ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ, ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΘΛΙΨΕΙΣ!

ΓΙΝΕΣΘΕ ΟΥΝ ΟΙΚΤΙΡΜΟΝΕΣ!

Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί. (Λουκάς 6,36)

ΑΓΙΑ ΑΓΑΘΗ Η ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΣ

Αγία Αγάθη η Παρθενομάρτυς 

Η Αγία Αγάθη, καταγόταν από το Παλέρμο ή την Κατάνη της Σικελίας. Έζησε και μεγαλούργησε στο χρόνια του αυτοκράτορα Δέκιου (249 - 251 μ.Χ.). Η οικογένειά της διέθετε τεράστια περιουσία, η δε Αγία διακρινόταν για τη φυσική της ομορφιά αλλά και για το ήθος, τις αρετές και τη μεγάλη της πίστη. 

Σε ηλικία δεκαπέντε ετών, μένει ορφανή και μοναδική κληρονόμος της μεγάλης περιουσίας των γονέων της και τότε αναδείχθηκε η υπέροχη προσωπικότητα της Αγάθης. Αγνοώντας τις προσκλήσεις και τις κολακείες του κόσμου, διέθεσε όλη της την περιουσία σε φιλανθρωπικούς σκοπούς βοηθώντας όλους όσους είχαν ανάγκη. 

O Θεός όμως έκρινε ότι η Αγία έπρεπε να δοκιμαστεί περισσότερο. O έπαρχος Κιντιανός προσπάθησε χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα, να την πείσει να τον παντρευτεί. Η Αγία όμως όχι μόνο δεν απαρνήθηκε την πίστη της, αλλά θέλησε να μαρτυρήσει γι' αυτήν. Έτσι υπέμεινε με θαυμαστή καρτερικότητα όλα τα βασανιστήρια και μάλιστα δοξολογώντας τον Θεό που την αξίωσε της τιμής του μαρτυρίου. Παρέδωσε το πνεύμα της το 251 μ.Χ. μετά από φρικτά βασανιστήρια και ενώ βρισκόταν στη φυλακή, λαμβάνοντας έτσι το στέφανο του μαρτυρίου. 

Η Σύναξη της Αγίας Μάρτυρος Αγάθης ετελείτο στο Μαρτύριό της, το οποίο βρισκόταν στο έβδομο του Βυζαντίου (Σικελία). Τα ιερά λείψανά της μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη κατά την περίοδο των αυτοκρατόρων Βασιλείου Β' (976 - 1025 μ.Χ.) και Κωνσταντίνου Η' (1025 - 1028 μ.Χ.). 

Η Κάρα της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Αγ. Παύλου Αγίου Όρους. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας και Λουκούς Άστρους Κυνουρίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Αγίας στις 5 Φεβρουαρίου. 

http://www.saint.gr

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ: ΝΑ ΠΙΝΕΤΕ ΑΓΙΑΣΜΟ!


Άγιος Λουκάς Κριμαίας: «Πίνετε αγιασμό, όσο πιο συχνά τόσο πιο καλά. Είναι το καλύτερο και αποτελεσματικότερο φάρμακο. Αυτό δεν το λέγω σαν παπάς, το λέγω σαν γιατρός. Από την Ιατρική μου πείρα».

Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟ ΘΕΟ!

Η ελπίδα μας στο Θεό δεν είναι μια προσδοκία για το τι θα γίνει, αλλά βεβαιότητα ότι θα γίνει.

ΠΡΙΝ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙΣ

Πριν σου στείλει ο Θεός το Σταυρό που σηκώνεις…

1. Τον κοίταξε με τα πάνσοφα μάτια Του,
2. Τον κοίταξε με τη θεία λογική Του,
3. Τον έλεγξε με την ατέλειωτη δικαιοσύνη Του,
4. Τον θέρμανε στην γεμάτη αγάπη καρδιά Του,
5. Τον ζύγισε καλά με τα στοργικά Του χέρια,

μην τυχόν και πέσει βαρύτερος απ’ όσο μπορείς να σηκώσεις
και αφού υπολόγισε το θάρρος σου, τον ευλόγησε
και τον απίθωσε στους ώμους σου και είπε:

Μπορείς να Τον σηκώσεις!
Κράτησε Τον κι ανέβαινε από Τον Γολγοθά προς Την Ανάσταση!

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ, ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΚΛΗΡΟ ΣΤΑΥΡΟ!

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μας αγάπησε τόσο πολύ, που πήρε την δική μας θέση πάνω στον σκληρό σταυρό.

Ο πιστεύων εις Αυτόν, και αν πεθάνει θέλει ζήσει δια Αυτού!

ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΚΑΛΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΘΕΟ!

Μετάνοια, το πρώτο σκαλί που οδηγεί στο Θεό.

ΜΗ ΦΟΒΟΥ!

Στην Αγία Γραφή υπάρχουν 365 "μη φοφού". Αρκούν για όλες τις ημέρες του χρόνου.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ΑΛΛΑ Η ΠΙΣΤΗ ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΕΙ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ!

Η προσευχή είναι το κλειδί του ουρανού, αλλά η πίστη ξεκλειδώνει τις πόρτες.
 
Και η προσευχή με πίστη θα σώσει αυτόν που πάσχει, και ο Κύριος θα τον εγείρει. Και αμαρτίες αν έπραξε, θα του συγχωρηθούν. (Επιστολή Ιακώβου 5,15).

Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΟΙΓΕΤΑΙ Ο ΘΕΙΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ!

Η πίστη είναι το κλειδί με το οποίο ανοίγεται ο Θείος θησαυρός. Το κατέχουν οι απλές, αγαθές, όλο αγάπη καρδιές.

ΓΡΑΜΜΑΤΑΚΙ ΣΤΟ ΘΕΟ!

Όταν θέλεις κάτι πολύ, να το γράφεις σ' ένα γραμματάκι και να το στέλνεις στο Θεό. Όμως έξω από το φάκελλο, να γράφεις "γενηθήτω το θέλημά Σου, Κύριε"!

ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ: ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΩΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!


Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Αυτά που σώζουν τον άνθρωπο είναι τα έργα τα καλά του Θεού, η ταπείνωση, η υπακοή, η αγάπη, η ελεημοσύνη.
Εάν κάνετε καλά έργα, θα έχετε μεγάλο μισθό από τον Θεό. Θ' αξιωθείτε να δείτε θαύματα, και στην άλλη ζωή θα έχετε απέραντη αγαλλίαση.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

ΠΑΠΙΚΗ ΜΟΝΑΧΗ, ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ, ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙ ΟΤΙ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΘΕΝΟΣ

ΠΑΠΙΚΗ ΜΟΝΑΧΗ,
ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ  ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ,
ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙ ΟΤΙ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Μία πρύτανις του διαχριστιανικού συγκρητιστικού οικουμενισμού, η διάσημη παπική μοναχή Lucía Caram, η οποία είχε τιμηθεί το έτος 2006 με το βραβείο Memorial Alex Seglers, για τη δραστηριότητα της υπέρ του Οικουμενισμού, δημοσίως διακήρυξε βλάσφημα, κατά του αειπάρθενου της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Η παπική μοναχή Lucía Caram, γεννήθηκε στην Αργεντινή και ζεί στην Ισπανία.  Δημιούργησε ομάδα διαθρησκειακού διαλόγου στην πόλη Manresa και ανέλαβε την εθύνη για την οργάνωση του καταλανικού κοινοβουλίου των θρησκείων το έτος 2006.  Ζει σε ένα μοναστήρι Δομηνικανών μοναχών στη Βαρκελώνη και έχει έντονη οικουμενιστική δράση. 

Είναι διάσημη, αν είναι δυνατό, και για τη δραστηριότητά της στη μαγειρική.  Το πρόγραμμα της με μαγειρικές συνταγές που παρουσιάζει το κανάλι Gourment’s, ονομάζεται ‘’αδελφή Lucy’’.  Αντί άλλου σχολιασμού θα προσθέσω αυτό που είπε κάποτε σε ομιλία του ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης, για τη ζωή σε ένα Ορθόδοξο Μοναστήρι, ότι δηλαδή ‘’τα πάντα στο Μοναστήρι κινούνται γύρω από το εν ούτινος έστι χρεία’’.  Δυστυχώς η εκκοσμίκευση  μαστίζει τον Παπισμό μετά το σχίσμα  και την αποκοπή των από την Εκκλησία.
Η παπική  αυτή μοναχή Lucía Caram, βλασφήμησε σε εκπομπή το περασμένο Σαββατοκυρίακο στην Ισπανία,  κατά του αειπάρθενου  της Υπεραγίας Θεοτόκου, λέγοντας ότι η Παναγία δεν είναι Παρθένος, προσθέτοντας και άλλη βλασφημία για τη Παναγία μας που δεν θεωρώ σωστό να αναφέρω (The Guardian, Newser, RT).   Ο  Άγιος Γρηγόριος  Νύσσης λέγει ότι «ούτω, τον μη δι’ όλου του μυστηρίου την αληθή μόρφωσιν της ευσεβείας δεξάμενον, χριστιανόν ουκ είδεν ο λόγος».  Και φυσικά δεν θα μπορούσε να παραλήψει παπική μοναχή Lucía Caram, τον γνωστό οικουμενιστικό καημό, ότι δήθεν ‘’έχουμε χάσει το αληθινό μήνυμα και έχουμε κολλήσει με τους κανόνες που έχουμε εφεύρει’’. 

Η λύπη μας είναι τόσο μεγάλη που πιστεύω εις απάντηση αρκεί να παραθέσομε αυτό που ψάλλομε  στην  Ακολουθία της Εορτής της Συνάξεως της Θεοτόκου : «Τον αγεώργητον βότρυν βλαστήσασα, η μυστική άμπελος ως επί κλάδων, αγκάλαις εβάσταζε, και έλεγε.  Συ ει καρπός μου, συ ει η ζωή μου αφ’ ου έγνων, ότι και ό ήμην ειμί, συ μου Θεός.  Συ ει καρπός μου, συ ει η ζωή μου.  Αφ’ ου έγνων, ότι και ό ήμην ειμί, συ μου Θεός∙ την γαρ σφραγίδα της Παρθενίας μου ορώσα ακατάλυτον, κηρύττω σε τον άτρεπτον Λόγον, σάρκα γενόμενον.  Ουκ οίδα σποράν, οίδα σε λύτην της φθοράς∙  Αγνή γαρ ειμί, σου προελθόντος εξ εμού∙  ως γαρ εύρες, έλιπες μήτραν εμήν.  Διατούτο συχορεύει πάσα η κτίσις βοώσα μοι∙  Χαίρε η Κεχαριτωμένη».

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο εργαστήριο ψυχών από την εκκλησία μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πηγή δύναμης, από την προσευχή που γίνεται την ώρα της Θείας Λειτουργίας. 

Μα εγώ, θα πει κάποιος, δεν έχω γνώσεις θεολογικές και οι γραμματικές μου γνώσεις είναι λίγες, ή ξέρω γράμματα, αλλά δεν καταλαβαίνω τι λένε οι ψάλτες και ο ιερέας την ώρα της Θείας Λειτουργίας…

Και ποιος είπε ότι χρειάζονται γνώσεις γραμματικές ή θεολογικές για να προσεγγίσει κανείς τον Χριστό; Ήταν μήπως κανείς απόστολος γραμματιζούμενος; Ψαράδες φτωχοί, αγράμματοι και ταπεινοί ήταν ή πρώην τελώνες ή πρώην διώκτες του Χριστού… Πολλοί Άγιοι μας επίσης ήταν αγράμματοι και όμως το συγγραφικό τους ταλέντο και τις γραπτές τους παρακαταθήκες θα ζήλευαν πολλοί λόγιοι.

Το «Πάτερ ημών» δεν το γνωρίζουμε; Δεν το καταλαβαίνουμε;
Το «Πιστεύω» που είναι ομολογία πίστεως και περιέχει όλη την ουσία της ορθοδοξίας μας, δεν το ξέρουμε; Δεν το καταλαβαίνουμε; 

Αλλά και ποιος είπε, ότι πρέπει από την μια μέρα στην άλλη να μάθουμε και να κατανοήσουμε, όλες τις προσευχές, όλες τις ακολουθίες, όλη την τάξη και το τυπικό της Εκκλησίας μας;…σιγά, σιγά. Αργά και σταθερά.
Είναι έργο του διαβόλου και πλάνη μεγάλη, να νομίζουμε ότι, αφού δεν καταλαβαίνουμε και πολλά, (δεν γνωρίζουμε, γιατί η κατανόηση έρχεται μόνη της σιγά-σιγά), αφού νομίζουμε ότι δεν είναι «του στυλ» μας, να μην κάνουμε τίποτα απολύτως. Να αδιαφορούμε… 

Κάποτε πήγε μια πολύ ηλικιωμένη, εντελώς αγράμματη, σε ένα χριστιανικό βιβλιοπωλείο και ζήτησε να αγοράσει το Ευαγγέλιο. Την είδε κάποιος γνωστός της και της λέει: τι το θες το Ευαγγέλιο θεία; Αφού δεν ξέρεις ανάγνωση και γραφή, τι θα το κάνεις;
Αχ, παιδάκι μου, του απαντάει, θέλω μόνο να Το κρατώ αγκαλιά και να παρακαλώ τον Κύριο να βάλει την Σοφία των λόγων Του στην καρδιά μου!!!.


Προσέξτε ταπείνωση, προσέξτε ομολογία πίστεως και προσέξτε το προχωρημένο της ηλικίας της…Τι ωραίο παράδειγμα, τι ωφέλεια είχε αυτή η γυναίκα, από μια τόσο απλή κίνηση… 
Τι μας στοιχίζει δηλαδή, πχ το Σάββατο, να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο που θα αναγνωστεί την Κυριακή, να το κατανοήσουμε με ή χωρίς μετάφραση, να διαβάσουμε τον Απόστολο που θα πει ο ψάλτης και να δούμε, τέλος, τι εορτάζουμε εκείνη την ημέρα που θα εκκλησιαστούμε; Φτάνει να ανοίξουμε ένα οποιοδήποτε εκκλησιαστικό ημερολόγιο, για να βρούμε ποιος Άγιος εορτάζει, ποια αναγνώσματα θα ακουστούν κλπ. Δεν έχουμε ένα ημερολόγιο; Δεν έχουμε το Ευαγγέλιο; Δεν ξέρουμε πως θα τα προμηθευτούμε;

Εμείς, οι νεότερης ηλικίας άνθρωποι, χρήστες καλοί της τεχνολογίας και του Διαδικτύου, δεν έχουμε καμία απολύτως δικαιολογία: Όλα βρίσκονται κάπου στο Διαδίκτυο. Ευαγγέλιο, αναγνώσματα, μεταφράσεις: ΟΛΑ

Καλό είναι βέβαια αυτά που βρίσκουμε, ειδικά αν πρόκειται για λόγια Ευαγγελίου και γενικότερα για θέματα Αγίας Γραφής να τα διασταυρώνουμε και από άλλες πηγές ή ακόμα καλύτερα να τα προμηθευτούμε σε έντυπη μορφή από έγκυρους, ορθόδοξους εκδοτικούς οίκους.

ekklisiaonline
Γιώργος Λακαφώσης

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΙΑΤΡΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΑΡΡΩΣΤΕΙΕΣ!

"



















Με τον Σταυρόν και με το Κύριε Ιησού Χριστέ ιατρεύονται κάθε αρρωστείες. Με τον Σταυρόν και με το Κύριε Ιησού Χριστέ, οι Απόστολοι αναστούσαν νεκρούς και ιάτρευαν πάσαν ασθένειαν. Με τον σταυρόν και με το Κύριε Ιησού Χριστέ αποστομώνει ο άνθρωπος κάθε αιρετικόν. Με τον Σταυρόν και με το Κύριε Ιησού Χριστέ αγιάζει ο άνθρωπος και πηγαίνει εις τον παράδεισον, να χαίρεται και να ευφραίνεται ωσάν οι Άγγελοι."

Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ: Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Σήμερα, λίγοι είναι οι άνθρωποι πού έχουν υγιή φιλοσοφική αίσθηση. Συνήθως, τα γεγονότα εκτιμώ­νται αποσπασματικά και πολύ σπάνια, μέσα στην ορ­γανική τους πληρότητα. Ή εγωιστική αυτοτύφλωση, ατομικού, εθνικού ή και ταξικού χαρακτήρα, φράζει τον νου του άνθρωπου προς κάθε κριτική προοπτική και έτσι αυτός βασανίζεται μέσα στην προσωπική του κόλαση. Δεν υπάρχει διέξοδος αφού δεν υπάρχει φι­λανθρωπία. Οι Ευρωπαίοι μεταλλάσσονται ραγδαία σε ανθρωποφάγους επειδή με την αυτάρκεια τους στέ­ρησαν από τον εαυτό τους την ικανότητα για μια ζώ­σα αίσθηση της ευαγγελικής αγάπης. Γιατί μονάχα ή ευαγγελική και Χριστοειδής αγάπη υποτάσσει κάθε μορφή ανθρωπίνου εγωισμού και αυτάρκειας. Μια τέ­τοια αγάπη σημαίνει πάντοτε την αυτοθυσία. Δεν μπο­ρεί ό άνθρωπος να εξέλθει από αυτήν την δαιμονική τάση προς αμαρτία αν δεν μεταδώσει την ψυχή του στους άλλους μέσα από την άσκηση της αυτοθυσιαζομένης αγάπης, υπηρετώντας τους με ευαγγελική αφο­σίωση και ειλικρίνεια.

ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ!


Άγιος Αντώνιος: Είδα όλες τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες πάνω στη γη και στενάζοντας είπα:
Ποιος άραγε μπορεί να τις προσπεράσει αυτές;
Και άκουσα μια φωνή να μου λέει: Η ταπεινοφροσύνη!

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΓΕΝΝΑΕΙ ΕΥΛΟΓΙΑ!


Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όταν δίνεις κάτι για ευλογία παίρνεις ευλογία. Η ευλογία γεννάει ευλογία!

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΤΙΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ!


Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Τίποτε στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο. Μας αγαπά πολύ, μας έχει στο νού του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μη φοβόμαστε τίποτε.