ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ - ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΑΠ' ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ 

ΑΓ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ -

ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΑΠ' ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ

Ο όσιος Σεραφείμ, έζησε τον 18ο και 19ο αιώνα. Γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου του 1759 στην πόλη Κούρσκ και έμεινε εκεί ως το δεκαεννέα του χρόνια. Στην ηλικία αυτή πήρε τη γενναία απόφαση να αφοσιωθεί ολόψυχα στο Θεό και οδήγησε τα βήματά του στο Μοναστήρι του Σάρωφ.  

Στη μοναχική του κουρά ονομάσθηκε Σεραφείμ — προηγουμένως είχε το όνομα Πρόχορος. Δύο μήνες αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και ύστερα απ' επτά χρόνια, σε ηλικία 34 ετών, πρεσβύτερος. Όταν λειτουργούσε, πετούσε στα ουράνια. Πολλές φορές αξιωνόταν να βλέπει θαυμαστά οράματα και ν' ακούει αγγελικές μελωδίες.  

Διψώντας να πλησιάσει περισσότερο τον Θεό, θέλησε ν' αποσυρθεί σε μια ερημική περιοχή. Πήρε από τη μονή την άδεια και για δεκαπέντε χρόνια αφοσιώθηκε στη σιωπή, στην άσκηση, στην έντονη προσευχή. Βαθιά μέσα στο δάσος αγωνιζόταν ν' ανεβαίνει μέρα με τη μέρα την κλίμακα που οδηγεί στον ουρανό. Τότε, ανεβασμένος σε μια μεγάλη πέτρα, έκανε και την εκπληκτική άσκηση των χιλίων ημερονυκτίων προσευχής.  

Μαζί με την προσευχή διάβαζε ακατάπαυστα την Αγία Γραφή. «Πρέπει να τρέφεις, έλεγε, την ψυχή με το λόγο του Θεού, γιατί ο λόγος του Θεού είναι ο «άρτος των αγγέλων». Μ' αυτόν πρέπει να τρέφονται οι ψυχές που αγαπούν τον Κύριο». Ένιωθε βαθύτατη ευλάβεια για τη Θεοτόκο. Στο πρόσωπό Της έβρισκε ανέκφραστη πνευματική αγαλλίαση. Έλεγε συχνά: «η Παναγία είναι η χαρά, η μεγαλύτερη απ’ όλες τις χαρές».  

Με τις τόσες προσευχές και μελέτες και ασκήσεις έγινε κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος, γεμάτος χάρη και σοφία και πνευματική δύναμη. Απέκτησε φήμη αγίου και πνευματικού ανθρώπου. Ο κόσμος έτρεχε κοντά του για να ξεδιψάσει πνευματικά.  

Στην αρχή απέφευγε τον κόσμο, αλλά αργότερα, το 1825, σε ηλικία 66 χρόνων, ύστερ' από ένα όραμα και προσταγή της Θεοτόκου, άνοιξε το κελλί του και δεχόταν τους χριστιανούς. Τώρα πιά άρχισε το έργο του στάρετς, του πνευματικού καθοδηγητή.  

Η δράση του ως στάρετς υπήρξε καταπληκτική. Αναρίθμητες ψυχές πήγαιναν να βρούν σ’ αυτόν τη γαλήνη, τη χάρη, τη σωτηρία. Και όσοι δεν μπορούσαν να φθάσουν μέχρι το κελλί του, του έστελναν γράμματα.  

Οι επισκέπτες του έφευγαν άλλοι άνθρωποι. Καθώς προσευχόταν γι’ αυτούς, καθώς τους ευλογούσε με το σημείο του σταυρού, καθώς μύρωνε το μέτωπό τους με λάδι από το καντήλι της Παναγίας, καθώς τους έδινε πνευματικές συμβουλές, μια μυστική δύναμη απλωνόταν στις ψυχές τους. Σ’ όλους μοίραζε ειρήνη, χαρά, θεικές ευλογίες.  

Συνιστούσε συχνά την ειρήνη: «Απόκτησε την πνευματική ειρήνη, και τότε χίλιες ψυχές ολόγυρά σου θα βρούν τη λύτρωση». 

Σχετικά με τον προορισμό μας δίδασκε: «Ο πραγματικός σκοπός της χριστιανικής ζωής είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος». 

Μιλούσε πολύ για την Ανάσταση του Χριστού. Χαιρετούσε τους επισκέπτες του με τα λόγια: «Χαρά μου, Χριστός ανέστη!» Kαι κάθε φορά που κοινωνούσε, έψαλε τον πασχαλινό κανόνα «Αναστάσεως ημέρα…».  

Για τα πνευματικά χαρίσματα που είχε, τι να πρωτοαναφέρουμε; Το μάτι του εισχωρούσε στα βάθη των καρδιών. Είχε βλέμμα προφήτη. Προέβλεπε τα μέλλοντα. Απαντούσε σε επιστολές, χωρίς να τις ανοίξει, γιατί γνώριζε το περιεχόμενό τους. Ήταν ακόμη και θαυματουργός. Σκόρπιζε θεραπείες σε αρρώστους. Πολλές φορές το πρόσωπό του άστραφτε σαν ήλιος. Και μέσα στο δάσος, όταν ασκήτευε, είχε φιλίες με τ' άγρια πουλιά και ζώα, και μάλιστα με μια πελώρια αρκούδα, που κάθε μέρα τον επισκεπτόταν. Ζωή προπτωτική, παραδεισένια!  

Το πέρασμά του από τη γη θα μείνει αξέχαστο. Η Εκκλησία του Χριστού λίγες παρόμοιες μορφές γνώρισε. Τα λόγια του και τα έργα του θα δυναμώνουν πάντα τους πιστούς.   

Ο θάνατός του υπήρξε οσιακός. Στις 2 Ιανουαρίου του 1833 βρέθηκε νεκρός, γονατισμένος, με τα μάτια του προσηλωμένα στην εικόνα της Θεοτόκου, ενώ την προηγουμένη μέρα είχε κοινωνήσει και αποχαιρετήσει τους πατέρες του Μοναστηριού.  

Άγιος ανακηρύχθηκε επίσημα το 1903. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 2 Ιανουαρίου, ημέρα της κοιμήσεώς του, και στις 19 Ιουλίου, ημέρα της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του. Είθε οι πρεσβείες του να μας ενισχύουν στο δρόμο της ζωής μας και το παράδειγμά του να μας εμπνέει.

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, Ιερά Μονή Παρακλήτου

 - Φωνή των Πατέρων

Σταχυολογήματα απ' τη διδασκαλία του

Όπου βρίσκεται ο Θεός, εκεί δεν υπάρχει κακό. Όλα όσα προέρχονται από το Θεό, έχουν μέσα τους την ειρήνη και οδηγούν τον άνθρωπο στην αυτοκατάκριση και την ταπείνωση. 

* * *

«Η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή» (Ιακ 2:26). Η αληθινή πίστη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τα έργα. Όποιος πραγματικά πιστεύει, εκείνος οπωσδήποτε θα κάνει και καλά έργα. 

* * *

Αν ο άνθρωπος από αγάπη στο Θεό και από αφοσίωση στη ζωή της αρετής, δεν πολυμεριμνά για τον εαυτό του, πιστεύοντας ότι γι’ αυτόν φροντίζει ο Θεός, αυτή του η εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού είναι και γνήσια και συνετή. 

* * *

Όποιος πραγματικά αγαπάει τον Θεόν, θεωρεί τον εαυτό του ταξιδιώτη και ξένο στη γη αυτή. Στην επιδίωξή του να ενωθεί με τον Θεόν, Αυτόν μονάχα ατενίζει συνεχώς με το νού και την καρδιά του. 

* * *

Ο άνθρωπος που θ' αποφασίσει να ζήσει την εσωτερική ζωή, πρωτ' απ’ όλα πρέπει να έχει τον φόβο του Θεού που είναι και η αρχή της σοφίας.(Παροιμ. 1:7) 

* * *

Ο νούς του προσεκτικού ανθρώπου μοιάζει με άγρυπνο φύλακα και φρουρό της εσωτερικής Ιερουσαλήμ. Από το ύψος της πνευματικής ζωής, βλέπει με το καθαρό του μάτι τις ενάντιες δυνάμεις, γύρω του και μέσα στην ψυχή του, σύμφωνα με τα λόγια του Ψαλμωδού: «Και είδαν τα μάτια μου τι έπαθαν οι εχθροί μου» (Ψαλμ. 53:9). 

* * *

Ο άνθρωπος, όσο έχει την σάρκα του, μοιάζει με αναμμένο κερί. Όπως το κερί είναι προορισμένο να λιώσει, έτσι και ο άνθρωπος να πεθάνει. Η ψυχή του όμως είναι αθάνατη, γι’ αυτό και πρέπει να μεριμνούμε περισσότερο για την ψυχή παρά για το σώμα: «Τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, χάσει όμως την ψυχή του; Η τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος ως αντάλλαγμα για την ψυχή του». (Ματθ. 16:26) 

* * *

Αν επιτρέψει ο Κύριος να δοκιμάσει ο άνθρωπος ασθένειες, τότε Εκείνος θα του δώσει και τη δύναμη της υπομονής. 

* * *

Πρέπει να συνηθίσεις τον νού σου να «κολυμπάει» στον νόμο του Κυρίου. Κάτω από την καθοδήγηση Εκείνου να προσαρμόζεις και την ζωή σου. 

* * *

Η ειρήνη της ψυχής αποκτάται με τις θλίψεις. Η Γραφή λέει «Περάσαμε από τη φωτιά και τον κατακλυσμό των θλίψεων. Τελικά, όμως, μας οδήγησες σε τόπο αναψυχής». (Ψαλμ. 65:12) 

* * *

Τίποτε δεν συμβάλλει τόσο στην απόκτηση της εσωτερικής ειρήνης, όσο η σιωπή και η συζήτηση με τον εαυτό μας μάλλον παρά με τους άλλους. 

* * *

Μπορείς, βλέποντας τον ήλιο με τα φυσικά μάτια, να μη χαίρεσαι; Μα πόσο μεγαλύτερη χαρά θα νοιώθεις, όταν ο νους σου βλέπει με τα εσωτερικά μάτια τον Ήλιο της δικαιοσύνης, το Χριστό; 

* * *

Για να διατηρήσεις την ψυχική ειρήνη πρέπει να διώχνεις από κοντά σου την αθυμία, να προσπαθείς να έχεις το πνεύμα της χαράς, να αποφεύγεις την κατάκριση των άλλων και να συγκαταβαίνεις στις αδυναμίες των αδελφών σου. 

* * *

Κάθε πρόοδο και επιτυχία, σ’ οποιονδήποτε τομέα της ζωής μας, πρέπει να τις αποδίδουμε στον Κύριο. Και μαζί με τον προφήτη να λέμε: «Όχι σ' εμάς, Κύριε, όχι σ' εμάς, αλλά στ' όνομά σου δώσε δόξα.» (Ψαλμ. 113:9) 

* * *

Στο 35ο έτος της ηλικίας του, δηλαδή στα μισά της επίγειας ζωής του, ο άνθρωπος κάνει συνήθως μεγάλο αγώνα για να συγκρατήσει τον εαυτό του. Πολλοί, σ’ αυτή την ηλικία, δεν παραμένουν στο δρόμο της αρετής. Ξεφεύγουν και ακολουθούν τον δρόμο των επιθυμιών τους. 

* * *

Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει να διατηρεί την καρδιά του σε κατάσταση μετανοίας και συντριβής: «Θυσία ευάρεστη για το Θεό είναι η ψυχή που έχει συντριβεί με τη μετάνοια. Ποτέ δεν θα καταφρονήσει ο Θεός καρδιά που νιώθει συντριβή και ταπείνωση.» (Ψαλμ. 50:19) 

* * *

Όταν ο άνθρωπος προσπαθεί να έχει καρδιά ταπεινή και λογισμό ειρηνικό, τότε όλες οι σκευωρίες του εχθρού μένουν ανενέργητες. Γιατί όπου υπάρχει η ειρήνη των λογισμών, εκεί αναπαύεται ο ίδιος ο Θεός. 

* * *

Η απελπισία είναι η μεγαλύτερη χαρά του διαβόλου. Είναι αμαρτία θανάσιμη. 

* * *

Προτού ακούσεις τον άλλον δεν πρέπει να απαντάς. «Εκείνος που αποκρίνεται χωρίς ν' ακούσει πρώτα, είναι ασύνετος και ντροπιάζεται». (Παροιμ. 18:13) 

* * *

Όταν ο άνθρωπος δεχθεί κάτι το θεϊκό μέσα του, η καρδιά του χαίρεται. Όταν αντίθετα, δεχθεί κάτι το διαβολικό, τότε συγχύζεται και ταράζεται. 

* * *

Όποιος σηκώνει την αρρώστια με υπομονή και ευγνωμοσύνη στο Θεό, στεφανώνεται σαν μάρτυρας. 

* * *

Πρέπει να διώχνουμε μακριά τους ακάθαρτους λογισμούς, ιδιαίτερα όταν προσευχόμαστε στο Θεό. Γιατί δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν η δυσοσμία με την ευωδία. 

* * *

Αν εμείς δεν συμφωνούμε με τους κακούς λογισμούς, που προέρχονται από το διάβολο, κάνουμε πολύ καλά. Γιατί το ακάθαρτο πνεύμα μόνο στους εμπαθείς ανθρώπους ασκεί αποτελεσματικά την επίδρασή του, ενώ τους απαθείς προσπαθεί να τους επηρεάσει από μακριά. 

* * *

Ο νέος άνθρωπος είναι αδύνατο να μην ταράζεται από σαρκικούς λογισμούς. Πρέπει γι’ αυτό να προσεύχεται επίμονα στον Θεό, για να σβήνει τη σπίθα των αισχρών επιθυμιών μόλις εμφανίζεται. Έτσι δεν θα δυναμώσει ποτέ η φλόγα. 

* * *

Πρέπει να τα υπομένουμε όλα για χάρη του Θεού με ευχαρίστηση. Η ζωή μας, συγκριτικά με την αιωνιότητα, είναι μια στιγμή. Γι’ αυτό και ο απόστολος λέει πως «όσα υποφέρουμε τώρα, δεν ισοσταθμίζουν τη δόξα που μας επιφυλάσσει ο Θεός στο μέλλον.» (Ρωμ. 8:18) 

* * *

Ας αγαπήσουμε την ταπεινοφροσύνη, για να δούμε τη δόξα του Θεού, γιατί όπου στάζει η ταπεινοφροσύνη, εκεί αναβλύζει η θεική δόξα. 

* * *

Χωρίς το φως, όλα είναι σκοτεινά. Και χωρίς την ταπεινοφροσύνη, τίποτα δεν υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, παρά μόνο σκοτάδι. 

* * *

Όπως το κερί αν δεν ζεσταθεί και δεν μαλακώσει, δεν μπορεί να δεχθεί πάνω του σφραγίδα, έτσι και η ψυχή, αν δεν δοκιμαστεί με τους κόπους και τις ασθένειες, δεν μπορεί να δεχθεί πάνω της τη σφραγίδα της αρετής. 

* * *

Στους συνανθρώπους μας πρέπει να φερόμαστε με λεπτότητα, χωρίς ούτε με το βλέμμα μας να τους προσβάλλουμε. 

* * *

Τον συγχυσμένο και θλιμμένο άνθρωπο φρόντισε να τον ενθαρρύνεις με λόγια αγάπης. 

* * *

Για την αδικία που σού προξενούν οι άλλοι, όποια κι’ αν είναι αυτή, δεν πρέπει να εκδικείσαι. Απεναντίας να συγχωρείς από τα βάθη της καρδιάς σου εκείνον που σε αδίκησε. 

* * *

Δεν πρέπει να τρέφεις στην καρδιά σου μίσος και αντιπάθεια εναντίον εκείνου που σε εχθρεύεται. Αλλά να τον αγαπάς και να του κάνεις όσο μπορείς το καλό, ακολουθώντας την εντολή του Χριστού: «Ν' αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευεργετείτε αυτούς που σας μισούν».(Ματθ. 5:44) 

* * *

Η πύλη της μετανοίας είναι για όλους ανοιχτή, και κανείς δεν ξέρει ποιος θα την πρωτοπεράσει∙ εσύ που κατακρίνεις τον άλλον η αυτός που κατακρίνεται από σένα; Κατάκρινε πάντοτε τον εαυτό σου και θα πάψεις να κατακρίνεις τους άλλους. 

* * *

Μπορείς να κατακρίνεις μια πράξη κακή, ποτέ όμως εκείνον που την έκανε. 

* * *

Όταν εγκαταλειφθεί ο άνθρωπος από το Θεό, τότε ο διάβολος είναι έτοιμος να τον αφανίσει, όπως αφανίζει η μυλόπετρα το σπόρο του σιταριού. 

* * *

Η περιττή μέριμνα για τα βιοτικά πράγματα είναι γνώρισμα άνθρωπου άπιστου και μικρόψυχου. Και είναι συμφορά, αν φροντίζουμε οι ίδιοι για τον εαυτό μας, και δεν στηριζόμαστε στο Θεό, που φροντίζει για μας! 

* * *

Είναι καλύτερο να περιφρονούμε όσα δεν είναι δικά μας, δηλαδή τα πρόσκαιρα και τα παροδικά, και να ζητάμε τα δικά μας, δηλαδή τα άφθαρτα και τα αιώνια. 

* * *

Η θλίψη είναι το σκουλήκι της καρδιάς, που κατατρώει τη μητέρα που το γέννησε. 

* * *

Όποιος νίκησε τα πάθη, αυτός νίκησε και τη θλίψη. Όποιος νικιέται από τα πάθη, δεν θα αποφύγει τα δεσμά της θλίψεως. Όπως ο άρρωστος φαίνεται από το χρώμα του προσώπου του, έτσι και ο εμπαθής από την κατάθλιψη. 

* * *

Ο Κύριος φροντίζει για την σωτηρία μας. Ο ανθρωποκτόνος όμως διάβολος προσπαθεί να μας οδηγήσει στην απελπισία. 

* * *

Δεν πρέπει να κλονιζόμαστε στην πνευματική ζωή από καμιά εχθρική δύναμη. Αντίθετα, να στηριζόμαστε στα λόγια του Θεού: «Μη φοβηθείτε ο,τι αυτοί φοβούνται, ούτε να ταραχθείτε, γιατί ο Θεός είναι μαζί μας. Μόνο τον Κύριο να τιμάτε ως άγιο, και μόνο αυτός να σας εμπνέει σεβασμό και φόβο» (πρβλ. Ησ. 8:12-13) 

Ιερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ

ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ 
 

Ο Όσιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου 1759 μ.Χ. και ονομάσθηκε Πρόχορος. Οι γονείς του, Ισίδωρος και Αγάθη Μοσνίν, ήταν ευκατάστατοι έμποροι. Ο πατέρας του είχε εργοστάσια πλινθοποιίας και παράλληλα αναλάμβανε την ανέγερση πέτρινων οικοδομημάτων, ναών και σπιτιών. Κάποτε άρχισε να χτίζει στο Κουρσκ ένα ναό προς τιμήν του Οσίου Σεργίου του Ραντονέζ, του Θαυματουργού, αλλά ξαφνικά το 1762 μ.Χ., πεθαίνει, αφήνοντας στην σύζυγό του τη μέριμνα για την ολοκλήρωση του ναού. Ο Πρόχορος κληρονόμησε τις αρετές των γονέων του και ιδίως την ευσέβειά τους.

 Σε ηλικία δέκα ετών άρχισε να μαθαίνει με ζήλο τα ιερά γράμματα, αλλά αρρώστησε ξαφνικά βαριά χωρίς ελπίδα αναρρώσεως. Στην κρισιμότερη καμπή της ασθένειας είδε στον ύπνο του την Παναγία, η οποία υποσχέθηκε ότι θα τον επισκεφθεί και θα τον θεραπεύσει. Πράγματι, έτυχε μια μέρα να γίνεται λιτανεία και να περνά έξω από την οικία του μικρού άρρωστου παιδιού, η θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου. Τη στιγμή εκείνη έπιασε δυνατή βροχή. Η λιτανεία σταμάτησε και η εικόνα μεταφέρθηκε στην αυλή της οικίας του Προχόρου, μέχρι να περάσει η μπόρα. Τότε η μητέρα του Αγάθη, κατέβασε το άρρωστο παιδί της και το πέρασε κάτω από την εικόνα. Από την ημέρα εκείνη η υγεία του βελτιώθηκε μέχρι που αποκαταστάθηκε τελείως.

Νέος εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι, στην πόλη Κουρσκ, και έρχεται να μονάσει στη μονή του Σάρωφ. Η δοκιμασία του προκειμένου να γίνει Μοναχός διαρκεί οκτώ χρόνια. Στις 13 Αυγούστου του 1786 μ.Χ. κείρεται Μοναχός με το όνομα Σεραφείμ. Σε δύο μήνες χειροτονείται Διάκονος.

Περιφρουρούμενος με το ταπεινό φρόνημα ο Διάκονος Σεραφείμ, ανέρχεται στην Πνευματική ζωή «ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν». Ως Διάκονος παραμένει όλη την ημέρα στο Μοναστήρι, διακονεί στις Ακολουθίες, τηρεί με ακρίβεια τους μοναστηριακούς κανονισμούς και εκτελεί τα διακονήματά του. Το βράδυ όμως απομακρύνεται στο δάσος, στο ερημικό του κελί, όπου διέρχεται τις νυκτερινές ώρες με προσευχή, και πολύ πρωί επιστρέφει πάλι στο μοναστήρι.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1793 μ.Χ. χειροτονείται Ιερεύς και αποδύεται με μεγαλύτερο ζήλο και αγάπη στον Πνευματικό αγώνα. Τώρα πλέον δεν τον ικανοποιεί ο βαρύς για τους άλλους μόχθος της κοινοβιακής ζωής, δηλαδή η κοινή προσευχή, η νηστεία, η υπακοή, η ακτημοσύνη. Μέσα του φουντώνει η δίψα για πιο υψηλές Πνευματικές ασκήσεις. Εγκαταλείπει λοιπόν, με την ευλογία του Ηγουμένου, τη Μονή και αποσύρεται μέσα στο πυκνό δάσος του Σάρωφ. Περνά εκεί δεκαπέντε χρόνια σε τέλεια απομόνωση, με αυστηρή νηστεία, αδιάλειπτη προσευχή, μελέτη του Θείου Λόγου και σωματικούς κόπους. Για χίλιες ημέρες και χίλιες νύκτες μιμείται του παλιούς στυλίτες της Εκκλησίας. Ανεβασμένος σε μία πέτρα και με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό, προσεύχεται: «Ὁ Θεὸς ἰλάσθητι μοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ».

Τελειώνοντας την αναχωρητική ζωή επανέρχεται στη Μονή του Σάρωφ και κλείνεται σαν σε μνήμα στην απομόνωση για άλλα δεκαπέντε χρόνια. Για τα πρώτα πέντε βάζει τον εαυτό του στον κανόνα της σιωπής. Με την αδιάλειπτη προσευχή φωτίζει ολόκληρος από την Θεία Χάρη και αξιώνεται να ζήσει Πνευματικές αναβάσεις και αν δει θεϊκά οράματα. Μετά τον εγκλεισμό, ώριμος πλέον στην Πνευματική ζωή και γέροντας στην ηλικία, αφιερώνεται στη διακονία του πλησίον, του ελάχιστου αδελφού. Με την αυστηρή ασκητική ζωή του και την φωτεινή μορφή του είχε προσελκύσει γύρω του πλήθος Χριστιανών, που τον αγαπούσαν και πίστευαν ακράδαντα στην θαυματουργική δύναμη των αγίων του προσευχών. Πλούσιοι και φτωχοί, διάσημοι και άσημοι συνέρρεαν καθημερινά στο κελί του, για να λάβουν την ευλογία του και την Πνευματική καθοδήγηση για τη ζωή τους. Τους δεχόταν όλους με αγάπη και όταν έβλεπε τα πρόσωπά τους αναφωνούσε: «Χαρά μου!».

Εξομολογούσε πολλούς, θεράπευε ασθενείς, ενώ σε άλλους έδιδε να ασπασθούν τον σταυρό που είχε κρεμασμένο στο στήθος του ή την εικόνα που είχε στο τραπέζι του κελιού του. Σε πολλούς πρόσφερε ως ευλογία αντίδωρο, αγίασμα ή παξιμάδια, άλλους τους σταύρωνε στο μέτωπο με λάδι από το καντήλι, ενώ μερικούς τους αγκάλιαζε και τους ασπαζόταν λέγοντας: «Χριστὸς Ἀνέστη!».

Την 1η Ιανουαρίου 1833 μ.Χ., ημέρα Κυριακή, ο Όσιος ήλθε για τελευταία φορά στο Ναό του νοσοκομείου των Αγίων Ζωσιμά και Σαββατίου. Άναψε κερί σε όλες τις εικόνες και τις ασπάσθηκε. Μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ζήτησε συγχώρεση από όλους τους αδελφούς, τους ευλόγησε, τους ασπάσθηκε και παρηγορητικά τους είπε: «Σώζεσθε, μὴν ἀκηδιᾶτε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε. Στέφανοι μᾶς ἑτοιμάζονται». Ο Μοναχός Παύλος πρόσεξε ότι ο Όσιος εκείνη την ημέρα πήγε τρεις φορές στον τόπο που είχε υποδείξει για τον ενταφιασμό του. Καθόταν εκεί και κοίταζε αρκετή ώρα στη γη. Το βράδυ τον άκουσε να ψάλλει στο κελί του Πασχαλινούς ύμνους: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι....», «Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ....», «Ὤ, Πάσχα τὸ μέγα καὶ ἱερώτατον, Χριστέ....».

Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 2 Ιανουαρίου 1833 μ.Χ. Οι μοναχοί τον είδαν με το λευκό ζωστικό, γονατιστό σε στάση προσευχής μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου, ασκεπή, με το χάλκινο σταυρό στο λαιμό και με τα χέρια στο στήθος σε σχήμα σταυρού. Νόμιζαν ότι τον είχε πάρει ο ύπνος.

Τα ιερά λείψανά του εξαφανίστηκαν κατά την περίοδο της Οκτωβριανής επαναστάσεως και ξαναβρέθηκαν το 1990 μ.Χ., στην Αγία Πετρούπολη. Το 1991 μ.Χ. επέστρεψαν στην μονή Ντιβέγιεβο. Αποτμήματα των Ιερών Λειψάνων του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Πενταλόφου Κιλκίς και στο Ναό Αγίας Αἰκατερίνης Στρογγύλης Κορωπίου Αττικής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ στις 2 Ιανουαρίου.

http://www.saint.gr

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΝΑ ΜΗ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΞΙΟ ΓΙΑ ΕΠΑΙΝΟΥΣ!

Μέγας Βασίλειος: Να μη θεωρείς τον εαυτό σου άξιο για επαίνους και να μη νομίζεις κανέναν κατώτερό σου. Με τον τρόπο αυτό ποτέ δεν θ’ ανάψει μέσα σου ο θυμός για τις προσβολές που σου γίνονται!

ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ- ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας 

Ο Μέγας αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε το 329 μ.Χ., κατ' άλλους το 330 μ.Χ., στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Τα δε εγκυκλοπαιδικά λεξικά αναφέρουν σαν πατρίδα του Μ. Βασιλείου την Καισαρεία της Καππαδοκίας. Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 αγόρια έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος). Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή. Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από την Νεοκαισάρεια του Πόντου και Εμμέλεια, που καταγόταν από την Καππαδοκία, αν και κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, είχαν συγχρόνως και ακμαιότατο χριστιανικό φρόνημα. Αυτοί μάλιστα έθεσαν και τις πρώτες -καθοριστικής σημασίας- πνευματικές βάσεις του Αγίου.

Με εφόδιο αυτή τη χριστιανική ανατροφή, ο Βασίλειος αρχίζει μια καταπληκτική ανοδική πνευματική πορεία. Έχοντας τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης, κατακτά σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του. Και το σπουδαιότερο, κατακτά τη θεία θεωρία του Ευαγγελίου, που την κάνει αμέσως πράξη με την αυστηρή ασκητική ζωή του.

Ας αναφέρουμε όμως, περιληπτικά, την πορεία των δραστηριοτήτων του. Μετά τις πρώτες του σπουδές στην Καισαρεία και κατόπιν στο Βυζάντιο, επισκέφθηκε, νεαρός ακόμα, την Αθήνα, όπου επί τέσσερα χρόνια συμπλήρωσε τις σπουδές του, σπουδάζοντας φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία και ιατρική, έχοντας συμφοιτητές του τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό (τον θεολόγο) και τον Ιουλιανό τον Παραβάτη.

Από την Αθήνα επέστρεψε στην Καισαρεία και δίδασκε την ρητορική τέχνη. Αποφάσισε όμως, να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή και γι' αυτό πήγε στα κέντρα του ασκητισμού, για να διδαχθεί τα της μοναχικής πολιτείας στην Αίγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία και Μεσοποταμία. Όταν επέστρεψε, αποσύρθηκε σε μια Μονή του Πόντου, αφού έγινε μοναχός, και ασκήθηκε εκεί με κάθε αυστηρότητα για πέντε χρόνια (357 - 362 μ.Χ.). Ήδη τέλεια καταρτισμένος στην Ορθόδοξη Πίστη, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Καισαρείας Ευσέβιο. Ο υποδειγματικός τρόπος της πνευματικής εργασίας του δεν αργεί να τον ανεβάσει στο θρόνο της αρχιεροσύνης, διαδεχόμενος τον Ευσέβιο στην επισκοπή της Καισαρείας (370 μ.Χ.). Με σταθερότητα και γενναίο φρόνημα, ως αρχιερέας έκανε πολλούς αγώνες για την Ορθόδοξη Πίστη. Με τους ορθόδοξους λόγους που συνέγραψε, κατακεραύνωσε τα φρονήματα των κακοδόξων.

Στους αγώνες του κατά του Αρειανισμού αναδείχτηκε αδαμάντινος, ούτε κολακείες βασιλικές του Ουάλεντα (364 - 378 μ.Χ.), που πήγε αυτοπροσώπως στην Καισαρεία για να τον μετατρέψει στον Αρειανισμό, ούτε οι απειλές του Μόδεστου μπόρεσαν να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του Αγίου. Υπεράσπισε με θάρρος την Ορθοδοξία, καταπλήσσοντας τον βασιλιά και τους Αρειανούς. Ακόμα, αγωνίστηκε κατά της ηθικής σήψεως και επέφερε σοφές μεταρρυθμίσεις στο μοναχισμό.

Η δε υπόλοιπη ποιμαντορική δράση του, υπήρξε απαράμιλλη, κτίζοντας την περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα με ευαγή Ιδρύματα, όπως φτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, ξενοδοχείο και νοσοκομείο κ.ά., όπου βρήκαν τροφή και περίθαλψη χιλιάδες πάσχοντες κάθε ηλικίας, γένους και φυλής.

Ο Μέγας Βασίλειος έχει πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό έργο. Τα κυριότερα έργα του είναι οι 9 ομιλίες στην Εξαήμερο, ομιλίες στους Ψαλμούς, πολλές και διάφορες άλλες ομιλίες, ασκητικά έργα και επιστολές. Εκτός των άλλων έργων του, έγραψε και Θεία Λειτουργία, που, μετά την επικράτηση αυτής της συντομότερης του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τελείται 10 φορές το χρόνο: την 1η Ιανουαρίου (όπου γιορτάζεται και η μνήμη του), τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής, τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, την Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο.

Στα πενήντα του χρόνια ο Μέγας Βασίλειος, εξαιτίας της ασθενικής κράσεώς του και της αυστηρής ασκητικής ζωής του (ορισμένες πηγές λένε από βαριά αρρώστια του ήπατος ή των νεφρών), την 1η Ιανουαρίου του 378 μ.Χ. ή κατ' άλλους το 379 με 380 μ.Χ., εγκαταλείπει το φθαρτό και μάταιο αυτό κόσμο, αφήνοντας παρακαταθήκη και Ιερή κληρονομιά στην ανθρωπότητα ένα τεράστιο πνευματικό έργο.

Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους. Η δεξιά βρίσκεται στον Ιερό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ν. Φιλαδελφείας Αττικής. Μέρος της δεξιάς βρίσκεται στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους. Μέρη χειρός βρίσκονται στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και στη Μονή Παναχράντου Άνδρου. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Ιβήρων, Διονυσίου (δύο), Παντοκράτορος (τρία) και Αγ. Παύλου Αγίου Όρους, Αγ. Θεοδοσίου Άργους, Κύκκου Κύπρου, στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του Αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τη μνήμη του Αγίου την 1 Ιανουαρίου. 

Το συγγραφικό έργο του

Τα έργα του κατατάσσονται σε τέσσερεις κατηγορίες:

Δογματικά συγγράμματα.
α) «Ανατρεπτικός του Απολογητικού του δυσσεβούς Ευνομίου». Αποτελείται από τρία βιβλία και καταφέρεται ενάντια του αρχηγού των Ανομοίων Ευνομίου.
β) «Προς Αμφιλόχιον, περί του Αγίου Πνεύματος». Επιστολική πραγματεία προς τον επίσκοπο Ικονίου Αμφιλόχιο σχετικά με το Άγιο Πνεύμα.

Ασκητικά συγγράμματα.
α) «Τα Ηθικά». Συλλογή 80 ηθικών κανόνων.
β) «Όροι κατά πλάτος». Περιέχει 55 κεφάλαια με θέμα γενικές αρχές του μοναχισμού.
γ) «Όροι κατ’ επιτομήν». Περιέχει 313 κεφάλαια που αναφέρονται στην καθημερινή ζωή των μοναχών.
δ) «Περί πίστεως».
ε) «Περί κρίματος».
στ) «Περί της εν παρθενία αληθούς αφθορίας». Έργο σχετικό με την παρθενική ζωή.

Ομιλίες.
Ορισμένες από τις ομιλίες του είναι:
α) «Εις την Εξαήμερον». Συλλογή 9 ομιλιών με θέμα τη δημιουργία του κόσμου.
β) «Εις του Ψαλμούς». Συλλογή 18 ομιλιών με αφορμή το περιεχόμενο των Ψαλμών του Δαυίδ.
γ) «Περί του ουκ έστιν αίτιος του κακού ο Θεός».
δ) «Περί πίστεως».
ε) «Κατά Σαβελλιανών, Αρείου και Ανομοίων».
στ) «Προς τους νέους, όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων». Το διασημότερο από τα κείμενα του Βασιλείου, στο οποίο πραγματοποιεί προσπάθεια γεφύρωσης μεταξύ χριστιανικής και κλασσικής παιδείας.
ζ) «Προτρεπτικός εις το άγιον βάπτισμα».
η) «Εις το πρόσεχε σεαυτώ».
θ) «Προς Πλουτούντας».
ι) «Εν λιμώ και αυχμώ».
ια) «Εις την μάρτυρα Ιουλίτταν και περί ευχαριστίας».

Επιστολές.
Σώζονται 365 επιστολές με το όνομα του Μεγάλου Βασιλείου, που καλύπτουν την εικοσαετία από την επιστροφή του στην Καισάρεια από την Αθήνα έως και το θάνατό του.

Το έθιμο της βασιλόπιτας

Στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη, όταν το Βυζάντιο κήρυξε τον πόλεμο στην Περσία, ο Ιουλιανός πέρασε με τον στρατό του από την Καισαρεία. Τότε διέταξε να φορολογήσουν όλη την επαρχία και τα χρήματα αυτά θα τα έπαιρνε επιστρέφοντας για την Κωνσταντινουπολη. Ετσι, οι κάτοικοι αναγκάσθηκαν να δώσουν ό,τι είχε ο καθένας χρυσαφικά νομίσματα κ.λπ. Όμως ο Ιουλιανός σκοτώθηκε άδοξα σε μια μάχη στον πόλεμο με τους Πέρσες, έτσι δεν ξαναπέρασε ποτέ από την Καισάρεια. Τότε ο Αγιος Βασίλης έδωσε εντολή και από τα μαζεμένα χρυσαφικά τα μισά να δοθούν στους φτωχούς, ένα μικρό μέρος κράτησε για τις ανάγκες των ιδρυμάτων της Βασιλειάδος, και τα υπόλοιπα τα μοίρασε στους κατοίκους με ένα πρωτότυπο τρόπο: έδωσε εντολή να ζυμώσουν ψωμιά και σε κάθε ψωμί, έβαλε από ένα νόμισμα ή χρυσαφικό μέσα, κατόπιν τα μοίρασε στα σπίτια, έτσι τρώγοντας οι κάτοικοι τα ψωμιά όλο και κάτι έβρισκαν μέσα. Έτσι, γεννήθηκε το έθιμο της πίτας που ονομάσθηκε βασιλόπιτα. 

https://www.saint.gr

2018: ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

2018: ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ: Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2018

2018: ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Ο Θεός κάθε μέρα μας δανείζει

86.400 δευτερόλεπτα

προς διαχείρηση.

Εσύ πόσα απ΄ αυτά ξοδεύεις άσκοπα

και πόσα απ' αυτά φροντίζεις

να κατατεθούν στον λογαριασμό της ψυχής σου;

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ

ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

Ένας λαϊκός μύθος διηγείται πως τα χελιδόνια παλαιότερα δεν ήξεραν να αποδημούν στα πιο ζεστά μέρη πριν το χειμώνα. Και όταν έπεφτε το χιόνι και έσφυζε η παγωνιά αυτά υπέφεραν σκληρά και πέθαιναν.

Βλέποντας αυτό ένας ελεήμων άνθρωπος τα λυπήθηκε κι άρχισε να κατευθύνει τα χελιδόνια στο νότο, σε πιο ζεστά μέρη.

Έδινε σημάδια, τα δελέαζε με την τροφή προς το νότο αλλά δεν τον καταλάβαιναν.

Τα φόβιζε, τα έδιωχνε, αλλά τίποτα. Τότε αυτός προσευχήθηκε στον Θεό, Να τον μεταμορφώσει σε χελιδόνι.

Και ο Θεός τον άκουσε. Τον έκανε χελιδόνι το οποίο μπορούσε να σκέφτεται και να αισθάνεται όπως ο άνθρωπος.

Τότε ο άνθρωπος-χελιδόνι εύκολα συνεννοήθηκε με τα υπόλοιπα χελιδόνια και τα οδήγησε σε ποιο ζεστά μέρη.

Ο Θεός μας μιλούσε μα δεν τον καταλαβαίναμε. Μας άγγιζε και τον διώχναμε.

«Φύγε εσύ είσαι κακός, δεν ξέρουμε τι λες». Ο Θεός τόσο πολύ μας αγαπούσε που ντύθηκε την ανθρώπινη σάρκα. Ο Λόγος σαρκώθηκε. Έγινε άνθρωπος!

Και από τότε μας λέει τα ίδια.

«Έλα να μην κρυώνεις.

Σ΄αγαπώ. Σ΄αγαπώ. Σε συγχωρώ. Έλα να σε πάρω σε ζεστά μέρη να μην ξεπαγιάζεις στην αμαρτία, στη μοναξιά»

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς: «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται».

πηγή: salpismata.blogspot.gr

ΚΙΝΗΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ - ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΕ ΚΑΛΥΜΝΟ, ΠΑΤΜΟ, ΛΕΡΟ, Κ.Α

ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Γενική Δ/νση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι Τ.Κ.15180

Κοινοποίηση προς τους βουλευτές Δωδεκανήσου και το Οικουμενικό Πατριαρχείο

Κάλυμνος, 28 Δεκεμβρίου 2017

Σας επισυνάπτουμε το ψήφισμα των γονέων της Καλύμνου, καθώς και το υπ΄ αριθμόν 183Λ/18.10.2017 ψήφισμα της τοπικής Εκκλησίας για το μάθημα των Θρησκευτικών, τα οποία συνοδεύονται από τις υπογραφές μας και ζητάμε το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας μας να είναι ομολογιακό και να διδάσκεται μέσα από τα προϋφιστάμενα σχολικά βιβλία του έτους 2016-2017.

Σας ενημερώνουμε δε ότι, για τον σκοπό αυτό, συλλέγουμε υπογραφές στην ιστοσελίδα

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeEE-1sniPXfpf3M-6chyO7ByMngdbv4jHTTftCuUFrEdRp-Q/viewform

 καθώς επίσης και ότι ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΜΑΖΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ-ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.

Την προσπάθειά μας στηρίζουν η Πάτμος, η Λέρος και έπεται συνέχεια.

Μετά τιμής,

Οι γονείς που υπογράφουμε τα ψηφίσματα

……………………………………………

Ψήφισμα για τους "Φακέλους Μαθήματος" στα Θρησκευτικά.

ΨΗΦΙΣΜΑ

Όλοι εμείς, που υπογράφουμε το παρόν Ψ ή φ ι σ μ α, είμαστε γονείς και κηδεμόνες μαθητών, που φοιτούν στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Καλύμνου, Χριστιανοί Ορθόδοξοι (καθώς και τα παιδιά μας) και διατρανώνουμε με το παρόν

Ψ ή φ ι σ μ α τη ζωηρή αντίθεσή μας προς την ενέργεια του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων να διανείμει στα παιδιά μας (μαθητές) τον ονομαζόμενο «ΦΑΚΕΛΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ» για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Η Διαμαρτυρία μας εστιάζεται στο γεγονός ότι οι προκείμενοι Φάκελοι έχουν περιεχόμενο αντορθόδοξο με στοιχεία από άλλες θρησκείες, που δεν καλλιεργούν στους μαθητές την επικρατούσα Θρησκεία όπως προβλέπει το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδας.

Ακολούθως αναφέρουμε τους λόγους, που μας οδήγησαν στην σύνταξη του παρόντος Ψ η φ ί σ μ α τ ο ς:

ΛΟΓΟΙ που συνηγορούν υπέρ της ακαταλληλότητας του έντυπου υλικού «ΦΑΚΕΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ» για το μάθημα των Θρησκευτικών, γραμμένο από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Ι. Ε. Π.

α) Λόγοι Νομικής Κατοχύρωσης

1.Με βάση το Ελληνικό ΣΥΝΤΑΓΜΑ άρθρο 3, παράγραφος 2, « επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, τηρεί απαρασάλευτα … τις ιερές παραδόσεις».

2. Άρθρο 16

παράγραφος 1. «Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσεται από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα.

παράγραφος 2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική …αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

● Συμπεράσματα: α) Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης των Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλήνων, (συνεπώς και των τέκνων τους μαθητών) είναι και δεδομένη και

απαραβίαστη.

β) Όλες εκείνες οι επιπρόσθετες γνώσεις στο μάθημα των Θρησκευτικών για τις ξένες θρησκείες και μάλιστα στη μικρή ηλικία των μαθητών του Δημοτικού, επειδή

δεν αναπτύσσουν τη θρησκευτική τους συνείδηση σύμφωνα με την επικρατούσα

θρησκεία, είναι αντισυνταγματικές.

3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη σχετική Σύμβασή της για τα δικαιώματα του ανθρώπου προβλέπει ότι κάθε κράτος οφείλει να παρέχει στους μαθητές του Παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές και φιλοσοφι- κές πεποιθήσεις του.

4. Χαιρετίζουμε τους Νόμους 4235/2014 και 386/2016 με βάση τους οποίους οι ξένες κοινότητες στην Ελλάδα των Μουσουλμάνων και Ιουδαίων Ελλήνων πολιτών έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν τα θρησκευτικά τους βιβλία, που γράφουν τη δική τους κατηχητική-ομολογιακή διδασκαλία της Θρησκείας τους στα ελληνικά Δημόσια Σχολεία, ενώ αντίθετα τα ελληνόπουλα παιδιά μας, που ανήκουν στη θρησκευτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, στερούνται αυτού του δικαιώματος να έχουν μια τέτοια επιλογή για ομολογιακό μάθημα των Θρησκευτικών τους. Δεν είναι άραγε κατάδηλον ότι η αδικία αυτή αντίκειται στην Συνταγματική Αρχή της ισότητας της Ανεξιθρησκίας;

5. Η παρουσίαση της διδακτέας ύλης όχι ως κανονικού βιβλίου αλλά ως « Φακέλου του Μαθήματος των Θρησκευτικών» με προσωρινό μάλιστα περιεχόμενο, αναμειγνύει γνώσεις της χριστιανικής θρησκείας με άλλες γνώσεις ξένων θρησκειών. Η τέτοια παρουσίαση ως Φακέλου αποτελεί «ύποπτο τέχνασμα», για να αποφύγουν οι συντάκτες του τη νομική κατοχύρωση της επικρατούσας Θρησκείας στην Ελλάδα και να παρουσιασθούν ως πακέτο γνώσεων οι ορθόδοξες θρησκευτικές γνώσεις ανάμει- κτες με εκείνες των ξένων θρησκειών.

β) Λόγοι Διδακτικοί

1. Η παράθεση επί πλέον στοιχείων από άλλες θρησκείες πέραν από την Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοσή μας προκαλεί σύγχυση στους μαθητές.

2. Η προσφορά αυτή των επί πλέον στοιχείων απαιτεί περισσότερο χρόνο διδασκαλίας, ενώ αυτός είναι δεδομένος και περιορισμένος, με αποτέλεσμα ο δάσκαλος να μην έχει την επάρκεια χρόνου να εμβαθύνει στο μορφωτικό αγαθό της Ορθόδοξης Πίστης μας.

3. Τα « αξιώματα» της διδακτικής τεχνικής: «δίδασκε από τα εγγύς προς τα μακρά», από τα «γνωστά στα άγνωστα» και το «δίδασκε εποπτικώς» είναι ανεφάρμοστα στη διδασκαλία των θρησκειολογικών στοιχείων, απλώς γιατί τα ελληνόπουλα δεν διαθέτουν προσλαμβάνουσες παραστάσεις από την καθημερινότητά τους, για να επιτελεσθεί η αναγκαία προϋπόθεση να δημιουργήσει ο δάσκαλος την απαραίτητη «αφόρμηση» για την πρόσκτηση διδακτικού αγαθού από τον πνευματικά τρόφιμο μαθητή.

γ) Λόγοι Παιδαγωγικοί

1. Η Ορθοδοξία παρέχει τις ευαγγελικές αρετές για αδελφική αγάπη στο συνάνθρωπό μας, αδελφοσύνη, αλληλοβοήθεια, ελευθερία, δικαιοσύνη κ.τ.λ. έτσι ώστε να μην περιμένει συμπλήρωση ηθοπλαστικού υλικού από δάνεια ξένων θρησκειών.

2. Η αναγραφή στοιχείων από ξένες θρησκείες θυμίζουν από μόνα τους, τους λαούς τους που εμπράκτως εκδηλώνουν φαινόμενα ένοπλης βίας, ρατσισμού, τρομοκρατίας και ιερών πολέμων εναντίον όσων λαών σαρκώνουν την « ετερότητα». Ποιά λοιπόν η ηθοπλαστική τους αξία ως μορφωτικών αγαθών;

3. Οι γνώσεις που παρέχονται στο μαθητή δεν αναδύονται από τις αστείρευτες πηγές των διαφερόν- των του, είναι άσχετες με τα βιώματά του και καρποφορεί ως συνακόλουθο την αποδόμηση της χρι- στιανικής του αγωγής. Ταυτόχρονα αμβλύνουν το « Πιστεύω» του σε ό,τι αφορά την ορθόδοξη χριστιανική του οικοδομή.

4. Δεν αποκλείουμε τη διδασκαλία της Θρησκειολογίας. Όμως εκφράζουμε την αντίθεσή μας, γιατί θεωρούμε ακατάλληλη την ηλικία του μαθητή στο Δημοτικό πριν ακόμα να εδραιωθούν σ’ αυτόν οι απαραίτητες γνώσεις της ορθόδοξης πίστης του.

5. Η διδασκαλία ετερόκλητων στοιχείων διάφορων θρησκειών στους μικρούς μαθητές του Δημοτικού δημιουργεί χυλό άτακτων και συνάμα ασύνδετων γνώσεων στη μνήμη τους, αφού γρήγορα αποβάλ- λονται για τη συνέπεια του γεγονότος ότι δεν βιώνονται στην κοινωνική καθημερινότητά τους.

6. ΄Αλλωστε η διδασκαλία της Θρησκειολογίας προβλέπεται στη διδακτέα ύλη των Θρησκευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και δη στο Λύκειο. Παρέλκει επομένως η αναγκαιότητά της στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

7.Τονίζονται σκόπιμα οι ομοιότητες ανάμεσα στα αναφερόμενα θρησκειολογικά στοιχεία, προκειμένου οι .μαθητές να φτάσουν στο συμπέρασμα ότι τελικά όλες οι θρησκείες καλλιεργούν ηθοπλαστικά τους πιστούς τους και καμία δεν υπερέχει της άλλης. Συνεπώς μια Πανθρησκεία θα άρμοζε σε όλους τους λαούς του πλανήτη γη;

8. Ωστόσο ο μαθητής. για να μπορεί να κάνει σύγκριση της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας του με άλλες θρησκείες, προϋποτίθεται ότι έχει ήδη διδαχθεί σωστά την Ορθόδοξη Πίστη του και όχι διδαγμένη με σκόρπιες γνώσεις χωρίς κοινωνιολογικό και φιλοσοφικό συνδετικό κρίκο στο περιεχόμενό της.

9. Στερείται παιδαγωγικής υποστήριξης η επιχειρηματολογία του Υπουργείου Παιδείας ότι η θρησκειολογική διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών και η υποβάθμιση του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών και της ελληνικής Ιστορίας με το να μην εξετάζονται στο τέλος του σχολικού έτους, διευκολύνουν την ομαλή ένταξη των μεταναστών και προσφύγων στην ελληνική κοινωνία.

δ) Λόγοι Ψυχολογικοί

1. Οι μαθητές, που είναι Μουσουλμάνοι, Εβραίοι κ.λ.π, και ανήκουν σε ξένες Κοινότητες, είναι όμως Έλληνες πολίτες, έχουν το δικαίωμα να διδάσκονται τα Θρησκευτικά τους με τον ομολογιακό χαρακτήρα τους και μάλιστα από βιβλία και δασκάλους δικούς τους, πληρωμένους από το ελληνικό Δημόσιο, ενώ τα ελληνόπουλα παιδιά μας στερούνται αυτού του δικαιώματος. Η αδικία αυτή, που αφορά στο περιεχόμενο της διδακτέας ύλης των Θρησκευτικών δημιουργεί στους ελληνόπαιδες το δυσάρεστο συναίσθημα της καταπίεσης από την Εξουσία και συγχρόνως της αδικίας και παραβίασης του Συντάγματος περί ισότητας των πολιτών.

2. Η παράθεση ομοιοτήτων μεταξύ των ετερόκλητων θρησκειών την στιγμή που το μορφωτικό αγαθό της ορθοδοξίας προσλαμβάνεται από το παιδί, προκαλεί αμφισβήτηση στο μικρό μαθητή και αποδυνα- μώνει την ηθοπλαστική του ικανότητα, εφόσον την ίδια στιγμή παρατίθεται στο παιδί άλλη γνώση ίσης τάχα σημασίας με το ορθόδοξο στοιχείο. Δημιουργείται λοιπόν στο μαθητή το συναίσθημα της αμφισβή- τησης, της αμφιβολίας και συνακόλουθα της απιστίας.

3 Η Ψυχολογία Μάθησης συνιστά η προσφορά του μορφωτικού αγαθού από το διδάσκοντα να αφορμάται από τις αστείρευτες πηγές των διαφερόντων του μαθητή. Ποιο άραγε ενδιαφέρον στον οχτάχρονο μαθητή αναδύεται από την πνευματική δίψα του, για να μάθει τα των θρησκειών των ανατολικών λαών; Γι’ αυτό το έμφυτο θρησκευτικό συναίσθημά του εξαχνώνεται και παίρνει τη θέση του η αδιαφορία.

4.Η έρευνα της Ψυχολογίας περί της ανθρώπινης μνήμης διδάσκει ότι ο άνθρωπος διατηρεί στη θύμησή του ό,τι τον ενδιαφέρει, ό,τι είναι χρησιμοθηρικό στη ζωή του και ό,τι «επαναλαμβάνεται συχνάκις». Τα άλλα αποβάλλονται φυσιολογικά για να μην επιβαρύνεται η μνήμη με ανώφελο φορτίο. Ποια λοιπόν είναι η βιωματική επανάληψη των εορτών των ξένων λαών στο μαθητή, για παράδειγμα « της γιορτής Ρος Ασανά των Εβραίων και του Ιντ αλ-φίτρ των Μουσουλμάνων»;

ε) Λόγοι περιεχομένου των «Φακέλων»

Σταχυολογούμε λίγα παραδείγματα από το υλικό των «Φακέλων», ικανά όμως να αποδείξουν την προσπάθεια των συντακτών τους να αποδυναμώσουν το ορθόδοξο θρησκευτικό συναίσθημα των παιδιών μας:

α) Στο μάθημα της Υπαπαντής του Κυρίου με την παράλληλη παράθεση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού προκαλείται η αίσθηση ότι αναπτύσσεται υλικό όχι για το θρησκευτικό γεγονός της Υπαπαντής του Κυρίου αλλά για ομιλία με περιεχόμενο τα ανθρώπινα δικαιώματα.

β) Στην ενότητα «θρησκευτικά σύμβολα» γίνεται προσπάθεια να συσσωρευτούν τόσα κοινά στοιχεία θρησκειών, που συνακόλουθα προκαλείται σύγχυση στο μυαλό των μαθητών.

γ) Το γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου παρουσιάζεται αποθρησκευτικοποιημένο, ισοζυγισμένο με μια καλή είδηση χωρίς να δίνεται η θεολογική διάσταση που υπάρχει στην ορθόδοξη θρησκεία.

δ) Ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται με τα κεφαλαιώδη χαρακτηριστικά ως «δάσκαλος, μεσσίας, ξένος, κοντά σε όλους, τον αρνήθηκαν, τον κατηγόρησαν», ενώ η βασική σωτηριολογική έλευσή του παραβλέπεται τελείως.

ε) Στη θεματική ενότητα περί προσευχής αναπτύσσεται οριζόντια η προσευχή « στη Βίβλο, στην Καινή Διαθήκη, στο Ισλάμ, στον Ιουδαϊσμό», χωρίς να αναλύεται θεολογικά. Συνακόλουθα λοιπόν ο μαθητής δημιουργεί την εντύπωση ότι η προσευχή αποτελεί μια διεθνή συνήθεια κοινωνιολογίας των θρησκειών.

Από όλους τους παραπάνω λόγους καταφαίνεται ότι το περιεχόμενο που αναγράφει ο « ΦΑΚΕΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ» για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών είναι πολυθρησκειακό και συγκρητιστικό, συνεπώς αντιδογματικό, αντιπαιδαγωγικό, αντορθόδοξο και γι’ αυτό ακατάλληλο για να διαπλάσσει κατά το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδας (άρθρο 2, παρ.2) την θρησκευτική συνείδηση των παιδιών μας. Γι’ αυτό

ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ

η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα παιδιά μας να γίνεται με ορθόδοξη ομολογιακή διδακτέα ύλη, όπως γινόταν κατά το προηγούμενο διδακτικό έτος 2016-2017.

Συμφωνώ με τα παραπάνω και υπογράφω το παρόν Ψήφισμα:

…………………………………………………………………..

Ι. Μητρόπολη Λέρου – Ψήφισμα για το μάθημα των Θρησκευτικών

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΕΡΟΥ-ΚΑΛΥΜΝΟΥ-ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ

Αρ.Πρωτ.: 183Λ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Ο Μητροπολίτης και οι ιερείς ως μοναδικοί και γνήσιοι εκφραστές της τοπικής Εκκλησίας αφουγκραζόμενοι τους κραδασμούς της κοινωνίας και την αγωνία μαθητών, γονέων, κηδεμόνων και εκπαιδευτικών των νησιών μας για το μάθημα των θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες , πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και αφού έγινε σχετική μελέτη και ανάλυση των «Φακέλων Μαθήματος», ιδιαιτέρως για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, κατέληξε στα εξής:

Α) Οι φάκελοι μαθήματος δεν παρέχουν στην μαθητιώσα νεολαία ελληνορθόδοξη αγωγή και εκπαίδευση, καθόσον απουσιάζει το Αληθινό Πρόσωπο του Χριστού και παρουσιάζεται ένας «Χριστός» παραμορφωμένος κατά τα πρότυπα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, προβάλλεται η εικόνα ενός απροσώπου αφηρημένου Θεού , σχετιζομένου με όλες τις θρησκείες και ιδεολογίες της γης, ουσιαστική άρνηση της καθώς εστί ιστορικής παρουσίας του Ιησού Χριστού, ως Κεφαλής της Εκκλησίας. Δεν παρουσιάζεται ο Χριστός ως άξονας της ιστορίας, αλλά ως ένα σχετικό πρόσωπο μέσα στην ιστορία και σύμβολο αφηρημένου προσδιορισμού και ταυτότητας,κατά τις θεωρήσεις εθνών και θρησκειών, προβάλλοντας το τερατούργημα της πανθρησκείας.

Β) Τα Ιερά Κείμενα της Παλαιάς και Καινής διαθήκης και της Ιεράς Παραδόσεως και των αγίων Πατέρων, τα χρησιμοποιούν κατά βούληση. Τα εξομοιώνουν με τα λεγόμενα ιερά κείμενα και πηγές πίστεως , άλλων θρησκειών (ισλάμ,ιουδαϊσμός), με την καλή πρόφαση της θρησκειολογίας, ενώ ουσιαστικά οι αναφορές δεν είναι θρησκειολογικού τύπου και αναφοράς, αλλά ένας ανεκδιήγητος συγκρητισμός, σε γνωστικό επίπεδο αντιπαιδαγωγικός, στο δε θεολογικό επίπεδο εξυπηρετεί το ιδεολόγημα «πώς όλες οι θρησκείες είναι ένα και πώς όλοι οι θρησκευόμενοι πιστεύουν και ομολογούν έναν θεό». Παράλληλα παρουσιάζεται ένας δογματικός μινιμαλισμός, ο οποίος έχει ως στόχο να διαπλάσει οικουμενιστικές συνειδήσεις, σε βάρος της ελληνορθόδοξης ταυτότητας.

Γ) Υπάρχει ένα συνονθύλευμα κειμένων και εικόνων, πού αποπροσανατολίζει τον μαθητή από την καθ’εαυτή χριστιανική αλήθεια, συγχέει ιερές εικόνες με υποκειμενικές παραστάσεις και κυρίως παραθέτει τραγούδια,ποιήματα και ετερόκλητα κείμενα, των οποίων η κατεύθυνση έχει αναφορά σε αλλότριες ιδεολογίες από την ελληνορθόδοξη παράδοση και εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες .Το καθεστώς της Νέας Τάξης Πραγμάτων κατευθύνει τα πράγματα στην παγκόσμια παιδεία, έχοντας ως στόχο τις αθώες ψυχές και τους άπλαστους χαρακτήρες των παιδιών μας. Το περιεχόμενο της ύλης των φακέλων δεν ανταποκρίνεται στην ηλικία και στις γνωσιολογικές ανάγκες των παιδιών και δεν τα σέβεται διόλου. Χρησιμοποιεί ύπουλες στρατηγικές και παίζει πολιτικά παιχνίδια σε βάρος της διαμόρφωσης του ήθους και του χαρακτήρα τους. Δημιουργεί μια νεοταξική παιδεία με στόχο την απώλεια της ταυτότητας των λαών, όπως αυτή πηγάζει από κάθε θρησκευτική και πολιτιστική του παράδοση, με απώτατο σκοπό μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία-οδοστρωτήρα.

Δ) Η χριστιανική θεώρηση της διαφορετικότητας δεν έχει καμία σχέση με αυτήν την «διαφορετικότητα» κάποιων παραγράφων των φακέλων μαθήματος στις μικρές τάξεις του δημοτικού.Η αγάπη ,για την ορθόδοξη πίστη, είναι δεδομένη στο πρόσωπο του πεπτωκότος ανθρώπου. Δεν την προσλαμβάνει όμως

για να την κάνει κτήμα της, αλλά για να την θεραπεύσει.Οπότε κάθε άλλη θεώρηση της διαφορετικότητας, πέραν της διδασκαλίας του Κυρίου Ιησού Χριστού,η οποία προβάλλεται ως πρότυπο στην εποχή μας, για να μας διχάσει σε προοδευτικούς και αναχρονιστικούς, πόρρω απέχει από την ευαγγελική διδασκαλία και την διδασκαλία της ορθόδοξης παράδοσης.Τα παρόντα βιβλία με μια «παιδαγωγική» κοπτοραπτική επιχειρούν να αντλήσουν επιχειρήματα μέσα από την αγία Γραφή και την ζωή της Εκκλησίας, εναντίον της αγίας Γραφής και της Εκκλησίας.

Ε) Παρατηρούμε ότι το μάθημα των θρησκευτικών έχει υποβαθμιστεί. Τα βιβλία έγιναν φάκελοι. Παρότι δεν άλλαξε ο τίτλος του μαθήματος «Θρησκευτικά», ιδίως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση έγινε ένα συγκρητιστικό μάθημα,για το οποίο η γνωστική ικανότητα των μαθητών δεν είναι επαρκής για να δεχθεί τα δεδομένα γνώσεων.Το μάθημα έχει υποβαθμιστεί σε θέμα ωρών, κατήντησε «ελεύθερη ώρα» και το τραγικότερο έχει περισσότερα στοιχεία κοινωνικής και πολιτικής αγωγής,φιλολογίας, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας, παρά θεολογίας.Τα παιδιά μας, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, είναι μεγαλωμένα σε ένα ελληνορθόδοξο περιβάλλον, με συγκεκριμένες προσλαμβάνουσες και παραστάσεις, ήθη, έθιμα τα οποία πηγάζουν από τα βάθη των αιώνων και είναι ρίζα για το μέλλον τους.Η ύλη των φακέλων προσπαθεί να αποκόψει αυτή την ρίζα και να μεγαλώσει τα παιδιά μας στο θερμοκήπιο της νεοταξικής παιδείας, την στιγμή πού δίνει την ελευθερία σε αλλόδοξους και αλλόθρησκους μαθητές να επιλέγουν την ύλη του θρησκευτικού τους μαθήματος!

Παρακαλούμε τους εκπαιδευτικούς της καθ ημάς Μητροπόλεως να λάβουν καλοπροαίρετα υπ’όψιν τους την ανησυχία της τοπικής εκκλησίας , όχι ως πίεση αλλά ως κάλεσμα της Μεγάλης Μάνας του Γένους μας, πού ονομάζεται Ορθόδοξη Εκκλησίας.

Καλούμε τους γονείς και κηδεμόνες όπως επανέλθουν με συνείδηση στην εκκλησιαστική ζωή και παράδοση, ώστε να δώσουν το καλό υπόδειγμα στα τέκνα τους . Είναι η ώρα των γονέων, καιρός εγρήγορσης, καιρός ελληνορθόδοξης αφύπνισης, καιρός ανάληψης ευθυνών. Είστε υπεύθυνοι για την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών σας, μορφώνοντας αυτούς μέσα στην κατ οίκον εκκλησία της χριστιανική οικογένειας «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» και οδηγοί προς την πίστη στον Χριστό και στην ορθόδοξη εκκλησιαστική ζωή. Πλαισιώστε τα κατηχητικά, τα οποία καλούνται ως νέα «κρυφά σχολειά» να διδάξουν Χριστό και Ελλάδα, πάνω από πολιτικές ιδεολογίες και κομματικές σκοπιμότητες!

Παρακαλούμε το Υπουργείο Παιδείας να επαναφέρει τα περσινά βιβλία( περιόδου 2016-2017) και να ν’ αναδιαμορφώσουν άμεσα τους στόχους του Προγράμματος Σπουδών περί του θρησκευτικού μαθήματος, σε ουσιαστικό και καίριο διάλογο με την επίσημο Ελλαδική Εκκλησία και να την δεχτούν ως ισότιμο συνομιλητή και ισχυρό θεσμικό φορέα της ελληνικής κοινωνίας.

Ως έλληνες ακρίτες του Αιγαίου, φυλάμε Θερμοπύλες, όχι μόνο γεωγραφικές, αλλά κυρίως πολιτισμικές και έχουμε κύριο λόγο στις κεντρικές λήψεις αποφάσεων για την μόρφωση και το μέλλον των παιδιών μας.

Ο Μητροπολίτης

+ Ο Λέρου Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος

Εν τη Ιερά Μητροπόλει Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας, 18η Οκτωβρίου 2017

http://thriskeftika.blogspot.gr

Η ΓΑΛΛΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΑΛΛΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΑΙΝΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ «ΠΟΛΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ»

Η Γαλλία είναι μια κοσμική Δημοκρατία, διότι διαχωρίζει τη θρησκεία και το κράτος και θεωρεί ως επί το πλείστον τη θρησκεία ως ιδιωτικό ζήτημα το οποίο περιορίζεται στο σπίτι και τους τόπους λατρείας.

Όμως, εδώ και χρόνια, η Γαλλία επέτρεψε τις μουσουλμανικές προσευχές δημοσίως στους δρόμους χωρίς επικρίσεις. Μερικές φορές ακόμη και οι δρόμοι μπλοκαρίστηκαν και τα αυτοκίνητα αναδιατάχθηκαν για να κάνουν χώρο για μουσουλμανικές προσευχές στο δρόμο. Φαίνεται ότι όταν εμπλέκεται το Ισλάμ, οι κοσμικές αρχές της Γαλλίας ξαφνικά εξαφανίζονται.

Για τον Χριστιανισμό στη Γαλλία είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή αλληλογραφία, απαγορεύτηκε μια ταινία Χριστουγέννων στη γαλλική πόλη Langon, επειδή ήταν «πολύ χριστιανική» ή «δεν ήταν αρκετά κοσμική». Το Ευρωπαϊκό ταχυδρομείο γράφει :

Μια χριστουγεννιάτικη ταινία κρίθηκε από τους δασκάλους ως "όχι αρκετά κοσμική" και συνεπώς απαγορεύτηκε από τα σχολεία της γαλλικής πόλης Langon στο τμήμα Gironde στις 13 Δεκεμβρίου.

83 μαθητές ενός γαλλικού σχολείου άρχισαν να παρακολουθούν την ταινία "The Star" , ταινία η οποία έχει ως βάση την ιστορία του Ιησού, μια ταινία της Columbia Pictures.

Αλλά όταν οι δάσκαλοι συνειδητοποίησαν ότι το θέμα της ταινίας ήταν η γέννηση του Ιησού Χριστού, την διέκοψαν αμέσως επειδή δεν ήταν «αρκετά κοσμική». Όλοι οι μαθητές υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν στο σχολείο χωρίς να παρακολουθήσουν το τέλος της ταινίας.

Νωρίτερα, ο «μονόπλευρος λαϊκισμός» της Γαλλίας έδειξε και το άσχημο πρόσωπο: Το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της Γαλλίας διέταξε το Νοέμβριο την απομάκρυνση ενός σταυρού από ένα άγαλμα του Πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ στο Ploërmel κοντά στη Βρετάνη. Το ίδιο δικαστήριο διέταξε να αφαιρεθεί η σκηνή της Γεννήσεως στη δημοτική αίθουσα της πόλης Béziers τον ίδιο μήνα.

Πηγή: voice of europe Απόδοση: ellinikiafipnisis

http://aktines.blogspot.gr

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ!

ΑΝΟΙΚΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ

Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς

Θεολόγος-Δημοσιογράφος

Εἶναι ἡλίου φαεινότερον ὅτι τὸ Φανάρι τὸ τελευταῖο διάστημα ἔχει στοχοποιήσει μὲ τὴν ἀλλοπρόσαλλη οἰκουμενιστικὴ καὶ πιθανὸν προσοδοφόρα γιὰ τὰ ταμεῖα του, διπλωματία ποὺ ἀκολουθεῖ, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Δημήτριο ἀλλὰ καὶ τὴν πλειάδα τῶν μοναστηριῶν ποὺ ἔχει ἱδρύσει ὁ γέροντας Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας!

Μὲ τὸ φθηνὸ πρόσχημα τοῦ ἐλλιποῦς καταλόγου πρὸς ἀρχιερατεία εἶναι γνωστὸ ὅτι ματαίωσε προσφάτως τὴν ἐκλογὴ νέου Μητροπολίτη Σικάγου, προκαλώντας ἀναστάτωση στὰ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς. Τὸ τραγικὸ εἶναι πὼς μόλις τρεῖς μῆνες πρὶν τὴν ἐκλογὴ εἶχε τὸ ἴδιο τὸ Φανάρι ἐγκρίνει τὸν κατάλογο πρὸς ἀρχιερατείαν!!! Ἔκτοτε πιθανὸν καθ’ ὑπόδειξη ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχει ξεκινήσει ἕνας πόλεμος ποὺ ἀπώτερο στόχο –ἐμφανῆ πλέον καὶ γιὰ τὸ κοινὸ νοῦ- ἔχει τὸν ἐξαναγκασμὸ σὲ παραίτηση τοῦ ὑπέργηρου Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Δημητρίου.

Τὰ συνεχῆ δημοσιεύματα περὶ οἰκονομικῶν δῆθεν ἀτασθαλιῶν στὰ οἰκονομικά τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἀλλὰ καὶ οἱ ἔμμεσες ἀμφισβητήσεις πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ νῦν Ἀρχιεπισκόπου δεικνύουν τὴν πολιτικὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου! Πολιτικὴ γνωστὴ ἐκ τοῦ παρελθόντος... Τὸ ἐρώτημα ὡστόσο, ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸ γιατί τὸ Φανάρι ἐπέλεξε αὐτὴ τὴν συγκεκριμένη χρονικὴ περίοδο γιὰ νὰ προσπαθήσει νὰ ἀλλάξει τὴν ἡγεσία στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς.

Σύμφωνα μὲ καλὰ ἐνημερωμένες πηγὲς δύο εἶναι οἱ βασικὲς αἰτίες τοῦ κλονισμοῦ τῆς ἐμπιστοσύνης πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Ἡ πρώτη ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἡλικία του καὶ τὸν κίνδυνο ἄμεσου ἐπηρεασμοῦ του ἀπὸ τὸ ἄμεσο περιβάλλον του, γεγονὸς ποὺ πιθανὸν νὰ προκαλοῦσε προβλήματα στὰ τῆς διοίκησης τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπαρχίας. Ἡ δεύτερη καὶ κυριότερη αἰτία ὡστόσο ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἀνερχόμενη ὀρθόδοξη ἱεραποστολικὴ δύναμη τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, ἡ ὁποία ἔχει ὡς κινητήριο μοχλὸ τὰ ἀντι-οἰκουμενιστικὰ κατὰ κύριο λόγο ἱεραποστολικά μοναστήρια τοῦ γέροντα Ἐφραὶμ καὶ τὶς δυναμικὲς ἀδελφότητες. Μὲ δεδομένη μάλιστα τὴν ἐμφανῆ ἀδυναμία τοῦ γέροντα Ἐφραὶμ –λόγω ἡλικίας- θεωρεῖται ὡς ἡ καταλληλότερη στιγμὴ γιὰ μία τεχνητὴ σύγκρουση, Ἕναν ἀνοικτό πόλεμο, μὲ ἀπώτερο στόχο καὶ σκοπὸ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο τῶν ἱερῶν μονῶν ἤ τή διάλυσή τους. Πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ ἄλλωστε ἀποσκοποῦσε καὶ ἡ ἐπιστολὴ ποὺ ἀπέστειλε πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἡ κόρη τοῦ ἀποθανόντος δισεκατομμυριούχου Ἑλληνοαμερικοῦ M. Ζαχάρη, ὁ ὁποῖος, ὡς γνωστό ἔπαιξε σημαντικὸ ρόλο στὴν ἀπομάκρυνση τοῦ προκατόχου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου, Ἀρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα...

«Ἡ ταχεία ἐξάπλωση καὶ ἐπιρροὴ τῶν μοναστηριῶν τοῦ Γέροντος Ἐφραὶμ ἔχει φτάσει σὲ μία κρίσιμη φάση. Προσεγγίζει τὸ σημεῖο τῆς μὴ ἀναστρεψιμότητας... Ὁ ἑπόμενος Μητροπολίτης (σ.σ. Σικάγου) πρέπει νὰ εἶναι πρόθυμος καὶ ἱκανὸς νὰ ἀντιμετωπίσει τὴν ἐπιρροὴ τῶν Μοναστηριῶν τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ ... Ὁ νέος Μητροπολίτης τῆς Μητροπόλεως τοῦ Σικάγου, ἢ θὰ ἀνοίξει τὸν δρόμο τῆς χαλιναγώγησής τους ἢ θὰ ἐπιτρέψει σὲ αὐτὰ τὰ μοναστήρια νὰ συνεχίσουν νὰ ἀναπτύσσονται, καταστρέφοντας τὴν πίστη μας καὶ τὶς κοινότητές μας, καὶ δημιουργώντας σοβαρὲς γεωπολιτικὲς καὶ νομικὲς ἐπιπτώσεις», ἔγραφε στὴν ἐπιστολή της ποὺ ἀπέστειλε στὸ τέλος Ἰουνίου πρός τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ἡ Elaine Jaharis!!! Πιθανόν ἡ ἐπιστολή να συνοδευόταν καί ἀπό τά ἀνάλογα δῶρα τῆς οἰκογενείας πρός τόν Πατριάρχη, γεγονός πού συνέβαλε στό νά ληφθεῖ πολύ σοβαρά ὑπόψη.

Μέσα στὸ πλαίσιο αὐτὸ ὁ «Ἐθνικὸς Κήρυκας» ἔγραφε «...πῶς ἔχει δημιουργηθεῖ ἕνα φονταμενταλιστικὸ κίνημα στὴν Ἀρχιεπισκοπή, ὀνομαζόμενο ‘Ἐφραιμισμός’, τὸ ὁποῖο προέρχεται ἀπὸ τὰ μοναστήρια... Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχει πλήρη ἐπίγνωση τῶν μοναστηριῶν καὶ τῶν διδασκαλιῶν τους. Ὑπάρχουν πολλὰ βίντεο στὸ διαδίκτυο μὲ ὁμιλίες τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ οἱ ὁποῖες εἶναι ἀρκετὰ ἀποκαλυπτικὲς ὅσον ἀφορᾶ τὶς διδασκαλίες του, ἀκόμη καὶ ‘τὶς προφητεῖες του’». Καὶ πρόσθετε: «Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δημήτριος φαίνεται νὰ εἶναι πλήρως ἐνημερωμένος ... ἀλλά, δυστυχῶς, δὲν δείχνει νὰ εἶναι διατεθειμένος νὰ ἀντιμετωπίσει τὸ ζήτημα.. Δὲν ἐφαρμόζονται κἄν οἱ Ἀρχιεπισκοπικοὶ Κανονισμοὶ ποὺ καθορίζουν τὴν λειτουργία τῶν μοναστηριῶν ...»

Ὡς ἐκ τούτου ἀπὸ τὸ Καλοκαίρι ἔχει ξεκινήσει ἕνας ἀνελέητος πόλεμος κατὰ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου ἐνῶ λέγεται πὼς παράλληλα ἔχει δοθεῖ τὸ πράσινο φῶς στὸν ἐκλεκτό τοῦ Φαναρίου νὰ προετοιμάζει τὶς βαλίτσες του γιὰ τὶς ΗΠΑ. Πρέπει νὰ γίνει σαφὲς ὅτι τὸ σημαντικότερο ρόλο στὸ βρώμικο αὐτὸ παιχνίδι διαδραματίζει ἡ μασωνοκρατούμενη Ἡγεσία τῶν 100 ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπίσης μασωνοκρατούμενο τάγμα τῶν Ἀρχόντων τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα ποὺ ἀποτελοῦν τὸ βασικὸ χρηματοδότη τοῦ Φαναρίου.

Ὁ ἐπίδοξος διάδοχος, λένε πληροφορίες πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, προέρχεται καί πάλι ἀπὸ τὴν ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, διατηρεῖ καλὲς ἕως ἄριστες σχέσεις μὲ τὸν τεκτονισμό καί ἔχει ἐκκλησιαστικὴ θεολογικὴ παιδεία... τὴν ὁποία χρησιμοποιεῖ κατὰ κόρον γιὰ νὰ ἐξυπηρετεῖ τίς κατά καιρούς φαναριώτικες προπαγάνδες ἀκόμη καὶ πρὸς τὴν κατεύθυνση πολιτικῶν προσώπων ποὺ πρωταγωνιστοῦν σὲ γεωπολιτικὲς ἀλλαγὲς καὶ ἀντιτίθενται ἀνοικτὰ στὴν νεοταξικὴ διπλωματία τῶν ΗΠΑ! Τὸν ἐπίδοξο αὐτὸ διάδοχο, τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου κρατοῦν ὡς ἑπτασφράγιστο μυστικὸ τόσο στὸ Φανάρι, ὅσο καὶ στὶς ΗΠΑ θεωροῦν ὡς τὸν πλέον ἱκανὸ νὰ σταματήσει τὸ «φονταμενταλιστικὸ» κίνημα, ὅπως τὸ ἀποκαλεῖ ἡ ἐφημερίδα «Ἐθνικὸς Κῆρυξ» τοῦ γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας! Ἤδη, μία συντονισμένη μυστικὴ προπαγάνδα, μὲ τὴ παρασκηνιακὴ συμβολὴ τοῦ Φαναρίου ἀποσκοπεῖ στὴν ἐν Ἑλλάδι ἀναβάθμισή του, γεγονὸς ποὺ θὰ συμβάλει θετικὰ στὴν ἐπιλογή του ἀπὸ τὸ Φανάρι... Ἂν καὶ ἐπιμείναμε ἀπὸ τὸν πληροφοριοδότη μας νὰ μάθουμε περισσότερα γιὰ τὸ ποιὸν προορίζει γιὰ τὶς ΗΠΑ τὸ Φανάρι, ἐκεῖνος μᾶς ἀπάντησε χαρακτηριστικά. «Σᾶς τὸν φωτογράφισα ἀρκετά. Μὴν μὲ πιέζετε ἄλλο. Δὲν θὰ κάψουμε τὸ χαρτί μας. Περιμένετε μέχρι τὰ Χριστούγεννα».

 Ὅπως ἄφησε νὰ ἐννοηθεῖ τὸ μέλλον τοῦ νῦν Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου εἶναι ἤδη προδιαγεγραμμένο καὶ οἱ ἀποφάσεις στὰ παρασκηνιακὰ κέντρα τῶν ἐξουσιῶν σὲ Κωνσταντινούπολη καὶ Ν. Ὑόρκη ἔχουν ὁριστικά ληφθεῖ. 

«Τὰ πράγματα δείχνουν ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δημήτριος θεωρεῖται ὑπεύθυνος γιὰ ὅλη αὐτὴν τὴν κατάσταση ποὺ ἔχει δημιουργηθεὶ καὶ ὅτι βρισκόμαστε στὰ πρόθυρα ἑνὸς ἀνελέητου πολέμου ἐναντίον τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ μὲ πρῶτο θύμα ἴσως καὶ τὸν ἴδιο τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Δημήτριο. Ὁ λόγος; Ποιὸς ἄλλος ἀπὸ τὸν προφανῆ. Ἔφτασε ὁ κόμπος στὸ χτένι. Ἡ παρουσία τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ ὄχι μόνο στερεώνει τὸ ποίμνιο στὴν ἀληθινὴ Ὀρθοδοξία καὶ στέκεται ἐμπόδιο στὴν ἀποδοχὴ τῶν ἀποφάσεων τῆς ψευδοΣυνόδου, ἀλλὰ κερδίζει συνεχῶς νέο ἔδαφος», διαβάζαμε προσφάτως σὲ ἀνάλογο σχολιασμὸ τοῦ ἰστολόγιου «Ἀβέρωφ».

Ἔτσι ἄλλωστε ἑρμηνεύεται καὶ ἡ ἐσπευσμένη κλήση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου ἀπὸ τὸ Φανάρι γιὰ νὰ δώσει ἐξηγήσεις γιὰ τὰ οἰκονομικά τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς μετὰ τὰ ἀλλεπάλληλα τελευταῖα δημοσιεύματα τῆς ἐφημερίδας «Ἐθνικὸς Κῆρυξ»! Ἡ Οὐάσιγκτον ἡ ὁποία ἐπένδυσε πολλὰ καὶ παρακολούθησε στενὰ τὰ ὅσα συνέβησαν στὴν ψευτο-σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου προσδοκᾶ γιὰ τοὺς δικούς της νεοταξικοὺς σχεδιασμοὺς νὰ μεταδώσει καὶ νὰ μεταφέρει τὸ πνεῦμα τῶν ἀποφάσεών της στοὺς πιστοὺς ὀρθοδόξους ὑπηκόους τῶν ΗΠΑ, μέσα στὸ πλαίσιο τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ καὶ τῆς πανθρησκείας.

Τὸ δυστύχημα εἶναι πὼς οἱ ἐν Ἑλλάδι Ἀρχιερεῖς δὲν ἔχουν ἀκόμη ἀντιληφθεῖ πὼς ἡ ἀπὸ μέρους τους στήριξη, δῆθεν γιὰ λόγους ἑνότητας, τῶν ἀποφάσεων τοῦ Κολυμπαρίου καὶ ἡ ἐμμονή τους νὰ κλίνουν γόνυ ὑποτελείας στὸ αἱρετικὸ πλέον Φανάρι ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ γυρίσει μπούμερανγκ σὲ βάρος τους. Ἀκόμη καὶ τὰ μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Ὄρους θὰ ὑποστοῦν σύντομα τὶς συνέπειες τῆς ἑρμαφρόδιτης τακτικῆς ποὺ ἀκολουθοῦν στὴ σχέση τους μὲ τὸ Φανάρι...

Δημοσιεύουμε ἐκτενῆ ἀποσπάσματα τῆς ἐπιστολῆς τῆς Ε. Ζαχάρη πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, ἡ ὁποία θεωρεῖται καὶ ἡ αἰτία –ἐντολὴ γιὰ νὰ ἐνεργοποιηθεῖ ἀπὸ τὸ Φανάρι μία προσεκτικὴ ἀλλὰ λίαν ἐπιθετικὴ πολιτικὴ πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Δημήτριο.

 Ἡ ἐπιστολὴ

«Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἑπόμενου Μητροπολίτη τοῦ Σικάγου θὰ διαμορφώσει τὸ μέλλον ὁλόκληρης τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὴν Ἀμερική – γιὰ καλύτερα ἢ χειρότερα. Δὲν ὑπάρχει μέση ὁδός. Ὑπάρχουν πολλοὶ λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους ἡ παροῦσα κατάσταση δὲν εἶναι βιώσιμη. Αὐτὴ ἡ Μητρόπολη δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιβιώσει ἄλλο μὲ ἕνα ἀκόμα «μία ἀπ’ τὰ ἴδια» ἢ μὲ ἕναν «προσωρινὸ ἀντικαταστάτη».

Μία ἐμπνευσμένη ἐπιλογὴ θὰ κατευθύνει τὴν Μητρόπολη σὲ νέες κατευθύνσεις· θὰ ἀναζωογονήσει τοὺς ρόλους ἐπιστασίας· καὶ θὰ ἀποκαταστήσει τὴ χαρὰ στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἔχει τραυματιστεῖ σοβαρὰ τὰ τελευταῖα χρόνια. Μία ἀκατάλληλη ἐπιλογὴ θὰ καταδικάσει αὐτὴν τὴν Μητρόπολη· θὰ ἐπιταχύνει τὴν πτώση της· καί θά γίνει ἡ ἀφετηρία μίας ἁλυσίδας γεγονότων τὰ ὁποῖα θὰ ἐπηρεάσουν ἀρνητικὰ ὁλόκληρη τὴν Ἀρχιεπισκοπή, καθὼς καὶ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνσταντινουπόλεως...

...Ὁ ἑπόμενος Μητροπολίτης πρέπει νὰ εἶναι πρόθυμος καὶ ἱκανὸς νὰ ἀντιμετωπίσει τὴν ἐπιρροὴ τῶν Μοναστηριῶν τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ στούς κληρικοὺς καὶ στὶς ἐνορίες τῆς Μητροπόλεως τοῦ Σικάγου, τὰ ὁποία, ἐπεκτείνουν τὴν δράση τους πέρα ἀπὸ τὸν παραδοσιακὸ ρόλο τῶν Μοναστηριῶν ὡς μέρος τῆς Ἐκκλησίας. Θὰ πρέπει νὰ εἶναι πρόθυμος νά ἐπιβάλει σθεναρά τίς ὑποχρεώσεις αὐτῶν τῶν μοναστηριῶν σύμφωνα μὲ τὸν Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἤ νά τοὺς ἀφαιρέσει τὴν νομιμότητα πού ἀπορρέει ἀπὸ τὴν ὑπαγωγή τους στὸ Ὠμοφόριό του. Ὁ νέος Μητροπολίτης δὲν μπορεῖ νὰ ἰσχυριστεῖ ὅτι ἀγνοεῖ αὐτὸ τὸ κρίσιμο ζήτημα, τὴν ὥρα ποὺ οἱ ἐνέργειές του καὶ οἱ ἀδράνειές του τὰ ὑποστηρίζουν. [σ.σ. τὰ Μοναστήρια]

Ἡ ταχεία ἐξάπλωση καὶ ἐπιρροὴ τῶν μοναστηριῶν τοῦ Γέροντος Ἐφραὶμ ἔχει φτάσει σὲ μία κρίσιμη φάση. Προσεγγίζει τὸ σημεῖο τῆς μὴ ἀναστρεψιμότητας. Ὁ νέος Μητροπολίτης τῆς Μητροπόλεως τοῦ Σικάγου, ἢ θὰ ἀνοίξει τὸν δρόμο τῆς χαλιναγώγησής τους ἢ θὰ ἐπιτρέψει σὲ αὐτὰ τὰ μοναστήρια νὰ συνεχίσουν νὰ ἀναπτύσσονται, καταστρέφοντας τὴν πίστη μας καὶ τὶς κοινότητές μας, καὶ δημιουργώντας σοβαρὲς γεωπολιτικὲς καὶ νομικὲς ἐπιπτώσεις.

Ἡ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχουν τὴν τεράστια εὐθύνη νὰ ἀποφασίσουν γιὰ τὸ μέλλον τῆς Μητρόπολης τοῦ Σικάγου, τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς τῆς Ἀμερικῆς καί, κατ’ ἐπέκταση, τῆς Παγκόσμιας Ἐκκλησίας του Χριστοῦ (!!!). Θὰ φέρουν εὐθύνη γιὰ τὴν ἀπόφαση ποὺ θὰ πάρουν, τώρα καὶ γιὰ πάντα. Προσεύχομαι ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο εἶναι παρὸν παντοῦ καὶ γεμίζει ὅλα τὰ πράγματα, θὰ ἔρθει καὶ θὰ κατοικήσει μεταξὺ τῶν Ἱεραρχῶν μας, γιὰ νὰ κάνουν μία ἐπιλογὴ ποὺ θὰ «εὐαρεστήσει τὸν Θεὸ» καὶ ὅλο τὸν λαό Του».

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος

Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (ΤΕΥΧ. 192) ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2017

http://www.orthodoxia.gr