ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ "ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ"!

Μεγαλώσαμε με εκείνο το «Τι θα πει ο κόσμος», Και όχι τι θα πει ο Χριστός

Και είπε ο αδελφός: «Τι σημαίνει κόσμος; »

Κόσμος είναι – απάντησε ο Γέροντας, να ικανοποιούν οι άνθρωποι τα σαρκικά τους θελήματα, το να νομίσει κανείς ότι μένει παντοτινά στη ζωή αυτή. Και να καυχιέται γι΄αυτά που αφήνει πίσω του.

To μεγαλύτερο πρόβλημα του σύγχρονου χριστιανού. Ο «κόσμος» και τα θέλω του, αποτελεί εμπόδιο στο Θέλημα του Θεού. Αλλά και τον σκοπό της ζωής μας… Την καθαρότητα της καρδιάς, την θεραπεία των παθών μας, την ένωση μαζί Του δια των Άκτιστων ενεργειών Του, την θέωση και σωτηρία της ψυχής μας.
Θεωρίες δύσκολες θα μου πείτε τώρα…Έχετε δίκιο θα σας απαντήσω. Βλέπεται μεγαλώσαμε με εκείνο το «Τι θα πει ο κόσμος», Και όχι τι θα πει ο Χριστός …

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ Η ΑΛΗΘΙΝΗ! Ο ΜΕΝΩΝ ΕΝ ΕΜΟΙ ΚΑΓΩ ΕΝ ΑΥΤΩ!

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ Η ΑΛΗΘΙΝΗ

4 μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ' ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε. 

5 ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. 

6 ἐὰν μή τις μείνῃ ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσι, καὶ καίεται. 

7 ἐὰν μείνητε ἐν ἐμοὶ καὶ τὰ ρήματά μου ἐν ὑμῖν μείνῃ, ὃ ἐὰν θέλητε αἰτήσασθε, καὶ γενήσεται ὑμῖν. (Ιωάννη 15,4-7)

Μετάφραση

4 Μείνετε ενωμένοι μ’ εμένα, κι εγώ θα μένω ενωμένος μ’ εσάς. Καθώς το κλήμα δε δύναται να φέρει καρπό από τον εαυτό του αν δε μένει ενωμένο με την άμπελο, έτσι ούτε εσείς αν δε μένετε ενωμένοι μ’ εμένα. 

5 Εγώ είμαι η άμπελος, εσείς τα κλήματα. Όποιος μένει ενωμένος μ’ εμένα κι εγώ με αυτόν, αυτός φέρει καρπό πολύ, γιατί χωρίς εμένα δε δύναστε να κάνετε τίποτα. 

6 Αν κάποιος δε μένει ενωμένος μ’ εμένα, πετιέται έξω σαν το κλήμα και ξεραίνεται, και τα συνάζουν και τα ρίχνουν στη φωτιά και καίγονται. 

7 Αν μείνετε μέσα μου και τα λόγια μου μείνουν μέσα σας, ζητήστε ό,τι θέλετε και θα σας γίνει. 

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΟΤΑΝ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Όταν η δύναμη του αγίου Πνεύματος κυριαρχήσει στην ψυχή και την καθοδηγεί, τότε, αντί των γραπτών εντολών και των νόμων των θείων Γραφών, πιάνουν ρίζες και βλασταίνουν στην καρδιά οι εντολές του αγίου Πνεύματος. Και τότε διδάσκεται ο άνθρωπος μυστικά, από το άγιο Πνεύμα, και δε χρειάζεται πια τη βοήθεια των γραμμένων λόγων των θείων Γραφών, οπότε η μνήμη των λόγων του Θεού παραμένει αβλαβής, μακριά από τον κίνδυνο της πλάνης και της λήθης.

ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: Η ΨΥΧΗ ΟΤΑΝ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ!

Άγιος Αντώνιος: Όπως το έμβρυο όταν βγει από την κοιλιά της μητέρας του πρόωρα δεν μπορεί να επιβιώσει, έτσι και η ψυχή όταν βγει από το σώμα χωρίς να έχει φτάσει στη γνώση του Θεού με την ενάρετη ζωή της, δεν μπορεί να σωθεί ή να ενωθεί με το Θεό.

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟΜΕΝΕΙ, Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Για όσους αμαρτάνουν μία και μόνη δικαιολογία απομένει μετά τα αμαρτήματα, η εξομολόγησις των αμαρτημάτων.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ!

Παναγία μου, είσαι η μόνη ελπίδα μου!

Βοήθησέ με!

Σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου

για όσες φορές σου ζήτησα βοήθεια

και προσέτρεξες στο πλευρό μου!

ΤΗΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ!

Tην υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην ημάς εκ της κατάρας, την Δέσποιναν του κόσμου ύμνοις τιμήσωμεν.

Την τιμιωτέρα των Χερουβίμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως, Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ, ΧΑΙΡΕ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ!

Θεοτόκε Παρθένε, Χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ, εὐλογημένη, σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

ΔΕΥΤΕ ΠΙΣΤΟΙ ΑΓΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΑΝΥΜΝΗΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ!

Απολυτίκιον Ήχος α΄. Εν τη γεννήσει…

Δεύτε πιστοί αγαλλόμενοι ανυμνήσωμεν την Παναγίαν Παρθένον, ρέει γαρ εκ της εικόνος αυτής Μύρον ευωδιάζον.Δεύτε το θάυμα τιμήσωμεν και την Παρθένον προσκυνήσωμεν και ποιήσωμεν δεήσεις εκτενείς ίνα ρύση υμάς ποικίλων περιστάσεων.

Β' ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

1 Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 

2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 

3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 

4 ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, 

5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, 

6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· 

7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 

8 ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. 

9 ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· 

10 ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. 

11 ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. 

12 βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. 

13 νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.   

Α' Κορινθίους κεφ. 13

Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ Η ΟΔΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ἰδοὺ ἐγὼ δέδωκα πρὸ προσώπου ὑμῶν τὴν ὁδὸν τῆς ζωῆς καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ θανάτου· (Ιερεμίας 21,8).

Μετάφραση: Ιδού, εγώ έχω θέσει ενώπιόν σας την οδόν της ζωής και την οδόν, που οδηγεί στον θάνατον. 

ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝ: ΜΑΘΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ!

Αββάς Ποιμήν: Μάθε στην καρδιά σου να εφαρμόζει αυτά που διδάσκει η γλώσσα σου.

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΦΙΛΟΘΕΪΤΗΣ: ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!

Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Μέσα εις τας θλίψεις υπάρχει ο Χριστός και εις την ανάπαυσιν το πνεύμα του διαβόλου, που είναι η αιτία όλων των κακών. 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΟΥΤΕ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΜΠΤΗ, ΟΥΤΕ Η ΦΡΟΝΗΣΗ ΣΟΥ ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Ούτε η δικαιοσύνη σου να είναι άκαμπτη, ούτε η φρόνησή σου περίπλοκη. Παντού το μέτρο είναι το άριστο.

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ: ΟΠΩΣ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ, ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗ!

Είπε γέρων: Όπως τα καράβια που κινδυνεύουν εκπέμπουν σήμα κινδύνου συνεχώς, έτσι πρέπει να λέει και ο άνθρωπος συνεχώς την ευχή. Κύριε Ιησού Χριστέ Ελεησον με.

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: ΑΣ ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΩΣ!

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Ἂς μὴν ἀκολουθοῦμε τὸ δρόμο τῆς ἀπογοητεύσεως, διακήρυττε, κτυπώντας χαρούμενα τὸ πόδι του στὸ ἔδαφος. Ὁ Χριστὸς τὰ νίκησε ὅλα. Ἀνέστησε τὸν Ἀδάμ. Ἔδωσε πάλι στὴν Εὔα τὴν ἀξιοπρέπειά της. Ἐθανάτωσε τὸν θάνατο.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΕΧΗ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΧΟΣ!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να έχη μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να ξέρετε ότι του λείπει ο Θεός.

Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονή τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια. Ο άνθρωπος, όταν έχη ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτεται τί του δίνει ο Θεός κάθε μέρα και χαίρεται τα πάντα. Όταν όμως είναι αχάριστος, με τίποτε δεν είναι ευχαριστημένος γκρινιάζει και βασανίζεται με όλα.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΟΝΟ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Τα ωραία συνοδεύονται με πόνο, αλλά κι ο πόνος βγάζει στη χαρά. Το τριαντάφυλλο βγάζει αγκάθι και το αγκάθι τριαντάφυλλο. Συνήθως το ουράνιο τόξο, υψώνεται ύστερα από τη μπόρα. Πρέπει να προηγηθούν οι καταιγίδες, για να ξαστερώσει ο ουρανός.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Η καρδιά σας νά είναι απλή, όχι διπλή καί ανειλικρινής, αγαθή κι όχι πονηρή καί ιδιοτελής. Τήν απλή καί αγαθή ψυχή όλο τήν επιζητούν, αναπαύονται σ΄ εκείνη, τήν πλησιάζουν χωρίς φόβο, χωρίς υποψία. Καί η ίδια ζεί μέ εσωτερική ειρήνη, έχει αγαθή σχέση μ΄ όλους τους ανθρώπους καί μ΄ όλη τήν κτίση.