Ο ΙΕΡΕΥΣ ΘΑ ΚΑΤΕΛΥΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΛΗΨΗ ΤΟΣΩΝ ΦΥΜΑΤΙΚΩΝ;

Πρό ἐτῶν στό Σανατόριο "Σωτηρία" στήν Ἀθἠνα μετά ἀπό μία θεία λειτουργία, πού κοινώνησαν οἱ περισσότεροι ἀσθενεῖς, ὁ ἱερεύς ἒπρεπε νά καταλύση τήν ὑπόλοιπη θεία Κοινωνία, ὃπως γίνεται πάντοτε. Προτοῦ κάνει τήν κατάλυση, εἶδε κάποιον πού στεκόταν στό βόρειο βημόθυρο τοῦ Ἱεροῦ. Τόν ρώτησε τί ἢθελε, ἐκεῖνος ἀπάντησε πώς δέν ἢθελε τίποτε. 

Ὁ ἱερεύς κατέλυσε κανονικά καί ἀφοῦ ἒβγαλε τά ἂμφια ἑτοιμάστηκε νά βγῆ ἀπό τό ἱερό.Βγαίνοντας ξανασυναντάει τό ἲδιο πρόσωπο. Τόν ρώτησε τί ἢθελε περιμένοντας. Ὁ ἂλλος ἀπάντησε πώς αὐτό πού ἢθελε ἒγινε. Ἢθελε, λέει, νά ἰδῆ ἂν πράγματι ὁ ἱερεύς θά κατέλυε τή θεία Κοινωνία μετά τή μετάληψη τόσων φυματικῶν. Τότε μόνο "εἶδε καί ἐπίστευσε". Μέχρι τότε δέν πίστευε πώς οἱ ἱερεῖς πιστεύουν στή θεία Κοινωνία οὒτε βέβαια πώς ἡ θεία Κοινωνία εἶναι πηγή ζωῆς καί ὂχι θανάτου...

Ἱερομ. Εὐσεβίου, ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΝΕΥΜ. ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, ΤΟΜΟΣ Β΄.

https://ellasnafs.blogspot.com

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: ΠΡΟΕΒΛΕΨΕ ΑΠΟ ΤΟ 1990 ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ!

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, κ. Αυγουστίνος Καντιώτης, σε ομιλία του κατά το 1990, (πριν 30 χρόνια δηλαδή) προφήτεψε μεγάλη επιδημία που θα έρθει.

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΙΩΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ Θ. ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογίας ΑΠΘ

Δεν μεταδίδονται ιώσεις με τη συμμετοχή στη Θ. Κοινωνία

Διαβάσαμε αυτές τις μέρες την πρόταση των κ. Τσίπρα και Πολάκη για το τι πρέπει να γίνει με τη συμμετοχή των πιστών στο μυστήριο της Θ. Κοινωνίας, σε σχέση με το πρόβλημα της διάδοσης του κορωνοϊού:

Ο πρ. Πρωθυπουργός είπε ότι «είναι άμεση ανάγκη να γίνει μια σύσταση στον ΕΟΔΥ, ώστε να σταματήσει η αντιεπιστημονική, αναχρονιστική και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, θέση και στάση, σε σχέση με τα προληπτικά μέτρα που πρέπει να πάρει και η Εκκλησία, όπως αντίστοιχα ελήφθησαν σε άλλες χώρες καθολικές και ορθόδοξες, σε σχέση με τη Θεία Κοινωνία. Εμείς, ορθώς, αναβάλαμε όλες τις μαζικές κομματικές εκδηλώσεις μας».

Ο πρ. Υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, επίσης, χαρακτήρισε «Χριστιανοταλιμπανισμό» το γεγονός πως απαγορεύθηκαν οι καρναβαλικές εκδηλώσεις, αλλά δεν απαγορεύτηκε η “Αγία Μετάληψη από το ίδιο κουτάλι» και αυτό «για να μην μουτρώσουν οι ιερωμένοι. Εμείς, στον ΣΥΡΙΖΑ, αναβάλαμε εκδηλώσεις, που μαζεύουν κόσμο, για να μην έχουμε συνωστισμό και δεν τολμάτε να βάλετε τον ΕΟΔΥ να πει, ναι, μεταδίδεται ο κορωνοϊός από το κουτάλι.  Σταματήσαμε το καρναβάλι και δεν μπορούμε να σταματήσουμε συγκεντρώσεις στις Εκκλησίες».

Στην ουσία, όπως παρατηρούμε, οι ως άνω πολιτικοί βάζουν στον ίδιο παρανομαστή την λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας με τις κομματικές και καρναβαλικές συγκεντρώσεις, χωρίς να κατανοούν τη διαφορά.

Σε άλλο μήκος κύματος, βέβαια, ήταν η δήλωση του πρ. Βουλευτή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ, Ιατρού στο επάγγελμα, Γιάννη Μιχελογιαννάκη: «Η Θεία Κοινωνία είναι το αποκορύφωμα της Πίστης. Όσοι νιώθουν την ανάγκη για να κοινωνήσουν, μπορούν να το κάνουν, χωρίς κανένα φόβο και ενδοιασμό».

Από επιστημονικής πλευράς, η λοιμωξιολόγος, Ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ελένη Γιαμαρέλλου, όταν ρωτήθηκε, αν θα κοινωνούσε, στην περίπτωση που στη Θεία Κοινωνία ο προηγούμενος πιστός ήταν προσβεβλημένος από τον κορωνοϊό, απάντησε: «θα κοινωνήσω, με πίστη στον Θεό ότι δεν κολλάω, όταν συμμετέχω σε ένα τέτοιο Μεγάλο Μυστήριο. Σας λέω αυτό που θα κάνω για τον εαυτό μου και το πιστεύω για όλους. Αδίκως έχει δημιουργηθεί ένα τέτοιο θέμα. Η Θεία Κοινωνία είναι ένα Μυστήριο. Όταν πηγαίνεις να λάβεις τη Θεία Κοινωνία, δεν την παίρνεις από συνήθεια, τη λαμβάνεις, γιατί είναι σώμα και αίμα Χριστού. Ή το πιστεύεις και κοινωνείς κανονικά ή δεν το πιστεύεις. Αν πιστεύω ότι αυτό μπορεί να με μολύνει, τότε δεν πιστεύω στο Μεγαλύτερο Μυστήριο. Τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν, δεν πρέπει να φοβούνται ότι από τη Θεία Κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο».

Όντως, είναι απολύτως σωστό αυτό που δήλωσε η ως άνω Καθηγήτρια, αφού αυτή είναι η θέση αλλά και η διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας μας. Όσες μεταδοτικές ασθένειες και αν υπηρξαν στο παρελθόν, δεν υπάρχει καταγεγραμμένη μαρτυρία ότι υπήρξε κάπου, κάποτε, έστω και μία περίπτωση μεταδόσεώς τους μέσω της Θ. Κοινωνίας.

Το Μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας αποτελεί Μυστήριον ζωής και αφθαρσίας, για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και η συμμετοχή μας σε αυτό αποτελεί βεβαίωση της ακράδαντης πίστεώς μας ότι ο Χριστός είναι παρών στο Μυστήριο, ως Σωτήρας και χορηγός της ζωής, ως νικητής της φθοράς και του θανάτου. Το σώμα και το αίμα του Χριστού βρίσκεται στο Ποτήριο της Θείας Κοινωνίας και κάθε πιστός, κοινωνώντας, μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, δέχεται, θεληματικά, μαζί με το Σώμα και τη χάρη του Ιησού Χριστού, προς ίαση ψυχής και σώματος.

Μάλιστα, πολλοί, που βρίσκονται σε εμπερίστατη κατάσταση, για λόγους υγείας, καταφεύγουν στην Εκκλησία, ακολουθώντας τις οδηγίες των αγίων μας και, μέσω νηστείας, ασκήσεως, προσευχής, εξομολογήσεως και συμμετοχής στη Θ. Κοινωνία, αιτούνται την εκ Θεού θαυματουργική παρέμβαη για την θεραπεία τους, με την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος αποτελεί μια ενιαία ψυχοσωματική οντότητα και ότι η εξυγίανση και ενδυνάμωση της ψυχής, μπορεί να βοηθήσει και στις κατά καιρούς αδυναμίες του σώματος να αντιμετωπίσει διάφορες ασθένειες μικρές ή μεγάλες.

Εξάλλου, ο ορθόδοξος ελληνικός λαός, δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει και να ελπίζει στη Θεία και θαυματουργική επέμβαση και γι’ αυτό, καθημερινά, χιλιάδες πιστών καταφεύγουν στους ναούς και στα προσκυνήματα της χώρας, για να ζητήσουν τη βοήθεια και την παρέμβαση της Θείας Δυνάμεως για τυχόν προβλήματα υγείας δικής τους ή των οικείων τους.

Επ’ αυτού, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος δήλωσε πρόσφατα: «Η Εκκλησία, ποτέ δεν προβληματίστηκε με τη σύγχρονη λογική της ασεβούς αμφισβήτησης, αλλά καθημερινά ζει με την εμπειρία της επιβεβαίωσης ενός μεγάλου θαύματος. Είναι δυνατόν η κοινωνία του Θεού, να γίνει αιτία ασθένειας ή παραμικρής βλάβης; Είναι δυνατόν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και Θεού μας, να μολύνει το σώμα και το αίμα μας; Είναι δυνατόν η καθημερινή εμπειρία δυο χιλιάδων χρόνων, να συντριβεί από τον ορθολογισμό και την ψυχρή ρηχότητα της εποχής μας; Από αιώνες μεταλαμβάνουν οι πιστοί, υγιείς και ασθενείς, από το ίδιο Άγιο Ποτήριον και από την ίδια Αγία Λαβίδα, που ποτέ δεν πλένουμε, που ποτέ δεν απολυμαίνουμε και ποτέ δεν παρατηρήθηκε κάτι. Οι ιερείς των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, ακόμη και των λοιμωδών, μεταλαμβάνουν τους πιστούς και με ευλάβεια καταλύουν τη Θεία Κοινωνία και μακροζωούν. Το γεγονός ότι οι Αγγλικανοί και οι Καθολικοί αποφάσισαν, για προληπτικούς λόγους, τη διακοπή της μετάδοσης της θείας κοινωνίας στην Αγγλία και τη Νέα Ζηλανδία, αντίστοιχα, αν αληθεύει, δεν φανερώνει, όπως μερικοί υποστηρίζουν, σύνεση και ελευθερία, αλλά καταδεικνύει, με τον καλύτερο τρόπο, την τεράστια απόσταση της Εκκλησίας μας, που πιστεύει και κηρύττει το Μυστήριο, από τις υπόλοιπες χριστιανικές ομάδες, που έμμεσα ομολογούν την απουσία της χάριτος και των σημείων του Θεού, από τα λεγόμενα μυστήριά τους και την απώλεια της εκκλησιαστικής ταυτότητάς τους. Η Θεία Κοινωνία είναι ό, τι ιερώτερο έχουμε, ως Εκκλησία και άνθρωποι, το μεγαλύτερο φάρμακο ψυχής και σώματος. Αυτό αποτελεί διδασκαλία και εμπειρία της Εκκλησίας μας… Δυστυχώς, το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι ο ιός της γρίπης -όπως διατείνονται τα ΜΜΕ- ούτε ο ιός του παγκόσμιου πανικού -όπως υποστηρίζουν οι ιατρικοί σύλλογοι- αλλά ο ιός της ασεβείας και το μικρόβιο της ολιγοπιστίας».

Επίσης, ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, απαντώντας στο ερώτημα που έχουν διατυπώσει αρκετοί πολίτες, αναφορικά με τον κίνδυνο μετάδοσης του κορωνοϊού μέσω της Θείας Κοινωνίας τόνισε: «Δεν κινδυνεύουμε από τη Θεία Κοινωνία. Η θέση της Εκκλησίας στο θέμα είναι διαχρονική. Είναι καθαρά θέμα πίστης. Είναι δυνατόν από τη μετοχή στη Θεία Κοινωνία να προκύψει ψυχοσωματική ασθένεια; Όποιος προσέρχεται στη Θεία Κοινωνία προσέρχεται στον Θεό, που έχει τη δύναμη να θεραπεύει. Δεν χρειάζεται να κοινωνήσει κάποιος, αν δεν έχει αυτή την πίστη, ότι πρόκειται για το αίμα και το σώμα του Χριστού. Αυτό δεν μπορεί να είναι αιτία ασθένειας και να μεταδίδει κάποιο μικρόβιο!».

Πράγματι το Ποτήριον της Θ. Κοινωνίας είναι πηγή ψυχοσωματικής ζωής και αφθαρσίας, γιατί εκεί προσφέρεται το άφθαρτο και αναστημένο Σώμα του Ιησού Χριστού μαζί με τη χάρη, την αφθαρσία, το έλεος και την αγάπη του Θεού, που, ωστόσο, δεν κατανοείται μέσω της λογικής και της επιστήμης, διότι, απλώς, είναι ένα ανερμήνευτο Μυστήριο. Αυτή είναι η διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας.

Καθημερινά προσέρχονται σ’ αυτήν και μεταλαμβάνουν ελεύθερα και χωρίς κανένα έλεγχο, υγιείς και ασθενείς διαφόρων νοσημάτων και ουδέποτε προκλήθηκε μετάδοση επιδημικής λοίμωξης είτε στους υγιείς πιστούς είτε στους ιερείς.

Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί ο αείμνηστος ιερέας Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης, που κοινωνούσε τους λεπρούς στο νησάκι Σπιναλόγκα της Κρήτη επί 15 έτη και ποτέ δεν κόλλησε αυτήν την μεταδοτική ασθένεια, από την κατάλυση που έκανε στο τέλος της Ακολουθίας.

Ο φόβος που εκφράζεται από ορισμένους, σχετικά με την δυνατότητα μεταδόσεως λοιμώξεων, μέσω της Θ. Κοινωνίας, δείχνει αμφισβήτηση, ολιγοπιστία και έλλειψη αγάπης προς τον Χριστό.

Ορθόδοξη Αλήθεια, 11.03.2020

http://thriskeftika.blogspot.com

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η προσευχή είναι συνομιλία με Τον Θεό. Η ψυχή του πραγματικού χριστιανού θέλει να προσεύχεται συνεχώς. Αρχίζει με τη δοξολογία, προχωράει στη δέηση και την αίτηση. Πρέπει να προετοιμαζόμαστε για την προσευχή διαβάζοντας ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο ή το Γεροντικό.

Ο προσευχόμενος πρέπει να θυμάται και τους αδελφούς του και καθημερινά να παρακαλάει Τον Θεό να τον ελεήσει και να τους κατευθύνει στο δρόμο της σωτηρίας. Το πρόβλημα των άλλων να γίνεται και δικό μας πρόβλημα. Και αν θέλεις να έχεις καθαρή προσευχή πρέπει γνήσια και αληθινά να βλέπεις όλους τους ανθρώπους σαν αγίους.

Πρότυπο στην προσευχή μας πρέπει να έχουμε τον εκ γενετής τυφλό, που όσο του έλεγαν να σωπάσει αυτός περισσότερο έκραζε να τον ελεήσει ο Κύριος. Την Χαναναία, αλλά και τον ίδιο τον Κύριο που στο όρος των Ελαιών ο ιδρώτας του έτρεχε σαν σβώλοι αίματος.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΤΙ ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ ΑΝ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΟΥ Σ' ΕΝΟΧΛΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Αν ο αδελφός σου σ’ ενοχλεί, σε κουράζει, να σκέπτεσαι: «Τώρα με πονάει το μάτι μου, το χέρι μου, το πόδι μου· πρέπει να το περιθάλψω μ’ όλη μου την αγάπη». Να μη σκεπτόμαστε, όμως, ούτε ότι θα αμειφθούμε για τα δήθεν καλά ούτε ότι θα τιμωρηθούμε για τα κακά που διαπράξαμε. Έρχεσαι εις επίγνωσιν αληθείας, όταν αγαπάεις με την αγάπη του Χριστού. Τότε δεν ζητάεις να σ’ αγαπάνε· αυτό είναι κακό. Εσύ αγαπάεις, εσύ δίνεις την αγάπη σου· αυτό είναι το σωστό. Από μας εξαρτάται να σωθούμε. Ο Θεός το θέλει. Όπως λέει η Αγία Γραφή: «πάντας θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΔΕΝ ΓΙΝΕΣΘΕ ΑΓΙΟΙ ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΚΟ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Δέν γίνεσθε ἅγιοι κυνηγώντας τό κακό. Ἀφῆστε τό κακό. Νά κοιτάζετε πρός τόν Χριστό κι Αὐτός θά σᾶς σώσει. Ἀντί νά στέκεσθε ἔξω ἀπό τήν πόρτα καί νά διώχνετε τόν ἐχθρό, περιφρονῆστε τον. Ἔρχεται ἀπό δῶ τό κακό; Δοθεῖτε μά τρόπο ἁπαλό ἀπό ἐκεῖ.

Δηλαδή ἔρχεται νά σᾶς προσβάλει τό κακό, δῶστε ἐσεῖς τήν ἐσωτερική σας δύναμη στό καλό, στόν Χριστό. Παρακαλέστε: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Ξέρει ἐκεῖνος πῶς νά σᾶς ἐλεήσει, μέ τί τρόπο. Κι ὅταν γεμίζετε ἀπ’ τό καλό, δέν στρέφεσθε πιά πρός τό κακό. Γίνεσθε μόνοι σας, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, καλοί. Ποῦ νά βρεῖ τόπο τότε τό κακό; Ἐξαφανίζεται!

ΙΕΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ: ΑΓΑΠΑ ΤΟ ΘΕΟ!

Αγάπα το Θεό…

Αν σιωπάς, να σιωπάς από αγάπη.

Αν μιλάς, να μιλάς από αγάπη.

Αν διορθώνεις κάποιον, να τον διορθώνεις από αγάπη.

Αν συγχωρείς, να συγχωρείς από αγάπη.

Στο βάθος της καρδιάς σου, να έχεις τη ρίζα της αγάπης.

Από μια τέτοια ρίζα, μόνο καλό μπορεί να προέλθει.

Αγάπα το Θεό, και κάνε ότι θέλεις.

Ιερός Αυγουστίνος

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Αυτός που ελπίζει στον Κύριο δεν ελπίζει σε χρήματα, ούτε στο μέγεθος της δύναμής του, αλλά επαναπαύεται στη βοήθεια που θα του δώσει ο Θεός. Είναι γεμάτος πίστη και αγάπη, ζει έχοντας θάρρος στην αγαθή του συνείδηση, εμφανίζεται με την παρρησία γιου απέναντι στον ουράνιο Πατέρα του και Τον επικαλείται για να έλθει η βασιλεία Του στη γη και το θέλημα του να πραγματώνεται στη γη όπως και στον ουρανό.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΤΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΗΝ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ;

-Γέροντα, τί νά σκέφτομαι τήν Σαρακοστή;

-Τό Πάθος, τήν θυσία τού Χριστού νά σκέφτεσαι. Άν καί εμείς οι μοναχοί πρέπει συνέχεια νά ζούμε τό Πάθος τού Χριστού, γιατί… μάς βοηθούν σ’ αυτό κάθε μέρα τά διάφορα τροπάρια, όλες οι Ακολουθίες.

Τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας δίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία γιά νά αγωνισθούμε καί νά συμμετέχουμε εντονότερα στό σωτήριο Πάθος τού Κυρίου μας, μέ μετάνοια καί μέ μετάνοιες, μέ εκκοπή τών παθών καί μέ ελάττωση τών τροφών, από αγάπη πρός τόν Χριστό.Άν αξιοποιήσουμε, όσο μπορούμε, τό πνευματικό αυτό στάδιο μέ τίς πολλές προϋποθέσεις καί δυνατότητες πού μάς δίνονται, γιά νά πλησιάσουμε περισσότερο στόν Εσταυρωμένο Χριστό, γιά νά βοηθηθούμε από Αυτόν καί νά χαρούμε τήν Αγία Ανάσταση αλλοιωμένοι πνευματικά, αφού θά έχουμε ζήσει πνευματικότερα τήν Μεγάλη Σαρακοστή.

ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ: ΑΛΛΟΙΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ!

Αλλοίμονον! Αλλοίμονον εις τον κόσμον, ποία θλίψις πρόκειται να έλθει εις τους κατοίκους της γης, όταν πολλοί από τους άρχοντας της γης, και της πολιτείας και της εκκλησίας, είναι υπηρέται και δούλοι του Αντιχρίστου!…

Οι άρχοντες της εκκλησίας και της πολιτείας εις τας πονηράς ημέρας μας κοιμώνται τον βαρύτατον ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας. Εάν δεν ξυπνήσουν και δεν ξυπνήσουν τον κλήρο και τον λαό εις μετάνοιαν, εις εργασίαν των εντολών του Θεού, των αρετών και των καλών έργων, θα δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως, και θα τιμωρηθούν.

…Ο σημερινός συγχρονισμός και ψευδοπολιτισμός τείνει να μεταβάλει την οικουμένη και αυτή την πατρίδα μας Ελλάδα εις Σόδομα και Γόμορρα. Οι Χριστιανοί Έλληνες των πρώτων αιώνων μετέδωσαν εις τα αλλόφυλα έθνη τον Χριστιανισμόν, τα λαμπρά και σεμνά ήθη, την αρετήν.

Οι σημερινοί Έλληνες λαμβάνουν παρά των εθνών το σκότος, την πλάνην, την ασέβειαν, την απιστίαν, την βλασφημίαν, την διαφθοράν και ακολασίαν, την ξετσιπωσύνην, την ακαθαρσίαν και δυσωδίαν, και το λυπηρόν ότι οι περισσότεροι των Ελλήνων, ανδρών και γυναικών μετά χαράς τα δέχονται, τα εφαρμόζουν και νομίζουν ότι ευρήκαν θησαυρούς, ότι πριν ήσαν εις το σκότος και τώρα άνοιξαν τα μάτια τους και εγνώρισαν πως πρέπει να ζουν!

Αλλοίμονον που καταντήσαμε!…

Από το βιβλίο: «ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου (εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη).

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΩ Ή ΝΑ ΠΑΡΩ ΦΑΡΜΑΚΑ;

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Τι να κάνω όταν είμαι άρρωστος: Να προσευχηθώ ή να πάρω φάρμακα;

- Όταν βρέχει, μερικοί θα φορέσουν σανδάλια και θα πουν ότι με τη βοήθεια του Θεού δεν θα κρυώσουν. Και όταν κρυώσουν; Τι θα φταίει ο Κύριος αν αυτοί κρύωσαν με την απερισκεψία τους; Κι άλλοι όταν αρρωσταίνουν, θα πουν από υπερηφάνεια: «Δεν θέλω φάρμακα, θα με βοηθήσει ο Θεός». Ευλογημένε! Αν πονάει το κεφάλι σου, πιες πρώτα ένα παυσίπονο, με πίστη στον Κύριο, διότι στα φάρμακα ο Κύριος έβαλε θεραπευτική δύναμη. Γιατί αμέσως καταφεύγεις στον Κύριο; Αν δεν σε βοηθήσει το παυσίπονο, τότε να επικαλεστείς τους αγίους. Εγώ, ο αμαρτωλός, δεν τολμώ να ζητήσω κάτι από τον Θεό. Μόνο το έλεός Του ζητάω!

ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ

Ακάθιστος Ύμνος

Ακάθιστος ύμνος επικράτησε να λέγεται ένας ύμνος «Κοντάκιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, από την όρθια στάση, που τηρούσαν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του. Οι πιστοί έψαλλαν τον Ακάθιστο ύμνο όρθιοι, υπό τις συνθήκες που θεωρείται ότι εψάλη για πρώτη φορά, ενώ το εκκλησίασμα παρακολουθούσε όρθιο κατά την ακολουθία της γιορτής του Ευαγγελισμού, με την οποία συνδέθηκε ο ύμνος.

Θεωρείται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, η γλώσσα του είναι σοβαρή και ποιητική και είναι εμπλουτισμένος από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα λόγου (αντιθέσεις, μεταφορές, κλπ). Το θέμα του είναι η εξύμνηση της ενανθρώπισης του Θεού μέσω της Θεοτόκου, πράγμα που γίνεται με πολλές εκφράσεις χαράς και αγαλλίασης, οι οποίες του προσδίδουν θριαμβευτικό τόνο.

Κατά το έτος 626 μ.Χ., και ενώ ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος μαζί με το βυζαντινό στρατό είχε εκστρατεύσει κατά των Περσών, η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε αιφνίδια από τους Αβάρους. Οι Άβαροι απέρριψαν κάθε πρόταση εκεχειρίας και την 6η Αυγούστου κατέλαβαν την Παναγία των Βλαχερνών. Σε συνεργασία με τους Πέρσες ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση, ενώ ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της Πόλης με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενθάρρυνε το λαό στην αντίσταση. Τη νύχτα εκείνη, φοβερός ανεμοστρόβιλος, που αποδόθηκε σε θεϊκή επέμβαση, δημιούργησε τρικυμία και κατάστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ οι αμυνόμενοι προξένησαν τεράστιες απώλειες στους Αβάρους και τους Πέρσες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία και να αποχωρήσουν άπρακτοι.

Στις 8 Αυγούστου, η Πόλη είχε σωθεί από τη μεγαλύτερη, ως τότε, απειλή της ιστορίας της. Ο λαός, θέλοντας να πανηγυρίσει τη σωτηρία του, την οποία απέδιδε σε συνδρομή της Θεοτόκου, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών. Τότε, κατά την παράδοση, όρθιο το πλήθος έψαλλε τον από τότε λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο», ευχαριστήρια ωδή προς την υπέρμαχο στρατηγό του Βυζαντινού κράτους, την Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη του «τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ».

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ: ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς – Περιστατικό με την Θεία Κοινωνία.

Θα διηγηθούμε ένα γεγονός που παρουσιάζει την ακλόνητη πίστη του Αγίου στον Χριστό, το οποίο διηγείται η Ο. Σκοπικιένκο κι έχει επιβεβαιωθεί από πολλά άτομα της Σαγγάης.
“Κάποια κυρία Νενχίκοβα υπέστει δάγκωμα από λυσσασμένο σκυλί. Προφανώς δεν πήρε την κατάστασή της στα σοβαρά κι αμέλησε τα εμβόλια κατά της λύσσας, με αποτέλεσμα μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, να προσβληθεί από αυτήν την τρομερή ασθένεια. Ο Άγιος Ιωάννης έμαθε το γεγονός κι έσπευσε να συναντήσει την ετοιμοθάνατη γυναίκα. Αμέσως την κοινώνησε, αλλά όμως αυτή έπαθε κρίση λόγω της ασθένειας της λύσσας, άρχισε να αφρίζει από το στόμα κι έφτυσε τη Θεία Κοινωνία που μόλις είχε λάβει. Επειδή όμως η Θεία Κοινωνία δεν επιτρέπεται να πέσει κάτω, ο Άγιος έσκυψε αμέσως, μάζεψε τα Τίμια Δώρα, που μόλις είχε φτύσει κάτω στο πάτωμα η άρρωστη γυναίκα και τα έφαγε εκείνος! Αμέσων οι γύρω του, του είπαν: «Βλαντίκα τι κάνεις εκεί; Η λύσσα είναι τρομερά κολλητική».
Ο Βλαντίκα όμως, ειρηνικά τους απάντησε: «Δεν θα πάθω απολύτως τίποτα, γιατί είναι τα άχραντα Δώρα, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού». Κι έγινε ακριβώς όπως το είπε, δεν έπαθε απολύτως τίποτα!

(Απόσπασμα από το βιβλίο «Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς» Εκδόσεις «Αγ. Νεκταρίου Δωρίδος»)

ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

Όσιος Θεοφάνης ο Ομολογητής της Συγριανής

Ο Όσιος Θεοφάνης ο Ομολογητής, γεννήθηκε το 760 μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Ισαάκ και την Θεοδότη. Σε ηλικία οκτώ ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του ανέλαβε το δύσκολο έργο της ανατροφής, της διαπαιδαγωγήσεως και της μορφώσεως του υιού της Θεοφάνους.

Ο Όσιος, κατά παράκληση της μητέρα του, νυμφεύθηκε σε νεαρή ηλικία την ευσεβή και πλούσια Μεγαλώ. Ο γάμος αυτός, που ήταν αντίθετος για τη μοναχική ζωή που επιθυμούσε ο Όσιος, διαλύθηκε. Η μεν σύζυγος αυτού έγινε μοναχή στη μονή της Πριγκίπου και μετονομάσθηκε Ειρήνη, ο δε Όσιος κατέφυγε, το 781 μ.Χ., σ' ένα μοναστήρι κοντά στο βουνό της Συγριανής, το Πολίχνιο. (Η Συγριανή βρισκόταν είτε στη Μήδεια είτε - το πιθανότερο - στην Μυτιλήνη [ακρωτήρι Σίγρι]).

Από τη μονή αυτή, ως λόγιος και ενάρετος μοναχός, προσκλήθηκε μαζί με άλλους ηγουμένους διαπρεπείς, τον ηγούμενο της μονής Σακουδίωνος Πλάτωνα, τους μοναχούς Νικηφόρο και Νικήτα από τη μονή Μηδικίου, το μοναχό Χριστόφορο από τη μονή του Μικρού Αγρού, στην Εβδόμη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιος, το έτος 787 μ.Χ.

Όταν επέστρεψε, εγκατέστησε ηγούμενο τον μοναχό Στρατήγιο και εκείνος αποσύρθηκε στην απέναντι νήσο Καλώνυμον, όπου ίδρυσε μεγάλη μονή και εκεί, αφού εγκαταβίωσε επί εξαετία, ασχολήθηκε με την καλλιγραφία και τις συγγραφές. Αλλά ατυχώς η υγεία του προσβλήθηκε από οξεία λιθίαση. Σε αυτή την χαλεπή κατάσταση δεν παρέλειψε να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, όταν προσκλήθηκε υπό του Λέοντος του Αρμενίου (813 - 820 μ.Χ.), ο οποίος προσπάθησε διά του Πατριάρχη Ιωσήφ του εικονομάχου να ελκύσει αυτόν στην αίρεση της εικονομαχίας. Ο Όσιος φυσικά δεν ήταν δυνατό να αποδεχθεί μία τέτοια πρόταση και να προδώσει την Ορθόδοξη πίστη. Έτσι τον έκλεισαν σε σκοτεινό μέρος και στην συνέχεια τον εξόρισαν στη Σαμοθράκη, όπου μετά από είκοσι τρεις ημέρες κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 815 (ή κατ' άλλους το 818 μ.Χ.). Αργότερα οι μαθητες του μετεκόμισαν τα ιερά λείψανα του το έτος 822 μ.Χ., στη μονή του, όπου ετελείτο η Σύναξη του, όπως και τη Μεγάλη Εκκλησία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 12 Μαρτίου.

http://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Οι βλάσφημοι λογισμοί είναι όπως τα αεροπλάνα που μας ενοχλούν με τον θόρυβό τους, χωρίς να το θέλουμε, αλλ’ ούτε και να μπορούμε να τους εμποδίσουμε. Το βαρύ αντιαεροπορικό είναι η ψαλμωδία, γιατί είναι και προσευχή στον Χριστό, αλλά και περιφρόνηση στον διάβολο.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΥΓΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΣΟΝ ΑΓΝΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Υγεία πνευματική ίσον αγνοί λογισμοί, φωτισμένος νους και εξαγνισμένη καρδιά που φιλοξενεί συνέχεια τον Χριστό και την Παναγία. Η πολλή προσοχή με την παρακολούθηση του εαυτού μας και την προσευχή βοηθούν πολύ θετικά να αποκτήσουμε την υγεία της ψυχής. Η προσευχή είναι απαραίτητη για τον εξαγνισμό της ψυχής και η σύνεση για την διατήρηση της καλής πνευματικής καταστάσεως.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ο Θεός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου, γιατί δεν έκανε δούλους αλλά υιούς. Και παρ’ όλο που ήξερε ότι θα επακολουθήσει η πτώση, δεν τους έκανε δούλους. Προτίμησε να έρθει, να ενσαρκωθεί, να σταυρωθεί και να κερδίσει ούτως τον άνθρωπο. Με την ελευθερία μολαταύτα αυτή που έδωσε ο Θεός –παρ’ όλο που ο εωσφόρος μπορεί να κάνει πολύ κακό – δίνεται μία ευκαιρία για κοσκίνισμα. Φαίνεται τί κάνει κανείς με την καρδιά του, φαίνεται καθαρά το πολύ φιλότιμο.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Η ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Είναι ωραίο να περπατάς, να εργάζεσαι, να κινείσαι και να έχεις υγεία. Αλλά πρώτα να έχεις ψυχική υγεία. Η βάσις είναι η ψυχική υγεία΄ ακολουθεί η σωματική. Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί το άγχος. Το άγχος το δημιουργεί η κατάργηση του θρησκευτικού αισθήματος. Άν δεν έχετε έρωτα για τον Χριστό, αν δεν ασχολείσθε με άγια πράγματα, σίγουρα θα γεμίσετε με μελαγχολία, με το κακό.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΑΝ ΟΜΩΣ ΘΕΛΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΣ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Αν όμως θελήσεις να προσευχηθείς στο Χριστό και να του πεις «Χριστέ μου σε παρακαλώ φώτισε ή ελέησε ή κατεύθυνε αυτό το πρόσωπο» και να κάμνεις συνεχώς αυτή την προσευχή, τότε ο Χριστός αρχίζει και στέλνει στο πρόσωπο εκείνο καλούς λογισμούς. Κάθε φορά που εσύ λες, για παράδειγμα, «Κύριε ελέησον το παιδί μου», το παιδί σου παίρνει ένα αγαθό λογισμό από το Χριστό κι όσο εσύ συνεχίζεις να προσεύχεσαι, τόσο περισσότερους αγαθούς λογισμούς παίρνει το παιδί σου. Κι αν τώρα το παιδί σου είναι όπως ένα άγουρο πορτοκάλι, σιγά-σιγά θα ωριμάσει και θα γίνει όπως το θέλεις. Αυτός είναι αποδεδειγμένα, από τη δική μου πείρα ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να λύσει ο άνθρωπος τα προβλήματά του σε οποιοδήποτε τομέα θέλει. Διότι όλοι οι άλλοι τρόποι που οι άνθρωποι εφαρμόζουν από ένστικτο, τις πιο πολλές φορές αποτυγχάνουν.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 9η Μαρτίου 2020

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

      Η δεισιδαιμονία είναι ένα από τα πλέον οικτρά, βάρβαρα και επικίνδυνα κοινωνικά φαινόμενα, το οποίο βασανίζει ανηλεώς μέγα πλήθος ανθρώπων και κοινωνικών ομάδων. Είναι σύνθετη λέξη η οποία προέρχεται από τη λέξη δέος, που σημαίνει φόβος και δαίμων που σημαίνει Θεός. Οι δαίμονες ήταν για την προχριστιανική αρχαιότητα κατώτεροι «θεοί» και πιστεύονταν ότι ασκούσαν καταλυτική επιρροή στη ζωή των ανθρώπων.  Η πλήρης σημασία του όρου δεισιδαιμονία είναι φόβος Θεού. Και πράγματι οι άνθρωποι της προχριστιανικής εποχής βίωναν έναν αδιάκοπο φόβο και διακατέχονταν από ένα ανείπωτο άγχος, λόγω της απουσίας της Χάριτος του Θεού, η οποία ήρθη μετά το τραγικό γεγονός της πτώσεως των πρωτοπλάστων. Η απουσία κοινωνίας των ανθρώπων με την αγάπη του Θεού, γέμισε τις ψυχές τους με ενοχές και το χειρότερο: διαστράφηκε η αντίληψή τους για το Θεό. Μέσα στο σκοτασμό του νου του, δεν μπορούσε ο μεταπτωτικός άνθρωπος να νοήσει το Θεό ως αγάπη, ως ευσπλαχνία, ως ελεημοσύνη, αλλά ως ένα αόρατο φόβητρο, έναν «Θεό», πλημυρισμένο από μίσος και εκδίκηση για το ανθρώπινο γένος. Μάλιστα με το πέρασμα του χρόνου ο μεταπτωτικός άνθρωπος λησμόνησε και αυτόν ίδιο το Θεό και τον αντικατέστησε με είδωλα δικής του εμπνεύσεως, τα οποία ενσάρκωναν τους φόβους του και ικανοποιούσαν τα ταπεινά του ένστικτα.

      Οι «θεοί» είδωλα, δεν ήταν απλά ανθρώπινες επινοήσεις, αλλά κάτι χειρότερο: Ήταν κακοποιά δαιμονικά όντα, τα οποία έπαιρναν τη θέση «θεοτήτων». Ο ιερός ψαλμωδός μας διαβεβαιώνει πως «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλ.95,5). Και όντως, αν μελετήσουμε τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα, τόσο του παρελθόντος, όσο και τα τωρινά, θα διαπιστώσουμε αβίαστα πως οι ειδωλολατρικές «θεότητες» είναι ομοούσιοι των πονηρών και ακαθάρτων πνευμάτων. Οι «θεοί» της ειδωλολατρίας (αλλά και όλων των θρησκειών του κόσμου) δεν κάνουν τίποτε λιγότερο από αυτά που κάνουν τα διαβολικά πλάσματα. Οι ειδωλολατρικοί «θεοί» δεν τυραννούσαν λιγότερο τους ανθρώπους, απ’ ότι τυραννά ο διάβολος τον άνθρωπο.     

      Μέσα σ’ αυτό το εφιαλτικό κλίμα, καλλιεργήθηκαν ακραίες μορφές δεισιδαιμονίας, δηλαδή: παράλογες πρακτικές, για να τον κατευνασμό της μήνης των «θεών», με την πλέον αποκρουστική πρακτική, αυτή των ανθρωποθυσιών. Δεν έχουμε δυστυχώς τη δυνατότητα εδώ να αναφερθούμε λεπτομερώς στις μορφές της δεισιδαιμονίας, οι οποίες μάστιζαν (και μαστίζουν) τις ειδωλολατρικές κοινωνίες.   

        Στην παρούσα ανακοίνωσή μας θα ασχοληθούμε με μια από αυτές: τα όνειρα και την ονειρομαντεία. Αφορμή πήραμε από ένα πρόσφατο δημοσίευμα στο περιοδικό «Τηλεόραση οικογενειακή» με τίτλο: «Τα όνειρα και οι εφιάλτες. Πως τα ερμηνεύει η Εκκλησία και τι λέει η επιστήμη». Πρόκειται για εισήγηση του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως, π. Ειρηναίου Λαφτσή, τον οποίο συγχαίρουμε, διότι αντιμετώπισε το πρόβλημα των ονείρων με τη δέουσα επιστημονική και εκκλησιαστική οπτική. Παρουσίασε το ζήτημα των ονείρων και όλων των μορφών δεισιδαιμονίας, τα οποία απορρέουν από αυτά, όπως η μαντική και η «προφητική» τους πλευρά. Τόνισε με έμφαση πως μια πολύ μεγάλη μερίδα ορθοδόξων πιστών είναι εξαρτημένοι από τα όνειρα, τους ονειροκρίτες, και δυστυχώς από τους «ειδικούς» του αποκρυφισμού, στους οποίους καταφεύγουν να τους «ερμηνεύσουν» τα όνειρά τους. Δεν είναι δυστυχώς λίγοι εκείνοι, οι οποίοι βασανίζονται από το άγχος των ονειρικών τους «εμπειριών» και κανονίζουν τη ζωή τους, σύμφωνα με αυτές.

       Αναμφίβολα, το φαινόμενο των ονείρων είναι μια φυσική λειτουργία του οργανισμού, η οποία δεν έχει εισέτι ερευνηθεί ικανοποιητικά μέχρι σήμερα. Η ιατρική επιστήμη αναφέρει πως τα όνειρα αποτελούν υγιή κατάσταση στον άνθρωπο. Είναι υγιής όποιος ονειρεύεται, σε αντίθεση με την απουσία ονείρων, η οποία φανερώνει κάποια σωματική, ή ψυχική διαταραχή.  Σε επιστημονική ιατρική ιστοσελίδα διαβάζουμε: «υπάρχουν επιστημονικά ευρήματα που δείχνουν ότι η επαναλαμβανόμενη στέρηση του ύπνου REM (ή των ονείρων) μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ψυχικές διαταραχές. Ο ύπνος και τα όνειρα, λοιπόν, είναι πολύ σημαντικά για τη σωματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου» (Σφάλμα! Η αναφορά της υπερ-σύνδεσης δεν είναι έγκυρη.psyxiki-ygeia/article/5275/stoys-kosmoys-twn-oneirwn.html). Το πρόβλημα όμως  βρίσκεται στο είδος των ονείρων, αν δηλαδή αυτά έχουν χαρακτήρα ηρεμίας, ή ταραχής. Κι ακόμα: στην προσπάθεια κάποιων να δώσουν ερμηνεία σ’ αυτά, και το ακόμα χειρότερο: να εξαρτώνται από αυτά και να κανονίζουν τη ζωή τους ανάλογα με τις ερμηνείες τους.

Κατ’ αρχήν η λέξη «όνειρο» είναι σύνθετη και προέρχεται από τη λέξη «ον» που σημαίνει υπάρχω, και το ρήμα «είρω» που σημαίνει αφηγούμαι, συνάπτω, συναρμολογώ». Η λέξη είναι πανάρχαια και αναφέρεται στα ομηρικά έπη, αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη. Επίσης σύμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας: «Όνειρο είναι η έκφραση του υποσυνείδητου που μας φέρνει κατά τη διάρκεια του ύπνου αντιμέτωπους με πρόσωπα, καταστάσεις, επιθυμίες, χαρακτήρες που καταπιέζουμε στην καθημερινότητά μας. Θεωρείται ως διαδικασία ψυχολογικής αυτοθεραπείας του εγκεφάλου μας. Ο εγκέφαλός μας κωδικοποιεί και αποθηκεύει πληροφορίες στη μνήμη του. Οι πληροφορίες αυτές όταν το σώμα κοιμάται δημιουργούν μία εικονική κίνηση (σαν μικρή ταινία-εναλλαγή εικόνων) τις οποίες επεξεργάζεται».

       Ο γνωστός ψυχίατρος και χαρακτηριζόμενος ως «πατέρας της ψυχανάλυσης» Σίγκμουντ Φρόυντ είχε υποστηρίξει πως τα όνειρα περιέχουν κρυφά νοήματα και εκφράζουν τις σκέψεις,  τα συναισθήματα, τους φόβους και γενικά τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Αντίθετα ο μαθητής του, ο Ελβετός Καρλ Γιουνγκ ήρθε σε έντονη διαμάχη μαζί του, καθώς υποστήριξε πως το όνειρα συμβάλουν στην προσωπική μας ωρίμανση και μας βοηθάνε να επιλύσουμε προβλήματα που μας απασχολούν. Σύγχρονοι επιστήμονες προσπαθούν μέσω της τεχνολογίας και ιδιαίτερα δια των κλινικών μελετών του εγκεφάλου, (εγκεφαλογραφήματα), να δώσουν εξήγηση στο φαινόμενο των ονείρων, χωρίς ως τώρα να έχει δοθεί κάποια ικανοποιητική απάντηση. Αναμφίβολα όμως το είδος των ονείρων οφείλεται στην ψυχική κατάσταση του ανθρώπου.

     Η Εκκλησία μας κρατάει στάση επιφυλακτική για τα όνειρα. Βεβαίως αναφέρονται πάμπολλες περιπτώσεις στην Αγία Γραφή, αλλά και στην εκκλησιαστική μας παράδοση να διαμηνύεται το θέλημα του Θεού και δια των ονείρων. Όμως αυτό είναι κάτι το σπάνιο και έκτακτο. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι είχαν εμπειρική γνώση των ψυχικών λειτουργιών του ανθρώπου, αλλά και θεία φώτιση, διέβλεψαν ότι ο διάβολος, ο μεγάλος εχθρός του ανθρώπου, εκμεταλλεύεται τη φυσική λειτουργία των ονείρων και επιχειρεί μέσω αυτών να τον πλήξει, να τον αποπροσανατολίσει. Άλλωστε ας μη λησμονούμε πως οι προχριστιανικές ειδωλολατρικές θρησκείες εκμεταλλεύονταν τα όνειρα και είχαν δημιουργήσει ολόκληρο μαντικό σύστημα, την ονειρομαντεία. Τα ιερά συναξάρια των αγίων, αλλά και περίφημες διηγήσεις των ασκητών της ερήμου αναφέρουν πλήθος περιπτώσεων δαιμονικών ονείρων. Γι’ αυτό η Εκκλησία, χωρίς να έρχεται σε σύγκρουση με την επιστήμη, όσον αφορά τη φυσική λειτουργία των ονείρων, συμβουλεύει τους πιστούς να μην δίνουν ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτά. Να μην προσπαθούν να δώσουν ερμηνείες στο περιεχόμενό τους. Και το σπουδαιότερο: να μην προσπαθούν να κάμουν προβλέψεις για το μέλλον, ορίζοντας την ονειρομαντεία ως δαιμονική ενασχόληση και επιβάλλει επιτίμια σε όσους ασχολούνται με την μαντική των ονείρων.

      Κλείνοντας το σχόλιό μας θα θέλαμε να συστήσουμε στους αγαπητούς αναγνώστες μας να μην δίνουν σημασία στα όνειρα, να μην εξαρτούν την πορεία της ζωής τους από αυτά. Κι αυτό διότι, όπως είναι αποδεδειγμένο, τα όνειρα είναι στην ουσία ασυνείδητες εικόνες, παραστάσεις και βιώματα, ως αποτέλεσμα της υπολειτουργίας του εγκεφάλου. Να μην λησμονούν ότι ο «ανθρωποκτόνος απ’ αρχής» (Ιωάν.8,2), ο αντίδικός μας διάβολος, πασχίζει να μας πλήξει και δια των ονείρων. Αν κάποιο όνειρο είναι όντως από το Θεό, η τους αγίους μας, για την ωφέλειά μας, να μην βιαστούμε να το εξηγήσουμε, αλλά να περιμένουμε και άλλα σημεία για την προέλευσή του. Άλλωστε, όπως αναφέραμε, η θεϊκή προέλευση των ονείρων είναι σπανιότατο και έκτακτο φαινόμενο. Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Εμείς οι πιστοί δεν έχουμε, (δεν πρέπει να έχουμε), άγχος για την μελλοντική έκβαση των πραγμάτων στη ζωή μας, διότι πιστεύουμε, (πρέπει να πιστεύουμε), στη Θεία Πρόνοια, η οποία μας σκεπάζει και μας καθοδηγεί. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός νίκησε και κατατρόπωσε  το διάβολο και κατάργησε το θάνατο, τον πλέον έχθιστο και ολέθριο εχθρό μας, και άρα δεν δικαιολογείται καμιά μορφή άγχους και ανασφάλειας, πολλώ δε μάλλον καταφυγή στον αποκρυφισμό, μέρος του οποίου αποτελεί η ονειρομαντεία. Με την πίστη μας στην πρόνοια του Θεού και την καλλιέργεια ηρεμίας στην ψυχή μας θα βιώνουμε ήρεμη ζωή και δεν θα μας ταλαιπωρούν εφιαλτικά όνειρα.  

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

https://thriskeftika.blogspot.com