Π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΟΚΟΣ: ΟΤΑΝ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΘΟΤΑΝ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΑΣ

ΟΤΑΝ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΘΟΤΑΝ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΑΣ

π. Δημητρίου Μπόκου

Κατά το Μάιο του 1929, τα λίγα χωράφια του χωριού και τα αμπέλια του κινδύνευαν να καταστραφούν τελείως από την επιδρομή αμέτρητων παμφάγων ακρίδων. Τρόπος να τις διώξουν δεν υπήρχε, ούτε μέσο να τις καταστρέψουν. Τα χτήματα ήταν στην απόλυτη κυριαρχία της φοβερής ακρίδας. Όλοι οι χωρικοί έβλεπαν με δέος, πόνο και απελπισία την επικείμενη καταστροφή. Μόνο ο πανάγαθος Θεός μπορούσε να βοηθήσει με το άπειρο έλεός του και με τις ικεσίες της προστάτιδάς μας Παναγίας της Πυρσόγιαννης.

Το ίδιο απόγευμα οι κάτοικοι του χωριού, με πρώτο τον ιερέα παπα-Ηλία Παπακώστα, πηγαίνουν ασθμαίνοντας να φέρουν τη θαυματουργό εικόνα της Παναγίας για να γλυτώσει η Χάρη της τα χτήματα από την ολική καταστροφή και εξαφάνιση.

Όλο το βράδυ έψαλαν με κατάνυξη και με ιδιαίτερη προσοχή τη μεγάλη Παράκληση και πουρνό-πουρνό, ψάλλοντας σε όλο τον δρόμο το «Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε…», τη μετέφεραν στο χωριό μας και στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου. Γονατιστοί μέσα στο ναό έψαλαν τη μεγάλη Παράκληση και πήραν Αγιασμό, για να ραντίσουν τα δοκιμασμένα από τη λαίλαπα των ακρίδων χτήματα. Στο τέλος όλο το χωριό με επικεφαλής τον ιερέα παπα-Ηλία Παπακώστα, ψάλλοντας συνεχώς και ικετεύοντας, έφεραν τη θαυματουργή Εικόνα έξω από τον Ναό του Αγίου Μηνά, με πρόσωπο προς τα χτήματα και προσεύχονταν για να κάνει το θαύμα η Παναγία μας.

Και ω των θαυμασίων σου, Μητέρα του Θεού, Μητέρα της ψυχής μας και προστασία όλων! Οι ακρίδες, σύννεφα ολόκληρα, φεύγοντας από τα χτήματα, έπεφταν στον Σαραντάπορο ποταμό και πνίγονταν. Η φωνή απελπισίας, η θερμή ικεσία και παράκληση των συγχωριανών εισακούσθηκε. Η Παναγία μας, η προστάτις όλων των πονεμένων, έσωσε για μια ακόμη φορά το χωριό μας. Δοξασμένο ας είναι το άγιο όνομά της!

(Ελεύθερη παράθεση από το βιβλίο: Νικολάου Τσίπα, Σεργιάνισμα στους χώρους και στην ιστορία της Πυρσόγιαννης).

Τέτοια γινόντουσαν τις εποχές που οι άνθρωποι είχαν μονάχα τον γείτονα και τον Θεό. Τον γείτονα για τα πέρα-δώθε, τον Θεό για τα δύσκολα. Είτε χαρά είχαν είτε λύπη, εκεί θα έτρεχαν. Έλεγαν π.χ. οι Φαρασιώτες της Καππαδοκίας, οι συμπατριώτες του αγίου Παϊσίου: «Εμείς στην πατρίδα μας τί θα πει γιατρός δεν ξέραμε. Στον Χατζεφεντή τρέχαμε (στον άγιο Αρσένιο, που τους διάβαζε κάποια ευχή και γίνονταν καλά). Στην Ελλάδα μάθαμε από γιατρούς, αλλ' αν τα πούμε αυτά εδώ στους ντόπιους, τους φαίνονται παράξενα».

Ο Θεός, η Παναγία και οι Άγιοι, ήταν η απαντοχή τους, η παρέα, το αποκούμπι τους. Μ’ αυτούς τα λέγανε, μ’ αυτούς τρωγόντουσαν νύχτα και μέρα. Στον Θεό λέγαν την καλημέρα τους με το που άνοιγαν τα μάτια τους, σ’ αυτόν και την καληνύχτα τους. Ο μεγάλος Μακρυγιάννης διηγείται πως μάλωσε κάποτε, φτωχό παιδί, με τον Αϊ-Γιάννη τον Πρόδρομο, πικραμένος από την ανθρώπινη κακία. Και μια με τις απειλές, μια με τα παρακάλια, έκαμα, λέει, τις συμφωνίες μου με τον άγιο, να με βοηθήσει αυτός να προκόψω, κι εγώ να του φτιάξω καινούργια την εκκλησία του.

Ο ατίθασος Καραϊσκάκης είχε την Παναγία την Προυσιώτισσα, την «Κυρά της Ρούμελης», σαν μάνα του. Στο μοναστήρι της είχε τη μόνιμη κατοικία του. Της μιλούσε με απόλυτη οικειότητα. Με τη γνωστή του αμετροέπεια, χαριεντίζονταν μαζί της με απλότητα, όταν ασήμωσε την εικόνα της, μετά από μια θεραπεία του από τους πυρετούς και τις θέρμες που τον τσάκιζαν αδιάκοπα: «Γυναίκα δεν είσαι και συ, Μεγαλόχαρη; Έπρεπε, βλέπεις, να σου τάξω μπιχλιμπίδια για να με κάνεις καλά!»

Αυτά δείχνουν σχέση. Οικεία, ζεστή σχέση. Ο Θεός, οι άγιοι, μα ιδιαίτερα η Παναγία, δεν ήταν κάποιοι ξένοι, άγνωστοι, μα σπιτικοί, οι δικοί τους άνθρωποι. Μέλη της οικογένειάς τους. Δεν βάδιζαν μόνοι τον τραχύ δρόμο της ζωής τους, αλλά παρέα με τους αγίους τους, «συν πάσι τοις αγίοις». Οικοδέσποινα, νοικοκυρά σε κάθε σπίτι, είχαν πάντα τη Μεγαλόχαρη. Σε κάθε συμφορά, την Παναγιά καλούσαν πρώτη-πρώτη να συνδράμει. Δεν ήταν γάμος και χαρά, που να μη ζητήσουν με τα όμορφα τραγούδια τους να παρευρεθεί κι εκείνη στη χαρούμενη συντροφιά τους.

-  Έλα Θεέ και Παναγιά με τον Μονογενή σου,

κι ευλόγα μας τούτ’ την δουλειάν, που ’ναι ’πο την βουλήν σου…

Δεν ήταν πόνος και καημός, που δεν θα τον ακουμπούσαν στα πόδια της πιο πονεμένης μάνας του κόσμου. Τα δάκρυα της Παναγιάς για τον μοναχογιό της, γίνονταν βάλσαμο και παρηγοριά, ένα με τα δικά τους δάκρυα. Έσμιγε το πικρό μοιρολόι τους με τον θρήνο της Μεγάλης Μάνας τους.

-  Άρχοντες, αφουγκράστε μου της Δέσποινας τον θρήνον,

πώς κλαίει τον Μονογενή εις τον Σταυρόν εκείνον…

Δεν έβαζαν ψωμί στο στόμα τους, αν δεν καλούσαν Χριστό και Παναγιά συντροφιά στο τραπέζι τους, αχώριστους συνδαιτυμόνες τους.

-  Σε τουτ’ την τάβλα που ’μαστε, σε τούτο το τραπέζι,

τον Άγγελο φιλεύουμε και το Χριστό κερνάμε

και την Παρθένα Δέσποινα διπλά την προσκυνάμε,

να μας χαρίσει τα κλειδιά, κλειδιά του Παραδείσου,

ν’ ανοίξω τον Παράδεισο, να μπω να σεργιανίσω,

να δω τους πλούσιους πώς περνούν και τους φτωχούς τί κάνουν…

Και η Παναγιά; Να μη συντρέχει, όταν τ’ αγαπημένα της παιδιά την προσκαλούν; Να μη σκοτώνεται να τα σκεπάσει, όταν απελπισμένα τη φωνάζουν; Σχέση αγάπης, βλέπεις, είναι αυτή, αμφίδρομη, πώς να φανεί αδιάφορη; Αισθάνεται μάνα κι αυτή για όσους αισθάνονται παιδιά της. Ξεχειλίζει ο μητρικός της πόθος για μας.

Εμείς όμως; Σήμερα που δεν μας νοιάζει ο γείτονας και τον Θεό δεν τον ντρεπόμαστε μήτε τον θέλουμε, που νοιώθουμε τάχα δυνατοί και άτρωτοι στον, παρά ταύτα, ετοιμόρροπο τενεκεδένιο μας παράδεισο, θα παραμείνουμε αδιάφοροι σε μια τέτοια μητέρα; Που καταδέχεται να μας θεωρεί, όχι κάποιους μακρινούς, αλλά καταδικούς της οικείους, λατρεμένους της συγγενείς; Πού θα ξαναβρούμε μια τέτοια αγάπη;

«Συγγενούς οικειότητος μη επιλάθη, Δέσποινα…»

Εορτή Κοιμήσεως Θεοτόκου

Αύγουστος 2018

Α ν τ ι ύ λ η

Ι. Ναός Αγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα

Τηλ. 26820-25861/23075/6980.898.504

e-mail: antiyli.gr@gmail.com 

Π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΟΚΟΣ: ΕΜΨΥΧΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ

ΕΜΨΥΧΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο λαός του Θεού είναι έτοιμος να εισέλθει στη γη της Επαγγελίας. Αργηγός του τώρα, μετά τον πρόσφατο θάνατο του Μωυσή, είναι ο Ιησούς του Ναυή. Μπροστά τους κυλάει ο Ιορδάνης ποταμός. Την εποχή εκείνη ήταν αδιάβατος. «Επληρούτο καθ’ όλην την κρηπίδα αυτού». Η κοίτη του ήταν πλημμυρισμένη από άκρη σε άκρη. Με εντολή του Θεού ο Ιησούς του Ναυή έδωσε οδηγίες στον λαό για τη διάβαση. Μπροστά βάδισαν οι ιερείς σηκώνοντας στους ώμους τους την Κιβωτό της Διαθήκης, τη δόξα του Ισραήλ, όπου φυλάσσονταν οι πλάκες του Νόμου και άλλα ιερά αφιερώματα. 

Όταν οι ιερείς μπήκαν στον Ιορδάνη και βράχηκαν λίγο τα πόδια τους στο νερό, στάθηκαν, κρατώντας πάντα υψωμένη την Κιβωτό. Επαναλήφθηκε τότε το θαύμα της θαυμαστής διάβασης της Ερυθράς θάλασσας. Τα ορμητικά νερά του Ιορδάνη κόπηκαν απότομα στη μέση. Αυτά που κατέβαιναν από το πάνω μέρος του ποταμού, σταμάτησαν. Ένα υδάτινο τείχος σαν ένας μακρύς εκτεταμένος πάγος απλώθηκε σε τεράστια απόσταση, όσο έβλεπε το μάτι. Έφτανε ως την πόλη Καριαθιαρίμ. Αντιθέτως, στο κάτω μέρος του ποταμού, τα κατερχόμενα νερά συνέχισαν να τρέχουν ορμητικά, ώσπου άδειασαν όλα στην αλμυρή Νεκρά θάλασσα. Ο Ιορδάνης έγινε στεριά. Ο λαός γεμάτος δέος και κατάπληξη παρακολουθούσε απέναντι ακριβώς από την Ιεριχώ. 

Αφού στέγνωσε ο Ιορδάνης, οι ιερείς με την Κιβωτό προχώρησαν και στάθηκαν στο μέσον. Ο λαός πήρε τότε εντολή να διαβεί τον ποταμό. Κανένας δεν έπρεπε να πλησιάσει την Κιβωτό. Την έβλεπαν μόνο ευλαβικά από απόσταση δύο χιλιάδων πήχεων (χιλίων περίπου μέτρων). Μαζί τους έλαβαν δώδεκα μεγάλους λίθους από την κοίτη του Ιορδάνη, ένα για κάθε φυλή του Ισραήλ, και τους έστησαν στον τόπο όπου στρατοπέδευσαν, σε ανάμνηση του μεγάλου θαύματος. Αφού πέρασε όλος ο λαός, προχώρησαν τελευταίοι και οι ιερείς, εισάγοντας την Κιβωτό στη γη της Επαγγελίας. Με την έξοδό τους από τον Ιορδάνη, τα σταματημένα νερά του άρχισαν και πάλι να κυλούν κανονικά (Ιησ. Ν., κεφ. 3-4). 

Την εικόνα αυτή αντιστοιχίζει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός με την Κοίμηση της Θεοτόκου. Οι Απόστολοι τότε συνάχθηκαν με θεία δύναμη, «θεαρχίω νεύματι», από τα πέρατα της οικουμένης, για να προπέμψουν στον τάφο το «πανάχραντον και ζωαρχικόν σκήνος» της, δηλαδή «το ζωοδόχον σώμα» της. 

Με πρώτο τον Απόστολο Πέτρο σήκωσαν όλοι στους ώμους τους την αληθινή Κιβωτό του Θεού, όπως τότε οι ιερείς στον Ιορδάνη ύψωσαν την Κιβωτό της Διαθήκης, τον τύπο της έμψυχης Κιβωτού του Θεού (της Παναγίας). Και όπως δια μέσου του Ιορδάνη οι ιερείς εισήγαγαν την Κιβωτό στη γη της Επαγγελίας, έτσι και τώρα οι Απόστολοι, χρησιμοποιώντας τον τάφο σαν άλλον Ιορδάνη, παραπέμπουν στην αληθινή γη της Επαγγελίας, δηλαδή στην Άνω Ιερουσαλήμ, «την πάντων των πιστών Μητέρα». Και Άνω Ιερουσαλήμ βέβαια λέγεται η πόλη με τα ασάλευτα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός. Η Βασιλεία των Ουρανών (Εβρ. 11, 10). 

Ο Θεός μάς τίμησε ιδιαιτέρως κάνοντας και δική μας μητέρα την έμψυχη Κιβωτό του, τη μητέρα του. Ας ατενίζουμε ευλαβικά και εμείς την πανάχραντη μορφή της, για να διαπεράσουμε υπό τη μητρική της προστασία τον πολυκύμαντο Ιορδάνη της ζωής μας και να φτάσουμε όλοι ασφαλείς στην ακύμαντη γαλήνη της Βασιλείας του Θεού. 

(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, αρ. φ. 421, Αύγ. 2018) 

Α ν τ ι ύ λ η 

Ι. Ναός Αγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα 

Τηλ. 26820-25861/23075/6980.898.504 

e-mail: antiyli.gr@gmail.com 

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΛΕΒΗΣ

Τῇ ἐπισκιάσει σου τῇ σεπτῇ, μύρον ἀναβλύζει, ἡ Εἰκών σου ἡ ἱερά, οὗ τῇ λήψει Κόρη, λυτρούμεθα κινδύνων, καὶ πάσης ἀσθενείας, ἀπαλλαττόμεθα. 

Ὤφθη μυροβλύτις νεύσει τῇ σῇ, ἡ Εἰκών σου Κόρη, ἐν τῇ Μάνδρᾳ τῆς Μαλεβῆς, ᾗ μετ' εὐλαβείας, Παρθένε προσιόντες, ὀσμῆς ἐπουρανίου, πίστει πληρούμεθα. 

Λύει τῆς στειρώσεως τὰ δεσμά, τό μύρον σου Κόρη, λαμβανόμενον εὐλαβῶς˙ ὅθεν σου τὴν χάριν, κηρύττομεν τοῖς πᾶσι, καὶ τὰ πολλά σου θαύματα μεγαλύνομεν. 

Ρῶσιν καὶ ὑγείαν νέμει ἡμῖν, τό μύρον σου Κόρη, καὶ κινδύνων ἀπαλλαγήν, καὶ καρκίνου πάθος, τό χαλεπόν ἰᾶται˙ διό σε Μυροοβλύτισσα μεγαλύνομεν. 

Δεῦτε προσκυνήσωμεν ἀδελφοί, τῆς Μυροβλυτίσσης, τὴν Εἰκόνα ἐν Μαλεβῇ, ἵνα πληρωθῶμεν, ὀσμῆς ἐπουρανίου, καὶ πάσης δυσωδίας, θᾶττον ρυσθείημεν. 

Ἔχει ἡ Μονή σου ἐν Μαλεβῇ, προπύργιον μέγα, τὴν Είκόνα σου τήν σεπτήν, ἐκβλύζουσαν μύρον, εὐῶδες Θεοτόκε˙ διό καὶ μεγαλύνει, ἀεὶ τὴν δόξαν σου.

http://agiostherapon.blogspot.com

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ

Ἴθυνον πρὸς τρίβους τῶν ἀρετῶν, Κεχαριτωμένη Ὁδηγήτρια τοὺς βροτούς, τοὺς τὰ μεγαλεῖα, τὰ Σὰ ὑμνολογοῦντας, καὶ σὺν τῷ Ἀρχαγγέλῳ, χαῖρε βοῶντάς Σοι.

Πάσης ἐπηρείας τῶν δυσμενῶν, λύτρωσαι Παρθένε τοὺς προσφεύγοντας Σῷ ναῷ, καὶ πάσης τε ἐκ βλάβης, ψυχῶν τε καὶ σωμάτων, καὶ θείας βασιλείας αὐτοὺς ἀξίωσον.

Πρόσδεξαι Κυρία Μήτηρ Χριστοῦ, ὕμνον Σοῦ ἱκέτου, ταπεινοῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ, κατακεκρυμένου, καὶ βεβορβορωμένου, ἐκ βάθους τῆς καρδίας, καὶ μὴ παρίδης με.

Ἄχραντε Παρθένε Μήτηρ Θεοῦ, καὶ δεδοξασμένη, ὑπὲρ πᾶσαν φύσιν βροτῶν, Ὁδηγήτρια Κόρη, Ἁγία Θεοτόκε, περίσωζε τοὺς πίστει, Σὲ μεγαλύνοντας.

Τὸ θυμιατήριον τὸ χρυσοῦν, τὴν στάμνον τὴν ῥάβδον τὴν λυχνίαν τὴν θεαυγῆ, τὸν τόμον τὸν θεῖον, ἐν ᾧ Θεοῦ δακτύλῳ, ὁ Λόγος ἐνεγράφη, Σὲ μεγαλύνομεν.

Χαιρε τῶν Ἀγγέλων ἡ χαρμονή, καὶ τῶν Ἀποστόλων Ἀρχαγγέλων καὶ Προφητῶν, Μαρτύρων Ὁσίων, καὶ πάντων τῶν Δικαίων, ἀνύμφευτε Παρθένε, σκέπε τὴν πόλιν Σου.

http://agiostherapon.blogspot.com

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑΣ

Πρόσδεξαι τους ύμνους Μήτερ Αγνή, ους εν τω Ναώ Σου, Σοι προσφέρομεν ευλαβώς, και δος ημίν χάριν, του προσκυνείν αξίως, την πάνσεπτον Εικόνα Σου Πορταΐτισσα.

Ήκε ξενοτρόπως η ση Εικών, εν τω Όρει Άθω, και εδόθη ως θησαυρός, τη Μονή Ιβήρων, Αγνή θεογεννήτορ ˙ διο υμνολογούμεν τα σα θαυμάσια.

Χαίρε των Αγγέλων η χαρμονή, και Μονής Ιβήρων, Πορταΐτισσα αρωγή, και παντός του κόσμου εξαίρετος Προστάτις, και κηδεμών και σκέπη Θεογεννήτρια.

Στήλη θεοτύπωτος εμφανής, της περί ημάς σου, προστασίας η ση Εικών, πέλει Θεοτόκε ˙ διο άπας ο Άθως και μεγαλύνει σε Πορταΐτισσα.

Σκέπε την Μονήν σου πάσης οργής, και βλάβης Παρθένε, και μανίας του δυσμενούς, και εν ώρα δίκης, ημάς ακατακρίτους, φύλαξον Θεοτόκε τους πεποιθότας σοι.

Τους του Όρους Άθω Καθηγητάς, Μοναστάς Μιγάδας, Ιεράρχας και Αθλητάς, Ομολογητάς τε, Ποιμένας και Οσίους, των Μοναστών τα πλήθη, ύμνοις τιμήσωμεν.

http://agiostherapon.blogspot.com

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ

Την υψηλοτέραν των ουρανών,

και καθαρωτέρα λαμπηδόνων ηλιακών,

την Παραμυθίαν ημών των παροικούντων,

Μονή Βατοπαιδίου, ύμνοις τιμήσωμεν.

Δέσποινα και Μήτηρ του Λυτρωτού,

δέξαι παρακλήσεις μοναζόντων τη ση Μονή,

και Παραμυθία γενού ημών και σκέπη, και πρέσβυς τω Υιώ σου,

υπέρ των δούλων σου.

Νυν καιρός ανάγκης ήλθεν ημίν,

νυν παρέστη χρεία βοηθείας Κόρη της σης.

λύτρωσαι ουν πάσης ανάγκης και κινδύνου,

και χείρα βοηθείας, τάχιστα όρεξον.

Τέτρωμαι τω πόθω σου Μαριάμ,

φλέγει με ο έρως καθοράν σου της ιεράς,

εικόνος Παρθένε το κάλλος και την δόξαν,

και κόρον ου λαμβάνω του μεγαλύνειν σε.

Χαίρε Πανυπέρτιμε Μαριάμ,

η Παραμυθία της σης ποίμνης και αρωγή,

η τον Θεόν Λόγον κρατούσα εν αγκάλαις.

όν δίδου σοις ικέταις σεμνή ευϊλατον.

Κόρη πανακήρατε η ελπίς,

των απηλπισμένων και αντίληψις των πιστών,

σώσον σους οικέτας από παντοίας βλάβης,

Παρθένε Θεοτόκε, Παραμυθία μου.

Νυν ευαγγελίζεται Γαβριήλ,

το χαίρε κραυγάζων μετά δέους τη Μαριάμ.

ώ του ξένου τρόπου, εν μήτρα γαρ αχράντω,

συνείληπται ο Πλάστης, σώζων όν έπλασε.

Ζώνη πολυτίμητε της Αγνής,

πηγή των θαυμάτων, και χαρίτων ο θησαυρός,

σώσον τους σους δούλους, από παντοίας βλάβης,

ως της ζωής το σκεύος, συ περιζώσασα.

Τας σεπτάς εικόνας σου της μορφής,

την Παραμυθίαν προσκυνούμεν και τας λοιπάς,

την Αντιφωνούσαν, την θείαν Εσφαγμένην

και την Παντάνασσαν.

Τους ασπαζομένους σου ευλαβώς,

σορόν των λειψάνων, και τελούντας σου την φαιδράν,

μνήμην περιφρούρει, από πάσης ανάγκης,

Ευδόκιμε τρισμάκαρ, αξιοθαύμαστε.

http://agiostherapon.blogspot.com

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: ΑΜΑΡΤΗΣΑΜΕ ΚΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

«ΘΥΜΟΣ», «ΟΡΓΗ» ΚΑΙ «ΤΙΜΩΡΙΑ» ΤΟΥ ΘΕΟΥ

1. Παρακαλῶ, ἀδελφοί μου χριστιανοί, νά προσέξετε τά ὅσα θά σᾶς πῶ σήμερα, σάν ἕνα ταπεινό κήρυγμα στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή.

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς μίλησε παραβολικά καί μᾶς εἶπε ὅτι πρέπει νά συγχωροῦμε τά ἁμαρτήματα τῶν ἄλλων, γιά νά συγχωρέσει ὁ Θεός καί τά δικά μας ἁμαρτήματα. Καί τά πταίσματα τῶν ἄλλων ἀπέναντί μας, ἀγαπητοί, εἶναι λίγα, ἐνῶ τά ἁμαρτήματα τά δικά μας ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ εἶναι πολλά καί μεγάλα. Eἶπε λοιπόν ὁ Κύριός μας στό σημερινό Εὐαγγέλιο γιά ἕναν βασιλιά, ὁ ὁποῖος θέλησε νά λογαριαστεῖ μέ τούς δούλους του στά χρέη τους. Ἔτσι τοῦ ἔφεραν ἕναν χρεώστη, ὁ ὁποῖος ὄφειλε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Πολύ μεγάλο ποσό, γιά τήν ἐποχή μάλιστα ἐκείνη! Δέν εἶχε ὅμως τήν δύναμη ὁ χρεώστης νά τό πληρώσει, γι᾽ αὐτό καί ὁ βασιλιάς διέταξε νά πωληθεῖ αὐτός καί ἡ γυναίκα του καί τά παιδιά του καί ὅλα ὅσα εἶχε, γιά νά πληρωθεῖ τό χρέος. 

Ἔπεσε ὅμως στά γόνατα ὁ χρεώστης δοῦλος καί προσ­κυνοῦσε τόν βασιλιά καί τόν παρακαλοῦσε νά τοῦ δώσει παράταση καί αὐτός μέ τόν καιρό θά ἐξοφλήσει τό χρέος του. Ὁ βασιλιάς τότε φάνηκε πολύ σπλαγχνικός καί ἔδειξε συμπάθεια στόν χρεώστη δοῦλο καί τοῦ χάρισε ἐντελῶς τό μεγάλο χρέος. Ἀκοῦστε ὅμως τήν συνέχεια, ἀδελφοί μου. Ὁ δοῦλος αὐτός συνάντησε ἕναν ἄλλο δοῦλο, πού τοῦ ὄφειλε ἑκατό δηνάρια, δηλαδή, ἕνα πολύ - πολύ μικρό ποσό σχετικά μέ τό δικό του πρῶτο χρέος στόν βασιλιᾶ. Τόν σταμάτησε λοιπόν καί τοῦ ζητοῦσε μέ σκληρότητα νά τοῦ δώσει ὅ,τι τοῦ ὀφείλει. Ὁ δεύτερος χρεώστης δοῦλος ἔπεσε στά γόνατα τοῦ συνδούλου του καί τόν παρακαλοῦσε νά δείξει ὑπομονή καί θά τόν ξεχρεώσει. Ἀλλά ὁ πρῶτος δοῦλος, ἄν καί προηγουμένως εἶχε λάβει τήν μεγάλη χάρη ἀπό τόν βασιλιά, ὅμως αὐτός δέν φάνηκε καθόλου σπλαγχνικός στόν δικό του χρεώστη. Τόν πῆγε στόν δικαστή, τόν ἔριξε στήν φυλακή, μέχρις ὅτου ἐξαντλήσει τό χρέος του. Τήν σκληρή ὅμως αὐτή συμπεριφορά τοῦ ἀγνώμονα δούλου τήν ἀνέφεραν οἱ σύνδουλοι στόν βασιλιά. Καί ὁ βασιλιάς «θύμωσε» (στίχ. 34), τόν κάλεσε καί τοῦ μίλησε ἐλεγκτικά καί αὐστηρά καί τόν τιμώρησε γιά τήν ἀσπλαγχνία του. Τόν ἔριξε στήν φυλακή μέ τήν ἐντολή μάλιστα νά τόν βασανίζουν σάν φυλακισμένο, μέχρις ὅτου ἐξοφλήσει τό χρέος του.

Καταλαβαίνετε, ἀδελφοί χριστιανοί, ποιός εἶναι ὁ βασιλιάς τῆς παραβολῆς. Εἶναι ὁ Θεός μας, ὁ Ὁποῖος, γιά τήν πολλή Του ἀγάπη σέ μᾶς συγχωρεῖ τά ἁμαρτήματά μας, ὅποια καί ὅσα κι᾽ ἄν εἶναι αὐτά, ἄν βέβαια μετανοοῦμε. Αὐτό ὅμως δημιουργεῖ καί σέ μᾶς τήν ὑποχρέωση νά συγχωροῦμε τά ἁμαρτήματα τῶν ἀδελφῶν μας. Αὐτό εἶναι τό κύριο μήνυμα καί δίδαγμα τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Ἐξ ἄλλου αὐτό, τό νά συγχωροῦμε δηλαδή τά ἁμαρτήματα τῶν ἄλλων, τό λέμε στήν Κυριακή προσευχή μας, σάν προϋπόθεση γιά νά συγχωρηθοῦν καί τά δικά μας ἁμαρτήματα ἀπό τόν Θεό Πατέρα. «Καί ἄφες ἡμῖν – λἐγουμε – τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν».

2. Ἀλλά κάτι ἄλλο, ἀδελφοί, θέλω νά πῶ ἀπό τήν παραβολή τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Θέλω νά τονίσω κάποια μυστική ἀλήθεια ἀπό τό ἱερό κείμενο. Τήν πρώτη φορά, πού ὁ χρεώστης δοῦλος τῶν μυρίων ταλάντων ζήτησε ἀπό τόν βασιλιά μέ πολλή ταπείνωση νά τόν εὐσπλαγχνιστεῖ, ὁ βασιλιάς – δηλαδή ὁ Θεός μας – φάνηκε πολύ-πολύ εὐσπλαγχνικός καί τοῦ συγχώρησε τό χρέος. Τήν δεύτερη ὅμως φορά πού ὁ ἴδιος δοῦλος ἔδειξε ἀσπλαγχνία στόν σύνδουλό του, ἔκανε τόν βασιλιά – δηλαδή τόν Θεό μας – νά «θυμώσει», λέγει τό κείμενο, καί νά τοῦ φανεῖ πολύ αὐστηρός καί νά τόν τιμωρήσει σκληρά. Καί νά τί θέλω τώρα νά πῶ: Ὁ Θεός τήν πρώτη φορά μᾶς παρουσιάζεται μέ πολλή ἀγάπη καί εὐσπλαγχνία, ἀλλά τήν δεύτερη φορά μᾶς παρουσιάζεται μέ θυμό καί μέ ὀργή πρός τόν ἄσπλαγχνο δοῦλο του καί τόν τιμωρεῖ σκληρά μέ φυλακή – δηλαδή μέ κόλαση.

Τί λοιπόν; Τρέπεται καί μεταστρέφεται ὁ Θεός καί ἀπό ἀγάπη τήν μιά φορά, θυμώνει τήν ἄλλη φορά καί ὀργίζεται καί τιμωρεῖ; Ὄχι, ἀγαπητοί μου! Ὁ Θεός εἶναι ἄτρεπτος, ὁ Θεός εἶναι πάντοτε ἀγάπη. Ἀλλά ἡ ἀγαπητική Του Χάρη, πού εἶναι θεϊκή καί ἄκτιστη, γίνεται δεκτή ἀπό μᾶς ἀνάλογα μέ τήν δική μας ψυχική καθαρότητα. Ὅταν ἡ καρδιά μας ἔχει μίσος καί σκληρότητα πρός τόν ἄλλον, τότε δέν μπορεῖ νά ἔρθει καί νά κατοικήσει σ᾽ αὐτήν τήν φθονερή καρδιά ἡ θεϊκή ἀγάπη. Αὐτό ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τό λέμε ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἀποστρέφεται, ὅτι θυμώνει καί ὀργίζεται ἐναντίον μας. Ἔ, λοιπόν, ἡ Ἁγία Γραφή, γιά νά ἐκφράσει θεολογικές ἀλήθειες, μεταχειρίζεται τήν γλώσσα τῶν ἀνθρώπων. «Ἀνθρωπομορφισμός» λέγεται αὐτό. Ἔτσι στήν Ἁγία Γραφή, ἀλλά καί στά ἱερά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας μας συναντᾶμε ἐκφράσεις πού μιλᾶνε γιά θυμό καί γιά ὀργή τοῦ Θεοῦ. Ὁ ψαλμωδός λέγει: «Κύριε, μή τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδέ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με». Στήν Παράκληση τῆς Παναγίας Προυσιωτίσσης ὁ ὑμνωδός λέει στήν Παναγία: «Τήν ὀργήν τοῦ Υἱοῦ Σου καί τήν ἀγανάκτησιν, Παρθένε, πρόφθασον». Ἤ ἀκοῦμε στήν Θεία Λειτουργία τόν ἱερέα νά λέγει νά μᾶς σώσει ὁ Θεός «ἀπό πᾶσαν θλίψιν καί ὀργήν». Ὅταν λοιπόν, χριστιανοί, στά ἱερά μας κείμενα διαβάζετε ἤ ἀκοῦτε γιά θυμό καί ὀργή τοῦ Θεοῦ, θά τό ἐννοεῖτε αὐτό ὅτι ὁ Θεός μᾶς παίρνει τήν Χάρη Του. Καί δέν ὑπάρχει μεγαλύτερο καί χειρότερο κακό ἀπό αὐτό, τό νά μᾶς πάρει ὁ Θεός τήν Χάρη Του. Ἀλλά θέλω κάποια ἐξήγηση νά δώσω σ᾽ αὐτό πού εἶπα: Δέν μᾶς παίρνει ὁ Θεός τήν Χάρη Του, γιατί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ εἶναι σάν τόν ἥλιο, πού ἀνατέλλει γιά ὅλους. Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, μέ τά πονηρά μας ἔργα πού κάνουμε, ἐμεῖς οἱ ἴδιοι καταστήσαμε τόν ἑαυτό μας ἀνάξιο γιά τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Γιατί, κατά τήν πατερική διδασκαλία, δέν μπορεῖ τό θεϊκό νά συγκατοικήσει μέ τό ἁμαρτωλό! Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι κάναμε τόν ἑαυτό μας ἀνάξιο νά δεχτεῖ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, σάν κάποιον πού κλείνει τά παράθυρα τοῦ σπιτιοῦ του καί δέν μπαίνει σ᾽ αὐτό τό φῶς τοῦ ἡλίου.

3. Στήν Ἁγία Γραφή, ἀδελφοί χριστιανοί, ἀλλά καί στήν ἀνθρώπινη ζωή μας, ἐφαρμόζεται αὐτό τό δόγμα, αὐτή ἡ ἀλήθεια: ΑΜΑΡΤΙΑ – ΤΙΜΩΡΙΑ. ΜΕΤΑΝΟΙΑ – ΣΩΤΗΡΙΑ. Μάθετε ἀπ᾽ ἔξω τήν ἔκφραση αὐτή τῶν τεσσάρων λέξεων, γιατί εἶναι ἡ βάση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῆς Παλαιᾶς καί τῆς Καινῆς Διαθήκης. Πάνω σ᾽ αὐτό τό σχῆμα πλέκονται τά βιβλικά γεγονότα. Ἡ ἁμαρτία φέρει τήν τιμωρία. Ὄχι ὅτι ὁ Θεός τιμωρεῖ, ἀλλά ἀφοῦ ἐμεῖς μέ τά πονηρά μας ἔργα κάναμε πέρα τόν Θεό, τό ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ἀποστασίας μας εἶναι τό νά μᾶς ἔρθει μόνη της ἡ τιμωρία. Δέν μᾶς τιμωρεῖ ὁ Θεός, ἀλλά τά ἔργα πού κάνουμε, αὐτά τά ἁμαρτωλά μας ἔργα μᾶς τιμωροῦν. Καλά τό εἶπε ἀπό παλαιά ὁ προφήτης Ἰερεμίας: «Θά σέ παιδεύσει ἡ ἀποστασία σου καί θά σέ ἐλέγξει ἡ ἁμαρτία σου» (Ἰερ. 2,19). Δηλαδή, ὅπως τό ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ὁ καταγόμενος ἀπό ἐδῶ κοντά μας, ἀπό τήν Καλαμάτα, μέ τό ἑξῆς ἐντυπωσιακό παράδειγμα: Τά μικρά παιδά – ἔλεγε –ἔβρισκαν παλαιότερα στά χωράφια χειροβομβίδες καί τίς ἔπαιρναν στά χέρια τους καί τίς ἔπαιζαν, μή γνωρίζοντας ὅτι εἶναι ἐπικίνδυνες. Καί οἱ χειροβομβίδες ἐκρηγνύονταν καί σκότωναν τά παιδιά. Ἔτσι καί ἐμεῖς! Παίζουμε μέ τήν ἁμαρτία, χαιρόμαστε μ᾽ αὐτήν καί αὐτή ἡ ἁμαρτία τελικά εἶναι πού μᾶς καταστρέφει.

Ἀδελφοί μου, ἁμαρτήσαμε. Καί ἡ ἁμαρτία, εἴπαμε, φέρνει τήν τιμωρία. Ἀλλά ἡ μετάνοια φέρνει τήν σωτηρία. Μᾶς ἀπομένει λοιπόν ἡ μετάνοια, γιά νά σωθοῦμε ἀπό τά μεγάλα κακά, πού ἔρχονται ὡς ἀποτέλεσμα τῶν ἁμαρτιῶν μας. Μετάνοια, ἀδελφοί μου, μετάνοια! Νά τί σημαίνει μετάνοια: Νά πᾶμε νά ἐξομολογηθοῦμε τά ἁμαρτήματά μας· κάθε Κυριακή νά πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία, γιά νά λειτουργούμαστε καί νά παίρνουμε τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ· νά προσευχόμαστε καί ἰδιαίτερα νά προσευχόμαστε στήν Παναγία, γιατί ἔχει ἔχει ἕνα μυστικό γλυκασμό καί μιά ἰσχυρή δύναμη ἡ προσευχή στήν Παναγία· ὅλα τά σπίτια νά ἔχουν τό ἅγιο Εὐαγγέλιο καί νά διαβάζουμε ἀπ᾽ αὐτό ἕνα κομμάτι καθημερινά· καί ἀκόμη νά διαβάζουμε τούς βίους τῶν ἁγίων μας, γιά νά βλέπουμε πῶς ἔζησαν αὐτοί καί νά τούς μιμούμαστε ὅσο μᾶς εἶναι δυνατόν. Μετάνοια, χριστιανοί μου, μετάνοια! Αὐτό εἶναι πού θά σώσει τίς οἰκογένειές μας καί τήν μεγάλη μας οἰκογένεια, τήν ἀγαπημένη μας πατρίδα τήν Ἑλλάδα, ἀπό τίς καταστροφές πού μᾶς φέρει ἡ ἁμαρτία ὅλων μας, ἀρχόντων καί ἀρχομένων. Ναί, ἡ ἁμαρτία καί ἡ γενική ἀποστασία μας ἀπό τόν Θεό, αὐτή εἶναι ἡ αἰτία ὅλων τῶν κακῶν. Αὐτό εἶναι τό κήρυγμα τῶν Προφητῶν καί τῶν Ἀποστόλων. Καί δέν φορέσαμε ἐμεῖς τά μαῦρα καί δέν γενήκαμε ἱερεῖς γιά νά κηρύξουμε ἄλλο Εὐαγγέλιο καί ἄλλη θεολογία ἀπό αὐτή πού διδάσκει ἡ Ἁγία Γραφή. Καλύτερα νά πᾶμε νά πνιγοῦμε παρά νά ἀλλάξουμε, ἔστω καί στό παραμικρό, τήν θεολογία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων μας. – Μακάρι, χριστιανοί μου, μέ τήν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, μακάρινά στραφεῖ ἡ καρδιά μας μέ θερμό πόθο καί μέ δυνατή ἀγάπη στόν Θεό μας καί νά νοιαζόμαστε καί νά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καί γιά τήν ἀπόλαυση τῆς Βασιλεία τῶν οὐρανῶν,  τοῦ γλυκυτάτου Παραδείσου, ΑΜΗΝ.

Καλή Παναγιά!

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

http://aktines.blogspot.com

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ

Άνασσαν Μαρίαν την του παντός, την ελευθερούσα από πάσης ημάς οργής και προς βασιλείαν την άνω οδηγούσαν, την μόνην Θεοτόκον ύμνοις τιμήσωμεν.

Χάριτί Σου θεία, Μήτερ Σεπτή, όντως ωραιώθη η Εικών Σου η θαυμαστή και της δωρεάς Σου παρέχει τας ιάσεις τοις ταύτη προσκυνούσιν και μεγαλύνουσιν.

Πάντας τοις εν θλίψεσιν και κακοίς, εν στενοχωρίαις, εν κινδύνοις και φυλακαίς, Κόρη Παναγία, τη Ση επιστασία, ως Μήτηρ του ελέους σπεύσον διάσωσον.

Νυν της Θεοτόκου τη θαυμαστή και σεπτή Εικόνι καταφύγωμεν οι πιστοί, ίνα λυτρωθώμεν παγίδων και κινδύνων και θείας πληρωθώμεν αγαλλιάσεως.

Και ημάς, Σους δούλους τους ταπεινούς προστρέχοντας, Μήτερ, τω ναώ Σου τω ιερώ πάσης επηρείας εχθρού του ολεθρίου, τη Ση επιστασία σώζε και φύλαττε.

Χαίρε των Αγγέλων η χαρμονή, των εν δυστυχίαις η ταχεία καταφυγή, χαίρε των πιστών Σου η σκέπη και προστάτης, και πάντων εν κινδύνοις, Μήτερ Πανάχραντε.

http://agiostherapon.blogspot.com

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ «ΓΟΝΕΑ 1» ΚΑΙ ΤΟΥ «ΓΟΝΕΑ 2» ΣΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Ρώμη, 10 Αυγούστου-RIA Novosti. Ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών και αναπληρωτής πρωθυπουργός Ματέο Salvini, διέταξε την επιστροφή στα  επίσημα ερωτηματολόγια του  Υπουργείου στον παραδοσιακό τύπο του “Πατέρα” και της  "Μητέρας" αντί αυτών που τα αντικατέστησαν πρόσφατα  “γονέας  1” και  “γονέας 2”.

Ο επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών είπε γι ' αυτό σε μια συνέντευξη στην ιταλική Καθολική διαδικτυακή έκδοση  La Nuova Bussola Quotidiana.

"Την περασμένη εβδομάδα μου ανέφεραν ότι στα ερωτηματολόγια που διατίθενται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, τα  οποία πρέπει να ολοκληρωθούν  για να αποκτήσουν  μια ηλεκτρονική ταυτότητα, υπήρχε το " γονέας 1 "και" γονέας 2 ". Εγώ αμέσως  έδωσα εντολή να επαναφέρουν  τους ορισμούς της "Μητέρας" και του  "Πατέρα". Αυτό είναι ένα μικρό βήμα, ένα μικρό μήνυμα, αλλά θα κάνω τα πάντα στη δύναμη του Υπουργού Εσωτερικών και αυτό που προβλέπεται από το Σύνταγμα "-είπε ο Salvini.

Ο Υπουργός τόνισε ότι θα χρησιμοποιήσει όλες τις εξουσίες του για την προστασία της "φυσικής οικογένειας που βασίζεται στην Ένωση μεταξύ άνδρα και γυναίκας".

Οι ορισμοί «γονέας 1» και «γονέας 2» εμφανίστηκαν στα Ιταλικά επίσημα έγγραφα αφότου καταχωρίθηκαν τα παιδιά των ομοφυλοφιλικών ζευγαριών στα  Απέννινα.

Τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, η  δήμαρχος του Τορίνο, Κιάρα Appendino, ενέγραψε  επίσημα ένα παιδί του οποίου οι γονείς ήταν  δύο μητέρες σύμφωνα με τα  έγγραφα. Η υπόθεση αυτή ήταν η πρώτη στην ιστορία της Ιταλίας, στο παρελθόν οι τοπικές αρχές κατέγραφαν  τα υιοθετημένα  ή βιολογικά παιδιά των ομοφυλόφιλων ζευγαριών μόνο με απόφαση του Δικαστηρίου.

Επιπλέον, στην δημοτική υπηρεσία του Τορίνο, ταυτόχρονα, καταγράφηκαν στον πληθυσμό άλλα τρία παιδιά που γεννήθηκαν στο εξωτερικό. Ήταν δύο δίδυμα, των οποίων οι γονείς ήταν δύο άντρες, και ένα παιδί που εμφανίστηκε σε ένα ζευγάρι λεσβιών.

Τον Ιούλιο του 2014, το δικαστήριο ανηλίκων της Ρώμης για πρώτη φορά στην ιστορία της Ιταλίας επέτρεψε σε έναν από τους συζύγους στο γάμο δύο λεσβιών να υιοθετήσουν τη βιολογική κόρη του άλλου εταίρου. Έγραψαν το γάμο τους έξω από τη χώρα και πήραν  μαζί τους το  κορίτσι πέντε ετών.

Στην Ιταλία, σε αντίθεση με πολλές χώρες της ΕΕ, οι γάμοι του ιδίου φύλου δεν επιτρέπονται από το νόμο. Τον Ιούλιο του 2015, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποφάνθηκε ότι οι Ιταλικές αρχές πρέπει να αναγνωρίζουν τους γάμους μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου. Το έγγραφο σημειώνει ότι η αστική Ένωση θα ήταν ο «καταλληλότερος» τρόπος να αναγνωριστεί η σχέση των ομοφυλοφιλικών ζευγαριών. Τον Ιανουάριο του 2017, το ιταλικό Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αναγνώρισε πρώτα τη νομιμότητα του γάμου του ιδίου φύλου, που συνήφθη επισήμως από τους Ιταλούς στο εξωτερικό.

https://ria.ru/world/20180810/1526328180.html?referrer_block=index_main_4 από tokoutsavaki

http://aktines.blogspot.com

ΠΕΘ: Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΠΑ

Αθήνα, 30 Ιουλίου 2018
Αριθμ. Πρωτ. 87
Δελτίο Τύπου

Ο διάλογος Εκκλησίας - Πολιτείας

για το μάθημα των Θρησκευτικών και τα ΕΣΠΑ

Μια ολόκληρη κοινωνία δονήθηκε από τη σύγκρουση της Εκκλησίας με την Πολιτεία για το μάθημα των Θρησκευτικών το 2016.

O ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος χαρακτήρισε τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα "απαράδεκτα και επικίνδυνα" και απευθύνθηκε με πολύ σημαντικό και σχετικό μήνυμά του προς τα Πολιτικά Κόμματα. Ένας Υπουργός απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά του και όλοι περιμέναμε να δούμε τα αποτελέσματα του περίφημου διαλόγου που ξεκίνησε μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για το μάθημα των Θρησκευτικών, προκειμένου να βρεθεί μια λύση σε ένα πρόβλημα που, τελικά, έβλαπτε το ίδιο το μάθημα.

Και, ενώ ο διάλογος μεταξύ της Εκκλησίας και της Πολιτείας (Υπουργείο Παιδείας - ΙΕΠ) βρίσκονταν σε εξέλιξη, μέλος της Επιτροπής Διαλόγου, από την πλευρά της Εκκλησίας και συγκεκριμένα ο κ. Κωνσταντίνος Κορναράκης Αναπληρωτής Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ, ανέλαβε με ανάθεση από το ΙΕΠ (06-04-2017, Αριθ. Πρωτ.: 2664/27-04-2017), την αναμόρφωση της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (Αναλυτικά Προγράμματα, βιβλία, επιμορφώσεις κ.λπ.). Οι νομικές συνέπειες της  εκτελέσεως των καθηκόντων του κ. Κορναράκη έχουν, ήδη, επισημανθεί σε προηγούμενες αναφορές της ΠΕΘ (συγγενικά πρόσωπα στην Επιτροπή, συγγενικά πρόσωπα στους επιλεγέντες κ.λπ. κ.λπ.). Το μείζον ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι μόνον ηθικό.

Καίριο ερώτημα αποτελεί αν την ώρα που διαλέγονταν ο κ. Κορναράκης με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), υπερασπιζόμενος τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, έκανε συγχρόνως συμφωνίες για τα έργα που θα του ανατεθούν;  Και πώς θα αποφύγει αυτός ή άλλα μέλη της Επιτροπής την δημιουργία υπόνοιας ότι η διάθεση να "βρούμε μια λύση" είχε την έμπρακτη ευγνωμοσύνη και αναγνώριση από την πλευρά της Πολιτείας;  Πώς διασφαλίζεται η εγκυρότητα της Επιτροπής διαλόγου, όταν ενεργούμενου του σχετικού διαλόγου ανατίθενται έργα επ΄ αμοιβή σε μέλη που εμπλέκονται στον διάλογο αυτό;

Όλα αυτά βάζουν σε σκέψεις την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων για το τι τελικά ισχύει αλλά και ποίου είδους μεθοδεύσεις υπήρξαν ή και υπάρχουν, όταν το ΙΕΠ ανακοίνωνε "ομόφωνη συμφωνία" της Επιτροπής της Εκκλησίας (επήλθε τελικά συμφωνία;;;)  με μικρές και επουσιώδεις διορθώσεις των  "απαράδεκτων και επικίνδυνων" Προγραμμάτων.

Σεβόμενοι την τιμή και την υπόληψη του κ. Κορναράκη και χωρίς καμμία πρόθεση να την προσβάλουμε, είμεθα υποχρεωμένοι δια λόγους τάξεως να επισημάνουμε τα ανωτέρω και να ζητήσουμε όπως αιτιολογηθούν.

Το ΔΣ της ΠΕΘ

http://thriskeftika.blogspot.com

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΑΜΑΣΤΑΣ

Χαίρει τῆς Δαμάστας θεία Μονή, ἔχουσα ἐν κόλποις, τὴν Εἰκόνα σου τὴν σεπτήν, θαύματα τελοῦσαν, καὶ βρύουσαν ἰάσεις, Παρθένε Θεοτόκε, ψυχής και σώματος.

Ηκε παραδόξως πάλαι ἡμῖν, ἡ σεπτή Εἰκών σου, ἐπινεύσει σου θαυμαστῇ, καὶ παρέχει πᾶσι, τῆς σῆς κηδεμονίας, τὰς θείας χορηγίας, Παρθένε Ἄχραντε.

Σκέπε ἀπὸ πάσης ἐπιβουλῆς, καὶ σκανδάλων Κόρη, τὴν σεπτήν σου ταύτην Μονήν, την ἀνακειμένην, τῇ σῇ ἐπιστασίᾳ, καὶ πίστει καυχωμένην, ἐν τῇ Εἰκόνι σου.

Ἱδε τοὺς προστρέχοντας εὐλαβῶς, ταύτῃ τῇ Μονῇ σου, καὶ ἑστῶτας πίστει θερμῇ, τῇ χαριτοβρύτῳ, Εἰκόνι σου Παρθένε, καὶ πλήρου τὰς αἰτήσεις, πάντων δεόμεθα.

Πᾶσα ἡ Φθιῶτις μετὰ σπουδῆς, σπεύδει Θεομῆτορ, τῆς Δαμάστας ἐν τῇ Μονῇ, καὶ τὴν σὴν Εἰκόνα, πιστῶς ἀσπαζομένη, πληροῦται οὐρανίου, ἀγαλλιάσεως.

Ρύου νοσημάτων παντοδαπῶν, καὶ ποικίλων Κόρη, συμπτωμάτων ὀδυνηρῶν, τοὺς πιστῶς τιμῶντας, τὴν θείαν σου Εἰκόνα, πταισμάτων αἰτουμένη, ἡμῖν συγχώρησιν.

http://agiostherapon.blogspot.com

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΗΣ

Της Ελλάδος απάσης Συ προΐστασαι πρόμαχος, και τερατουργός εξαισίων τη εκ Προύσης Εικόνι σου, Πανάχραντε Παρθένε Μαριάμ, και γαρ φωτίζεις εν τάχει τους τυφλούς, δεινούς τε απελαύνεις δαίμονας, και παραλύτους δε συσφίγγεις Αγαθή˙ κρημνών τε σώζεις και πάσης βλάβης τους σοι προστρέχοντας˙ δόξα τω σω ασπόρω τοκετώ, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια Σου τοιαύτα τέρατα.

Δεύτε την Εικόνα την Ιεράν, της Προυσιωτίσσης, ασπασώμεθα ευλαβώς, βρύουσαν παντοίων, νόσων και πάσης βλάβης, ρώσιν δαψιλεστάτην, και χάριν άφθονον.

Σφαίρας ουρανίους φωταγωγείς, αχράντω οικήσει, την υδρόγειον δε βολαίς, αρρήτων θαυμάτων, αυγάζεις όθεν πίστει πάντες σε προσκυνούμεν, ώ Προυσιώτισσα.

Τυφλοίς την ανάβλεψιν και κωφοίς, την ευηκοϊαν, και αλάλοις λύσιν γλωσσών, νέμεις Θεοτόκε, πιστώς σου δεομένοις, βαβαί σων θαυμασίων, Κόρη μητράνανδρε.

Ύδωρ ανέπήγασας θαυμαστώς, εκ πέτρας ανίκμου, Θεοτόκε τη ση Μονή, εξ ου οι πιόντες, ηδύτητος πληρούνται, Χριστόν υμνολογούντες, και σε δοξάζοντες.

http://agiostherapon.blogspot.com

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑΣ

Δεῦτε Παντανάσσης τὴν ἱεράν, Εἰκόνα ἐν πίστει, ἀσπασώμεθα ἀδελφοί˙ βρύει γὰρ θαυμάτων, τὰ ῥεῖθρα ἀενάως, παθῶν τὰς βορβορώδεις, πηγὰς ξηραίνουσα.

Χαίροις Παντευλόγητε Μαριάμ, Παντάνασσα Κόρη, ἡ τῆς κτίσεως βασιλίς, ἡ τὸν Βασιλέα, Χριστὸν φρικτῶς τεκοῦσα, τὸν σώσαντα κατάρας, γένος τὸ βρότειον.

Δέσποινα Μαρία Μῆτερ Θεοῦ, Παντάνασσα Κόρη, τὸν Υἱόν σου ὑπὲρ ἡμῶν, θερμῶς ἐκδυσώπει, ἵνα τοῦ Παραδείσου, τοῦ γλυκυτάτου κάλλους, καταπολαύσωμεν.

Γόνατα καρδίας ὦ ἀδελφοί, καὶ σώματος ἅμα, ὑποκλίνωμεν εὐλαβῶς, τῇ σεπτῇ Εἰκόνι, Μητρὸς τῆς Παντανάσσης, αὐτῇ ἀναβοῶντες· Σῷζε τοὺς δούλους σου.

Δέξαι παρακλήσεις ὡς ἀγαθή, Παντάνασσα Κόρη, τῶν ἀθλίων σου ἱκετῶν, αὐτοὺς ἐκ κινδύνων, δεινῶν ἐξαιρουμένη, καὶ πειρασμῶν καὶ νόσων, τῇ προμηθείᾳ σου.

Χαίροις Παναγία Μῆτερ Θεοῦ, Παντάνασσα Μῆτερ, τῶν ἀνθρώπων καταφυγή· χαίροις ἡ προστάτις, τῶν ἐπικαλουμένων, τὴν μητρικήν σου χάριν, ἐν περιστάσεσι.

Ταύτην σου τὴν ποίμνην Μῆτερ Θεοῦ, ἴθυνον τῇ ῥάβδῳ, τῆς θερμῆς σου ἐπισκοπῆς, πρὸς τὰς σωτηρίους, νομὰς τῆς εὐσεβείας· εἰς σὲ γὰρ τὴν ἐλπίδα, ἔχει Παντάνασσα.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.

http://agiostherapon.blogspot.com

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ- ΒΟΗΘΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!