ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΜΗ ΙΔΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΣΑΝΤΕΣ!

Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες. Ιωάννης 20,29)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ

O ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ «ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ»!

O Οικουμενισμὸς αμφισβητεί

και πάλι το «Θαύμα του Αγίου Φωτός»!

Γράφει ὁ κ. Νικόλαος Ζαχαριάδης, Θεολόγος – Συγγραφεύς, Πρόεδρος τῆς ΠEΘ Ν. Ἠλείας

1. Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ

Τὸ Ἅγιο Φῶς στὰ Ἱεροσόλυμα, ποὺ βγαίνει κάθε Μ. Σάββατο, εἶναι τὸ «Θαῦμα τῶν Θαυμάτων!!!». Δυστυχῶς καὶ πάλι ἀσεβεῖς – ἄθεοι καὶ ἄπιστοι ἀκόμα καὶ κάποιοι μεμονωμένοι κληρικοὶ ἢ σχισματικοὶ ἢ καθηρημένοι κοροϊδεύουν ἀπὸ τηλεοράσεως, ὅτι ἀνάβουν μὲ σπίρτα (φωτιὰ) τὸ Ἅγιο Φῶς. Ντροπή!!! Γιατί γίνεται αὐτὸ τὴν Μ. Τεσσαρακοστή; Κάθε χρόνο τὰ ἴδια; Ἀθεΐα καὶ ἀπὸ κληρικούς; ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ…

Ἡ τελετὴ τοῦ Ἁγίου Φωτὸς γίνεται χωρὶς ἀναμμένα κεριά, μάλιστα μέσα σ’ ὅλη τὴν ἐκκλησία, δὲν ὑπάρχει καντήλι ἢ κερὶ ἀναμμένο… Γύρω ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο, ὁ κόσμος εἶναι μαζεμένος, ὁ ἕνας πάνω στὸν ἄλλον, ὅπως σ’ ἕνα μεγάλο θέαμα, συν­ωστισμὸς παντοῦ…Ὅλοι κρατοῦν μία δέσμη ἀπὸ κεριὰ (33 στὸν ἀριθμὸ) σύμφωνα μὲ τὰ χρόνια τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ πάνω στὴ γῆ. Βρίσκονται μέσα σὲ μία ἀμήχανη προσμονή!!! Ἡ πομπὴ τῶν κληρικῶν κυκλώνει τρεῖς φορὲς τὸν Πανάγιο Τάφο. Ὁ Πανάγιος Τάφος τοῦ Κυρίου μας εἶναι σφραγισμένος ἀπὸ τὸ προηγούμενο βράδυ μὲ τὴν αὐστηρὴ ἐπίβλεψη τῆς ἰσραηλινῆς ἀστυνομίας. «Τὸ Φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν…» (Ἰω. κεφ. 1, στίχ. 5). Ἀφοῦ γίνουν τρεῖς περιφορές, στὴν τρίτη ἀποσφραγίζεται ἡ πύλη τοῦ Παναγίου Τάφου καὶ ὁ Πατριάρχης εἰσέρχεται, πιάνει μὲ τὸ χέρι του τὸ βαμβάκι, πάνω ἀπὸ τὴν πλάκα τοῦ Παναγίου Τάφου, ποὺ εἶναι ἀναμμένο μὲ φῶς (φωσφορίζον), τὸ ὁποῖο δὲν καίει καὶ μὲ αὐτὸ βγαίνει ἔξω πρὸς τὸ πλῆθος. «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι». Μόλις βγεῖ τὸ Ἅγιο Φῶς, ὅπως τὸ εἶδα, εἶναι γαλάζιο καὶ τὰ πρῶτα 20 λεπτὰ δὲν καίει καθόλου, μετὰ ἀποκτᾶ καύση!!! Ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός, μὲ διαβεβαίωσε ὅτι τὰ πρῶτα 20 λεπτὰ τὸ Ἅγιο Φῶς εἶναι ΑΚΤΙΣΤΟ!!! ΑΚΤΙΣΤΟ!!! Ὅπως ἀκριβῶς ὁ Θεάνθρωπος καὶ Λυτρωτής μας Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ Ὄρος Θαβὼρ ἔδειξε γιὰ λίγο στοὺς μαθητές του Πέτρο, Ἰάκωβο καὶ Ἰωάννη τὸ ἀστραποβόλο φῶς τῆς Θεότητος καὶ τὴ δόξα ΤΟΥ, ἔτσι καὶ τώρα ὁ Ἀναστημένος μας Χριστὸς στέλνει μία ἀκτίνα τῆς δικῆς ΤΟΥ δόξας ποὺ εἶναι τὸ «ΑΓΙΟ ΦΩΣ», πάνω στοὺς συγκεντρωμένους Ὀρθοδόξους, ποὺ βρίσκονται πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου (στὸ μυστικὸ Δεῖπνο τῆς Ἀναστάσεως). Τὸ ΑΓΙΟ ΦΩΣ!!! φωνάζουν… Τὸ ΑΓΙΟ ΦΩΣ βγαίνει ὑπὸ μορφὴ τοξοειδῶν λάμψεων – κατευθύνσεων καὶ πλημμυρίζει τὸ χῶρο τοῦ Πανίερου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ὅπου ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κρατώντας τὸ Ἅγιο Φῶς μὲ τὰ 33 κεριὰ ἐπισφραγίζει τὸ «Θαῦμα τῶν Θαυμάτων». Τὸ ΜΕΓΑ!!! Μὲ τὴν Θεία Λειτουργία τοῦ Μ. Σαββάτου καὶ μὲ τὶς καμπάνες ποὺ χτυποῦν συνεχῶς χαρμόσυνα… Σ’ αὐτὴν τὴν ἀνεκλάλητη χαρά, τὸν ἐνθουσιασμό, τὰ δάκρυα συγκινήσεως ὅλοι ἀναφωνοῦμε μὲ ἱερὸ πόθο: «Ὢ Πάσχα τὸ Μέγα καὶ ἱερώτατον Χριστέ…!!!»

2. ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΔΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ

Τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτὸς τὸ ἔζησα 4 φορὲς ὅταν ἐπισκέφθηκα τὰ Ἱεροσόλυμα. Τὰ ἴδια εἶδα κάθε φορά. Εἶδα ἔντονα τὶς γαλαζόλευκες ἀστραπές. «Ἐπίστευσα διὸ ἐλάλησα» (Ψαλμὸς 115, 1). Οἱ μαρτυρίες περὶ τῆς γνησιότητας τοῦ Ἁγίου Φωτὸς εἶναι χιλιάδες… γιατί ὁ πιστὸς Ὀρθόδοξος χριστιανός, εἶναι ἄξιος τοῦ μακαρισμοῦ τοῦ Κυρίου μας ποὺ βροντοφώναξε: «Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες» (Ἰω. κεφ. 20. στίχ. 29). Σὲ πολλοὺς ἡ ἀμφιβολία γιὰ τὸ θαῦμα ἦταν ἔκδηλη!!! Μάρτυρες τοῦ φοβεροῦ σημείου!!! Μακάριος = εὐτυχισμένος. Εἶδα τὸ Ἅγιο Φῶς νὰ βγαίνει μὲ μορφὴ μπάλας στρογγυλῆς καὶ νὰ γυρίζει γύρω – γύρω ἀπὸ τὸ ἱερὸ κουβούκλιο καὶ νὰ ἀνάβουν ἀμέσως ὅλα τὰ καντήλια. Ἔκλαιγα ἀπὸ συγκίνηση… καὶ δόξαζα τὸν Σταυρωθέντα καὶ Ἀναστάντα Κύριό μας!!!

3. ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ

Ὅταν τὸ 1579 μ.Χ. δὲν ἄφηναν τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων νὰ πάρει τὸ Ἅγιο Φῶς, αὐτὸ ἔσχισε τὴν κολώνα ποὺ τὴν βλέπουμε μέχρι σήμερα!!! Τότε ὁ χότζας ἀπὸ τὴ λάμψη τοῦ Ἁγίου Φωτὸς φώναξε: «Μέγας ὁ Θεὸς τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν» φώναξε ἀπὸ τὸ τζαμί!!! Τόν χότζα, ἀφοῦ διαπληκτίστηκε μὲ Μωαμεθανοὺς γιὰ τὸ Ἅγιο Φῶς, τὸν ἔρριξαν ἀπὸ τὸν μιναρὲ κάτω στὴν εἴσοδο τοῦ Παναγίου Τάφου. Ὁ χότζας ἐνδόμυχα σὰν νὰ εἶπε τὸ ἁγιογραφικό: «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ» (Μᾶρκ. κεφ. 9, στίχ.24). Ὁ χότζας ὁμολόγησε τὸ θαῦμα καὶ εἶναι μάρτυρας καὶ Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας ΜΑΣ μὲ τὸ ὄνομα Τοῦνομ. Ἡ μνήμη τοῦ χότζα τοῦ Ἁγίου Τοῦνομ ἑορτάζεται τὴν 18η Ἀπριλίου. Τὰ λείψανά του σήμερα βρίσκονται στὴ Μονὴ τῆς Μεγάλης Παναγιᾶς στὰ Ἱεροσόλυμα κοντὰ στὸ Γολγοθᾶ, γι’ αὐτὸ ἐρωτῶ. Τί ἔχουν νὰ ποῦν γι’ αὐτὸ οἱ θρασύτατες μονάδες, παπάδων ποὺ ἀμφισβήτησαν τὸ Ἅγιο Φῶς καὶ σκανδάλισαν τὸν ὀρθόδοξο ἑλληνικὸ λαό; Τὸ ἄκουσαν!!! Τὸ εἶδαν!!! Πρέπει νὰ ὑποστοῦν κυρώσεις… Κατασκανδάλισαν τοὺς πάντες, ἀφοῦ ἀκούστηκε καὶ ἀπὸ τηλεοράσεως…

Ὑπάρχουν 42 ἱστορικὲς μαρτυρίες ἀδιαμφισβήτητες περὶ τοῦ θαύματος τοῦ Ἁγίου Φωτὸς ἀπὸ τὸν 9ο ἕως τὸν 16ο αἰῶνα καὶ ἀπὸ Ὀρθοδόξους Ἄραβες, Μουσουλμάνους, Παπικούς, Προτεστάντες καὶ ἄθεους ποὺ πίστευσαν κ.λπ.

Ἡ Μαρτυρία τοῦ χότζα τοῦ Ἁγίου Τοῦνομ ἔγινε τὸν 16ο αἰῶνα τὸ 1579 μ.Χ γιὰ τὸν κίονα ποὺ διερράγη καὶ ἀνεφλέγη διὰ τοῦ Ἁγίου Φωτός. Ἔτσι οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀκόμη καὶ ρασοφόροι κατατροπώνονται…..γιατί ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ἕνα ἀκάθαρτο πνεῦμα κατὰ τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη. Μὲ αὐτὴν ἐκτυλίσσεται ἡ 5η Σταυροφορία γιὰ Νέα ἅλωση τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν… Ὁ Οἰκουμενισμὸς ἀποσκοπεῖ στὴν νοθεία τῆς Πίστεως, στὸ Θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.

4. «ΜΗ ΠΛΑΝΑΣΘΕ, ΘΕΟΣ

ΟΥ ΜΥΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ» (Γαλ. κεφ. 6ο, στίχ. 7)

Δυστυχῶς, σὲ μεγάλες γιορτὲς οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις πολεμοῦν τὴν Ἁγία μας Ὀρθοδοξία, μὲ σκοπὸ νὰ κλονίσουν τὴν Πίστη μας. Δυστυχῶς ἀκόμα καὶ ρασοφόροι, ὅ,τι καὶ νὰ λένε πάντοτε ἐμφώλευε καὶ ἕνας Ἰούδας προδότης. Μὲ τοὺς προδότες ἔπεφταν τὰ κάστρα. Τὸ κάστρο τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας, ἂν καὶ πολεμεῖται καὶ ἐκ τῶν ἔσω, εἶναι ἀπόρθητο, γιατί εἶναι Ἅγιο καὶ Πανάγιο!!! Ἀκούσαμε ὑποσχέσεις γιὰ κάθαρση τῆς Ἐκκλησίας… δὲν εἴδαμε τίποτα. Κάθαρση σ’ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς Ἱερωσύνης, γιὰ ἀνηθικότητα, ἀπιστία, ἀναλήθεια, ἀπάτη, αἵρεση κ.λπ. Ὁ Μ. Βασίλειος καθήρεσε 30 ἀνάξιους ἐπισκόπους. Ὁ ἱ. Χρυσόστομος ξήλωσε 70 Ἀρχιερεῖς. Κληρικοὶ ἀμφισβητοῦν τὴν πίστη μας, τὰ θαύματα. Γιατί; Μάτια δὲν ἔχουν νὰ δοῦν τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός; «Ὢ γενεὰ πονηρὰ σημεῖον ἐπιζητεῖ…» (Ματθ. κεφ. 16, στίχ. 4). Ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους μας, συναγελάζονται μὲ αἱρετικοὺς καὶ διαφοροποιοῦνται ἀπὸ τὴν γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων γίνονται ἐπίορκοι καὶ δὲν ὀρθοτομοῦν τὴν ἀλήθεια!!! Τότε ἰσχύει «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πρξ. Κεφ. 5, στίχ. 29)

Πρέπει νὰ ἔχουμε θερμὴ πίστη, ὅπως οἱ Προφῆτες, Ἀπόστολοι, Πατέρες καὶ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. «Πρόσθες ἡμῖν Κύριε πίστιν» (Λουκ. κεφ. 17 , στίχ. 5) θερμὴν καὶ ἀκράδαντον.

Τὶς ἀλήθειες τοῦ Χριστοῦ ΜΑΣ, ὅπως τὸ «ΑΓΙΟ ΦΩΣ», δὲν ἔχει κανένας δικαίωμα νὰ τὶς ἐμπαίζει… νὰ τὶς θίγει… γιατί δὲν εἶναι δικές του… «Νὰ ξεχάσουμε ὅτι ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ ΜΑΣ, δὲν εἶναι ἰδιοκτησία μας, νὰ τὴν κάνουμε, ὅ,τι θέλουμε…» (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς). Γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας κηρύττει ἀγάπη, ἀλλὰ ἐν ἀληθείᾳ καὶ Ὀρθοδοξίᾳ… Ὅ,τι παρέλαβε μᾶς τὰ παραδίδει γνήσια, ἀκέραια, ἀλώβητα «τέλεια καὶ ὁλοκληρωμένα καὶ ἐν μηδενὶ λειπόμενα» (Ἰακ. Κεφ. 1, στίχ. 4) ὅσα παρέλαβε. Ἔτσι ἡ Ἐκκλησία μας πολεμᾶ ἀνυποχώρητα κάθε αἵρεση, ἀναλήθεια, κακοδοξία καὶ πλάνη ποὺ παραμορφώνει τὴν ἀλήθεια ποὺ μᾶς παρέδωκε…

Ἐμεῖς δὲν ἀποτειχιζόμεθα… μένουμε μέσα στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ τοὺς τὰ ψάλλουμε σὲ ἦχο βαρὺ διατονικό, ἐναρμόνιο!!! Ἀσυμβίβαστοι σὲ θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ!!!

«Λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦ­μεν·» (Α΄ Κορ. κεφ. 4, στίχ. 12 – 13).

ΜΗΠΩΣ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ; «ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΥΣ…»

Μὲ ἀγωνιστικὸ ἐν Χριστῷ χαιρετισμό.

Καταθέτω ἀγανακτισμένος καὶ ἀνθίσταμαι διαμαρτυρόμενος γιὰ τὴν κατάντια…

ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΣ

orthodoxostypos

http://aktines.blogspot.com

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ!

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;

Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;

Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.

Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.

Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.

ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ!

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.

Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ- ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

«Μου αναπτέρωσες πολύ το κουράγιο και μ’ έκανες να σκιρτώ από χαρά γιατί, αφού μου ανήγγειλες τα δυσάρεστα, πρόσθεσες τη φράση, που πρέπει να λέμε σε όλα όσα συμβαίνουν, λέγοντας: Δόξα λοιπόν τω Θεώ για όλα (Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν). Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που την λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης. Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης. Μην παύσεις να την λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό. Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη. Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά. Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…»

[Απ’ την 193 Επιστολή του]

Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή!

ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ, Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!

Μην το βάζεις κάτω ο Θεός είναι δίπλα σου. Και ότι και αν σου συμβαίνει θα σου δώσει την δύναμη να το ξεπεράσεις. 

ΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Ας αγωνιστούμε να μείνουμε στον δρόμο του Θεού.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ- ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ Ο ΥΪΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

ΚΥΡΙΕ, ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΘΕΛΩ, ΑΛΛ' ΟΠΩΣ ΕΣΥ!

πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο· πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ᾿ ὡς σύ. (Ματθαίος 26,39).

Μετάφραση: Πατέρα μου, αν είναι δυνατό, ας παρέλθει από αυτό εμένα το ποτήρι. Όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως εσύ.

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΡΚΟΣ, Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος είναι ο συγγραφέας του δεύτερου ομώνυμου ευαγγελίου. Ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η μητέρα του ήταν μια ευσεβής γυναίκα από την Ιερουσαλήμ, στο σπίτι της οποίας μαζεύονταν χριστιανοί για να προσευχηθούν (Πράξ. 12,12). Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα.

Το ιουδαϊκό του όνομα ήταν Ιωάννης. Το όνομα Μάρκος ήταν ρωμαϊκό και το πήρε σύμφωνα με τη συνήθεια που υπήρχε τότε να έχουν δύο ονόματα. Μ' αυτό το όνομα έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο (Πράξ. 12,12,25. 15,27).
  

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Ότι γνωρίζουμε με βεβαιότητα για τον Μάρκο προέρχεται από άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης και την εκκλησιαστική παράδοση. Κατά τους αρχαίους αλλά και κατά τους νεώτερους χρόνους επικράτησε η υπόθεση ότι ο Μάρκος είναι εκείνος, που, όπως αναφέρει ο ίδιος στο Ευαγγέλιο του, κρατούσε "κεράμιον ύδατος" (Μάρκ. 14,13) και oδήγησε τους αποστόλους στον οικοδεσπότη, που φιλοξένησε τον Ιησού για το μυστικό δείπνο (Μάρκ. 14,14). Ακόμη ότι είναι ο Μάρκος εκείνος ο νεανίας που ακολούθησε τον Ιησού μετά τον Μυστικό Δείπνο στον κήπο της Γεσθημανής τυλιγμένος σ' ένα σινδόνι και ότι μετά τη σύλληψη του Ιησού οι υπηρέτες όρμησαν και προς αυτόν. Μα ο νεανίσκος, για να γλιτώσει, άφησε το σινδόνι και έφυγε γυμνός (Μάρκ. 14,51-52).

Ο Μάρκος από πολύ νωρίς μπήκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας, συνοδεύοντας το θείο του Βαρνάβα και τον Απόστολο Παύλο στο πρώτο τους ιεραποστολικό ταξίδι. Ο Μάρκος τους συνόδευσε στην αρχή ως βοηθός και συνεργός (Πράξ. 12,25. 13,5), αλλά αργότερα για άγνωστους λόγους (ίσως εξαιτίας των κοπώσεων) τους εγκατέλειψε στην Πέργη της Παμφυλίας και επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ (Πράξ. 13,13). Το γεγονός όμως αυτό δυσαρέστησε τον Απόστολο Παύλο.

Ο Βαρνάβας και ο Παύλος διαφώνησαν για το αν θα έπρεπε να έρθει μαζί τους στο δεύτερο ιεραποστολικό ταξίδι, καθώς ο Βαρνάβας επέμενε να τον πάρουν, ενώ ο Παύλος δε συμφωνούσε. Αποτέλεσμα αυτής της διαφωνίας ήταν να χωριστούν οι απόστολοι, και ο Βαρνάβας με το Μάρκο να πάνε στη Κύπρο, ενώ ο Παύλος με το Σίλα να ξεκινήσουν την δεύτερη περιοδεία τους η οποία κατέληξε στη Μακεδονία (Πράξ. 15,36-41).

Οι σχέσεις πάντως του Μάρκου με τον Παύλο αποκαταστάθηκαν σύντομα, γιατί ο Παύλος τον θεωρεί "συνεργόν", καθώς βλέπουμε το Μάρκο να βρίσκεται στη Ρώμη κατά την πρώτη φυλάκιση του Παύλου (Κολ. 4,10. Φιλήμ. 24). Μάλιστα αργότερα ο Παύλος ζητάει από τον Τιμόθεο να φέρει το Μάρκο στη Ρώμη γιατί του ήταν χρήσιμος στη διακονία (Β' Τιμ. 4,11), κάτι που δείχνει πως τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν από τους πιο στενούς συνεργάτες του Παύλου. Ο Μάρκος ήταν μαζί με τον Πέτρο στη Ρώμη όταν έγραφε την πρώτη επιστολή του (Α' Πέτρ. 5,13).

Αργότερα εργάστηκε για πολύ καιρό κοντά στον Απόστολο Πέτρο, ο οποίος τον αποκαλούσε "γιο του" (Α' Πέτρ. 5,13), κάτι που δείχνει τη σχέση που είχαν μεταξύ τους.

Διάφορες παραδόσεις για το Μάρκο εμφανίζονται σε εκκλησιαστικούς συγγραφείς. Ο Ιππόλυτος τον ονομάζει "κολοβοδάκτυλον", είτε γιατί είχε δυσανάλογα μικρά δάκτυλα σε σχέση προς το σώμα του, είτε γιατί το ευαγγέλιο του στερείται εισαγωγής και επιλόγου.

Ο Επιφάνιος παραδίδει ότι υπήρξε ένας από τους εβδομήντα μαθητές του Χριστού και ότι ανήκει σ' εκείνους που σκανδαλίστηκαν από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στο ευαγγέλιο του Ιωάννη 6,60-66 για τη βρώση της σάρκας του και τον εγκατέλειψαν.

  

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Κατά την παράδοση, ο Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και τη Βαρβαρία.

Κατά την παράδοση ο Μάρκος ήταν συνοδός του Πέτρου στη Ρώμη και κατόπιν κατέληξε στην Αίγυπτο, ιδρύοντας την εκκλησία της Αλεξάνδρειας, της οποίας υπήρξε ο πρώτος επίσκοπος και την οποία ποίμανε από το 43 μέχρι το 68 μ.Χ.. Η αιγυπτιακή Εκκλησία αποδίδει στον Μάρκο τη συγγραφή μιας από τις αρχαιότερες λειτουργίες της.

ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Ο Μάρκος έγραψε το δεύτερο κατά σειρά Ευαγγέλιο στην Καινή Διαθήκη περί το 65 μ.Χ.. Το Ευαγγέλιό του είναι το συντομότερο από τα τέσσερα Ευαγγέλια και είναι γνωστό σαν το Ευαγγέλιο των θαυμάτων του Ιησού.  Θεωρείται το αρχαιότερο και αποτέλεσε πηγή για τ' άλλα  δύο Συνοπτικά Ευαγγέλια.

Μέσα σ' αυτό ο ιερός ευαγγελιστής, παρόλο που δεν ήταν από τον κύκλο των δώδεκα αποστόλων, έχει συμπεριλάβει αρκετά από τα γεγονότα της ζωής του Κυρίου. Έχει συμπεριλάβει κυρίως τα θαύματα Του, τα Πάθη και την Ανάσταση Του. Από τη διδασκαλία Του παραλείπει την επί του όρους Ομιλία και τις πιο πολλές από τις μακρές ομιλίες του Ιησού Χριστού. Πιο πολύ ο ευαγγελιστής διηγείται αυτά που έκανε ο Κύριος και όχι αυτά που είπε. Και τούτο, γιατί κύριος σκοπός της συγγραφής του ήταν με την έκθεση αυτή των θαυμάτων να αποδείξει τη θεϊκή καταγωγή του Ιησού  και τη δύναμη Του, ιδιαίτερα δια των θαυμάτων. Γι' αυτό και οι αγιογράφοι τοποθετούν δίπλα στον ευαγγελιστή Μάρκο ένα λιοντάρι, που είναι σύμβολο της δύναμης.

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Ο Απόστολος Μάρκος είχε μαρτυρικό θάνατο.  Κάποια μέρα που κήρυττε στην Αλεξάνδρεια, τον άρπαξαν οι εχθροί της πίστεως, οι ειδωλολάτρες, και αφού τον έδεσαν με σχοινιά, τον έσυραν και τον διαπόμπευσαν στους δρόμους της Αλεξάνδρειας, όπου και πέθανε από τα τραύματα του στις πέτρες.

Το άγιο λείψανο του το περιμάζεψαν με πόνο οι Χριστιανοί και το έθαψαν σ' ένα γειτονικό χωριό. Το λείψανό του φυλασσόταν στην Αλεξάνδρεια μέχρι το 828, οπότε μεταφέρθηκε από δύο εμπόρους στη Βενετία και έκτοτε φυλάσσεται στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τη μνήμη του Αποστόλου και Ευαγγελιστη Μάρκου στις 25 Απριλίου.

Ο ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΑΡΘΡΩΝ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

Αλκιβιάδου 6

71207 Ηράκλειο Κρήτης

Τ.Θ. 2223

Ε-mail: pstheologon@gmail.com

Ηράκλειο 15-4-2019

Αριθμ. Πρωτ. 10

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με αφορμή την προτεινόμενη κατάργηση των άρθρων 198, 199 και 201 του Ποινικού Κώδικα ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων

εκφράζει την αντίθεση του και συνάμα την εύλογη απορία του για τη σκοπιμότητα αυτής της ενέργειας. Τα άρθρα αυτά αφορούν στην δημόσια και κακόβουλη βλασφημία των θείων, στην δημόσια και κακόβουλη καθύβριση όχι μόνο της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, αλλά και κάθε θρησκείας που αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, καθώς  και στην περιύβριση νεκρού, όπως αφαίρεση του νεκρού λειψάνου ή της τέφρας ή διενέργεια πράξεων στο νεκρό σώμα που είναι υβριστικές και ανάρμοστες, παραπέμπουν δε στο χώρο της μαγείας και της ερωτικής διαστροφής.

Ο ισχύων Ποινικός Κώδικας, στα συγκεκριμένα άρθρα, τιμωρεί την εσκεμμένη κακή πράξη, τον κακόβουλο σχεδιασμό, αυτόν που αποβλέπει στην ηθική ή στην υλική βλάβη κάποιου. Αλίμονο αν μια Πολιτεία δεν την απασχολεί ο περιορισμός της κακής βούλησης μεταξύ των πολιτών, και μάλιστα, η κακόβουλη προσβολή των ιερών και οσίων τους, όπως συμβαίνει να είναι ο Θεός τον οποίο λατρεύουν και ο αποθανών συγγενής τους. 

Παρενθετικά, αξίζει να επισημανθεί ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία, ανεξάρτητα από τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα υβρίζεται, ευκαίρως ακαίρως, από διάφορους κύκλους που νομίζουν πως έτσι θα αποκτήσουν το χρίσμα του «προοδευτικού». Επίσης, σύμφωνα με έκδοση του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων, του 2016, για τα περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας στην Ελλάδα, από τα διακόσια δεκαπέντε (215) περιστατικά που καταγράφηκαν, τα διακόσια οκτώ (208) έγιναν εις βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και αφορούν τυμβωρυχίες/ νεκροσυλίες, βανδαλισμούς, διαρρήξεις, κλοπές, ιεροσυλίες, εμπρησμούς και λοιπές βεβηλώσεις), ένα (1) εις βάρος Ρωμαιοκαθολικού χώρου, πέντε (5) εις βάρος Εβραϊκών χώρων και ένα (1) εις βάρος Μουσουλμανικού.

Είναι οξύμωρο, το κράτος να θεσπίζει νόμο (4285/2012) για την καταπολέμηση μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας, αλλά να αποποινικοποιεί τις κακόβουλες πράξεις εναντίον των ιερών και των οσίων των πολιτών. Αν λάβουμε δε υπ’ όψιν τα ανωτέρω περιστατικά σε θρησκευτικούς χώρους, τελικά η αποποινικοποίηση φαίνεται πως πλήττει, σχεδόν αποκλειστικά, τους Ορθόδοξους Χριστιανούς πολίτες.

Η αποποινικοποίηση των κακόβουλων πράξεων δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στην Ελλάδα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.  Με βάση την τιμή προς τον θεό, οι άνθρωποι, παγκοσμίως, δημιούργησαν τον πολιτισμό τους. Η ανάδειξη των αξιών της ζωής, καθώς και οι πρώτες γνώσεις των επιστημών από τον σεβασμό προς το θείο δημιουργήθηκαν.

Εύλογο λοιπόν παραμένει το ερώτημα για τη σκοπιμότητα των προτεινόμενων καταργήσεων, εκτός αν μέσω αυτών προετοιμάζεται η απελευθέρωση των μέχρι σήμερα κατώτερων και εκφυλιστικών στάσεων και επιλογών, με σκοπό τη νομιμοποίησή τους ως κατά φύσιν, μολονότι βεβαίως αυτές προσβάλλουν και καταργούν ακόμη και τη στοιχειώδη έννοια του αλληλοσεβασμού.

Η αποποινικοποίηση των εν λόγω πράξεων θα οδηγήσει σε καταδικαστέες πράξεις, όπως η αυτοδικία, η καλλιέργεια έχθρας μεταξύ πιστών διαφορετικού θρησκειακού χώρου, καθώς και σε ανεξέλεγκτες εκφυλιστικές και προσβλητικές συμπεριφορές «αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν» (Εφεσίους 5,12).

Ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων χαιρετίζει το Ανακοινωθέν της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης, η οποία τοποθετεί το πρόβλημα στη θεολογική, ιστορική και πολιτισμική βάση του, και θέτει όλους εμάς, άρχοντες και αρχόμενους, ως πολίτες αυτού το Τόπου, ενώπιον των ευθυνών μας. 

Για το ΔΣ 

Ο Πρόεδρος                                                                           Η Γεν. Γραμματέας

Μιχαήλ Τσακιράκης                                                             Ελένη Βασσάλου    

http://thriskeftika.blogspot.com

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ- ΜΕΓΑ ΕΥΧΕΛΑΙΟ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ!

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ- ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΥΧΕΛΑΙΟ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΓΕΥΣΑΣΘΕ ΚΑΙ ΙΔΕΤΕ ΟΤΙ ΧΡΗΣΤΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!

γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος· μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ᾿ αὐτόν. (Ψαλμός 32,9).

Μετάφραση: Δοκιμάστε προσωπικώς και θα πεισθήτε, ότι ο Κυριος είναι αγαθός και ευεργετικός. Μακάριος είναι ο άνθρωπος, ο οποίος εις αυτόν στηρίζει τας ελπίδας του.