ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΝΙΑΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Ανανίας ο Ιερομάρτυρας, Μητροπολίτης Λακεδαιμονίας

 
Ο Άγιος ιερομάρτυς Ανανίας γεννήθηκε κατά τις αρχές του 18ου αιώνα μ.Χ. από ευγενείς και εύπορους γονείς. Ο πατέρας του, Θεοφίλης, ήταν συγγενής των Λαμπαρδαίων και η μητέρα του, θυγατέρα του εκ Βυζικίου της Γορτυνίας, Συντύχου.

Ο Άγιος σπούδασε στη σχολή της Δημητσάνης και αργότερα αναδείχθηκε Επίσκοπος της πατρίδος του. Τον Φεβρουάριο του έτους 1750 μ.Χ. προήχθη σε Μητροπολίτη Λακεδαιμονίας και συνέγραψε, το 1755 μ.Χ., ειδική πραγματεία περί Σπάρτης και των Μητροπολιτών αυτής.

Διακρινόταν για την παιδεία, τις υψηλές γνώσεις, το σταθερό και ακλόνητο του εκκλησιαστικού χαρακτήρα, για την αγαθότητα και φιλανθρωπία του. Στους μεν Έλληνες προξενούσε απαραδειγμάτιστο σέβας, στους δε Τούρκους τρόμο και έκπληξη. Γι' αυτό και αναδείχθηκε πρόεδρος όλων των προεστώτων του Μοριά, έχοντας συναδέλφους τον Γιαννάκη Κρεββατά, τον Παν. Ζαΐμη και τον Παν. Μπενάκη. Όλοι τους ενίσχυαν το εθνικό στοιχείο και υπεράσπιζαν τους κατά τόπους αρματολούς.

Κατά τον ιστορικό Μιχαήλ Οικονόμου, ο Άγιος Ανανίας όταν προάχθηκε σε Μητροπολίτη, διατήρησε και την Επισκοπή Δημητσάνης και αυτήν της Μεθώνης, στην οποία εξελέγη Επίσκοπος ο συγγενής του Άνθιμος Καράκαλος και αναδείχθηκε φιλελεύθερος, μεγαλεπήβολος και τολμηρός.
Κατά την άνοιξη, το καλοκαίρι και μέρος του φθινοπώρου διέμενε στη Δημητσάνα, όπου έχτισε υδραγωγείο, παγίωσε τους ετήσιους φόρους της περίφημης σχολής της μονής Φιλοσόφου και ανοικοδόμησε στο Μιστρά, μεγαλοπρεπή Μητρόπολη.

Όμως η ισχύς του Αγίου ήταν πέρα των ορίων της Πελοποννήσου, διότι είχε ισχυρούς δεσμούς με τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων, κατείχε δε τότε τον οικουμενικό θρόνο ο εκ Δημητσάνης Πατριάρχης Κύριλλος Ε' ο Καράκαλος, φιλορώσος και εχθρός των Λατίνων. Όταν ο Πατριάρχης Κύριλλος ο Ε' εξορίσθηκε, ήλθε από το Σινά στη Δημητσάνα και εκεί με τον Άγιο Ανανία ευαγγελιζόταν την απελευθέρωση του Γένους και ίδρυε σχολεία.

Κατά το έτος 1762 μ.Χ. ο Άγιος απεστάλη στην Κωνσταντινούπολη, για να παραστεί στον μέγα βεζίρη και να περιγράψει τις συμφορές της Πελοποννήσου. Έτσι κατόρθωσε να διατηρηθεί ο τότε Μώρα - Βαλεσής ως προστάτης των Χριστιανών. Ο διάδοχος όμως εκείνου, ο Χαμουζή πασάς, αφού κάλεσε στην Τρίπολη τους τρεις προεστούς και συνεργάτες του Αγίου, τους αποκεφάλισε. Σεβάστηκε μόνο τον Άγιο, που ήταν πανίσχυρος. Εκείνη την περίοδο με πρωτοβουλία του Αγίου χτίστηκε και μεγάλο κτήριο για την σχολή της Δημητσάνης, στο οποίο διέμεναν οι άποροι μαθητές που συνέρρεαν εκεί από όλη την Πελοπόννησο.

Τότε άρχισαν να κατέρχονται στην Ελλάδα οι απόστολοι της Μεγάλης Αικατερίνης και μάλιστα ο φίλος του Ορλώφ Παπάζωλης, ο οποίος το έτος 1766 μ.Χ. ήλθε και στη Μάνη με σκοπό να εξεγείρει πρώτη την Πελοπόννησο. Στην περίφημη συνέλευση, που έγινε στην Καλαμάτα, κλήθηκε από τους πρώτους και ο Άγιος Ανανίας. Με την ευλογία του καταρτίσθηκε το λεγόμενο «συνυποσχετικόν» των Πελοποννησίων, το οποίο μετέφερε στην αυτοκράτειρα ο Παπάζωλης.

Ο Άγιος Ανανίας, μετά από αυτά, συνεννοήθηκε με τους καπεταναίους και αρματολούς της Πελοποννήσου και της Μάνης, καθώς και με τους προύχοντες και Αρχιερείς των επαρχιών και των τριών νησιών Ύδρας, Σπετσών και Ψαρών, για την απελευθέρωση της πατρίδος. Με φροντίδα δε και δαπάνη του Αγίου ιδρύθηκαν στη Δημητσάνα και δύο πυριτιδόμυλοι.
Η κίνηση αυτή προδόθηκε στον Μώρα - Βαλεσή, στον οποίον καταγγέλθηκε ότι ο Άγιος συμμαχεί με τη Ρωσία για την ανατροπή της Τουρκίας. Πολλοί πρότειναν τότε στον Άγιο την ένοπλη αντίσταση, αλλά αυτός αντιπρότεινε να πέσει μόνο ο ίδιος θύμα, για να μην καταλάβουν οι Τούρκοι το σχεδιαζόμενο κίνημα. Κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και αμέσως δέχθηκε τους στρατιώτες, οι οποίοι τον συνέλαβαν. Ο Άγιος Ανανίας γονάτισε και με απίστευτη προθυμία κάλεσε τον δήμιο να τον πλήξει. Το αίμα που αναπήδησε από την πληγωμένη καρδιά του έχρισε την παραστάδα της μικρής προς δυσμάς θύρας της Μητροπόλεως Μιστρά.
Οι Τούρκοι έσυραν κατόπιν το τίμιο λείψανο του Ιερομάρτυρα στους δρόμους και το άφησαν επί τρεις ημέρες άταφο. Μόλις οι Τούρκοι έφυγαν, οι Χριστιανοί το περισυνέλεξαν και το ενταφίασαν με μεγαλοπρέπεια.

Ο μαρτυρικός θάνατος του Αγίου Ανανία, ενέπνευσε και δημοτικό τραγούδι, υπήρξε μεγάλη συμφορά και θρηνήθηκε από τον λαό. Ο Δημητσανίτης ιστορικός και λαογράφος Τάκης Κανδηλώρος (1874 - 1934 μ.Χ.), διέσωσε το δημοτικό τραγούδι το οποίο αναφέρεται στο τέλος του Μητροπολίτη:

Εκεί πέρα κι αντίπερα
κι απόξω από τη χώρα
εκεί καθόταν μια ξανθή
ξανθή και μαυρομάτα.
Γύρους γυρίζει τα φλωριά,
γύρους μαργαριτάρια.
-Για βγάλτα Βγενικούλα μου,
τα έρμα, τα τρισέρμα,
τι έκοψαν τον κυρ-Ανανία,
και τον Μητροπολίτη....

Στις 14 Ιουνίου 2022 μ.Χ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον κατέταξε στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 15 Απριλίου.
 
https://www.saint.gr

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: ΟΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΝ ΣΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΕΥΡΕΘΗΣΑΝ, ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΤΥΦΛΟΣ!

Όταν ο Χριστός οδηγούνταν στο Γολγοθά,

ανάμεσα στο πλήθος κόσμου που παρευρέθησαν, ήταν και ένας τυφλός

 
Η Ιερά παράδοση αναφέρει, ότι όταν ο Χριστός οδηγούνταν στο Γολγοθά, ανάμεσα στο πλήθος κόσμου που παρευρέθησαν, ήταν και ένας τυφλός, που δεν ήξερε τι ακριβώς συνέβαινε και ρώτησε κάποιον:
– Τί συμβαίνει εδώ;
– Πάνε να σταυρώσουν 2 ληστές και έναν πλάνο! του απάντησε.
Οι Εβραίοι σήκωσαν στο σταυρό, πρώτα τους 2 ληστές και όταν σήκωσαν τρίτο το Χριστό, ο τυφλός απέκτησε θαυματουργικά το φως του και άρχισε να βλέπει!
Βλέποντας αυτό το θαύμα ο τυφλός αναφώναξε:
– Εσύ που με έδωσε το φως, εσένα πλάνο λένε;
Ήταν γραφτό στα μάτια μου, να βλέπω και να κλαίνε!
Πάρε το φως που μου έδωσες
και τύφλωσε με πάλι!
Ο τυφλός ζήτησε από τον Χριστό να τυφλωθεί πάλι, για να μην βλέπει την αχαριστία των ανθρώπων!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αμάρτημα από την αχαριστία!
 
Γέροντας Εφραίμ Σκήτης του Αγίου Ανδρέα 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ, ΚΑΘΩΣ ΗΓΑΠΗΣΑ ΥΜΑΣ!

ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. (Ιωάννης 13,34)           

Μετάφραση: Σας δίδω μίαν νέα εντολή· να αγαπάτε ο ένας τον άλλον· όπως εγώ σας αγάπησα, έτσι και εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλον.

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ!

Χριστέ μου,
Εσύ που σταυρώθηκες για την ψυχή μας,
Δώσε δύναμη και κουράγιο
σε όσους πονούν και υποφέρουν. 

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΖΩΗ!

Κύριε Ιησού Χριστέ,
Εσύ είσαι η Ανάσταση και η Ζωή.
Δέξου στο φως σου όσους φεύγουν.
Δίνε δύναμη σε όσους μένουν.
Παρηγόρησε αυτούς που πενθούν.
Ενίσχυσε όσους πονούν και υποφέρουν. 

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΣΑΦΟΣ: ΓΑΝΤΖΩΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!

Γέρων Γαβριήλ Τσάφος: Τα πρώτα χρόνια που ήμουν πνευματικός έλεγα στους ανθρώπους «ακουμπήστε στον Χριστό». Τώρα λέω «γαντζωθείτε στον Χριστό».

ΟΣΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΥΠΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΟΔΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ!

Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ: Διακονώντας και όχι εξουσιάζοντας τον αδελφό γινόμασθε όμοιοι με τον Κύριο. Ο Χριστός υπέδειξε την οδό κατά τη νύχτα του Μυστικού Δείπνου. Ενώ ήταν ο Κύριος, έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΠΑΤΕΡ ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΙΣ, ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙ!

Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι! (Λουκάς 23,34)
 
Πατέρα συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι κάνουν. 

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ ΤΑ ΠΑΘΗ ΣΟΥ!

Προσπάθησε να σταυρώσεις τα πάθη σου και όχι με αυτά να σταυρώνεις τους αδελφούς σου.

ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ!

Συγχώρεσέ μας Κύριε για τις αμαρτίες μας!

Η ΜΟΝΗ ΟΔΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!

Η μόνη οδός για να φτάσεις κοντά στο Χριστό είναι με την μετάνοια και την αγάπη.

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με!

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ!

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς! 

ΟΤΑΝ ΕΛΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, Η ΖΩΗ ΑΛΛΑΖΕΙ!

ΟΤΑΝ ΕΛΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, Η ΖΩΗ ΑΛΛΑΖΕΙ!

Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση.
Ο Χριστός είναι σ΄ όλες σου τις σκέψεις, σ΄ όλα σου τα έργα. Έχεις την χάρι και μπορείς όλα να τα υποφέρεις για τον Χριστό. Ακόμη μπορεί να πάσχεις και αδίκως. Να υποφέρεις αδικίες για τον Χριστό και μάλιστα με χαρά. Όπως έπαθε Εκείνος, το ίδιο κι εσύ μπορείς να πάσχεις αδίκως. Διάλεξες τον Χριστό για να μην πάθεις; Τι λέει ο Απόστολος Παύλος; “Χαίρω εν τοις παθήμασί μου”. Αυτή είναι η θρησκεία μας. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν΄ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί μόνο στον θείο έρωτα. Έτσι θα την αγαπήσει κι Εκείνος.
Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά, η ζωή αλλάζει. Ο Χριστός είναι το πάν. Όποιος ζει μέσα του τον Χριστό, ζει πράγματα που δεν λέγονται, άγια και ιερά. Ζει εν αγαλλιάσει. Αυτά είναι αλήθεια. Τα έχουνε ζήσει άνθρωποι, ασκητές στο Άγιον Όρος. Συνεχώς με λαχτάρα ψιθυρίζουν την ευχή: “Κύριε Ιησού Χριστέ…”.
Όταν μπει ο Χριστός στην καρδιά, τα πάθη εξαφανίζονται. Δεν μπορείς ούτε να βρίσεις, ούτε να μισήσεις, ούτε να εκδικηθείς, ούτε, ούτε, ούτε…
Πού να βρεθούν τα μίση, οι αντιπάθειες, οι κατακρίσεις, οι εγωισμοί, τα άγχη, οι καταθλίψεις. Κυριαρχεί ο Χριστός. Και η λαχτάρα του ανεσπέρου φωτός. Αυτή η λαχτάρα σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ο θάνατος είναι η γέφυρα, που θα την περάσεις σε μια στιγμή, για να συνεχίσεις τη ζωή του Χριστού. Εδώ στη γη έχεις ένα εμπόδιο, γι αυτό χρειάζεται η πίστη. Αυτό το εμπόδιο είναι το σώμα. Ενώ μετά το θάνατο η πίστη καταργείται και βλέπεις τον Χριστό, όπως βλέπεις τον ήλιο. Στην αιωνιότητα, βέβαια, θα τα ζεις όλα πιο έντονα.
 
orthodoxianewsagency.gr 

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΕΙΝΕ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ "ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ"!

Το μόνο που μας έμεινε είναι ένα «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς»! 

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ- Η ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ & ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ

Μεγάλη Δευτέρα - Ιωσήφ του Παγκάλου

 
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο Πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 - 50).
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ.
Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή τη διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.
Αυτός λοιπόν αποτελεί προεικόνηση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.
Επίσης, σήμερα μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως Ματθ. 21:19, Μαρκ. 11:13). Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.
Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει πως την ώρα που ο Κύριος επιτίμησε τη συκή και ξηράθηκε, κατέπεσαν αμέσως τα καταπράσινα φύλλα της και την επόμενη μέρα ξεράθηκε και η ρίζα της (Μαρκ. 11:21). Οι μαθητές έκθαμβοι από το θαύμα αυτό δεν ζητούσαν να μάθουν την βαθύτερη έννοιά του, αλλά είχαν την απορία «πως παραχρήμα εξηράνθη η συκή;» (Ματθ. 21:20). Πρώτη φορά είχαν δει τιμωρία της άψυχης φύσεως.
Ο Κύριος παίρνοντας αφορμή από την απορία των μαθητών, χωρίς να εξηγήσει την συμβολική σημασία του θαύματος, τους δίδαξε για τη μεγάλη δύναμη της πίστεως, η οποία όταν συνοδεύεται από εσωτερική θέρμη και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μπορεί να κατορθώσει αφάνταστα πράγματα. Τους είπε: «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἂρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται·» (Ματθ. 21:21). Αυτή την πίστη θέλει η Εκκλησία μας να μεταδώσει και σε μας.
Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται...» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου». Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει την ημέρα αυτή 6 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.
 
https://www.saint.gr 

ΟΣΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ!

Όσιος Αμφιλόχιος Μακρής: Οι άγιοι πάντοτε σκέφτονταν την άλλη ζωή. Είναι χάρισμα η μνήμη του θανάτου. Ο Θεός μας προφυλάσει από τον πειρασμό.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΣΙΝΑΪΤΗΣ: ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ Η ΚΑΚΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΚΑΚΩΝ!

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος: Μερικές φορές η κακή ανατροφή είναι η αιτία των μεγαλύτερων κακών, άλλοτε πάλι αιτία είναι η συναναστροφή. 
Κλίμαξ ΚΣΤ' Β' 10. 

ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ: ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ Σ' ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΔΥΝΑΜΗ!

Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος: Μόνο προσευχηθεῖτε σ’ Αὐτὸν νὰ μοῦ δώσει δύναμη, γιὰ νὰ εἶμαι Χριστιανὸς μὲ τὰ ἔργα καὶ ὄχι μόνο μὲ τ’ ὄνομα. Ἔτσι γράφω καὶ σ’ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες ὅτι θεληματικὰ καὶ μὲ προθυμία πεθαίνω γιὰ τὸν Κύριο καὶ ἀφήνω τὰ ἐπίγεια καὶ φθαρτὰ πράγματα, γιὰ ν’ ἀπολαύσω τὰ ἄφθαρτα καὶ αἰώνια.

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ!

Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Σε έναν που κατηγορούσε τους παπάδες, του είπα:

– Όταν ο Χριστός εισήλθε στα Ιεροσόλυμα, εκεί οι κάτοικοι Τον υποδέχθηκαν με τα βαΐων και κλάδων. Άλλοι άπλωναν βάϊα και άλλοι άπλωναν τα ρούχα τους στο δρόμο. Όμως πάνω σε αυτά δεν πάτησε ο Χριστός, αλλά ο γάιδαρος, που έφερνε τον Χριστό! Έτσι και εσύ θα πας στον παπά, όχι για τον παπά, αλλά για Αυτόν που φέρει ο παπάς…