίαν δαιμονικής» ας τους λιβανίσουμε με το δικό μας Ορθόδοξο λιβάνι ,λιβάνι καλό κι’ αγιορείτικο…
Και να τώρα 3 ωραίες ιστορίες που έχω να σας λέω:

1η Η κυρία Γεωργία, ράφτρα γνωστή εκεί στην παλιά Κοκκινιά με την μικρασιάτικη πύρινη ευλάβεια ,καρδιά φιλόξενο αρχονταρίκη για όλη την γειτονιά.

Ή θα έραβε ή θα προσεύχονταν στις λιβανοκαπνισμένες δεκάδες εικόνες που’χε στο προσφυγικό κελάκι της.

Κάθε Πάσχα το λοιπόν τόση ήταν η χαρά της που έπαιρνε το μαγκάλι, το γέμιζε όλο κάρβουνα και ύστερον του’ριχνε από πάνω 5 κιλά λιβάνι να μοσχομυρίσει όλη η γειτονιά μα και να φύγουν οι κακούργοι οι δαιμόνοι .

2η Ευλαβής Καλόγηρος , όταν ήτανε μαθητής και περνούσε ο καρνάβαλος απ’την γειτονιά του στον Πειραιά, δεν λησμονούσε να ανάβει την ψησταριά του πατέρα του που είχε στο μπαλκόνι και να βάζει με την σακούλα αγιασμένο λιβάνι από Ασκητάδες .Έτσι κάποτε όπου περνούσε από κάτω ο καρνάβαλος πήρε μία θαυμαστή τούμπα όπου απέλιπεν «εις τα εξ ‘ων συνετέθη».

Να και άλλη μία στορία από την Κρήτη :

«-Παπαγάννη , να σου πω μια κουζουλάδα μου καλή που κάμω; Γροίκα.

-Είντα κάμεις Τον ρώτηξε ο Κρητικός Παπάς.

-Να! σίμα και απέναντι απ΄το σπιτικό μου μένει μια αντρογυναίκα Ξυριζαία , όπου αποξυρίζει και τον μύστακά της ,από αυτές τις αντίχριστες τις αναποδοκουλτουριάρες πανάθεμά τες.

-Και το λοιπόν ;

-Όταν γιαγέρνω τ’απόγευμα απ΄την δουλειά και τούτη πορίζει στο μπαλκόνι της να καπνίσει τσιγάρο μαζί με την συντρόφισσά της, εγώ παίρνω ΄ένα κεραμίδι και αφού το κάμω γεμίδι από καρβουνάκια και μοσχολίβανο μετά ανάβω τον ανεμιστήρα που κατέχω και ξαμώνω όλο τον καπνό επάνω στον οντά της. Μετά αφού με διαβολοστέλει κλείεται ντελόγο μέσα και έτσι την κάμω ζάφτι και την νηματίζω μια χαρά.

Έτσα το λοιπόν σου λέγω ετούτη μαντινάδα:

«Λιβάνι βάνω στη φωτιά που φτάνει εις τ’ αόρη.

Να γίνουν κάργα, χαλασιά, των ‘ξαποδών οι νόμοι .»

ΛΙΒΑΝΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!

https://ellasnafs.blogspot.gr

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017,εκπομπή "ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΑΜΑΤΑ" ΤΟΥ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ 4Ε, την οποία παρουσιάζει και επιμελείται ο δάσκαλος και θεολόγος Δημήτρης Νατσιός, με καλεσμένο τον καθ. Παιδαγωγικής της θεολογικής σχολής του ΑΠΘ κ. Ηρακλή Ρεράκη, με θέμα "οι φάκελοι του μαθήματος των Θρησκευτικών". Στην εκπομπή παρουσιάζονται οι επίμαχες σελίδες των βιβλίων του Δημοτικού, που προκαλούν πολλές αντιδράσεις γονέων και εκπαιδευτικών.

http://aktines.blogspot.gr

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Μαρτυρία Χρυσοπούλου Ιωάννου, Αρχιτέκτονος από την Αλεξανδρούπολη:

«Είμαι παντρεμένος με την Σιοντοπούλου Ευανθία και έχομε τρία παιδιά. Πριν από μερικά χρόνια όταν ο γυιός μου Χρήστος ήταν τριάμισι χρόνων, συνήθιζε βλέποντας την μητέρα του να θυμιάζη το σπίτι, να την ακόλουθή και να θυμιάζη (υποτίθεται) και ο ίδιος με την ξύλινη κουδουνίστρα του, η οποία έμοιαζε με θυμιατό, όλο το σπίτι επαναλαμβάνοντας το «Κύριε ελέησον».

Κάποια μέρα ενώ θύμιαζε κατά την συνήθεια του με το παιχνίδι του, παρέλειψε να θυμίαση την γωνιά του σαλονιού όπου βρισκόταν η τηλεόραση. Αυτό το πρόσεξε η γυναίκα μου και τον ρώτησε γιατί δεν θυμιάζει το σαλόνι. Ο Χρήστος απάντησε εντελώς φυσικά ότι αυτός ο ξένος πού κάθεται πάνω στην τηλεόραση δεν του επιτρέπει να θυμιάση εκεί. «Μα ποιος ξένος, Χρήστο», τον ξαναρωτά η γυναίκα μου. 

«Νά, αυτός καλέ μαμά, πού κάθεται πάνω στην τηλεόραση, δεν τον βλέπεις»; 

Ο Χρήστος έβλεπε με τα καθαρά μάτια της ψυχής του τον διάβολο καθήμενο πάνω στην τηλεόραση και τον οποίο μάλιστα ενωχλούσε το υποτιθέμενο θυμίαμα του Χρήστου.

Μετά από συζήτηση του παραπάνω γεγονότος με τον Πνευματικό μας πατέρα βγάλαμε την τηλεόραση από το σπίτι μας. 

Ασκητές μέσα στον κόσμο, εκδόσεως Ιερού Ησυχαστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», 630 88 Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής, σελ. 375-376

ΝΑΤΑΛΙΑ ΛΙΟΝΑΚΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΓΙΑΤΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΑ ΑΠΟ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΦΩΣ

«Δεν ακολούθησα το δρόμο του Θεού από ερωτική απογοήτευση ούτε από κατάθλιψη, τον ακολούθησα επειδή με πλημμύριζε από χαρά και φως ο Χριστός».

Αυτά ήταν τα λόγια της Ναταλίας Λιονάκη στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη όταν την είχε συναντήσει στο σπίτι της στο Παγκράτι, την περίοδο που όλοι την κυνηγούσαν για να μιλήσει στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Οι δύο γυναίκες είχαν καθίσει για ώρες μαζί στον καναπέ του σπιτιού της Ναταλίας όπου είχε βρεθεί για λίγες ώρες ώστε να δει τη μητέρα της που ήταν ασθενής΄.

Η Ναταλία τότε έλεγαν όλοι ήταν σαν χαμένη, όμως η Ναταλία δεν ήταν καθόλου σαστισμένη απλώς είχε παραδώσει την ζωή της, στο θέλημα του Θεού προσπαθώντας να κόψει το δικό της θέλημα όπως λένε στην μοναστική ζωή και είχε βάλει στόχο να αξιωθεί να την δεχθούν στον Μοναχισμό.
Στα χέρια της κρατούσε πάντα το κομποσκοίνι κι έλεγε την ευχή: «Κύριε Χριστέ ελέησόν με».
«Έχω πάντα τον Χριστό στο μυαλό μου και κάνω πάντα νοερή προσευχή.
Δεν με θλίβει τίποτα μόνο νιώθω την χαρά που προσεύχομαι και προσπαθώ με την προσευχή να μην αποσπώ το νου μου.»

Η Ναταλία έδινε απαντήσεις πνευματικές σε όσους την ρωτούσαν για την επιλογή της αλλά κανείς δε μπορούσε να καταλάβει αν δεν είχε σχέση με το Θεό τι σήμαιναν τα λόγια της.
Η Ναταλία ταπεινώθηκε, έδωσε τα υπάρχοντά της στον κόσμο, μελέτησε πατερικά κείμενα, έμαθε να διαβάζει ακολουθίες και το σημαντικότερο; 

Έκανε παρακλήσεις στην Παναγία και γονάτιζε στην Παναγία προσφέροντάς της πλούσια τα δάκρια της μετάνοιάς της.

https://proskynitis.blogspot.gr

Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ: «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ» - «ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ»!

Θαρραλέα θέση για το νομοσχέδιο-έκτρωμα σχετικά με το δικαίωμα αλλαγής φύλου από την παιδική ηλικία των 15 ετών, έλαβε ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ Παπανθηναϊκός, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Με δυο ποσταρίσματά του στο instagram, αναφέρθηκε στον εξευτελισμό της ελληνικής κοινωνίας που επιχειρούν κάποιοι.

Στο πρώτο λοιπόν απ’ αυτά ανέβασε μια φωτογραφία με στίχους από τον εθνικό ύμνο και τη συνόδευσε με το μήνυμα: «Πρώτα ήρθε το ξεπούλημα της Πατρίδας στους ξένους… ακολούθησε η απαξίωση της Θρησκείας… και τέλος ήρθε το χτύπημα στην Οικογένεια… ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ»!

Και λίγο αργότερα δημοσίευσε νέα φωτογραφία που απεικονίζει τον χάρτη της Ελλάδας και αναφέρει: «Ζητείται Κολοκοτρώνης. Μπουρλότο στη λογική, στα πρέπει και στα μη». 
πηγή: www.pronews.gr

Ο Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ: "ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ"

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΦΥΛΟΥ, ΤΟ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ

ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ 14.10 ΚΑΙ ΕΞΗΣ

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟ Η ΣΤΗ ΝΟΣΗΡΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 15η  Οκτωβρίου  2017

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟ Ή ΣΤΗΝ ΝΟΣΗΡΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ;

     

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα της ανθρωπίνης φύσεως, για να την ξεχωρίζει από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο, είναι η έμφυτη στροφή και κλίση προς το θείον, ο πόθος δηλαδή του ανθρώπου να στραφεί να επικοινωνήσει και να λατρεύσει κάποιο υπέρτατο όν, το Θεό, από τον Οποίο προέρχονται τα πάντα, ορατά και αόρατα και στον οποίο οφείλει την ύπαρξή του.

Το φαινόμενο της θρησκευτικότητας στον άνθρωπο το συναντούμε από αρχαιοτάτων χρόνων, ακόμη και στους πιο πρωτόγονους και απολίτιστους λαούς, καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορικής πορείας της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα. Φυσικά από την έμφυτη αυτή νομοτελειακή πραγματικότητα, δεν εξαιρείται ο σύγχρονος άνθρωπος, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως κατ’ εξοχήν θρησκευόμενος, ανεξάρτητα από τη μορφή της θρησκευτικότητας που βιώνει. Βεβαίως αυτή η έντονη απροσδόκητη στροφή στη θρησκευτικότητα του συγχρόνου ανθρώπου προκαλεί την έκπληξη και την απορία πολλών άθεων και υλιστών της εποχής μας, οι οποίοι αδυνατούν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα: Πως είναι δυνατόν να υπάρχει σήμερα αναβίωση της θρησκευτικότητας μετά την σαρωτική κυριαρχία πλήθους υλιστικών και αντιθρησκευτικών ιδεολογιών και κοσμοθεωριών, όπως ο Άθεος υπαρξισμός, ο μηδενισμός, ο ιδεαλισμός, ο μαρξισμός, ο νιτσεϊσμός, ο φροϋδισμός, ο δαρβινισμός, κλπ., καθ’ όλη τη διάρκεια του 20^ου αιώνος; Και κάτι ακόμη. Πως συμβαίνει αυτό το παράδοξο: Ο σύγχρονος άνθρωπος να γίνεται όλο και πιο θρησκευόμενος,  ενώ όλες οι παρά πάνω ιδεολογίες και φιλοσοφικά συστήματα, προοδευτικά, να εκμηδενίζονται και σήμερα να ανήκουν πλέον στο παρελθόν; Να έχουν τεθεί στο περιθώριο της ιστορίας και χρήσιμες μόνον για τη μελέτη των ειδικών, μη έχοντας να προσφέρουν πλέον τίποτε το ουσιαστικό στον σύγχρονο κόσμο;

       Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η κατάρρευσή τους άφησε ένα τεράστιο υπαρξιακό κενό, μια χαώδη άβυσσο, στον σύγχρονο άνθρωπο, την οποία φιλοδοξεί να αναπληρώσει μια νέα «κυρίαρχη» ιδεολογία σε παγκόσμιο επίπεδο, η ιδεολογία της «Νέας Εποχής», ή μάλλον η «νέα πνευματικότητα», όπως την χαρακτηρίζουν κάποιοι, της οποίας κύριο γνώρισμα είναι το δόγμα του θρησκευτικού συγκρητισμού. Μέσα στα πλαίσια αυτής της νέας κοσμοθεωρίας,  καμία θρησκεία και καμία φιλοσοφική θεωρία δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια, αλλά μόνο ένα μέρος της. Όλες οι θρησκείες καλούνται να συνεισφέρουν το «μερίδιό» τους για να βρεθεί ολόκληρη την αλήθεια. Ο σύγχρονος άνθρωπος, βλέποντας έκθαμβος να συγκλίνουν όλες οι θρησκείες στην δημιουργία ενός νέου θρησκευτικού μορφώματος, αυτού της Πανθρησκείας, δεν φαίνεται πρόθυμος να αναπτύξει και να διατυπώσει μια νέα φιλοσοφική κοσμοθεωρία περί Θεού, ανθρώπου και κόσμου, διότι καταλαβαίνει ότι αυτό είναι μια ματαιοπονία.

     Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα «Εποχή» (21-5-2017), του κ. Δημήτρη Παπανικολάου, με τίτλο: «Έξι λόγοι για την στροφή στον θρησκευτικό συντηρητισμό». Ο αρθρογράφος επιχειρεί σ’ αυτό να ερευνήσει την απροσδόκητη και ακαταλαβίστικη για τους σύγχρονους αθέους διανοητές ανάπτυξη της θρησκευτικότητας, την οποία βλέπει ως στροφή προς τον θρησκευτικό συντηρητισμό. Γράφει: «Η Νεωτερικότητα χαρακτηρίστηκε από την εμπεδωμένη πίστη των ανθρώπων ότι η ζωή τους μπορεί να αλλάξει και ότι πλέον είναι στα χέρια τους. Ωστόσο, στην εποχή της νεοφιλελεύθερης μετανεωτερικότητας καλλιεργήθηκε η ιδέα πως η ζωή μας δεν μπορεί να αλλάξει, παρόλο που συνεχίζει να είναι στα χέρια μας. Ή μήπως μπορεί να αλλάξει, αλλά είναι στο αόρατο χέρι της Αγοράς να αποφασίσει γι αυτό;». Και συνεχίζει: «Σήμερα την Ιστορία διεκδικούν τρεις διεκδικητές: νεοφιλελεύθεροι, «συντηρητικοί» οπαδοί της Νεωτερικότητας, και θρησκευόμενοι οπαδοί της προνεωτερικότητας (φορείς της μεσαιωνικής ιδέας ότι «η ζωή μας μπορεί να αλλάξει, αλλά είναι στο χέρι του Θεού»)». Είναι ολοφάνερο πως ο αρθρογράφος βλέπει τα πράγματα από την σκοπιά της αθέου κοινωνιολογίας και της οικονομικής επιστήμης. Προφανώς κατανοεί την χρεωκοπία των ανθρώπινων ιδεολογιών, αλλά την αποδίδει σε οικονομικούς παράγοντες, δηλαδή στην επικράτηση τουΝεοφιλελευθερισμού, στο κυρίαρχο σήμερα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, με τις γνωστές και οδυνηρές κοινωνικές και πολιτικές του προεκτάσεις. Δεν θα διαφωνήσουμε απόλυτα μαζί του, αλλά θα προσθέσουμε πως ο Νεοφιλελευθερισμός πήγασε από την ακόρεστη δίψα του σύγχρονου ανθρώπου για συσσώρευση υλικού πλούτου. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στους μεγιστάνες των μεγάλων πολυεθνικών τραστ, αλλά και στον απλό άνθρωπο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έθεσε ως ύψιστο ιδανικό του την απόκτηση όσο το δυνατόν περισσότερου πλούτου, δύναμης, ηδονής, κοινωνικής προβολής και επιβολής.

      Προφανώς δε διαφωνούμε μαζί του για τους τρεις «διεκδικητές» της Ιστορίας, τους θιασώτες του Νεοφιλελευθερισμού, του Συντηρητισμού και της θρησκευτικότητας. Μόνο που αυτοί οι «διεκδικητές» είναι «μπερδεμένοι» στην σύγχρονη κοινωνική Βαβέλ και ιδίως στο δυτικό κόσμο. Βλέπουμε για παράδειγμα στην Αμερική νεοφιλελεύθερους και συντηρητικούς να στηρίζονται από θρησκευόμενους και οι ίδιοι να στηρίζουν την ιδεολογία τους σε θρησκευτικές δοξασίες. Αναφερόμαστε στις χιλιάδες προτεσταντικές «εκκλησίες», οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στους ηγέτες αυτών των ρευμάτων. Ακόμα και στο Λευκό Οίκο: θυμίζουμε πως ο προ προηγούμενος Πρόεδρος των Η.Π.Α. μελετούσε την Αγία Γραφή και την συμβουλεύονταν, ενώ παράλληλα κήρυσσε τον πόλεμο στο Ιράκ, με βάση την «μελέτη» των αγίων Γραφών! Αμέτρητοι προτεστάντες πάστορες και «εκκλησίες» κηρύσσουν τις πιο απίθανες «μεσσιανικές» επαγγελίες για την «μετατροπή της γης σε παράδεισο», όπως λ.χ. η Εταιρεία Σκοπιά, των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ή των Μορμόνων. Χιλιάδες άνθρωποι παρασύρονται και εναποθέτουν τις ελπίδες τους σ’ αυτές.

     Παράλληλα το ρεύμα της «Νέας Εποχής  του Υδροχόου», τείνει να συμπεριλάβει ολόκληρη την ανθρωπότητα στη νέα θρησκεία, την Πανθρησκεία, η οποία θα λύσει, κατά τους προωθητές της, τα μεγάλα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Επαγγέλλεται ένα νέο ευαγγέλιο το  «ευαγγέλιο» του αρχαικάκου Όφεως, του διαβόλου, ο οποίος υπέβαλε στο πρωτόπλαστο ζεύγος την ιδέα της αυτοθεώσεως, (Γεν.3,5). Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα χρειάζονται πια το Θεό, για να γίνουν θεοί κατά χάριν, όπως ήταν προορισμένοι, αλλά θεοί με τις δικές τους δυνάμεις. Αυτό άλλωστε αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη δόγματα της «Νέας Εποχής»: «Θεός προσωπικός δεν υπάρχει, Θεός είσαι εσύ», φτάνει να το συνειδητοποιήσεις! Και πως θα το πραγματοποιήσεις; Με τη μαγεία και τις«απόκρυφες δυνάμεις της φύσεως», δηλαδή μέσω του διαβόλου και των αγγέλων αυτού! Αλλά πως θα φτάσουμε στο «ποθούμενο», δηλαδή στη «μαγευτική» θρησκεία της «Νέας Εποχής»; Με την συνένωση όλων των θρησκειών και θρησκευτικών δοξασιών σε ένα παγκόσμιο σχήμα, την Πανθρησκεία! Μεγάλη απόδειξη αυτού του στόχου οι σύγχρονοι πυρετώδειςΔιαχριστιανικοί και Διαθρησκειακοί διάλογοι και συναντήσεις!

        Αυτή είναι δυστυχώς η θρησκευτικότητα του σύγχρονου ανθρώπου, η οποία «στοιβάζεται» αόρατα και αθόρυβα στην ψυχή του, για να καλύψει τα τρομερά και αβυσσώδη πνευματικά του κενά. Γράφει ο αρθρογράφος: «Η αλήθεια είναι ότι άνθρωποι και συλλογικότητες που αντιμετώπιζαν υπέρτερες δυνάμεις, καθώς και ένα ζοφερό παρόν και μέλλον, δύσκολα αντιστάθηκαν στις αποκαλυψιακές ιδέες». Συμφωνούμε πως το σημερινό ζοφερό παρόν και μέλλον ευνοεί την υιοθέτηση τέτοιων «αποκαλυψιακών ιδεών», οι οποίες θωπεύουν τον ατομισμό, τον ηδονισμό και τον ευδαιμονισμό του σύγχρονου ανθρώπου.

     Στη συνέχεια τονίζει: «Ο Νίτσε στα τέλη του 19ου αιώνα έγραψε ότι η ανθρωπότητα τους δύο επόμενους αιώνες θα προσπαθεί να βρει ένα νόημα που να πηγάζει από αυτή την ίδια, όχι από Θεούς και άλλα δαιμόνια. Από ό, τι φαίνεται δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά». Ο αρθρογράφος είναι ειλικρινής. Ομολογεί την παταγώδη αποτυχία του αθεϊσμού να «αλλάξει τον κόσμο». Μάλιστα εμείς θα προσθέταμε ότι, αντί να τον καλυτερεύσει, τον οδήγησε σε χειρότερες καταστάσεις. Φτάνει να αναφέρουμε τα εγκλήματα του διαφωτισμού στη Γαλλική Επανάσταση, τους δύο φονικούς παγκοσμίους πολέμους και τα εκατομμύρια των θυμάτων του «μαρξιστικού παραδείσου», τα οποία έγιναν εν ονόματι της επιστήμης και βέβαια ερήμην του Θεού!

     Στη συνέχεια προσθέτει: «Η επιστροφή της θρησκευτικότητας συμβαδίζει με την αδυναμία της Δύσης να παράξει νέες σημασίες, γεγονός που είχε εντοπίσει ο Καστοριάδης ήδη από τη δεκαετία του ‘80». Συμφωνούμε πως ο σημερινός δυτικός άνθρωπος είναι αδύναμος να παράξει νέες ιδέες, διότι είναι εγκλωβισμένος σε αδιαπέραστα στεγανά πνευματικής αφασίας, τα οποία αναλύσαμε παραπάνω. Σήμερα. κυρίαρχο λόγο έχει η νοσηρή θρησκευτικότητα, η οποία πνίγει κάθε δυνατότητα του συγχρόνου ανθρώπου να απεγκλωβιστεί από αυτή. Κι’ αυτό, διότι έτσι το θέλουν εκείνοι, οι οποίοι κινούν τα νήματα της πολιτικής και της οικονομίας και χαράσσουν το μέλλον της «νέας ανθρωπότητας». Το ομολογεί και ο αρθρογράφος: «Η πολυπλοκότητα της σύγχρονης ζωής και η επίταση αυτής στην εποχή του πολλαπλασιασμού της πληροφορίας γιγάντωσε το γνωστικό χάος στο οποίο ζούμε, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να νιώθουν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν ούτε στοιχειωδώς την πραγματικότητα μέσα στην οποία καλούνται να δράσουν. Η ύπαρξη ενός κέντρου ή μιας αρχής που να συγκροτεί (και άρα να απλοποιεί) τη χαοτική πραγματικότητα φαντάζει βολική λύση. Ο Θεός αναμφίβολα μπορεί να παίξει, να ξαναπαίξει ή να συνεχίσει να παίζει αυτό το ρόλο. Το ίδιο και κάθε λογής θεωρίες συνωμοσίας». Μόνο που εδώ ο Θεός, δεν είναι ο αληθινός Τριαδικός Θεός, αλλά η παραφθαρμένη εικόνα του Θεού από τον δυτικό αιρετικό Χριστιανισμό, Παπισμό και Προτεσταντισμό και ο απρόσωπος «θεός», η χρηστικότητα της «Νέας Εποχής», πολύ βολικές εικόνες του Θεού για τον σύγχρονο άνθρωπο.

     Στη συνέχεια ο αρθογράφος αναφέρεται στο φαινόμενο Ισλάμ και στην αλματώδη διείσδυσή του στις σύγχρονες κοινωνίες, με το γνωστό βίαιο τρόπο. Το αποδίδει στους οικονομικούς πόρους των ισλαμικών κοινωνιών, οι οποίοι χρηματοδοτούν το εξτρεμιστικό Ισλάμ, στην πτώση του αραβικού εθνικισμού και στις αμαθείς μάζες των αραβικών λαών. Νομίζουμε ότι είναι πολύ επιφανειακή αυτή η προσέγγιση, η οποία δε μπορεί να εξηγήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο των δυτικών κυβερνήσεων στην πτώση του αραβικού εθνικισμού και στην αρωγή τους για την ανάπτυξη του ισλαμικού εξτρεμισμού. Δε μπορεί να εξηγήσει το πρωτόγνωρο στην ανθρώπινη ιστορία φαινόμενο της μετανάστευσης αποκλειστικά μουσουλμάνων στις δυτικές χώρες και από χώρες, όπου δεν υπάρχει πόλεμος και εμφύλιες διαμάχες, όπως η περιοχή του Μαγκρέπ. Δε μπορεί να εξηγήσει επίσης τη φρικιαστική πρόβλεψη ότι σε λιγότερο από τρεις δεκαετίες οι χριστιανοί θα είναι μειοψηφία στην Ευρώπη!   

     Και καταλήγει: «Όπου επιτρέπεται στο λαό να εκφραστεί ελεύθερα, αυτός το κάνει μέσα από τη δική του γλώσσα: τη θρησκεία». Όντως σωστή παρατήρηση, από έναν προφανώς μη θρησκευόμενο, αλλά ειλικρινή άνθρωπο. Η ανελευθερία που εφάρμοσαν οι διάφορες εκδοχές και  μορφές του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και αθέου ουμανισμού, κατέπνιξαν κυρίως το δικαίωμα του ανθρώπου να πιστεύει και να λατρεύει ελεύθερα τον Θεό του. Ομολογεί σαφέστατα πως αυτό που ονομάζουμε «πρόοδο», υπήρξε και είναι (όπου είναι), συνώνυμο με την τυραννία. Βλέπε διώξεις των μαρξιστικών καθεστώτων κατά της Εκκλησίας και των πιστών, με εκατομμύρια θύματα τον 20^ο αιώνα. Μέσα από τους ποταμούς των αιμάτων και τις σύγχρονες κατακόμβες, μετά την κατάρρευση των κόκκινων μαρξιστικών τυραννικών καθεστώτων αναδύθηκε ένας νέος κόσμος, η εύρωστη Ορθοδοξία, η οποία κυριαρχεί στις χώρες του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού».

      Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι μαζί με τη στροφή προς τη νοσηρή θρησκευτικότητα, υπάρχει και η στροφή προς την υγιή θρησκευτικότητα και μάλιστα προς την Ορθοδοξία, την μόνη σώζουσα πίστη. Όπως αναφέραμε, στις χώρες των πρώην μαρξιστικών καθεστώτων, η Ορθόδοξη Εκκλησία ζει ημέρες θριάμβου. Αλλά και σε άλλες χώρες, ακόμα και σε κατ’ όνομα «χριστιανικές» η δίψα για την Ορθοδοξία μας είναι μεγάλη. Με χαρά και αγαλλίαση πληροφορηθήκαμε πως στην «παπική» Λατινική Αμερική, ολόκληρες επαρχίες ασπάζονται την Ορθοδοξία μας. Ας μην ξεχνάμε την πρόρρηση του σύγχρονου αμερικανού οσίου Σεραφείμ Ρόουζ, πως η«θρησκεία του μέλλοντος θα είναι η Ορθοδοξία» και του μακαριστού μεγάλου άγγλου βυζαντινολόγου Στήβεν Ράνσιμαν πως «η θρησκεία του 21^ου αιώνα θα είναι η Ορθοδοξία»! 

      Περαίνοντας την ανακοίνωσή μας συνοψίζουμε τα εξής: Συμφωνούμε με τον αρθρογράφο ότι στην ταραγμένη εποχή μας έχει αποτύχει η προσπάθεια του ανθρώπου να αυτοπραγματωθεί με τις δικές του δυνάμεις. Ιδιαίτερα έχει καταρρεύσει ο ουτοπικός αθεϊστικός «μεσσιανισμός», φέρνοντας τα αντίθετα αποτελέσματα: οδηγώντας το σημερινό άνθρωπο στην θρησκευτική πίστη και την εναπόθεση της ελπίδας του στο Θεό! Επισημάναμε ότι  αυτή η στροφή προς τη θρησκευτικότητα δεν είναι υγιής, αλλά νοσηρή, διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με στροφή προς τον αληθινό Τριαδικό Θεό, που μας αποκάλυψε ο Σαρκωμένος Λόγος Του, αλλά με στροφή προς τον θρησκευτικό κυκεώνα του συγκρητισμού της «Νέας Εποχής». Για μας ο Ιησούς Χριστός είναι, (πρέπει να είναι), ο μοναδικός σωτήρας και λυτρωτής μας και η αγία Του Εκκλησία, το πνευματικό θεραπευτήριο των ψυχών μας. Δεν έχουμε ανάγκη από θρησκείες, αλλά από σωτηρία, την οποία μας χαρίζει ο Θεάνθρωπος Χριστός μας, ο Οποίος είναι «χθές και σήμερον, ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ.13,8) και ως εκ τούτου οι όροι: συντήρηση, προνεωτερικότητα, προοδευτισμός, νεωτερικότητα, μετανεωτερικότητα, νεοφιλελευθερισμός, κλπ είναι εγκόσμια σχήματα, με ημερομηνία λήξεως, τα οποία δεν μπορούν να καθορίσουν, ούτε την πίστη μας, ούτε την πορεία μας. Ο κόσμος δεν θα αλλάξει με τοιούτου είδους πεπερασμένα σχήματα, ούτε με μαγικούς τρόπους και ευχολόγια, αλλά με τον αγώνα το δικό μας και τη χάρη του Θεού! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.gr