ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΣΠΛΑΧΝΙΣΟΥ ΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΕ ΔΕΚΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΥΧΗ ΜΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: "Σπλαχνίσου μὲ καὶ κάμε δεκτὴ τὴν προσευχή μου". Διότι, κι ἂν ἀκόμη κατορθώσουμε ἄπειρα πράγματα, κι ἂν ἀκόμη φθάσαμε στὴν κορυφὴ τῆς ἀρετῆς, σωζόμαστε ἀπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἀπὸ ἐδῶ μαθαίνουμε ὅτι μαζὶ μὲ τὴν ἀρετὴ χρειάζεται καὶ διάθεση, ποὺ νὰ πηγάζει ἀπὸ καρδιὰ συντετριμμένη».

Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Εἷς Δ' Ψαλμόν, ΕΠΕ 5, 136 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΕΑΝ ΔΕΝ ΦΑΓΕΤΕ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΤΟΥ ΥΪΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΠΙΕΤΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΥΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΖΩΗΝ!

Ιησούς Χριστός: «Τοὺς εἶπε τότε ὁ Ἰησοῦς· εἰλικρινῶς καὶ ἀληθῶς σᾶς λέγω, ἐὰν δὲν φάγετε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, διὰ τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας, καὶ πίετε τὸ αἷμα αὐτοῦ, δὲν ἔχετε μέσα σας ζωήν».
(Ιωάννης 6,53) 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΤΡΩΓΕΙ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΙΝΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ, ΕΧΕΙ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ!

Ιησούς Χριστός: Εκείνος που τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμά μου, έχει ζωήν αιώνιον.
(Ιωάννης 6,54) 

Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ: ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΟΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΛΟΓΟ, ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΔΙΩΚΕΤΑΙ!

Πως θα καταλαβαίνουμε, άγιε Γέροντα, αν ο λόγος που ακούμε είναι αυθεντικός και ορθόδοξος;
 
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Θα καταλαβαίνετε τον αυθεντικό ορθόδοξο λόγο, όταν αυτός διώκεται. Αν ακούτε λόγο που σας χαϊδεύει τα αυτιά και κοιμίζει τη συνείδηση σας να φεύγετε...

ΑΓΙΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ: Ο ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ - ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ!

Άγιος Αυγουστίνος: Ο πιστός, στηριζόμενος με την πίστη στην αγάπη του Θεού, υπομένει καρτερικά ό,τι Εκείνος επιτρέπει. 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Η γενναιότητα της καρδιάς αποκτάται από την πολλή Πίστη στο Θεό και η Πίστη από την ταπεινή καρδιά. 

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΤΟΣΟΥΣ ΑΔΙΚΕΙΣ, ΟΣΟΥΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ!

Μέγας Βασίλειος: Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού. Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού. Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού. Λοιπόν, τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις και το αρνήθηκες. Β.Ε.Π.Ε.Σ. σ. 64-65 

ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: ΑΙΤΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΑΝΗ!

Άγιος Αντώνιος: Αιτία όλων των κακών είναι η πλάνη, η απάτη του κόσμου και η άγνοια του Θεού.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ: ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ, ΝΑ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ!

Πατριάρχης Σερβίας Παύλος: Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί στην κοινωνία μας, που οι γονείς τους δεν μπόρεσαν να τους δώσουν τίποτα άλλο εκτός από λεφτά. 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΡΦΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΣ: ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΕΡΑ!

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΑΓΙΑΣΘΗΚΑΝ, ΕΙΧΑΝ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΑ!

Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος: Όλοι όσοι αγιάστηκαν είχαν πειρασμούς, εμπόδια... όμως είχαν αλλού το μυαλό τους να αρέσουν στο Θεό και όχι στους ανθρώπους. 

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Τι είναι η κατάθλιψη; Ένας συνδυασμός σκέψεων. Ένας άνθρωπος συνδυάζει το ένα, το άλλο, το τρίτο … Σκέφτεται: θα υπάρξει αυτό, θα υπάρξει αυτό … Πρέπει να σταματήσουμε να μαντεύουμε πώς και τι θα συμβεί. Όλοι μαζεύουμε το μυαλό μας, πώς θα είναι όλα – αυτό ή εκείνο. Και στο τέλος, ο Κύριος τα κανονίζει όλα με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Και μετά τι σπαταλήσαμε τα νεύρα μας και ανησυχούσαμε;

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΥΡΙΤΣΑ: Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ!

Άγιος Σεραφείµ της Βύριτσα: Η προσευχή μάς προφυλάσσει από τις υποβολές των σκοτεινών δυνάμεων. Και η πιο δυνατή προσευχή είναι η προσευχή των συγγενών και των φίλων μας. Η προσευχή της μάνας μας ή κάποιου φίλου μας έχει πολλή δύναμη. 

ΟΣΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ: ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής: Προσευχηθείτε στη Μητέρα του Θεού, όταν η καταιγίδα της εχθρότητας και της κακίας ξεσηκώνεται στο σπίτι σας. Αυτή η Πανάγαθη και Κραταιά, πάρα πολύ εύκολα μπορεί να ειρηνεύσει τις ανθρώπινες καρδιές. Η ειρήνη και η αγάπη προέρχονται σαν από Πηγή, από τον ένα Θεό. Αλλά η Δέσποινά μας , ενωμένη με τον Θεό και ως Μητέρα του Χριστού προσεύχεται θερμά υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, πολύ περισσότερο υπέρ πάντων των χριστιανών.

Ξεκινώντας την προσευχή στην Κυρία Θεοτόκο, πριν από την προσευχή να είσαι πεπεισμένος ότι δεν θα φύγεις απ’ Αυτή , χωρίς να λάβεις έλεος. 

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ: Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ!

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Η αθανασία του ανθρώπου ξεκινά από τη σύλληψή του μέσα στην κοιλία της μητέρας του. Και πότε αρχίζει ο παράδεισος και η κόλαση του ανθρώπου;
Από την ελεύθερη επιλογή για το θεϊκό αγαθό ή για το δαιμονικό κακό, για τον Θεό ή για τον διάβολο. Και ο παράδεισος μα και η κόλαση του ανθρώπου αρχίζουν εδώ από τη γη για να συνεχιστούν αιώνια στην άλλη ζωή.
Τί είναι ο παράδεισος; Είναι η αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Άμα ο άνθρωπος αισθάνεται εντός του τον Θεό, είναι ήδη στον παράδεισο, γιατί όπου είναι ο Θεός εκεί είναι και η Βασιλεία του Θεού, εκεί και ο παράδεισος. 

Ο ΕΛΑΦΡΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ

Ο ελαφρύς κανόνας του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Ο ελαφρύς κανόνας του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ με εντολή της Βασίλισσας των Ουρανών για τους χριστιανούς των εσχάτων χρόνων Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής (1898 – 27 Ιουλίου 1980).
Ο Στάρετς έτρεφε ιδιαίτερη, μπορεί να πει κανείς, τρυφερή αγάπη και αφοσίωση στη Μητέρα του Θεού και δεν έβρισκε λόγια για να εκφράσει και τη δική Της αγάπη στους ανθρώπους και τη δική του προς Αυτήν.
Κάποιος χριστιανός είδε ένα θαυμαστό όραμα των μονών του παραδείσου που είχαν μια ασυνήθιστη ομορφιά. Ιδιαιτέρως διακρινόταν για την ομορφιά του ένα ανάκτορο. Ρώτησε:
– Ποιός κατοικεί εκεί;
– Η Μητέρα του Θεού, του απάντησαν.
– Και που είναι τώρα; Γιατί δεν είναι εδώ;
– Βρίσκεται στη γη… βοηθάει τους ανθρώπους.
Ο Πατήρ Σάββας συχνά προσέφευγε κατά την προσευχή στη Μητέρα του Θεού και την ονόμαζε «Βροντή κατά των δαιμόνων», γιατί δεν υπάρχει τίποτε φοβερότερο για τους δαίμονες από την παρουσία της Παναγίας. Αυτοί δεν μπορούν να βλάψουν τον άνθρωπο, αν εκείνος δεν εγκαταλείψει την Υπεραγία Θεοτόκο.
Προσευχηθείτε στη Μητέρα του Θεού, όταν η καταιγίδα της εχθρότητας και της κακίας ξεσηκώνεται στο σπίτι σας. Αυτή η Πανάγαθη και Κραταιά, πάρα πολύ εύκολα, μπορεί να ειρηνεύσει τις ανθρώπινες καρδιές. Η ειρήνη και η αγάπη προέρχονται σαν από Πηγή, από τον Ένα Θεό. Αλλά η Δέσποινά μας, ενωμένη με το Θεό και ως Μητέρα του Χριστού προσεύχεται θερμά υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, πολύ περισσότερο υπέρ πάντων των χριστιανών.
Ξεκινώντας την προσευχή στην Κυρία Θεοτόκο, πριν την προσευχή να είσαι σταθερά πεπεισμένος ότι δε θα φύγεις απ’ Αυτή, χωρίς να λάβεις έλεος.παναγια_theotokosΌταν προσευχόμαστε στον Κύριο, τότε η Μητέρα του Θεού χαίρεται και ευχαριστεί τον Υιό Της που προσελκύει τις καρδιές μας στην προσευχή και πάντοτε μας βοηθεί, αν ζητούμε την βοήθειά Του. Μη λησμονείτε να παρακαλείτε την Βοήθεια και Προστασία της.
Ο π. Σάββας δεν επιβάρυνε το λαό με μεγάλους κανόνες προσευχής, αλλά δίδασκε όπως ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ: «Είναι καλύτερο να τηρείτε λίγα, αλλά με θερμότητα και ευλάβεια. Ο Θεός δεν χρειάζεται τον τύπο αλλά την ουσία. Εκείνος χρειάζεται την καρδιά μας».
Ο όσιος Σεραφείμ με εντολή της Βασίλισσας των Ουρανών έδωσε νέο, πιο ελαφρύ Τυπικό στα πνευματικά του τέκνα, τις αδελφές της Μονής Ντιβέγιεβο, γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι να σωθούν οι χριστιανοί των εσχάτων χρόνων. Στους απλούς ανθρώπους ο όσιος Σεραφείμ έδινε αυτόν τον κανόνα:
«Σήκω από τον ύπνο, στάσου μπροστά στις εικόνες και πες τρεις φορές το «Πάτερ ημών» προς τιμήν της Αγίας Τριάδος, υστέρα το «Θεοτόκε Παρθένε» τρεις φορές και μια φορά το «Πιστεύω».
Αυτές οι προσευχές, όπως εξηγούσε ο όσιος Σεραφείμ, είναι η βάση του χριστιανισμού. Η πρώτη, ως προσευχή δοσμένη από τον ίδιο τον Θεό ως πρότυπο όλων των προσευχών. Η δεύτερη προσφέρθηκε από τον ουρανό διά του Αρχαγγέλου Γαβριήλ στην Παρθένο Μαρία, την μητέρα του Θεού.
Το Σύμβολο της Πίστεως ενώπιων συντομία περιέχει όλα τα σωτήρια δόγματα της χριστιανικής πίστεως, όπως διατυπώθηκαν στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο (325).
Στον κελί του μπορεί καθένας να λέγει ήσυχα την ευχή του Ιησού κι όταν είναι ανάμεσα στους ανθρώπους το «Κύριε, ελέησον» και έτσι να συνεχίζει μέχρι το γεύμα.
Ακριβώς πριν το γεύμα πάλι σύντομος κανόνας.
Μετά το γεύμα: «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσόν με τον αμαρτωλόν».
Στην ερημιά: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, διά της Θεοτόκου, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».
Πριν τον ύπνο, πάλι σύντομος κανόνας και μετά ύπνος, αφού διαφυλαχθούμε με το σημείο του σταυρού. Κρατώντας αυτόν τον απλό κανόνα, μπορεί να φθάσει κανείς στο μέτρο της χριστιανικής τελειότητας».

Π. ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΑΡΒΟΥ: Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ!

 

Η συνταγή του πατέρα Ιουστίνου για τη θεραπεία του καρκίνου: 

«Σταμάτα να τρως κρέας καθόλου! Οι καρκινικοί όγκοι τρέφονται με πρωτεΐνες κρέατος και η προσευχή αλλάζει τα πράγματα, είναι πολύ πιο εύκολο.
– Άσε τα ανθρακούχα ποτά με σάκχαρα, γλυκαντικά, γιατί συμβαίνει το ίδιο, τα άρρωστα κύτταρα χρησιμοποιούν σάκχαρα για να πολλαπλασιαστούν.
– Νήστεψε από εδώ και στο εξής: Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή. Η νηστεία, για όσους μπορούν, καθαρίζει τον οργανισμό από σοβαρές ασθένειες και πάθη. Αν νήστεψες 12 ώρες χωρίς νερό και φαγητό μαγειρεμένο στη φωτιά, αφήνεσαι στον Θεό, ώστε στο ανθρώπινο σώμα να εμφανιστεί ξαφνικά στο αίμα, ένα ένζυμο, μια ορμόνη που καταστρέφει το καρκινικό, άρρωστο κύτταρο.
Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, ο Πατέρας μας λέει την ιεραρχική προσευχή πολλές φορές, την προσευχή της καρδιάς, το Κύριο Ιησού Χριστέ όπως και προσευχή στη Μητέρα του Θεού, τον Ψαλμό 50 και το Σύμβολο της Πίστεως, άλλα.
«Συγχωρήστε όλους αυτούς που σας καταδίωξαν και σας έκριναν, προσευχηθείτε γι’ αυτούς!». Νερό για να πιείτε το βράδυ, για να χορτάσετε, περισσότερο, 2-3 λίτρα.
– Όταν τελειώσετε τη νηστεία το βράδυ, φάτε λίγο ξερό ψωμί, λίγους σπόρους, ένα φρούτο ή ένα λαχανικό που δεν είναι ψημένο, στη φωτιά ή σε κονσέρβα
– Κάνε άλλη μια γενική εξομολόγηση με όλες τις αμαρτίες που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Πηγαίνετε όσο πιο συχνά γίνεται στο Μυστήριο του Θείου Ευχελαίου, αμαρτίες όσο το δυνατόν λιγότερες και Θεία Κοινωνία τακτικά.
– Να αλείψεις τον εαυτό σου με λάδι από τα κεριά που καίνε μέσα σε μοναστήρια και εκκλησίες και κοιμητήρια προς τιμή των μαρτύρων στα κομμουνιστικά μπουντρούμια, που είναι μεγάλοι άγιοι στον ουρανό, ενώπιον του Θεού.
– Και για εσωτερικά προβλήματα, ρίξτε μερικές σταγόνες αγιασμού σε ένα κομμάτι ψωμί και καταπιείτε!
 
(Λήψη από το περιοδικό ATITUDINI No. 74)

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Ο ΕΝ ΕΜΕΣΗ

 Άγιος Ιουλιανός ὁ ἐν Ἐμέσῃ

 

Ο Άγιος Μάρτυς Ιουλιανός καταγόταν από την Έμεσα, πόλη της Κοίλης Συρίας και έζησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. Διακρινόταν για την ευσέβειά του προς τον Θεό και για την αγάπη του προς τους αδελφούς του. Ασκούσε το επάγγελμα του ιατρού και φρόντιζε για την αποκατάσταση της σωματικής και ψυχικής υγείας των συνανθρώπων του, είτε Χριστιανών είτε ειδωλολατρών.
Κατά τους χρόνους του βασιλέως Νουμεριανού, το έτος 284 μ.Χ., συνελήφθησαν από τους ειδωλολάτρες ο Επίσκοπος Εμέσης Σιλουανός, ο διάκονος Λουκάς και ο αναγνώστης Μώκιος, οι οποίοι ομολόγησαν με θάρρος και ανδρεία την πίστη τους στον Χριστό. Τότε ο ηγεμόνας διέταξε να κατασπαραχθούν οι Άγιοι από τα άγρια θηρία.
Ο Άγιος Ιουλιανός δεν είχε παρασταθεί στην καταδίκη τους, αλλά άκουσε όμως περί αυτής. Έτρεξε, λοιπόν, με όλες του τις δυνάμεις, για να τους προφθάσει, αλλά όταν ήλθε στο κριτήριο, πληροφορήθηκε ότι τους μετέφεραν ήδη στο αμφιθέατρο, για να βρουν τον θάνατο εκεί. Στη θέα των Αγίων τα μάτια του δάκρυσαν αλλά η ψυχή του φλογίσθηκε. Οι τρεις εκείνοι Άγιοι Μάρτυρες ήταν αθλητές του Χριστού, καυχήματα της Εκκλησίας, στηρίγματα των ψυχών. Και αμέσως έτρεξε κοντά τους, χωρίς να προλάβουν να τον εμποδίσουν οι στρατιώτες και τους ασπάσθηκε αδελφικά. Η πράξη του αυτή θεωρήθηκε έγκλημα και κρίθηκε ότι οι ασπασμοί εκείνοι έπρεπε να επισύρουν τον θάνατο.
Ο Άγιος Ιουλιανός δεν φοβήθηκε από την κρίση των διωκτών. Έμεινε έως τέλους απτόητος και άσειστος. Οι δήμιοι του διαπέρασαν καρφιά στο κεφάλι, στα χέρια και τα πόδια, κατόπιν δε και στην κεφαλή. Έτσι, ο Άγιος Μάρτυς Ιουλιανός ακολούθησε τους άλλους Αγίους Μάρτυρες και έλαβε το ένδοξο στέφανο του μαρτυρίου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 6 Φεβρουαρίου.  
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Η ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΡΟΝΟΣ ΘΕΟΥ!

 Άγιος Νεκτάριος
Η καθαρή καρδιά είναι θρόνος Θεού

 

Τίποτε δέν εἶναι μεγαλύτερο ἀπό τήν καθαρή καρδιά, γιατί μιά τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καί τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπό τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτα. Λέει ὁ Θεός γι’ αὐτούς πού ἔχουν καθαρή καρδιά: «θά κατοικήσω ἀνάμεσά τους καί θά πορεύομαι μαζί τους. Θά εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοί θά εἶναι λαός μου» ( Β’ Κορ. 6, 16 )…
 
Ποιοί λοιπόν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ’ αὐτούς τούς ἀνθρώπους; Καί ἀπό ποιό ἀγαθό μπορεῖ νά μείνουν στερημένοι; Δέν βρίσκονται ὅλα τ’ ἀγαθά καί τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στίς μακάριες ψυχές τους; Τί περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ’ ἀλήθεια, τίποτα! Γιατί ἔχουν στήν καρδιά τους τό μεγαλύτερο ἀγαθό: τόν ἴδιο τόν Θεό!
 
Πόσο πλανιοῦνται οἱ ἄνθρωποι πού ἀναζητοῦν τήν εὐτυχία μακριά ἀπό τόν ἑαυτό τους, στίς ξένες χῶρες καί στά ταξίδια, στόν πλοῦτο καί στή δόξα, στίς μεγάλες περιουσίες καί στίς ἀπολαύσεις, στίς ἡδονές καί σ’ ὅλες τίς χλιδές καί ματαιότητες, πού κατάληξή τους ἔχουν τήν πίκρα! Ἡ ἀνέγερση τοῦ πύργου τῆς εὐτυχίας ἔξω ἀπό τήν καρδιά μας, μοιάζει μέ οἰκοδόμηση κτιρίου σέ ἔδαφος πού σαλεύεται ἀπό συνεχεῖς σεισμούς. Σύντομα ἕνα τέτοιο οἰκοδόμημα θά σωριαστεῖ στή γῆ…
 
Ἀδελφοί μου! Ἡ εὐτυχία βρίσκεται μέσα στόν ἴδιο σας τόν ἑαυτό καί μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού τό κατάλαβε αὐτό. Ἐξετάστε τήν καρδιά σας καί δεῖτε τήν πνευματική της κατάσταση.
 
Μήπως ἔχασε τήν παρρησία της πρός τόν Θεό; Μήπως ἡ συνείδηση διαμαρτύρεται γιά παράβαση τῶν ἐντολῶν Του; Μήπως σᾶς κατηγορεῖ γιά ἀδικίες, γιά ψέμματα, γιά παραμέληση τῶν καθηκόντων πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον; Ἐρευνῆστε μήπως κακίες καί πάθη γέμισαν τήν καρδιά σας, μήπως γλίστρησε αὐτή σέ δρόμους στραβούς καί δύσβατους;…
 
Δυστυχῶς, ἐκεῖνος πού παραμέλησε τήν καρδιά του, στερήθηκε ὅλα τά ἀγαθά κι ἔπεσε σέ πλῆθος κακῶν. Ἔδιωξε τήν χαρά καί γέμισε μέ πίκρα, θλίψη καί στενοχώρια. Ἔδιωξε τήν εἰρήνη καί ἀπόκτησε ἄγχος, ταραχή καί τρόμο. Ἔδιωξε τήν ἀγάπη καί δέχθηκε τό μίσος. Ἔδιωξε, τέλος, ὅλα τά χαρίσματα καί τούς καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού δέχθηκε μέ τό Βάπτισμα καί οἰκειώθηκε ὅλες τίς κακίες ἐκεῖνες, πού κάνουν τόν ἄνθρωπο ἐλεεινό καί τρισάθλιο.
 
Ἀδελφοί μου! Ὁ Πολυέλεος Θεός θέλει τήν εὐτυχία ὅλων μας καί σ’ αὐτή καί στήν ἄλλη ζωή. Γι’ αὐτό ἴδρυσε τήν Ἁγία Του Ἐκκλησία. Γιά νά μᾶς καθαρίζει αὐτή ἀπό τήν ἁμαρτία, νά μᾶς ἁγιάζει, νά μᾶς συμφιλιώνει μαζί Του, νά μᾶς χαρίζει τίς εὐλογίες τοῦ οὐρανοῦ.
Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνοιχτή τήν ἀγκαλιά της, γιά νά μᾶς ὑποδεχθεῖ. Ἄς τρέξουμε γρήγορα ὅσοι ἔχουμε βαριά τή συνείδηση. Ἄς τρέξουμε καί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕτοιμη νά σηκώσει τό βαρύ φορτίο μας, νά μᾶς χαρίσει τήν παρρησία πρός τόν Θεό, νά γεμίσει τήν καρδιά μας μέ εὐτυχία καί μακαριότητα…
 
ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΚΗΠΟ ΑΡΕΤΩΝ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΡΗΜΟ ΠΑΘΩΝ!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!

 Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Να είμαστε δυνατοί στους πειρασμούς της ζωής

Ας μην ανησυχούμε λοιπόν, ας μην αδημονούμε όταν μας έρχονται πειρασμοί. Γιατί, αν ο χρυσοχόος γνωρίζει πόσο χρόνο πρέπει ν'αφήσει το χρυσάφι στο καμίνι και πότε να το βγάλει και δεν το αφήνει να μένει στη φωτιά μέχρι να καταστραφεί και να κατακαεί, πολύ περισσότερο το ξέρει αυτό ο Θεός και, όταν δει ότι γίναμε πιο καθαροί, μας ελευθερώνει από τους πειρασμούς, ώστε να μην ανατραπούμε και πέσουμε από το πλήθος των κακών. 
 
Ας μη δυσανασχετούμε λοιπόν, ας μη γινόμαστε μικρόψυχοι όταν μας έρθει κάτι από τα απροσδόκητα, αλλά ας αφήνουμε αυτόν που τα ξέρει καλά αυτά να δοκιμάζει στη φωτιά την ψυχή μας, όσο καιρό θέλει. Γιατί το κάνει αυτό για το συμφέρον και το κέρδος εκείνων που δοκιμάζονται.
Γι' αυτό και κάποιος σοφός συμβουλεύει λέγοντας "παιδί μου, αν έρχεσαι να υπηρετήσεις το Θεό, ετοίμασε την ψυχή σου για πειρασμό, κάνε δίκαιη την καρδιά σου, δείξε υπομονή και μην υποχωρήσεις σε περίοδο δυσκολιών" (Σοφ. Σειρ. β 1-2). 
 
Άφησε σ' αυτόν, λέγει τα πάντα, γιατί γνωρίζει καλά πότε πρέπει να μας βγάλει από το καμίνι των συμφορών. Πρέπει λοιπόν σε όλες τις περιπτώσεις να τα αφήνουμε σ' αυτόν και πάντοτε να τον ευχαριστούμε και όλα να τα υποφέρουμε με ευγνωμοσύνη, είτε μας ευεργετεί, είτε μας τιμωρεί, επειδή και αυτό είναι ένα είδος ευεργεσίας. 
 
Γι' αυτό και ο γιατρός όχι μόνο όταν λούζει και δίνει τροφή και βγάζει τον άρρωστο στους κήπους, αλλά και όταν τον καυτηριάζει και τον χειρουργεί, είναι το ίδιο γιατρός. Και ο πατέρας επίσης, όχι μόνο όταν φροντίζει τον υιόν του, αλλά και όταν τον χτυπάει, το ίδιο είναι πατέρας, και μάλιστα όχι λιγότερο απ' ο,τι είναι όταν τον επαινεί.
Γνωρίζοντας λοιπόν ότι ο Θεός είναι περισσότερο φιλόστοργος απ' όλους τους γιατρούς, μην εξετάζεις με περιέργεια, ούτε να ζητάς απ' αυτόν λόγο για θεραπεία, αλλ' είτε θέλει να μας ανακουφίσει είτε να μας τιμωρήσει, ας του παραδίδουμε τον εαυτό μας το ίδιο και στα δύο. 
 
Γιατί και με τα δύο μας επαναφέρει στην υγεία και στο να γίνουμε δικοί του, και γνωρίζει αυτά που ο καθένας μας έχει ανάγκη και τι συμφέρει στον καθένα και πως και με ποιό τρόπο πρέπει να σωθούμε, και μας οδηγεί σ' αυτόν το δρόμο.
 
Ας ακολουθούμε λοιπόν εκείνο που αυτός προστάζει και ας μην εξετάζουμε τίποτε με λεπτομέρεια, είτε μας προστάζει να βαδίζουμε σε άνετο και εύκολο δρόμο είτε σε δύσκολο και σκληρό, όπως ακριβώς λοιπόν έκαμε και στον παράλυτο αυτόν. Ένα λοιπόν είδος ευεργεσίας ήταν αυτό, το ότι καθαρίζει δηλαδή την ψυχή του τόσο πολύ καιρό, αφού την παρέδωσε σαν σε κάποιο χωνευτήρι στη φωτιά των πειρασμών. 
 
Και δεύτερο είδος, όχι μικρότερο από το πρώτο, το ότι είναι παρών σ' αυτούς τους πειρασμούς, παρέχοντάς του πολλή παρηγοριά. Αυτός ήταν που τον στήριζε και τον συγκρατούσε και τον βοηθούσε και δεν τον άφηνε να πέσει.
Γι' αυτό και ο Παύλος λέγει : "πιστός δε θεός, ος ουκ εάσει υμάς πειρασθήναι υπέρ οδύνασθε, αλλά ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι υμάς υπενεγκείν" (Α Κορ. ι 13). 
 
Όχι μόνο, λέγει, δεν αφήνει να έρθει επάνω μας δοκιμασία ανώτερη από τις δυνάμεις μας, αλλά και σ' αυτή τη σύμφωνη με τις δυνάμεις μας δοκιμασία είναι παρών, υποστηρίζοντας και ενισχύοντάς μας, όταν πρώτα εμείς προσφέρουμε τα δικά μας, δηλαδή προθυμία, ελπίδα σ' αυτόν, ευχαριστία, καρτερία, υπομονή. 
 
Γιατί όχι μόνο στους κινδύνους που είναι ανώτεροι από τις δυνάμεις μας, αλλά και σ' αυτούς που είναι σύμφωνοι με τις δυνάμεις μας χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Θεού, αν θέλουμε να σταθούμε γενναία. 
 
Αλλού πάλι λέγει : "όπως συμμετέχουμε με το παραπάνω στα παθήματα του Χριστού, έτσι και η ενίσχυση του Χριστού γίνεται σε μας με το παραπάνω για να μπορούμε και μεις με τον ίδιο τρόπο, που μας ενισχύει ο Θεός, να ενθαρρύνουμε όσους περνούν κάθε είδος θλίψης" (Β Κορ. α 5. 4). 
 
Ώστε εκείνος που τον ενίσχυσε και αυτόν είναι ο ίδιος που επέτρεψε τον πειρασμό να έρθει εναντίον του.