ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ: Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης,

Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Η χριστιανική θέση για την Καύση των Νεκρών

Η καύση των νεκρών από την άποψη της χριστιανικής ανθρωπολογίας και ηθικής.

Η ταφή των νεκρών, δεν αποτελεί δογματικό θέμα με την έννοια κάποιου δογματικού όρου. Η ανάσταση των νεκρών, στην οποία πιστεύει η Εκκλησία, δεν θα εξαρτηθεί από την ταφή ή την καύση τους. Αλλά και από την άλλη πλευ­ρά, η ταφή των νεκρών δεν είναι άσχετη με τη δογματική πίστη της Εκκλησίας. Η προτίμη­ση της ταφής και η απόρριψη της καύσεως των νεκρών συνδέονται στενά με την πίστη της Εκκλησίας για τον άνθρωπο και το σκο­πό της υπάρξεώς του.

Η Εκκλησία δεν αποστρέφεται το σώμα, αλλά το τιμά. Ο άνθρωπος εικονίζει τον Θεό όχι μόνο ως ψυχή, αλλά και ως σώμα. Εικόνα Θεού είναι το συναμφότερον, ψυχή και σώμα. Και ο σκοπός του ανθρώπου ως προσώπου που εικονίζει τον Θεό είναι να χωρέσει μέσα του τον εικονιζόμενο, δηλαδή τον ίδιο τον Θεό. Όλα τα άλλα υποτάσσονται και εντάσσονται στον σκοπό αυτό. Αν και η καύση του σώματος συνέβαινε να υπηρετεί τον σκοπό αυτό, μπορούσε να γίνει όχι μόνο αποδεκτή, αλλά και επιθυμητή.

Οι χριστιανοί που καταδικάζονταν στον διά πυράς θάνατο δεν τον απέφευγαν, αλλά τον υπέμεναν προσβλέποντας στην τελι­κή ένωσή τους με τον Χριστό. Χαρακτηριστι­κή είναι η ευχή που διατυπώνει ο άγιος Ιγνά­τιος ο Θεοφόρος για τον εαυτό του: «Πυρ και σταυρός, θηρίων τε συστάσεις, ανατομαί, διαιρέσεις, σκορπισμοί οστέων, συγκοπή μελών, αλεσμοί όλου του σώματος… επ’ εμέ ερχέσθωσαν, μόνον ίνα Ιησού Χριστού επιτύχω». Ο πόθος αυτός για πλήρη αφανισμό δεν οφείλεται σε εχθρότητα προς το σώμα ή την ύλη, αλλά στην αγάπη τους προς τον Χριστό. Είναι ο πόθος για τη φανέρωση της οντολογικής αλήθειας της εικόνας.

Εχθρότητα προς το σώμα παρατη­ρείται στις ανατολικές θρησκείες και την ειδωλολατρία. Η Εκκλησία δεν βλέπει το σώμα εχθρικά ούτε το θεωρεί ως «σήμα», δη­λαδή ως τάφο, όπως το θεωρούσε ο Πλάτων, για να θέλει να το αφανίσει. Το ανθρώπινο σώμα είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Είναι η ζωντανή Εκκλησία, μέσα στην οποία κα­λείται να λατρεύσει ο άνθρωπος τον Θεό. Και όποιοι λατρεύουν αληθινά τον Θεό, θεμελιώ­νουν με τα λείψανά τους τις κτιστές Εκκλησί­ες, που στεγάζουν τους ζωντανούς. Γι’ αυτό η Εκκλησία τιμά τα λείψανα των αγίων και τα διατηρεί ως πολύτιμους θησαυρούς.

Για την Εκκλησία η ανθρώπινη φύση είναι τόσο ιερή και συγγενής προς τον Θεό, ώστε να μπορέσει να ενωθεί με αυτόν σε μια αδιαίρετη υπόσταση. Έτσι στην υπόσταση του Χριστού το ανθρώπινο σώμα ενώνεται αδιαίρετα και ασύγχυτα με την Θεότητά του, ενώ στις ανθρώπινες υποστάσεις το σώμα δέ­χεται την άκτιστη θεία χάρη και μετέχει στη θεία ζωή. Γι’ αυτό ο Χριστιανός δεν αποστρέφεται το σώμα του, ούτε θέλει να το αποβάλει ως εχθρικό, αλλά επιθυμεί την εν Χριστώ ανα­καίνιση και αφθαρτοποίησή του.

Όποιος βλέπει το νεκρό σώμα ως λεί­ψανο, ως σεβαστό δηλαδή κατάλοιπο της ανθρώπινης υπάρξεως, θέλει να το τιμήσει. Και στην περίπτωση αυτή η ταφή ή στη συνέ­χεια η διατήρηση των οστών είναι ιερή. Άλλω­στε γνωρίζουμε σήμερα ότι και τα ξερά οστά διατηρούν ζωντανή τη βιολογική ταυτότητα του νεκρού, αλλά όχι και η στάχτη. Όποιος όμως βλέπει το νεκρό ανθρώπινο σώμα ως μακάβριο πτώμα είναι φυσικό να το αποστρέφεται και να θέλει να το εξαφανίσει. Δεν δια­κρίνει σύμβολα, αλλά φυσικά αντικείμενα με χρηστική ή και χρηματιστική αξία. Λησμονεί την καρδιά και σκέφτεται λογικά. Με την προβληματική μάλιστα των μεγάλων αστικών κέντρων θεωρεί λογικότερη και πρακτικότε­ρη την καύση των νεκρών. Το μόνο λογικό κενό που παραμένει εδώ, είναι γιατί να υπάρ­χει μια άσκοπη καύση, χωρίς ταυτόχρονη χρήση του υλικού που μπορεί να προκύψει από το νεκρό σώμα.

Σε ολόκληρη την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης και της αδιαίρετης Χριστιανοσύνης η καύση των νεκρών αντιμετωπίζεται ως ειδωλολατρική συνήθεια και θεωρείται ως αποκρουστική πράξη. Ειδικότερα, ο διά πυράς θάνατος συνδέεται στην Παλαιά Διαθήκη με ειδεχθή εγκλήματα. Η Καινή Διαθήκη θε­ωρεί αυτονόητη την ταφή των νεκρών, ενώ στην ιστορία της Εκκλησίας μόνο διώκτες της κατέφυγαν στην αποτέφρωση των σωμάτων των Χριστιανών, για να εξαφανί­σουν τη μνήμη τους και να πλήξουν την ελπίδα της αναστάσεώς τους. Κατά τους νεώτερους, τέλος, χρόνους η καύση των νεκρών εφαρμό­σθηκε και ως κάποια μορφή εξαγνισμού του κόσμου από την παρουσία τους.

Η θέληση για την εξαφάνιση ή τη δια­τήρηση του νεκρού σώματος στον τάφο συν­δέεται άμεσα με την τοποθέτηση του ανθρώπου απέναντι στον θάνατο. Όταν κάποιος επιθυμεί να λησμονήσει τον θάνατο, είναι φυσικό να θέλει να εξαφανίσει καθετί που συνδέεται με αυτόν ή τον υπενθυμίζει. Και σ’ αυτό θωρακίζεται από τα σχετικά συστή­ματα της κοινωνίας μας. Όλα βοηθούν στην αποσιώπηση του θανάτου. Μέσα στο κλίμα αυτό είναι φυσικό να επιδιώκεται και η εξα­φάνιση του νεκρού ανθρωπίνου σώματος. Η ταφή στο μνήμα διατηρεί τη μνήμη· τη μνήμη του νεκρού, αλλά και του θανάτου. Και για να διατηρεί κάποιος τη μνήμη αυτή, χωρίς να βασανίζεται, χρειάζεται να πιστεύει στη νίκη εναντίον του θανάτου.

Ο Χριστιανός πιστεύει στη νίκη αυτή και περιμένει την ανάσταση: «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών». Περιμένει την ανάσταση που αφορά ολόκληρη τη σωματοψυχική του υπόσταση. Περιμένει την ανάσταση του και­νούργιου ανθρώπου μέσα από το σώμα που φθείρεται, όπως περιμένει και το καινούρ­γιο σιτάρι μέσα από τον σπόρο που σαπίζει στη γη. Όταν υπάρχει η πίστη ή η προσδοκία αυτή, τότε και η στάση απέναντι στον θάνα­το και το νεκρό σώμα γίνεται ανάλογη. Και η στάση αυτή εμπνέει το ήθος που καλλιεργή­θηκε επί αιώνες στον τόπο αυτόν, ενώ η καύ­ση εισάγει νέο ήθος.

Η καύση των νεκρών δεν προσβάλ­λει, άμεσα το δόγ­μα της αναστάσεως. Προσβάλλει όμως το αίσθημα και το ήθος που καλλιεργεί το δόγμα αυτό. Παρα­μορφώνει την προο­πτική και την προσ­δοκία της Εκκλησίας για τον άνθρωπο. Έτσι θίγεται και το δόγμα, μια που αυτό είναι οργανικά ενωμένο με το ήθος και τη ζωή της Εκκλησίας. Στον τόπο αυτόν, όπου δεν ήταν άγνωστη η καύση των νεκρών, καθιερώθηκε με τη χριστιανική διδασκαλία και διατηρήθηκε στη συνέχεια ως αυτονόητη η ταφή των νεκρών. Μια πράξη συμβολική, που παραλληλίζεται μάλιστα ήδη από τον Απόστολο Παύλο με τη σπορά του κόκκου του σιταριού και συνδέεται με την προσδοκία της καινούργιας ζωής. Όταν σβήνει η προσ­δοκία αυτή, χάνει και η ταφή τη συμβολική διάστασή της.

(απόσπασμα)

(Πηγή: Περιοδικό Παράκληση, Ι.Μ.Λεμεσού, τ. 71)

https://www.pemptousia.gr

ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ: Ο ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Καθώς προσεύχεσαι, προσπάθησε να κρατάς το νου και την προσοχή σου μέσα στην καρδιά, πουθενά αλλού. Το ότι ο νους, ύστερ’ από λίγη ώρα προσευχής, φεύγει από την καρδιά, χάνει τη μνήμη του Θεού και μετεωρίζεται, δηλαδή περιπλανιέται και ρεμβάζει, φανερώνει αδυναμία αυτοσυγκεντρώσεως και υποσυνεί­δητη αδιαφορία για την προσευχή. Η ψυχή κατά βά­θος δεν εκτιμά την αξία της προσευχής και δεν την αισθάνεται τόσο ως ανάγκη όσο ως καθήκον. Βιάζε­ται, λοιπόν, ν’ απαλλαγεί απ’ αυτήν το συντομότερο, κάνοντας την όπως-όπως.

Να προσεύχεσαι με φόβο Θεού, επικεντρώνοντας την προσοχή σου στις έννοιες των λέξεων. Η ευχή του Ιησού και άλλες σύντομες προσευχές γεννούν στην καρδιά αισθήματα θεία, με τα οποία δεσμεύεται η προ­σοχή, παραμένοντας στη μνήμη του Κυρίου.

Να θυμάσαι, πάντως, ότι στην τελείωση και τη σωτηρία δεν φτάνει κανείς μόνο με την προσευχή, αλλά και με την παράλληλη καλλιέργεια όλων των αρετών. Όσο προοδεύουμε στην πνευματική ζωή, όσο δηλαδή μειώνονται τα πάθη μας και αυξάνονται οι αρετές μας, τόσο προοδεύουμε και στην προσευχή. Οι βασικότερες αρετές είναι: ο φόβος του Θεού, η αγνεία, η ταπείνω­ση, η μετάνοια, η υπομονή, η αγάπη. Όταν αυτές εμφανιστούν, ακολουθούν όλες οι άλλες και μαζί τους η προσευχή.

«Να φροντίσω περισσότερο για τη συνεπή εκτέλεση του καθημερινού προσευχητικού μου κανόνα ή για την προσοχή στην προσευχή;».
Η προσευχή δίχως προσοχή δεν είναι προσευχή. Γι’ αυτήν, επομένως, πρέπει να φροντίζεις περισσότε­ρο. Συνάμα, όμως, να είσαι συνεπής και στην εκτέλεση του καθημερινού σου κανόνα. Να συμμετέχεις, επίσης, και στη λατρεία της Εκκλησίας μας. Να πηγαίνεις στο ναό συχνά, σε κάθε ακολουθία, αν τούτο είναι δυνατό, και να συμπροσεύχεσαι ευλαβικά με τους άλλους πι­στούς.

Διάβασε στη «Φιλοκαλία» το απόσπασμα από το βίο του οσίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη, που έλαβε από την Υπεραγία Θεοτόκο το χάρισμα της αδιάλει­πτης προσευχής. Μιμήσου την πίστη και την αρετή του, για να γίνεις κι εσύ άξιος αυτής της μεγάλης δω­ρεάς. Δίχως αγώνα, τίποτα δεν θα κατορθώσεις.

Εθισμός στην προσευχή.
Έχετε τη συναίσθηση και βασανίζεστε από το λο­γισμό πως η συμμετοχή σας στη λατρευτική σύναξη ήταν όχι καλή, όχι ουσιαστική. Ο νους σας τριγύριζε έδω κι εκεί και την καρδιά σας αναστάτωναν άπρεπα αισθήματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις να μετανοείτε αμέ­σως, να καταδικάζετε τον εαυτό σας και να βάζετε αρχή διορθώσεως. Άλλωστε, το τέλος της ακολου­θίας δεν είναι τέλος και της προσευχής. Να εθίσετε, λοιπόν, το νου και την καρδιά σας σε διαρκή κατά­σταση προσευχής. Αυτό μπορεί να συντελεστεί με την αδιάλειπτη ευλαβική μνήμη του Θεού και με την πα­ράδοση του εαυτού σας στο θέλημά Του. Έτσι, όταν θ’ αφήνετε την ακολουθία, δεν θ’ αφήνετε την προ­σευχή. Μόνο θ’ αλλάζετε μια μορφή προσευχής με άλλη.

Να προσεύχεστε χρησιμοποιώντας τα λειτουργικά βιβλία, αλλά ν’ αρχίσετε σιγά-σιγά ν’ απευθύνετε και τα δικά σας λόγια στον Κύριο, λόγια που θ’ ανταποκρίνονται τόσο στις ψυχικές όσο και στις σωματικές ανάγκες σας.

Καμιά φορά η ψυχή μας επιθυμεί να στραφεί στον Κύριο χωρίς συγκεκριμένη ανάγκη. Η επιθυμία αυτή οφείλεται απλά σε μια, ας την πω έτσι, δίψα του Θεού. Σ’ όποιο βαθμό και μ’ όποια μορφή κι αν εμφανιστεί μέσα σας, δεν πρέπει να την αφήνετε ανικανοποίητη. Την ίδια κιόλας ώρα ν’ αφοσιώνεστε στην προσευχή, όπου κι αν είστε, στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο.

Όσο πιο εγκάρδια ανταποκρίνεστε στο θείο τούτο κάλεσμα, όσο πιο θερμά ικανοποιείτε τον άγιο τούτο πό­θο, τόσο πιο συχνά θα εμφανίζεται, τόσο πιο πολύ θα διαρκεί, τόσο πιο βαθιά θα ριζώνει.

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, “Χειραγωγία στην πνευματική ζωή”, Ι. Μ. Παρακλήτου, Έκδ. ε΄, σ. 49-52).

https://alopsis.gr

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΟΤΑΝ ΕΧΕΤΕ ΧΡΟΝΟ ΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΗΣΥΧΙΑ, ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΛΕΤΕ ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ!

Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστής: Ὅταν ἔχετε χρόνο εἰς τὸ σπίτι σας καὶ τὴν ἀπαιτουμένη ἡσυχία ἀρχίσετε νὰ λέγετε μὲ κατάνυξι τὰ λόγια τῆς εὐχῆς. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με. Καθὼς περνάει ὁ χρόνος ἡ προφορικὴ αὐτὴ εὐχή, ἑλκύει τὸν νοῦν πρὸς τὰ ἔσω καὶ συγχρόνως δημιουργεῖται εἰς τὴν ψυχὴν ἕνα ἄλλο κλίμα. Αἰσθάνεται ἡ ψυχὴ χαρά, εἰρήνη, γλυκύτητα εἰς τὸ στόμα. Δὲν θέλει καθόλου νὰ διακόπτῃ τὴν εὐχήν. Καὶ ὅταν ἐκ τῶν πραγμάτων ἀναγκάζεται νὰ διακόψῃ τὴν εὐχήν, τὸ αἰσθάνεται αὐτὸ ἡ ψυχὴ μέσα της ὡσὰν μιὰ ἔλλειψι.
Ὅταν ἡ οἰκοκυρὰ ἐργάζεται μέσα εἰς τὸ σπίτι της καὶ μαγειρεύει ἢ πλένει ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο κάνει, ἂς λέγη ταυτοχρόνως καὶ τὴν εὐχὴν ἐκφώνως. Θὰ φύγουν ὅλοι οἱ λογισμοὶ καὶ τὸ σπίτι της θὰ γίνῃ ἕνας αἰσθητὸς παράδεισος. Ὅλα τότε θὰ εἶναι ὄμορφα καὶ γαλήνια εἰς τὸ σπίτι της καὶ τὰ λόγια τῆς εὐχῆς, ὡσὰν ἕνα ἱερὸ ἄσμα, θὰ διαποτίζουν τὴν ψυχήν της καὶ ὅταν θὰ ἔλθουν τὰ παιδιά της ἀπὸ τὸ σχολεῖον καὶ ὁ ἄνδρας της ἀπὸ τὴν ἐργασίαν, θὰ τοὺς ὑποδεχθῆ μὲ τὴν θερμότητα τῆς εὐχόμενης καρδίας της καὶ θὰ τοὺς ἀφαίρεση τὸν κόπον καὶ τὸ ἄγχος.

ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΕΠΛΑΣΕΣ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΠΛΑΣΕ ΕΣΕΝΑ!

Κάποτε ρώτησα ένα πουλί, ένα λουλούδι κι έναν άνθρωπο τι είναι αγάπη...
Το πουλί κελάιδησε ....
Το λουλούδι άνθισε....
Και ο άνθρωπος δάκρυσε.... γιατί αγάπησε...

Ότι καλό βλέπετε σε μένα είναι του Θεού.

Ότι κακό είναι δικό μου.

Μη πιστεύεις στο Θεό που εσύ έπλασες, αλλά στο Θεό που έπλασε εσένα!!!

Να θυμάσαι πάντοτε ότι και ο Υιός του Θεού με όλους τους φίλους Του ,μπήκε στη βασιλεία Του μέσα από αγκάθια και σταυρούς.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΤΗ ΧΑΡΗ ΣΟΥ!

Παναγία μου, προσκυνώ τη Χάρη σου!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

«Μου αναπτέρωσες πολύ το κουράγιο και μ’ έκανες να σκιρτώ από χαρά γιατί, αφού μου ανήγγειλες τα δυσάρεστα, πρόσθεσες τη φράση, που πρέπει να λέμε σε όλα όσα συμβαίνουν, λέγοντας: Δόξα λοιπόν τω Θεώ για όλα (Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν). Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που την λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης. Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης. Μην παύσεις να την λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό. Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη. Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά. Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…»

[Απ’ την 193 Επιστολή του]

Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΓΙΔΕΨΕΙ) ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Προσοχή! Ο Διάβολος (για να σε παγιδέψει) άλλαξε την σειρά των πραγμάτων και έδωσε την ντροπή στην μετάνοια και την παρρησία στην αμαρτία.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ: ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΡΘΩΝΕΙΣ ΕΣΥ ΤΑ ΑΠΟΔΙΔΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ!

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Βλέποντας ο Θεός ότι αυτά που κατορθώνεις εσύ με τη δύναμη τα αποδίδεις στον Θεό, και Αυτός με τη σειρά Του σου χαρίζει τα δικά Του, τα πνευματικά, τα θεία.

ΟΣΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΜΟΙΟΙ ΜΕ ΕΜΑΣ!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Οι Άγιοι ήταν άνθρωποι όμοιοι με εμάς. Πολλοί από αυτούς είχαν μεγάλες αμαρτίες, αλλά με τη μετάνοια πέτυχαν την Ουράνια βασιλεία.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΥΝΗΓΑΜΕ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΑ; ΝΑ, ΘΑ ΑΝΑΨΟΥΜΕ ΤΟ ΦΩΣ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ’ όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΚΑΡΠΑΘΙΟΣ: ΕΠΕΣΕΣ; ΠΑΛΙ ΣΗΚΩ!

Άγιος Ιωάννης ο Καρπάθιος: Έπεσες; Πάλι σήκω!

Με όλη σου τη δύναμη προφύλαγε τον εαυτό σου να μην πέφτεις· γιατί η πτώση δεν αρμόζει στο δυνατό αθλητή. Αν όμως συμβεί να πέσεις, πετάξου επάνω αμέσως και στάσου πάλι στον καλό αγώνα· και αν μύριες φορές πέσεις από υποχώρηση της χάρης, άλλες τόσες φορές σήκω επάνω· κι αυτό μέχρι του θανάτου σου. Γιατί είναι γραμμένο: «Αν ο δίκαιος πέσει εφτά φορές -δηλαδή διαρκώς σε όλη του τη ζωή του- άλλες τόσες θα σηκωθεί».

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΑΠ' ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΝΗΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Καθάρισε την καρδιά σου απ' όλες τις πονηρές σκέψεις, ώστε να τους βλέπεις όλους με απλότητα, και θα δεις την ειρήνη του Θεού να βασιλεύει στην ψυχή σου.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΜΗ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΛΑΒΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΙΡΑΝ ΤΗΣ ΔΙΑΓΩΓΗΣ ΣΟΥ!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Μη ζητήσεις να πάρεις γνώμη από κάποιον, που δεν έχει γνώση της ζωής σου, ακόμη και αν είναι πολύ σοφός. Είναι προτιμότερο ν' αναθέσεις τα προβλήματά σου σ' έναν άνθρωπο, που έχει γνώση, παρά σ' ένα φιλόσοφο που δεν έχει γνώση των πραγμάτων.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΖΕΙΤΕ!

ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΖΕΙΤΕ

(Προς Εφεσίους 5,15-20)

15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ' ὡς σοφοί, 

16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. 

17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. 

18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, 

19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ, 

20 εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ πατρί,

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

15 Προσέχετε, λοιπόν, ακριβώς πώς περπατάτε, όχι ως άσοφοι αλλά ως σοφοί, 

16 εξαγοράζοντας για τον εαυτό σας τον καιρό, γιατί οι ημέρες είναι κακές. 

17 Γι’ αυτό μη γίνεστε άφρονες, αλλά να καταλαβαίνετε ποιο είναι το θέλημα του Κυρίου. 

18 Και μη μεθάτε με κρασί, στο οποίο υπάρχει ασωτία, αλλά να γεμίζετε με Πνεύμα, 

19 μιλώντας μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές, τραγουδώντας και ψάλλοντας με την καρδιά σας στον Κύριο, 

20 ευχαριστώντας πάντοτε για όλα το Θεό και Πατέρα στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. 

ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ: ΑΣ ΧΑΡΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΖΩΟΠΟΙΟ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΟΠΛΙΣΘΟΥΜΕ Μ' ΑΥΤΟΝ!

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος: Στις θύρες μας και στα μέτωπά μας και στο στήθος μας και στο στόμα μας και σε κάθε μέλος του σώματός μας, ας χαράξουμε τον ζωοποιό σταυρό και ας οπλισθούμε μ' αυτόν, ο οποίος είναι το ανίκητο όπλο των Χριστιανών.

Ι.Ν. ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΑΛΙΜΟΥ- Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΝΑΝΤΙOΝ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ

Μία Ελληνορθόδοξη απάντηση σε όσους ταυτίζουν την Παλαιά Διαθήκη με τον σιωνισμό, βασισμένη σε αγιογραφικά κείμενα και ιστορικά γεγονότα από τον π.Διονύσιο Κατσούλη.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΟΙ "ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ" ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ;

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών Ι.Μ.Πειραιώς

Δεν θα πάψουμε να τονίζουμε πως η ρίζα της κακοδαιμονίας του κόσμου τους τελευταίους δέκα αιώνες είναι η χριστιανοκαπηλεία από τους δυνάστες του δυτικού κόσμου. Είναι γνωστό ότι τα βαρβαρικά βορειοευρωπαϊκά φύλα,(Γότθοι, Βησιγότθοι Οστρογότθοι, Βάνδαλοι, Φράγκοι, κ.λ.π), τα οποία κατέκλυσαν την ευρωπαϊκή ήπειρο μετά τον 5ο μ. Χ. αιώνα, ουδέποτε μπόρεσαν να κατανοήσουν και να υιοθετήσουν την χριστιανική Ορθοδοξία, διότι δεν γνώριζαν την ελληνική γλώσσα και δεν είχαν το ανάλογο πολιτισμικό υπόβαθρο και τις πνευματικές προϋποθέσεις, για να εκτιμήσουν τις υψηλές αλήθειες της χριστιανικής πίστεως.

 Οι φιλότιμες προσπάθειες των Ορθοδόξων ιεραποστόλων, (άγιοι Βονιφάτιος, Κύριλλος και Μεθόδιος, κ.α.), να μεταφέρουν το θησαυρό της Ορθοδοξίας στην καρδιά της Ευρώπης, συνάντησαν την σφοδρή αντίσταση των Φράγκων και είχαν ελάχιστη επιτυχία. Ως βάρβαροι, άξεστοι και απολίτιστοι, κατανόησαν τον Χριστιανισμό ως μια θρησκεία, η οποία θα τους βοηθούσε στα κατακτητικά τους σχέδια. Η επέλασή τους στην κεντρική και νότια Ευρώπη, έσπειρε τον όλεθρο. Κατέστρεψαν τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και μαζί την χριστιανική Ορθοδοξία και έφεραν τον μεσαίωνα. Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ή υποδουλώθηκαν σ’ αυτούς και αποτέλεσαν μέχρι τους τελευταίους αιώνες, την τάξη των δουλοπαροίκων. Πάμπολλοι ορθόδοξοι λαοί και πολυάριθμες ορθόδοξες κοινότητες της ευρωπαϊκής ηπείρου εξαφανίστηκαν, όταν αρνήθηκαν να τους επιβληθεί ο δικός τους αιρετικός φράγκικος χριστιανισμός. Οι κατακτητές έγιναν φεουδάρχες ηγεμόνες και το χειρότερο: κατέλαβαν και τα επισκοπικά αξιώματα. Αυτό είχε σαν αναπόφευκτη συνέπεια την κατάπτωση του κλήρου στη Δύση, η οποία ήταν αποτέλεσμα αυτού του σφετερισμού και της ιερατικής εξουσίας από τους κατακτητές.

  Από τον 8ο αιώνα η δυτική Ορθοδοξία σταδιακά θα υποταχθεί στους αιρετικούς Φράγκους, οι οποίοι τελικά από το 1012 μ. Χ. και εντεύθεν θα καταλάβουν και αυτόν τον θρόνο του Πατριαρχείου της Ρώμης και θα επιβάλλουν τις αιρετικές τους κακοδοξίες. Στο εξής ο Φράγκος Πάπας θα προβάλλεται ως ο «αντιπρόσωπος του Θεού στη γη», από τον οποίο «πηγάζουν όλες οι εξουσίες του κόσμου», αλλά και ως ο υπερεπίσκοπος της Εκκλησίας, αφού θα εισάγει ως δόγμα το δαιμονικό «πρωτείο», χαλκεύοντας προς τον σκοπόν αυτόν ψευδεπίγραφα κείμενα, (Ψευδοκωνσταντίνειος Δωρεά, Ψευδοκλημέντια, Ψευδοϊσιδώριες Διατάξεις, Ψευδοπιπίνειος Δωρεά, κ.λ.π). Στην ουσία όμως θα είναι ο Φράγκος υπερηγεμόνας, ο οποίος υπήγαγε στην απόλυτη εξουσία του ολόκληρη την Δυτική Ευρώπη, πολιτικά και θρησκευτικά. Τον 16ο αιώνα, όταν η διαφθορά του Παπισμού θα φθάσει στο έσχατο σημείο της καταπτώσεώς του, ο Παπισμός θα διασπασθεί και ένα μεγάλο κομμάτι του θα αποτελέσει τον Προτεσταντισμό, ο οποίος θα απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο από την Ορθοδοξία, απορρίπτοντας την Ορθόδοξη Παράδοση, και εισάγοντας νέα κακόδοξα δόγματα.

Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από ένα άρθρο της εφημερίδος «Δρόμος της Αριστεράς» (φύλλο 6-1-2018), το οποίο επιγράφεται «Ας μιλήσουμε (επί τέλους) για τους “χριστιανιστές”». Συντάκτης του ο κ. Νικόλαος Κοσματόπουλος. Ο αρθογράφος προσπαθεί σ’ αυτό να αποδείξει ότι τα σύγχρονα, παγκοσμίου ενδιαφέροντος, τεκταινόμενα, είναι έργα των «χριστιανιστών». Με τον όρο «χριστιανιστές», χαρακτηρίζει τους  σύγχρονους «χριστιανούς πολιτικούς φονταμενταλιστές» και κατ’ επέκταση κάποιες ακραίες φονταμενταλιστικές προτεσταντικές ομάδες της Αμερικής, οι οποίοι έχοντας τεράστια οικονομική και πολιτική δύναμη, προωθούν την παγκόσμια δική τους πολιτική, μέσω των δυτικών κυβερνήσεων και κύρια των Η.Π.Α. Είναι οι φυσικοί και πνευματικοί απόγονοι των προαναφερόμενων φράγκων ευρωπαίων βαρβάρων, οι οποίοι συνεχίζουν να βιώνουν τον φράγκικο «χριστιανισμό», με παρεπόμενά του τον ατομισμό και τον υλικό ευδαιμονισμό, ως «ευλογίες του Θεού». Είναι άλλωστε γνωστό, πως οι ρίζες του ατομοκεντρικού καπιταλιστικού συστήματος βρίσκονται στον Προτεσταντισμό (βλ. Μαξ Βέμπερ: Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού).

  Μελετήσαμε με προσοχή το άρθρο και διαπιστώσαμε πολλές ακρίβειες, αλλά και ανακρίβειες. Ο συντάκτης του προφανώς δεν είναι σε θέση να διακρίνει το γνήσιο από το νόθο στη χριστιανική πίστη και γι’ αυτό «τσουβαλιάζει» τους πάντες, μαζί και την Ορθοδοξία, στις δικές του ιδεοληψίες, οι οποίες φυσικά στόχο έχουν να πλήξουν τον Χριστιανισμό και ιδίως την Ορθοδοξία.

  

  Ο αρθρογράφος πήρε αφορμή από την πρόσφατη απόφαση του Αμερικανού Προέδρου Ντ. Τραμπ, να ανακηρύξει ως πρωτεύουσα του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ και να «κοντραριστεί» με τον αραβικό μουσουλμανικό κόσμο, ο οποίος αντιδρά, διότι την θεωρεί «δική» του, ως ιερή πόλη. Χαρακτηρίζει τον Αμερικανό Πρόεδρο ως «τον κοσμικό εκπρόσωπο των απανταχού ‘χριστιανιστών’». Και συνεχίζει: «Ακριβώς εκατό χρόνια μετά, ο Τραμπ έπαθε… Μπαλφούρ. Τότε, ο χριστιανιστής υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας υπέγραψε την παράδοση της Παλαιστίνης στους Σιωνιστές, εμφορούμενος από ένα μείγμα θρησκευτικού φονταμενταλισμού κι αποικιοκρατίας. Τώρα ο Τραμπ παραδίδει την Ιερουσαλήμ επιστρέφοντας την… θεία χάρη στους βορειοαμερικάνους χριστιανιστές ψηφοφόρους και Σιωνιστές χρηματοδότες του. Κάθε προσπάθεια να συσκοτιστεί η χριστιανιστική αφετηρία της κίνησης είναι εκ του (ισλαμοφοβικού) πονηρού και πρέπει να εξοβελιστεί στο πυρ το εξώτερο». Δε νομίζουμε ότι σφάλει στην εκτίμησή του αυτή. Είναι γνωστό το ισχυρό κίνημα στις Η.Π.Α. των πάμπολλων προτεσταντικών ομολογιών, οι οποίες εμφορούνται από φιλοσιωνιστικές απόψεις. Θεωρούν τον Εβραϊσμό ότι συνεχίζει να είναι ο «περιούσιος λαός του Θεού» παραβλέποντας τους λόγους του Κυρίου, ο Οποίος έκλαψε για το κατάντημα των Εβραίων, να μη Τον δεχτούν ως Μεσσία και Λυτρωτή και προφήτευσε την εγκατάλειψή τους από τον Θεό: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η αποκτέννουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήνν! ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου, ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας, και ουκ ηθελήσατε. Ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος» (Ματθ.23,37-38). Θέλουν να λησμονούν ότι ο «οίκος του εβραϊσμού» παραμένει ακόμη έρημος από τη Χάρη του Θεού, διότι συνεχίζει να αρνείται να τεθεί «υπό τας πτέρυγας» της Εκκλησίας Του. Μέσα στην πλάνη τους πιστεύουν ότι προωθώντας τα σιωνιστικά σχέδια, θα προωθήσουν και την εσχατολογική προοπτική του χριστιανικού μηνύματος. Έτσι δε διστάζουν να υποστηρίζουν και να χρηματοδοτούν πολιτικούς, οι οποίοι προάγουν τις δικές τους βλέψεις. Δεν είναι μυστικό πως η εκλογή των Αμερικανών Προέδρων καθορίζεται από την οικονομική δύναμη και τις ψήφους των προτεσταντικών αυτών ομολογιών.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι η ενέργεια αυτή του κ. Ντ. Τραμπ χαιρετίστηκε από ενθουσιασμό, όχι μόνο από τον όπου γης Εβραϊσμό, αλλά και από τον Προτεσταντισμό. Κατ’ αυτούς, η ανάκτηση της Ιερουσαλήμ, ως πρωτευούσης από τους Εβραίους και το χτίσιμο του 3ου Ναού, όπως είναι ήδη δρομολογημένο, θα φέρει πιο κοντά τις πλανεμένες τους εσχατολογικές προσδοκίες, περί της δήθεν «χιλιετούς βασιλείας του Χριστού στη γη», η οποία θα φέρει την απόλυτη υλική ευημερία στην ανθρωπότητα. Είναι απαραίτητο να σημειώσουμε πως η πλάνη της «χιλιετούς βασιλείας» είναι «δόγμα πίστεως» στο σύνολο σχεδόν του προτεσταντικού κόσμου. Μάλιστα η προσδοκία αυτή είναι τόσο έντονη σε πολλές ομάδες, ώστε παίρνει συχνά το χαρακτήρα του φανατισμού και του φονταμενταλισμού. Όποιος στέκεται εμπόδιο σ’ αυτή την προσδοκία, θεωρείται «εχθρός του Θεού» και των (προτεσταντών) πιστών του.

Στους «χριστιανιστές» κατατάσσει ο αρθρογράφος επίσης και τους Ορθοδόξους. Ερωτά: Γιατί να μην χαρακτηρίζουμε «τους διάφορους εγχώριους ιεράρχες με πολιτικές ονειρώξεις; Γιατί να μην αναφερόμαστε σε κοινωνικούς ‘χριστιανιστές’ όταν αριστεροί ανήμερα των Χριστουγέννων αναφέρονται στον σύντροφο Ναζωραίο;». Δυστυχώς, όπως είπαμε δεν έχει τη δυνατότητα, ή χειρότερα τη θέληση, να κάμει τους απαραίτητους διαχωρισμούς μεταξύ γνησιότητας και παρεκτροπής. Εκλαμβάνει τον Χριστιανισμό ως μια «αναλυτική γεωπολιτική κατηγορία», επειδή «ο Μπους καταλαμβάνει το Ιράκ στο όνομα του Ιησού Χριστού, (και όχι μόνο του μαύρου χρυσού), κι ο Τραμπ παραδίδει την Ιερουσαλήμ για να ανοίξει δρόμο για τη Δευτέρα Παρουσία». Δεν διαχωρίζει τον κανόνα από την εξαίρεση. Δεν έκαμε καμιά αναφορά στην Ορθόδοξη πίστη, η οποία είναι πέρα και πάνω από όλες αυτές τις χριστιανικές παραχαράξεις.

Αλλά στους «χριστιανιστές» κατατάσσει και το ριζοσπαστικό Ισλάμ, διερωτώμενος: «γιατί δεν ονομάζουμε “ισλαμοδημοκράτες” τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ή το κίνημα Νάχντα στην Τυνησία, οι οποίοι πιστεύουν στην αστική δημοκρατία;». Εξισώνει τους, ισλαμοφασίστες δολοφόνους (κατά κανόνα) των Χριστιανών με τα θύματά τους! Κλασική περίπτωση μαρξιστικής ανάλυσης, με βάση την (χρεωκοπημένη πλέον) μέθοδο του «ιστορικού υλισμού»! 

   Περαίνοντας, θα θέλαμε να εκφράσουμε για μια ακόμη φορά την έκπληξή μας, πως ο Μαρξισμός, παρά τον φιλοσοφικό και πολιτικό του «θάνατο», συνεχίζει να ζει, ως νοοτροπία, σε ευτυχώς λίγους ακόμη θιασώτες του. Θέλει να παρουσιασθεί ως «αντιχριστιανικός», αλλά δεν καταλαβαίνει ότι τελικά σκέπτεται και λειτουργεί «χριστιανικά», σύμφωνα βεβαίως με τον παραφθαρμένο «χριστιανισμό» της Δύσεως, δηλαδή απόλυτα υλιστικά, έχοντας ως υπέρτατο στόχο την υλική ευημερία. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς, πως ο μαρξιστικός και γενικά ο αθεϊστικός «παράδεισος», δεν διαφέρει σε τίποτε από τον γήινο «παράδεισο» του φράγκικου (δυτικού) «χριστιανισμού». 

Αν ήταν αντικειμενικός ερευνητής και έψαχνε, θα εύρισκε εύκολα, δυτικού τύπου «χριστιανιστές», και μέσα στο χώρο του άθεου Μαρξισμού, ο οποίος εφαρμόστηκε, όπως εφαρμόστηκε με τους απάνθρωπους τρόπους του, στις χώρες του πρώην υπαρκτού Σοσιαλισμού των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Θα διαπίστωνε μάλιστα πως οι αθεϊστές και οι μαρξιστές αποδείχτηκαν ασύγκριτα φανατικότεροι από τους «χριστιανιστές» «χριστιανούς», στους οποίους επιρρίπτει την ευθύνη για την διαχρονική κακοδαιμονία του κόσμου.

Τον συμβουλεύουμε να διαβάσει προσεκτικότερα τη νεώτερη ευρωπαϊκή ιστορία, όπου θα διαπιστώσει αβίαστα τις εκατόμβες των θυμάτων από τους φονταμενταλιστές μαρξιστές. Θα βεβαιωθεί σαφέστατα πως, τόσο οι «χριστιανιστές» της Δύσεως, όσο και οι σύγχρονοι αθεϊστές και άθεοι μαρξιστές, έχουν κοινή καταγωγή, κοινές πνευματικές καταβολές και κοινούς πάτρωνες, τους βαρβάρους της μεσαιωνικής Ευρώπης! 

Η μόνη σχέση ημών των ανατολικών με αυτούς είναι το αλγεινό φαινόμενο του μιμητισμού, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει και αυτόν τον πιθηκισμό! 

Δυστυχώς!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών Ι.Μ.Πειραιώς

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Ο ΙΣΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Την Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2019 συνήλθε σε τακτική συνεδρίαση το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος με θέματα ημερησίας διάταξης:

1) Την απόφαση του Σ.τ.Ε. για το μάθημα των Θρησκευτικών.

2) Την συζητούμενη συνέχιση του διαλόγου μεταξύ Εκκλησίας- Πολιτείας.

3) Το θέμα των οργανικών θέσεων των εφημερίων και των κενών οργανικών εφημεριακών θέσεων.

4) Άλλα θέματα.

Το Δ.Σ. ύστερα από γόνιμη και εκτενή διαλογική συζήτηση αποφάσισε τα ακόλουθα:

1) Η απόφαση 1749-1752/2019 της ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι μία πραγματικότητα η οποία πρέπει να ληφθεί υπόψιν από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ώστε σε συνεργασία με την Εκκλησία και φυσικά με τους Θεολόγους Καθηγητές να διαμορφωθεί ένα νέο πρόγραμμα σπουδών σύμφωνο με τις ανωτέρω αποφάσεις και τις επιταγές του Συντάγματος και τις σύγχρονες ανάγκες τις Εκπαίδευσης. Ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος υποστήριξε και υποστηρίζει με συνέπεια τον ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος (την προτεραιότητα στην Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση) και υπενθυμίζει ενδεικτικά την από 22/02/2013 επιστολή του προς τον τότε πρωθυπουργό για το μάθημα των Θρησκευτικών και το από 9/12/2015 δελτίο τύπου του Δ.Σ. του Ι.Σ.Κ.Ε. στο οποίο αναφέρονται τα ακόλουθα:

«Το Δ. Σ. απέστειλε επιστολή προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νικόλαο Φίλη, στον οποίο εκφράζεται ο προβληματισμός του Ι. Σ. Κ. Ε. για το μάθημα των θρησκευτικών και τα όσα έχουν ειπωθεί για το μείζον αυτό ζήτημα το τελευταίο διάστημα.

Με σοβαρή και συστηματική επιχειρηματολογία υποστηρίζεται ότι το μάθημα των Θρησκευτικών δεν είναι προαιρετικό αλλά υποχρεωτικό και ασφαλώς ομολογιακής κατεύθυνσης για τους Ορθοδόξους μαθητές διότι το Σύνταγμα επιβάλλει θετικά την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος. Η απαγόρευση ή νόθευση του μαθήματος των θρησκευτικών, θα σήμαινε καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παιδιών μας, καθότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, επιθυμούν την διδασκαλία των Θρησκευτικών, ενός μαθήματος που οδηγεί τον διδασκόμενο στην ελεύθερη και πέρα από φανατισμούς ανάπτυξη της προσωπικότητας και της θρησκευτικής του συνείδησης, που τόσο ανάγκη έχουν τα παιδιά μας στην σημερινή δύσκολη εποχή που ζούμε.

Η Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή σε όλες τις βαθμίδες του σχολείου είναι, μέσα από το μάθημα των θρησκευτικών, η καλύτερη μέθοδος για να δώσουμε στα παιδιά μας ελπίδα και αισιοδοξία και να τα απομακρύνουμε από απάνθρωπους ολοκληρωτισμούς, από ρατσιστικές ιδέες που οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές και πράξεις.

Γίνεται επίσης εκτενής και εμπεριστατωμένη αναφορά στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στις Ευρωπαϊκές χώρες και η επιστολή καταλήγει με προτάσεις του Ι. Σ. Κ. Ε. προς τον κ. Υπουργό για ένα πραγματικό και φυσικά εποικοδομητικό διάλογο, για την συγγραφή νέων βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών, για όλες τις βαθμίδες, με καθαρά παιδαγωγικά και θεολογικά κριτήρια, σύμφωνα με το αναθεωρημένο Πρόγραμμα του 2003-2006, υπό την αιγίδα του Υπουργείου, με τη συμμετοχή του ΙΕΠ, της αρμόδιας Συνοδικής Επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπως ορίζει ο Καταστατικός της χάρτης, του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος, των Θεολογικών Σχολών και της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων».

2) Ο Ι.Σ.Κ.Ε. παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις συζητήσεις για την «άμεση επαναλειτουργία της επιτροπής διαλόγου μεταξύ Εκκλησίας – Πολιτείας» και αναμένει τις προτάσεις για τη θεματολογία και την σύνθεση της επιτροπής, έχοντας ήδη αποκομίσει χρήσιμες εμπειρίες από την πρόσφατη συμμετοχή του σε ανάλογη επιτροπή.

3) Μεταξύ των προτεραιοτήτων του Ι.Σ.Κ.Ε. παραμένει το θέμα των οργανικών εφημεριακών θέσεων και των υπαρχουσών κενών εφημεριακών θέσεων, με ιδιαίτερη ευαισθησία στις ακριτικές, παραμεθόριες και νησιωτικές Μητροπόλεις.

4) Για όλα τα ανωτέρω το Δ.Σ. θα ζητήσει άμεσα συνάντηση με την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και τα αρμόδια Υπουργεία.

5) Το Δ.Σ. ομοφώνως αποφάσισε να ανακηρύξει ως επίτιμα μέλη του Ι.Σ.Κ.Ε. τους κάτωθι: α) τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, β) τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο, γ) τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριο, δ) τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο και ε) τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παροναξίας κ. Καλλίνικο σύμφωνα με το Καταστατικό του.

Εκ του Γραφείου Τύπου

https://thriskeftika.blogspot.com

«Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ». Η ΠΑΓΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ

«Η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού».

Η παγίδευση των πιστών δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης

Ιωάννης Μηλιώνης, εκπαιδευτικός, μέλος της Π.Ε.Γ.

Από δεκαετίας και πλέον το διαδίκτυο (Internet) και ειδικά τα «Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης» (Social Media) δέχονται ένα καταιγισμό «θρησκευτικής» παραπληροφόρησης.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στις εκατοντάδες ιστοσελίδες που κρυπτόμενες πίσω από τη δυνατότητα μυστικότητας του διαδικτύου διακινούν ένα ετερόκλητο «φιλοσοφικό», «θρησκευτικό» ή υλικό «εσωτερικής ανάπτυξης».

Στο διαδίκτυο κανείς δεν μπορεί να ανακαλύψει «ποιος είσαι» αν -όπως λέγεται χαριτολογώντας- είσαι σκύλος1 ή άνθρωπος, πολύ δε μάλλον να ξεχωρίσει αν το μπέρδεμα που διακινείς έχει σχέση με κάποια «γνωστή θρησκεία» ή είναι το «απαύγασμα» της ταραγμένης ή διεστραμμένης προσωπικότητάς σου.

Το διαδίκτυο είναι μία τεράστια χοάνη που ανακατεύει και «σερβίρει» τα πάντα υπό τον μανδύα της αληθοφάνειας κι αλίμονο σε όποιον αποίμαντο πιστό θελήσει να ενημερωθεί για θέματα εκκλησιαστικά ή ακόμη και θρησκευτικά, θρησκειολογικά, μεταφυσικά ή και αποκρυφιστικά από το διαδίκτυο.

Κάτι παρόμοιο ή και χειρότερο συμβαίνει με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ειδικά με το Facebook το επικρατέστερο από αυτά.

Τυπικά, το Facebook είναι «ένας δημοφιλής ελεύθερος ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης» που «επιτρέπει στους εγγεγραμμένους χρήστες να δημιουργούν προφίλ, να ανεβάζουν φωτογραφίες και βίντεο, να στέλνουν μηνύματα και να διατηρούν επαφή με τους φίλους, τις οικογένειές τους και τους συναδέλφους τους».

Ουσιαστικά, είναι ένας ελεύθερος ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης που ο καθένας μπορεί να εγγραφεί, να δημιουργήσει αναρίθμητα προφίλ και να διακινήσει τα πάντα: φιλικές επικοινωνίες, ερωτικές παρενοχλήσεις ή προώθηση προιόντων και υπηρεσιών, τουτέστιν από τις πιο σκοτεινές προσωπικές του επιδιώξεις μέχρι τις αγνότερες και ειλικρινέστερές του διαθέσεις.

Και φυσικά, η ανειλικρίνεια παίζει πρωτεύοντα ρόλο σ’ όλα αυτά καθώς ο άνθρωπος -κι ειδικά ο άνθρωπος ο εκτός Εκκλησίας- ασκεί την ανειλικρίνεια ως αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητάς του, συχνά χωρίς καν να αντιλαμβάνεται ότι μετέρχεται την άχαρη, φθοροποιό και καταστροφική αυτή δευτέρα φύση.

Μέσα στο κυκεώνα αυτό του Facebook, κινούνται και ποικίλα πρόσωπα και ομάδες -με πρόσωπο ή προσωπείο- που διακινούν τα θρησκευτικά τους πιστεύω, πολλά με σημαντική εξάπλωση, με μικρούς ή μεγάλους αριθμούς «φίλων» (friends), «μελών» (members), «ακολούθων» (followers) ή προτιμήσεων (likes).

Μέσα σε όλα τα παραπάνω και η «Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού» (The Church of Almighty God)2 η οποία στην βασική Ελληνική ιστοσελίδα της, μεταξύ άλλων διακηρύττει: «Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, τώρα, στους έσχατους καιρούς, είναι η πιο κρίσιμη στιγμή να καλωσορίσουμε τον ερχομό του Κυρίου. Πως πρέπει να το κάνουμε; Πως μπορούμε να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών και να αποκτήσουμε αιώνια ζωή; Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή• ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή» (Μτ 7:7). Τα μυστήρια της βασιλείας αποκαλύπτονται εδώ για να σου καταδείξουν το μονοπάτι της βασιλείας. Ας το εξερευνήσουμε κι ας συναναστραφούμε μαζί» 3.

Ωραία και θεάρεστα ακούγονται όλα αυτά στον ανυποψίαστο αναγνώστη και πέραν από τα ορθογραφικά λάθη και τη χρήση μετάφρασης στο παραπάνω κείμενο, δεν βλέπει πιθανώς κα-ποια κακοδοξία ή παραποίηση της Αγίας Γραφής στα συγκεκριμένα χωρία, σε αντίθεση με την παραποίηση των κειμένων της Γραφής, που αποτελεί κανόνα π.χ. στη διαβόητη κακόδοξη «γραφή» της «Εταιρίας «Σκοπιά»», των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», τη «Μετάφραση Νέου Κόσμου».

Επιφανειακά λοιπόν δε φαίνεται κάτι το κακόδοξο στην συγκεκριμένη «Ομολογία»• τότε, που είναι το πρόβλημα; θα ερωτήσει κανείς.

Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι ο βασικός τίτλος της εν λόγω ιστοσελίδας τους εξαγγέλλει ότι «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών εμφανίστηκε στην Κίνα» κι ότι «Η Κρίση ξεκινά από τον Οίκο του Θεού».

Άρα, βρισκόμαστε ήδη, αδελφοί, προ του Κυρίου και της Δευτέρας Παρουσίας Του; Αυτό μας λέγει, τουλάχιστον η επίσημή τους ιστοσελίδα. Και πως έγινε αυτό χωρίς να το αντιληφθούμε; Εν κρυπτώ και παραβύστω;

Το υπόλοιπο της ιστοσελίδας γέμει: εικόνων Χριστιανικών -Δυτικής τεχνοτροπίας-, διαφόρων Ευαγγελικών ρήσεων -εν μεταφράσει-, απεικονίσεων του Κυρίου ημών -ως ξανθού, γαλανομάτη και μειδιώντος-, δεκάδων βιβλίων δικής τους έκδοσης, βιντεοταινιών και ύμνων, καθώς και φωτογραφιών συνάξεων οπαδών, συχνά ασιατικής προέλευσης.

Άλλο κύριο χαρακτηριστικό της ιστοσελίδας είναι η συχνή αναγραφή της λέξης «ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ» με κεφαλαία και εντός πλαισίου και η καταγγελία κατά του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) για την απηνή δίωξη της «Εκκλησίας» τους.

Αλλά, ας έλθουμε στην ουσία του θέματος. Κατά την «Διαδικτυακή Εγκυκλοπαίδεια» (Wikipedia): «Η «Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού» ή «Αστραπή από Ανατολών» (Eastern Lightning), κατά άλλη ονομασία, είναι ένα νέο θρησκευτικό κίνημα που ιδρύθηκε στην Κίνα το 1991 και αριθμεί τρία έως τέσσερα εκατομμύρια μέλη κατά τις εκτιμήσεις των κυβερνητικών πηγών της Κίνας, αν και μελετητές θεωρούν τα στοιχεία αυτά διογκωμένα.

Το όνομα «Αστραπή από Ανατολών» προέρχεται από την Καινή Διαθήκη: «ώσπερ γαρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτως έσται και η παρουσία του υιού του ανθρώπου» 4.

Η βασική διδασκαλία του κινήματος είναι ότι ο Ιησούς Χριστός επέστρεψε στη γη στις μέρες μας ως ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός, αυτή τη φορά όχι ως άνδρας, αλλά ως μία γυναίκα Κινέζα 5.

Το κίνημα χαρακτηρίζεται από τις κινεζικές αρχές ως xie jiao -όρος που μεταφράζεται ως «κακή λατρεία», αλλά που χρησιμοποιείται ακόμη από την εποχή της δυναστεία των Μίνγκ ως χαρακτηρισμός της «ετεροδιδασκαλίας»- και κατηγορείται για διάφορα εγκλήματα 6…

Οι χριστιανικές ομολογίες δεν το αναγνωρίζουν ενώ τα διεθνή μέσα ενημέρωσης χαρακτηρίζουν το κίνημα ως λατρεία (cult) και μάλιστα ως «τρομοκρατική οργάνωση».

Οι ίδιοι αρνούνται όλες τις κατηγορίες και υπάρχουν μελετητές που κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ορισμένες κατηγορίες που έχουν διερευνηθεί μέχρι στιγμής είναι πράγματι ψευδείς ή υπερβολικές».

Τι συμβαίνει λοιπόν στην πραγματικότητα; Έχουμε εδώ μια ακόμη «χριστιανική» ομολογία την οποία η «κακή» Κυβέρνηση της Κίνας προσπαθεί να διαβάλει;

Ιστορικά, η «Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού» ιδρύθηκε από τον Ζάο Γουέισαν (Zhao Weishan) τη δεκαετία του 1990 (1991;), ως η «Αστραπή από Ανατολών», με βασική πίστη αναφερόμενη σε μια μυστηριώδη γυναίκα που φέρεται να είναι η μετενσάρκωση του Χριστού. Άρθρο του 2001 στην ασιατική έκδοση των Times7 αναφέρει ότι η γυναίκα αυτή ήταν η Γιάγκ Σανμπίν (Yang Xiangbin), ερωμένη του Ζάο. Τη θέση αυτή –της μετενσάρκωσης του Χριστού– διεκδίκησε αργότερα άλλη γυναίκα, η Λού Γεντσόν (Lu Yingchun) 8. Το 1995 ο Ζάο εγκατέλειψε την Κίνα για τις Η.Π.Α. και η κινεζική κυβέρνηση έθεσε εκτός νόμου τη σέκτα.

Το πρώτο που θα πρέπει να αξιολογήσουμε εδώ είναι η κατ’ αρχάς αντίχριστη διδασκαλία ότι ο Κύριός μας είναι ήδη εδώ, σωματικώς˙ ότι η Δευτέρα Παρουσία Του έχει ήδη συντελεστεί, χωρίς να αντιληφθούν «τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής».

Το δεύτερο είναι ότι ο «Κύριος που ενσαρκώθηκε» δεν έχει την γνωστή Θεανδρική μορφή Του,αλλά τη μορφή μιάς κινέζας γυναίκας άρα στην προκειμένη περίπτωση έχουμε αποδοχή του «δόγματος της μετενσάρκωσης».

Αλλά, ακόμη κι αν παραθεωρήσουμε τη δογματική διδασκαλία της οργάνωσης κι αν δεχθούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα από τους Νόμους των ανθρώπων να πιστεύει όπου θέλει, παραμένει το στοιχείο της ανειλικρίνειας και της προσπάθειας παγίδευσης ανύποπτων πολιτών.

Η οργάνωση/σέκτα «Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού» στη χώρα μας δεν παρουσιάζει το πραγματικό της πρόσωπο. Δεν ομολογεί ευθαρσώς την πίστη της ότι ο «Χριστός» ήλθε και σήμερα αποτελεί ενσάρκωση μιάς κινέζας γυναίκας, ώστε ο καθένας ελεύθερα να αποφασίσει εάν θα ενταχθεί ή όχι. Αντιθέτως -και ειδικά στο Facebook- χρησιμοποιεί δεκάδες εικονικά προφίλ (fake profiles) που δήθεν ανήκουν σε πραγματικά πρόσωπα και τα οποία αναρτούν εικόνες Αγίων και της Υπεραγίας Θεοτόκου και προσκαλούν ανυποψίαστους, Ορθόδοξους πιστούς να γίνουν «φίλοι» (friends), «μέλη» (members), να τους «ακολουθούν» (followers) ή να τους προτιμούν (likes).

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στο Facebook εκατοντάδες παγιδευμένοι Ορθόδοξοι πιστοί που νομίζουν τις ιστοσελίδες αυτές ως Ορθόδοξες, Εκκλησιαστικές.

Η κακόδοξη αυτή οργάνωση κυκλοφορεί στην Ελλάδα και με πολλά άλλα διαφορετικά ονόματα· κάποια από αυτά είναι: «Η καλή γη της Χαναάν», «Ευαγγέλιο του ερχομού της Βασιλείας», «Αστραπή της Ανατολής», «Θεού κατοικητήριο. Αιώνια Πόλη», «Μήτηρ Των Εκκλησιών» κ. α.

Κατωτέρω, ως δείγμα, μία από τις εκατοντάδες σελίδες τους στο Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100014103999626

Μήπως είναι καιρός να απασχολήσει το θέμα την Ι. Σύνοδο;

Παραπομπές:

1 «Στό Internet κανείς δέν ξέρει ἄν εἶσαι σκύλος». Κλασική χιουμοριστική «ἀτάκα» τοῦ διαδικτύου.
2 https://en.wikipedia.org/wiki/Eastern_Lightning
3 https://el.kingdomsalvation.org/
4 Ματθ. ΚΔ΄ 27.
5 Οἱ ὑπογραμμίσεις, δικές μας.
6 http://archive.is/VnXke
7 http://archive.is/g81dj
8 https://wrldrels.org/2017/10/16/lu-yingchun-zhang-fan-group/

pemptousia.gr

 http://aktines.blogspot.com