ΑΝΟΙΚΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ

Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς

Θεολόγος-Δημοσιογράφος

Εἶναι ἡλίου φαεινότερον ὅτι τὸ Φανάρι τὸ τελευταῖο διάστημα ἔχει στοχοποιήσει μὲ τὴν ἀλλοπρόσαλλη οἰκουμενιστικὴ καὶ πιθανὸν προσοδοφόρα γιὰ τὰ ταμεῖα του, διπλωματία ποὺ ἀκολουθεῖ, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Δημήτριο ἀλλὰ καὶ τὴν πλειάδα τῶν μοναστηριῶν ποὺ ἔχει ἱδρύσει ὁ γέροντας Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας!

Μὲ τὸ φθηνὸ πρόσχημα τοῦ ἐλλιποῦς καταλόγου πρὸς ἀρχιερατεία εἶναι γνωστὸ ὅτι ματαίωσε προσφάτως τὴν ἐκλογὴ νέου Μητροπολίτη Σικάγου, προκαλώντας ἀναστάτωση στὰ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς. Τὸ τραγικὸ εἶναι πὼς μόλις τρεῖς μῆνες πρὶν τὴν ἐκλογὴ εἶχε τὸ ἴδιο τὸ Φανάρι ἐγκρίνει τὸν κατάλογο πρὸς ἀρχιερατείαν!!! Ἔκτοτε πιθανὸν καθ’ ὑπόδειξη ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχει ξεκινήσει ἕνας πόλεμος ποὺ ἀπώτερο στόχο –ἐμφανῆ πλέον καὶ γιὰ τὸ κοινὸ νοῦ- ἔχει τὸν ἐξαναγκασμὸ σὲ παραίτηση τοῦ ὑπέργηρου Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Δημητρίου.

Τὰ συνεχῆ δημοσιεύματα περὶ οἰκονομικῶν δῆθεν ἀτασθαλιῶν στὰ οἰκονομικά τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἀλλὰ καὶ οἱ ἔμμεσες ἀμφισβητήσεις πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ νῦν Ἀρχιεπισκόπου δεικνύουν τὴν πολιτικὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου! Πολιτικὴ γνωστὴ ἐκ τοῦ παρελθόντος... Τὸ ἐρώτημα ὡστόσο, ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸ γιατί τὸ Φανάρι ἐπέλεξε αὐτὴ τὴν συγκεκριμένη χρονικὴ περίοδο γιὰ νὰ προσπαθήσει νὰ ἀλλάξει τὴν ἡγεσία στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς.

Σύμφωνα μὲ καλὰ ἐνημερωμένες πηγὲς δύο εἶναι οἱ βασικὲς αἰτίες τοῦ κλονισμοῦ τῆς ἐμπιστοσύνης πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Ἡ πρώτη ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἡλικία του καὶ τὸν κίνδυνο ἄμεσου ἐπηρεασμοῦ του ἀπὸ τὸ ἄμεσο περιβάλλον του, γεγονὸς ποὺ πιθανὸν νὰ προκαλοῦσε προβλήματα στὰ τῆς διοίκησης τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπαρχίας. Ἡ δεύτερη καὶ κυριότερη αἰτία ὡστόσο ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἀνερχόμενη ὀρθόδοξη ἱεραποστολικὴ δύναμη τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, ἡ ὁποία ἔχει ὡς κινητήριο μοχλὸ τὰ ἀντι-οἰκουμενιστικὰ κατὰ κύριο λόγο ἱεραποστολικά μοναστήρια τοῦ γέροντα Ἐφραὶμ καὶ τὶς δυναμικὲς ἀδελφότητες. Μὲ δεδομένη μάλιστα τὴν ἐμφανῆ ἀδυναμία τοῦ γέροντα Ἐφραὶμ –λόγω ἡλικίας- θεωρεῖται ὡς ἡ καταλληλότερη στιγμὴ γιὰ μία τεχνητὴ σύγκρουση, Ἕναν ἀνοικτό πόλεμο, μὲ ἀπώτερο στόχο καὶ σκοπὸ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο τῶν ἱερῶν μονῶν ἤ τή διάλυσή τους. Πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ ἄλλωστε ἀποσκοποῦσε καὶ ἡ ἐπιστολὴ ποὺ ἀπέστειλε πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἡ κόρη τοῦ ἀποθανόντος δισεκατομμυριούχου Ἑλληνοαμερικοῦ M. Ζαχάρη, ὁ ὁποῖος, ὡς γνωστό ἔπαιξε σημαντικὸ ρόλο στὴν ἀπομάκρυνση τοῦ προκατόχου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου, Ἀρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα...

«Ἡ ταχεία ἐξάπλωση καὶ ἐπιρροὴ τῶν μοναστηριῶν τοῦ Γέροντος Ἐφραὶμ ἔχει φτάσει σὲ μία κρίσιμη φάση. Προσεγγίζει τὸ σημεῖο τῆς μὴ ἀναστρεψιμότητας... Ὁ ἑπόμενος Μητροπολίτης (σ.σ. Σικάγου) πρέπει νὰ εἶναι πρόθυμος καὶ ἱκανὸς νὰ ἀντιμετωπίσει τὴν ἐπιρροὴ τῶν Μοναστηριῶν τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ ... Ὁ νέος Μητροπολίτης τῆς Μητροπόλεως τοῦ Σικάγου, ἢ θὰ ἀνοίξει τὸν δρόμο τῆς χαλιναγώγησής τους ἢ θὰ ἐπιτρέψει σὲ αὐτὰ τὰ μοναστήρια νὰ συνεχίσουν νὰ ἀναπτύσσονται, καταστρέφοντας τὴν πίστη μας καὶ τὶς κοινότητές μας, καὶ δημιουργώντας σοβαρὲς γεωπολιτικὲς καὶ νομικὲς ἐπιπτώσεις», ἔγραφε στὴν ἐπιστολή της ποὺ ἀπέστειλε στὸ τέλος Ἰουνίου πρός τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ἡ Elaine Jaharis!!! Πιθανόν ἡ ἐπιστολή να συνοδευόταν καί ἀπό τά ἀνάλογα δῶρα τῆς οἰκογενείας πρός τόν Πατριάρχη, γεγονός πού συνέβαλε στό νά ληφθεῖ πολύ σοβαρά ὑπόψη.

Μέσα στὸ πλαίσιο αὐτὸ ὁ «Ἐθνικὸς Κήρυκας» ἔγραφε «...πῶς ἔχει δημιουργηθεῖ ἕνα φονταμενταλιστικὸ κίνημα στὴν Ἀρχιεπισκοπή, ὀνομαζόμενο ‘Ἐφραιμισμός’, τὸ ὁποῖο προέρχεται ἀπὸ τὰ μοναστήρια... Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχει πλήρη ἐπίγνωση τῶν μοναστηριῶν καὶ τῶν διδασκαλιῶν τους. Ὑπάρχουν πολλὰ βίντεο στὸ διαδίκτυο μὲ ὁμιλίες τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ οἱ ὁποῖες εἶναι ἀρκετὰ ἀποκαλυπτικὲς ὅσον ἀφορᾶ τὶς διδασκαλίες του, ἀκόμη καὶ ‘τὶς προφητεῖες του’». Καὶ πρόσθετε: «Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δημήτριος φαίνεται νὰ εἶναι πλήρως ἐνημερωμένος ... ἀλλά, δυστυχῶς, δὲν δείχνει νὰ εἶναι διατεθειμένος νὰ ἀντιμετωπίσει τὸ ζήτημα.. Δὲν ἐφαρμόζονται κἄν οἱ Ἀρχιεπισκοπικοὶ Κανονισμοὶ ποὺ καθορίζουν τὴν λειτουργία τῶν μοναστηριῶν ...»

Ὡς ἐκ τούτου ἀπὸ τὸ Καλοκαίρι ἔχει ξεκινήσει ἕνας ἀνελέητος πόλεμος κατὰ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου ἐνῶ λέγεται πὼς παράλληλα ἔχει δοθεῖ τὸ πράσινο φῶς στὸν ἐκλεκτό τοῦ Φαναρίου νὰ προετοιμάζει τὶς βαλίτσες του γιὰ τὶς ΗΠΑ. Πρέπει νὰ γίνει σαφὲς ὅτι τὸ σημαντικότερο ρόλο στὸ βρώμικο αὐτὸ παιχνίδι διαδραματίζει ἡ μασωνοκρατούμενη Ἡγεσία τῶν 100 ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπίσης μασωνοκρατούμενο τάγμα τῶν Ἀρχόντων τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα ποὺ ἀποτελοῦν τὸ βασικὸ χρηματοδότη τοῦ Φαναρίου.

Ὁ ἐπίδοξος διάδοχος, λένε πληροφορίες πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, προέρχεται καί πάλι ἀπὸ τὴν ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, διατηρεῖ καλὲς ἕως ἄριστες σχέσεις μὲ τὸν τεκτονισμό καί ἔχει ἐκκλησιαστικὴ θεολογικὴ παιδεία... τὴν ὁποία χρησιμοποιεῖ κατὰ κόρον γιὰ νὰ ἐξυπηρετεῖ τίς κατά καιρούς φαναριώτικες προπαγάνδες ἀκόμη καὶ πρὸς τὴν κατεύθυνση πολιτικῶν προσώπων ποὺ πρωταγωνιστοῦν σὲ γεωπολιτικὲς ἀλλαγὲς καὶ ἀντιτίθενται ἀνοικτὰ στὴν νεοταξικὴ διπλωματία τῶν ΗΠΑ! Τὸν ἐπίδοξο αὐτὸ διάδοχο, τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου κρατοῦν ὡς ἑπτασφράγιστο μυστικὸ τόσο στὸ Φανάρι, ὅσο καὶ στὶς ΗΠΑ θεωροῦν ὡς τὸν πλέον ἱκανὸ νὰ σταματήσει τὸ «φονταμενταλιστικὸ» κίνημα, ὅπως τὸ ἀποκαλεῖ ἡ ἐφημερίδα «Ἐθνικὸς Κῆρυξ» τοῦ γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας! Ἤδη, μία συντονισμένη μυστικὴ προπαγάνδα, μὲ τὴ παρασκηνιακὴ συμβολὴ τοῦ Φαναρίου ἀποσκοπεῖ στὴν ἐν Ἑλλάδι ἀναβάθμισή του, γεγονὸς ποὺ θὰ συμβάλει θετικὰ στὴν ἐπιλογή του ἀπὸ τὸ Φανάρι... Ἂν καὶ ἐπιμείναμε ἀπὸ τὸν πληροφοριοδότη μας νὰ μάθουμε περισσότερα γιὰ τὸ ποιὸν προορίζει γιὰ τὶς ΗΠΑ τὸ Φανάρι, ἐκεῖνος μᾶς ἀπάντησε χαρακτηριστικά. «Σᾶς τὸν φωτογράφισα ἀρκετά. Μὴν μὲ πιέζετε ἄλλο. Δὲν θὰ κάψουμε τὸ χαρτί μας. Περιμένετε μέχρι τὰ Χριστούγεννα».

 Ὅπως ἄφησε νὰ ἐννοηθεῖ τὸ μέλλον τοῦ νῦν Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου εἶναι ἤδη προδιαγεγραμμένο καὶ οἱ ἀποφάσεις στὰ παρασκηνιακὰ κέντρα τῶν ἐξουσιῶν σὲ Κωνσταντινούπολη καὶ Ν. Ὑόρκη ἔχουν ὁριστικά ληφθεῖ. 

«Τὰ πράγματα δείχνουν ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δημήτριος θεωρεῖται ὑπεύθυνος γιὰ ὅλη αὐτὴν τὴν κατάσταση ποὺ ἔχει δημιουργηθεὶ καὶ ὅτι βρισκόμαστε στὰ πρόθυρα ἑνὸς ἀνελέητου πολέμου ἐναντίον τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ μὲ πρῶτο θύμα ἴσως καὶ τὸν ἴδιο τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Δημήτριο. Ὁ λόγος; Ποιὸς ἄλλος ἀπὸ τὸν προφανῆ. Ἔφτασε ὁ κόμπος στὸ χτένι. Ἡ παρουσία τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ ὄχι μόνο στερεώνει τὸ ποίμνιο στὴν ἀληθινὴ Ὀρθοδοξία καὶ στέκεται ἐμπόδιο στὴν ἀποδοχὴ τῶν ἀποφάσεων τῆς ψευδοΣυνόδου, ἀλλὰ κερδίζει συνεχῶς νέο ἔδαφος», διαβάζαμε προσφάτως σὲ ἀνάλογο σχολιασμὸ τοῦ ἰστολόγιου «Ἀβέρωφ».

Ἔτσι ἄλλωστε ἑρμηνεύεται καὶ ἡ ἐσπευσμένη κλήση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου ἀπὸ τὸ Φανάρι γιὰ νὰ δώσει ἐξηγήσεις γιὰ τὰ οἰκονομικά τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς μετὰ τὰ ἀλλεπάλληλα τελευταῖα δημοσιεύματα τῆς ἐφημερίδας «Ἐθνικὸς Κῆρυξ»! Ἡ Οὐάσιγκτον ἡ ὁποία ἐπένδυσε πολλὰ καὶ παρακολούθησε στενὰ τὰ ὅσα συνέβησαν στὴν ψευτο-σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου προσδοκᾶ γιὰ τοὺς δικούς της νεοταξικοὺς σχεδιασμοὺς νὰ μεταδώσει καὶ νὰ μεταφέρει τὸ πνεῦμα τῶν ἀποφάσεών της στοὺς πιστοὺς ὀρθοδόξους ὑπηκόους τῶν ΗΠΑ, μέσα στὸ πλαίσιο τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ καὶ τῆς πανθρησκείας.

Τὸ δυστύχημα εἶναι πὼς οἱ ἐν Ἑλλάδι Ἀρχιερεῖς δὲν ἔχουν ἀκόμη ἀντιληφθεῖ πὼς ἡ ἀπὸ μέρους τους στήριξη, δῆθεν γιὰ λόγους ἑνότητας, τῶν ἀποφάσεων τοῦ Κολυμπαρίου καὶ ἡ ἐμμονή τους νὰ κλίνουν γόνυ ὑποτελείας στὸ αἱρετικὸ πλέον Φανάρι ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ γυρίσει μπούμερανγκ σὲ βάρος τους. Ἀκόμη καὶ τὰ μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Ὄρους θὰ ὑποστοῦν σύντομα τὶς συνέπειες τῆς ἑρμαφρόδιτης τακτικῆς ποὺ ἀκολουθοῦν στὴ σχέση τους μὲ τὸ Φανάρι...

Δημοσιεύουμε ἐκτενῆ ἀποσπάσματα τῆς ἐπιστολῆς τῆς Ε. Ζαχάρη πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, ἡ ὁποία θεωρεῖται καὶ ἡ αἰτία –ἐντολὴ γιὰ νὰ ἐνεργοποιηθεῖ ἀπὸ τὸ Φανάρι μία προσεκτικὴ ἀλλὰ λίαν ἐπιθετικὴ πολιτικὴ πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Δημήτριο.

 Ἡ ἐπιστολὴ

«Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἑπόμενου Μητροπολίτη τοῦ Σικάγου θὰ διαμορφώσει τὸ μέλλον ὁλόκληρης τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὴν Ἀμερική – γιὰ καλύτερα ἢ χειρότερα. Δὲν ὑπάρχει μέση ὁδός. Ὑπάρχουν πολλοὶ λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους ἡ παροῦσα κατάσταση δὲν εἶναι βιώσιμη. Αὐτὴ ἡ Μητρόπολη δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιβιώσει ἄλλο μὲ ἕνα ἀκόμα «μία ἀπ’ τὰ ἴδια» ἢ μὲ ἕναν «προσωρινὸ ἀντικαταστάτη».

Μία ἐμπνευσμένη ἐπιλογὴ θὰ κατευθύνει τὴν Μητρόπολη σὲ νέες κατευθύνσεις· θὰ ἀναζωογονήσει τοὺς ρόλους ἐπιστασίας· καὶ θὰ ἀποκαταστήσει τὴ χαρὰ στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἔχει τραυματιστεῖ σοβαρὰ τὰ τελευταῖα χρόνια. Μία ἀκατάλληλη ἐπιλογὴ θὰ καταδικάσει αὐτὴν τὴν Μητρόπολη· θὰ ἐπιταχύνει τὴν πτώση της· καί θά γίνει ἡ ἀφετηρία μίας ἁλυσίδας γεγονότων τὰ ὁποῖα θὰ ἐπηρεάσουν ἀρνητικὰ ὁλόκληρη τὴν Ἀρχιεπισκοπή, καθὼς καὶ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνσταντινουπόλεως...

...Ὁ ἑπόμενος Μητροπολίτης πρέπει νὰ εἶναι πρόθυμος καὶ ἱκανὸς νὰ ἀντιμετωπίσει τὴν ἐπιρροὴ τῶν Μοναστηριῶν τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ στούς κληρικοὺς καὶ στὶς ἐνορίες τῆς Μητροπόλεως τοῦ Σικάγου, τὰ ὁποία, ἐπεκτείνουν τὴν δράση τους πέρα ἀπὸ τὸν παραδοσιακὸ ρόλο τῶν Μοναστηριῶν ὡς μέρος τῆς Ἐκκλησίας. Θὰ πρέπει νὰ εἶναι πρόθυμος νά ἐπιβάλει σθεναρά τίς ὑποχρεώσεις αὐτῶν τῶν μοναστηριῶν σύμφωνα μὲ τὸν Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἤ νά τοὺς ἀφαιρέσει τὴν νομιμότητα πού ἀπορρέει ἀπὸ τὴν ὑπαγωγή τους στὸ Ὠμοφόριό του. Ὁ νέος Μητροπολίτης δὲν μπορεῖ νὰ ἰσχυριστεῖ ὅτι ἀγνοεῖ αὐτὸ τὸ κρίσιμο ζήτημα, τὴν ὥρα ποὺ οἱ ἐνέργειές του καὶ οἱ ἀδράνειές του τὰ ὑποστηρίζουν. [σ.σ. τὰ Μοναστήρια]

Ἡ ταχεία ἐξάπλωση καὶ ἐπιρροὴ τῶν μοναστηριῶν τοῦ Γέροντος Ἐφραὶμ ἔχει φτάσει σὲ μία κρίσιμη φάση. Προσεγγίζει τὸ σημεῖο τῆς μὴ ἀναστρεψιμότητας. Ὁ νέος Μητροπολίτης τῆς Μητροπόλεως τοῦ Σικάγου, ἢ θὰ ἀνοίξει τὸν δρόμο τῆς χαλιναγώγησής τους ἢ θὰ ἐπιτρέψει σὲ αὐτὰ τὰ μοναστήρια νὰ συνεχίσουν νὰ ἀναπτύσσονται, καταστρέφοντας τὴν πίστη μας καὶ τὶς κοινότητές μας, καὶ δημιουργώντας σοβαρὲς γεωπολιτικὲς καὶ νομικὲς ἐπιπτώσεις.

Ἡ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχουν τὴν τεράστια εὐθύνη νὰ ἀποφασίσουν γιὰ τὸ μέλλον τῆς Μητρόπολης τοῦ Σικάγου, τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς τῆς Ἀμερικῆς καί, κατ’ ἐπέκταση, τῆς Παγκόσμιας Ἐκκλησίας του Χριστοῦ (!!!). Θὰ φέρουν εὐθύνη γιὰ τὴν ἀπόφαση ποὺ θὰ πάρουν, τώρα καὶ γιὰ πάντα. Προσεύχομαι ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο εἶναι παρὸν παντοῦ καὶ γεμίζει ὅλα τὰ πράγματα, θὰ ἔρθει καὶ θὰ κατοικήσει μεταξὺ τῶν Ἱεραρχῶν μας, γιὰ νὰ κάνουν μία ἐπιλογὴ ποὺ θὰ «εὐαρεστήσει τὸν Θεὸ» καὶ ὅλο τὸν λαό Του».

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος

Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (ΤΕΥΧ. 192) ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2017

http://www.orthodoxia.gr 

ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑΡΑΣΣΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ ΚΑΙ «ΑΧΘΗΦΟΡΟΙ» ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

 ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (163/2017)

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Γένους βροτείου τὴν ἀνάπλασιν πάλαι, 
ᾌδων Προφήτης, Ἀββακούμ προμηνύει,
Ἰδεῖν ἀφράστως ἀξιωθεὶς τὸν τύπον˙
Νέον Βρέφος γάρ, ἐξ ὄρους τῆς Παρθένου, 
Ἐξῆλθε λαῶν, εἰς ἀνάπλασιν Λόγος». 
(Εἱρμός δ’ ᾠδῆς Χριστουγέννων, Ἰαμβικός)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά˙
    Εὐλογημένα, εἰρηνικά, θεοχαρίτωτα καί δωρεοφόρα Χριστούγεννα!

Ἱερά καί ἁγία, φωταυγής καί μυσταγωγική εἶναι ἡ νύκτα τῶν Χριστουγέννων. Ὁ ἱερός ὑμνογράφος, τό στόμα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ἀναφωνεῖ σέ πανηγυρικό τόνο : «Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐκ τῆς Παρθένου, Θεόν σαρκί τεχθέντα. Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐν τῷ Σπηλαίῳ, τεχθέντα Βασιλέα. Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν ἁγνήν Παρθένον, τήν γεννησαμένην Χριστόν τόν Βασιλέα. Σήμερον ὁ Δεσπότης, τίκτεται ὡς βρέφος, ὑπὸ Μητρὸς Παρθένου.Σήμερον οἱ Ποιμένες, βλέπουσι τὸν Σωτῆρα, σπαργάνοις εἱλημένον, καὶ κείμενον ἐν Φάτνῃ. Σήμερον πᾶσα κτίσις, ἀγάλλεται καὶ χαίρει, ὅτι Χριστὸς ἐτέχθη, ἐκ τῆς Παρθένου Κόρης».

     Δοξολογία μεγάλη εἰς τόν οὐρανόν καί εἰς τήν γῆν καί χαρά καί ἀγαλλίασις παγκόσμια καί πανανθρώπινη διά τό τρισμέγιστο αὐτό γεγονός τῆς Θείας ἐνανθρωπήσεως. Εἶναι πνευματική καί λυτρωτική ἡ χαρά τοῦ κόσμου καί τῆς ἀνθρωπότητος διά τήν ἀνάπλασιν τοῦ «βροτείου γένους», ὅπως ἀκούσατε εἰς τόν προταχθέντα ἐπίκαιρο ὕμνο, τόν ὁποῖο θά ἀποδώσωμε εὐθύς ἀμέσως εἰς τήν ἀπλῆ γλῶσσα διά νά γίνη κατανοητός ἀπό ὅλους : «ὁ Προφήτης Ἀββακούμ, ψάλλοντας τήν παλαιά ἐκείνη ἐποχή, προεμήνυσε τήν ἀνάπλασι (καί πνευματική ἀναγέννησι) τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ἀφοῦ ἀξιώθηκε νά ἰδῆ, κατά ἕνα ἀνέκφραστο τρόπο, μέ τά πνευματικά του μάτια τόν τύπον˙ Γιατί εἶδε (προορατικά) νέον βρέφος, τό Θεῖο Βρέφος, πού προῆλθε ἀπό τό ἀλάξευτο ὄρος τῆς Παρθένου, τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ πού ἦλθε εἰς τόν κόσμον διά τήν ἀνάπλασιν (καί ἀνόρθωσιν) τῶν λαῶν».

    Ὁ κόσμος καί ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθησαν ἐν σοφίᾳ ἀπό τόν Θεῖον Δημιουργόν, ἐδημιουργήθησαν«καλοί λίαν». Ἡ παράβασις τῆς θείας ἐντολῆς καί ἡ ἁμαρτία ἀμαύρωσαν «τό κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» τοῦ ἀνθρώπου καί ἀνέκοψαν τήν φοράν του πρός τό «καθ’ ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ». Μετά τήν προπατορική ἁμαρτία καί ὁ κόσμος ἐφθάρη καί ἀλλοιώθηκε. «Ἡ κτίσις συστενάζει καί συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν»(Ρωμ. 8, 22). «Ὁ κόσμος ὅλος κεῖται ἐν τῷ πονηρῷ» πλέον, κατά τόν ἅγιον Εὐαγγελιστή Ἰωάννη (Α’ Ἰωάν. 5, 19).

    Τό θεῖο ὅραμα τοῦ Προφήτου Ἀββακούμ πραγματοποιεῖται μετά τήν ὑπερφυσική Γέννησι τοῦ Θεανθρώπου, ὁ ὁποῖος «ἐξῆλθε εἰς ἀνάπλασιν λαῶν». Ἡ ἀνθρωπότητα, ἡ ὁποία κατά τήν ἐποχή τοῦ Νῶε κατεστράφη ἀπό τόν φοβερό κατακλυσμό καί κατά τήν ἐποχή τοῦ Λώτ κατεκάη μέ τήν φωτιά καί τό θειάφι, ἀναπλάσθηκε εἰς τό πρόσωπον τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί τό ἀπολυτρωτικό καί ἀναπλαστικό μήνυμα τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου μεταλαμπαδεύθηκε καί μεταλαμπαδεύεται ἀκόμη εἰς πᾶσαν τήν γῆν, ἀπό τῶν περάτων ἕως τῶν περάτων τῆς Οἰκουμένης.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

   Τό λυπηρό καί ἀνησυχητικό εἶναι ὅτι μετά παρέλευσιν δύο χιλιετιῶν, 20 αἰώνων ζωῆς καί δράσεως τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανισμοῦ εἰς τόν πλανήτην μας, δέν καταυγάζει τό φῶς τοῦ Χριστοῦ ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη. Οἱ μακράν τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας ἄνθρωποι σήμερα, ὄχι μόνο δέν ἐνδιαφέρονται διά τήν διάσωσιν τοῦ «κατ’ εἰκόνα» καί τήν ἐπίτευξιν τοῦ «καθ’ ὁμοίωσιν», περιφρονοῦν δηλ. τό κατά φύσιν καί ἀπαξιώνουν τό ὑπέρ φύσιν, ἀλλά καί ἐπιδιώκουν τήν ἀφύσικη, τήν παρά φύσιν ζωή, τήν ἀντίθετη πρός τούς θείους νόμους τοῦ Πανσόφου Δημιουργοῦ μας, ἀνώμαλη καί ἀκατάστατη ζωή, ἡ ὁποία κάθε ἄλλο παρά εὐτυχία, εἰρήνη, πρόοδο, πνευματική ἄνοδο καί προκοπή ὑπόσχεται.

Ἀπέχουμε πολύ ἀκόμη ἀπό τήν πραγμάτωσι τοῦ Θείου Λόγου, τῆς Θείας προρρήσεως «…καί γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν» (Ἰωαν. 10,16), ἡ ὁποία προϋποθέτει τήν σύναξι ὅλων τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ ἐντός τῆς ἁγίας Μάνδρας τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας καί ὄχι τήν ἔνταξί τους στήν ὅποια χριστιανική κοινότητα, ἡ ὁποία σφετερίζεται καί οἰκειοποιεῖται τόν θεῖο ὅρο «Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ», ὡσάν νά ὑπάρχουν πολλές καί ἀκοινώνητες μεταξύ των Ἐκκλησίες καί ὄχι ἡ Μία καί Μόνη τοῦ Χριστοῦ Ἁγία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία, ἡ Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς.

   Αὐτή εἶναι ἡ ἀπερίτμητη καί σώζουσα ἀλήθεια περί Ἐκκλησίας, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία, ὅσο καί ἄν ἐνοχλοῦνται καί ταράσσονται οἱ ὀπαδοί τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί οἱ νοσταλγοί καί «ἀχθηφόροι» τῆς ἰδέας τῆς Πανθρησκείας.

   Καί πλανῶνται πλάνην οἰκτράν ὅσοι μέ τίς Διαθρησκειακές συνάξεις καί συμπροσευχές νομίζουν ὅτι θά κατορθώσουν κάτι καί ὅτι θά ἀλλάξουν καί θά «φωτίσουν» μέ τόν τρόπο αὐτό τόν κόσμο καί τήν ἀνθρωπότητα.

    Ὁ ἀείμνηστος Ἁγιορείτης Γέροντας π.Γεώργιος Γρηγοριάτης, Κυθήριος τήν καταγωγή, ἔλεγε τά ἀκόλουθα σέ ἐπίκαιρες Χριστουγεννιάτικες ὁμιλίες του εἰς τήν τράπεζα τῆς Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, τά ὁποῖα παρακαλῶ ἰδιαίτερα νά προσέξωμε : 

    «…Ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο γεμᾶτο σύγχυση. Ὅμως μέσα σ’  αὐτόν τόν κόσμο πού ἔχει τόση σύγχυσι, τόση ἀβεβαιότητα, τόσο ἄγχος, τόση ἀνασφάλεια, πού ὅλα εἶναι τόσο ρευστά καί τόσο μάταια, αὐτός ὁ ὁποῖος ἔχει τόν Χριστό μέσα του ἔχει ἀσφάλεια, ἔχει εἰρήνη, ἔχει βεβαιότητα, εἶναι ἤδη μπολιασμένος μέσα στόν Θεό καί μέσα στήν αἰωνιότητα τοῦ Θεοῦ.

    … Σέ τέτοιες μεγάλες ἡμέρες δέν μποροῦμε νά σκεφτόμαστε ἐγωϊστικά μόνο τόν ἑαυτό μας. Σκεφτόμαστε ὅλους τούς ἀνθρώπους πού πάσχουν, ὅλους τούς ἀνθρώπους πού πονοῦν, ὅλους τούς ἀνθρώπους πού δέν γνωρίζουν τόν Χριστό. Καί γι’ αὐτό, σήμερα ἰδιαιτέρως, ἡ προσευχή μας ἄς εἶναι γιά ὅλο τόν κόσμο. Ἄς παρακαλέσωμε τόν Κύριο, τό Θεῖον Βρέφος, πού παρ’ ὅλα αὐτά εἶναι ὁ Βασιλεύς τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, νά σηκώση ἐκεῖνο τό εὐλογημένο χεράκι Του καί νά εὐλογήση τόν κόσμο, τόν τετραπέρατο κόσμο. Νά εὐλογήση ὅλους τούς λαούς τῆς γῆς, ὅλα τά ἔθνη τοῦ κόσμου. Νά εὐλογήση τήν ἁγία μας Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, τήν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς σταυρωμένη καί διωκομένη. Νά εὐλογήση τούς μάρτυρες Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, πού εἶναι στίς φυλακές καί στά στρατόπεδα συγκεντρώσεως γιά τήν ἀγάπη τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου, τοῦ σήμερον νηπιάσαντος Θεοῦ. Νά εὐλογήση τούς ὑποδούλους Ἕλληνας ἀδελφούς μας τῆς Κύπρου, τῆς Βορείου Ἠπείρου, τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καί ὅπου ἀλλοῦ. Νά εὐλογήση τά νιᾶτα μας, τά ὁποῖα σήμερα περνοῦν αὐτή τήν μεγάλη δυσκολία τῆς ἐλλείψεως προσανατολισμοῦ… Ὁ Κύριος νά δώση τήν εὐλογία Του σέ ὅλους μας».

Ἀδελφοί μου,

    Ἡ ἀνάπλασις τοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώπων, ἡ ἀνάπλασις καί πνευματική ἀναγέννησις ὅλων μας γίνεται μόνον ἐν τῷ γεννηθέντι ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας Σωτῆρι Χριστῷ. Αὐτό προϋποθέτει τήν διά τῆς μετανοίας ἀναγέννησι καί ἀνακαίνισι τοῦ νοῦ καί τῆς καρδίας μας, τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι χαρίτωσί μας, πλούσιο τόν θεῖο φωτισμό καί σταθερή καί ἀποφασιστική πορεία εἰς τόν σταυροαναστάσιμο δρόμο τῆς πνευματικῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς διά τήν ἐπίτευξι, μέ τήν βοήθεια καί τήν δύναμι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ ὑψηλοῦ καί θείου στόχου τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας μας.

   Εὐχόμενος ἀπό καρδίας εἰς ὅλους τούς ἀγαπητούς μας Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους, τούς ἐνταῦθα καί ἁπανταχοῦ τῆς γῆς διαβιοῦντας καί ἐργαζομένους καί εἰς ὅλα τά πνευματικά μας ἐν Κυρίῳ τέκνα, τά ἐγγύς καί τά μακράν, καί ἰδιαιτέρως τούς ἀγαπητούς μας ναυτικούς, πού διασχίζουν τά πέλαγα καί τούς ὠκεανούς ὅλου τοῦ κόσμου, τηλαυγῆ τόν Θεῖο φωτισμό εἰς τήν ζωήν καί τά ἔργα μας καί τήν σύν Θεῷ κατόρθωσιν τῆς πνευματικῆς μας ἀναπλάσεως, καθώς ἐπίσης ἔτη πολλά καί εὐλογημένα, καλήν  ὑγιείαν καί πλούσια τά βιοτικά καί πνευματικά ἀγαθά, εὐλογημένα δέ καί εἰρηνικά τά ἅγια Χριστούγεννα καί τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο, διατελῶ,

Μέ Χριστουγεννιάτικες εὐχές καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

http://aktines.blogspot.gr 

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ: ΘΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΜΕ ΤΗ «ΣΥΝΟΔΟ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ;

Συνέντευξη του π. Θεοδώρου στο κανάλι ΟΔΥΣΣΕΙΑ TV

ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ: ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2018

Προς τους Παν/τους Ιεροκήρυκας, Ευλαβεστάτους Ιερείς, Οσιωτάτους Μοναχούς και Μοναχάς και το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,

Η χαρά μας σήμερα για το νέο έτος που ανέτειλε είναι φανερή και δικαιολογημένη. Κανείς δεν μπορεί να την αρνηθή. Κάθε νέο έτος δημιουργεί ευχάριστη διάθεσι και ικανοποίησι, την οποία με ποικίλους τρόπους εκδηλώνει ο άνθρωπος. Κι εμείς το νέο έτος 2018, που με την αγάπη και την ανοχή του Τριαδικού Θεού αρχίσαμε να ζούμε, με πολλή χαρά το υποδεχθήκαμε. Όλοι μας, τα παιδιά, οι νέοι, οι νέες, αλλά και οι προχωρημένοι στην ηλικία.

Θέλουμε όμως, το ποθούμε, το νέο έτος 2018 να είναι αληθινά «νέο έτος»∙ να είναι καινούργιο για την ζωή μας. Να είναι υγιές, ειρηνικό, χαρούμενο, κατά πάντα ευτυχισμένο. Πως όμως θα γίνη αυτό το έτος, πραγματικά «νέο έτος»;

Ως χρόνος, αγαπητοί, και αυτό το νέο έτος, όπως και κάθε νέο έτος, είναι πανομοιότυπο με τα παλαιότερα. Ίδιοι μήνες, ίδιες ημέρες, μεγάλες το καλοκαίρι, μικρές το χειμώνα, ίδιες εποχές διαδέχονται η μια την άλλη, ζεστοί οι θερινοί μήνες, παγεροί οι χειμερινοί.

Ο θεόπνευστος αγιογραφικός λόγος μας βεβαιώνει ότι«τίποτε το καινούργιο δεν υπάρχει κάτω από τον ήλιο στον κόσμο. Η μια ανθρώπινη γενιά φεύγει και άλλη έρχεται. Η γη όμως μένει πάντοτε. Ο ήλιος ανατέλλει, δύει και πάλιν τρέχει προς την ανατολή. Όλοι οι ποταμοί χύνονται στη θάλασσα και η θάλασσα δεν χορταίνει» (Εκκλ. α’, 4, 5, 7, 9).

Το νέο έτος είναι πραγματικά νέο, είναι καινούργιο, όταν οι άνθρωποι που το υποδέχονται, αγωνίζονται να γίνουν και να είναι νέοι, αναγεννημένοι∙ να ανανεώνονται πνευματικά∙ να ζουν την καινή, την νέα ζωή του Αγίου Πνεύματος. Οι Χριστιανοί, αν θέλουν να ζήσουν αληθινά ένα νέο έτος, οφείλουν να φροντίζουν κάθε μέρα να απομακρύνουν τα παλαιά πάθη και αμαρτήματά τους, οφείλουν να στολίζουν τον εαυτό τους με πράξεις αρετής και αγιασμού.

Ωραιότατα παρουσιάζει αυτή την αλήθεια ο Απόστολος Παύλος γράφοντας προς τους Εφεσίους: «Να αποβάλλετε τον παλαιό άνθρωπο της προηγούμενης ζωής σας που φθείρεται από τις ηδονές και προκαλεί την απατηλή αμαρτία και να ανανεώνεσθε στο φρόνημα του νου σας, να ενδυθήτε τον νέο άνθρωπο που δημιουργήθηκε από τον Θεό για αρετή και την ευσέβεια προς την αλήθεια» (Εφεσ. δ’, 22-24).

Έτσι και το νέο αυτό έτος θα είναι νέο, αγαπητοί, όταν εμείς, κληρικοί και λαϊκοί, γίνουμε νέοι, όχι κατά την ηλικία, αλλά κατά την ψυχή, κατά τα φρονήματα, τις πεποιθήσεις, τις επιθυμίες, τα λόγια και τα έργα μας.

Ελάτε εφέτος να κόψουμε τους δεσμούς, που μας κρατούν σφικτά δεμένους με τα παντοειδή πάθη και με τον παλαιό εαυτό μας. Να αφήσουμε την υλόφρονα, την φιλήδονο, την αντιπνευματική ζωή μας, να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να ελκυσθή από τα υψηλά, τα ουράνια, τα θεία. Να μισήσουμε την χωρίς Χριστό ζωή  του κόσμου, που δημιουργεί «γέροντες» από την εφηβική ηλικία και να μεταθέσουμε νου και καρδιά στην αγάπη του Ενανθρωπήσαντος Σωτήρος και Λυτρωτού. Να«φρονούμε τα άνω, μη τα επί γης» (Κολ. γ’, 2).

«Ιδού καινά ποιώ τα πάντα». Ιδού, όλα τα κάνω καινούργια, λέει ο Κύριος στο ιερό βιβλίο της Αποκαλύψεως (Αποκ. κα’, 5).

Ανάγκη, λοιπόν, σωτήρια αυτό το έτος που αρχίζουμε να ζούμε, να οργανώσουμε, να κάνουμε συνειδητή την πνευματική μας ζωή για να είναι αληθινά καινούργιο για τη ζωή μας και ευτυχισμένο. Να δυναμώσουμε μέσα μας την ζώσα και καθαρή πίστι μας στον Τριαδικό Θεό, την θεότητα του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Να γνωρίσουμε καλά και να ζούμε απαραχάρακτα την ορθόδοξο πίστι. Να την ομολογούμε με πατερική παρρησία. Χωρίς οκνηρία, επιφυλάξεις και εγωισμούς, να θελήσουμε εφέτος να ζούμε τακτική, συνειδητή, λατρευτική και μυστηριακή ζωή μέσα στην Εκκλησία μας.

«Μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω», γράφει ο Απόστολος Παύλος προς Ρωμαίους (Ρωμ. ιβ’, 2). Μην επηρεαζόμαστε από παλαιές, θολωμένες φωνές, μηνύματα, εκδηλώσεις, τις ενέργειες όλων εκείνων, οι οποίοι ευρισκόμενοι εν αφροσύνη δεν γνωρίζουν τον νεοποιό Κύριο και αγωνίζονται να απλώσουν παντού την καταστρεπτική λάσπη τους. Μη μας φοβίζη ο πόλεμος των εχθρών του Χριστού, οι οποίοι θέλουν να ξεριζώσουν από την καρδιά μας και μάλιστα από τις καρδιές των παιδιών μας - με τα άθεα γράμματα και τα τόσα άλλα διαστροφικά - την πίστι στη θεότητα του Χριστού μας.

Αυτό το έτος οφείλουμε να αφυπνισθούμε. Έχουμε πόλεμο κατά της ορθοδόξου αληθείας, της Θεότητος του Χριστού, αλλά και της μαρτυρικής πατρίδος μας, της Ελλάδος. Αν δεν αναγεννηθούμε, αν δεν γίνουμε καινούργιοι άνθρωποι, άνθρωποι αρετών, πιστοί Χριστιανοί του Χριστού, δεν μπορούμε να αντισταθούμε στην αντιπνευματική λαίλαπα που θέλει τους ορθοδόξους Χριστιανούς και γνησίους Έλληνας υποδούλους στις σκοτεινές δυνάμεις της Νέας Εποχής και της Παγκοσμιοποιήσεως.

Μην φοβώμαστε τον πόλεμο, ούτε τους τάχα ισχυρούς. «Σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν» (Πραξ. κστ ,14).

Αυτά που θέλουν να κάνουν οι σύγχρονοι εχθροί της αληθείας, της πίστεως, της Εκκλησίας του Χριστού και τα οποία παρουσιάζουν σαν «σύγχρονα και νέα» είναι πολύ παλαιά. Τα ίδια, για παράδειγμα, έκαναν και ο Κάιν και οι οικοδόμοι του Πύργου της Βαβέλ. Τα ίδια έκαναν τα Σόδομα, τα Γόμορα και οι Βαβυλώνιοι. Τα ίδια έκαναν και οι αυτοθεοποιούμενοι αιμοσταγείς και σαρκολάτρες αυτοκράτορες της Ρώμης και τόσοι άλλοι. Που είναι σήμερα όλοι αυτοί; Ποιός τους θυμάται και τους τιμάει; Αυτά μιμούνται και θέλουν να μας παρουσιάσουν ως νέα οι σημερινοί νάνοι, πολεμώντας την αλήθεια του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού.

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,

Όπως ψάλλει η Εκκλησία μας στην ακολουθία του Όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου, ο Χριστός «νεοποιεί τους γηγενείς, χοϊκούς χρηματίσας» (ε’ ωδή του κανόνος). Αναγεννά, καθιστά νέους τους ανθρώπους, με το να γεννηθή ως άνθρωπος και να προσφέρη το σωτήριο έργο Του.

Γι αὐτό ακριβώς τον λόγο, το νέο έτος 2018 ας θελήσουμε να το κάνουμε αληθινά «νέο». Με την ειλικρινή, την συνειδητή, την αποφασιστική μετάνοιά μας, με την απόφασι να ζήσουμε με υπακοή και ακρίβεια το ιερό Ευαγγέλιο, με το να συμμετέχουμε με συνέπεια στην λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, με το να αγαπούμε ειλικρινά τον Χριστό μας και τους συνανθρώπους μας.

Ετσι, το 2018 θα γίνη έτος υγείας, ειρήνης, χαράς, ευημερίας και ευτυχίας. Το εύχομαι ολόψυχα.

Με την αγάπη του Χριστού μας

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

http://aktines.blogspot.gr 

ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος

Ο Άγιος Στέφανος ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται λάθη και τους χειροτόνησαν οι Άγιοι Απόστολοι. Αν και κουραστική η ευθύνη του επιστάτη για τόσους αδερφούς παρ’ όλα αυτά ο Στέφανος έβρισκε καιρό και δύναμη για να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Και όπως αναφέρει η Αγία Γραφή: «Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ». (Πραξ. Αποστόλων, στ΄8-15, ζ΄1-60). Δηλαδή ο Στέφανος, που ήταν γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας δυνατό, έκανε μεταξύ του λαού μεγάλα θαύματα, που προκαλούσαν κατάπληξη και αποδείκνυαν την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος.

Ο Στέφανος είχε αφιερώσει τη ζωή του στο κήρυγμα του ευαγγελικού λόγου και στη φιλανθρωπική δράση. Για τη προσφορά και τις αρετές του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Με το χάρισμα αυτό θεράπευε ασθενείς και αποδείκνυε τη δύναμη του Χριστού. Με τη βαθιά θεολογική του κατάρτιση ανέτρεπε εύκολα τις κακοδοξίες των Ιουδαίων για το έργο του Χριστού, προκαλώντας την οργή και το φθόνο τους.

Οι Ιουδαίοι, όμως, καθώς ήταν προκατειλημμένοι, εξαπέλυσαν συκοφάντες ανάμεσα στο λαό, που διέδιδαν ότι άκουσαν το Στέφανο να βλαστημεί το Μωϋσή και το Θεό. Με αφορμή, λοιπόν, αυτές τις συκοφαντίες, που οι ίδιοι είχαν ενσπείρει, άρπαξαν με μίσος το Στέφανο και τον οδήγησαν μπροστά στο Συνέδριο, τάχα για να απολογηθεί. Η απολογία του Στεφάνου υπήρξε πρότυπο τόλμης και θάρρους. Χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξαπέλυσε λόγια - κεραυνούς εναντίον των Ιουδαίων. Και από υπόδικος, ορθώθηκε θυελλώδης ελεγκτής και κατήγορος. Τότε ακράτητοι από το μίσος οι Ιουδαίοι, τον έσυραν έξω από την πόλη, όπου τον θανάτωσαν με λιθοβολισμό. Εκεί φάνηκε και η μεγάλη συγχωρητικότητα του Στεφάνου προς τους εχθρούς του με τη φράση του, «Κύριε, μὴ στήσης αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην». Κύριε μη λογαριάσεις σ’ αυτούς την αμαρτία αυτή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Στεφάνου στις 27 Δεκεμβρίου. 

http://www.saint.gr

ΑΓΙΕ ΣΤΕΦΑΝΕ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

ΛΑΜΠΡΟΣ ΣΚΟΝΤΖΟΣ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ Ή ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ;

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ;

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

        

Σύμπασα η ανθρωπότητα θα εορτάσει και εφέτος το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Θεού. Την κατά σάρκα Γέννηση του Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου Χριστού, ο Οποίος καταδέχτηκε να απεκδυθεί την άφατη μεγαλοπρέπειά Του και δόξα Του, να ενδυθεί την ταπεινή ανθρώπινη φύση, ώστε να είναι η σωτηρία του κόσμου πραγματική. 

Ενδύθηκε την πτωτική μας φύση, ενώθηκε μαζί μας για να μπορέσει, μέσω αυτής της ενότητας, να μας σώσει. Δεν είναι η σωτηρία μας κάποιο αφηρημένο λεκτικό σχήμα, μια θεωρία, μια ιδεολογία, ένας φιλοσοφικός στοχασμός, αλλά μια απτή πραγματικότητα. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, ενώθηκε μαζί μας για να ενωθούμε μαζί Του. Μέσα από το μυστήριο της αυτής της ενώσεως διοχετεύτηκε η θεότητα στην ανθρωπότητα. Μέσω του Χριστού μπορούμε να μετέχουμε στη θεότητα.

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι το κυριαρχούν θείο Πρόσωπο της μεγάλης εορτής. Αυτόν ανυμνούμε και ευχαριστούμε οι πιστοί για την υπέρτατη ευεργεσία Του προς το ανθρώπινο γένος και ολόκληρη τη δημιουργία. Η αγία μας Εκκλησία ετοίμασε μια υπέροχη πνευματική πανδαισία, να μπορούμε να βιώνουμε με το μεγαλύτεροι δυνατό τρόπο το μεγάλο αυτό γεγονός. Οι άγιοι και θεοφόροι Πατέρες στόλισαν τη μεγάλη εορτή με λόγους και υμνολογικά κείμενα άφθαστης αξίας. Συμμετέχοντες συνειδητά στις ιερές ακολουθίες των Χριστουγέννων και των άλλων εορτών Αγίου Δωδεκαημέρου, απολαμβάνουμε τον πλούτο της χάριτος του Θεού, την οποία λαμβάνουμε μέσα στην Εκκλησία. Γεμίζει η ολόκληρη η ύπαρξή μας από υπερκόσμια αγαλλίαση, συνειδητοποιώντας το μέγεθος της αγάπης του Θεού για το ανθρώπινο γένος και το κάθε πρόσωπο χωριστά, καθ ότι δεν βρισκόμαστε πια εγκαταλειμμένοι στη δίνη του πλάνου μας και χειρίστου εχθρού μας διαβόλου, ο οποίος πασχίζει για την καταστροφή μας, αλλά είμαστε παραδομένοι στην δωρεά της χάριτος του Θεού, του ουράνιου Πατέρα μας, ο Οποίος, μας αγαπά τόσο πολύ ώστε δε λυπήθηκε το Υιό Του το Μονογενή, δίνοντάς Τον ως σωτήρα και λυτρωτή μας.

Δεν χαιρόμαστε μόνο οι άνθρωποι, αλλά και ολόκληρη η δημιουργία. Εορτάζουν στον ουρανό οι αγγελικές νοερές δυνάμεις, διότι η θεία Ενανθρώπηση αποτελεί την απαρχή της νίκης του Θεού κατά του διαβόλου, την κατάλυση του δαιμονικού του βασιλείου, την έξωσή του από την θεοδημιούργητη κτίση. Εορτάζει επίσης η άλογη και άψυχη πλάση, διότι η σάρκωση του Θεού σήμανε και τη δική της απελευθέρωση από τη δουλεία της αμαρτίας, η οποία επήλθε από την πτώση του ανθρώπου και η οποία αποζητά τη δική της απολύτρωση.

Όλα λοιπόν εορτάζουν αυτή την αγία ημέρα, τα ουράνια, τα επίγεια και τα καταχθόνια, τα έμψυχα και τα άψυχα, ολόκληρος ο κόσμος, ο ορατός και ο αόρατος, την αναδημιουργία του. Καθότι εν τω Χριστώ συντελέστηκε η ανακεφαλαίωση της δημιουργίας και η απελευθέρωση από τη δουλεία της αμαρτίας και τη νομοτέλεια της φθοράς και του θανάτου. 

Θλιβερή εξαίρεση αποτελεί η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, οι οποίοι εορτάζουν τα δικά τους «Χριστούγεννα», από τα οποία λείπει ο μεγάλος πρωταγωνιστής της εορτής, ο Χριστός! Ο άνθρωπος, το έλλογο και εκλεκτότερο ον, χάρις του οποίου έγινε η Ενανθρώπηση του Θεού, έστρεψε το πρόσωπό του από Αυτόν. Τον εξέβαλε από τη ζωή του. Αυτό φαίνεται καθαρά αυτές τις γιορτινές ημέρες. Ολόκληρος ο πλανήτης θα φορέσει τα γιορτινά του. Εκτός από τις χριστιανικές χώρες, θα εορτάσουν και χώρες μη χριστιανικές.  Εκατομμύρια στολίδια, χριστουγεννιάτικα δένδρα, φάτνες, λαμπιόνια θα στολίσουν δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, τα οποία κατασκευάστηκαν (κατά κανόνα) από χέρια μη χριστιανικά, όπως κινέζων, μπακλαντέζων και ινδών. Θα στολιστούν οι βιτρίνες των καταστημάτων για να κάνουν πιο δελεαστικά τα προϊόντα τους. Τα κέντρα διασκεδάσεως και οι λέσχες θα ετοιμαστούν για να προσφέρουν λαμπρό και πλουσιοπάροχο «ρεβεγιόν» στους αδηφάγους πελάτες τους. Τηλεοπτικές διαφημίσεις θα κάνουν δελεαστικές προτάσεις, εορταστικών αγορών. Τα ταξιδιωτικά γραφεία θα διοργανώσουν κοντινές ή μακρινές, σε εξωτικά μέρη, εκδρομές για όσους «έχουν τον τρόπο», για να «ξεδώσουν».

Τη γαλήνια μορφή του μειλίχιου Χριστού θα πάρει το αστείο ξωτικό, το οποίο του έδωσαν το όνομα του Αγίου Βασιλείου (στη Δύση του Αγίου Νικολάου). Αυτός ο χαζοχαρούμενος «άγιος» κυριαρχεί όλες αυτές τις γιορτινές ημέρες, για να προωθείται η καταναλωτική μανία και να σκεπάζει την εικόνα του δι’ ημάς Ενανθρωπήσαντος Θεού. 

Αυτές οι ημέρες θα είναι εξουθενωτικές για τους πολλούς. Θα τους κυριεύσει η καταναλωτική μανία. Θα σπεύσουν να κάνουν τα ψώνια τους εν μέσω συνωστισμού και άγχους. Οι νοικοκυρές θα δεινοπαθήσουν στις κουζίνες για να ετοιμάσουν το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το οποίο πρέπει να είναι πλούσιο, αντάξιο της μεγάλης εορτής, όπως και τα λογίς γλυκίσματα, τα οποία είναι απαραίτητα να συνοδεύσουν το χριστουγεννιάτικο φαγοπότι.  Όλα θα πρέπει να είναι έτοιμα, πλούσια και λαμπερά, για να δώσουν χαρά και να «ξεχωρίσουν τη μέρα». Τη χαρά θα συμπληρώσουν οι επισκέψεις συγγενών και φίλων, με τους οποίους ανταλλάξουν ευχές, για «χρόνια πολλά», τα οποία θα χαρίζουν υλική ευδαιμονία.     

Για πνευματική όμως προετοιμασία, νηστεία, εξομολόγηση, θεία κοινωνία, περίσκεψη, φιλανθρωπία, ούτε λόγος. Ποιος έχει χρόνο για τέτοιες «λεπτομέρειες»; Φυσικά ούτε λόγος και για εκκλησιασμό την μεγάλη κυριώνυμη ημέρα των Χριστουγέννων. Το «ρεβεγιόν» θα κρατήσει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και μετά από ένα βαρύ και πλούσιο δείπνο χρειάζεται χαλάρωση και αδιατάραχτος βαθύς και πολύωρος ύπνος!

Στην αποχριστιανισμένη Ευρώπη, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Για να μη θιχτούν οι ορδές των αλλοθρήσκων και κυρίως των μουσουλμάνων προσφύγων και μεταναστών (νομίμων και παρανόμων), φρόντισαν κάποιοι να απαλείψουν το χριστιανικό περιεχόμενο των Χριστουγέννων.  Στη Γερμανία αφαίρεσαν από τους δημόσιους στολισμούς κάθε τι που θα δίνει μονομερή θρησκευτικό «χρώμα» στις εορτές, για την αποφυγή προκλήσεως των φανατικών μουσουλμάνων, οι οποίοι ερεθίζονται από τη θέα των χριστιανικών συμβόλων! Στο Βέλγιο αφαίρεσαν το σταυρό από το καπέλο του «Σάντα Κλάους»! Στην Αγγλία πρόσθεσαν στους στολισμούς των δρόμων θρησκευτικά σύμβολα όλων των θρησκειών για να μη θεωρείται η εορτή των Χριστουγέννων κτήμα καμιάς θρησκείας! Προτεστάντες πάστορες καλούν και αλλόθρησκους στους ναούς τους να συμπροσευχηθούν στο νεογέννητο Χριστό, που δεν πιστεύουν!

Όψιμοι λάτρεις των  αρχαίων ξεχασμένων εδώ και αιώνες παγανιστών θρησκευμάτων, μη μπορώντας να απαγκιστρωθούν από την αίγλη των Χριστουγέννων, δημιούργησαν τα δικά τους «Χριστούγεννα». Αντικατέστησαν τη Γέννηση του Χριστού με την ανάμνηση «γέννησης» ανύπαρκτων μυθικών «θεοτήτων», όπως οι έλληνες «αρχαιολάτρες» τα «Ηλιούγεννα», δηλαδή τη «γέννηση» του ηλιακού δίσκου κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο! Οι παγανιστές της Ευρώπης θα μεταβούν στο μεγαλιθικό μνημείο  Στόουνχεντς στην Αγγλία, για να εορτάσουν τη «γέννηση» του ήλιου! Δεν τους ταιριάζει η λατρεία του Δημιουργού του κτιστού ηλίου, αλλά η λατρεία του δημιουργήματος! 

Ο μεγάλος απών από τη μεγάλη και λαμπρή εορτή είναι ο Χριστός! Αυτός, που με την θαυμαστή Του Ενανθρώπηση σημάδεψε ανεξίτηλα την ανθρώπινη ιστορία, χωρίζοντας την σε δύο μέρη, Στην προ της Γεννήσεώς Του εποχή και στην μετά τη Γέννησή Του! Απών από τους εορτασμούς της Γεννήσεώς Του! Προκλητική περιθωριοποίησή Του  από τη ζωή μας! Του δείχνουμε με τον πλέον σαφή τρόπο ότι δεν Τον χρειαζόμαστε πια, δεν Τον έχουμε ανάγκη. Δεν έχουμε ανάγκη από σωτήρα και σωτηρία. Δεν μας απασχολεί τι θα γίνει όταν πεθάνουμε, όπου κατά πάσα πιθανότητα, όπως πιτύουμε, εκμηδενιζόμαστε. Μας απασχολεί το πως θα απολαύσουμε τη ζωή μας. Σύνθημά μας το αρχαιοελληνικό σύνθημα των ηδονιστών: «φάγωμεν, πίωμεν, αύριο γαρ αποθνήσκομεν»! Μέλημά μας το πως θα ευχαριστήσουμε τη σάρκα μας, διότι μόνο αυτή αναγνωρίζουμε ως τη μόνη πραγματικότητα του εαυτού μας!

Αλλά ο Χριστός δεν είναι πραγματικά απών. Είναι αιωνίως παρών, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, διότι είναι ο δημιουργός του χώρου και του χρόνου και ο κύριος της ιστορίας. Είναι παρών και παραστέκει πλάι μας, γεμάτος θλίψη για το κατάντημά μας, διότι μας εξαγόρασε από τη δουλεία της αμαρτίας και τον όλεθρο του θανάτου δια του τιμίου αίματός Του. Δεν μας εξαναγκάζει να Τον δεχτούμε, διότι έτσι θα κατέλυε την ελευθερία μας, η οποία συνιστά και την ουσία μας ως ανθρώπων. Μας καλεί μυστικά, μέσω της Εκκλησίας Του, των αγίων Γραφών και των ιερών υμνογραφιών να ξυπνήσουμε από το θανατερό ύπνο μας. Να εγερθούμε από την νωθρότητά μας. Να αποκολληθούμε από τα γήινα και φθαρτά πράγματα, τα οποία μας δίνουν την ψευδαίσθηση της ευδαιμονίας και να επιζητήσουμε τα πνευματικά και άφθαρτα, τα οποία θα μας οδηγήσουν στην σωτηρία και την όντως ευδαιμονία. Ο Χριστός δεν είναι μακριά μας, μπορούμε να Τον δούμε, αν καθαρίσουμε και διώξουμε από τα πνευματικά μας μάτια την αχλή της αμαρτίας. Μπορούμε να Τον ακούσουμε αν κλείσουμε τα αφτιά μας στις πλάνες σειρήνες του κόσμου και συντονιστούμε στη δική Του σωτήρια συχνότητα, που είναι το γλυκό Του κάλεσμα για σωτηρία. Ως φιλότιμος Δεσπότης, δεν απορρίπτει κανέναν, όλοι είμαστε προσκεκλημένοι στο μεγάλο Δείπνο Του, έχοντας την επιθυμία και λαχτάρα να γεμίσει ο οίκος Του. Ο μόνος αποκλεισμένος είναι εκείνος που αρνείται την πρόσκληση. Δεν υπάρχει αποκλεισμός από το Χριστό, αλλά από τη δική μας άρνηση.

Είναι λοιπόν ανάγκη και υπέρτατο συμφέρον μας, όσοι θέλουμε να λογιζόμαστε χριστιανοί, αυτά τα Χριστούγεννα να μην τα γιορτάσουμε χωρίς το Χριστό. Να γίνει Εκείνος το κέντρο και το σημείο αναφοράς μας. Να θέσουμε ως πρώτη προτεραιότητά μας την προσκύνηση, τη δοξολογία και την τιμή προς τον δι’ ημάς νηπιάσαντα Θεό μας. Να φτιάξουμε μια ζεστή νοητή φάτνη στην καρδιά μας, όπου θα Τον υποδεχτούμε και θα Τον κρατήσουμε για πάντα, να μας αγιάζει και να μας οδηγεί στη σωτηρία και στη θέωση. Να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνει εμάς θεούς! Ότι «ετέχθη ημίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος» (Λουκ.2,11). Ότι έχουμε τώρα μαζί μας τον Εμμανουήλ «ο εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Ματθ.1,23), που σημαίνει ότι ο Θεός είναι για πάντα μαζί  μας, και άρα έχουμε την ύψιστη ευλογία να γευόμαστε τις σωτήριες δωρεές Του και να«υπερικώμεν δια του αγαπήσαντος ημάς» (Ρωμ.8,37), κάθε αντιξοότητα και δύναμη, που επιβουλεύεται τη σωτήρια πορεία μας στη ζωή μας. Μόνο έτσι θα εορτάσουμε τα ωραιότερα Χριστούγεννα της ζωής μας!

http://aktines.blogspot.gr 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΓΙΑ ΦΑΤΝΗ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Εὔχομαι ἡ καρδιά σας νὰ γίνη Ἁγία Φάτνη καὶ τὸ Πανάγιο Βρέφος τῆς Βηθλεὲμ νὰ σᾶς δώση ὅλες τὶς εὐλογίες Του.

ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: Ο ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΑΣ ΘΕΟΣ: ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΩΤΗΡΑΣ, ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΙΣΑΞΙΟΣ ΜΕ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ!

Ο ενανθρωπήσας Θεός: Στην Εκκλησία Σωτήρας,

στο σχολείο ισάξιος με τα είδωλα!

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής –Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Ο Χριστός γεννάται, όπως μαρτυρεί ο Μέγας Αθανάσιος, ως Σωτήρας του κόσμου, με σκοπό «να βοηθήσει στην ανάπλαση του ανθρώπου, που ο ίδιος έπλασε».

Οι Απόστολοι του Χριστού έλαβαν εντολή να διαδώσουν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας σε όλα τα έθνη. Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος ήλθε στην Ελλάδα εδώ και 20 αιώνες περίπου, κηρύττοντας τον Χριστό, ως Σωτήρα και Λυτρωτή, βοηθώντας έτσι τον Ελληνισμό να αρνηθεί, σταδιακά και εν ελευθερία, τους ψεύτικους Θεούς - είδωλα και να υιοθετήσει τη νέα πίστη του Ιησού Χριστού, που αποτέλεσε, έκτοτε για τους Έλληνες, την πνευματική πυξίδα καθοδήγησής τους προς τη αληθινή σωτηρία και λύτρωση. 

Ο Απόστολος Παύλος, όργωσε την Ελλάδα, διδάσκοντας στην ελληνική γλώσσα, και σε αυτήν έστειλε πολλές από τις Επιστολές του προς Έλληνες. Στην ελληνική γλώσσα, επίσης, γράφτηκαν και τα άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης καθώς και το μεγαλύτερο μέρος των έργων των Πατέρων της Εκκλησίας και σε αυτήν έγιναν οι συζητήσεις και διατυπώθηκαν οι αποφάσεις των Μεγάλων και καθοριστικών για την χριστιανική πίστη Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας.

Η Ελλάδα υποδέχτηκε και φιλοξένησε επίσης Αποστόλους, όπως ο Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Απόστολος Ανδρέας, ο Πρωτόκλητος, ενώ σε αυτήν γεννήθηκαν και αγίασαν χιλιάδες άγιοι και αγίες, όσιοι και οσίες, μάρτυρες και νεομάρτυρες. Στην Ελλάδα, επίσης, υπάρχει και ακμάζει, εδώ και αιώνες, ο Μοναχισμός (Άγιον Όρος, Μετέωρα και τόσες άλλες Μονές και Ασκητήρια), που διακονεί και προβάλλει σε όλη την οικουμένη την ορθόδοξη χριστιανική πίστη.

Όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω και πολλά άλλα αποτελούν χαρακτηριστικά της θρησκευτικής ταυτότητας και της πολιτισμικής κληρονομιάς και αυτοσυνειδησίας του ελληνικού λαού αλλά, παράλληλα, παρακαταθήκες υψηλής πνευματικής αξίας, με παγκόσμιες διαστάσεις. Γι αυτό η χριστιανική πίστη, σε όλες τις εποχές, ακόμη και στους αιώνες της αιχμαλωσίας του Ελληνισμού σε αλλόδοξους και αλλόθρησκους κατακτητές, φυλασσόταν ως κόρη οφθαλμού, προβαλλόταν και διατηρείτο, μέσω της διδασκαλίας της, ως στοιχείο ταυτότητας, ενώ τυχόν απώλεια ή αλλοίωσή της, σήμαινε τραυματισμό της πολιτισμικής συνείδησης με άμεσες πνευματικές και ηθικοκοινωνικές συνέπειες.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ως πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, εκτιμώντας τον ρόλο της Ορθόδοξης χριστιανικής αγωγής στα σχολεία, μέσα στο γενικότερο εκπαιδευτικό και πολιτικό του έργο, τόνιζε, σε οδηγίες του προς τους δασκάλους της χώρας: «Θέλετε καταβάλει θεμέλιον της παιδείας εις τας απλάς ψυχάς των παίδων τον φόβον του Θεού, που είναι η αρχή της σοφίας, και στοιχειούντες αυτούς εις την αληθινή παιδεία, την ευσέβειαν, θέλετε τους διδάσκει τα αληθινά του χριστιανού χρέη και τα του αγαθού πολίτου καθήκοντα δια της ηθικής προσαρμοζόμενης εις τον ουράνιον νόμον του ιερού Ευαγγελίου».

Ωστόσο, 190 χρόνια, αργότερα, εορτάζοντας, στην Ελλάδα του Καποδίστρια, τη Θεία Γέννηση, διαπιστώνουμε, δυστυχώς, ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, περιφρονώντας αυτό που παραδοσιακά πιστεύει εδώ και 2000 χρόνια η ελληνική ψυχή, προσπαθεί, με την ισχύ της εξουσίας, να μεθοδεύσει το ξερίζωμα της πίστης που μας έφερε ο Θεάνθρωπος, μέσω της αλλοίωσης και της υποτίμησης της ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας και ζωής, που προγραμματίζει και εφαρμόζει στα ελληνικά σχολεία.

Τα νέα Θρησκευτικά, που ισχύουν από το 2016, διδάσκουν στους ορθόδοξους μαθητές, ισότιμα, ισάξια και παράλληλα με την πίστη τους, όλες τις θρησκείες, ως να είναι αβάπτιστοι και χωρίς πίστη και πρόκειται να επιλέξουν μία από τις διδασκόμενες θρησκείες. Πρόκειται για προπαγάνδα στην πολυθρησκεία ή πολυθεϊα, που σημαίνει προσηλυτισμό και μάλιστα μικρών παιδιών σε άλλες πίστεις και σε άλλους Θεούς, μια αντιχριστιανική επομένως διδασκαλία, που θεωρήθηκε ανέκαθεν από τους Αποστόλους, τους Πατέρες και τους Αγίους, αντίθετη και επικίνδυνη για όλους τους Χριστιανούς μικρούς και μεγάλους.

Είναι αποκαλυπτικά, μάλιστα, όσα έγραψε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, απευθυνόμενος προς την πολιτική ηγεσία, τον Σεπτέμβριο του 2016, μόλις είδε όλα όσα διδάσκονται στα νέα πολυθρησκειακά Προγράμματα και Βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών. Διαπιστώνοντας ότι η διδασκαλία των θρησκειών σε ορθόδοξους μαθητές, αφενός δεν γίνεται επιστημονικά, δηλαδή μία - μία ξεχωριστά, αλλά όλες μαζί, ως συνονθύλευμα και, αφετέρου, ότι δεν γίνεται πλέον προς πληροφόρηση, όπως γινόταν πάντοτε, αλλά προς βίωση και πίστη, έγραψε μεταξύ άλλων ότι τα νέα θρησκευτικά είναι «απαράδεκτα και επικίνδυνα», ότι «δεν θα αποδώσουν καρπούς, αλλά μεγάλη ζημιά στην παιδεία και στην κοινωνία», «θα προκαλέσουν σύγχυση και αμφιβολία» και ότι «πρόκειται, όχι για θρησκευτικά, αλλά για επιχείρηση αλλοιώσεως της πίστεώς μας». Σημειώνουμε ότι τα Προγράμματα και τα Βιβλία, από τότε έως σήμερα, παραμένουν σχεδόν τα ίδια και ότι ο Μακαριώτατος δεν έχει ανακαλέσει τίποτα από αυτά που είχε γράψει.

Βέβαια, είναι γνωστό ότι στο χώρο της πολιτικής και στο όνομα μιας δήθεν προόδου, κυριαρχεί ένα εκκοσμικευμένο μεταχριστιανικό και μετανεωτερικό πλαίσιο αποδόμησης ή σχετικοποίησης και άρνησης όλων των ελληνορθόδοξων αρετών, προτύπων και αξιών, μέσω των οποίων δομούνταν, βιώνονταν και διατηρούνταν, διαχρονικά, τα πιστεύω και τα οράματα του ελληνικού λαού.

Στο πλαίσιο αυτό, σχεδιάζεται, καθώς φαίνεται, από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας μια πνευματική μετάλλαξη της χώρας, βασισμένη σε μια μετανεωτερική αντίληψη, που υποτιμά, περιφρονεί και αποδομεί κάθε τι που σχετίζεται με την παράδοση και επιδιώκει να επιβάλει, ως νέο, αυτό που στην ουσία, δεν ανανεώνει και δεν αναπλάθει τον άνθρωπο. Έτσι, ο Θεάνθρωπος Χριστός και όλο το σωτηριακό του έργο, δεν αντιμετωπίζεται, πλέον, ως πρόταση αναγέννησης, ανακαίνισης και πνευματικής ελευθερίας, αλλά ως παρότρυνση προς οπισθοδρόμηση, συντήρηση ή αναπαλαίωση.

Στο πλαίσιο αυτό, επιχειρείται στο ελληνικό σχολείο μια έμμεση και μεθοδευμένη δίωξη και αποπομπή της διδασκαλίας και της ζωής του Ευαγγελίου της σωτηρίας. Είναι εμφανές ότι τα νέα θρησκευτικά στοχεύουν, αφενός, στην αλλοιωμένη και ελλιπή διδασκαλία της ορθόδοξης πίστης και, αφετέρου, στη σταδιακή διάβρωσή της, μέσω της παράλληλης και ισότιμης με αυτήν διδασκαλίας των Θρησκειών. Οι επίδοξοι αποδομητες ελπίζουν ότι βήμα – βήμα, μέσω της πολυθρησκείας, θα επιτευχθεί η σύγχυση, ο συγκρητισμός, ο μηδενισμός και, τελικά, η θρησκειοποίηση ή αποορθοδοξοποίηση της Ορθοδοξίας και της ελληνικής κοινωνίας και η επιβολή και επικράτηση μιας διαθρησκειακής θρησκευτικότητας, με σταδιακή εξίσωση και ομογενοποίηση όλων των θρησκειών.

Στην πραγματικότητα, όμως, όλες οι θρησκείες και οι Θεοί, που προσπαθούν να επιβάλουν στους ορθόδοξους μαθητές, ως ισότιμους με τον Χριστό, είναι είδωλα, αφού ένας είναι ο αληθινός Θεός, ο Τριαδικός Θεός. Τα Χριστούγεννα είναι μοναδικό φαινόμενο στην ανθρώπινη Ιστορία, διότι μία και μοναδική φορά εορτάζει η ανθρωπότητα τη μοναδική ενσάρκωση και φανέρωση Θεού στον κόσμο, στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Όλοι οι Θεοί, εκτός από τον Τριαδικό, εφευρέθηκαν (δημιουργήθηκαν), από τη φαντασία, το φόβο ή τη διανόηση των ανθρώπων και δεν υπάρχει κανείς, πλην του Θεανθρώπου Χριστού, που να έχει φανερωθεί στην ανθρώπινη Ιστορία, ως ιστορικό πρόσωπο και αληθινός Θεός, ταυτόχρονα.

Κατά συνέπεια, οι Ορθόδοξοι Έλληνες πιστεύουν και θα πιστεύουν στον ενανθρωπήσαντα αληθινό Θεό της ορθόδοξης πίστεώς τους και Αυτόν μόνο θεωρούν ως αληθινό Θεό, οποιαδήποτε μέσα και αν εφαρμόζουν οι όποιοι έσωθεν και έξωθεν διώκτες των ιερών και των οσίων της πίστεως του ελληνορθόδοξου λαού.

Για τον λόγο αυτό, μάλιστα, οι ορθόδοξοι γονείς επιστρέφουν, ως απαράδεκτα, τα βιβλία-φακέλους των Θρησκευτικών στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που αμφισβητούν και αλλοιώνουν την πίστη των παιδιών τους.

Ορθόδοξη Αλήθεια, 20.12.2017

http://thriskeftika.blogspot.gr 

Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΜΑΓΟΣ (ΑΡΤΑΒΑΝ)

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Το μάθημα των Θρησκευτικών μέσα και έξω από τα σχολεία

του Ιωάννη Τάτση, θεολόγου

Καθώς η φετινή σχολική χρονιά κυλά, στις τάξεις των ελληνικών σχολείων δίνεται ένας άγνωστος στους πολλούς αγώνας από θεολόγους και δασκάλους.

Για πρώτη φορά φέτος οι μαθητές δεν έχουν βιβλία Θρησκευτικών στα χέρια τους αλλά τους Φακέλους Μαθήματος, που δεν αποτελούν παρά συλλογές κειμένων με περιεχόμενο σύμφωνο με όσα προβλέπει το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά. Το υλικό των βιβλίων - Φακέλων έχει επιλεγεί με τέτοιο τρόπο που εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι πέραν του πανθρησκειακού σκοπού που υπηρετεί είναι μια «δουλειά του ποδαριού».

Οι θεολόγοι στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και οι δάσκαλοι στα δημοτικά σχολεία χρησιμοποιούν από τους Φακέλους αυτούς ελάχιστα αποσπάσματα που προέρχονται από την Αγία Γραφή, τους βίους των Αγίων και τα παλιά βιβλία Θρησκευτικών. Τις πολλές σελίδες με αναφορές στους ετεροδόξους και τις ξένες θρησκείες, τα αποσπάσματα κοσμικών κειμένων καθώς και τις άσχετες με τη θεολογία φωτογραφίες και ζωγραφιές προσπερνούν χωρίς κανένα σχόλιο. Οι μαθητές έκπληκτοι πολλές φορές ρωτούν για το περίεργο περιεχόμενο που ανακαλύπτουν στους Φακέλους και πώς αυτό σχετίζεται με τα Θρησκευτικά! Αντί άλλης απάντησης κρίνεται απαραίτητη μια γενική διευκρίνιση προς τους μαθητές, κυρίως της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ότι τα νέα βιβλία - φάκελοι περιέχουν πολύ υλικό που δεν θα μας απασχολήσει επειδή ουδεμία σχέση έχει με το μάθημα των Θρησκευτικών.

Μείζον πρόβλημα αποτελεί η ταξινόμηση της ύλης στους Φακέλους. Η εγκατάλειψη της ιστορικής θεώρησης των θείων γεγονότων και προσώπων που υπήρχε στα παλιά βιβλία Θρησκευτικών, η διαδοχική δηλαδή μελέτη Παλαιάς Διαθήκης, Καινής Διαθήκης, Εκκλησιαστικής Ιστορίας, Ορθόδοξης Λατρείας, Δογματικής και Ηθικής και η αντικατάστασή τους με Θεματικές Ενότητες χωρίς δομή και συνέχεια, ανατρέπει πλήρως τον επιστημονικό και παιδαγωγικό χαρακτήρα του μαθήματος. Αν κανείς συνυπολογίσει την παράθεση στοιχείων όλων των θρησκειών ταυτόχρονα και συγκρητιστικά και την προσέγγιση θεολογικών ζητημάτων από την οπτική γωνία όλων των θρησκειών μαζί, μπορεί να αντιληφθεί τον σημαντικό ρόλο που έχουν να διαδραματίσουν οι διδάσκοντες. Καλούνται να διασώσουν τον ορθόδοξο χαρακτήρα του μαθήματος κόντρα στα νομοθετήματα «αναβάθμισής» του, τα νέα Προγράμματα Σπουδών και στους Φακέλους που τα συνοδεύουν, τα οποία μεθοδικά προώθησαν οι εκσυγχρονιστές θεολόγοι. Η ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των μαθητών βρίσκεται στα χέρια όσων εισέρχονται στις τάξεις των ελληνικών σχολείων και ασφαλώς στην παρούσα δύσκολη φάση οφείλουν να κινηθούν με τρόπο έξυπνο επικεντρώνοντας στην ουσία της ορθόδοξης θεολογίας μέσα από την καθημερινή διδασκαλία του μαθήματός τους.

Το μέλλον της θρησκευτικής εκπαίδευσης στα ελληνικά σχολεία διαγράφεται ζοφερό. Η Διοικούσα Εκκλησία, τα μέλη της Ιεραρχίας, υποχρεώνονται άμεσα ή έμμεσα σε υπακοή στην αρχιεπισκοπική διπλωματική θέση της διατήρησης χαμηλών τόνων και καλών σχέσεων με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Με δεδομένη την έλλειψη σθεναρής αντίδρασης της Ιεραρχίας το Υπουργείο Παιδείας διατρανώνει σε κάθε ευκαιρία ότι το θέμα έχει ρυθμιστεί και ότι οι αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών έγιναν με τη σύμφωνη γνώμη της Εκκλησίας!

Μόνη υγιής αντίδραση η στάση των γονέων που για πρώτη φορά στα χρονικά των τελευταίων ετών της εκπαίδευσης οργανώνονται και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για ένα θέμα που αφορά την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Συγκαλούν έκτακτες συνελεύσεις Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, οργανώνουν ενημερωτικές ημερίδες, εκδίδουν ψηφίσματα, απευθύνουν επιστολές διαμαρτυρίας για τα νέα Θρησκευτικά, επιστρέφουν τους Φακέλους Μαθήματος στο Υπουργείο ως απαράδεκτους, κινητοποιούν τις τοπικές Εκκλησίες και τους Μητροπολίτες, σχεδιάζουν δικαστικές προσφυγές και συμβουλεύονται νομικούς για τα περαιτέρω. Το Υπουργείο Παιδείας ανήσυχο προσπαθεί να υποβαθμίσει την αντίδραση αυτή των γονέων, αναγκάστηκε όμως να αποστείλει στα σχολεία μία γενικόλογη εγκύκλιο που υπενθυμίζει τα αυτονόητα δηλ. την υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών και το δικαίωμα απαλλαγής μόνο των ετεροδόξων και αλλοθρήσκων μαθητών.

Ο ουσιαστικός αγώνας δίνεται καθημερινά μέσα στις τάξεις. Οι διδάσκοντες οργανώνουν αξιόλογες διδακτικές παρεμβάσεις στηριζόμενοι στον πλούτο της αγιογραφικής και πατερικής παράδοσής μας και μεταδίδουν στους μαθητές ορθόδοξη θεολογία. Αυτοί αποτελούν τη ζωντανή ελπίδα ότι τα ορθόδοξα Θρησκευτικά μπορούν να παραμείνουν στο πρόγραμμα των μαθημάτων των ελληνικών σχολείων προσφέροντας στους μαθητές τον πολύτιμο θησαυρό της ορθόδοξης εμπειρίας, πίστης και ζωής.

Ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για σταδιακή υποβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών, που αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην πλήρη κατάργησή του, προχωράει από την πλευρά των κυβερνώντων όλων των αποχρώσεων με συνοδοιπόρους πρόθυμους θεολόγους της μεταπατερικότητας, του κοσμικού βίου και της εκσυγχρονιστικής οικουμενιστικής ψευτο-θεολογίας. Ποτέ δεν έλειψαν άλλωστε στην εκκλησιαστική μας ιστορία οι αποκλίνοντες της οδού των αγίων Πατέρων αιρετικοί και αιρετίζοντες σύμμαχοι των εκάστοτε πολιτικών αρχόντων. Η αντίσταση των δασκάλων και θεολόγων της τάξης αλλά και των γονέων των μαθητών αποτρέπει προς το παρόν την ολοκλήρωση της υλοποίησης του σχεδίου. Για πόσο όμως;

Ορθόδοξος Τύπος, 22.12.2017

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ 23ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΟΝΕΩΝ

ΤΟΥ 23ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ

Αντιδρούν στα νέα βιβλία των Θρησκευτικών

* «Οι ορθόδοξοι μαθητές στερούνται την αγωγή της πίστεώς τους» καταγγέλλουν

Γονείς του 23ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, καταγγέλλουν ότι «η ύλη των νέων βιβλίων των Θρησκευτικών εξοβελίζει την Ορθόδοξη πίστη», υποστηρίζουν ότι πρόκειται για «έγκλημα που γίνεται στο σχολείο» και συγκεντρώνουν υπογραφές γονέων να στηρίξουν την πρότασή τους για «επιστροφή των βιβλίων με έγγραφη διαμαρτυρία προς το αρμόδιο Υπουργείο».

Αναλυτικότερα, σε ανακοίνωση, που υπογράφουν πενήντα γονείς, αναφέρουν: «Εκκινώντας την αναφορά μας στο μείζον αυτό θέμα, οφείλουμε να καταθέσουμε το θεμέλιο των συλλογισμών μας: το μάθημα των θρησκευτικών μεταλλάχτηκε πλέον σε μάθημα θρησκειολογίας, το οποίο δεν έχει στόχο την εξάλειψη «φαινομένων εξαίρεσης από την παρακολούθηση του μαθήματος» αλλά την υποβάθμιση και απαξίωσή του, καθώς μια μειοψηφία μαθητών έχει τη δυνατότητα θρησκειολογικής αγωγής, ενώ η πλειονότητα στερείται την αγωγή της Πίστεώς της! Απώτερος σκοπός; Ο εξοβελισμός της Ορθοδόξου Πίστεως από τα αρμόδια βιβλία και συνεπώς από τις καρδιές των παιδιών… Τώρα που αποκαλύψαμε το συντελούμενο έγκλημα ας εξετάσουμε τις επιμέρους παραμέτρους ενισχύοντας τις εξ’ ορισμού θέσεις μας.

Το ισχύον Σύνταγμα (άρθρο 3) ορίζει (στην κεφαλίδα γίνεται ρητή επίκληση της «Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», δυστυχώς ακόμα για κάποιους…) ξεκάθαρα: «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού». Συγχρόνως σε άλλο άρθρο του (16, παρ. 2) υπογραμμίζει: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της Εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Όμως και τα δύο παραβιάζονται κατάφορα, καθώς η νέα μορφή του μαθήματος ουσιαστικά ακυρώνει το αναμφισβήτητο δικαίωμα των γονέων και των μαθητών για παροχή θρησκευτικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις δικές τους πεποιθήσεις. Ο «χώρος» που δίδεται στην Ορθόδοξη Πίστη δεν είναι ούτε πρωτεύων αλλά ούτε και επαρκής, ενώ η συγκριτική συνύπαρξη στοιχείων διαφόρων θρησκειών στα διδασκόμενα κεφάλαια δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου σύγχυση στους μαθητές, «εκτρέφοντας» παράλληλα απορίες, όχι ασφαλώς δημιουργικές, αλλά εκείνες που «εγκυμονούν» κινδύνους για την άκριτη υιοθέτηση παραδοχών και συμπεριφορών ξένων προς την πίστη τους.

Κάποιοι, λοιπόν, ασκώντας έναν «πνευματικό βιασμό», μεταβάλλουν τη θρησκευτική συνείδηση της μαθητιώσας νεολαίας, καθώς μιλούν για αφύπνιση «του μαθητή, ώστε να συνειδητοποιήσει τις θρησκευτικές του προκατανοήσεις, δηλαδή τη λανθάνουσα μερικώς αρθρωμένη θρησκευτική του παράδοση. Να τον βοηθήσει να μετακινηθεί από τις προκατανοήσεις του και να διαλεχτεί με τις αφηγήσεις και τον λόγο βασικών θρησκευτικών αλλά και κοσμικών παραδόσεων που αρνούνται τη θρησκευτική αλήθεια». Σε άλλο σημείο γίνεται λόγος για το ότι «οι μαθητές είναι ανάγκη, να μην διαποτίζονται σε μια θρησκευτική άποψη, οπότε το προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδών να τους προσφέρει ευκαιρίες να μελετήσουν και να στοχαστούν πάνω σε διαφορετικές θρησκευτικές και φιλοσοφικές θεωρήσεις». Έτσι απλά και με συνοπτικές διαδικασίες, άνθρωποι ανεύθυνοι σε υπεύθυνες θέσεις, μη έχοντες βιωματική γνώση του μεγαλείου της Ορθόδοξης Αλήθειας (ο Πλάτων, έλεγε, πως αυτός που δεν έχει γνώση δεν δικαιούται να έχει και γνώμη), υποβαθμίζουν το μάθημα των θρησκευτικών, καθώς καθίσταται μη λειτουργικό, αναποτελεσματικό, αφού οι διδασκόμενοι πλουτίζουν σε απορίες και διλλήματα, οικτρή σχολική προίκα για το υπόλοιπο της ζωής τους…

Αποκαλύπτεται, λοιπόν, ξεκάθαρα ο σκοπός των εκπονούντων το νέο πρόγραμμα διδασκαλίας: η αποδόμηση της Ορθοδόξου Πίστεως. Παράλληλα συντελείται μια εξόφθαλμη αδικία και ανισότητα σε βάρος των Ορθοδόξων μαθητών, βλέποντας να επικρατεί, όχι το κατοχυρωμένο συνταγματικά δικαίωμα διδασκαλίας της Πίστεώς τους, αλλά η «εκ παραλλήλου» προσέγγισή της υπό τη μορφή θρησκευτικού συγκρητισμού. Η ΠΕΘ, σε σχετική της εγκύκλιο, αναφέρει πως το νέο πρόγραμμα καθίσταται «πανθρησκειακό μάθημα που ενσταλάζει στις ψυχές των μαθητών την πεποίθηση, ότι όλες οι θρησκείες είναι λίγο-πολύ το ίδιο». Να λοιπόν, που η Ορθόδοξη Πίστη, με ιδρυτή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, εξομοιώνεται για άλλη μια φορά με διάφορες αιρέσεις αλλά και με θρησκείες επινοημένες και κατασκευασμένες από ανθρώπους, πλήττοντας καίρια πνευματικά το σύνολο της νεολαίας.

Ποια πρέπει να είναι τα αντίμετρά μας απέναντι στη συστηματική αλλοίωση και απαξίωση της Πίστεώς μας, ιδιαιτέρως στον τομέα της νεότητας που «κυοφορεί» το μέλλον του χριστιανισμού και του ελληνισμού; Η επιστροφή με έγγραφη διαμαρτυρία των εν λόγω βιβλίων, προς το αρμόδιο Υπουργείο, ενέργεια η κατά πάντα περικλείουσα δικαία οργή και αγανάκτηση, η «απαξίωση» εκ μέρους των Ορθοδόξων γονέων και μαθητών της παρούσης διδακτικής μορφής του, ίσως επιταχύνει τις ενέργειες για την παντελή εξάλειψή του… Τέλος ας κατανοήσουμε όλοι, Εκκλησία και λαός πως σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο, η παιδεία δεν έχει σκοπό τη μονομερή παροχή γνώσεων αλλά «μετάληψις αγιότητος εστί». Έτσι διαπαιδαγωγείται αρμονικά η ευαίσθητη νεανική φύση, η οποία δέχεται ευχάριστα και δημιουργικά την αλήθεια και τον προβληματισμό, ενώ διαφορετικά καταδικάζεται εγκληματικά στην αμφιβολία και τη σύγχυση για την υπόλοιπη ζωή!

Ευελπιστώντας στην κατανόηση και την εφαρμογή των προτάσεών μας και προσευχόμενοι δια την εξ’ ύψους δύναμη παρά του Δωρεοδότου Θεού, ευχόμαστε εν κατακλείδι υγεία και πνευματική κατανόηση του μυστηρίου της επερχομένης Γεννήσεως και Σαρκώσεως του Θεανθρώπου Ιησού».

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

http://thriskeftika.blogspot.gr