ΜΕΤΑΝΟΩ ΜΕΤΑ ΔΑΚΡΥΩΝ!

Θεέ μου μετανοώ μετά δακρύων και ζητώ το έλεός σου!

ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Εκεί όπου κατοικεί ο Θεός ουδεμία ανάγκη υπάρχει.

Π. ΕΛΠΙΔΙΟΣ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗΣ: ΘΕΕ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ!

Π. Ελπίδιος Βαγιανάκης: Θεέ της καρδιάς μου! 

Αυτό μας ζητάει τώρα ο Θεός! Να Τον βάλουμε σαν κεντρικό στόχο, σαν κεντρικό λατρεμένο πρόσωπο της ψυχής μας!
 Θέλει να γίνει αυτός ο έρωτας της ψυχής μας!
Και μιλάω για τον Θεϊκό Έρωτα και άλλοι παρεξηγούνται λέγοντας:
... « Γιατί δεν μας λες για την αγάπη; »
Μα, η Αγάπη είναι κάτι γενικό, που δόθηκε σαν «κατ’ εικόνα».
Ο έρωτας είναι αυτό, που θα αποκτήσεις εσύ, για να πετύχεις το «καθ’ ομοίωσιν». Γιατί, μέσα στο θεϊκό έρωτα ανακαλύπτεται και φανερώνεται και ζωοποιείται και εμποτίζεται η ψυχή ενός ανθρώπου. Όταν εμποτιστεί από το άγιο Πνεύμα, τότε όλος είναι φως, όλος είναι χαρά!

Αναζήτησε από σήμερα Το Άγιο Πνεύμα και πέστε Του:
«Πανάγιο Πνεύμα, Eσύ που ξέρεις τα μυστικά του θεϊκού έρωτα, Eσύ που ανακαλύπτεις μέσα στις ψυχές μας, τους καλύτερους δρόμους για τον καθένα, για να φτάσουμε κοντά στον Βασιλιά Θεό Πατέρα μας, αποκάλυψε και σε μας, τους μυστικούς δρόμους εκείνους που θα γίνουμε ένα με τον Βασιλιά Θεό μας!»

Όσοι πρώτα θα Tο αναζητήσουν και μετά θα Tο ανακαλύψουν, για να Tο γευθούν στη συνέχεια, αυτοί θα μπορούν να φωνάζουν:
«Θεέ της καρδιάς μου, πλημμύρισέ με, με τον θεϊκό Σου έρωτα, με το πανάγιό Σου Πνεύμα, την απόλυτη εμπιστοσύνη στο θεϊκό Σου θέλημα και… και τι άλλο; Αυταπάρνηση !… Δώσε μας αυταπάρνηση, να κόβουμε τα θελήματά μας, για να ζεις μονάχα Εσύ μέσα σε μας».

Είναι αυτό που έλεγε ο απόστολος Παύλος:
«Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». 

Πολλοί θα τα ακούσουν, λίγοι θα τα αφήσουν στη καρδιά τους, και πολλοί ελάχιστοι θα τα ζήσουν.
Εύχομαι εσείς να είστε από αυτούς τους ανθρώπους που τα άκουσαν, τα έβαλαν μέσα στη καρδιά τους και που τώρα είναι έτοιμοι να τα ζήσουν.
Και όταν θα ξεκινήσετε να τα ζείτε, λέγοντας τις μυστικές εκείνες λέξεις, τα κλειδιά εκείνα, που μπαίνουν στην πόρτα για να την ανοίξουν, που είναι:

«Γλυκιά μου Αγάπη, γλυκέ μου Έρωτα, γλυκέ μου Ιησού, Ουράνιε μου Πατέρα, Θεέ της καρδιάς μου…». Αυτοί είναι οι κωδικοί μέσα από τους οποίους, ανοίγονται τα μυστήρια του Ουράνιου διαδικτύου.
Εύχομαι όλοι σας, αυτό να αναζητάτε, αυτό να ακολουθάτε, και μ’ αυτό τώρα να ζείτε.
Γιατί αν το ζήσετε, τότε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που έχετε στο σπίτι σας, θα είναι σαν τα σκύβαλα, δεν θα έχουν αξία.

Ο ερωτευμένος μόνο τον έρωτα κοιτά, δεν κοιτάει τίποτα άλλο. Και θέλω να το πω αυτό, γιατί, το μυστικό της μεγάλης αυτής ευλογίας, δεν δίνεται μόνο σε συγκεκριμένους ανθρώπους, δήθεν ευσεβείς, που ξέρουν να κάνουν μια μετάνοια, που ξέρουν να κάνουν έναν εσπερινό, που ξέρουν να κάνουν καμιά αγρυπνία και καμιά προσευχή… Όχι. 

Το μυστικό Του Θείου Έρωτα δίνεται σε όλους ανεξαιρέτως, έστω κι αν είναι ο μεγαλύτερος αλήτης των αιώνων.
Ξέρετε γιατί;
Για τον απλούστατο λόγο. Ότι όλοι έχουν τη δυνατότητα να ερωτευθούν.
Ποιος μπορεί να αρνηθεί στον τελευταίο αλήτη του κόσμου να ερωτευθεί μια κοπέλα;
Μπορεί να του το αρνηθεί κανένας;
Είναι το μόνο πράγμα, που έχει χαριστεί σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στον πιο τελευταίο άνθρωπο.

Γι’ αυτό σας λέω, όλοι έχουμε την ίδια δυνατότητα: «Να ερωτευθούμε Το Θεό μας!»
Και, έρωτας σημαίνει: «Να Του αφοσιωθείς, να Τον εμπιστευτείς, να Τον υπακούς, όπως το μωρό την μαμά του»! 

 Εύχομαι ο Θεός να σας ευλογήσει όλους!

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

ΤΟ ΠΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ!

Το παν δεν είναι να αποφεύγεις την καταιγίδα, αλλά να μη χάσεις τη ζωή σου μέσα σ’ αυτήν.

Ο ΑΔΥΝΑΜΟΣ, Ο ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΞΥΠΝΟΣ

Ο αδύναμος εκδικείται, ο δυνατός συγχωρεί, ο έξυπνος αγνοεί.

ΕΙΡΗΝΗ, ΠΙΣΤΗ, ΑΓΑΠΗ, ΕΛΠΙΔΑ- ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ!

Ειρήνη, πίστη, αγάπη, ελπίδα! Κρατήστε τα στην καρδιά σας.

Ή ΝΑ ΛΕΣ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ Ή ΝΑ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ...

Ή να λες κάτι καλύτερο από τη σιωπή ή να σωπαίνεις…

ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟ ΦΥΛΑΚΑ ΑΓΓΕΛΟ ΤΗΣ!

Κάθε ψυχή που θα αγαπά και θα σέβεται τον φύλακα άγγελό της και πιστά θα τον εκλιπαρεί να οδηγεί τα βήματά του και να φωτίζει το νου του, ο άγγελος θα καθαρίζει τα μάτια του για να μπορεί να διακρίνει το καλό από το κακό, το θεϊκό από το σατανικό, που θα κυριαρχεί στον κόσμο και θα προσπαθεί να παραπλανήσει τους ανθρώπους. Ο άγγελος, θα του αποκαλύπτει τις παγίδες του Εωσφόρου και θα τον βοηθά να επιβιώνει στα χρόνια της σατανικής σκλαβιάς. 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Ο δρόμος του Θεού είναι δύσκολος, αλλά είναι ο μοναδικός που οδηγεί στη Βασιλεία των ουρανών.

Ο ΘΕΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ!

Ο Θεός ξέρει την προσευχή μας, ακόμα και όταν εμείς δεν μπορούμε να βρούμε τις κατάλληλες λέξεις να την πούμε.

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ Ο ΘΕΟΣ!

Γέρων Γαβριήλ ο Αγιορείτης: Δεν υπάρχει άνθρωπος που να τον εγκατέλειψε ο Θεός. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που εγκατέλειψαν τον Θεό!

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Ο ρόλος των χριστιανών στον κόσμο είναι να φιλτράρουν την ατμόσφαιρα της γης, ώστε να κερδίζει διαρκώς έδαφος η ατμόσφαιρα της Βασιλείας του Θεού.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥ, ΘΑ ΒΡΕΙ ΕΛΕΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Όποιος ομολογεί και εγκαταλείπει τις αμαρτίες του, θα βρει έλεος από τον Κύριο!

ΑΓΙΑ ΑΓΝΗ Η ΜΑΡΤΥΣ

Αγία Αγνή η Μάρτυς 

Η Αγία Αγνή γεννήθηκε στη Ρώμη, από ευγενείς γονείς. Ως σκοπό της ζωής της έθεσε να φέρνει τις ψυχές στον δρόμο του Χριστού. Καταγγέλθηκε όμως σε κάποιον άρχοντα, ο οποίος την διέταξε ν’ αρνηθεί την πίστη της. Ο πανούργος άρχοντας για να σπιλώσει την τιμή της και να την κάμψει την έριξε σε κάποιο πορνείο. Όμως η Αγία Αγνή, προσευχόμενη προκάλεσε σεισμό και οι γυναίκες του πορνείου την έβγαλαν έξω από αυτό. Για να ικανοποιήσει την μανία του ο άρχοντας την έριξε στη φωτιά και έτσι παρέδωσε τη ψυχή της με μαρτυρικό τρόπο (303 - 305 μ.Χ.). Μόλις έσβησε η φωτιά, κάποιοι Χριστιανοί πήραν κρυφά το τίμιο λείψανό της και το ενταφίασαν με τιμές, δοξάζοντας τον Θεό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Αγνής στις 21 Ιανουαρίου. 

http://www.saint.gr

ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Πολλές φορές οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι δέχονται οτιδήποτε εκτός από την αλήθεια - ειδικά αν είναι πικρή. Όσο προφανής κι αν είναι, δεν μπορούν να τη δεχτούν, διότι η συνειδητοποίησή της κλονίζει τη δική τους αντίληψη περί πραγματικότητας.

Αυτό συμβαίνει και με τον ενίοτε αφελή τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν και κληρικοί και λαϊκοί τις κατά καιρούς επιθέσεις εναντίον της Εκκλησίας. Είθισται η κρατική και η μιντιακή πολεμική να αποδίδονται σε «ιδεοληψίες» τμημάτων της κατ' όνομα «ελίτ» και σε προσωπικές εμπάθειες που έχουν ορισμένοι για όλα όσα συνθέτουν τον χριστιανισμό.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι πεισματάρα και επιμένει να... υπάρχει, παρά τον στρουθοκαμηλισμό όσων δεν αντέχουν να την αντικρίσουν. Ο πόλεμος εναντίον της Εκκλησίας και του ίδιου του Χριστού δεν παύει με την αλλαγή προσώπων. Η επιμονή όσων κατέχουν τμήματα της κρατικής εξουσίας να θέλουν να αφαιρέσουν από το κοινωνικό Σώμα όσα το συνδέουν με τον Κύριο δείχνει ότι συμμετέχουν σε ένα οργανωμένο στράτευμα που εκτελεί αποστολή.

Συνεχίζουν το έργο τους με πείσμα, επιμονή, μεθοδικότητα, τεράστια αποθέματα υλικής ισχύος και υπό πλήρη νομική και πολιτική κάλυψη. Αυτό το στράτευμα δεν αποδυναμώθηκε με την αποπομπή του Νίκου Φίλη από το υπουργείο Παιδείας. Έχει αναρίθμητους όμοιους με εκείνον. Τώρα, επιδιώκουν τη μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών σε μάθημα επιλογής, ενώ ήταν υποχρεωτικό.

Συγκεκριμένα, όπως έγραψε η εφημερίδα μας, το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) άνοιξε πάλι θέμα Θρησκευτικών «με μια αυθαίρετη εισήγηση περί μετατροπής του μαθήματος των Θρησκευτικών στο λύκειο από υποχρεωτικό σε μάθημα επιλογής. Το ΙΕΠ, απαντώντας σε δημοσιεύματα σχετικά με τις αλλαγές στο λύκειο και το νέο σύστημα εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, σχολίασε ότι στη Γ' τάξη μεταξύ των μαθημάτων επιλογής εξετάζεται το ενδεχόμενο να είναι και τα Ζητήματα Ηθικής και Θρησκειών».

Η Εκκλησία της Ελλάδος αντέδρασε άμεσα, και απέρριψε και τυχόν μετονομασία του μαθήματος, αφού έτσι «θα ανοιχθεί ο δρόμος και για τροποποιήσεις στο περιεχόμενό του». Γι' αυτό απαιτείται διαρκής επαγρύπνηση.

Δημοκρατία,20.01.2017

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΩΣ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΟΥ

Ευάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ. Σχολικός σύμβουλος θεολόγων Πειραιώς, Δ΄ Αθηνών, Κυκλάδων

Αντικρύσαμε για μια ακόμη φορά (17/1/2017) την αντισυνταγματική πρόταση για θεσμοθέτηση του μαθήματος των θρησκευτικών ως επιλεγομένου.

Και λέμε «για μια ακόμη φορά», διότι η πρόταση δεν είναι κατά κανένα τρόπο καινούργια. Την είχαμε ξαναδεί και ανασκευάσει ως πλήρως αντισυνταγματική προ επταετίας, δηλαδή το 2010!!! Ενημερώνουμε λοιπόν για μία ακόμη φορά τους υπευθύνους, για τους λόγους οι οποίοι την καθιστούν αντισυνταγματική και συνεπώς πλήρως ακατάλληλη για τα παιδιά μας.

Θα δούμε πρώτα τον θεσμό των επιλεγομένων μαθημάτων και κατόπιν θα εξετάσουμε την ειδική περίπτωση του μαθήματος των θρησκευτικών.

α΄. Περί «επιλεγομένων» μαθημάτων εν γένει

Δημοσιεύεται λοιπόν και πάλι ως πρόταση, η διεύρυνση στα ελληνικά λύκεια ενός θεσμού ο οποίος έχει προ πολλού αποτύχει: του θεσμού των λεγομένων «επιλεγομένων» μαθημάτων[1]. Είναι δε γνωστό ότι, το ζήτημα του πολλαπλασιασμού των «επιλεγομένων» μαθημάτων είχε τεθεί στον διάλογο για την παιδεία, τον οποίο διοργάνωσε η κυβέρνηση η οποία κυβερνούσε πριν από τις εκλογές του 2009. Και τότε εκφράσθηκαν ενδοιασμοί, και τότε επισημάνθηκαν κίνδυνοι, αλλά ουδέποτε ελήφθησαν υπ΄ όψη.

Ας δούμε όμως πως έχει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα το ζήτημα των «επιλεγομένων» μαθημάτων: Τα μαθήματα αυτά γνωρίσαμε κατ΄ αρχήν στα ελληνικά πανεπιστήμια. Οι καθηγητές οι οποίοι τα δίδασκαν, αγωνίζονταν να φανούν επιεικείς, ώστε να έχουν ακροατήριο. Ελάφρυναν την ύλη, μοίραζαν μεγαλύτερους βαθμούς, ώστε να μη δυσαρεστούνται οι φοιτητές και να επιλέγουν το μάθημα του επιεικούς καθηγητή. Υπήρχαν βεβαίως και κάποιοι καθηγητές, οι οποίοι δεν έκαμαν κανενός είδους παραχωρήσεις, κατά το κοινώς λεγόμενο «δεν έβαζαν νερό στο κρασί τους». Αυτοί δίδασκαν το επιλεγόμενο μάθημα στο χώρο του γραφείου τους σε ακροατήριο μετρημένο κυριολεκτικά στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Όμως ο φοιτητής του πανεπιστημίου είναι ήδη ενήλικος και έχει πλήρη ευθύνη των πράξεών του, γι΄ αυτό και συχνά συνειδητοποιεί τι στ΄ αλήθεια τον συμφέρει. Οι δε συμμετέχοντες στα μαθήματα δεν χωρίζονται σε τμήματα ανάλογα με τον αριθμό τους, πράγμα το οποίο θα αυξομείωνε τον αριθμό των διδασκόντων, ενιαίο ακροατήριο αποτελούν και οι τριακόσιοι συμμετέχοντες στο επιλεγόμενο μάθημα, ενιαίο ακροατήριο και οι πέντε συμμετέχοντες.

Εδώ και δεκεννέα χρόνια, εισήχθη από την τότε «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση»[2] (1998), ο θεσμός των επιλεγομένων μαθημάτων και στα ελληνικά λύκεια. Ο θεσμός αυτός είχε ως συνέπεια, οι καθηγητές των μαθημάτων αυτών να βαθμολογούν όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές τους με άριστα είκοσι (20), ώστε να επιλέγουν οι μαθητές το μάθημά τους και να έχουν οι καθηγητές ακροατήριο, διότι αλλιώς επρόκειτο να καταργηθεί η οργανική τους θέση και να βρεθούν να εργάζονται στο οποιοδήποτε απομεμακρυσμένο σχολείο, ή σε κάποια θέση διοικητικού υπαλλήλου, την οποία δεν επιθυμούσαν. Έτσι λοιπόν δύο καθηγητές επιλεγομένων μαθημάτων, από τα οποία έπρεπε ο μαθητής να επιλέξει το ένα, μοίραζαν αφειδώς εικοσάρια και κανένας από τους δύο δεν τολμούσε να υποχωρήσει, διότι η υποχώρηση αυτή θα καταργούσε την οργανική του θέση.

Και γεννάται το ερώτημα: τι μάθαιναν από τα επιλεγόμενα μαθήματα αυτού του είδους οι «αριστούχοι»; Η απάντηση είναι απλή: μάθαιναν όσοι ήθελαν να μάθουν, και όσοι δεν ήθελαν να μάθουν, απλώς λάμβαναν τους ίδιους βαθμούς και αμείβονταν το ίδιο με όσους μάθαιναν. Όμως το φαινόμενο, παρά την αποτυχία του θεσμού, ήταν περιορισμένο, διότι τα «επιλεγόμενα» μαθήματα παρέμεναν μικρό ποσοστό του συνόλου των μαθημάτων.

Το φαινόμενο αυτό απειλεί να γιγαντωθεί, εάν προγραμματισθεί ο πολλαπλασιασμός των επιλεγομένων μαθημάτων. Ένας θεσμός ο οποίος έχει αποτύχει, θα διευρυνθεί αντί να καταργηθεί; Έτσι σε ακόμη περισσότερα μαθήματα θα έχουμε γενική, πλην όμως πλασματική, αριστεία των μαθητών. Οι περισσότεροι καθηγητές του σχολείου θα ανησυχούν μήπως καταργηθεί η οργανική τους θέση λόγω μη επιλογής του μαθήματός τους από τους μαθητές, θα επιχειρούν όσο το δυνατόν να ελαφρύνουν τις απαιτήσεις τους και θα κολακεύουν μαθητές και γονείς, ώστε να έχουν βέβαιο ακροατήριο και βέβαιη οργανική θέση. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο θα λειτουργεί το σχολείο σωστά; Θα προσφέρει σωστή μόρφωση; Θα διαμορφώνει σωστούς ανθρώπους, σωστούς χαρακτήρες, σωστούς πολίτες; Θα λύσει όσα προβλήματα ήδη υπάρχουν στα ελληνικά σχολεία ή θα προσθέσει περισσότερα; Οι συνήθειες στις οποίες οι καθηγητές λυκείου θέλοντας και μη θα οδηγηθούν, θα αποτελέσουν καλό παράδειγμα ζωής για τους μαθητές τους;

Εμείς πιστεύουμε, ότι το σύστημα αυτό θα αποσαθρώσει τις σχέσεις μαθητών – καθηγητών. Διότι ο έφηβος αφ΄ ενός είναι ανήλικος, και δεν έχει πλήρη ωριμότητα, αφ΄ ετέρου δεν είναι πλέον παιδί, πράγμα το οποίο του δίνει τη δυνατότητα συχνά να αντιδρά στις προτροπές των γονέων του για μάθηση και πρόοδο. Επομένως, επειδή πλέον το σύστημα θα δίνει στους μαθητές τη δυνατότητα να νομιμοποιούν τυχόν ράθυμη διάθεσή τους, θα καταναγκάζονται οι καθηγητές, αντί να λειτουργούν ως παιδαγωγοί, να καταντούν κόλακες, να ανταμοίβουν τη φυγοπονία. Το σχολείο θα διαλυθεί, αφού θα υπάρχει ολόκληρη ομάδα μαθημάτων, όπου μεγάλο ποσοστό ή ίσως το σύνολο των μαθητών, δεν θα μαθαίνει απολύτως τίποτε, αλλά θα βαθμολογείται με άριστα είκοσι (20).

β΄. Η ορθόδοξη χριστιανική παιδεία «επιλεγόμενο» μάθημα;
Επειδή έχουμε φθάσει σε μία εποχή, όπου απαιτούνται από μερικούς εξηγήσεις για τα πάντα, ακόμη και για όσα ήταν γνωστά εδώ και αιώνες, εξηγούμε κατ΄ αρχήν γιατί είναι ορθόδοξο χριστιανικό το μάθημα θρησκευτικών το οποίο εδώ και εκατόν ενενήντα χρόνια διδάσκεται στα σχολεία του ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα (1975/2008), άρθρο 3, παράγραφος 1 «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού». Βάσει αυτής της πραγματικότητας θεσμοθετήθηκε το μάθημα θρησκευτικών ως ορθόδοξο χριστιανικό. Επειδή η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών είναι ορθόδοξοι χριστιανοί. Για τον ίδιο λόγο άλλωστε ολόκληρο το Σύνταγμα της Ελλάδας έχει συνταχθεί «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Η επιγραφή αυτή δεν είναι τυχαία, όπως δεν είναι τίποτε τυχαίο σε ένα κείμενο νόμου – και μάλιστα στο Σύνταγμα. Το Σύνταγμα και οι νόμοι δεν περιέχουν πλεονασμούς και λογοτεχνικές περιγραφές. Απεικονίζει δηλαδή η επιγραφή αυτή την από αιώνων διαμορφωμένη πίστη του λαού μας στην Αγία Ομοούσιο και Αδιαίρετο Τριάδα και βάσει αυτής της πίστεως έχει συνταχθεί το Σύνταγμα της Ελλάδας.

Για να δούμε ειδικότερα, αν η θεσμοθέτηση του ορθοδόξου χριστιανικού μαθήματος θρησκευτικών ως «επιλεγομένου» μαθήματος στο λύκειο είναι νόμιμη, θα ανατρέξουμε στο ισχύον σύνταγμα, (1975/2008), άρθρο 16, παράγραφος 2. Αναφέρει το εν λόγω άρθρο: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.»
Είναι εμφανέστατο το γεγονός ότι ο συντακτικός νομοθέτης συνδέει την εθνικότητα και την θρησκευτικότητα με την συνείδηση του ανθρώπου. Όπως έχουμε ήδη επισημάνει, το παιδί έχει συνείδηση ότι είναι Έλληνας, και έχει επίσης συνείδηση ότι είναι ορθόδοξος χριστιανός και η κρατική παιδεία, αλλά και η ιδιωτική [3] η οποία χορηγεί απολυτήρια ισότιμα με τα κρατικά, υποχρεούται κατά το Σύνταγμα να του αναπτύσσει την συνείδησή του αυτή. Επομένως κατά το Σύνταγμα δεν επιτρέπεται η κρατική παιδεία να αφαιρεί, ναρκώνει, παραποιεί, στρεβλώνει, κατευθύνει κατά ανοίκειο τρόπο τη συνείδησή αυτή του παιδιού.
Το ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα θρησκευτικών δεν χορηγεί απλώς εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, ούτε οδηγεί σε επαγγελματική κατάρτιση, αλλά καλλιεργεί και αναπτύσσει την ήδη υπάρχουσα χριστιανική συνείδηση του ορθοδόξου χριστιανού μαθητή.

Τυχόν χορήγηση στους ορθοδόξους χριστιανούς της δυνατότητας επιλογής του ορθοδόξου χριστιανικού μαθήματος θρησκευτικών μεταξύ άλλων μαθημάτων ασχέτων προς την ορθόδοξη χριστιανική ταυτότητα των μαθητών θα θεωρηθεί κρατική απόπειρα κατευθύνσεως της συνειδήσεως των ανηλίκων μαθητών. Θα κατηγορηθεί το Υπουργείο Παιδείας, ότι αποπειράται να κατευθύνει ανηλίκους μαθητές να πράξουν παρά συνείδηση, ενώ έχουν τη συνείδηση ότι είναι ορθόδοξοι χριστιανοί. Τέτοιου είδους δυνατότητα επιλογής είναι πράξη αγωγής, στρεβλή και εσφαλμένη μεν, αλλά είναι. Κατ΄ ουσίαν το κράτος θα προτρέπει τον ανήλικο μαθητή: «ναί μεν έχεις τη συνείδηση ότι είσαι χριστιανός ορθόδοξος, αλλά εγώ σε προτρέπω να πράξεις παρά συνείδηση.»
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο θα παραβιάζεται και το άρθρο 13 παράγραφος 1 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι «η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη». Διότι το κράτος θα ωθεί τον ανήλικο ορθόδοξο χριστιανό μαθητή, να πράξει παρά συνείδηση, άρα θα επηρεάζει αρνητικώς την ορθόδοξη χριστιανική του συνείδηση και δεν θα την αφήνει ελεύθερη να υφίσταται, πολλώ μάλλον δεν θα συμβάλλει το κράτος στην ανάπτυξή της, ως κατά το άθρο 16 παράγραφός 2 οφείλει.
Εάν ο μαθητής και η οικογένειά του αποφασίσουν π.χ. να αλλάξουν θρησκευτική συνείδηση, δηλαδή να αλλαξοπιστήσουν, τότε πλέον θα έχουν, κατά τα ειωθότα, και τη δυνατότητα απαλλαγής από το ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα θρησκευτικών. Όμως η απόφαση αυτή θα είναι δική τους, και κατά κανένα τρόπο δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Παιδείας να προτρέπει ορθοδόξους χριστιανούς να αποποιηθούν την θρησκευτική τους συνείδηση. Είναι φανερό, ότι αυτού του είδους τα σχέδια, εάν και εφ΄ όσον λάβει η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας την απόφαση να υλοποιηθούν, θα προσβληθούν στην ελληνική δικαιοσύνη, όπου και θα ληφθούν υπ΄ όψη οι ως άνω αλήθειες και εν τέλει θα κριθούν εξ ολοκλήρου αντισυνταγματικά.

Τα αυτά επιχειρήματα δύνανται να ισχύσουν και για όσα μαθήματα αναπτύσσουν την εθνική ελληνική συνείδηση. Ως τέτοια δύνανται να θεωρηθούν η νέα ελληνική γλώσσα, η αρχαία ελληνική γλώσσα από την οποία η νέα ελληνική γλώσσα προέρχεται και από την οποία αμέσως και αρρήκτως εξαρτάται ο εμπλουτισμός και η πρόοδός της[4], καθώς και η ελληνική ιστορία.
Είναι ποτέ δυνατόν να ορισθεί η ελληνική γλώσσα, η αρχαία ή η νέα, ως επιλεγόμενο μάθημα και να τίθεται στον Έλληνα μαθητή το ερώτημα να την επιλέξει μεταξύ της γαλλικής ή της γερμανικής; Ασφαλώς όχι. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ανήκει στις βασικές υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους, εάν και εφ΄ όσον αυτό εξακολουθεί να είναι ελληνικό και να τηρεί το Σύνταγμα το οποίο το συνιστά.
Παρακαλούμε λοιπόν να προβληματισθούν από όλα τα ανωτέρω οι υπεύθυνοι και να προσέχουν τι είδους μεταρρυθμιστικά σχέδια προτείνουν ή υιοθετούν, ώστε να μη επέλθει νέα αναστάτωση συνοδευόμενη από τις συνήθεις αντιδράσεις: προσφυγές στη δικαιοσύνη, απεργίες εκπαιδευτικών, διαδηλώσεις και καταλήψεις σχολείων, πράγματα τα οποία συνέβησαν πολλές φορές στο παρελθόν, πρόσφατο και μη.

[1] Και βεβαίως τονίζουμε, ότι όσα θα αναφέρουμε, δεν αποτελούν κατά κανένα τρόπο αντιπολιτευτική κίνηση προς τον οποιονδήποτε.
[2] Μία από τις αναρίθμητες, αλλεπάλληλες και αλληλοαναιρούμενες.
[3] Γι΄ αυτό και εάν τυχόν υπάρξει ποτέ ιδιοκτήτης ιδιωτικού σχολείου, ο οποίος θα προτρέπει ορθοδόξους χριστιανούς μαθητές να απαλλαγούν από το ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα θρησκευτικών, θα πρέπει να γνωρίζει ότι διαπράττει αντισυνταγματική ενέργεια, για την οποία θα κινδυνεύσει να απολέσει την άδεια λειτουργίας του σχολείου του.
[4] Γι΄ αυτό δεν επιτρέπεται ο υποβιβασμός της αρχαίας ελληνικής στα σχολεία: διότι ο πλούτος της αρχαίας τρέφει και την νέα και αν ο πλούτος της αρχαίας ξεχασθεί, θα ζημιωθεί αναπόφευκτα και η νέα.

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

Ακούραστος ο γέρο – Πέτρος καθάριζε κρεμμύδια στην πανήγυρη της Παναγίας για την εσπερινή τράπεζα. Θα έρχονταν πατέρες και ψαλτάδες από την έρημο να στολίσουν την αγρυπνία.

Και πως έκανε ο γέρο -Πέτρος άμα ξεκινούσε τα μέγιστα ανοιξαντάρια του Κουκουζέλη και το Θεοτόκε Παρθένε του Μπερεκέτη!

Και όλο σκούνταγε τον Δανιήλ τον Εκκλησιαστικό να κουνήσει ακόμα πιο δυνατά τον χορό και τον πολυέλαιο.

-Ω Θεέ μου, και πως θα είναι στον παράδεισο, ακούγονταν η φωνή του γέρο-καλόγερου.

Παρότι το στασίδι του ήταν μπροστά στα γεροντικά, εκείνος με ευλογία του ηγουμένου στεκόταν σε εκείνα των αρχαρίων, στο στασίδι που στάθηκε όταν πρωτόρθε στο μοναστήρι. Ώρες όρθιος στην Εκκλησία, όμοιο Χερουβείμ που λάτρευε με σεβασμό τον Θεό Του.

-Και δεν μου λες, παππού, τι είναι η Παναγιά για τον κόσμο; ρώτησε ο Πατήρ Υπάτιος τον γέροντα.

Ο γέρο – Πέτρος άφησε τα κρεμμύδια και το μαχαίρι μεμιάς και πήρε ύφος σοβαρό σαν να έβγαζε λόγο.

– Εγώ πατέρες γράμματα δεν ξέρω να τα πω όμορφα και δουλεμένα. Μα αυτή η ιστορία είναι πέρα ως πέρα αληθινή.

Σε μένα την είπαν ταπεινοί μοναχοί του Όρους που ποτέ δεν φιλιώθηκαν με το ψέμα.

«Το λοιπόν κάποτε στον Παράδεισο μπροστά στην όμορφη πόρτα του καθόταν ο Άγιος Πέτρος και καλοδεχόταν τα παιδιά του Θεού που είχαν κερδίσει τη Βασιλεία.

Σαν νύχτωσε, ο Άγιος έκλεινε τα θυρόφυλλα και μετρούσε στα τεφτέρια του πόσοι είχανε μπει στον Παράδεισο. Ύστερα έβαζε τα ονόματά τους πλάϊ σε εκείνους που ήδη ήταν μέσα από καιρό και έβρισκε τον αριθμό.

Το άλλο πρωΐ μετρούσε πάλι τους παραδεισένιους ανθρώπους και πήγαινε να ανοίξει την πόρτα. Μα για καιρό έβλεπε τούτο το παράδοξο. Ενώ αποβραδίς είχε μετρήσει πως αυτοί που είχαν μπει στον Παράδεισο ήταν δέκα, την άλλη μέρα μετρούσε άλλους 3 παραπάνω.

Μα πως γίνεται αυτό σκεφτόταν.

– Μια και δυο πηγαίνει στον αφέντη τον Χριστό και του λέει αυτό που τον απασχολεί.

-Να φυλάξεις βάρδια είπε ο Χριστός και ο Άγιος έσκυψε το κεφάλι και γύρισε στο διακόνημά του.

Το ίδιο βράδυ ο απόστολος του Θεού φύλαξε κατά την προσταγή του Χριστού και σαν ξημέρωσε είχε έτοιμη απάντηση

– Λοιπόν, είπε ο Κύριος

Το βράδυ… Κύριε… που κλείνει ο Παράδεισος ανεβαίνει η Μάνα Σου στα τείχη και βάζει τους ανθρώπους από εκεί.

Άμα τελείωσε την διήγησή του ο γέρο Πέτρος έκανε τον σταυρό του και μετά οι άλλοι μοναχοί. 

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ. ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΝΑ ΤΑ ΦΥΛΑΤΤΕΤΕ!

ΟΣΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΟΥΝ Η ΑΓΑΠΗ, Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΛΩΣΥΝΗ!

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Στους εσχάτους καιρούς τους ανθρώπους θα τους σώσουν η αγάπη, η ταπείνωση και η καλωσύνη.  Η καλωσύνη ανοίγει τις πύλες του Παραδείσου, η ταπείνωση οδηγεί μέσα σ’ αυτόν, αλλά η αγάπη εμφανίζει τον Θεό.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΗΝ ΑΓΝΟΤΗΤΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Το Άγιο Πνεύμα, όταν δη την καρδιά μας αγνή, έρχεται και κατοικεί μέσα μας, γιατί αγαπάει την αγνότητα - γι' αυτό και παρουσιάστηκε σαν περιστέρι.