ΑΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΟΙ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΟὶ ΔΙΑΝΕΜΟΥΝ ΑΡΤΟΥΣ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΑΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Εἶναι ἀπίστευτον αὐτὸ ποὺ συνέβη εἰς τὸν Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου εις το Άαχεν της Γερμανίας. Συμφώνως πρὸς βίντεο ποὺ ἐκυκλοφορήθη, εἰς τὸ τέλος ἀκολουθίας παπικὸς «Ἐπίσκοπος» καί Λουθηρανός διένειμαν εἰς τοὺς Ὀρθοδόξους πιστοὺς τὰ τεμάχια τῆς ἀρτοκλασίας! Καμία ἀνακοίνωσις μέχρι στιγμῆς ἀπὸ τὴν Ἱ. Μ. Γερμανίας! Προφανῶς, τὸ θεωροῦν ἀπολύτως φυσιολογικόν. Καὶ πῶς νὰ μὴ τὸ θεωροῦν; Ὅταν ἀναγνωρίζουν καθηρημένους, κληρικοὺς ποὺ ἔχουν λάβει ἀπὸ αὐτοὺς «χειροτονία», ἀλλὰ καὶ κληρικοὺς ποὺ δὲν ἔχουν ἱερωσύνην ὡς κανονικοὺς εἰς Οὐκρανίαν, διατὶ νὰ μὴ δεχθοῦν καὶ τοὺς παπικούς;

Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπίπεδον τοῦ Μητροπολίτου Γερμανίας. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπίπεδον τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπίπεδον τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ τῶν πέριξ αὐτοῦ ποὺ ἀποφασίζουν μόνοι τους διὰ τὴν πορείαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς αὐτὴ νὰ εἶναι ἰδιοκτησία των. Μέχρι πρότινος ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης ἔδιδεν ἀντίδωρον εἰς παπικούς. Τώρα ἡ κατάστασις προχώρησε καὶ δύνανται καὶ οἱ παπικοὶ νὰ διανέμουν τὸν εὐλογημένον ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν ἄρτον! Σήμερον λέγουν ὅτι ἐπενέβησαν εἰς τὴν Οὐκρανίαν, διὰ νὰ φέρουν τὴν ἑνότητα, συντόμως θὰ ἐπικαλεσθοῦν τὸν ἴδιον λόγον διὰ τὴν «ἕνωσιν» μὲ τὸν παπισμόν.

Δι’ αὐτὴν τὴν πορείαν κατὰ κρημνῶν εὐθύνονται ὅμως ὅλοι οἱ Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κύπρου καὶ τῶν Πατριαρχείων Ἀλεξανδρείας καὶ Ἱεροσολύμων, διότι ὄχι μόνον δὲν θέτουν ὅριον, ἀλλὰ δέχονται ἀσμένως νὰ γίνωνται ἀντιπρόσωποι τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ὅταν τοὺς καλῆ εἰς τὸ τηλέφωνον καὶ ζητῆ νὰ παραστοῦν εἰς κάποιαν ἐκδήλωσιν ἀντ’ αὐτοῦ.

Φαίνεται βλέπουν ὅλοι εἰς τοὺς παπικοὺς τὸ εἴδωλον τοῦ καθρέπτου των… δὲν διαφέρουν…

orthodoxostypos

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Μηνάς ο Μεγαλομάρτυρας

 Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Ωστόσο, το ειδωλολατρικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνε, δεν κατάφερε να σκληρύνει την καρδιά του η οποία, όταν ήλθε η στιγμή, σκίρτησε ακούγοντας την φωνή του «ἐτάζοντος καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψαλμοί 7,10) Θεού και έτσι ο, έφηβος ακόμη, Μηνάς έγινε χριστιανός.

Μεγαλώνοντας, επέλεξε να σταδιοδρομήσει στον Ρωμαϊκό στρατό, στο ιππικό τάγμα των Ρουταλικών, υπό την διοίκηση του Αργυρίσκου. Η έδρα της μονάδας του ήταν στο Κοτυάειον (σημερινή Κιουτάχεια) της Μικράς Ασίας. Εκεί ο Μηνάς διακρίθηκε και για την φρόνησή του αλλά και για το ανδρείο του φρόνημα και γι’ αυτό έχαιρε εκτιμήσεως στο κύκλο των στρατιωτικών.

Δυστυχώς όμως, τρεις αιώνες μετά την έλευση του Χριστού και ο παλαιός κόσμος ακόμη δεν ήθελε να δεχθεί το λυτρωτικό μήνυμα της Αναστάσεως, παραμένοντας αυτάρεσκα, εγωιστικά και αυτοκαταστροφικά προσκολλημένος στη φθορά και το σκοτάδι. Οι αυτοκράτορες της Ρώμης άρχισαν και πάλι «πρὸς κέντρα λακτίζειν» (Πράξεις 26,14). Ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός διέταξαν διωγμό εναντίον των λογικών προβάτων του Χριστού, διωγμό ο οποίος κράτησε από το 303 έως το 311 μ.Χ. Έτσι, οι Ρωμαίοι στρατιώτες διατάχθηκαν να συλλαμβάνουν και να τυραννούν τους χριστιανούς προσπαθώντας να τους κάνουν να αλλαξοπιστήσουν. Αυτή ήταν και η πρώτη κρίσιμη στιγμή κατά την οποία ο Μηνάς κλήθηκε να πει «το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι». Η πίστη του στον Χριστό νίκησε την κοσμική «σύνεση» και λογική.

Ο Άγιος δεν άντεξε, πέταξε στη γη την στρατιωτική του ζώνη απεκδυόμενος μ’ αυτόν τον τρόπο την ιδιότητα του στρατιώτη - διώκτη των χριστιανών, και διέφυγε στο παρακείμενο όρος. Εκεί ασκήτευε, προτιμώντας την συντροφιά των θηρίων της φύσης από την συντροφιά των αποθηριωμένων ειδωλολατρών. Εκεί, «ἐν ἐρημίαις πλανώμενος καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταὶς ὀπαὶς τῆς γῆς» (Προς Εβραίους 11,38), έζησε επί αρκετό διάστημα με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Η ασκητική ζωή και η ησυχία εθέρμαναν την καρδιά του ανάβοντας τον θείο έρωτα και τον πόθο του μαρτυρίου.

Έτσι, σε ηλικία πενήντα περίπου ετών, μετά από θεία αποκάλυψη ότι είχε φτάσει η ώρα του μαρτυρίου, κατέβηκε στην πόλη, σε μέρα ειδωλολατρικού πανηγυριού και με παρρησία, εν μέσω των μαινομένων ειδωλολατρών, ομολόγησε τον Χριστό ως τον ένα και αληθινό Θεό, μυκτηρίζοντας τα κωφά και αναίσθητα είδωλα. Συνελήφθη και σύρθηκε δερόμενος μπροστά στον Πύρρο, τον διοικητή της πόλεως. Εκεί, μιλώντας με θάρρος, αποκάλυψε το όνομά του, την καταγωγή του, το στρατιωτικό του παρελθόν και, φυσικά, διεκήρυξε με τόλμη και αταλάντευτη επιμονή την πίστη του στον Χριστό. Οδηγήθηκε στη φυλακή και το πρωί της επομένης ημέρας, μετά το πέρας του ειδωλολατρικού πανηγυριού, τον παρουσίασαν και πάλι ενώπιον του ηγεμόνος ο οποίος τον κατηγόρησε ότι εξύβρισε τους θεούς και μάλιστα μπροστά του και ότι λιποτάκτησε από τον στρατό. Ο Άγιος αποδέχθηκε τις κατηγορίες χωρίς δισταγμό.

Ο Πύρρος, ευλαβούμενος στην αρχή την ηλικία και την ευκοσμία του, προσπάθησε με λόγια και υποσχέσεις αλλά και με απειλές στη συνέχεια, να τον αποσπάσει από την πίστη του Χριστού. Όταν οι προσπάθειές του προσέκρουσαν στην σταθερή άρνηση του Αγίου, διέταξε να τον υποβάλουν σε ανυπόφορα βασανιστήρια. Οι δήμιοι τον μαστίγωσαν τόσο πολύ ώστε άλλαξαν δύο και τρεις φορές οι μαστιγωτές του. Τον κρέμασαν και τον έγδερναν μέχρι που άρχισαν να φαίνονται τα εσωτερικά όργανα του Αγίου. Έπειτα, σαν να μην έφθαναν αυτά, έτριβαν το καταπληγωμένο του σώμα με τρίχινο ύφασμα και στο τέλος τον έσερναν γυμνό και κατακρεουργημένο πάνω σε μεταλλικά αγκάθια. Όλα τα υπέμενε με γενναιότητα και καρτεροψυχία ο Μάρτυς του Χριστού, εφαρμόζοντας το Ευαγγελικό «καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτείναι» (Ματθαίος 10,28).
Μάλιστα, την ώρα του μαρτυρίου, κάποιοι παλιοί συστρατιώτες του τον προέτρεπαν να θυσιάσει στα είδωλα λέγοντας ότι ο Θεός του θα τον δικαιολογήσει βλέποντας τα βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλλαν. Ο Άγιος αρνήθηκε αποφασιστικά και τους απάντησε ότι προσφέρει θυσία ακόμη και τον εαυτό του στον Χριστό, ο οποίος τον ενδυναμώνει για να υπομένει τις πληγές.

Ο ηγεμόνας, θαυμάζοντας την ευστοχία και την σοφία των απαντήσεων του Μάρτυρα, τον ρώτησε απορημένος πώς είναι δυνατόν ένας τραχύς στρατιώτης σαν αυτόν να μπορεί να απαντά κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και ο Άγιος, με τη φώτιση του Θεού, του αποκρίθηκε ότι αυτή την ικανότητα την χαρίζει στους μάρτυρές του ο Χριστός, όπως έχει υποσχεθεί στο Ευαγγέλιο: «ὅταν δὲ προσφέρωσιν ὑμᾶς ἐπὶ τᾶς συναγωγᾶς καὶ τᾶς ἀρχὰς καὶ τᾶς ἐξουσίας, μὴ μεριμνᾶτε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε ἢ τί εἴπητε. Τὸ γὰρ Ἅγιον Πνεῦμα διδάξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τὴ ὥρα ἃ δεῖ εἰπειν» (Λουκά ιβ’, 11-12).
Τότε, απελπισμένος ο τύραννος, διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Βαδίζοντας προς τον τόπο της εκτέλεσης ο Άγιος πρόλαβε να ζητήσει από κάποιους κρυπτοχριστιανούς να μεταφέρουν το λείψανό του στην Αίγυπτο. Ο αποκεφαλισμός του έγινε την 11η Νοεμβρίου στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. (πιθανότατα το 304 μ.Χ.) και έτσι η ψυχή του πέταξε χαρούμενη προς τον Σωτήρα Χριστό τον οποίο τόσο επόθησε ο Άγιος και για τον οποίο θυσιάσθηκε. Οι δήμιοι άναψαν φωτιά για να κάψουν το σώμα του.

Ότι κατάφεραν οι χριστιανοί να περισώσουν από την πυρά το μετέφεραν στην Αίγυπτο και το έθαψαν κοντά στην Μαρεώτιδα λίμνη, νοτιοδυτικά της Αλεξάνδρειας. Στο σημείο εκείνο σταμάτησε, κατά την παράδοση, η καμήλα που μετέφερε τα λείψανα αρνούμενη πεισματικά να προχωρήσει. Έτσι οι χριστιανοί κατάλαβαν ότι ήταν θέλημα Θεού να ενταφιασθούν εκεί τα λείψανα του Αγίου. Η περιοχή του τάφου πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε προσκυνηματικό - λατρευτικό κέντρο.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, όταν ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας ο Μέγας Αθανάσιος, ανήγειρε ναό πάνω στον τάφο του Αγίου. Σε λίγα χρόνια δημιουργήθηκε εκεί εκτεταμένο κτιριακό συγκρότημα το οποίο περιελάμβανε δύο ναούς, μοναστήρι, ξενώνες και άλλες εγκαταστάσεις. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Μηνά στις 11 Νοεμβρίου. 

https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ: ΕΑΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΙΣΘΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ!

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης: Να μη σκέπτεστε μόνο τι θα φάτε, τι θα φορέσετε, τι μεγάλο σπίτι θα χτίσετε. Να κτυπάτε τις πόρτες των φτωχών, των αρρώστων, των ορφανών. Περισσότερο να προτιμάτε τα σπίτια των θλιμμένων παρά των χαρούμενων. Εάν κάνετε καλά έργα, θα έχετε μεγάλο μισθό από τον Θεό. Θ’ αξιωθείτε να δείτε θαύματα, και στην άλλη ζωή θα έχετε απέραντη αγαλλίαση. Η Παναγία δεν θέλει μεγάλες λαμπάδες, ελεημοσύνη στους φτωχούς θέλει.

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ: ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ!

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: Κύριε, Ιησού Χριστέ, φώτισόν μου το σκότος!

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Ο ΕΛΕΗΜΟΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΚΡΥΦΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Ο ελεήμονας

Ο ελεήμονας δεν κλείνει τα αυτιά του μπροστά στις ευχές των φτωχών, αλλά βιάζεται να τους βοηθήσει. Όταν προφέρει σ’ αυτόν πού είναι σε δυστύχημα, δίδει με αγάπη και συμπάθεια, και όταν δίδει στον φτωχό, το πρόσωπό του λάμπει, επειδή η καρδιά του χαίρεται για την ελεημοσύνη. Και ο ελεήμονας είναι αγαπημένος από τον Θεό και σώζεται στην ημέρα του κινδύνου, διότι ο Θεός αγαπάει εκείνο που δίδει με χαρά. Ο ελεήμονας κάνει ελεημοσύνη κρυφά, επειδή η καρδιά του οδηγείται από την αγάπη προς τον πλησίον και όχι από την επιθυμία για φήμη. Αυτός δεν χαίρεται για την πολυτέλεια, αλλά για την φιλανθρωπία του. Επειδή αυτός ζει με αγάπη προς τον πλησίον και η αγάπη του εκφράζεται μέσα από την αγάπη προς τον πλησίον.

Ο ελεήμονας δέχεται τον θλιμμένο, δεν αποστρέφει τα μάτια του από αυτόν που είναι σε δυστύχημα, ούτε το πρόσωπό του από τους φτωχούς, δεν είναι σε αντίθεση να εκτείνει το χέρι του στον αδελφό που ζητάει. Στον πεινασμένο προσφέρει δικό του ψωμί, δίδει στους διψώντες, σκεπάζει τους φτωχούς, ντύνει τους γυμνούς, βοηθά τους πάσχοντες, επισκέπτεται τους φυλακισμένους και φιλοξενεί τους ξένους. Μοιράζεται γενναιόδωρα, ελπίζοντας στον Κύριο και έτσι αποχτάει πλούτο στον ουρανό. Ο ελεήμονας είναι σαν καρποφόρο ελαιόδεντρο στον οίκο του Θεού, ποτέ δεν μένει χωρίς ελπίδα στον Θεό, αλλά πάντα ανθίζει, και μοιάζει με αιώνια ανθισμένο δέντρο και, με ζήλο για την γονιμότητά του, σε όλους και σε κάθε στιγμή δωρίζει άφθονη ελεημοσύνη. Μακάριος είναι ο ελεήμονας, ότι αυτός θα κληρονομήσει την Βασιλεία, ετοιμασμένη από την αρχή του κόσμου. Ο Κύριος λέει στους ελεήμονες: «δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με» (Μτ. 25, 34-36).

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΒΑΘΙΑ ΡΙΖΩΜΕΝΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα βαθιά ριζωμένα. Πολλά είναι κληρονομικά. Όλα αυτά, δεν κόβονται με μια σπασμωδική κίνηση ούτε με αδημονία και τη βαριά θλίψη, αλλά με υπομονή και επιμονή, με φροντίδα και προσοχή.

Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς. Εύχεσθε στο Θεό να σας δυναμώνει. Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας, και αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να μη στέκεστε σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα.

Αγρυπνείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές απ' αυτές είναι και απο την φύση τους ισχυρές και απο την συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου όμως και με την επιμέλεια νικούνται.Τίποτε να μην σας απελπίζει.

ΕΙΜΑΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΛΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΧΑΘΩ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ!

Ενενήντα χρονών χήρα πια η γιαγιά Κατερίνα, αγράμματη αλλά πιστή γυναίκα, με συχνή Θεια Κοινωνία, υπομένει ήρεμα τον κόπο των γηρατειών της, ζώντας μέσα στον σεβασμό και στην ολόψυχη αγάπη των δικών της.

Ένα χωριό κάνουν τα 60 παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα της. Και όλα την γλυκοχαιρετούν και φιλούν το χέρι της με σεβασμό και συγκινούνται βλέποντάς την να συγκινείται κι εκείνη και να δακρύζει.

– Παιδιά μου, την ευχή μου να ‘χετε, τους έλεγε και τους ξανάλεγε και σταυροκοπιόταν συνέχεια…. Μην κάνετε στην ζωή σας πότε κάτι που θα λυπήσει τον Χριστό και την Παναγία. Και να κοινωνάτε συχνά.

Ένα απόγευμα, καθώς της έκανε συντροφιά η μεγάλη της κόρη, η Αγγελική, άρχισε πρώτη αυτή τη συζήτηση.

– Από που ξεκίνησα εγώ η πάμφτωχη και που με οδήγησε ο Θεός, ο Μεγαλοδύναμος! Μου ‘φερε στο πλευρό μου έναν άντρα μάλαμα, τον Χρήστο, και κάναμε οικογένεια με τη βοήθεια του Θεού καλή – δοξασμένο το όνομα του Κυρίου! Χαρήκαμε μαζί πολλά παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα. Εκείνος έφυγε, πήγε στον ουρανό. Εγώ έμεινα πίσω.

– Δεν είσαι μόνη σου όμως, μάνα. Είμαστε όλοι μας κοντά σου!

– Σωστά, δίκιο έχεις. Και με προσέχετε σαν τα μάτια σας, και ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά γι’ αυτό. Και παρακαλώ τον θεό στην προσευχή μου να σας έχει όλους σας πολύ καλά. Άλλο θέλω να πω.

– Τι, μάνα μου;

– Να, πως να το πω, είμαι αγράμματη, και όταν έλθει η ώρα να φύγω για τον ουρανό, φοβάμαι μήπως χαθώ εκεί πάνω, επειδή είμαι αγράμματη. Δεν θα ξέρω που να πάω!

– Μανούλα μου, μην ανησυχείς καθόλου. Ο Κύριος μας που τόσο Τον αγάπησες σ’ όλη σου τη ζωή, θα τα κανονίσει όλα. Όταν έλθει εκείνη η ευλογημένη ώρα και για σένα, θα σε πάρει ο φύλακας σου Άγγελος και θα σε ανεβάσει στον ουρανό. Εσύ δεν θα καταλάβεις τίποτε. Θα κοιμάσαι γλυκά. Εκεί στον ουρανό υπάρχουν δυο μεγάλοι δρόμοι. Ο ένας οδηγεί στο σκοτάδι, στην Κόλαση. Ο άλλος στο φως του Παραδείσου. Ο Άγγελος σου θα σε οδηγήσει προς το φως, πολύ φως, μάνα μου! Εκεί θα σε υποδεχτούν Άγγελοι, η προστάτιδα σου Αγία Αικατερίνη, ο πατέρας μας, οι γονείς σου και πολλοί άλλοι που τους έκανες καλοσύνες εδώ στη γη. Όλοι αυτοί θα χαίρονται που θα φτάσεις ευτυχισμένη κι εσύ κοντά τους.

– Α, έτσι θα γίνει; Κι είχα μια αγωνία.

– Μη φοβάσαι, μάνα μου. Ο Χριστός με την Ανάσταση Του νίκησε τον θάνατο και άνοιξε για όσους πιστεύουν σ’ Εκείνον, τον Παράδεισο. Ετοιμάσου τώρα να διαβάσουμε το Απόδειπνο.

– Ναι, κόρη μου.

Πάνω στην ώρα ήρθε ο μεγάλος της γιος της γερόντισσας και αφού την ασπάστηκε και πήρε την ευχή της, ζήτησε από την αδελφή του να διαβάσει αυτός το Απόδειπνο, για να ελευθερωθεί εκείνη και να ολοκληρώσει μερικές δουλειές στην κουζίνα. Αυτό κι έγινε. Ενώ διάβαζε ο Γιώργος το Απόδειπνο κι η γερόντισσα μάνα έκανε πότε-πότε τον σταυρό της, διέκοπτε ο γιος το διάβασμα και τη ρωτούσε:

– Μ’ ακούς, μάνα μου;

– Ναι, παιδί μου, συνέχισε, την ευχή μου να ‘χεις.

Και κρατώντας το χέρι της συνέχιζε εκείνος την ανάγνωση της Ακολουθίας του Απόδειπνου.

Όταν έφτασε η ανάγνωση στο τμήμα της ευχής για τον φύλακα Άγγελο και μάλιστα στο σημείο που λέει «κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας», η γερόντισσα τράβηξε απότομα το χέρι της από το χέρι του γιου της, το σταύρωσε με το άλλο της χέρι και πέταξε με τα φτερά του Αγγέλου της για τον ουρανό χωρίς να πει λέξη.

Ο γιος της κατάλαβε αμέσως ότι ήταν η ύστατη στιγμή της στον κόσμο αυτόν. Είδε μια χλωμάδα βιαστική να περνάει στο πρόσωπο της, που σε λίγο έγινε ολοφώτεινο και πολύ γαλήνιο.

Την ασπάστηκε με δέος και συνέχισε την ανάγνωση της Ευχής στον Φύλακα Άγγελο και της υπόλοιπης ιερής Ακολουθίας του Απόδειπνου. Όταν τελείωσε, πήγε ήρεμος στην κουζίνα και είπε στην Αγγελική δακρυσμένος:

 

– Μας έφυγε η μάνα μας, αδελφή μου.

– Τι! Πέθανε; Πότε; Πως;

– Την ώρα που διάβαζα την Ευχή του Απόδειπνου στον Άγιο Άγγελο. Ήλθε και την πήρε ο Άγγελος της, γιατί φοβόταν, όπως έλεγε συχνά, μήπως χαθεί μόνη της στον ουρανό, επειδή ήταν αγράμματη και δεν ήξερε που θα βρεθεί εκεί πάνω. Κοίταξε το πρόσωπο της, δεν μοιάζει με αγγελικό;

– Κάθε μέρα που την έβλεπα, είχα την αίσθηση ότι ζούσε ένας Άγγελος ανάμεσα μας. Πρέπει όμως να ετοιμαστούμε για την κηδεία. Προσοχή, να μην ξεχάσουμε να ειδοποιήσουμε κάποιον συγγενή μας. Όλα πρέπει να γίνουν τέλεια, όπως της αξίζει.

 

Κι έπεσε επάνω της με αναφιλητά….

Στην κηδεία της, που έγινε στον κατάμεστο ενοριακό Ναό, όλοι μακάριζαν τη γιαγιά Κατερίνα με τα τόσα εγγόνια και δισέγγονα. Και ο προϊστάμενος του Ναού ευχήθηκε να αγάλλεται η ψύχη της μαζί με τους αγίους Αγγέλους, τους οποίους τόσο πολύ αγαπούσε.

Πηγή : https://agiameteora-friends.net

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Η ΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΕΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ!

Άγιος Νεκτάριος: Ή φιλία είναι πιο δυνατή από τη συγγενική αγάπη, διότι ή μεν συγγενική αγάπη είναι έργο ανάγκης, ή φιλία όμως βασίζεται στη θέληση. Ή φιλία υπαγορεύει ευλάβεια προς τα ιερά των φίλων, αγνότητα στη συμπεριφορά, ακεραιότητα στα ήθη, πίστη στον χαρακτήρα, σταθερότητα στις αποφάσεις, ειλικρίνεια στους λόγους, θάρρος στο να ειπωθούν τα ορθά και ωφέλιμα και στο να λέγεται ή αλήθεια. Ή φιλία είναι το στήριγμα για την ευτυχία δύο αγαθών ανθρώπων, γιατί μόνο μεταξύ αγαθών ανθρώπων μπορεί να αναπτυχθεί ή αληθινή φιλία.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ ΣΧΕΣΕΙΣ!

Άγιος Νεκτάριος: Οφείλετε να έχετε πολλή προσοχή στις μεταξύ σας σχέσεις και να ευλαβείστε ο ένας τον άλλον ως πρόσωπα ιερά, ως εικόνες του Θεού. Να μην αποβλέπετε ποτέ στο σώμα ή στην ομορφιά του, αλλά στην ψυχή.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ!

Άγιος Νεκτάριος: Ἡ εὐτυχία βρίσκεται μέσα στὸν ἴδιο σας τὸν ἑαυτό, καὶ μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὸ κατάλαβε αὐτό. Ἐξετᾶστε τὴν καρδιά σας καὶ δεῖτε τὴν πνευματική της κατάσταση. Μήπως ἔχασε τὴν παρρησία της πρὸς τὸ Θεό; Μήπως ἡ συνείδηση διαμαρτύρεται γιὰ παράβαση τῶν ἐντολῶν Του; Μήπως σᾶς κατηγορεῖ γιὰ ἀδικίες, γιὰ ψέματα, γιὰ παραμέληση τῶν καθηκόντων πρὸς τὸ Θεὸ καὶ τὸν πλησίον; Ἐρευνῆστε μήπως κακίες καὶ πάθη γέμισαν τὴν καρδιά σας, μήπως γλίστρησε αὐτὴ σὲ δρόμους στραβοὺς καὶ δύσβατους…

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Τίποτε δεν είναι μεγαλύτερο απ' την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού; Ασφαλώς τίποτε. Λέει ο Θεός γι' αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: «Ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω, και έσομαι αυτών Θεός, και αυτοί έσονταί μοι λαός» (Β' Κορ. 6,16).

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ!

Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης 

Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος. Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο.

Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.

Το 1881 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ' (1870 - 1899 μ.Χ.), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885 μ.Χ. Έπειτα, ο ίδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τον χειροτόνησε το 1886 μ.Χ. πρεσβύτερο και του έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διετέλεσε επίσης πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο.

Στις 15 Ιανουαρίου 1889 μ.Χ., χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως φθονερών εισηγήσεων (αισχρών συκοφαντιών), προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889 μ.Χ.).

Διετέλεσε Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 - 1893 μ.Χ.), Φθιώτιδος και Φωκίδας (1893 - 1894 μ.Χ.) και διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 - 1904 μ.Χ.). Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899 μ.Χ.), ο Νεκτάριος εκλήθη να τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε. Στα κηρύγματα του, πλήθος λαού μαζευόταν, για να «ρουφήξει» το νέκταρ των Ιερών λόγων του.

Το 1904 μ.Χ. ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το 1908 μ.Χ., μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή. Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις.

Πέθανε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920 μ.Χ. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επετέλεσε πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.

Η Κάρα και τα περισσότερα Λείψανα του Αγίου φυλάσσονται στη Μονή Αγίας Τριάδος Αιγίνης. Ένας αστράγαλος του Αγίου βρίσκεται στο ομώνυμο Προσκύνημα Καμάριζας Λαυρίου. Ένας σπόνδυλος του Αγίου βρίσκεται στο ομώνυμο Προσκύνημα Χανίων Κρήτης. Η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1953 μ.Χ. και στις 20 Απριλίου του 1961 μ.Χ. ανακηρύχτηκε Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Νεκταρίου στις 9 Νοεμβρίου.

https://www.saint.gr

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ!

Ο Άγγελος τού σπιτιού 

Ο άγγελος του σπιτιού προστατεύει τον ιερό αυτό χώρο που στεγάζει τις εικόνες του Θεού, αλλά και όσους ζουν μέσα σ’ αυτό, ακόμη και αν δεν έχουν λάβει το Άγιο βάπτισμα, όπως είναι τα αβάπτιστα παιδιά των χριστιανών, αλλά και όσους ζουν σύμφωνα με τους νόμους του Θεού, αλλά δεν γνώρισαν ακόμη την ορθή πίστη.
              Δεν επιτρέπει στα πονηρά πνεύματα να μπουν μέσα και να πειράξουν την οικογενειακή θαλπωρή, αν οι ίδιοι οι κάτοικοι του χώρου δεν το επιτρέψουν με τη ζωή τους. Είναι διαταγμένος από τον Θεό, κάθε άγγελος που προστατεύει ένα σπίτι, αν δει στις ψυχές των ανθρώπων, απλότητα και ευγένεια, στοιχεία που δηλώνουν πως είναι παιδιά δικά Του, όχι απλά να προστατεύουν αυτόν τον οίκο από πονηρά πνεύματα, αλλά να απομακρύνουν και φθονερούς ανθρώπους σταλμένους από τον Εωσφόρο, που θα ήθελαν να μπουν και να κάνουν κακό.Μα πόση εξουσία δίνετε εσείς οι άνθρωποι στον σατανά να σας πειράξει μέσα στο ίδιο σας το σπίτι, όταν του χτίζετε τον θρόνο του και από κει τον αφήνεται να μολύνει σιγά-σιγά τις αισθήσεις σας και να καταστρέφει την ψυχή σας, δίχως να βλέπετε τις πληγές που σας επιφέρει!
             Και το φοβερότερο είναι πως τον αφήνετε όλο και πιο πολύ να σας απομακρύνει από τον Ουράνιο Πατέρα σας και από την χάρη του Παναγίου Πνεύματος.Οι άγγελοι των σπιτιών χαίρονταν όταν έβλεπαν παλαιότερα την οικογένεια ενωμένη να προσεύχεται στο εικονοστάσι και να δοξάζει τον Θεό. Οι ίδιοι μετέφεραν ο καθένας την ευωδία των προσευχών των ανθρώπων του οίκου που προστάτευαν και την ανέβαζαν στον θρόνο του Θεού, ζητώντας από τον Δημιουργό τους να στείλει περισσότερη θεία χάρη στο σπίτι αυτό. Και ο Θεός άκουγε τις ικεσίες τους και όλο και πιο πολύ ευλογούσε τον οίκο που Τον δόξαζε.

         Μα σήμερα λίγοι είναι οι άγγελοι που φτάνουν στον θρόνο Του Θεού, αφού τα χέρια τους είναι άδεια από προσευχές και ευχαριστήριους ύμνους.

                 Γι’ αυτό όταν βλέπουν κοντά στο σπίτι που προστατεύουν, άλλους αγγέλους να χαίρονται επειδή αυτοί φυλάνε θεοσεβούμενους ανθρώπους, ταπεινά εκλιπαρούν να προτρέψουν και να φωτίζουν τους ανθρώπους που ζουν εκεί να παραδειγματίσουν και τους δικούς τους, αφήνοντας να φανούν οι ευλογίες που τους στέλνει ο Θεός. Μα πόσο πάλι θλίβονται όταν ζηλόφθονα φέρονται οι δικοί τους προστατευόμενοι, βλέποντας την χαρά των συνανθρώπων τους, αντί να ωφεληθούν από τις ευλογίες που τους δίνει ο Θεός σαν ανταμοιβή για την θεοσεβούμενη ζωή τους.Αγαπημένα παιδιά του Θεού, να ξέρετε προς παρηγοριά και δύναμη δική σας, πως έχει δοθεί εντολή σε κάθε άγγελο φύλακα σπιτιού, στα εφιαλτικά χρόνια που ήδη ξεκίνησαν, όσα σπίτια επαναφέρουν το θρόνο του Θεού, εγκαταστήσουν το εικονοστάσι και το προσευχητάρι τους με όλες τις ευλογημένες συνήθειες ευλάβειας προς τον Ουράνιο Πατέρα μας, να προστατέψουν τα σπίτια αυτά και να φροντίσουν θαυματουργικά ώστε να μην τους λείψουν τα απαραίτητα υλικά αγαθά. Επίσης τους έχει δοθεί η άδεια να διατηρούν την ειρήνη και τη γαλήνη του σπιτιού και να μην επιτρέψουν στο σατανά να σπείρει μέσα σ’ αυτό, την ταραχή και τον εφιάλτη που θα επικρατεί παντού».

Ιερά Μονή των Αγίων Προφητών

ΑΓΙΕ ΑΓΓΕΛΕ ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΝ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΟΝ ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΟΔΟΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ!

Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μή εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού διά την ακρασίαν μου. Μή δώης χώραν τω πονηρώ δαιμόνι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος. Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, Άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τα ημέρας της ζωής μου, και εί τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν. Σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μή εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν. Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω Αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της Αυτού αγαθότητος. Αμήν.

ΜΕΓΑ ΤΑΞΙΑΡΧΑ ΚΑΙ ΠΛΩΤΑΡΧΑ ΜΙΧΑΗΛ!

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Σύναξις των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ
και των λοιπών Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων 

Κατά την Άγια Γραφή οι άγγελοι στέλνονται από το Θεό με μορφή ορατή (οι άγγελοι είναι αόρατα αγαθά πνεύματα κοντά στο, Θεό) σε σπουδαίες ιστορικές περιστάσεις, που πρόκειται να εκδηλωθεί ή να εκτελεσθεί κάποια μεγάλη θεία θέληση.

Τη σχέση, τώρα, που έχουν οι άγγελοι με το Θεό και τους ανθρώπους, καθώς και την αποστολή τους, βλέπουμε επίσης μέσα στην Αγία Γραφή. Και ιδιαίτερα, στους Ψαλμούς 33, στίχ. 8 και 90, στίχ. 10-12, στη δε Καινή Διαθήκη, Ματθ. ιη' στίχ. 10, καθώς επίσης και στην προς Εβραίους επιστολή, κεφ. α' στίχ. 14, όπου ο συγγραφέας αναφωνεί: «οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;». Δηλαδή, δεν είναι όλοι οι άγγελοι πνεύματα υπηρετικά, τα όποια ενεργούν όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλά αποστέλλονται από το Θεό για να υπηρετήσουν εκείνους που μέλλουν να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή;

Επικεφαλής των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τον Μιχαήλ συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη. π.χ. όταν ο Αβραάμ μέλλει να θυσιάσει τον Ισαάκ, στον Ιησού του Ναυή, στον Ηλία, στον Λώτ, για να τον σώσει όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα, στον Πατριάρχη Ιακώβ, στον μάντη Βαρλαάμ και άλλου. Επίσης ο Μιχαήλ, ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο. Τον Γαβριήλ συναντάμε στην Καινή Διαθήκη, όπως στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και άλλου. Στην μνήμη, λοιπόν, των αποστολών και του έργου πού επιτελούν οι άγγελοι, η Εκκλησία μας όρισε τη γιορτή της 8ης Νοεμβρίου. 

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΥΛΑΓΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Αρχή της καταστροφής της ψυχής είναι το ότι δεν φυλάγει κανείς κλειστό το στόμα του.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΘΛΙΨΗ, ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Όταν βρεθείς μέσα σε θλίψη, μην απελπίζεσαι, ούτε να δείχνεις ραθυμία, αλλά τότε προ πάντων ύψωσε το βλέμμα σου προς τα επάνω, επειδή τότε και προσευχές είναι καθαρότερες και η αγάπη του Θεού είναι μεγαλύτερη…

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΜΟΥ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΑΣΘΕΝΕΙ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί το σώμα, ασθενεί μου και η ψυχή; Όταν το σώμα γίνει ασθενικό, αναγκαστικά και η ψυχή συμμετέχει σ’ αυτή τη βλάβη· γιατί ως επί το πλείστον οι ενέργειες της ψυχής συμβαδίζουν με τη διάθεση του σώματος. Γιατί και κατά τη διάρκεια των ασθενειών είμαστε διαφορετικοί εξαιτίας της αδυναμίας του σώματος και διαφορετικοί, όταν είμαστε υγιείς. Όπως ακριβώς δηλαδή στην περίπτωση της χορδής του οργάνου, όταν οι φθόγγοι είναι απαλοί και άτονοι και αδύνατοι, υποβαθμίζεται και η αξία της μουσικής τέχνης, επειδή αναγκάζεται να ακολουθεί την αδυναμία των χορδών· έτσι και στην περίπτωση του σώματος, η ψυχή δέχεται απ’ αυτό πολλές βλάβες, πολλές ανάγκες. Γιατί, όταν το σώμα έχει ανάγκη από πολλή περιποίηση, και η ψυχή υπομένει την σκλαβιά εκείνη.