Ιεροκήρυξ
Δημήτριος Παναγόπουλος: Ποτέ σας και σε καμμία δύσκολη περίσταση, να μην
απελπιστείτε. Θα δώσετε την εμπιστοσύνη σας στον Θεό. Θα προσευχηθείτε και θα
Του ζητήσετε τη δύναμη. Το τι θα κάνει και πως, αυτό είναι δικό Του θέμα...
Και πως ο Θεός επεμβαίνει, εκεί που δεν περιμένεις!... Εκεί που κλείνουν όλα
επί κακώ και όλοι σου λένε, «δεν γίνεται τίποτα», τσακ ανοίγει μια πορτούλα,
του Θεού πορτούλα όμως...!
Ιεροκήρυξ
Δημήτριος Παναγόπουλος: Μεγάλη υπόθεση ο Ελληνικός λαός! Eίμαστε ευλογημένοι
από τον Θεό! Οι Έλληνες θα χρησιμοποιηθούν, για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο σε
όλο τον κόσμο (οι Έλληνες μετανάστες είναι ήδη διασκορπισμένοι σε όλο τον
κόσμο). Αυτό θα γίνει μετά την τελευταία μεγάλη καταστροφή… Θυμηθείτε τα λόγια
μου, σε λίγα χρόνια που θα έρθει η καταστροφή, μετά από αυτήν θα δείτε την αξία
της Ορθοδοξίας, του Ελληνισμού και την Ελληνικής γλώσσας. Διαβάστε το 66ο
κεφάλαιο του Προφήτη Ησαΐα ο οποίος γράφει αυτό που σας λέω.
Στην κηδεία της Παναγίας παραβρέθηκαν, πέραν των Αποστόλων και 3 Έλληνες. Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Άγιος Τίτος και ο Άγιος Ιερόθεος. Κανένα άλλο έθνος πέρα του Ελληνικού, δεν αντιπροσωπεύτηκε στην κηδεία της Παναγίας, τιμής ένεκεν του ρόλου που θα παίξει το έθνος μας, μετά τον μεγάλο γενικό πόλεμο.
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Της Παναγίας και του Χριστού το όνομα, δεν μπορεί να το ανεχθεί ο σατανάς. Και αν δεν θέλετε να πείτε τίποτα άλλο στη ζωή σας, καμμιά άλλη προσευχή, ποτέ σας, κρατείστε αυτά τα 2 ονόματα και πείτε: "Παναγία Ιησού Χριστέ μου, Παναγία Ιησού Χριστέ μου, Παναγία Ιησού Χριστέ μου...". Και δεν θα μπορεί ο διάβολος να σας πλησιάσει και να σας πειράξει.
«Ο άνευ σου πλάσασθαι, ου δύναται άνευ σου σώζεσθαι». Αυτός δηλ που σε έφτιαξε, που σε έπλασε χωρίς να σε ρωτήσει, δεν μπορεί να σε σώσει χωρίς να σε ρωτήσει.
Για τον θέλοντα άνθρωπο, υπάρχει πολύ Φως και σωτηρία...
Για τον μη θέλοντα, υπάρχει πολύ σκότος και κόλαση...
Για να επιτευχθεί λοιπόν η σωτηρία του ανθρώπου, πρέπει να ενωθούν 2 θελήσεις. Η θέληση του ανθρώπου και η θέληση του Θεού. Ο Θεός πάντα θέλει. Όταν όμως ο άνθρωπος δεν θέλει, ο Θεός δεν μπορεί. Το αυτεξούσιο δηλαδή του ανθρώπου σε τούτο τον κόσμο, ''νικάει'' τον Παντοδύναμο Θεό, γιατί ο Θεός δεν εκβιάζει κανέναν να Τον πιστέψει.
Μπορεί η σωτηρία του ανθρώπου να εξαρτάται από τον Θεό, εντούτοις βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια του ανθρώπου.
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982).
865) Σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση, η Παναγία κοιμήθηκε το 44 μ. Χ . Κατά την μεταφορά του σκηνώματος της, προκειμένου να ταφεί, οργανώθηκε από κάποιους Ιουδαίους ένα " χτύπημα" , με σκοπό να πεταχτεί κάτω στο έδαφος το φέρετρο που την μετέφεραν. Συνέβη όμως ένα θαυμαστό γεγονός:
Αυτοί που προσπάθησαν να κάνουν αυτή την ασέβεια, τυφλώθηκαν! Ένας Εβραίος μάλιστα θέλησε να αρπάξει το φέρετρο, για να δει, ποιά θα είναι η τιμωρία του. Όχι μόνο τυφλώθηκε, αλλά και τα ασεβή χέρια του, κοπήκανε και μείνανε κολλημένα στο φέρετρο της Θεοτόκου! Αυτό το γεγονός, έκανε τον Εβραίο να νοιώσει συντριβή καρδιάς και να πιστέψει στο Χριστό και στην Παναγία! Μάλιστα πήρε ένα κομμάτι από το ένδυμα της Παναγίας και κατά θαυμαστό τρόπο αποκόλλησαν τα χέρια του από το φέρετρο και συγκολλήθηκαν πάλι στο σώμα του!
Όσοι τυφλώθηκαν και πίστεψαν, θεραπεύτηκαν από την Παναγία μας....
Τρεις μέρες πριν κοιμηθεί ο αείμνηστος ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος, του παρουσιάστηκε η Παναγία μας και τον ενημέρωσε, ότι σε 3 μέρες, ο Κύριος θα τον έπαιρνε...
Με αφορμή λοιπόν αυτήν την αποκάλυψη που του έκανε η Παναγία, αποφάσισε την επομένη μέρα, να κάνει την τελευταία του ομιλία με θέμα «Περί θανάτου».
Και σε εκείνη την ομιλία, στην οποία ήταν εμφανώς συγκινημένος, διότι αποχαιρετούσε το ακροατήριό του, χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν, κατέληγε την ομιλία του, με τα εξής διδακτικά λόγια:
- Γιατί να χάσω την αιωνιότητα; σε ερωτώ.
- Δεν υπάρχει τίποτα; Δεν υπάρχει άλλη ζωή! θα μου πεις.
- Συμφωνούμε... Εάν όμως υπάρχει ένα στο εκατομμύριο, τί κέρδισες εσύ που δεν πιστεύεις και τί έχασα εγώ που πιστεύω; Που έφαγες λίγα μοσχάρια παραπάνω και εγώ έφαγα τα χόρτα που τρέφουν τα μοσχάρια;
Που πήρες τη γυναίκα του αλλουνού ή πήρες τον άνδρα της αλληνής;
Τί έκανες λοιπόν παραπάνω;
Εσύ που τα ισοπέδωσες όλα, που δεν φοβάσαι Θεό...
Εγώ νομίζω κάθε πρωΐ είναι πικρότερο το στόμα το δικό σου και χαλασμένο το στομάχι σου από το δικό μου που ζω μια ζωή συντηρητική.
Νομίζω...
Και τί πρόκειται να κερδίσω εγώ που πίστεψα και τί πρόκειται εσύ να χάσεις, που δεν πίστεψες, αν υπάρχει άλλη ζωή;
Αυτές είναι οι λογικές σκέψεις που πρέπει να πρυτανεύουν στον άνθρωπο.
Ας ακούσουμε λοιπόν τη φωνή του Θεού για να ζήσουμε στην αιωνιότητα, πράγμα που εύχομαι εις αλλήλους και εις πάντας. Αμήν.
† Δημήτριος Παναγόπουλος 13 Φεβρουαρίου 1982
Αιωνία του η μνήμη
77) Την Μαρία την Μαγδαληνή (καταγόταν από
τα Μάγδαλα), πολλοί την λένε, ότι ήταν πόρνη. Αυτό είναι βλασφημία! Δεν μπορείς
μια Αγία, να την αποκαλείς πόρνη. Η Μαρία η Μαγδαληνή, ουδέποτε υπήρξε πόρνη.
Ήταν μια δαιμονισμένη, που ο Θεός την θεράπευσε και από ευγνωμοσύνη,
ακολουθούσε το Χριστό.
(Από βιβλίο
αφιερωμένο στον αείμνηστο Δημήτριο Παναγόπουλο).
Και έχεις μετά τον άλλον να σου λέει: ''Κάνε αυτό και ας πάρω εγώ την αμαρτία''. Ή το ''Φάε αυτό και ας έχω εγώ την αμαρτία''. Τί είναι δηλ. η αμαρτία; Συνάλλαγμα είναι που πρόκειται να την εξαργυρώσεις; Αλίμονό σου!
Μία αμαρτία, όχι μόνο δεν έβγαλε τον άνθρωπο από τον παράδεισο - αυτό είναι το λιγότερο - αλλά Σταύρωσε τον Χριστό!...
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας
Ο νόμος του Θεού λέει "ου φονεύσεις", αλλά στο Δευτερονόμιο (δεύτερος νόμος -βιβλίο της Παλαιάς διαθήκης, όπου αναγράφονται οι εξαιρέσεις του Μωσαϊκού Νόμου), επέτρεπε ο Θεός το φόνο, όταν άνθρωποι πλανεμένοι, οδηγούσαν τους άλλους ανθρώπους σε ανύπαρκτους" θεούς" και όχι στον πραγματικό Θεό.
Γι' αυτό και ο προφήτης Ηλίας είχε σκοτώσει κάποτε 450 πλανεμένους ιερείς, οι οποίοι πλανούσαν τους ανθρώπους σε λάθος "θεούς".
Πολλοί μας κατηγορούν, που τιμούμε τον Προφήτη Ηλία ως Άγιο, από τη στιγμή που υπήρξε φονιάς. Δεν γνωρίζουν την Γραφή, γι' αυτό και πλανώνται οικτρά!
(ΒΙΒΛΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ).
Ιεροκήρυξ
Δημήτριος Παναγόπουλος: Ο συνδυασμός της ψυχής και του σώματος, διατηρεί τη ζωή
του σώματος. Ο συνδυασμός της ψυχής και του Θεού, διατηρεί τη ζωή της ψυχής. Αυτά
που θέλει το σώμα, δεν τα θέλει η ψυχή μας και αυτά που θέλει η ψυχή μας, δεν
τα θέλει το σώμα μας. Οι επιθυμίες της σαρκός, είναι αντίθετες με τις ανάγκες
του πνεύματος. Η ψυχή στον άνθρωπο, πρέπει να έχει το ρόλο του αναβάτη και το
σώμα, πρέπει να έχει το ρόλο του υποζυγίου. Αλίμονο στον άνθρωπο, αν
αντιστραφεί αυτή η σχέση και αναβάτης γίνει η σάρκα του, ενώ υποζύγιο θα είναι
η ψυχή του. Τότε με μαθηματική ακρίβεια, το σώμα του ανθρώπου θα τον οδηγήσει στον
γκρεμό και στην καταστροφή.
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Δέν νοεῖται Χριστιανός πού νά μήν περάσει ἀπό θλίψεις καί
πειρασμούς. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει
θλίψεις καί βάσανα στή ζωή του, εἶναι ἐγκαταλειμμένος ἀπό τό Θεό.
Ὅταν μᾶς ἔρθει ἕνας πειρασμός στή ζωή μας, μήν ζητήσουμε ἀπό τό Θεό νά μᾶς τόν πάρει, ἀλλά νά ζητήσουμε, νά μᾶς δώσει δύναμη γιά νά τόν ἀντέξουμε. Γιά νά ἐπιτρέπει τόν πειρασμό αὐτό ὁ Θεός, σημαίνει, ὅτι θά μᾶς ὠφελήσει καί θά ἔχει ἀγαθό ἀποτέλεσμα.
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Μέ τίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς, ὁ ἄνθρωπος καθαρίζεται. Εἶναι σάν τό χρυσό, πού τό βάζουν στό καμίνι γιά νά «καθαριστεῖ» καί νά γίνει 24 καρατίων. Ἐμεῖς ὅμως εἴμαστε φυγόπονοι καί γογγύζουμε. Οἱ πραγματικοί Χριστιανοί στόν κόσμο τοῦτο θά πετροβοληθοῦν, θά διωχθοῦν, θά ἔχουν πειρασμούς. Ἀντίθετα ὁ σατανᾶς τούς δικούς του ἀνθρώπους δέν τούς πειράζει, γι᾿ αὐτό καί οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι πού πᾶνε μέ τόν σατανᾶ, περνοῦν πολύ καλύτερα στόν κόσμο τοῦτο, ἀλλά τούς περιμένει κόλαση. Συμφέρει ἑπομένως νά περάσουμε ἐδῶ δύσκολα καί ἐκεῖ καλά.
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Πρέπει οἱ ἄνθρωποι νά γίνουν σάν τά βράχια στή θάλασσα, πού χρόνια τώρα δέχονται τά ἄγρια κύματα τοῦ νεροῦ, ὅμως δέν ὑποχωροῦν καί δέν συντρίβονται. Βράχος πρέπει νά εἶναι καί ὁ Χριστιανός, ὥστε τίς θλίψεις καί τίς δυσκολίες στή ζωή του, νά τίς ἀντιμετωπίζει μέ θάρρος καί ὑπομονή. Γιά νά ἔχει ὑπομονή ἕνας ἄνθρωπος, πρέπει νά εἶναι πρῶτα ταπεινός. Γι᾿ αὐτό καί ἡ ἀνυπομονησία, χαρακτηρίζει τόν ἐγωιστή ἄνθρωπο καί τόν κρατάει σέ διαρκή ἐκνευρισμό.
- Μπαμπά, ποιός είναι Αυτός που χτυπάει την πόρτα;
- Είναι ο Χριστός παιδί μου, που χτυπάει την πόρτα...
Πήγαν στην αγορά και μετά από μία ώρα, ξαναπέρασαν από εκεί.
- Κοίτα μπαμπά, ακόμα να Του ανοίξουν του Χριστού!
- Θα έχουν δουλειά μέσα στο σπίτι παιδί μου και δεν ακούνε που τους χτυπάει ο Χριστός απ' έξω...
Ο Θεός χτυπά τη θύρα της καρδιάς κάθε ανθρώπου με διάφορα περιστατικά (αρρώστιες, θλίψεις, πολέμους κ.ά). Είναι στο χέρι του ανθρώπου, να Του ανοίξει, να Τον ρωτήσει και να Τον ζητήσει βοήθεια. Ο Θεός κανέναν δεν εκβιάζει και εάν εμείς δεν θέλουμε, δεν εισέρχεται στην καρδιά μας, γιατί ο Χριστός δεν παραβιάζει το αυτεξούσιο του ανθρώπου.
Εμείς τον Χριστό δεν Του ανοίγουμε την πόρτα της καρδιάς μας για να μπει μέσα μας, διότι η παρουσία Του, ελέγχει την αμαρτωλή ζωή μας. Γι' αυτό μένει ο Χριστός απ' έξω. Οι άνθρωποι που δεν θα Του ανοίξουν την πόρτα της καρδιάς, να γνωρίζουν, ότι δυστυχώς δεν θα τους ανοίξει και ο Χριστός την πόρτα της Βασιλείας για να μπούνε μέσα.
Εκείνοι όμως που θα Του ανοίξουν, θα συνδειπνήσουν με τον Χριστό δια της Θείας Κοινωνίας. Και ο άνθρωπος που παρακάθεται στα τραπέζι του Χριστού με τον Χριστό, έχει πλέον δικαιώματα να παρακάθεται εκεί μαζί με τον Χριστό στην αιωνιότητα, διότι υπάρχει στο αίμα του, Αίμα Αναστηθέντος Χριστού και θα αναστηθεί στην κοινή Ανάσταση εις ζωή αιώνια και αθάνατη...
Δεν μπορεί ο άνθρωπος να πετύχει την αλλαγή μέσα του, παρά μόνο δια της συνεχής Θείας Κοινωνίας και Εκκκλησιασμού. Φτιάξου όσο θέλεις άνθρωπε, διορθώσου όσο θέλεις, μόνος σου δεν πρόκειται να αλλάξεις, αν δεν σε αλλάξει ο Χριστός. Ο Χριστός θα μπει μέσα, για να αλλάξει ο άνθρωπος. Διαφορετικά δεν αλλάζει ο άνθρωπος.
Ο άνθρωπος που βρίσκεται μακριά από τον Θεό, έχει θολωμένο μυαλό και εκεί που πρέπει να λειώνει από συγκίνηση, εκεί γελάει και λέει κουταμάρες...
Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος (1916 - 1982)
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυξ
Ο Νεεμάν ήταν ένας
Βασιλιάς και στρατηγός της Συρίας, ο οποίος λεπρώθηκε και πείστηκε από την
υπηρέτριά του, που ήταν Εβραία, να πάει στην πατρίδα και να επισκεφτεί στον
Ιορδάνη ποταμό, τον Προφήτη Ελισσαίο.
Πράγματι ο Νεεμάν πήγε
και όταν έφτασε στον Ιορδάνη ποταμό, ο Ελισσαίος χωρίς να βγει και να τον δει
καθόλου, λέει στον υποτακτικό του, να του πει να βυθιστεί στο Ιορδάνη ποταμό 7
φορές.
Ο στρατηγός νόμιζε, ότι
ο Προφήτης θα έβγαινε έξω και θα προσεύχονταν με τα χέρια πάνω, για να τον
κάνει καλά, αλλά το να βυθιστεί 7 φορές στον Ιορδάνη, αυτό δεν μπόρεσε να το
καταλάβει. Πήρε τα πράγματα εγωιστικά και είπε:
- Εγώ έχω στην πατρίδα
μου τον Αβανά και τον Φαρφάν. Μεγάλα ποτάμια. Δεν μπορούσα να βυθιστώ σε εκείνα
τα ποτάμια για να γίνω καλά; Έπρεπε να έρθω σε αυτό το αυλάκι (!) να βυθιστώ;
Και γυρίζει, για να
επιστρέψει στην πατρίδα του. Κάποιος όμως μυαλωμένος υπήκοός του μπήκε στη μέση
και του είπε:
- Πού πάμε στρατηγέ;
Ήρθαμε από την άκρη του κόσμου και επιστρέφουμε; Τί σου ζήτησε ο άνθρωπος;
Χρυσό σου ζήτησε; Τί σου ζήτησε; Να πας, να βυθιστείς για να γίνεις
καλά! Κατέβα λοιπόν κάτω, να πας να αφήσεις τη λέπρα εδώ...
Πείστηκε τελικώς ο
στρατηγός και κατέβηκε από το άλογό του και βυθίστηκε 7 φορές στον Ιορδάνη. Την
7η φορά όταν βγήκε επάνω, είχε μείνει όλη του η λέπρα κάτω και το δέρμα του
ήταν σαν μικρού παιδιού!!
Θα μου πείτε, τι σχέση
έχουν αυτά τα πράγματα με την Ορθοδοξία; Μεγάλη σχέση έχουν! Ο Ιορδάνης
δεν είναι κάποιος ποταμός μεγάλος που λέγεται Προτεσταντισμός, που λέγεται
Παπισμός, που λέγεται Βουδισμός.
Ο Ιορδάνης είναι η μικρή
Ορθοδοξία με τα 7 μυστήρια, με τις 7 καταδύσεις, που τον πλένει τον άνθρωπο και
του απορρίπτει την λέπρα (την αμαρτία).
Εκεί υπάρχουν όλα, εκεί
γράφονται όλα είτε θέλουμε να το καταλάβουμε, είτε όχι. Κανένα ποτάμι δεν
βγάζει λέπρα από το άνθρωπο. Καμμία θρησκεία δεν βγάζει λέπρα από τον άνθρωπο,
παρά μόνο η Ορθόδοξη. Δεν είναι εγωιστικό αυτό, αλλά είναι η
πραγματικότητα. Μη πλανάστε!
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Αν προσευχόμαστε για την σωτηρία της ψυχής μας, ο Θεός θα μας δώσει και τα υλικά αγαθά που έχουμε ανάγκη. Ο Θεός, στην προσευχή μας, θα μας δώσει σύμφωνα με την καρδιά μας και όχι σύμφωνα με τα λόγια μας. Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται, δίνει την ευχέρεια στο Θεό να του μιλήσει.
