ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ: Η ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΑΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Η πιο σπουδαία ασχολία για τον άνθρωπο είναι η προσευχή! 

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ: Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Άγιος Σεραφείµ της Βύριτσα: Ο Κύριος μπορεί και χίλια χρόνια να περιμένει για να σωθεί έστω και ένας άνθρωπος για να αναπληρωθεί ο αριθμός των αγγέλων που έπεσαν.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Όποιος έχει αληθινή πίστη πρέπει να γνωρίζει πως η πίστη υπάρχει χάριν της σωτηρίας της ψυχής. Όποιος νομίζει πως η πίστη εξυπηρετεί άλλον σκοπό, διαφορετικό από τη σωτηρία, αυτός δεν έχει αληθινή, πίστη – ούτε γνωρίζει την αξία της ψυχής του.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΘΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Όταν κάνουμε συνέχεια προσευχή, θα μας φωτίζει ο Θεός τι να κάνουμε κάθε φορά και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Θα το λέει ο Θεός μέσα μας.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ: Ο ΙΟΥΔΑΣ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΛΗΣΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης: Ο Ιούδας ήταν με το μέρος των μαθητών και ο ληστής με το μέρος των φονιάδων. Και -ω του θαύματος!- σε μια στιγμή πώς άλλαξαν θέση.

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ

Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης

 
Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ. Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου.
 
Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας, ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος.
 
Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.
Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο (σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου) να πατά τον άπιστο Λυαίο. Σήμερα ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Δημητρίου στις 26 Οκτωβρίου.
 
https://www.saint.gr 

ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ ΣΕ ΣΕΝΑΝΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΠΑΡΝΙΕΜΑΙ!

Και σε σαράντα κύματα Χριστέ μου να πλανιέμαι,
την πίστη μου σε Σένανε ποτέ δεν απαρνιέμαι!

ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ!

Μετανοίας ο καιρός…! 

ΔΟΞΑ ΣΟΙ, Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ!

Δόξα Σοι, ο Θεός ημών, δόξα Σοι!

ΑΓΙΟΣ ΑΡΕΘΑΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Αρέθας ο Μεγαλομάρτυρας και οι σὺν αὐτῶ 

Ήταν ένας από τους προύχοντες της πόλεως Νεγράς στην Αιθιοπία επί εποχής Ιουστίνου (518 - 527 μ.Χ.), Ελεσβάαν του Χριστιανού βασιλιά της Αιθιοπίας και Δουναάν του Εβραίου βασιλιά της Ομηρίτιδος. 

Όταν ο βασιλιάς της Αιθιοπίας Ελεσβάαν καθυπέταξε τον Εβραίο βασιλιά Δουναάν, εγκατέστησε φρουρά στην πόλη. Τότε ο Εβραίος βασιλιάς επαναστάτησε, φόνευσε τους φύλακες και εκστράτευσε εναντίον της Νεγράς, την οποία και κατέλαβε σφάζοντας πολλούς Χριστιανούς. Μεταξύ αυτών και τον Αρέθα, ο οποίος, παρά τα γεράματα του, στήριζε τους Χριστιανούς και τους προέτρεπε στο μαρτύριο. 

Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους, Αγάθωνος Φθιώτιδος, Ταξιαρχών Αιγιαλείας και Φανερωμένης Σαλαμίνος και στη Σκήτη Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 24 Οκτωβρίου. 

https://www.saint.gr

ΑΓΙΑ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΗ Η ΜΑΡΤΥΣ

Αγία Σεβαστιανή η Μάρτυς 

Η Αγία Σεβαστιανή καταγόταν από την πόλη Σεβαστή της Φρυγίας και διδάχτηκε τη χριστιανική πίστη από τον απόστολο Παύλο, και πήρε τη θερμότητα και την ανδρεία του διδασκάλου της.

Η Αγία Σεβαστιανή έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και χρησιμοποιούσε τη ζωή της κάθε μέρα για την αλήθεια του Ευαγγελίου (στη Μαρκιανούπολη της Θράκης). Πήγαινε σε σπίτια ειδωλολατρών και είλκυε πολλές γυναίκες απ' αυτούς στους κόλπους της Εκκλησίας. Συνελήφθη γι' αυτό επί αυτοκράτορας Δομετιανού και ηγεμόνος Σεργίου, κακοποιήθηκε και εξεδιώχθη από τον τόπο της.

Έφθασε στην Ηράκλεια της Θράκης όπου πάλι συνελήφθη, από τον ηγεμόνα Πομπηιανό, και φυλακίστηκε. Αλλά η γυναικεία της φύση, ντρόπιασε τους βασανιστές της. Οι υποσχέσεις δεν τη δελέασαν, οι απειλές δεν την έκαμψαν, και κάτω από βαριά μαρτύρια στάθηκε όρθια με όλη της τη γενναιοψυχία. Οι σάρκες της αγίας Σεβαστιανής σχίζονταν, αλλά τα χείλη, όπως και η καρδιά της, εξακολουθούσαν να υμνούν τον Χριστό. Τελικά, η μεγάλη αυτή αθλήτρια της Εκκλησίας μας, παρέδωσε τη ζωή της με τον δια αποκεφαλισμού θάνατο και ετάφη στη Ραιδεστό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Σεβαστιανής στις 24 Οκτωβρίου. 

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ, Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Άγιος Ιγνάτιος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης 

Ο Άγιος Ιγνάτιος έλαμψε με τον σταθερό χαρακτήρα του και με την ισχυρή μορφή του. Ήταν ο νεότερος γιος του βασιλιά Μιχαήλ Α' του Ραγκαβέ και της Προκοπίας, θυγατέρας του αυτοκράτορα Νικηφόρου του Α' και γεννήθηκε το 799 μ.Χ.

Όταν ο Λέων ο Ε' κατέλαβε το θρόνο, έκλεισε τον Ιγνάτιο σε μοναστήρι. Το βασιλοπαίδι δέχτηκε ευχάριστα τη ζωή της ευσέβειας και της αρετής, και αφού αποδεσμεύτηκε τη ζωή των αυλών και των αυτοκρατόρων, προχειρίστηκε μοναχός. Προικισμένος μάλιστα και με άλλα χαρίσματα διέπρεψε σαν ηγούμενος της Μονής του Αρχαγγέλου, η οποία ονομαζόταν του Ανατέλλοντος, ενώ τώρα ονομάζεται του Σατύρου.

Το έτος 846 μ.Χ., όταν βασίλισσα ήταν η Θεοδώρα, διαδέχτηκε στον πατριαρχικό θρόνο τον πατριάρχη Μεθόδιο τον Α' που είχε πεθάνει. Ο Ιγνάτιος έδειξε τον ισχυρό του χαρακτήρα, και στην περίπτωση που ο αδελφός της Θεοδώρας, Βάρδας, παράσυρε το γιο της βασιλέα Μιχαήλ Γ', να εξαναγκάσει τη μητέρα του και τις αδελφές του να γίνουν μοναχές. Τότε ο Ιγνάτιος, αντιστάθηκε να προβεί σε μια τέτοια καταναγκαστική κούρα, γνωρίζοντας βέβαια την επικίνδυνη έχθρα του μοχθηρού Βάρδα. Αλλά και σ' αυτόν τον ίδιο, δεν δέχτηκε να δώσει τη θεία κοινωνία, επειδή συζούσε με τη νύφη του! Όμως, την 23η Νοεμβρίου του 857 μ.Χ., ο Βάρδας εκδικήθηκε. Κατήγγειλε ότι ο Ιγνάτιος συνωμοτούσε κατά του βασιλιά, με αποτέλεσμα ο πατριάρχης να εξοριστεί στο νησί Τερέβινθο. Αλλά όταν ανέλαβε την εξουσία ο Βασίλειος ο Μακεδών, στις 13 Νοεμβρίου του 867 μ.Χ. ο Ιγνάτιος επανήλθε στον πατριαρχικό θρόνο. Πέθανε το 878 μ.Χ. και τον διαδέχτηκε ένας άλλος μεγάλος αστέρας της 'Ορθοδοξίας, ο Μέγας Φώτιος. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Ιγνατίου στις 23 Οκτωβρίου.

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος

 
Η παράδοση αναφέρει ότι ήταν ένας από τους γιους του Ιωσήφ από άλλη γυναίκα, γι' αυτό ονομαζόταν αδελφός του Κυρίου. Η συγγενική του, όμως, σχέση με τον Κύριο δεν είναι ομόφωνα καθορισμένη. Αλλά το γεγονός είναι ότι ο Ιάκωβος ο αδελφόθεος έγινε πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων και είναι αυτός που έγραψε την πρώτη Θεία Λειτουργία της χριστιανικής Εκκλησίας.
Ο Ιάκωβος, λοιπόν, ποίμανε την Εκκλησία των Ιεροσολύμων με δικαιοσύνη, με γενναία στοργή και στερεότητα στην πίστη. Αυτό όμως, εξήγειρε τη μοχθηρία και την κακουργία των Ιουδαίων. Αφού τον έπιασαν, τον έριξαν πάνω από το πτερύγιο του Ναού, και ενώ ακόμα ήταν ζωντανός, τον αποτελείωσαν με άγριο κτύπημα ροπάλου στο κεφάλι.

Έργο του Ιακώβου είναι και η Καθολική Επιστολή του στην Καινή Διαθήκη, στην οποία να τι μας συμβουλεύει, σχετικά με το πως πρέπει να χειριζόμαστε το λόγο του Θεού: «Γίνεσθε ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί, παραλογιζόμενοι ἑαυτούς» (Επιστολή Ιακώβου, α' 22). Δηλαδή να γίνεσθε εκτελεστές και τηρητές του λόγου του Θεού και όχι μόνο ακροατές. Και να μη ξεγελάτε τον εαυτό σας, με την ιδέα ότι είναι αρκετό και μόνον να ακούει κανείς το λόγο.
Τέλος, η μνήμη του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, φέρεται και την Κυριακή μετά την Γέννηση του Χριστού, μαζί με τη μνήμη του Δαβίδ του Προφήτου και Ιωσήφ του μνήστορος, συνοδευόμενη με το ακόλουθο δίστοιχο: «Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ᾿ ἀδελφὸς Κυρίου, τοῦ πάντα τεκτήναντος, ἐν λόγῳ, μάκαρ». Τελείται δε αύτω η Σύναξις εν τω σεπτώ αυτού Ναώ το όντι ένδοθεν της Υπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Χαλκοπρατείοις.
 
https://www.saint.gr 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΙΜΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ!

Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Ἀκοῦμε πολλούς νά λένε : Εἶμαι ἐντάξει, δέν ἔχω κάνει κάποια ἁμαρτία. Εἶναι μεγάλη ἁμαρτία ὅσοι τό λένε αὐτό. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί πλανῶνται καί εἶναι ὁ σατανᾶς μέσα τους καί λένε, ὅτι εἶναι ἐντάξει. Ὁ ἄνθρωπος ἀπό τή στιγμή πού παραδεχθεῖ ὅτι εἶναι ἐντάξει, ἤδη δέν εἶναι ἐντάξει. Οἱ προτεστάντες καί ὅλοι οἱ αἱρετικοί παραδέχονται τέτοια πράγματα ὅτι εἶναι ἐντάξει, ἐνῶ ὁ πραγματικά Ὀρθόδοξος, οὐδέποτε θά παραδεχτεῖ ὅτι εἶναι ἐντάξει καί οὐδέποτε θά πιστέψει ὅτι εἶναι σεσωσμένος, ἀλλά πράττει αὐτό πού λέει ὁ Θεός καί ἐλπίζει στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Οὐδέποτε νά παραδεχτεῖτε καί νά πιστέψετε ὅτι εἶστε ἐντάξει, ποτέ! Αὐτή εἶναι ἡ σωστή στάση, πού πρέπει νά κρατᾶμε στό θέμα αὐτό. Μπορεῖ κάποιος νά μήν ἔχει χέρια, νά μήν ἔχει πόδια καί νά εἶναι σιωπηλός ὅλη τή μέρα καί παρ΄ ὅλα αὐτά νά ἁμαρτάνει θανάσιμα μέ τήν διάνοιά του, μέ τούς λογισμούς του. 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΩ!

Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Ακούς τον άλλον να λέει: Νά πεθάνω για να ησυχάσω! Σοβαρά; Σου έχουν στρωμένο κρεβάτι εκεί που θα πας...! 
Καί ποιός σου εἶπε, ότι είναι τέρμα η ζωή; 
Αυτή η ζωή, έχει τέλος. Ἡ άλλη ζωή δέν έχει τέλος. 
Αυτή η φιλοσοφία δεν ὑπάρχει δυστυχώς σήμερα στούς περισσοτέρους καί πορεύονται μέσα στό σκοτάδι.''

ΑΡΧΙΜ. ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ!

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ...

Η Αγάπη συγχωρεί, υπομένει, πονά, συμπάσχει, χαίρεται, τρελαίνεται, και όλα αυτά με φλόγα. Όταν κάθε σημάδι αυταρέσκιας μέσα μας πεθάνει, και μείνει μόνο η θέληση να δοθούμε ολοκληρωτικά στον πλησίον μας, τότε η ψυχή εντελώς γυμνή καταφλέγεται από ευτυχία και αγάπη, φλογίζοντας όλους όσους είναι γύρω μας.
 
Αγάπη είναι θυσία.
Αγάπη είναι δόσιμο.
Αγάπη είναι πόνος.
Αγάπη είναι χαρά.
Αγάπη είναι ελπίδα.
Αγάπη είναι ανυπαρξία εγωισμού.
Αγάπη είναι ήττα της εμπάθειας.
Αγάπη είναι πίστη.
Αγάπη είναι ταπείνωση.
Αγάπη είναι συντριβή καρδιάς.
Αγάπη είναι συγχώρεση.
Αγάπη είναι ευτυχία.
Αγάπη είναι ολοκλήρωση.
Αγάπη είναι  αρετή αρετών.
Αγάπη είναι σεβασμός του άλλου.
Αγάπη είναι υπομονή.
Αγάπη είναι επιμονή.
Αγάπη είναι φιλανθρωπία.
Αγάπη είναι η πρωτομαγιά της καρδιάς
Αγάπη είναι φως του κόσμου.
Αγάπη είναι η Αλήθεια.
Αγάπη είναι η λύση στα προβλήματα.
Αγάπη είναι το Ατέλεστο Τέλος.
Αγάπη είναι ο Θεός. 

ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Όσιος Φιλόθεος ο Αγιορείτης 

Ο Όσιος Φιλόθεος γεννήθηκε το 1526 μ.Χ. στη Χρυσούπολη της Μακεδονίας (κοντά στην Καβάλα). Οι γονείς του ήταν από κάποια επαρχία Ασιανών της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα από την πόλη Ελατεία. Για το φόβο των Αγαρηνών ήλθαν στην Χρυσούπολη, όπου πέθανε ο πατέρας αφού γέννησε δύο παιδιά. Τα παιδιά αυτά τα άρπαξαν οι Τούρκοι και ο πόνος της μάνας τους Ευδοκίας ήταν μεγάλος και για να τον ελαφρύνει, κλείστηκε σε γυναικείο μοναστήρι.

Κάποτε όμως, σε μια πανήγυρη ενός ανδρικού μοναστηριού συνάντησε τα δύο παιδιά της και με μεγάλη συγκίνηση άκουσε την ιστορία της σωτηρίας των παιδιών της, από τα χείλη του ηγουμένου. Ο Θεόφιλος έτσι ήταν το πρώτο του όνομα, έδειξε μεγάλη προθυμία στο μοναστήρι αυτό και εκάρη μοναχός με το όνομα Φιλόθεος.
Κατόπιν, το 1551 μ.Χ. και σε ηλικία 25 ετών, πήγε στο Άγιο Όρος και συγκεκριμένα στο κοινόβιο της Ιεράς Μονής Διονυσίου, όπου οι ασκητικοί του αγώνες έγιναν παράδειγμα σε πολλούς αδελφούς. Αργότερα, αναζητώντας περισσότερο την ησυχία, προφασιζόμενος ότι ασθένησε και έχασε την ακοή του, αποσύρεται σε σπήλαιο έξω από την μονή. Εκεί ανεδείχθη θαυμαστός ασκητής και νικητής δαιμόνων. Όταν απεκαλύφθη η προσποιητή του ασθένεια, αναγκάσθηκε ν’ αλλάξει τόπο διαμονής, για να μη τον τιμούν. Στη νέα του κατοικία απέκτησε τρεις μαθητές.

Ο Θεός, για τους κόπους του τον αντάμειψε με το προορατικό χάρισμα. Πέθανε ειρηνικά σε ηλικία 84 χρονών (1610 μ.Χ.). Στους μαθητές του είχε δώσει εντολή να μη θάψουν το σώμα του, αλλά να το αφήσουν να το φάνε τα θηρία του δάσους. Ο πανάγαθος Θεός όμως το κατηύγασε με φώς, από το όποιο οδηγούμενος ένας μοναχός, παρέλαβε την κάρα του και την παρέδωσε στους μαθητές του οσίου.

Η κάρα σώζεται μέχρι σήμερα στη μονή της Πέτρας, της επαρχίας Θεσσαλιώτιδος, σε αργυρή θήκη, και απολαμβάνει μεγάλης τιμής από τους πιστούς. Μέρος τού τιμίου λειψάνου του οσίου, το 1972 μ.Χ., μετέφερε ο μακαριστός ηγούμενος αρχιμανδρίτης Γαβριήλ από τη μονή Κορώνης στη μονή Διονυσίου.
Ο βίος του οσίου γράφηκε από τον μοναχό Δανιήλ Διονυσιάτη, αντιγράφοντας παλαιότερο κώδικα, τον όποιο μεταγλώττισε ο μοναχός Αγάπιος Λάνδος (1802 μ.Χ.) και δημοσιεύθηκε αργότερα (Βενετία 1872 μ.Χ.). Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 21 Οκτωβρίου. 

https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ Ο ΜΕΓΑΣ- ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Ἀπολυτίκιον

 
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ἐγκρατείας τὴ αἴγλη λαμπρυνθεῖς τὴν διάνοιαν, ἤστραψας θαυμάτων ἀκτῖνας Ἰλαρίων Πατὴρ ἠμῶν, καὶ γεγονὸς φωστὴρ περιφανής, καὶ στῦλος εὐσέβειας θεαυγῆς, καταυγάζων τὴ ἐνθέω σου βιοτῆ, τοὺς πίστει προσιόντας σοί. Δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σου, πάσιν ἰάματα.

ΟΣΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ Ο ΜΕΓΑΣ

Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας

 
Ο Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας γεννήθηκε το 333 μ.Χ., στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Η κωμόπολη στην οποία ανατράφηκε ονομαζόταν Θαβαθά, πέντε μίλια μακριά από τη Γάζα. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι ειδωλολάτρες. Στην επιθυμία τους να σπουδάσουν όσο γίνεται καλύτερα το γιο τους, έστειλαν αυτόν στην Αλεξάνδρεια.

Εκεί, ο Ιλαρίων γνώρισε τη χριστιανική πίστη, την αγάπησε και βαπτίσθηκε χριστιανός. Έγινε μιμητής του Μέγα Αντωνίου και έμεινε αρκετό καιρό κοντά του. Όταν πέθαναν οι γονείς του, γύρισε στην πατρίδα του, διαμοίρασε στους φτωχούς όλη του την κληρονομιά και πήγε στην έρημο. Εκεί κάποτε συνάντησε ληστές, με τους οποίους είχε τον έξης διδακτικό διάλογο: «Εάν σε συναντούσαν κλέφτες, τον ρώτησαν, τί θα έκανες;» Εκείνος απάντησε: «Τί έχει να φοβηθεί ο γυμνός;». Έπειτα του είπαν: «Αλλά αν σε σκότωναν;». Ο Ιλαρίων απάντησε: «Τόσο το καλύτερο. ο σωματικός θάνατος κλείνει τη νύκτα της παρούσας ζωής και εισάγει στην ανατολή της μέλλουσας ζωής». Οι απαντήσεις του Ιλαρίωνα είχαν σαν αποτέλεσμα τη μετάνοια των ληστών. Ο Ιλαρίων, έλαβε από το Θεό και το χάρισμα να κάνει θαύματα.

Αφού περιόδευσε σε πολλούς τόπους και χώρες, παρέδωσε στο Θεό την ψυχή του, ογδόντα χρονών. Ο Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας έζησε τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του στην Επισκοπή της Πάφου. Το λείψανο του Οσίου δεν έμεινε για καιρό στην Κύπρο. Οι χριστιανοί της Παλαιστίνης, σαν έμαθαν τον θάνατο του οσίου, έστειλαν εδώ τον μαθητή του Ησύχιο, ο οποίος με τρόπο ανέσκαψε τον τάφο. Χωρίς να τον αντιληφθεί κανένας πήρε τα ιερά λείψανα και τα μετέφερε στην Παλαιστίνη. Εκεί οι χριστιανοί τα εναπέθεσαν με ξεχωριστές τιμές στη Μονή του Μαϊουμά. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 21 Οκτωβρίου.
 
https://www.saint.gr 

ΟΣΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ Η ΧΙΟΠΟΛΙΤΙΔΑ

Οσία Ματρώνα η Χιοπολίτιδα, η Θαυματουργή 

Η Οσία Ματρώνα ονομαζόταν, αρχικά, Μαρία και γεννήθηκε στο χωριό Βολισσός της Χίου από γονείς ευσεβείς και πλουσίους, τον Λέοντα και την Άννα. Έξι άλλες αδελφές της Μαρίας, μεγαλύτερες της, παντρεύτηκαν η μία μετά την άλλη, περιζήτητες νύφες για την ομορφιά, την ανατροφή και για την καλή προίκα τους. Η μικρότερη αφοσιώθηκε στη μελέτη των θείων και ασχολείτο θερμά με φιλανθρωπικά καθήκοντα. Έτσι θέλησε να ακολουθήσει άλλο δρόμο. Η τακτική επαφή της με τις καλογριές των γυναικείων μοναστηριών του νησιού, έκανε τη Μαρία να ποθήσει την αγνή μοναχική ζωή. Αλλά η αγάπη προς τους γονείς της, τη συγκρατούσε στο πατρικό της σπίτι. 

Όταν όμως αυτοί πέθαναν η Μαρία δοκίμασε τη μοναχική ζωή κοντά σε μια ευσεβή χήρα, που ασκήτευε με τις δύο θυγατέρες της. Μετά απ' αυτή τη μοναχική εμπειρία, αποφάσισε να προσχωρήσει στις μοναχικές τάξεις. Χειροτονήθηκε λοιπόν μοναχή και μετονομάσθηκε Ματρώνα. Η διαγωγή της μέσα στη μικρή αδελφότητα ήταν άριστη. Η διάθεση της πάντοτε αγαθή, φιλάδελφη, ταπεινή και εγκάρδια. Μάλιστα, από τα έσοδα της πώλησης της περιουσίας της, κτίστηκε στο μοναστήρι ωραιότατος ναός. Μετά από κάποιο χρόνο, πέθανε η γυναίκα που κοντά της η Ματρώνα γυμνάστηκε στη μοναχική ζωή. Τότε όλες οι μοναχές από κοινού, εξέλεξαν ηγουμένη -παρά τη θέληση της- τη Ματρώνα. Υπό τις οδηγίες της η αδελφότητα ζούσε με πολλή εγκράτεια, υπακοή και ευσέβεια. 

Το 1462 η Ματρώνα πέθανε, αφού έζησε ζωή πραγματικά αγία. (Άλλες πηγές υπολογίζουν τον χρόνο κοιμήσεως της Αγίας 100 περίπου χρόνια πριν το 1462, διότι η πρώτη βιογραφία της γράφτηκε από τον Μητροπολίτη Ρόδου Νείλο (1357).
Η Κάρα της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους. Η δεξιά της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στην ομώνυμη Μονή Ύδρας και στη Μονή Οσίου Διονυσίου Λιτοχώρου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Οσίας Ματρώνας στις 20 Οκτωβρίου. 

Επειδή στα γυναικεία μοναστήρια συνήθιζαν να λέγουν την ηγουμένη κυρά, επικράτησε μέχρι και σήμερα να καλούμε την Οσία Ματρώνα, Αγία Κυρά και από αυτό προέρχονται και τα ονόματα Κυράτσω και Κερασιά που εορτάζουν σήμερα.

https://www.saint.gr