ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ- Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ!»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 19η  Οκτωβρίου  2017

ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ:

Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ!

Προφανώς μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις κατά της Εκκλησίας μας, του ισχύοντος Συντάγματος της χώρας μας και του Ελληνικού λαού είναι η επιχειρούμενη από την κυβέρνηση μετάλλαξη του μαθήματος των Θρησκευτικών, από μάθημα με σαφώς Ορθόδοξο χαρακτήρα και προσανατολισμό, σε μάθημα θρησκειολογικό.

Κι’ αυτό σε πείσμα της πλειοψηφίας των ελλήνων πολιτών, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως Ορθόδοξοι χριστιανοί, πληρώνουν φόρους, προκειμένου η Πολιτεία να εκπληρώσει την εκπαιδευτική της αποστολή και ως εκ τούτου έχουν την απαίτηση να διδάσκονται τα παιδιά τους, κατά κύριο λόγο τις βασικές διδασκαλίες της Ορθοδόξου πίστεως και δευτερευόντως, να πληροφορούνται για τη διδασκαλία των άλλων θρησκειών, πάντοτε υπό το πρίσμα της αληθινής και σώζουσας Ορθοδόξου πίστεως.

 Δυστυχώς η σημερινή συγκυβέρνηση αριστεράς και δεξιάς, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, περιφρονώντας τις θέσεις της διοικούσης Εκκλησίας και την ελληνορθόδοξη παράδοση αυτού του τόπου και καταπατώντας το Σύνταγμα, τον ισχύοντα εκπαιδευτικό νόμο, την ελληνική νομολογία και το ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως θα δούμε παρά κάτω, εισήγαγε και επέβαλε για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής παιδείας, νέα προγράμματα σπουδών για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στα οποία καθιερώνεται ένα νέο θρησκειολογικό μοντέλο του μαθήματος των θρησκευτικών. Όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Καθηγητής της Χριστιανικής Παιδαγωγικής στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. κ. Ηρακλής Ρεράκης σε πρόσφατο δημοσίευμά του (13.10.2017 ιστολόγια Ακτίνες, Θρησκευτικά κ.α.), οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, προχωρούν στη μετάλλαξη του μαθήματος με βάση, όχι παιδαγωγικά κριτήρια, αλλά αναχρονιστικές ιδεοληψίες, που είναι αντίθετες με τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας. Με το πρόσχημα ότι οι μαθητές δεν θα πρέπει να έχουν δήθεν μονομερείς γνώσεις, διδασκόμενοι αποκλειστικά την Ορθοδοξία, επιστρέφουν την ελληνική παιδεία 2000 χρόνια πίσω, στην εποχή του πανθεϊστικού συγκρητισμού των Ρωμαίων, επιβάλλοντας στους μαθητές από την ηλικία των 8-9 ετών να διδάσκονται παράλληλα στις πλείστες διδακτικές ενότητες, όλες μαζί τις θρησκείες. Μ’ αυτή την μεθόδευση παραμερίζουν την Ορθόδοξη παράδοση, ως κύρια και βασική διδασκαλία των Θρησκευτικών και επιβάλλουν μια ανάμεικτη διδασκαλία, που πολτοποιεί και εξισώνει την πίστη τους με την πίστη των θρησκειών του κόσμου. Διότι, είναι βέβαιο, από παιδαγωγικής πλευράς, ότι μια τέτοια μεικτή και πολυθρησκειακή διδασκαλία, αποτελούμενη από πολλές ισόκυρες και ισοδύναμες θρησκευτικές πίστεις, σηματοδοτεί στη συνείδηση των μικρών παιδιών, μια διδασκαλία, που σκοπό έχει να καλλιεργήσει στις άγουρες ψυχές τους, μιας πολλαπλή και ποικίλη θρησκευτική συνείδηση, ταυτότητα και πίστη, αντίθετη με την Ορθόδοξη πίστη στον Ένα και μοναδικό Τριαδικό Θεό.

  Δυστυχώς, αυτό, που με αγανάκτηση, αντικρίζουν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, διαβάζοντας τα αναχρονιστικά πολυθρησκειακά βιβλία που εφηύρε, ενέκρινε και επιβάλλει για διδασκαλία το Υπουργείο Παιδείας είναι ένας ενιαίος διδακτικός κορμός, που τον ονομάζουν «κόσμο της θρησκείας», με πολλούς κλάδους πίστεων και Θεών, (θεωρία των κλάδων), και επομένως, μια διδασκαλία πανθεϊσμού και πανθρησκείας, που περιφρονεί και μηδενίζει την Ορθόδοξη πίστη των παιδιών τους στον ένα μοναδικό Τριαδικό Θεό, γεμίζει τον πνευματικό τους κόσμο με σύγχυση και τα καθοδηγεί στον μηδενισμό και την αθεΐα.

  Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, με αγανάκτηση διαμαρτύρεται και απευθύνεται στον Υπουργό Παιδείας, ζητώντας του να απολογηθεί υπεύθυνα στους γονείς και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, διότι εφαρμόζει και επιβάλλει ένα πρωτόγνωρο, αντιπαιδαγωγικό και μη Ορθόδοξο μάθημα Θρησκευτικών, προκαλώντας «τη συνείδηση των ορθοδόξων γονέων, οι οποίοι, ως μέλη της επικρατούσας στη χώρα μας Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωρίζουν καλώς ότι η Ορθόδοξη Πίστη ορίζει σαφώς το περιεχόμενό της και κάθε τι αλλότριο αυτής της πίστης, είναι αντίθετο με την πίστη των παιδιών τους, διότι, ιδιαίτερα για την ηλικία και την κρίση που διαθέτουν, εγκυμονεί τον κίνδυνο άρνησης της οικείας πίστεως και προσχώρησης σε άλλη δοξασία».

  Οι γονείς των μαθητών επίσης, διαβάζοντας αυτά τα βιβλία – φακέλους, που εξέδωσε και χορήγησε στα παιδιά τους το Υπουργείο Παιδείας, αποφάσισαν να τα επιστρέψουν στο Υπουργείο, διαμαρτυρόμενοι έντονα, με επιστολή τους προς τον Υπουργό Παιδείας, διότι θεωρούν ότι «με τα παρόντα βιβλία θρησκευτικών δεν μαθαίνουν οι μαθητές ούτε τα στοιχειώδη για την ορθόδοξη χριστιανική ζωή.Αντίθετα, μάλιστα, παρέχεται με αυτά πληθώρα υλικού, που αφορά σε άλλες θρησκείες και δόγματα και επιφέρουν γνωσιολογική σύγχυση στους μαθητές, καθώς δεν εμβαθύνουν και δεν εμπνέουν προς την Ορθόδοξη Πίστη. Κρίνονται λοιπόν ανεπαρκή και ακατάλληλα προς την επίτευξη της νόμιμης αποστολής τους».

Σημειώνουν επίσης, ότι «σε αυτά παρουσιάζονται μονόπλευρα θρησκείες ή θρησκευτικές ομάδες, αποκρύπτοντας επιμελημένα διδασκαλίες τους, που ωθούν σε φανατισμό, ρατσισμό και μίσος και έρχονται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη μας και τον πολιτισμό μας». Επισημαίνουν, ακόμη, «την άνιση μεταχείριση των Ορθοδόξων Χριστιανών, σε σχέση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες στη Ελλάδα, όπως των μουσουλμάνων, καθολικών και ιουδαίων Ελλήνων πολιτών, που έχουν την ευχέρεια, βάσει των νόμων 4235/2014, άρθρο 68 και 4386/2016, άρθρο 55, να επιλέγουν τα θρησκευτικά τους εγχειρίδια για την ομολογιακή διδασκαλία τους στα σχολεία, τακτική που αντίκειται στην Αρχή της Ισότητας, κατά το άρθρο 4, παρ.1 του Συντάγματος».

Καταλήγοντας, επικαλούνται την «Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου, που ορίζει ρητά ότι κάθε Κράτος οφείλει να παρέχει στους μαθητές του παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές -φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων τους». Υπογραμμίζουν επίσης ότι επικροτούν και στηρίζουν «την επιστροφή των ακατάλληλων και παράνομων φακέλων μαθητών στο Υπουργείο», ζητώντας, ταυτόχρονα, «την απόσυρσή τους από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και την επιστροφή στην διδασκαλία των παλαιών θρησκευτικών εγχειριδίων, δοκιμασμένων και αποδεκτών από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς».

   Άξια πολλής προσοχής είναι και τα όσα δήλωσε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας σε πρόσφατη ραδιοφωνική εκπομπή, (Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017, στον Ρ/Σ Alpha 98.9 και την εκπομπή «Καλή Παρέα» τουΔημήτρη Αλφιέρη). Μεταξύ των άλλων, χαρακτήρισε το μάθημα των Θρησκευτικών ως «μια θρησκειολογική σούπα», προκειμένου «να επιτευχθεί ο συγκρητισμός και τελικά η αθεΐα των παιδιών. Αυτός είναι ο στόχος και για αυτόν ακριβώς το λόγο πολύ σωστά και πολύ ορθά η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων διαμαρτύρεται και προτρέπει τους γονείς να δηλώσουν ότι δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να εμπλακούν σε μία τέτοια θρησκειολογική σύγχυση που τελικό στόχο έχει την απαξίωση της Θεολογίας και του Θρησκευτικού συναισθήματος. Αυτό άλλωστε γράφει ο Μακαριώτατος στην επιστολή του προς τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Δυστυχώς ο διάλογος Εκκλησίας και Πολιτείας δεν είχε ουσιαστικό περιεχόμενο, δεν ξεκίνησε από μηδενική βάση». Και κατέληξε: «Έχουμε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένουμε από μέρα σε μέρα την έκδοση της αποφάσεως, που θέλω να πιστεύω ότι θα δικαιώνει την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και τους Ορθόδοξους γονείς στη χώρα μας, οι οποίοι υφίστανται με τον τρόπο αυτό και το μάθημα αυτό όπως διδάσκεται πλέον, δυσμενέστατη διάκριση μεταξύ των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων της χώρας, οι οποίες έχουν καλύτερη μεταχείριση» (Ιστολ. Ακτίνες)!

 Πιστεύουμε ότι ο Σεβασμιώτατος έχει απόλυτο δίκαιο. Ο πανθρησκειακός προσανατολισμός της κυβέρνησης, η οποία εκφράζει το «πνεύμα» της«Νέας Εποχής» και της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» είναι εμφανής. Τα νέα διδακτικά βιβλία έχουν ξεκάθαρο συγκρητιστικό περιεχόμενο. Τα παιδιά είναι αναγκασμένα να προσλαμβάνουν στοιχεία από διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις, ως δήθεν ισότιμες με την χριστιανική διδασκαλία. Το αποτέλεσμα είναι να μυούνται στον θρησκευτικό συγκρητισμό και να αμβλύνεται η Ορθόδοξη πίστη τους. Θα μεγαλώσουν με αυτές τις συγκεχυμένες θρησκευτικές αρχές και όταν θα αποκτήσουν κρίση, θα τις αρνηθούν και θα καταλήξουν στην αθεΐα. Αυτό επιζητούν οι ιθύνοντας του σύγχρονου πανθρησκειακού οράματος. Να μυούνται οι μαθητές, οι αυριανοί πολίτες, σ’ αυτό το «πνεύμα», της θρησκευτικής ομοιομορφίας, η οποία θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην αποδοχή της εφιαλτικής πανθρησκείας, η οποία για τους Πατέρες της Εκκλησίας μας  και για σύγχρονους φωτισμένους Γέροντες, στοχαστές και μελετητές, θα είναι η θρησκεία του Αντιχρίστου, στην οποία θα αντικατασταθεί η λατρεία του αληθινού Θεού, με τη λατρεία του μεγάλου ανόμου και εν τέλει με τη λατρεία του Σατανά! Οι θρησκείες του κόσμου είναι ατελή ανθρώπινα κατασκευάσματα, μέσω των οποίων, δεν λατρεύεται ο αληθινός Θεός, αλλά ο Σατανάς, καθ’ ότι «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5), κατά τον θεόπνευστο Ψαλμωδό.

  Περαίνοντας εκφράζουμε την βαθειά ανησυχία μας για το μέλλον της ορθοδόξου αγωγής στα σχολεία μας και κατ’ επέκταση της πατρίδος μας. Οι σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας μας γνωρίζει την ακατάλυτη δύναμη της Ορθοδοξίας μας και γι’ αυτό επιχειρεί να απομακρύνει τη νεολαία από αυτή. Ζήλωσε τις αντιθρησκευτικές και απάνθρωπες μεθόδους των πάλαι ποτέ διαλαμψάντων κομμουνιστικών καθεστώτων του περασμένου αιώνα, τα οποία είχαν ποινικοποιήσει την θρησκευτική διαπαιδαγώγηση. Όμως οι καιροί άλλαξαν, δυστυχώς, για τους αμετανόητους αθέους μαρξιστές, και δεν «τους παίρνει» πια να ασκήσουν βία και ποινικές διώξεις κατά του πιστού λαού του Θεού. Αυτό που μπορούν να κάμουν είναι η μετάλλαξη του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η αιματοβαμμένη από το αίμα χιλιάδων αγίων και ηρώων χώρα μας, οι οποίοι θυσιάστηκαν για «του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία», αποχριστιανοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς, ακολουθώντας κατά πόδας την αποστατημένη Ευρώπη. Χάνουμε την ταυτότητά μας. Αλλά όπως όταν κάποιο πρόσωπο χάσει το δελτίο της ταυτότητάς του, θεωρείται «άγνωστο» και «χαμένο», έτσι και η Πατρίδα μας, χάνοντας τη δική της ταυτότητα, την Ελληνοορθοδοξία, θα είναι και αυτή «άγνωστη» και «χαμένη», μέσα στον κυκεώνα της παγκοσμιοποίησης, αυτό που θέλουν και επιδιώκουν οι εχθροί της! Το πλήγμα στο μάθημα των Θρησκευτικών είναι καίριο για την απώλεια της ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας και το χειρότερο: για την απώλεια της σωτηρίας μας! Εκκλησιαστική και πνευματική ηγεσία, μοναχισμός, εκπαιδευτική κοινότητα, γονείς και απλός κόσμος, ας μην επιτρέψουμε να μας αφαιρέσουν την «ταυτότητά» μας! Έχουμε τη δύναμη να το κατορθώσουμε, φθάνει να το αποφασίσουμε! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.gr 

Π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ: ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΧΑΛΕΠΟΥΣ- Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΙΤΗ

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ : ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ)

Ο ΜΠΕΝ ΣΑΠΙΡΟ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΤΣΙΟΣ: ΜΕ ΑΘΕΟΥΣ, ΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΥΣ, ΜΕ ΚΑΤΑΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ «ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΣΤΕΚΗ»

Με άθεους, με εκκλησιομάχους, με καταδιεφθαρμένους πολιτικούς «το έθνος δεν στέκη»

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

Στον 2ο τόμο των «Απομνημονευμάτων του Κολοκοτρώνη» - (έκδ. Γ. Βαλέτα, σελ. 323 )-εντόπισα ένα πολύ ωραίο και διδακτικό επεισόδιο, που διαδραματίζεται κατά την Αγιασμένη Επανάσταση του ΄21. Το διηγείται ο Γεώργιος Τερτσέτης-τι σπουδαίος άνθρωπος- σε λόγο του στις 25 Μαρτίου του 1855, στην τότε Βουλή των Ελλήνων. Το μεταφέρω, ως έχει:

«Κύριοι ακροαταί, εις τα 1822 πολεμιστής, στρατιώτης περίφημος επήγε εις σεβάσμιον πνευματικόν να ξομολογηθεί, να μεταλάβει.

Εξωμολογήθη ο πνευματικός του ευχήθη, τον εχαίδευσεν, αλλά του είπε: δεν ημπορώ να σε δώσω μεταλαβιά.

-Διατί;

-Χύνεις αίμα ανθρώπινο...!

Ωργίσθη ο στρατιώτης και έτρεξε παραπονούμενος εις τον επίσκοπον Μεθώνης. Του είπε όσα λέγει ο πνευματικός , ο στρατιώτης ήτο θυμώδης. Τον ήκουσεν ο επίσκοπος. Την Κυριακή του λέγει, ήσου (=να είσαι) εις την λειτουργίαν, ήσου πλησίον μου.

Ήλθε η Κυριακή, ψάλλεται η λειτουργία. Ο Δεσπότης εις την μεσινή θύρα, εις την ώρα της μεταλαβιάς, κρατώντας το δισκοπότηρο, φωνάζει τον στρατιώτη.

Έλα, του λέγει, πάρε, κράτει το δισκοπότηρο, μετάλαβε με τα ίδια σου τα χέρια, τα χέρια σου είναι πλέον αθώα, πλέον ευεργετικά εις την πατρίδα από τα εδικά μας. Ημείς οι ιερείς δεόμεθα τον Ύψιστο με τη φωνή, εσύ, σταίνοντας τα στήθη σου, εις τα βόλια του εχθρού».

Κείμενο που μοσχοβολάει ευωδία λευτεριάς, τα άνθη τα μυρίπνοα της αρχοντικής Ορθοδοξίας μας. Λόγια όμως που διδάσκουν και σήμερα, την γενιά την δικιά μας που είναι για τα... πανηγύρια. (Στα μέρη μου, στην αλίπληκτο Πιερία, λέμε μια «νόστιμη» παροιμία: «Η ψείρα μας στον Έλυμπο και μεις στα πανηγύρια». Δηλαδή η φτώχεια και η δυστυχία μάς έχει αφανίσει και μεις ασχολούμαστε με τις προστυχιές και τις παλαβομάρες των «καντιποτένιων», όπως τους ονόμαζε τους πολιτικάντηδες, ο πατριδοφύλακας στρατηγός Μακρυγιάννης).

Στο επεισόδιο του «Ιερού Αγώνος» που μας διέσωσε ο Τερτσέτης, διαβάζουμε για το πώς σώθηκε το δούλον Γένος κατά την μακραίωνη αιχμαλωσία στους Σαρακηνούς. (Αναζητώντας κάποτε την ετυμολογία της λέξεως Σαρακηνός, βρήκα στο βιβλίο του Ν. Βασιλειάδη "Ισλάμ-Ορθοδοξία", σελ. 85 το εξής αξιοσημείωτο. Ο  Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός έγραφε ότι «Σαρακηνούς τους Ισμαηλίτας καλούσιν, ως εκ της Σάρρας κενούς διά το ειρήσθαι υπό της  Άγαρ τω αγγέλω: Σάρρα κενήν με απέλυσεν»).

Σκοτάδι ψηλαφητό έπεσε και σήμερα πάνω στην πατρίδα μας, τα εντάλματα του Ευαγγελίου ανατρέπονται και ποδοπατούνται τα παιδιά μας, μέσω της ελεεινής εκπαίδευσης, τα ξεμυρώνουν και τα ξεβαπτίζουν, μας κυβερνούν άνθρωποι χειρότεροι και από τους Τούρκους. Κι αν αυτό φαίνεται υπερβολικό διαβάζω τα λόγια του Παπουλάκου: «Είναι ντροπή μας, ένα Γένος που με το αίμα του πύργωσε τη λευτεριά του, που πορπάτησε τη δύσκολη ανηφοριά, να παραδεχτεί πως δεν μπορεί να πορπατήσει στον ίσιο δρόμο άμα ειρήνεψε κι ότι δεν ξέρουμε μεις να σιγυρίσουμε το σπίτι, που με το αίμα μας λευτερώσαμε, αλλά ξέρουν να το σιγυρίσουν εκείνοι που δεν πολέμησαν, εκείνοι που δεν πίστεψαν στον αγώνα, εκείνοι που πάνε να μας αποκόψουνε από το Χριστό και πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά άλλων αφεντάδων που΄ναι πιο διαμονισμένοι από τους Τούρκους. Γιατί και κείνα που σεβάστηκε ο Τούρκος, τ’ άθεα γράμματα τα πετάνε και πάνε να τα ξεριζώσουνε... Τ΄ άθεα γράμματα υφαίνουνε το σάβανο του Γένους. Αυτά λοιπόν τα γράμματα θα μάθουμε στα παιδιά μας;» (Κ. Μπαστιά, ο Παπουλάκος, Εκδοτική Αθηνών, 1997, σελ. 145-146).

Ήρθε η ώρα, τα άθεα γράμματα, μας έριξαν στην σκλαβιά άλλων αφεντάδων πιο δαιμονισμένων από τους Τούρκους. Ψηφίζονται νόμοι που μας αποκόπτουν από τον Χριστό, που ξερριζώνουν όσια και ιερά, που υφαίνουν- φοβεροί λόγοι - το σάβανο του πάλαι ποτέ Ορθόδοξου Γένους των Ελλήνων, που ακυρώνουν την επανάσταση του ΄21. Διακόσια χρόνια μετά βαδίζουμε ολοταχώς για ιστορική ευθανασία... εκτός αν...

Εκτός αν μιμηθούμε τους ηρωϊκούς προγόνους μας. Τι μας διδάσκει το κείμενο του  προλόγου με τον περίφημο πολεμιστή και τον άγιο Επίσκοπο Μεθώνης;

Ο αγωνιστής είχε πνευματικό και εξομολογείτο για να μεταλάβει.

Εν μέσω επανάστασης, με τους Τούρκους να θερίζουν, να τηγανίζουν το Ρωμαίικο, με σφαγές, αρπαγές και γενοκτονίες, η μετάνοια δεν έλειπε.

«Για της πατρίδος την ελευθερίαν 

για του Χριστού την πίστιν την αγίαν 

γι΄αυτά τα δύο πολεμώ...».

Πολεμούσαν και μετανοούσαν, γι’αυτό ήταν Αγιασμένη η Επανάσταση. Τι προκοπή να περιμένει κανείς σήμερα όταν άθεα απολειφάδια νομοθετούν και ψηφίζουν, με χέρια και ποδάρια, νόμους που μόνο σε πολιτείες Σοδόμων και Γομμόρων αρμόζουν;

Μετά την νίκη στο Βαλτέτσι ο μεγάλος Κολοκοτρώνης, θα πει στα παλλικάρια του: (Ήταν Παρασκευή 13 Μαΐου 1821).

«Πρέπει να νηστεύσωμεν όλοι διά δοξολογίαν εκείνης της ημέρας και να δοξάζεται αιώνας αιώνων έως ου στέκη το έθνος, διότι ήτον η ελευθερία της πατρίδος». Τέτοιοι άνθρωποι που μοσχοβολούν σαν το Τίμιο Ξύλο μας έσωσαν. Με άθεους, μασόνους, με καταδιεφθαρμένους πολιτικούς «το έθνος δεν στέκη». «Επλήσθη η γη αδικίας απ΄αυτών...». (Γεν. 6,13).

Τι σπουδαία μορφή και ο Επίσκοπος!! "Ημείς οι ιερείς δεόμεθα τον Ύψιστο με την φωνή". Και προσευχή για την σωτηρία του Γένους, αλλά και όταν ήταν ανάγκη έπιαναν τα στουρναροντούφεκα και γίνονταν καπετάνιοι. Οι ιερείς, ο κλήρος είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του έθνους. Αν υποταχθεί στα θηρία, η Ελλάδα τέλειωσε. Το σχολείο πλέον αλώθηκε, δεν θα μείνει τίποτε όρθιο "από τα παλιά, δικά μας πλούτη". (Παλαμάς). Είμαστε σε δουλεία, σε ύπουλη σκλαβιά χειρότερη κι απ΄των Τούρκων και απ’ των Φράγκων. Το ράσο είναι η αφανής εθνική σημαία του Γένους. Να θυμηθεί η εκκλησία ότι πάντοτε είναι ελληνοσώτειρα. Ως πότε μια χούφτα αφεντάδων πιο δαιμονισμένων από τους Τούρκους θα μας καταστρέφουν;

Να κλείσω με κάτι που διάβασα στο βιβλίο "Μονοτονικό , εμπειρία 24 ετών", έκδοση της Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος. Διαβάζουμε για ένα γεγονός που το άκουσε και το είδε ο Κ. Βάρναλης. Μιλά για τον Ψυχάρη, που ήθελε να διαλύσει την γλώσσα μας με τις ιδεοληψίες του.

«Ο Ψυχάρης ήρθε στην Ελλάδα πολλές φορές. Στα 1925 ήρθε για τελευταία φορά. Έδωσε στο θέατρο «Απόλλων» πολλές διαλέξεις. Κανένας δεν φανταζόταν πόσος κόσμος θα γέμιζε ασφυκτικά την πλατεία και τους εξώστες. Ο Ψυχάρης βγήκε στη σκηνή με φράκο και γεμάτος παράσημα. Έρριξε μια ματιά στο ακροατήριο κι άρχισε την διάλεξή του μ’αυτήν την κουβέντα: «Βλέπω δασκάλους, βλέπω φοιτητές, βλέπω κυρίες, βλέπω αξιωματικούς, μα δεν βλέπω κανέναν παπά. Δείχτε μου ένα παπά να κατεβώ να του φιλήσω το χέρι. Αυτά τα λόγια δεν ήταν δημοκοπία. Πραγματικά ο Ψυχάρης πίστευε πως δεν θα μπορούσε να κερδίσει το έθνος, αν δεν κέρδιζε πρώτο το σχολειό και ύστερα την εκκλησία».

Το σχολείο το κέρδισαν...Για την Εκκλησία μάς κανοναρχεί ο άγιος Χρυσόστομος: "Τοιούτον έχει μέγεθος η Εκκλησία· πολεμουμένη vικά. Επιβουλευομένη περιγίνεται· υβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται· δέχεται τραύματα, και ου καταπίπτει υπό των ελκών. Κλυδωνίζεται αλλ’ ου καταποντίζεται· χειμάζεται, αλλά ναυάγιον ουχ υπομένει. Παλαίει, αλλ’ ουχ ηττάται· πυκτεύει, αλλ’ ου νικάται".

http://aktines.blogspot.gr

Π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ: ΛΙΒΑΝΙΣΤΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ

π. Διονύσιος Ταμπάκης

ΑΦΟΥ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ να σπάσουν τα φτερά των παιδιών μας.

Αφού βάλανε μπρος τ’αλέτρι για να αποκόψουν και ευνουχίσουν τα 15χρονα.

Τώρα μεγαλουργούν και πάλι θέλοντας διακαώς με νόμους και υπο-νόμους να μαστουριάσουν με χασίς και αποχαζέψουν το όσο μυαλό έμεινε στην νεολαία…

Στο δικό τους λοιπόν χασισολολίβανο «εις οσμήν δυσωδίαν δαιμονικής» ας τους λιβανίσουμε με το δικό μας Ορθόδοξο λιβάνι ,λιβάνι καλό κι’ αγιορείτικο…
Και να τώρα 3 ωραίες ιστορίες που έχω να σας λέω:

1η Η κυρία Γεωργία, ράφτρα γνωστή εκεί στην παλιά Κοκκινιά με την μικρασιάτικη πύρινη ευλάβεια ,καρδιά φιλόξενο αρχονταρίκη για όλη την γειτονιά.

Ή θα έραβε ή θα προσεύχονταν στις λιβανοκαπνισμένες δεκάδες εικόνες που’χε στο προσφυγικό κελάκι της.

Κάθε Πάσχα το λοιπόν τόση ήταν η χαρά της που έπαιρνε το μαγκάλι, το γέμιζε όλο κάρβουνα και ύστερον του’ριχνε από πάνω 5 κιλά λιβάνι να μοσχομυρίσει όλη η γειτονιά μα και να φύγουν οι κακούργοι οι δαιμόνοι .

2η Ευλαβής Καλόγηρος , όταν ήτανε μαθητής και περνούσε ο καρνάβαλος απ’την γειτονιά του στον Πειραιά, δεν λησμονούσε να ανάβει την ψησταριά του πατέρα του που είχε στο μπαλκόνι και να βάζει με την σακούλα αγιασμένο λιβάνι από Ασκητάδες .Έτσι κάποτε όπου περνούσε από κάτω ο καρνάβαλος πήρε μία θαυμαστή τούμπα όπου απέλιπεν «εις τα εξ ‘ων συνετέθη».

Να και άλλη μία στορία από την Κρήτη :

«-Παπαγάννη , να σου πω μια κουζουλάδα μου καλή που κάμω; Γροίκα.

-Είντα κάμεις Τον ρώτηξε ο Κρητικός Παπάς.

-Να! σίμα και απέναντι απ΄το σπιτικό μου μένει μια αντρογυναίκα Ξυριζαία , όπου αποξυρίζει και τον μύστακά της ,από αυτές τις αντίχριστες τις αναποδοκουλτουριάρες πανάθεμά τες.

-Και το λοιπόν ;

-Όταν γιαγέρνω τ’απόγευμα απ΄την δουλειά και τούτη πορίζει στο μπαλκόνι της να καπνίσει τσιγάρο μαζί με την συντρόφισσά της, εγώ παίρνω ΄ένα κεραμίδι και αφού το κάμω γεμίδι από καρβουνάκια και μοσχολίβανο μετά ανάβω τον ανεμιστήρα που κατέχω και ξαμώνω όλο τον καπνό επάνω στον οντά της. Μετά αφού με διαβολοστέλει κλείεται ντελόγο μέσα και έτσι την κάμω ζάφτι και την νηματίζω μια χαρά.

Έτσα το λοιπόν σου λέγω ετούτη μαντινάδα:

«Λιβάνι βάνω στη φωτιά που φτάνει εις τ’ αόρη.

Να γίνουν κάργα, χαλασιά, των ‘ξαποδών οι νόμοι .»

ΛΙΒΑΝΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!

https://ellasnafs.blogspot.gr

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017,εκπομπή "ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΑΜΑΤΑ" ΤΟΥ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ 4Ε, την οποία παρουσιάζει και επιμελείται ο δάσκαλος και θεολόγος Δημήτρης Νατσιός, με καλεσμένο τον καθ. Παιδαγωγικής της θεολογικής σχολής του ΑΠΘ κ. Ηρακλή Ρεράκη, με θέμα "οι φάκελοι του μαθήματος των Θρησκευτικών". Στην εκπομπή παρουσιάζονται οι επίμαχες σελίδες των βιβλίων του Δημοτικού, που προκαλούν πολλές αντιδράσεις γονέων και εκπαιδευτικών.

http://aktines.blogspot.gr

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Μαρτυρία Χρυσοπούλου Ιωάννου, Αρχιτέκτονος από την Αλεξανδρούπολη:

«Είμαι παντρεμένος με την Σιοντοπούλου Ευανθία και έχομε τρία παιδιά. Πριν από μερικά χρόνια όταν ο γυιός μου Χρήστος ήταν τριάμισι χρόνων, συνήθιζε βλέποντας την μητέρα του να θυμιάζη το σπίτι, να την ακόλουθή και να θυμιάζη (υποτίθεται) και ο ίδιος με την ξύλινη κουδουνίστρα του, η οποία έμοιαζε με θυμιατό, όλο το σπίτι επαναλαμβάνοντας το «Κύριε ελέησον».

Κάποια μέρα ενώ θύμιαζε κατά την συνήθεια του με το παιχνίδι του, παρέλειψε να θυμίαση την γωνιά του σαλονιού όπου βρισκόταν η τηλεόραση. Αυτό το πρόσεξε η γυναίκα μου και τον ρώτησε γιατί δεν θυμιάζει το σαλόνι. Ο Χρήστος απάντησε εντελώς φυσικά ότι αυτός ο ξένος πού κάθεται πάνω στην τηλεόραση δεν του επιτρέπει να θυμιάση εκεί. «Μα ποιος ξένος, Χρήστο», τον ξαναρωτά η γυναίκα μου. 

«Νά, αυτός καλέ μαμά, πού κάθεται πάνω στην τηλεόραση, δεν τον βλέπεις»; 

Ο Χρήστος έβλεπε με τα καθαρά μάτια της ψυχής του τον διάβολο καθήμενο πάνω στην τηλεόραση και τον οποίο μάλιστα ενωχλούσε το υποτιθέμενο θυμίαμα του Χρήστου.

Μετά από συζήτηση του παραπάνω γεγονότος με τον Πνευματικό μας πατέρα βγάλαμε την τηλεόραση από το σπίτι μας. 

Ασκητές μέσα στον κόσμο, εκδόσεως Ιερού Ησυχαστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», 630 88 Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής, σελ. 375-376

ΝΑΤΑΛΙΑ ΛΙΟΝΑΚΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΓΙΑΤΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΑ ΑΠΟ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΦΩΣ

«Δεν ακολούθησα το δρόμο του Θεού από ερωτική απογοήτευση ούτε από κατάθλιψη, τον ακολούθησα επειδή με πλημμύριζε από χαρά και φως ο Χριστός».

Αυτά ήταν τα λόγια της Ναταλίας Λιονάκη στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη όταν την είχε συναντήσει στο σπίτι της στο Παγκράτι, την περίοδο που όλοι την κυνηγούσαν για να μιλήσει στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Οι δύο γυναίκες είχαν καθίσει για ώρες μαζί στον καναπέ του σπιτιού της Ναταλίας όπου είχε βρεθεί για λίγες ώρες ώστε να δει τη μητέρα της που ήταν ασθενής΄.

Η Ναταλία τότε έλεγαν όλοι ήταν σαν χαμένη, όμως η Ναταλία δεν ήταν καθόλου σαστισμένη απλώς είχε παραδώσει την ζωή της, στο θέλημα του Θεού προσπαθώντας να κόψει το δικό της θέλημα όπως λένε στην μοναστική ζωή και είχε βάλει στόχο να αξιωθεί να την δεχθούν στον Μοναχισμό.
Στα χέρια της κρατούσε πάντα το κομποσκοίνι κι έλεγε την ευχή: «Κύριε Χριστέ ελέησόν με».
«Έχω πάντα τον Χριστό στο μυαλό μου και κάνω πάντα νοερή προσευχή.
Δεν με θλίβει τίποτα μόνο νιώθω την χαρά που προσεύχομαι και προσπαθώ με την προσευχή να μην αποσπώ το νου μου.»

Η Ναταλία έδινε απαντήσεις πνευματικές σε όσους την ρωτούσαν για την επιλογή της αλλά κανείς δε μπορούσε να καταλάβει αν δεν είχε σχέση με το Θεό τι σήμαιναν τα λόγια της.
Η Ναταλία ταπεινώθηκε, έδωσε τα υπάρχοντά της στον κόσμο, μελέτησε πατερικά κείμενα, έμαθε να διαβάζει ακολουθίες και το σημαντικότερο; 

Έκανε παρακλήσεις στην Παναγία και γονάτιζε στην Παναγία προσφέροντάς της πλούσια τα δάκρια της μετάνοιάς της.

https://proskynitis.blogspot.gr

Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ: «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ» - «ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ»!

Θαρραλέα θέση για το νομοσχέδιο-έκτρωμα σχετικά με το δικαίωμα αλλαγής φύλου από την παιδική ηλικία των 15 ετών, έλαβε ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ Παπανθηναϊκός, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Με δυο ποσταρίσματά του στο instagram, αναφέρθηκε στον εξευτελισμό της ελληνικής κοινωνίας που επιχειρούν κάποιοι.

Στο πρώτο λοιπόν απ’ αυτά ανέβασε μια φωτογραφία με στίχους από τον εθνικό ύμνο και τη συνόδευσε με το μήνυμα: «Πρώτα ήρθε το ξεπούλημα της Πατρίδας στους ξένους… ακολούθησε η απαξίωση της Θρησκείας… και τέλος ήρθε το χτύπημα στην Οικογένεια… ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ»!

Και λίγο αργότερα δημοσίευσε νέα φωτογραφία που απεικονίζει τον χάρτη της Ελλάδας και αναφέρει: «Ζητείται Κολοκοτρώνης. Μπουρλότο στη λογική, στα πρέπει και στα μη». 
πηγή: www.pronews.gr

Ο Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ: "ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ"

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΦΥΛΟΥ, ΤΟ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ

ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ 14.10 ΚΑΙ ΕΞΗΣ

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟ Η ΣΤΗ ΝΟΣΗΡΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 15η  Οκτωβρίου  2017

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟ Ή ΣΤΗΝ ΝΟΣΗΡΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ;

     

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα της ανθρωπίνης φύσεως, για να την ξεχωρίζει από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο, είναι η έμφυτη στροφή και κλίση προς το θείον, ο πόθος δηλαδή του ανθρώπου να στραφεί να επικοινωνήσει και να λατρεύσει κάποιο υπέρτατο όν, το Θεό, από τον Οποίο προέρχονται τα πάντα, ορατά και αόρατα και στον οποίο οφείλει την ύπαρξή του.

Το φαινόμενο της θρησκευτικότητας στον άνθρωπο το συναντούμε από αρχαιοτάτων χρόνων, ακόμη και στους πιο πρωτόγονους και απολίτιστους λαούς, καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορικής πορείας της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα. Φυσικά από την έμφυτη αυτή νομοτελειακή πραγματικότητα, δεν εξαιρείται ο σύγχρονος άνθρωπος, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως κατ’ εξοχήν θρησκευόμενος, ανεξάρτητα από τη μορφή της θρησκευτικότητας που βιώνει. Βεβαίως αυτή η έντονη απροσδόκητη στροφή στη θρησκευτικότητα του συγχρόνου ανθρώπου προκαλεί την έκπληξη και την απορία πολλών άθεων και υλιστών της εποχής μας, οι οποίοι αδυνατούν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα: Πως είναι δυνατόν να υπάρχει σήμερα αναβίωση της θρησκευτικότητας μετά την σαρωτική κυριαρχία πλήθους υλιστικών και αντιθρησκευτικών ιδεολογιών και κοσμοθεωριών, όπως ο Άθεος υπαρξισμός, ο μηδενισμός, ο ιδεαλισμός, ο μαρξισμός, ο νιτσεϊσμός, ο φροϋδισμός, ο δαρβινισμός, κλπ., καθ’ όλη τη διάρκεια του 20^ου αιώνος; Και κάτι ακόμη. Πως συμβαίνει αυτό το παράδοξο: Ο σύγχρονος άνθρωπος να γίνεται όλο και πιο θρησκευόμενος,  ενώ όλες οι παρά πάνω ιδεολογίες και φιλοσοφικά συστήματα, προοδευτικά, να εκμηδενίζονται και σήμερα να ανήκουν πλέον στο παρελθόν; Να έχουν τεθεί στο περιθώριο της ιστορίας και χρήσιμες μόνον για τη μελέτη των ειδικών, μη έχοντας να προσφέρουν πλέον τίποτε το ουσιαστικό στον σύγχρονο κόσμο;

       Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η κατάρρευσή τους άφησε ένα τεράστιο υπαρξιακό κενό, μια χαώδη άβυσσο, στον σύγχρονο άνθρωπο, την οποία φιλοδοξεί να αναπληρώσει μια νέα «κυρίαρχη» ιδεολογία σε παγκόσμιο επίπεδο, η ιδεολογία της «Νέας Εποχής», ή μάλλον η «νέα πνευματικότητα», όπως την χαρακτηρίζουν κάποιοι, της οποίας κύριο γνώρισμα είναι το δόγμα του θρησκευτικού συγκρητισμού. Μέσα στα πλαίσια αυτής της νέας κοσμοθεωρίας,  καμία θρησκεία και καμία φιλοσοφική θεωρία δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια, αλλά μόνο ένα μέρος της. Όλες οι θρησκείες καλούνται να συνεισφέρουν το «μερίδιό» τους για να βρεθεί ολόκληρη την αλήθεια. Ο σύγχρονος άνθρωπος, βλέποντας έκθαμβος να συγκλίνουν όλες οι θρησκείες στην δημιουργία ενός νέου θρησκευτικού μορφώματος, αυτού της Πανθρησκείας, δεν φαίνεται πρόθυμος να αναπτύξει και να διατυπώσει μια νέα φιλοσοφική κοσμοθεωρία περί Θεού, ανθρώπου και κόσμου, διότι καταλαβαίνει ότι αυτό είναι μια ματαιοπονία.

     Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα «Εποχή» (21-5-2017), του κ. Δημήτρη Παπανικολάου, με τίτλο: «Έξι λόγοι για την στροφή στον θρησκευτικό συντηρητισμό». Ο αρθρογράφος επιχειρεί σ’ αυτό να ερευνήσει την απροσδόκητη και ακαταλαβίστικη για τους σύγχρονους αθέους διανοητές ανάπτυξη της θρησκευτικότητας, την οποία βλέπει ως στροφή προς τον θρησκευτικό συντηρητισμό. Γράφει: «Η Νεωτερικότητα χαρακτηρίστηκε από την εμπεδωμένη πίστη των ανθρώπων ότι η ζωή τους μπορεί να αλλάξει και ότι πλέον είναι στα χέρια τους. Ωστόσο, στην εποχή της νεοφιλελεύθερης μετανεωτερικότητας καλλιεργήθηκε η ιδέα πως η ζωή μας δεν μπορεί να αλλάξει, παρόλο που συνεχίζει να είναι στα χέρια μας. Ή μήπως μπορεί να αλλάξει, αλλά είναι στο αόρατο χέρι της Αγοράς να αποφασίσει γι αυτό;». Και συνεχίζει: «Σήμερα την Ιστορία διεκδικούν τρεις διεκδικητές: νεοφιλελεύθεροι, «συντηρητικοί» οπαδοί της Νεωτερικότητας, και θρησκευόμενοι οπαδοί της προνεωτερικότητας (φορείς της μεσαιωνικής ιδέας ότι «η ζωή μας μπορεί να αλλάξει, αλλά είναι στο χέρι του Θεού»)». Είναι ολοφάνερο πως ο αρθρογράφος βλέπει τα πράγματα από την σκοπιά της αθέου κοινωνιολογίας και της οικονομικής επιστήμης. Προφανώς κατανοεί την χρεωκοπία των ανθρώπινων ιδεολογιών, αλλά την αποδίδει σε οικονομικούς παράγοντες, δηλαδή στην επικράτηση τουΝεοφιλελευθερισμού, στο κυρίαρχο σήμερα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, με τις γνωστές και οδυνηρές κοινωνικές και πολιτικές του προεκτάσεις. Δεν θα διαφωνήσουμε απόλυτα μαζί του, αλλά θα προσθέσουμε πως ο Νεοφιλελευθερισμός πήγασε από την ακόρεστη δίψα του σύγχρονου ανθρώπου για συσσώρευση υλικού πλούτου. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στους μεγιστάνες των μεγάλων πολυεθνικών τραστ, αλλά και στον απλό άνθρωπο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έθεσε ως ύψιστο ιδανικό του την απόκτηση όσο το δυνατόν περισσότερου πλούτου, δύναμης, ηδονής, κοινωνικής προβολής και επιβολής.

      Προφανώς δε διαφωνούμε μαζί του για τους τρεις «διεκδικητές» της Ιστορίας, τους θιασώτες του Νεοφιλελευθερισμού, του Συντηρητισμού και της θρησκευτικότητας. Μόνο που αυτοί οι «διεκδικητές» είναι «μπερδεμένοι» στην σύγχρονη κοινωνική Βαβέλ και ιδίως στο δυτικό κόσμο. Βλέπουμε για παράδειγμα στην Αμερική νεοφιλελεύθερους και συντηρητικούς να στηρίζονται από θρησκευόμενους και οι ίδιοι να στηρίζουν την ιδεολογία τους σε θρησκευτικές δοξασίες. Αναφερόμαστε στις χιλιάδες προτεσταντικές «εκκλησίες», οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στους ηγέτες αυτών των ρευμάτων. Ακόμα και στο Λευκό Οίκο: θυμίζουμε πως ο προ προηγούμενος Πρόεδρος των Η.Π.Α. μελετούσε την Αγία Γραφή και την συμβουλεύονταν, ενώ παράλληλα κήρυσσε τον πόλεμο στο Ιράκ, με βάση την «μελέτη» των αγίων Γραφών! Αμέτρητοι προτεστάντες πάστορες και «εκκλησίες» κηρύσσουν τις πιο απίθανες «μεσσιανικές» επαγγελίες για την «μετατροπή της γης σε παράδεισο», όπως λ.χ. η Εταιρεία Σκοπιά, των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ή των Μορμόνων. Χιλιάδες άνθρωποι παρασύρονται και εναποθέτουν τις ελπίδες τους σ’ αυτές.

     Παράλληλα το ρεύμα της «Νέας Εποχής  του Υδροχόου», τείνει να συμπεριλάβει ολόκληρη την ανθρωπότητα στη νέα θρησκεία, την Πανθρησκεία, η οποία θα λύσει, κατά τους προωθητές της, τα μεγάλα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Επαγγέλλεται ένα νέο ευαγγέλιο το  «ευαγγέλιο» του αρχαικάκου Όφεως, του διαβόλου, ο οποίος υπέβαλε στο πρωτόπλαστο ζεύγος την ιδέα της αυτοθεώσεως, (Γεν.3,5). Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα χρειάζονται πια το Θεό, για να γίνουν θεοί κατά χάριν, όπως ήταν προορισμένοι, αλλά θεοί με τις δικές τους δυνάμεις. Αυτό άλλωστε αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη δόγματα της «Νέας Εποχής»: «Θεός προσωπικός δεν υπάρχει, Θεός είσαι εσύ», φτάνει να το συνειδητοποιήσεις! Και πως θα το πραγματοποιήσεις; Με τη μαγεία και τις«απόκρυφες δυνάμεις της φύσεως», δηλαδή μέσω του διαβόλου και των αγγέλων αυτού! Αλλά πως θα φτάσουμε στο «ποθούμενο», δηλαδή στη «μαγευτική» θρησκεία της «Νέας Εποχής»; Με την συνένωση όλων των θρησκειών και θρησκευτικών δοξασιών σε ένα παγκόσμιο σχήμα, την Πανθρησκεία! Μεγάλη απόδειξη αυτού του στόχου οι σύγχρονοι πυρετώδειςΔιαχριστιανικοί και Διαθρησκειακοί διάλογοι και συναντήσεις!

        Αυτή είναι δυστυχώς η θρησκευτικότητα του σύγχρονου ανθρώπου, η οποία «στοιβάζεται» αόρατα και αθόρυβα στην ψυχή του, για να καλύψει τα τρομερά και αβυσσώδη πνευματικά του κενά. Γράφει ο αρθρογράφος: «Η αλήθεια είναι ότι άνθρωποι και συλλογικότητες που αντιμετώπιζαν υπέρτερες δυνάμεις, καθώς και ένα ζοφερό παρόν και μέλλον, δύσκολα αντιστάθηκαν στις αποκαλυψιακές ιδέες». Συμφωνούμε πως το σημερινό ζοφερό παρόν και μέλλον ευνοεί την υιοθέτηση τέτοιων «αποκαλυψιακών ιδεών», οι οποίες θωπεύουν τον ατομισμό, τον ηδονισμό και τον ευδαιμονισμό του σύγχρονου ανθρώπου.

     Στη συνέχεια τονίζει: «Ο Νίτσε στα τέλη του 19ου αιώνα έγραψε ότι η ανθρωπότητα τους δύο επόμενους αιώνες θα προσπαθεί να βρει ένα νόημα που να πηγάζει από αυτή την ίδια, όχι από Θεούς και άλλα δαιμόνια. Από ό, τι φαίνεται δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά». Ο αρθρογράφος είναι ειλικρινής. Ομολογεί την παταγώδη αποτυχία του αθεϊσμού να «αλλάξει τον κόσμο». Μάλιστα εμείς θα προσθέταμε ότι, αντί να τον καλυτερεύσει, τον οδήγησε σε χειρότερες καταστάσεις. Φτάνει να αναφέρουμε τα εγκλήματα του διαφωτισμού στη Γαλλική Επανάσταση, τους δύο φονικούς παγκοσμίους πολέμους και τα εκατομμύρια των θυμάτων του «μαρξιστικού παραδείσου», τα οποία έγιναν εν ονόματι της επιστήμης και βέβαια ερήμην του Θεού!

     Στη συνέχεια προσθέτει: «Η επιστροφή της θρησκευτικότητας συμβαδίζει με την αδυναμία της Δύσης να παράξει νέες σημασίες, γεγονός που είχε εντοπίσει ο Καστοριάδης ήδη από τη δεκαετία του ‘80». Συμφωνούμε πως ο σημερινός δυτικός άνθρωπος είναι αδύναμος να παράξει νέες ιδέες, διότι είναι εγκλωβισμένος σε αδιαπέραστα στεγανά πνευματικής αφασίας, τα οποία αναλύσαμε παραπάνω. Σήμερα. κυρίαρχο λόγο έχει η νοσηρή θρησκευτικότητα, η οποία πνίγει κάθε δυνατότητα του συγχρόνου ανθρώπου να απεγκλωβιστεί από αυτή. Κι’ αυτό, διότι έτσι το θέλουν εκείνοι, οι οποίοι κινούν τα νήματα της πολιτικής και της οικονομίας και χαράσσουν το μέλλον της «νέας ανθρωπότητας». Το ομολογεί και ο αρθρογράφος: «Η πολυπλοκότητα της σύγχρονης ζωής και η επίταση αυτής στην εποχή του πολλαπλασιασμού της πληροφορίας γιγάντωσε το γνωστικό χάος στο οποίο ζούμε, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να νιώθουν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν ούτε στοιχειωδώς την πραγματικότητα μέσα στην οποία καλούνται να δράσουν. Η ύπαρξη ενός κέντρου ή μιας αρχής που να συγκροτεί (και άρα να απλοποιεί) τη χαοτική πραγματικότητα φαντάζει βολική λύση. Ο Θεός αναμφίβολα μπορεί να παίξει, να ξαναπαίξει ή να συνεχίσει να παίζει αυτό το ρόλο. Το ίδιο και κάθε λογής θεωρίες συνωμοσίας». Μόνο που εδώ ο Θεός, δεν είναι ο αληθινός Τριαδικός Θεός, αλλά η παραφθαρμένη εικόνα του Θεού από τον δυτικό αιρετικό Χριστιανισμό, Παπισμό και Προτεσταντισμό και ο απρόσωπος «θεός», η χρηστικότητα της «Νέας Εποχής», πολύ βολικές εικόνες του Θεού για τον σύγχρονο άνθρωπο.

     Στη συνέχεια ο αρθογράφος αναφέρεται στο φαινόμενο Ισλάμ και στην αλματώδη διείσδυσή του στις σύγχρονες κοινωνίες, με το γνωστό βίαιο τρόπο. Το αποδίδει στους οικονομικούς πόρους των ισλαμικών κοινωνιών, οι οποίοι χρηματοδοτούν το εξτρεμιστικό Ισλάμ, στην πτώση του αραβικού εθνικισμού και στις αμαθείς μάζες των αραβικών λαών. Νομίζουμε ότι είναι πολύ επιφανειακή αυτή η προσέγγιση, η οποία δε μπορεί να εξηγήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο των δυτικών κυβερνήσεων στην πτώση του αραβικού εθνικισμού και στην αρωγή τους για την ανάπτυξη του ισλαμικού εξτρεμισμού. Δε μπορεί να εξηγήσει το πρωτόγνωρο στην ανθρώπινη ιστορία φαινόμενο της μετανάστευσης αποκλειστικά μουσουλμάνων στις δυτικές χώρες και από χώρες, όπου δεν υπάρχει πόλεμος και εμφύλιες διαμάχες, όπως η περιοχή του Μαγκρέπ. Δε μπορεί να εξηγήσει επίσης τη φρικιαστική πρόβλεψη ότι σε λιγότερο από τρεις δεκαετίες οι χριστιανοί θα είναι μειοψηφία στην Ευρώπη!   

     Και καταλήγει: «Όπου επιτρέπεται στο λαό να εκφραστεί ελεύθερα, αυτός το κάνει μέσα από τη δική του γλώσσα: τη θρησκεία». Όντως σωστή παρατήρηση, από έναν προφανώς μη θρησκευόμενο, αλλά ειλικρινή άνθρωπο. Η ανελευθερία που εφάρμοσαν οι διάφορες εκδοχές και  μορφές του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και αθέου ουμανισμού, κατέπνιξαν κυρίως το δικαίωμα του ανθρώπου να πιστεύει και να λατρεύει ελεύθερα τον Θεό του. Ομολογεί σαφέστατα πως αυτό που ονομάζουμε «πρόοδο», υπήρξε και είναι (όπου είναι), συνώνυμο με την τυραννία. Βλέπε διώξεις των μαρξιστικών καθεστώτων κατά της Εκκλησίας και των πιστών, με εκατομμύρια θύματα τον 20^ο αιώνα. Μέσα από τους ποταμούς των αιμάτων και τις σύγχρονες κατακόμβες, μετά την κατάρρευση των κόκκινων μαρξιστικών τυραννικών καθεστώτων αναδύθηκε ένας νέος κόσμος, η εύρωστη Ορθοδοξία, η οποία κυριαρχεί στις χώρες του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού».

      Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι μαζί με τη στροφή προς τη νοσηρή θρησκευτικότητα, υπάρχει και η στροφή προς την υγιή θρησκευτικότητα και μάλιστα προς την Ορθοδοξία, την μόνη σώζουσα πίστη. Όπως αναφέραμε, στις χώρες των πρώην μαρξιστικών καθεστώτων, η Ορθόδοξη Εκκλησία ζει ημέρες θριάμβου. Αλλά και σε άλλες χώρες, ακόμα και σε κατ’ όνομα «χριστιανικές» η δίψα για την Ορθοδοξία μας είναι μεγάλη. Με χαρά και αγαλλίαση πληροφορηθήκαμε πως στην «παπική» Λατινική Αμερική, ολόκληρες επαρχίες ασπάζονται την Ορθοδοξία μας. Ας μην ξεχνάμε την πρόρρηση του σύγχρονου αμερικανού οσίου Σεραφείμ Ρόουζ, πως η«θρησκεία του μέλλοντος θα είναι η Ορθοδοξία» και του μακαριστού μεγάλου άγγλου βυζαντινολόγου Στήβεν Ράνσιμαν πως «η θρησκεία του 21^ου αιώνα θα είναι η Ορθοδοξία»! 

      Περαίνοντας την ανακοίνωσή μας συνοψίζουμε τα εξής: Συμφωνούμε με τον αρθρογράφο ότι στην ταραγμένη εποχή μας έχει αποτύχει η προσπάθεια του ανθρώπου να αυτοπραγματωθεί με τις δικές του δυνάμεις. Ιδιαίτερα έχει καταρρεύσει ο ουτοπικός αθεϊστικός «μεσσιανισμός», φέρνοντας τα αντίθετα αποτελέσματα: οδηγώντας το σημερινό άνθρωπο στην θρησκευτική πίστη και την εναπόθεση της ελπίδας του στο Θεό! Επισημάναμε ότι  αυτή η στροφή προς τη θρησκευτικότητα δεν είναι υγιής, αλλά νοσηρή, διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με στροφή προς τον αληθινό Τριαδικό Θεό, που μας αποκάλυψε ο Σαρκωμένος Λόγος Του, αλλά με στροφή προς τον θρησκευτικό κυκεώνα του συγκρητισμού της «Νέας Εποχής». Για μας ο Ιησούς Χριστός είναι, (πρέπει να είναι), ο μοναδικός σωτήρας και λυτρωτής μας και η αγία Του Εκκλησία, το πνευματικό θεραπευτήριο των ψυχών μας. Δεν έχουμε ανάγκη από θρησκείες, αλλά από σωτηρία, την οποία μας χαρίζει ο Θεάνθρωπος Χριστός μας, ο Οποίος είναι «χθές και σήμερον, ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ.13,8) και ως εκ τούτου οι όροι: συντήρηση, προνεωτερικότητα, προοδευτισμός, νεωτερικότητα, μετανεωτερικότητα, νεοφιλελευθερισμός, κλπ είναι εγκόσμια σχήματα, με ημερομηνία λήξεως, τα οποία δεν μπορούν να καθορίσουν, ούτε την πίστη μας, ούτε την πορεία μας. Ο κόσμος δεν θα αλλάξει με τοιούτου είδους πεπερασμένα σχήματα, ούτε με μαγικούς τρόπους και ευχολόγια, αλλά με τον αγώνα το δικό μας και τη χάρη του Θεού! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ: ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΤΙΚΑΤΗΧΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΞΕΡΙΖΩΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Προς  τούς γονείς των μαθητών και  μαθητριών

των Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων

της καθ’ ημάς Ἱ. Μητροπόλεως

Αγαπητοί συμπρεσβύτεροι και αγαπητοί αδελφοί,

Χαίρετε εν Κυρίῳ!

Με την εγκύκλιό μου αυτή θέλω με καρδιακή ειλικρίνεια, με αγάπη Χριστού και με πόνο ψυχής να απευθυνθώ στους καλούς μας και αγωνιστές γονείς.

Σήμερα, κατά την Θεία Λειτουργία, ακούσαμε την γνωστή Παραβολή του Σπορέως. Η Εκκλησία μας ώρισε αυτή την Κυριακή να αρχίζει στις λατρευτικές και τις κατηχητικές της συνάξεις, στα θεία κηρύγματα και στους αγιογραφικούς κύκλους της Αγίας Γραφής πυκνότερη πνευματική σπορά. Από σήμερα ιδιαιτέρως ο μεγάλος ουράνιος Γεωργός έρχεται να σπείρη τον άγιό Του Σπόρο.

Με πίστι, ταπείνωσι και πνεύμα μαθητείας υποδεχώμαστε τον μεγάλο και θείο Σπορέα. Δεν είναι ένας σοφός και ικανώτατος κοσμικός γεωργός. Είναι ο αιώνιος, ο πάνσοφος, ο παντοδύναμος και παντογνώστης Κύριος, ο Ένας της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος, «το φως το αληθινόν το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον». Είναι ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός.

Έρχεται να σπείρη, όχι σε γήινα χωράφια, αλλά στις ψυχές τις αθάνατες τις δικές μας. Και ο σπόρος Του;

«Τα ιερά γράμματα τα δυνάμενα σοφίσαι εις σωτηρίαν…» (Β’ Τιμ. γ’, 15).

Χωρίς προκατάληψι και με αγνό λογισμό ας σκεφθούμε αυτή τη στιγμή, αγαπητοί γονείς, τι προσέφερε σε όλο τον κόσμο το Ευαγγέλιο του Χριστού μας.

Το εκήρυξε, το προσέφερε ο αιώνιος Διδάσκαλος και Κατηχητής, το έγραψαν και μας το χάρισαν, το εκήρυξαν οι Άγιοι Απόστολοι, το εδίδαξαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας και μόνο, μόνο το Ευαγγέλιο ανέδειξε Αγίους, μετέστρεψε αγρίους και σκληρούς ανθρώπους και τους έκανε αναγεννημένους, μεταμορφωμένους, ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

«Στο άγιον και ιερόν Ευαγγέλιον εύρον μέσα πολλά και διάφορα νοήματα τα οποία είναι όλα μαργαριτάρια, διαμάντια, θησαυρός, πλούτος, χαρά, ευφροσύνη, ζωή αιώνιος» λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (Α’ Διδαχή).

Τώρα, στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, θέλει ο πανάγιος γεωργός των ψυχών να προσφέρει τον αναμορφωτικό του λόγο, ιδιαιτέρως θα λέγαμε στα παιδιά μας. Τα αγαπά πολύ ο Κύριος τα παιδιά και για αυτό είπε στους μαθητές Του «άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με» (Ματθ. 10, 14).

Η Εκκλησία μας, παρά την συκοφαντία, τον πόλεμο, την ειρωνεία, την περιφρόνησι και την υποτίμησι των κατηχητικών της σχολείων από τον κόσμο του σκότους, άνοιξε τις πύλες των κατηχητικών της σχολείων για να σπαρή στις παιδικές, στις νεανικές ψυχές ο καθαρός λόγος του Κυρίου.

Και η Ιερά Μητρόπολί μας με υπακοή στη φωνή του Χριστού μας και με πολλή αγάπη προσφέρει κι εφέτος την ορθόδοξο κατήχησι στα παιδιά μας.

Η κατήχησι των ψυχών μας είναι εντολή του Αναστάντος Χριστού μας. «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» είπε στους μαθητές του. Και η Εκκλησία μας πάντοτε προσέφερε τον κατηχητικό λόγο στα παιδιά μας καθαρό, αγνό, αποστολικό, πατερικό, ομολογιακό για να τους γνωρίση τον μόνο αληθινό Θεό, τον Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου, το φως που φωτίζει άπλετα τη ζωή του νέου, τον αιώνιο και αλάθητο οδηγό των νέων, τον Χριστό.

Αυτά βεβαιώνει ο Άγιος μας Κοσμάς ο Αιτωλός όταν λέει «Εφώτισε το Πανάγιον Πνεύμα τους αγίους προφήτας, τους αγίους Αποστόλους και μας έγραψαν την Αγία Γραφή, εφώτισε τους αγίους πατέρας και μας εξήγησαν τα βιβλία της Εκκλησίας μας δια να ηξεύρωμεν να περιπατώμεν» (Διδαχή Γ’).

Στην εποχή μας, εποχή συγχύσεως, αποστασίας, αποπροσανατολισμού, των πολλών σειρήνων και πειρασμών της νεότητος, δεν θέλει φως ανέσπερο η νεότης, δεν θέλει τέλεια πρότυπα για να αντιγράψη;

Ποιός άλλος έδωσε και ποιός άλλος μπορεί να δώση όλα αυτά τα ανωτέρω, παρά ο Χριστός; Ποιός όμως θα γνωρίση στη νεότητα καθαρά και αληθινά τον Χριστό;

Ίσως κάποιοι γονείς να απαντήσουν: «εμείς οι γονείς τους».

Ναι, καλοί μου γονείς αλλά σεις εργάζεσθε, κουράζεσθε, έχετε τη φροντίδα της διατροφής. Πως θα βρήτε χρόνο να προσφέρετε και την κατήχησι;

Άλλοι μπορεί να απαντήσουν: «το σχολείο τους, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο».

Ναι, υπάρχουν πολλοί, καλοί και αγωνισταί εκπαιδευτικοί που μας διδάσκουν, μας ενισχύουν και μας χαροποιούν με την ομολογία τους και την προσφορά τους. Τους συγχαίρουμε και προσευχώμαστε για τη διακονία τους.

Όμως, μη κρύψουμε την αλήθεια. Τα μηνύματα που έρχονται σήμερα για τις προθέσεις της Ελληνικής Εκπαιδεύσεως μας αποκαρδιώνουν και μας φοβίζουν.

Όταν στα σχολεία μας προσφέρονται άθεα γράμματα! Όταν η λεγομένη σήμερα και προσφερομένη παιδεία της μαρτυρικής, της αγιοτόκου και ηρωοτόκου πατρίδος μας είναι αντιχριστιανική, αντιπνευματική, άθεη, ανιστόρητη, αρνησίπατρις. Όταν π.χ. μέσα στα ελληνικά μας σχολείαεξισώνεται ο μόνος αληθινός Θεός, ο Κύριος Ιησούς Χριστός με τον Μωάμεθ και τον Βούδα, τότε τι φως θα πάρη το παιδί μας, ποιόν Θεό θα επιλέξη, πως θα βρη τον δρόμο του φωτός, της αρετής, του αγιασμού;

Αγαπητοί γονείς, μέχρι πρότινος γινόταν σωστή διδασκαλία στα σχολεία, η οποία περιελάμβανε κάποια, έστω, Κατήχησι. Τώρα γίνεται από τα επίσημα προγράμματα αντικατήχηση και προσπάθεια να ξεριζωθεί ο Χριστός από τις καρδιές της νέας γενιάς μας.

Πονάμε όλοι μας γιατί κυκλώνουν τα παιδιά μας πολλοί κοσμικοί πειρασμοί, π.χ. με τα ηλεκτρονικά μέσα και τόσα άλλα. Τώρα πλέον μεγάλο καταστροφικό πειρασμό έχουμε: την επίσημη αντικατήχησι στα σχολεία μας.

Ακούσαμε σήμερα τι είπε ο Κύριος; «Συμφυείσαι αι άκανθαι απέπνιξαν αυτό». Όταν τα αγκάθια φύτρωσαν και μεγάλωσαν έπνιξαν τους καλούς βλαστούς.

Αυτό θέλουν να κάνουν με τα άγρια και αιματοφόρα αγκάθια που σπείρουν στις καρδιές των νέων σήμερα, όλοι οι χωρίς Χριστόν τάχα παιδαγωγοί. Να καταπνίξουν και να αφανίσουν ο,τι καλό έχουν τα νέα μας βλαστάρια, τα παιδιά μας.

Αγαπητοί, αγαπούμε ειλικρινά τα παιδιά μας και δεν θέλουμε να χάσουν τον δρόμο τους, να πονέσουν, να θερίσουν πικρούς καρπούς.

Τώρα, στην αρχή του νέου σχολικού έτους, γονατίζω και σας παρακαλώ.

Παρά την αναξιότητά μου, σαράντα χρόνια διακονώ την νεότητα και έζησα τους καλούς καρπούς που χαρίζει ο Χριστός μας στον νέο και τη νέα, που Τον δέχονται στην καρδιά τους και τη ζωή τους.

Αναλάβετε ανύστακτο αγώνα για την κατήχησι των παιδιών σας.Βοηθήστε τα να εγγραφούν και να παρακολουθούν χωρίς απουσίες τα μαθήματα των Κατηχητικών της Ενορίας σας.

Παρακολουθήστε με αγάπη την τακτική φοίτησι των παιδιών σας.

Σήμερα σε εποχή κατά την οποία με κάθε τρόπο επιδιώκεται ο Χριστιανικός, ο Εκκλησιαστικός και Ελληνικός αποχρωματισμός από τη νεότητα, σε εποχή που επιδιώκεται η νέα γενιά να απογυμνωθή από αιώνιες αλήθειες, από αξίες, από ιδανικά, ο ρόλος του κατηχητικού σχολείου, κατωτέρου, μέσου, ανωτέρου και των χριστιανικών ομάδων είναι καθοριστικός.

Όπως στην εποχή της Τουρκοκρατίας - εποχή γενιτσαρισμού και εξισλαμισμού - το βάρος της αγωγής των παιδιών μας έπεφτε στο κρυφό σχολειό, έτσι και σήμερα - εποχή πρωτοφανούς αποστασίας, αθεΐας, σαρκολατρείας, διαστροφής, εποχή Σοδόμων και Γομόρρων - το βάρος της αληθινής αγωγής των παιδιών μας πέφτει στα κατηχητικά μας σχολεία.

Τα παιδιά μας τα κρατάει ο Θεός μας. Μη φοβώμαστε. Η νίκη είναι δική Του. «Εξήλθε νικών και ίνα νικήση». Ας δώσουμε στον Χριστό τα παιδιά μας συνειδητά και καμία ανησυχία δεν θα μας πλησιάζη.

Αγαπητοί αδελφοί ιερείς, αγαπητοί γονείς, εκπαιδευτικοί, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, όλοι όσοι αγαπούμε τα νειάτα ας εξεγερθούμε, ας υψώσουμε τα ιερά και πνευματικά λάβαρα της κατηχήσεως της νεότητος, ας αναλάβουμε τον αγώνα για την αληθινή κατήχησι της νεότητός μας.

Ας γονατίζουμε και με την θερμή προσευχή μας ας στηρίζουμε τα νειάτα.

Στην προσευχή μας ας προσευχώμαστε και για όλους εκείνους που θέλουν να αποχριστιανοποιήσουν και να απογυμνώσουν από άγια οράματα την χρυσή νεότητά μας. Να τους φωτίσει ο Κύριος να μετανοήσουν. Να ξαναφέρουν την Ελλάδα στη δόξα της και στο μεγαλείο της.

Και αυτοί να μη μείνουν στην ιστορία ως οι καταστροφείς της νεότητος αλλά και τα ελληνόπουλα, χάριτι Θεού να σωθούν, να προοδεύσουν, να ανδρωθούν, να γίνουν επιτυχημένοι Έλληνες άξιοι της ορθοδόξου Πίστεως και της Πατρίδος μας.

Με πατρικές ευχές

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΣΕ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΥΣ ΗΘΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

«οὐαί οἱ λέγοντες τό πονηρόν, καλόν, καί τό καλόν, πονηρόν,

οἱ τιθέντες τό σκότος φῶς, καί τό φῶς σκότος,

οἱ τιθέντες τό πικρόν γλυκύ, καί τό γλυκύ πικρόν!» (Ἡσ.ε’19).

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

(ὑπ’ ἀριθ. 160/2017)

Πρός

Τούς Πανοσ/τους καί Αἰδεσιμ/τους Ἱερεῖς καί

τούς ἀγαπητούς Γονεῖς, Διδασκάλους

καί Κηδεμόνας τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν τῶν Σχολείων

τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Ἄν ἐκ πρώτης ἡλικίας ὅρους αὐτῇ (τῇ νεολαίᾳ) πήξωμεν καλούς,

οὐ δεησόμεθα πολλῶν μετά ταῦτα πόνων,

ἀλλ΄ἡ συνήθεια νόμος αὐτοῖς (τοῖς νέοις) ἔσται λοιπόν».

(Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ε.Π.Ε. 23,266).

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Ἀγαπητοί Γονεῖς, Κηδεμόνες καί Διδάσκαλοι τῶν παιδιῶν μας,

Μέ τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς 7ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τήν ἀνάγνωσι τῆς Εὐαγγελικῆς Περικοπῆς τοῦ σπορέως ἀρχίζει σήμερα ἐπίσημα ἡ περίοδος τῆς νέας Κατηχητικῆς καί πνευματικῆς σπορᾶς καί διακονίας εἰς τόν ἀγρόν τοῦ Θεοῦ, τό Θεῖο Γεώργιο τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Γεωργός τῶν καλῶν καί φυτουργός τῶν ἀγαθῶν εἶναι πρωτίστως καί κυρίως ὁ αἰώνιος καί ἀπαράμιλλος Θεῖος Διδάσκαλος Ἰησοῦς Χριστός. Καί μετά ἀπό Αὐτόν ἀκολουθοῦν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι Πατέρες (τήν ἱεράν μνήμην τῶν ὁποίων ἑορτάζομεν σήμερον), οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ λοιποί πνευματικοί σκαπανεῖς τῆς Ἐκκλησίας (Ἱεροκήρυκες, Ἱερεῖς, Κατηχηταί κ.ἄ).

Γεώργιο Θεοῦ καί πνευματικός ἀγρός εἶναι ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μέ τίς κατά τόπους Ἐπισκοπές καί τίς Ἐνορίες των. Καί ὁ σπόρος, πού γονιμοποιεῖ τό πνευματικό χωράφι, τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, πού μέ κριτήριο τήν πνευματική τους γονιμότητα διακρίνονται σέ 4 κατηγορίες, δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι ἀνάγκη, μεγάλη καί ἐπιτακτική ἀνάγκη, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ νά προσφέρεται δαψιλῶς εἰς ὅλους τούς συνανθρώπους μας, μικρούς καί μεγάλους, νέους καί γέροντες, μεσήλικες καί οἰκογενειάρχες, ἐγγραμάτους καί ἀγραμμάτους. Ὁ ἁγνός, ὁ καθαρός, ὁ ἀπερίτμητος καί ἀσυμβίβαστος λόγος τοῦ Θεοῦ πρέπει νά προσεγγίζη καί νά διαποτίζη τίς ψυχές τῶν πιστῶν μέσα στήν ἀνήσυχη , ταραγμένη καί συγκεχυμένη ἐποχή πού διαβιοῦμε.

Ἰδιαίτερα, καθῆκον ἐπιβεβλημένο τῆς ποιμαινούσης Ἐκκλησίας μας εἶναι ἡ ὀρθή διαποίμανσις καί διαπαιδαγώγησις τῆς νεολαίας μας, τῆς μαθητιώσης, σπουδαζούσης καί ἐργαζομένης νεότητος. Ἡ λατρευτική καί μυστηριακή ζωή, ἡ λειτουργική ἀγωγή καί ἡ Κατήχησις τῶν παιδιῶν, τῶν νέων καί τῶν νεανίδων μας, εἶναι ἕνα ἀπό τά κύρια καί πρωταρχικά μελήματα καί ἔργα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

Ἄς ἀκούσωμε στό σημεῖο αὐτό, σέ ἁπλῆ γλῶσσα, τόν ἄριστο ποιμένα καί παιδαγωγό, τόν μελίρρυτο ποταμό τῆς σοφίας, τόν χρυσορρήμονα Πατέρα καί Οἰκουμενικό Διδάσκαλο ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος τονίζει τά ἑξῆς: «Εἶναι δύσκολο πρᾶγμα ἡ νεότητα. Ἔχει ἀνάγκη μεγάλης προσοχῆς, καλῶν δασκάλων, παιδαγωγῶν, συνοδῶν, γονέων. Διότι εἶναι εὐχάριστο ὕστερα ἀπό προσπάθεια νά τήν δαμάσης. Ὅπως ἀκριβῶς ἕνα ζῶο ἀδάμαστο, ὅπως ἕνα θηρίο ἀτίθασο ἔτσι εἶναι ἡ νεότητα... Ἄν ἀπό τήν μικρή ἡλικία θέσωμε στούς νέους καλούς νόμους, δέν θά κουρασθοῦμε πολύ μετά ἀπό αὐτούς. Στό ἑξῆς ἡ ἱερή συνήθεια θά εἶναι νόμος γι΄αὐτούς. Ἄς μήν ἐπιτρέπωμε νά κάνουν τίποτα τό ἡδονικό, πού εἶναι καί βλαβερό, οὔτε νά τούς κάμωμε ὅλα τά χατήρια, ἐπειδή τάχα εἶναι παιδιά. Πρό παντός ἄς τά κρατᾶμε σέ σωφροσύνη. Γιατί ἡ ἀκράτεια εἶναι πού καταστρέφει ἐπάνω ἀπό ὅλα τήν νεότητα... Τά παιδιά ἄς εἶναι ἔτσι σεμνά, ὥστε νά διακρίνωνται ἀπό τήν σεμνότητα τους καί τήν σωφροσύνη τους, γιά νά ἐπαινοῦνται καί ἀπό τούς ἀνθρώπους καί ἀπό τόν Θεό. Ἄς μάθουν νά ἐξουσιάζουν τό στομάχι, νά ἀπέχουν ἀπό τήν πολυτέλεια, νά μήν σπαταλοῦν, νά εἶναι φιλόστοργοι. Νά μάθουν νά ἄρχωνται» (Ε.Π.Ε.23,266-270).

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Ἀγαπητοί Γονεῖς, Κηδεμόνες καί Διδάσκαλοι τῶν παιδιῶν,

Ὁ ἄριστος χειραγωγός καί παιδαγωγός τῶν νέων, «ὁ χρυσοῦς τήν γλῶσσαν καί τήν καρδίαν» ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ βαθύς αὐτός γνώστης καί ὁδηγός τῶν νεανικῶν ψυχῶν, ἰδού πῶς μέ ὀλίγες καί ἐμπνευσμένες ὁδηγίες καί κατευθύνσεις ἔθεσε τίς ἀδιάσειστες βάσεις τῆς ὀρθῆς διαποιμάνσεως καί διαπαιδαγωγήσεως τῆς νεολαίας μας.

Ὅμως, εἶναι ἀλήθεια ὅτι τά παιδιά μας, οἱ νέοι μας σήμερα στροβιλίζονται μέσα στόν κυκεῶνα τῶν παράξενων καί ψυχοφθόρων συνθημάτων, ἰδεολογιῶν καί ἰδεοληψιῶν τῆς σύγχρονης ἐκρηκτικῆς ἐποχῆς μας καί ἀνεμοδέρνονται μέσα στή δίνη τοῦ ἀμοραλισμοῦ καί τῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς ἀποστασίας ἀπό τό Πανάγιο θέλημα τοῦ Τρισαγίου Κυρίου καί Θεοῦ μας. Ἐκκλησία, Οἰκογένεια , Σχολεῖο: οἱ τρεῖς βασικοί πόλοι ἕλξεως καί τά τρία πνευματικά ὀχυρά τῶν παιδιῶν μας, τῶν νέων ἀνθρώπων, ὑπό τήν προϋπόθεσιν ὅτι ἡ Οἰκογένεια καί τό Σχολεῖο θά ἀποτελοῦν πνευματικές ὀάσεις καί θά ἐμπνέωνται καί θά καθοδηγοῦνται ἀπό τήν Ἑλληνορθόδοξη Παράδοσι καί τά Ἑλληνοχριστιανικά ἰδεώδη.

Ἀλλ΄ὅμως εἶναι λυπηρόν ὅτι ἡ πολιτική ἡγεσία τῆς Ἑλληνορθόδοξης Πατρίδας μας μέ τούς ἀντιχριστιανικούς καί ἀσύμβατους πρός τό Σύνταγμα νόμους, πού ψηφίζει, (τό Σύνταγμα, ὡς γνωστόν, προστατεύει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογένειας καί προασπίζεται τά χρηστά ἤθη), ἀποπροσανατολίζει καί σπρώχνει σέ περιπέτειες καί ἀπρόβλεπτους ἠθικούς καί πνευματικούς κινδύνους τούς νέους καί τίς νεάνιδες τῆς πατρίδος μας. Πότε μέ τό «σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης» μεταξύ ἑτερόφυλων καί ὁμόφυλων, πότε μέ τίς «ἔμφυλες ταυτότητες» καί τώρα μέ τό «δικαίωμα» ἐπιλογῆς φύλου... Οἱ νομοθετοῦντες, δυστυχῶς, ἐπικαλούμενοι δῆθεν ἀνθρώπινα δικαιώματα, δέν διακρίνουν ἤ δέν θέλουν νά διακρίνουν τό φυσικό ἀπό τό ἀφύσικο, τήν ὁμαλότητα ἀπό τήν ἀνωμαλία, τήν ἡμέρα ἀπό τήν νύκτα. «Πᾶς οἶκος κατασκευάζεται ὑπό τινος, ὁ δέ τά πάντα κατασκευάσας Θεός» (Ἀπόστολος Παῦλος).

Ἐθελοτυφλοῦν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί καί δέν βλέπουν τήν ἁρμονία καί τήν νομοτέλεια στή φύσι; Δέν παρατηροῦν πῶς διαδέχεται ἡ ἡμέρα τήν νύκτα καί ὅτι δέν ἔχουμε ἀβράδυαστες ἡμέρες καί ἀξημέρωτες νύκτες; Δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός ἐδημιούργησε «τόν ἥλιον εἰς ἐξουσίαν τῆς ἡμέρας, τήν σελήνην καί τούς ἀστέρας εἰς ἐξουσίαν τῆς νυκτός» καί ἡ φορά καί ἡ κίνησίς τους εἶναι ἀπό τήν ἀνατολή πρός τή δύσι καί ὄχι ἀντίστροφα; Δέν διακρίνουν τήν σοφία τοῦ Θεοῦ στίς 4 διαφορετικές ἐποχές τοῦ χρόνου, πού ἡ μία διαδέχεται τήν ἄλλη, τήν δημιουργία τοῦ σύμπαντος κόσμου, τῶν ζώων, τῶν ἐντόμων καί τῶν πτηνῶν, πού ἀνήκουν σέ δύο γένη: τό ἀρσενικό καί τό θηλυκό; Δέν ἀναγνωρίζουν τήν ἀσύγκριτη ὑπεροχή τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ τελειοτέρου δημιουργήματος τοῦ Θεοῦ, τοῦ «Βασιλέως τῆς κτίσεως», πού ἀποτελεῖ μία ψυχοσωματική ὀντότητα; Εἶναι δύσκολο νά κατανοήσουν τήν διάκρισι τῶν δύο φύλων καί τό γεγονός ὅτι τό καθένα φῦλο (ἀρσενικό καί θηλυκό) ἔχει τήν ἰδιαίτερη ψυχοσωματική ἰδιοσυγκρασία καί σύνθεσι; Ἀγνοοῦν τούς βιολογικούς ὅρους τῆς φύσεως (γέννησις-ἀνάπτυξις-θάνατος) καί ὅτι, ὅπως αὐτοί οἱ ὅροι δέν ἀναστέλλονται, οὔτε ἀνατρέπονται, ἔτσι καί στήν περίπτωσι τοῦ φύλου, πού εἶναι θεία παρακαταθήκη καί δῶρο Θεοῦ, δέν ἔχουμε προτίμηση ἤ ἐπιλογή, ἀλλά μόνον ἀποδοχή; Δέν γνωρίζουν ὅτι κάθε ἄνθρωπος γεννιέται μέ συγκεκριμένο τύπο φυλετικῶν χρωματοσωμάτων καί τό χαρακτηριστικό αὐτό εἶναι ἀναλλοίωτο διά βίου καί δέν ἀλλάζει ποτέ ὅσες ἐγχειρήσεις δῆθεν «ἀλλαγῆς φύλου» καί ὅσες -ὅποιες ἐπιλογές κι ἄν κάνουν διεστραμμένα μερικοί;

Ἀπό αὐτή τήν περιδίνησι καί παραπλάνησι κινδυνεύουν οἱ νέοι μας σήμερα, πού ἰσχύει ἰδιαίτερα ὁ βιβλικός λόγος: «οὐαί οἱ λέγοντες τό πονηρόν, καλόν, καί τό καλόν, πονηρόν, οἱ τιθέντες τό σκότος φῶς, καί τό φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τό πικρόν γλυκύ, καί τό γλυκύ πικρόν!» (Ἡσ.ε’19)

Ἄς σταθοῦμε στό πλευρό τῶν παιδιῶν μας, τῶν νέων καί τῶν νεανίδων, μέ ἰδιαίτερη φροντίδα, στοργή καί ἀγάπη, ἅγιοι Πατέρες καί ἀγαπητοί μας Γονεῖς, Κηδεμόνες καί Διδάσκαλοι. Ἄς τά παρακινοῦμε γιά τόν Ἐκκλησιασμό, τό Κατηχητικό Σχολεῖο, τήν ἀκρόαση μιᾶς ἐποικοδομητικῆς ὁμιλίας, τήν συμμετοχή σέ μία χριστιανική ὁμάδα ἤ συγκέντρωσι, τήν ἀνάγνωση ἑνός ψυχωφελοῦς βιβλίου καί γενικώτερα ἄς τά χειραγωγοῦμε στόν δρόμο τῆς ἀρετῆς.

Εὐχόμενος ἀπό καρδίας νά ἔχετε πλούσια τήν Εὐλογία καί τήν Χάρι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στή νέα Κατηχητική χρονιά καί τήν ἐκπλήρωσι κάθε εὐσεβοῦς καί εὐγενοῦς πόθου σας, διατελῶ

Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης σας

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

http://thriskeftika.blogspot.gr