ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΜΕΤΑΝΟΙΑ: Η ΜΟΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 6η  Νοεμβρίου 2017


ΜΕΤΑΝΟΙΑ: Η ΜΟΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ!

    Όπως έχει κατά κόρον επισημανθεί, κυρίαρχη θέση μεταξύ των αιρέσεων της εποχής μας έχει η «παναίρεση» του Οικουμενισμού, η οποία συνιστά σήμερα την μεγαλύτερη απειλή στο σώμα της Εκκλησίας. Και τούτο  διότι τώρα πλέον, μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης (τον Ιούνιο του 2016), έχει νομιμοποιηθεί, αντί να καταδικαστεί, και συνοδικά.

Με πολλή λύπη διαπιστώνουμε δυστυχώς ότι η πλειονότητα των κληρικών μας, των οποίων βασική αποστολή είναι να επισημαίνουν και να καταδιώκουν τους λύκους των αιρέσεων και των πλανών, όχι μόνον δεν βλέπουν να υπάρχουν λύκοι, για να τους καταδιώξουν, (αφού δεν θεωρούν πλέον τους ετεροδόξους ως αιρετικούς, αλλ’ ως γνησίους και αληθινούς χριστιανούς), αλλά μεταβάλλονται και οι ίδιοι σε λύκους. Διαποτισμένοι με το δηλητήριο του Οικουμενισμού, και επικαλούμενοι τις αποφάσεις της εν λόγω ψευδοσυνόδου, διαστρέφουν τα υγιή δόγματα της πίστεως, κατασπαράζουν τα ανύποπτα ποίμνια, τα οποία μη έχοντα επαρκή πληροφόρηση, αδυνατούν να αντιληφθούν, ότι οι ποιμένες έχουν μεταβληθεί σε λύκους. Έτσι τα οδηγούν στο βάραθρο της απώλειας.
   Η οικουμενιστική ιδεολογία έχει διαβρώσει σχεδόν όλα τα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, τις Θεολογικές Σχολές, τα περισσότερα μοναστήρια, την πλειονότητα των κληρικών και λαϊκών, ακόμη και αυτό το Άγιον Όρος, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Η μόνη σώζουσα αλήθεια της Ορθοδοξίας σχετικοποιείται, υποβαθμίζεται και εξομοιώνεται με πλήθος αιρετικές δοξασίες. Η είσοδος των Ορθοδόξων Εκκλησιών  στο λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών», ή καλύτερα αιρέσεων και η συμπερίληψις αυτών ως ισοτίμων μελών με ένα πλήθος άλλων προτεσταντικών ομάδων και κοινοτήτων υπήρξε ο μεγαλύτερος πειρασμός της Ορθοδοξίας, η μεγαλύτερη παγίδα του αντικειμένου. Μέσω του διεθνούς αυτού οργανισμού και μέσω των διαλόγων με τους παπικούς, προωθείται πυρετωδώς μια επίπλαστη και ψευδής, οικουμενιστικού τύπου, ενότητα με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες χωρίς την προϋπόθεση της απόρριψης των κακοδοξιών τους. Απόδειξη οι δημόσιες τοποθετήσεις ηγετικών προσώπων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι ομιλούν, γράφουν και συμπεριφέρονται ωσάν οι αιρετικοί να είναι Ορθόδοξοι. 
  Μέσα στα πλαίσια της παρά πάνω οικουμενιστικής ατμόσφαιρας και ιδεολογίας θα πρέπει να εντάξουμε και την πρόσφατη επίσκεψη του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου στο Βατικανό, για συνομιλίες με τον «Πάπα» και την ηγεσία του «κράτους του Θεού». Κύριο θέμα των συζητήσεων, όπως δημοσιοποιήθηκε, ήταν η «ενότητα των εκκλησιών». Η εν λόγω επίσκεψη σύμφωνα με την ειδησεογραφία, θα «έχει σκοπό να προάγει την ενότητα των Χριστιανών» και την προαγωγή των διαθρησκειακών διαλόγων, αφού συναντήθηκε και με τον «Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για τον διαθρησκειακό διαλογο Καρδιναλιο Ζαν-Λουί Τοράν» (Ιστ. Κατάνυξις).
   Όπως αναφέρει ο εκκλησιαστικός δημοσιογράφος κ. Μανόλης Κείος: «Με τον Πάπα Φραγκίσκο συναντήθηκε τις προηγούμενες μέρες στο Βατικανό ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος στο πλαίσιο του ταξιδιού του που ολοκληρώνεται αύριο. Και η… αγαπολογία και οι οικουμενιστικές αναφορές περίσσευαν! Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο Πάπας Φραγκίσκος θυμήθηκε το δικό του ταξίδι στην Ιερουσαλήμ το 2014 και εξέφρασε την ευχαρίστησή του για την πρόσφατη αποκατάσταση του τάφου του Ιησού στη Βασιλική του Παναγίου Τάφου, έργο που έγινε σε στενή συνεργασία μεταξύ των Ορθοδόξων, των Αρμενίων και των Φραγκισκανών των Αγίων Τόπων» (Ιστ. Κατάνυξις). Πράγματι, οι «αγαπολογίες» και τα «κούφια λόγια» φιλοφρονήσεων κυριαρχούν σ’ αυτές τις οικουμενιστικές συναντήσεις, καθώς οι διαλεγόμενοι νομίζουν, ότι με τη βοήθεια μιας κίβδηλης και ψεύτικης, κοσμικού τύπου, αγάπης θα γεφυρώσουν τις χαώδεις δογματικές διαφορές που χωρίζουν την Ορθοδοξία από την αίρεση. Λησμονούν ότι η αγάπη ποτέ δεν χωρίζεται από την αλήθεια της πίστεως και ότι η πιο γνήσια έκφραση της αγάπης μας προς τους πεπλανημένους αδελφούς μας είναι η επισήμανση των αιρετικών τους διδασκαλιών, που οδηγούν στην απώλεια και η πρόσκλησή τους προς την αλήθεια της Ορθοδοξίας.
 Επίσης όπως αναφέρει ο κ. Κείος: «Ο Πάπας εξέφρασε εκ νέου την προσέγγισή του για όλους εκείνους που υποφέρουν από τη συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, σημειώνοντας ότι η έλλειψη κατανόησης συνεχίζει «να δημιουργήσει ανασφάλεια, περιορισμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και έξοδο πολλών ανθρώπων από τη γη τους». Ζήτησε αυξημένες προσπάθειες για την επίτευξη ειρήνης με βάση τη δικαιοσύνη και την αναγνώριση των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων. Το status quo της Ιερουσαλήμ πρέπει να υπερασπιστεί και να διατηρηθεί, τόνισε ο Πάπας, ενώ η βία, οι διακρίσεις και η μισαλλοδοξία εναντίον εβραϊκών, χριστιανικών ή μουσουλμανικών τόπων λατρείας πρέπει να απορριφθούν» (όπου ανωτέρω)!
  Κανείς δεν έχει αντίρρηση ότι θα πρέπει να διατηρηθεί το status quo, το νομικό δηλαδή καθεστώς, που διέπει την διοίκηση των προσκυνημάτων των Αγίων Τόπων και ότι όλες οι εμπλεκόμενες χριστιανικές ομολογίες θα πρέπει να το σεβαστούν, για να υπάρξει αρμονία και ειρήνη μεταξύ αυτών. Η τραγική όμως πραγματικότητα αποδεικνύει, ότι εκείνοι που ως επί το πλείστον παραβιάζουν το status quo δεν είναι οι Ορθόδοξοι, αλλά οι Παπικοί και οι Μονοφυσίτες. Γι’ αυτό άλλωστε οι αγιοταφίτες πατέρες πάντοτε αγρυπνούν και αγωνίζονται, να προφυλάξουν τα προσκυνήματα από τις αρπακτικές διαθέσεις των ετεροδόξων.  Όλοι συμφωνούν επίσης, ότι πρέπει να απορριφθούν «η βία, οι διακρίσεις και η μισαλλοδοξία εναντίον εβραϊκών, χριστιανικών ή μουσουλμανικών τόπων λατρείας». Ωστόσο και  εδώ φαίνεται να αγνοεί ο ρωμαίος Ποντίφηκας, ότι οι αγιοταφίτες πατέρες ουδέποτε παρασύρθηκαν σε πράξεις βίας, κινούμενοι από μισαλλοδοξία και φανατισμό, εναντίον μουσουλμανικών, ή των εβραϊκών κοινοτήτων. Εκείνοι που παρασύρονται σε τέτοιου είδους πράξεις είναι οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι, αφού όπως γνωρίζουμε στην Παλαιστίνη οι μεν Ορθόδοξοι αποτελούν μια θρησκευτική μειονότητα, ενώ κυριαρχεί ο Εβραϊσμός και το Ισλάμ, και ως εκ τούτου ο εβραϊκός και ο ισλαμικός φανατισμός βρίσκονται σε έξαρση.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι η συνεργασία, σε καθαρά υπηρεσιακό επίπεδο, του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες και χριστιανικές ομολογίες, όπως και με το κράτος του Ισραήλ, για την εξασφάλιση και διατήρηση των προνομίων και δικαιωμάτων των αγιοταφιτών πατέρων στα προσκυνήματα είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Από αυτής της απόψεως η επίσκεψη του Πατριάρχου στον Πάπα δεν θα ήταν ίσως αξιοκατάκριτη, αν θα είχε σαν μοναδικό σκοπό την συμβολή του ρωμαίου Ποντίφηκος στην εξασφάλιση των ως άνω προνομίων. Δεν φαίνεται όμως, τουλάχιστον από την ειδησεογραφία, ότι ο σκοπός ήταν αυτός. Διότι σαφώς αναφέρεται ότι ο σκοπός ήταν η «ενότητα των εκκλησιών» και η «προαγωγή των διαθρησκειακών διαλόγων, αφού συναντήθηκε και με τον Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για τον διαθρησκειακό διάλογο Καρδινάλιο Ζαν-Λουί Τοράν». Το να αγωνίζεται ο Πατριάρχης για τα προνόμια των Αγίων Τόπων είναι εύλογο και επιβεβλημένο. Από του σημείου όμως αυτού μέχρι του σημείουνα επισκέπτεται τον Πάπα για να προωθήσει μια οικουμενιστικού τύπου ενότητα σε διαθρησκειακό και διαχριστιανικό επίπεδο, υπάρχει χαώδης απόσταση. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.
 Περαίνοντας, εκφράζουμε για μια ακόμη φορά την απογοήτευσή μας, διότι η επίσκεψη του Πατριάρχου κ. Θεοφίλου στον Πάπα δεν είχε ομολογιακό χαρακτήρα. Πιστεύουμε ότι εν προκειμένω ο Μακαριώτατος όφειλε, ως Ορθόδοξος Επίσκοπος και Πατριάρχης, να επισημάνει στον αιρεσιάρχη κ. Φραγκίσκο τις πλάνες του και να του ζητήσει ευθέως και ευθαρσώς, να επιστρέψει στην πίστη της Εκκλησίας. Να του τονίσει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας παραμένει η ίδια και απαράλλαχτη, όπως ήταν, όταν η δική του «εκκλησία» αποσχίστηκε, με τον τρόπο που αποσχίσθηκε και ότι οι δεκάδες πλάνες, που συσσωρεύτηκαν σ’ αυτήν αποτελούν ανυπέρβλητο εμπόδιο για την ένωση.
Με πόνο ψυχής βλέπουμε καθημερινά ορθοδόξους εκκλησιαστικούς ηγέτες να προχωρούν με βήματα επικίνδυνα προς τους αιρετικούς και εκείνοι να παραμένουν απόλυτα αμετακίνητοι στις πλάνες τους.  Οι μόνοι χαμένοι από αυτά τα διαχριστιανικά και διαθρησκειακά «ανοίγματα»είμαστε εμείς οι Ορθόδοξοι, διότι έχουμε προφανώς αποτύχει στην προσπάθειά μας να μαρτυρήσουμε την σώζουσα πίστη μας στους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους, αφού ούτε ένας αιρετικός, ή αλλόθρησκος δεν προσήλθε στην Ορθοδοξία, μέσα από τους ατέρμονες Διαλόγους και τις ατελείωτες Συναντήσεις. Τι έχει μείνει ως έργο τους μέχρι τώρα; Τίποτε περισσότερο από καπνός και αποκαΐδια, που αφήνουν πίσω τους οι πυρκαγιές! Δε θα πάψουμε να τονίζουμε πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος επιστροφής από τη μετάνοια. Το έργο μας για την ενότητα του κατακερματισμένου χριστιανικού κόσμου δεν θα πρέπει να είναι άλλο από το κήρυγμα της μετάνοιας και όποιος το ακούσει. Όποιος δεν το ακούσει θα είναι αξιοκατάκριτος!  


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΜΕΤΑΝΟΙΑ, Η ΜΟΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 6η  Νοεμβρίου 2017
ΜΕΤΑΝΟΙΑ: Η ΜΟΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ!


    Όπως έχει κατά κόρον επισημανθεί, κυρίαρχη θέση μεταξύ των αιρέσεων της εποχής μας έχει η «παναίρεση» του Οικουμενισμού, η οποία συνιστά σήμερα την μεγαλύτερη απειλή στο σώμα της Εκκλησίας. Και τούτο  διότι τώρα πλέον, μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης (τον Ιούνιο του 2016), έχει νομιμοποιηθεί, αντί να καταδικαστεί, και συνοδικά.

Με πολλή λύπη διαπιστώνουμε δυστυχώς ότι η πλειονότητα των κληρικών μας, των οποίων βασική αποστολή είναι να επισημαίνουν και να καταδιώκουν τους λύκους των αιρέσεων και των πλανών, όχι μόνον δεν βλέπουν να υπάρχουν λύκοι, για να τους καταδιώξουν, (αφού δεν θεωρούν πλέον τους ετεροδόξους ως αιρετικούς, αλλ’ ως γνησίους και αληθινούς χριστιανούς), αλλά μεταβάλλονται και οι ίδιοι σε λύκους. Διαποτισμένοι με το δηλητήριο του Οικουμενισμού, και επικαλούμενοι τις αποφάσεις της εν λόγω ψευδοσυνόδου, διαστρέφουν τα υγιή δόγματα της πίστεως, κατασπαράζουν τα ανύποπτα ποίμνια, τα οποία μη έχοντα επαρκή πληροφόρηση, αδυνατούν να αντιληφθούν, ότι οι ποιμένες έχουν μεταβληθεί σε λύκους. Έτσι τα οδηγούν στο βάραθρο της απώλειας.
   Η οικουμενιστική ιδεολογία έχει διαβρώσει σχεδόν όλα τα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, τις Θεολογικές Σχολές, τα περισσότερα μοναστήρια, την πλειονότητα των κληρικών και λαϊκών, ακόμη και αυτό το Άγιον Όρος, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Η μόνη σώζουσα αλήθεια της Ορθοδοξίας σχετικοποιείται, υποβαθμίζεται και εξομοιώνεται με πλήθος αιρετικές δοξασίες. Η είσοδος των Ορθοδόξων Εκκλησιών  στο λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών», ή καλύτερα αιρέσεων και η συμπερίληψις αυτών ως ισοτίμων μελών με ένα πλήθος άλλων προτεσταντικών ομάδων και κοινοτήτων υπήρξε ο μεγαλύτερος πειρασμός της Ορθοδοξίας, η μεγαλύτερη παγίδα του αντικειμένου. Μέσω του διεθνούς αυτού οργανισμού και μέσω των διαλόγων με τους παπικούς, προωθείται πυρετωδώς μια επίπλαστη και ψευδής, οικουμενιστικού τύπου, ενότητα με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες χωρίς την προϋπόθεση της απόρριψης των κακοδοξιών τους. Απόδειξη οι δημόσιες τοποθετήσεις ηγετικών προσώπων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι ομιλούν, γράφουν και συμπεριφέρονται ωσάν οι αιρετικοί να είναι Ορθόδοξοι. 
  Μέσα στα πλαίσια της παρά πάνω οικουμενιστικής ατμόσφαιρας και ιδεολογίας θα πρέπει να εντάξουμε και την πρόσφατη επίσκεψη του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου στο Βατικανό, για συνομιλίες με τον «Πάπα» και την ηγεσία του «κράτους του Θεού». Κύριο θέμα των συζητήσεων, όπως δημοσιοποιήθηκε, ήταν η «ενότητα των εκκλησιών». Η εν λόγω επίσκεψη σύμφωνα με την ειδησεογραφία, θα «έχει σκοπό να προάγει την ενότητα των Χριστιανών» και την προαγωγή των διαθρησκειακών διαλόγων, αφού συναντήθηκε και με τον «Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για τον διαθρησκειακό διαλογο Καρδιναλιο Ζαν-Λουί Τοράν» (Ιστ. Κατάνυξις).
   Όπως αναφέρει ο εκκλησιαστικός δημοσιογράφος κ. Μανόλης Κείος: «Με τον Πάπα Φραγκίσκο συναντήθηκε τις προηγούμενες μέρες στο Βατικανό ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος στο πλαίσιο του ταξιδιού του που ολοκληρώνεται αύριο. Και η… αγαπολογία και οι οικουμενιστικές αναφορές περίσσευαν! Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο Πάπας Φραγκίσκος θυμήθηκε το δικό του ταξίδι στην Ιερουσαλήμ το 2014 και εξέφρασε την ευχαρίστησή του για την πρόσφατη αποκατάσταση του τάφου του Ιησού στη Βασιλική του Παναγίου Τάφου, έργο που έγινε σε στενή συνεργασία μεταξύ των Ορθοδόξων, των Αρμενίων και των Φραγκισκανών των Αγίων Τόπων» (Ιστ. Κατάνυξις). Πράγματι, οι «αγαπολογίες» και τα «κούφια λόγια» φιλοφρονήσεων κυριαρχούν σ’ αυτές τις οικουμενιστικές συναντήσεις, καθώς οι διαλεγόμενοι νομίζουν, ότι με τη βοήθεια μιας κίβδηλης και ψεύτικης, κοσμικού τύπου, αγάπης θα γεφυρώσουν τις χαώδεις δογματικές διαφορές που χωρίζουν την Ορθοδοξία από την αίρεση. Λησμονούν ότι η αγάπη ποτέ δεν χωρίζεται από την αλήθεια της πίστεως και ότι η πιο γνήσια έκφραση της αγάπης μας προς τους πεπλανημένους αδελφούς μας είναι η επισήμανση των αιρετικών τους διδασκαλιών, που οδηγούν στην απώλεια και η πρόσκλησή τους προς την αλήθεια της Ορθοδοξίας.
 Επίσης όπως αναφέρει ο κ. Κείος: «Ο Πάπας εξέφρασε εκ νέου την προσέγγισή του για όλους εκείνους που υποφέρουν από τη συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, σημειώνοντας ότι η έλλειψη κατανόησης συνεχίζει «να δημιουργήσει ανασφάλεια, περιορισμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και έξοδο πολλών ανθρώπων από τη γη τους». Ζήτησε αυξημένες προσπάθειες για την επίτευξη ειρήνης με βάση τη δικαιοσύνη και την αναγνώριση των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων. Το status quo της Ιερουσαλήμ πρέπει να υπερασπιστεί και να διατηρηθεί, τόνισε ο Πάπας, ενώ η βία, οι διακρίσεις και η μισαλλοδοξία εναντίον εβραϊκών, χριστιανικών ή μουσουλμανικών τόπων λατρείας πρέπει να απορριφθούν» (όπου ανωτέρω)!
  Κανείς δεν έχει αντίρρηση ότι θα πρέπει να διατηρηθεί το status quo, το νομικό δηλαδή καθεστώς, που διέπει την διοίκηση των προσκυνημάτων των Αγίων Τόπων και ότι όλες οι εμπλεκόμενες χριστιανικές ομολογίες θα πρέπει να το σεβαστούν, για να υπάρξει αρμονία και ειρήνη μεταξύ αυτών. Η τραγική όμως πραγματικότητα αποδεικνύει, ότι εκείνοι που ως επί το πλείστον παραβιάζουν το status quo δεν είναι οι Ορθόδοξοι, αλλά οι Παπικοί και οι Μονοφυσίτες. Γι’ αυτό άλλωστε οι αγιοταφίτες πατέρες πάντοτε αγρυπνούν και αγωνίζονται, να προφυλάξουν τα προσκυνήματα από τις αρπακτικές διαθέσεις των ετεροδόξων.  Όλοι συμφωνούν επίσης, ότι πρέπει να απορριφθούν «η βία, οι διακρίσεις και η μισαλλοδοξία εναντίον εβραϊκών, χριστιανικών ή μουσουλμανικών τόπων λατρείας». Ωστόσο και  εδώ φαίνεται να αγνοεί ο ρωμαίος Ποντίφηκας, ότι οι αγιοταφίτες πατέρες ουδέποτε παρασύρθηκαν σε πράξεις βίας, κινούμενοι από μισαλλοδοξία και φανατισμό, εναντίον μουσουλμανικών, ή των εβραϊκών κοινοτήτων. Εκείνοι που παρασύρονται σε τέτοιου είδους πράξεις είναι οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι, αφού όπως γνωρίζουμε στην Παλαιστίνη οι μεν Ορθόδοξοι αποτελούν μια θρησκευτική μειονότητα, ενώ κυριαρχεί ο Εβραϊσμός και το Ισλάμ, και ως εκ τούτου ο εβραϊκός και ο ισλαμικός φανατισμός βρίσκονται σε έξαρση.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι η συνεργασία, σε καθαρά υπηρεσιακό επίπεδο, του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες και χριστιανικές ομολογίες, όπως και με το κράτος του Ισραήλ, για την εξασφάλιση και διατήρηση των προνομίων και δικαιωμάτων των αγιοταφιτών πατέρων στα προσκυνήματα είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Από αυτής της απόψεως η επίσκεψη του Πατριάρχου στον Πάπα δεν θα ήταν ίσως αξιοκατάκριτη, αν θα είχε σαν μοναδικό σκοπό την συμβολή του ρωμαίου Ποντίφηκος στην εξασφάλιση των ως άνω προνομίων. Δεν φαίνεται όμως, τουλάχιστον από την ειδησεογραφία, ότι ο σκοπός ήταν αυτός. Διότι σαφώς αναφέρεται ότι ο σκοπός ήταν η «ενότητα των εκκλησιών» και η «προαγωγή των διαθρησκειακών διαλόγων, αφού συναντήθηκε και με τον Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για τον διαθρησκειακό διάλογο Καρδινάλιο Ζαν-Λουί Τοράν». Το να αγωνίζεται ο Πατριάρχης για τα προνόμια των Αγίων Τόπων είναι εύλογο και επιβεβλημένο. Από του σημείου όμως αυτού μέχρι του σημείουνα επισκέπτεται τον Πάπα για να προωθήσει μια οικουμενιστικού τύπου ενότητα σε διαθρησκειακό και διαχριστιανικό επίπεδο, υπάρχει χαώδης απόσταση. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.
 Περαίνοντας, εκφράζουμε για μια ακόμη φορά την απογοήτευσή μας, διότι η επίσκεψη του Πατριάρχου κ. Θεοφίλου στον Πάπα δεν είχε ομολογιακό χαρακτήρα. Πιστεύουμε ότι εν προκειμένω ο Μακαριώτατος όφειλε, ως Ορθόδοξος Επίσκοπος και Πατριάρχης, να επισημάνει στον αιρεσιάρχη κ. Φραγκίσκο τις πλάνες του και να του ζητήσει ευθέως και ευθαρσώς, να επιστρέψει στην πίστη της Εκκλησίας. Να του τονίσει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας παραμένει η ίδια και απαράλλαχτη, όπως ήταν, όταν η δική του «εκκλησία» αποσχίστηκε, με τον τρόπο που αποσχίσθηκε και ότι οι δεκάδες πλάνες, που συσσωρεύτηκαν σ’ αυτήν αποτελούν ανυπέρβλητο εμπόδιο για την ένωση.
Με πόνο ψυχής βλέπουμε καθημερινά ορθοδόξους εκκλησιαστικούς ηγέτες να προχωρούν με βήματα επικίνδυνα προς τους αιρετικούς και εκείνοι να παραμένουν απόλυτα αμετακίνητοι στις πλάνες τους.  Οι μόνοι χαμένοι από αυτά τα διαχριστιανικά και διαθρησκειακά «ανοίγματα»είμαστε εμείς οι Ορθόδοξοι, διότι έχουμε προφανώς αποτύχει στην προσπάθειά μας να μαρτυρήσουμε την σώζουσα πίστη μας στους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους, αφού ούτε ένας αιρετικός, ή αλλόθρησκος δεν προσήλθε στην Ορθοδοξία, μέσα από τους ατέρμονες Διαλόγους και τις ατελείωτες Συναντήσεις. Τι έχει μείνει ως έργο τους μέχρι τώρα; Τίποτε περισσότερο από καπνός και αποκαΐδια, που αφήνουν πίσω τους οι πυρκαγιές! Δε θα πάψουμε να τονίζουμε πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος επιστροφής από τη μετάνοια. Το έργο μας για την ενότητα του κατακερματισμένου χριστιανικού κόσμου δεν θα πρέπει να είναι άλλο από το κήρυγμα της μετάνοιας και όποιος το ακούσει. Όποιος δεν το ακούσει θα είναι αξιοκατάκριτος!  

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ: ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΘΕΟΥΣ

Το δικό του μήνυμα για το μάθημα των Θρησκευτικών, έστειλε ο Μητροπολίτης Ηλείας προς κάθε κατεύθυνση κατά την διάρκεια των εκλογών του παραρτήματος Ηλείας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής στον Πύργο. Ο Μητροπολίτης προσήλθε για να ψηφίσει και στο περιθώριο της εκλογικής διαδικασίας δοθείσης αφορμής ανέφερε ότι όλοι οι συνδικαλιστικοί σύλλογοι είναι χρήσιμοι και αναγκαίοι, παρότι καμιά φορά υπερβολικοί, διότι βοηθούν στο να λύνονται ορισμένα προβλήματα, αφού οι άρχοντες δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ.
Και συμπλήρωσε με αιχμηρό τρόπο καταθέτοντας τη θέση του για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία: «Πολύ περισσότερο στις ημέρες μας που τα Θρησκευτικά πολεμούνται είτε με μειούμενες ώρες είτε σιγά σιγά καταργούμενα ή αλλάζοντάς τα. Τα θρησκευτικά σε λίγο καιρό θα είναι για τους αθέους. Τα θρησκευτικά είναι η βάση για να βοηθηθεί ο άνθρωπος, χωρίς θρησκεία ο άνθρωπος γίνεται θηρίο. Η Εκκλησία ουδέποτε διαφώνησε με την θρησκειολογική διάσταση της διδασκαλίας αλλά με την έντεχνη εξομείωση του Χριστιανισμού με άλλες θρησκείες όπως το Ισλάμ και τον Βουδισμό. Μας βάζουν το Χριστό μαζί με το Μωάμεθ και το Βούδα ότι είναι δάσκαλοι της ανθρωπότητας, κάτι που εμείς δεν δεχόμαστε».
Σε ότι αφορά το νέο Δ.Σ. του παραρτήματος Ηλείας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, Πρόεδρος εξελέγη ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γραμματέας ο Κούνας Αλέξιος, Ταμίας η Πίππα-Παπαδημητρίου Αριστέα.

Το εποπτικό συμβούλιο απαρτίζουν οι: Κόρδας Θεόδωρος, Παναγοπούλου Μαρία και Σταθάκη Χρύσα.

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

ΚΑΙ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Ἀπό τήν Ἱερατική Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν ἐξεδόθη τό ἀκόλουθο ψήφισμα:
Ἡ Γενική Ἱερατική Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στίς 14 Νοεμβρίου 2017 ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί στήν ὁποία ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ἀνέπτυξε τό θέμα «Μῦθοι καί πραγματικότητες ἐπί τοῦ θέματος τῆς σχέσεως Ἐκκλησίας καί Πολιτείας ἐν ὄψει τῆς Συνταγματικῆς ἀναθεωρήσεως», ἐξέδωκε τό παρακάτω ψήφισμα.

● Τό θέμα τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας εἶναι πολυσήμαντο μέ βαθειές ρίζες στό παρελθόν καί ποικίλες συνέπειες γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς Πατρίδος μας. Δέν νοεῖται στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα «χωρισμός» Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, μέ τήν ἔννοια καί μορφή, τῆς ἀποκοπῆς τοῦ Λαοῦ ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή του, ἀπό τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν εὐεργετική παρουσία του στήν σύγχρονη κοινωνία. Γνωρίζομε ὃτι ὑπάρχουν δυνάμεις, οἱ ὁποῖες ἐπιδιώκουν τόν «χωρισμό» τοῦ Λαοῦ ἀπό τήν Ἐκκλησία καί μανιωδῶς ἀγωνίζωνται νά ἀποκόψουν μέ ποικίλα τεχνουργήματα τόν Λαό, ἀπό τίς πνευματικές καί σωτήριες ρίζες του. Ἡ Ἐκκλησία οὐδέποτε, ἐζήτησε ἢ θά ζητήσῃ τέτοιο «χωρισμό», τόν ὁποῖον οἱ ὑπηρετοῦντες τό πνεῦμα τῆς «νέας ἐποχῆς» καί τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἐπιθυμοῦν νά ἐπιβάλλουν, γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἱστορικά καί οὐσιαστικά, ἡ μάνα αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ, μέ ὃ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τό παρόν καί τό μέλλον. Οὐδεμία ἀπαίτηση ἢ ὁδηγία ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἓνωση ἢ τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης ὑφίσταται γιά τό καθορισμό τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας–Πολιτείας στήν Πατρίδα μας. Αὐτό τό «ἐπιχείρημα» εἶναι ἐφεύρημα προκειμένου νά πλανᾶται ὁ Ἑλληνικός Λαός, ὣστε νά υἱοθετοῦνται πρακτικές, οἱ ὁποῖες ἀντίκεινται στήν ὃλη ἱστορική καί πολιτιστική πορεία τῆς χώρας μας.

● Δέν δυνάμεθα ἐπ’ οὐδενί λόγῳ νά δεχθοῦμε ὁποιαδήποττε ὑποβάθμιση ἢ θεσμική ὑποτίμηση τῆς Ἐκκλησίας, στό πλαίσιο εἲτε τῆς ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος, εἲτε τῆς τροποποιήσεως τῆς κοινῆς νομοθεσίας.

●Ἐπειδή πολλά ἀκούονται περί τῆς μισθοδοσίας τοῦ Κλήρου μέ ἀποτέλεσμα νά παραπλανᾶται ὁ Λαός σημειώνομε τά ἐξῆς: Ἡ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου δέν εἶναι ζήτημα θεσμικῆς σχέσεως μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας ὡς θέλουν τινές νά πείσουν τόν Λαό μας καί βεβαίως δέν δίδει στήν Πολιτεία τό δικαίωμα νά ἐπεμβαίνῃ ἂκριτα, σέ ἐκκλησιαστικά θέματα, ἀφοῦ ἡ μισθοδοσία συνιστᾶ ἐκπλήρωση ἀποζημιωτικῆς ὑποχρέωσης ἒναντι τῆς ὁλοκληρωτικῆς σχεδόν ἀφαίρεσης τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, χωρίς ποτέ νά καταβληθῇ οἱαδήποτε ἀποζημίωση ἀπό τό Κράτος, τό ὁποῖο κατέχει αὐτή τήν περιουσία καί τήν ἐκμεταλλεύεται μέχρι σήμερα. Ἐξ’ ἂλλου ἡ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου δέν ἀποτελεῖ νομικό προνόμιο εἰδικά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. (Τό ἲδιο συμβαίνει μέ τούς Μουφτῆδες καί ἱεροδιδασκάλους τῆς Θράκης). Ἀπό τό Ἑλληνικό Δημόσιο, δηλ, δέν μισθοδοτοῦνται μόνο οἱ Λειτουργοί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Τά ἄρθρα 3 καί 13 τοῦ Συντάγματος εἶναι βασικά ὡς πρός τίς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας καί ὂχι μόνο. Τό θέμα αὐτό πρέπει νά τύχῃ ἰδιαιτέρας προσοχῆς ἀπό τήν Πολιτεία γιά ἱστορικούς, ἐθνικούς καί κοινωνικούς λόγους. Ἡ νομοθετοῦσα Πολιτεία σέ καλόπιστο διάλογο μέ τήν Ἐκκλησία καί σέ συμφωνία μέ τό θρησκευτικό αἴσθημα τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, μπορεῖ νά προβαίνῃ σέ νομοθετικές ρυθμίσεις, οἱ ὁποῖες θά ἐπικαιροποιοῦν καί θά ἐπιλύουν τά ἀναφυόμενα θέματα στίς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, ἀλλά πάντοτε στό πλαίσιο τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ καί τῆς κοινῆς ὡφέλειας τοῦ Λαοῦ μας.

●Οἱ ἀλλαγές στά προγράμματα σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τόσο σέ ἐπίπεδο ὕλης, ὅσο καί διδασκαλίας, ἔχουν δημιουργήσει εὔλογες καί πολλές ἀνησυχίες στόν Κλῆρο καί στόν Λαό καί ἰδιαίτερα στούς γονεῖς καί στούς δασκάλους. Τό περιεχόμενο τῶν λεγομένων «φακέλων σπουδῶν», πού διενεμήθησαν στούς μαθητές δημιουργεῖ σύγχυση μεταξύ ἀλήθειας καί ψεύδους, μέ τόν τρόπο πού παρουσιάζονται οἱ ἀλλόδοξες καί ἑτερόδοξες διδασκαλίες, ἰδιαιτέρως στούς μικρούς ἡλικιακά μαθητές.
Τά νέα προγράμματα καί οἱ λεγόμενοι «φάκελοι» τοῦ μαθήματος δέν ἀνταποκρίνονται στά βασικά χαρακτηριστικά τῆς πίστεως καί τῆς ἱστορικῆς πορείας τῆς Πατρίδος μας. Τό Ἱερατικό Σῶμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, συγχαίρει τούς γονεῖς καί ὃποιους ἐξέφρασαν καί ἐκφράζουν τήν ἀντίθεσή τους μέ τά προγράμματα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ὃπως ἒχουν διαμορφωθεῖ καί τούς ἐπαινεῖ γιά τήν ἐπιστροφή τῶν φακέλων, ὡς ἀπαραδέκτων.
Ἡ ἀντίδραση αὐτή δέν ὀφείλεται σέ ἰδεολογικούς λόγους, ἀλλά εἶναι στάση ζωῆς ἀπέναντι στήν πίστη μας καί στήν ἰδιοπροσωπία μας. Εἶναι δικαίωμα ἀπέναντι, σέ μιά ἀντισυνταγματική καί ἀντιπαιδαγωγική, συγχρόνως δέ καί ἀντορθόδοξη φιλοσοφία, πού ἐτσιθελικά προσπαθεῖ, νά ἐπιβάλῃ ἡ Πολιτεία στήν Ἐλληνική κοινωνία.
Γιά τοῦτο καί ἐπαινοῦμε τίς κινήσεις αὐτές τίς πολιτισμένες μέν, δυναμικές δέ καί τίς δίκαιες ἀντιδράσεις τῶν γονέων καί ἂλλων συλλόγων, οἱ ὁποῖοι ἒχουν συνειδητοποιήσει πλήρως τόν κίνδυνο μπροστά στόν ὁποῖο εὑρίσκεται πλέον ἡ Ἑλληνική κοινωνία, μέ τήν υἱοθέτηση ξένων «μοντέλων» ζωῆς καί ἐκπαίδευσης, τά ὁποῖα οὐδεμία σχέση ἒχουν μέ τήν διαχρονική πορεία τῆς Πατρίδος μας.

● Ἐκφράζομε τήν ἀντίθεσή μας, τήν διαμαρτυρία μας καί τήν βαθειά μας λύπη σχετικά μέ τό ψηφισθέν Νομοσχέδιο γιά τήν ἐπιλογή φύλου καί τίς λεγόμενες ἔμφυλες ταυτότητες. Τό ἐν λόγῳ νομοσχέδιο στρέφεται ἐναντίον ὄχι μόνο τῆς χριστιανικῆς Πίστεως, ἀλλά ἀντιτίθεται στήν διαμορφωθεῖσα ἀνά τούς αἰῶνες πανανθρώπινη ἠθική καί ἀντιστρατεύεται αὐτήν ταύτην τήν ἀνθρώπινη ὀντότητα καί ἀξία, «προκαλεῖ τό αἲσθημα τῆς κοινωνίας, τορπιλίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογενείας, ἒρχεται σέ ἀντίθεση μέ τά χρηστά ἢθη καί τήν κοινή λογική καί κυρίως καταστρέφει τόν ἂνθρωπο» (Δελτίο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 5.10.2017). Ὡς Ἐκκλησία θεωροῦμε χρέος μας νά ἀγωνιζώμεθα γιά τήν ἱερότητα, τήν ἀξιοπρέπεια καί τήν ἠθική ὀντότητα τοῦ ἀνθρώπου, ὡς δημιουργήματος τοῦ Θεοῦ κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Αὐτοῦ. Ζητοῦμε ἐπίσης ἀπό τό Ὑπουργεῖο νά μή συνεχίσῃ τήν ἐφαρμογή στά Σχολεῖα στό πλαίσιο τῆς λεγομένης θεματικῆς ἑβδομάδος, τῶν θεματικῶν ἑνοτήτων, «βιολογικό καί κοινωνικό φύλο» καί «ἀποδομώντας τά ἒμφυλα στερεότυπα». Ἡ διδασκαλία τῶν θεματικῶν αὐτῶν ἑνοτήτων κλονίζει τόν ἐσωτερικό κόσμο τῶν παιδιῶν, σέ μιά κρίσιμη ἡλικία καί ὁδηγεῖ σέ ψυχολογικά ἀδιέξοδα. Τά προβλήματα τά ὁποῖα θά ἀνακύψουν θά εἶναι τεράστια καί πρωτόγνωρα σέ κάθε ἐπίπεδο τῆς προσωπικῆς, οἰκογενειακῆς, κοινωνικῆς, ἐθνικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς τοῦ Λαοῦ μας. Στηρίζομε ὡς ἐκ τούτου τούς γονεῖς καί τούς ἐκπαιδευτικούς, οἱ ὁποῖοι διαμαρτύρονται σχετικά μέ τό ἐν λόγῳ θέμα καί τούς παρακαλοῦμε νά συνεχίσουν τόν ἀγῶνα τους, ὣστε νά ματαιωθοῦν ὃλες αὐτές οἱ πρωτόγνωρες μέθοδοι πού ἐφαρμόζονται ἐσχάτως στήν Πατρίδα μας.

● Μέ ἀφορμή τήν παρουσία ἀνάμεσά μας τοῦ ἀκρίτα Ἀρχιερέως, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνοῦ καί ἐξ ἀφορμῆς τῶν ὅσων ἐνημερωτικῶς μᾶς εἶπε σχετικῶς μέ ὃσα ἀφοροῦν στήν εὐαίσθητη περιοχή τῆς Θράκης, δηλώνομε τήν συμπαράσταση τοῦ σώματος τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, στούς ἀγῶνες καί τίς ἀγωνίες τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Θράκης, ὅπως αὐτές διετυπώθησαν σέ σχετική πρόσφατη δήλωσή τους.

● Τό ἱερατικό Σῶμα τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν ἐκφράζει τήν εὐαρέσκειά του καί τήν ὁλόθυμη συμπαράστασή του γιά τίς τοποθετήσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου σχετικά πρός τά κοινωνικά καί λοιπά ζητήματα πού κατά καιρούς ἀναφύονται, ὡς καί τήν σύμφωνη γνώμη του γιά τίς δηλώσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου, τίς προφορικές καί γραπτές, γιά ζητήματα τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τήν Ἑλληνική κοινωνία, ὡς λ.χ. τό περί τῆς ἐπιλογῆς φύλου- ἒμφυλες ταυτότητες, τό περί τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, περί τῶν δηλώσεων Βούτση καί ἂλλα θέματα.

●Τέλος, ὁ Ἱερός Κλῆρος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν ἐκφράζει γιά μιά ἀκόμη φορά τήν πνευματική καί τήν καθ’ οἰονδήποτε ἂλλο τρόπο συμπαράστασή καί ἐπιστήριξή του στον δοκιμαζόμενο ἀπό τήν πολυεπίπεδη κρίση Λαό, ὂχι μόνο τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφερείας, ἀλλά καί τῆς Ἑλλάδος γενικώτερα.

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

ΜΗΤΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: ΤΟ ΕΝΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ, ΤΟ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ, ΤΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΣΤΕ; ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ; ΚΑΝΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ!

Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, σᾶς πῇ κάποιος, ὅτι ἕ­νας λύκος ἔγινε ἀρνί, ποιός θὰ τὸπιστέ­ψῃ; Κανείς. Γιατὶ ὁ λύκος τρώει ἀρνιά. Γεννιέ­ται λύκος καὶ λύκος πεθαίνει. Ὁ λαός μας λέει· «ὁ λύκος τρίχα ἀλλάζει, ἀλλὰ τὴ γνώμη (=τὸ νοῦ) δὲν τὸν ἀλλάζει», μένει λύκος. Αὐ­τὸ ὅμως ποὺ δὲν συμβαίνει στὸ φυσικὸκόσμο, συμβαίνει στὸν πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ κό­σμο. Θέλω δηλαδὴ νὰ πῶ, ὅτιὑπάρχουν ἄν­θρωποι γεμᾶτοι κακίες καὶ ἐλαττώματα, ποὺ εἶνε σὰν ἄγρια θηρία, καὶ ὅμως αὐτοὶ μπορεῖ ν᾿ ἀλλάξουν, νὰ γίνουν καλοί, νὰ γίνουν ἅγιοι.Ἕνας λύκος μπορεῖ νὰ γίνῃ ἀρνί· αὐτὸ μᾶς λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,9-13).
Γιά νὰ δοῦμε, πῶς γίνονται αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ πράγματα;


* * *

Στὴν ἐποχὴ τοῦ Xριστοῦ ὑπῆρχαν ὡρισμένοι ἄνθρωποι ποὺ τοὺς ἔλεγαν τελῶνες, γιατὶ τὸ ἐπάγγελμά τους ἦταν τέτοιο. Εἰσέπρατταν τοὺς φόρους τοῦδημοσίου. Ἀλλὰ στὴν εἴσ­πραξι ἔκαναν ἀδικίες. Δὲν εἰσέπρατταν τὰ νό­μιμα.Ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε νὰ εἰσπράξουν 100 δρα­χμές, εἰσέπρατταν 200. Τὶς 100 τὶςἔδιναν στὸ δημόσιο, τὶς ἄλλες 100 τὶς ἔβαζαν στὴν τσέπη τους. Ἔτσι αὐτοί, κλέβοντας τὸ λαό, κατώρθωναν νὰ κάνουν τεράστιες περιουσί­ες, νὰ κτίσουν σπίτια καὶ μέγαρα, καὶ νὰ ζοῦν μὲ πολυτέλεια μεγιστάνων.
ταν εὐτυχεῖς; Ὄχι. Γιατὶ ὁ κόσμος τοὺς ἤξερε καὶ δὲν τοὺς ἀγαποῦσε. Ὅλοι τοὺς μισοῦσαν. Τελώνης = ἁμαρτωλός, τελώνης = κλέφτης, τελώνης = λύκος τῆς κοινωνίας.
νας ἀπὸ τοὺς τελῶνες αὐτοὺς ἦταν καὶ ὁ ἅγιος Ματθαῖος ποὺ ἑορτάζουμε σήμερα. Ἄλλαξε ὅμως· ἀπὸ τελώνης ἔγινε εὐαγγελιστής, ἀπὸ κάρβουνο ἔγινε διαμάντι, ἀπὸ κόρακας ἔγινε περιστέρι, ἀπὸ λύκος ἔγινε ἀρνί. Ποιός τὸνἄλλαξε καὶ πῶς; Ἀκοῦστε.
 Ματθαῖος βρισκόταν στὸ τελωνεῖο. Ὅ­πως ἡ ἀράχνη στήνει τὸ δίχτυ της καὶπεριμένει ν᾿ ἁρπάξῃ διάφορα ζῳύφια, ἔτσι κι αὐ­τὸς περίμενε ἐκεῖ ν᾿ ἁρπάξῃἀνθρώπους καὶ νὰ τοὺς λῃστέψῃ. Ἀλλὰ μιὰ μέρα πέρασε κάποιος, ποὺ ἄλλος σὰν αὐτὸν δὲν ὑπάρχει, κάποιος ποὺ κάνει θαύματα. Τὸ ὄνομά του εἶνε τὸγλυκύτερο στὸν κόσμο. Ὁ Χριστός!
 Χριστὸς κοίταξε τὸ Ματθαῖο καὶ ὡς καρδιογνώστης Θεὸς εἶδε, ὅτι στὸ βάθος τῆς ἁ­μαρτωλῆς αὐτῆς ὑπάρξεως ὑπῆρχε κάποιο καλὸ σπέρμα, μία καλὴδιάθεσι, μιὰ σπίθα. Γιατὶ πρέπει νὰ ξέρουμε, ὅτι καὶ ὁ πιὸ ἅγιος ἄνθρωποςἔχει κάποιο ἐλάττωμα, ἀλλὰ καὶ ὁ πιὸ ἁμαρτωλὸς ἔχει κάτι καλὸ μέσα του· καὶ ἂν αὐτὸ τὸ καλὸ κατορθώσουμε νὰ τὸ καλλι­εργήσουμε, τότε ὁ κακὸςἄνθρωπος γίνεται καλός.
Εἶδε λοιπὸν ὁ Χριστός, ὅτι στὰ βάθη του ἔ­κρυβε μιὰ σπίθα. Κι ὅπως ἀπὸ μιὰσπίθα ἀνάβεις φωτιά, ἔτσι ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὴ σπίθα αὐτὴ ἄναψε ἅγια φωτιὰστὴν καρδιὰ τοῦ Ματθαίου, ποὺ ἔκαψε ὅλο τὸ δάσος τῆς ἁμαρτίας. Τὸν κοίταξε καὶ τοῦ εἶπε δύο λόγια· «Ἀκολού­θει μοι» (Ματθ. 9,9). Ἄσε τὸ τελωνεῖο κ᾿ ἔλα μαζί μου· κ᾿ ἐγὼ θὰ σοῦ ἀναθέσω ἄλλη ἀποστολή. Καὶ ὁ τελώνης, χωρὶς ἀντιρρήσεις, ἀκολούθη σε ἀμέσως τὸ Χριστό. Ἡ χαρά του ἦ­ταν πολὺμεγάλη.
Γιὰ νὰ πανηγυρίσῃ τὸ γεγονός, ἔκανε τραπέζι στοὺς συναδέλφους του καὶἄλλο κόσμο. Στὸ τραπέζι ἦταν καὶ ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς μαθητάς του. Οἱφαρισαῖοι, ὅταν εἶδαν τὸ Χρι­στὸ μαζὶ μὲ τοὺς τελῶνες, τὸν κατηγόρησαν. Γιάἰδέστε, εἶπαν, μὲ ποιούς συναναστρέφεται… Καὶ ὁ Χριστὸς τοὺς ἀπήντησε μὲτὰ ἑξ­ῆς λόγια.
ποιος εἶνε καλά, δὲν χρειάζεται γιατρό. Στὸ γιατρὸ πάει ὁ ἄρρωστος. Κ᾿ ἐγὼἦρθα γιὰ τοὺς ἀρρώστους. Οἱ ἄρρωστοι ἔρχονται σ᾿ ἐ­μένα. «Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν» (Ματθ. 9,13).

πὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ὁ Ματθαῖος ἔμεινε πιὰ κοντὰ στὸ Χριστό. Ὅπως τὸ ἀρνὶἀκολου­θεῖ τὸν τσομπάνο, ἔτσι κι ὁ Ματθαῖος τὸ Χριστό. Κοντά του ἦταν ὅτανἐκεῖνος στὴν ἔρημο εὐλόγησε τὰ ψωμιὰ καὶ χόρτασε τὸν κόσμο. Κοντά τουὅταν περπατοῦσε πάνω στὰ κύματα. Κοντά του ὅταν θεράπευε τοὺς ἀρ­ρώστους. Κοντά του τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης, ὅταν τέλεσε τὸ ΜυστικὸΔεῖπνο καὶ εἶπε τὸ «Λάβετε φάγετε…» (Ματθ. 26,26). Κοντά του τὴν ἡμέρα τῆςἈναστάσεως, ὅταν ἔφερε τὸ χαρμόσυνο μήνυμα. Κοντά του ὅταν ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς. Καὶ στὸ ὑπερῷο τῆς Πεντηκοστῆς ἦταν πάλι ἐκεῖ. Μετά, ὅταν οἱ μαθηταὶ σκόρπισαν σὲ διάφορα μέρη γιὰ νὰ κηρύξουν, ὁ Ματθαῖος πῆρε τὸῥαβδί του καὶ πῆγε μακριά, μέσα σὲ ἀγρίους ἀνθρώπους, καὶ κήρυξε τὸ Χριστὸκαὶ τὸ εὐαγγέλιο, καὶ εἶ­χε μαρτυρικὸ τέλος διὰ πυρός.


* * *

Θέλω, ἀγαπητοί μου, νὰ προσέξετε ἕνα σημεῖο, ἐκεῖ ποὺ ὁ Χριστὸς τοῦ εἶπε· «Ἀκολούθει μοι». Δύο λόγια τοῦ εἶπε, κι αὐτὸς τ᾿ ἄφησε ὅλα· καὶ τελωνεῖο, καὶσπίτια, καὶ λεφτά, καὶ περιουσία, καὶ φίλους, τὰ πάντα, καὶ ἀκολούθησε τὸΧριστό.
Ποιός τὸ κάνει σήμερα αὐτό; Τὸ θεωρεῖτε εὔκολο; Γιά φανταστῆτε νὰ ἐρχόταν πάλι ὁ Χριστὸς καὶ νὰ πήγαινε στὸ γεωργὸ τὴν ὥρα ποὺ ὁδηγεῖ τὸ τρακτέρ, στὸν ψαρᾶ τὴν ὥρα ποὺ ῥίχνει τὸ δίχτυ, στὸν ἐργάτη, στὸν ὑπάλληλο, στὸν πλούσιο, στὸν ἔμπορο, νὰ πήγαινε στὸ νομάρχη, στὸ δήμαρχο, στὸν ὑπουργό. Νὰ πήγαινε καὶ νὰ ἔλεγε· Ἔλα μαζί μου κι ἄφησέ τα αὐτά. Ποιός ἀπ᾿ αὐτοὺς θ᾿ ἀκολουθοῦσε τὸ Χριστό; Σήμερα εἶνε ἐποχὴ τοῦ χρή­ματος. Οἱ ἄνθρωποι ψοφᾶνε γιὰ λεφτά. Χωρὶς λεφτὰ δὲν κάνουν τίποτα.
λλὰ ὁ Ματθαῖος δούλεψε χωρὶς λεπτά.
μουν σ᾿ ἕνα χωριὸ ποὺ δὲν εἶχε παπᾶ. Πα­ρακάλεσα τὸν πρόεδρο· –Βρῆτεἕναν, εἴτε βο­σκὸ εἴτε γεωργό, νὰ τὸν κάνουμε ἱερέα, νὰ χτυπᾷ ἡ καμπάνα τὴν Κυριακή… Κανείς δὲν βρέθηκε. Μόνο ἕνας αὐθάδης μοῦ εἶπε· –Ἂν μᾶς δώσῃς, δεσπότη, τόσα τὸ μῆνα, γινόμαστε ὅλοι παπᾶδες. –Δὲν σᾶς χρειάζομαι, τοῦλέω.
Καὶ ὅμως νὰ ξέρετε, ὅτι καὶ σήμερα ὑπάρχουν παιδιὰ ποὺ ἐγκαταλείπουν τὰπάντα καὶ πᾶνε κάτω στοὺς ἀγρίους, καὶ κηρύττουν τὸ Χριστό, καὶθυσιάζονται. Αὐτοὶ ὅμως εἶνε λίγοι. Τρία ἑκατομμύρια ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ σκορπίστηκαν στὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος· ἄλλος πῆγε στὴν Ἀμερική, ἄλλος στὴν Αὐστραλία, ἄλλος στὸν Καναδᾶ, ἄλλος στὴΓερμανία, ἄλλος ἀλλοῦ.

Γιατί πήγανε; Γιὰ τὸ χρῆμα. Γιὰ τὸ Θεὸ πόσοι πῆγαν ἐκεῖ;…
λλ᾿ ἐγὼ ἐδῶ δὲν θὰ σᾶς πῶ ν᾿ ἀφήσετε τὸν τόπο σας καὶ νὰ πᾶτε μακριὰ νὰγίνετε ἱεραπόστολοι. Σᾶς λέω κάτι ἄλλο, πιὸ εὔκολο. Δὲν μπορεῖς νὰ κάνῃς τὸμεγάλο; Ἔ, κάνε τὸ μικρό. Ἐγὼ δὲν θὰ σᾶς πῶ νὰ σηκώσετε τὸν Ὄλυμπο· θὰσᾶς δώσω νὰ σηκώσετε ἕνα χαλίκι. Μὴν ἀφήσῃς λοιπὸν τὸ σπίτι σου. Μεῖνε κοντὰ στὴ γυναῖκα καὶ στὰ παιδιά σου. Συνέχισε τὴ δουλειά σου. Νὰ εἶσαιἐργατικὸς καὶ φιλότιμος· Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο δουλειά! μυρμήγκι νὰ εἶσαι, αὐτὸ θέλει ὁ Χριστός. Ἦρθε ὅμως Κυριακὴ καὶ χτύπησε ἡ καμπάνα; Ὁ ἦχος ἐκεῖ­νος εἶνε μήνυμα Κυρίου. Τὴνὥρα ποὺ χτυπᾷ ἡ καμπάνα μᾶς καλεῖ ὁ Χριστός. «Ἀκολούθει μοι», σοῦ λέει.Ἔλα, Χριστιανέ μου, νὰ ἐκκλησιαστῇς. Δὲν σὲ καλεῖ νὰ πᾷς κάτω στοὺς ἀ­γρίους, γιὰ νὰ γίνῃς ἐκεῖ κήρυκας τοῦ εὐαγγελίου· δὲν σὲ καλεῖ νὰ γίνῃς παπᾶς ἢ ἱεροκήρυκας ἢ κάτι ἄλλο. Ἔλα στὴν ἐκκλησία, σοῦ λέει, ν᾿ ἀνάψῃς τὸκερί σου καὶ νὰ στα­θῇς στὴ θεία λειτουργία. Πόσο νὰ σταθῇς; Μία ὥρα! Ἀπὸτὸ «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία…» μέ χρι τὸ «Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων…» μία ὥρα εἶνε. Ὅλη ἡ βδομάδα ἔχει 168 ὧρες, καὶ ἀπὸ τὶς 168 ὧρες 1 ὥρα μᾶς ζητάει ὁ Θεός· κ᾿ ἐμεῖς οὔτε 1 ὥρα δὲν τοῦ ἀφιερώνουμε; Τόσο φύγαμε μακριὰἀπὸ τὸ Θεό;
Γι᾿ αὐτὸ σήμερα, ποὺ ἑορτάζουμε τὴ μνήμη τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου καὶθαυμάζου­με τοὺς ἥρωες ἐκείνους ποὺ ἐγκατέλειψαν τὰ πάντα καὶ ἐργάζονταιὡς ἱεραπόστολοι στὰ δι­άφορα μέρη τῆς γῆς, κάνω μία ἔκκλησι σὲ ὅ­λους. Σᾶς παρακαλῶ, ἀφοῦ δὲν μπορεῖτε –ἢ μᾶλλον δὲν θέλετε– νὰ κάνετε τὸ μεγάλο, νὰ κάνετε τὸ μικρό. Σεῖς οἱ ἴδιοι δὲν συγκινεῖσθε καὶ δὲν ἐνδιαφέρεστε γιὰἱεραποστολή. Kά­ποιο καλὸ παιδί σας δὲν τ᾿ ἀφήνετε νὰ γίνῃ ἱ­ερεύς. Ἔτσι φθάσαμε νὰ ἔχουμε στὴν Ἑλλάδα χίλιες (1.000) θέσεις ἱερέων κενές. Τὸπαιδάκι σας θέλετε νὰ γίνῃ δικηγόρος, γιατρός, μηχανικός…· ἀλλὰ παπᾶς ὄχι.Ἕνα μικρὸ χαρι­τωμένο παιδάκι πήγαινε στὸ κατηχητικὸ καὶ τοῦ ἄρεσε ἡἐκκλησία· καὶ λέει στὸν πατέρα του· –Ἐγὼ θέλω νὰ γίνω παπᾶς. – Ἂν τὸξαναπῇς, τοῦ εἶπε, θὰ σὲ σκοτώσω!…
Λοιπόν; Τὸ ἕνα δὲν τὸ κάνετε, τὸ ἄλλο δὲν τὸ κάνετε, τί Χριστιανοὶ εἶστε;Ἐλᾶτε τοὐλάχιστον τὴν Κυριακὴ μιὰ ὥρα στὴν ἐκκλησία, γιὰ νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ φωτιστῆτε· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου Πτελεῶνος – Ἑορδαίας τὴν 16-11-1980

ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΧΙΟΥ ΜΑΡΚΟΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Ο Μητροπολίτης Χίου Μάρκος για τα Θρησκευτικά

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατά τήν Συνεδρία τῆς 27 Ἰουνίου 2017 ἐνημερώθηκε περί τῶν ἀποτελεσμάτων τοῦ διαλόγου μεταξύ τῆς Τριμελοῦς ἐξ’ Ἀρχιερέων Ἐπιτροπῆς καί τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί ἀποφάσισε τήν συνέχιση τοῦ διαλόγου γιά τήν παρακολούθηση τῶν νέων βιβλίων πρίν αὐτά τυπωθοῦν χωρίς ὅμως νά ἐγκρίνει ἤ νά ἀπορρίψει τά τετράδια.

Μετά τήν διανομή τῶν τετραδίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τά ὁποῖα θά ἀξιολογηθοῦν προκειμένου νά ἐκτυπωθοῦν ἤ ὄχι ὡς βιβλία, διαπιστώνουμε ὅτι αὐτά ἀπέχουν πάρα πολύ ἀπό τό περιεχόμενο, τό ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία θά ἐνέκρινε (ἄρθρον 16, παράγραφος 3 τοῦ Συντάγματος καί ἄρθρον 9, παράγραφος ε’ τοῦ Νόμου 590/1977).

Ἡ διαπίστωση αὐτή ὁδηγεῖ πάρα πολλούς συλλόγους γονέων σέ ὁλόκληρη τήν Χώρα νά ἐπιστρέφουν τά τετράδια τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, γεγονός πού ὠφείλεται στήν ἀξιέπαινη εὐαισθησία τῶν γονέων γιά τήν διατήρηση τῆς Ἑλληνορθοδόξου ταυτότητος καί παραδόσεως τῆς παιδείας, μακράν ἀπό κάθε ἀνεπίτρεπτη καπηλεία ἤ ἀπό κάθε ἀπαράδεκτη πολεμική.

Ἐκτιμῶ ὅτι οἱ ἁρμόδιοι ὠφείλουν νά λάβουν ὑπ’ὄψιν τά γεγονότα αὐτά καί νά προβοῦν σέ διόρθωση τῶν κειμένων ὥστε τά παιδιά μας νά διδάσκονται τήν Πίστη μας, χωρίς θρησκευτικούς συγκρητισμούς, οἱ ὁποῖοι μόνο ὡς ἐγκυκλοπαιδική πληροφόρηση μποροῦν νά διδαχθοῦν σέ μεγαλύτερες καί πιό ὥριμες ἡλικίες.

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ-ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Και ο Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων ζητάει  από τους γονείς να επιστρέψουν πίσω στο Υπουργείο Παιδείας τα νέα βιβλία-Φακέλους των Θρησκευτικών
Και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων, σε συνεργασία με την Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων των Σχολείων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Ημαθίας,
ζήτησε, με μήνυμά του που αναγνώστηκε στους Ιερούς Ναούς της Μητροπόλεώς του την περασμένη Κυριακή (5/11/2017), από τους γονείς να επιστρέψουν πίσω στα σχολεία ή στο Υπουργείο Παιδείας τα νέα βιβλία-Φακέλους των Θρησκευτικών, καθώς διαπιστώνεται ότι το πολυθρησκειακό τους περιεχόμενο δεν αντιστοιχεί στην πίστη των ορθοδόξων και βαπτισμένων μαθητών και τους προξενεί σύγχυση που απειλεί τη χριστιανική τους συνείδηση και αντιστρατεύεται το δικαίωμα των γονέων να διδάσκονται τα παιδιά τους την πίστη της Εκκλησίας τους, στην οποία οι ίδιοι τα ενέταξαν ως μέλη.
Μάλιστα, αξιοσημείωτο είναι ότι προτάθηκε να συγκεντρώνονται τα νέα βιβλία-φάκελοι στους Ιερούς Ναούς των ενοριών της Μητροπόλεως για να επιστραφούν ομαδικά στο Υπουργείο καθώς μερικοί Διευθυντές σχολείων αρνούνται να τα παραλάβουν.

Μετά από αυτήν την εξέλιξη, πολλοί γονείς διερωτώνται,  αν θα πρέπει οι ίδιοι ατομικά ή συλλογικά, ή η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων ή κάποιος άλλος φορέας να αναλάβει την πρωτοβουλία να κινηθούν πλέον οι νόμιμες διαδικασίες εναντίον όλων όσων απαξιώνουν και προσβάλλουν τους γονείς και την μοναδική ευθύνη που εκείνοι έχουν έναντι της ανατροφής των παιδιών τους αλλά και όσων απροκάλυπτα παρανομούν ή διαπράττουν παράβαση καθήκοντος, κινούμενοι από ιδιοτελή ή άλλα κίνητρα και σκοπιμότητες, παραβαίνοντας κατάφορα το Σύνταγμα, τον εκπαιδευτικό νόμο και τον καταστατικό Χάρτη (Νόμο) της Εκκλησίας της χώρας μας, που έχουν θεσπισθεί και ισχύουν για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των νέων μας να απολαμβάνουν χριστιανική και όχι πολυθρησκειακή αγωγή στα ελληνικά σχολεία.

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

ΚΑΙ Ο ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ Κ. ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ-ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ!

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

1. Δύσκολα τά σημερινά μας χρόνια, ἀδελφοί χριστιανοί! Εἶναι χρόνια Ἀποκαλύψεως. Σέ κάθε βέβαια ἐποχή ζοῦν οἱ ἄνθρωποι τά ὅσα γράφει ἡ Ἀποκάλυψη, ἀλλά στήν σημερινή μας ἐποχή ζοῦμε τά γεγονότα της ἀκόμη περισσότερο. Πολύ ἁμαρτία καί πολύ ἀσέβεια στόν κόσμο. Τό χειρότερο ὅμως στήν ἐποχή μας εἶναι ὅτι ἡ ἁμαρτία ἔγινε νόμος καί κυβερνᾶ. Γι᾽ αὐτό εἶπα ὅτι ζοῦμε περισσότερο τό βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης, γιατί βλέπουμε στά πράγματα αὐτά πού γράφει τό ἱερό βιβλίο: Τό ἑπτακέφαλο θηρίο μέ τά δέκα κέρατά του ἔλαβε ἐξουσία καί κυβερνᾶ!...

2. Γιά νά ἀφήσω τά ἄλλα ἔρχομαι στά Σχολεῖα μας. Παλαιότερα ἔλεγε ἡ γιαγιά στό ἐγγονάκι της: «Ἄντε, παιδί μου, στό Σχολειό νά μάθεις γράμματα, γιά νά μοῦ ᾽ξηγᾶς τό Εὐαγγέλιο»! Τώρα ὅμως, στά σημερινά μας χρόνια, δέν διδάσκουν τό Εὐαγγέλιο στά Σχολεῖα μας, γιατί ἄλλο εἶναι τό θρησκευτικό μάθημα. Εἶναι μάθημα πολυ-θρησκευτικό. Τί σημαίνει αὐτό; Ἀκοῦστε: Μία εἶναι, χριστιανοί μου, ἡ ἀληθινή πίστη, ἡ πίστη τῶν ὀρθοδόξων. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἔλεγε: «Ὅλες οἱ πίστεις εἶναι ψεύτικες· μόνη ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶναι καλή καί ἁγία, τό νά πιστεύωμεν καί νά βαπτιζώμεθα εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Νά εὐφραίνεσθε ὅπου εἶσθε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, καί νά κλαίετε διά τούς ἀσεβεῖς καί αἱρετικούς, ὅπου περιπατοῦν εἰς τό σκότος»! Τά παιδιά μας, λοιπόν, μέχρι τώρα πήγαιναν στό Σχολεῖο καί μάθαιναν μέ τό θρησκευτικό τους μάθημα τήν ὀρθόδοξη πίστη, γιατί αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή καί αὐτή πιστεύουμε ἐμεῖς ἐδῶ στήν Ἑλλάδα μας, πού εἶναι ὀρθόδοξο ἔθνος.  Τώρα ὅμως τό θρησκευτικό μάθημα, μέ τήν ἀπόφαση τῶν κυβερνώντων, τό ἔκαναν πολυ-θρησκευτικό. Μέ τό μάθημα αὐτό τό παιδί τώρα θά μαθαίνει ὅλα τά θρησκεύματα, καί τά ψεύτικα, καί ἄς ἐκλέξει μόνο του τί θά πιστεύσει γιά ἀληθινό. Μπράβο τους! «Τό μυαλό τους καί μιά λίρα», ἔτσι λένε στήν πατρίδα μου! Καί πολύ τούς πάει μία λίρα, γιατί εἶναι ἀκριβή! Ἄν εἶναι δυνατόν, τό ἀκατήχητο ἀκόμη παιδάκι τοῦ Δημοτικοῦ, ἤ ὁ ἔφηβος τοῦ Γυμνασίου καί Λυκείου, νά κάνει μόνος του ἐπιλογή τῆς πίστης του. Ἄν ἔχει τήν δύναμη ὁ μικρός μαθητής νά κρίνει μεταξύ τῶν διαφόρων θρησκευμάτων, τά ὁποῖα μάλιστα στά νέα θρησκευτικά βιβλία προσφέρονται καί παρουσιάζονται ὡς ἰσότιμα καί ἰσόκυρα, χωρίς νά τονίζεται ἡ ἀνωτερότητα τῆς ὀρθόδοξης πίστης. Τό μόνο πού θά καταλάβει ὁ σημερινός μαθητής ἀπό τό θρησκευτικό του βοήθημα εἶναι ὅτι ὅλα τά θρησκεύματα εἶναι καλά καί πρέπει νά τά σεβόμαστε καί νά μήν τά κατηγοροῦμε. Ὅλους νά τούς δεχόμαστε, γιατί ὅλοι τους πιστεύουν σέ κάποιο θεό. Αὐτό ἀκριβῶς, χριστιανοί μου, αὐτό εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Εἶναι ἕνα κατασκεύασμα, σατανικό κατασκεύασμα, πού δέχεται ὅλα τά θρησκεύματα, ὅλες τίς πίστεις μέ θρησκευτικό ἀνακάτωμα, καί μέ τέχνη μάλιστα κατασκευασμένο, γιά νά εἶναι εὔγευστο στούς ἀνθρώπους.
Εἴδατε, χριστιανοί μου, ὁ τρισκατάρατος, πῶς τά κατάφερε νά κάνει τήν ἀρχή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπό τά Δημοτικά Σχολεῖα; Εἴδατε; Τόν καταραμένο καί τρισκαραμένο!...

3. Ἐμεῖς, ὦ ἀδελφοί χριστιανοί, θά εἴμαστε μαθητές καί μαθήτριες τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ πού μᾶς λέγει, ὅπως σᾶς εἶπα: «Ὅλες αἱ πίστεις εἶναι ψεύτικες· μόνη ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶναι καλή καί ἁγία»! Καί τό ἄλλο πάλι πού μᾶς εἶπε ὁ ἅγιος: «Νά εὐφραινόμαστε ὅπου εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστιανοί καί νά κλαίουμε διά τούς ἀσεβεῖς καί αἱρετικούς, ὅπου περιπατοῦν εἰς τό σκότος»! Καί αἱρετικοί βέβαια εἶναι καί οἱ παπικοί μέ τίς τόσες καί τόσες αἱρέσεις τους...
Τί θά κάνουμε μέ τά νέα θρησκευτικά βιβλία; Ἐμεῖς ἐδῶ, σάν Μητρόπολη Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, κλῆρος καί λαός, ταχθήκαμε θεωρητικά ἀπό τήν ἀρχή ἐνάντια πρός τά βιβλία αὐτά. Καί ἀρκεστήκαμε στήν πολεμική τους μέ ὁμιλίες, μέ φυλλάδια καί μέ κατ᾽ ἰδίαν συζητήσεις. Εἶδα ὅμως ἀπό τά διαδίκτυα ὅτι σέ ἄλλες Μητροπόλεις οἱ χριστιανοί, μέ τήν εὐλογία μάλιστα καί ἔμνευση τῶν Ἀρχιερέων Ποιμένων τους, ἀντέδρασαν δυναμικά μέ συγκεντρώσεις, μέ διαδηλώσεις στούς δρόμους καί πορεῖες πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας ἀκόμη. Πόσο χάρηκα καί πόσο ζήλεψα τίς ἐκδηλώσεις αὐτές τῶν ἄλλων ἀδελφῶν μας χριστιανῶν, μέ τούς ἱερεῖς τους μαζί. Λυπήθηκα δέ, γιατί δέν ἐγνώριζα ἐκ τῶν προτέρων τίς διαδηλώσεις τους, γιά νά ἤμουν καί ἐγώ – ὁπωσδήποτε θά ἤμουν – ὡς ἁπλός ἱερωμένος στήν κατά φάραγγα Αἰλών ἱερή τους πορεία πρός τό Ὑπουργεῖο!
Ὡς ἐπίσκοπος τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ τόπου, συμβουλεύω τούς γονείς, κατά μίμηση καί ἄλλων καλῶν Ποιμένων, τήν ἐπιστροφή πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας (διά τῶν Σχολείων) τῶν βιβλίων τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος στούς συντάξαντας αὐτό ὡς ἀπαράδεκτα!

4. Ἀλλά γιατί λέμε ὅλο γιά τό Σχολεῖο; Περισσότερο ἀπό τό Σχολεῖο ἐγώ πιστεύω στήν Οἰκογένεια. Σεῖς, λοιπόν, οἱ χριστιανοί γονεῖς καί ἅγιες γιαγιές, σεῖς θά ἀναλάβετε νά διδάξετε τήν πίστη μας στά παιδιά σας καί τά ἐγγόνια σας. Καί σεῖς, μέ τήν πίστη πού ἔχετε καί τήν ἀγάπη πρός τά παιδιά σας, θά τά πεῖτε πολύ καλύτερα ἀπο κάθε ὑπουργό καί κάθε δάσκαλο. Γιατί σεῖς θά μιλήσετε στά παιδιά σας καί γιά καντήλι καί γιά νηστεία καί θά τά πάρετε ἀπό τό χέρι γιά νά πᾶτε τήν Κυριακή στήν Ἐκκλησία.
Καί πάνω ἀπό τήν κάθε οἰκογένεια, ὦ χριστιανοί μου, εἶναι ἡ μεγάλη οἰκογένεια τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ, πού λέγεται Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία κατά πρῶτο λόγο εἶναι ὑπεύθυνη γιά τήν Κατήχηση τῶν παιδιῶν της, ὄχι μόνο τῶν μικρῶν μαθητῶν, ἀλλά καί τῶν μεγάλων. Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ἔχει τά Κατηχητικά ὅλων τῶν ἡλικιῶν γιά τά παιδιά καί τά κηρύγματα γιά σᾶς τούς μεγάλους. Παρακαλῶ νά προτρέπετε τά παιδιά γιά τήν φοίτησή τους στά Κατηχητικά καί σεῖς οἱ μεγάλοι νά ἔρχεσθε στήν Ἐπισκοπή στίς ὁμιλίες πού θά μᾶς κάνουν καί ξένοι προσκεκλημένοι ὁμιλητές μας.

5. Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, ἀδελφοί, ἐκοιμήθη ὁ Μητροπολίτης Μάνης μακαριστός πλέον Χρυσόστομος. Ἀπέθανε τόν καλύτερο θάνατο, πού τόν ζηλεύουμε ὅλοι. Πέθανε λειτουργώντας, τήν ὥρα μάλιστα τοῦ Καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων! Πραγματικά ζηλεύω τόν θάνατο αὐτό. Πρίν λοιπόν ἀπό τήν ὥρα αὐτή, τήν στιγμή πού θά λεγόταν στήν Θεία Λειτουργία τό «Πιστεύω», ἐβγῆκε ὁ μακαριστός Ἱεράρχης ἔξω τοῦ Βήματος καί εἶπε λίγα λόγια (μπορεῖτε νά τά ἀκούσετε ἀπό τό διαδίκτυο). Τά λόγια Του αὐτά εἶναι ἡ διαθήκη Του, τήν ὀποία ἄφησε στό Ποίμνιό Του, ἀλλά καί σέ ᾽μᾶς τούς Ἀρχιερεῖς καί ὅλους τούς κληρικούς καί χριστιανούς. Εἶπε γενικά τά ἑξῆς: Στά χρόνια μας θέλουν νά ἀλλοιώσουν τήν πίστη μας καί νά κάνουν ἕνα μεικτό κατασκεύασμα ἀπό ὅλα τά θρησκεύματα καί ἔτσι νά χαθεῖ ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας. Γι᾽ αὐτό ἐμεῖς τώρα – εἶπε ὁ ἅγιος Ἱεράρχης – θά ποῦμε ὅλοι μαζί τό «Πιστεύω» μας, ὡς μία ὁμολογία ὅτι κρατοῦμε τήν πίστη μας ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας, χωρίς νά τήν ἀλλοιώσουμε. Καί ἄρχισε, λοιπόν, ὅλο τό Ἐκκλησίασμα νά λέει μαζί μέ τόν Δεσπότη του τό «Πιστεύω». Ἐκεῖνο δέ πού μοῦ ἔκανε μεγάλη ἐντύπωση εἶναι ὅτι ἀπήγγειλαν τό «Πιστεύω» ἀπέξω καί δυνατά καί τά μικρά παιδιά καί οἱ μεγάλοι καί οἱ ἐπίσημοι, γιατί ἦταν πανήγυρη ἡ ἡμέρα. Τό φαινόμενο αὐτό, ξαναλέγω, μέ ἐνθουσίασε, μέ συνεκίνησε, ἀλλά καί μέ πόνεσε. Γιατί σέ μᾶς ἐδῶ δέν νομίζω ὅτι τά παιδιά μας, ἀλλά καί οἱ μεγάλοι καί οἱ ἄρχοντές μας, ξέρουν νά λέγουν τό «Πιστεύω». Γι᾽ αὐτό καί θά διανείμω στά Σχολεῖα ἕνα ἁπλό φυλλάδιο προτρέποντας τά παιδιά καί τούς μεγάλους νά λέγουν τό «Πιστεύω» κάθε μέρα καί ἰδιαίτερα τό βράδυ πρίν ἀπό τόν ὕπνο. Ἡ προσευχή πρίν ἀπό τόν ὕπνο λέγεται «Ἀπόδειπνο», ὅπου λέγουμε τό «Πιστεύω». Ξέρετε γιατί; Γιατί ὁ ὕπνος εἶναι εἰκόνα τοῦ θανάτου. Ἄν πεθάνω στόν ὕπνο μου, φτάνει πού εἶπα τό «Πιστεύω» καί θά πάρει τήν ψυχή μου ὁ ἄγγελός μου, ἀφοῦ ὁμολόγησα τήν πίστη μου!
Ἀλλά μή φοβᾶστε, χριστιανοί μου. Δέν θά πεθάνετε ἔτσι αἰφνίδια. Θά ζήσετε πολλά-πολλά χρόνια γιά νά παντρέψετε τά παιδιά σας καί τά ἐγγόνια σας καί μετά θά εἴμαστε ὅλοι μαζί αἰώνια χρόνια στήν Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ τήν ἐπουράνια. Ἀλλά τό «πιστεύω» νά τό μάθετε ὅλοι ἀπέξω, μικροί καί μεγάλοι, ὅπως στήν Μάνη, καί νά τό λέτε κάθε βράδυ πρίν ἀπό τόν ὕπνο σας.

Μέ πολλές εὐχές,


† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

ΤΟ ΜΟΡΦΩΜΑ "ΚΑΙΡΟΣ" ΑΛΩΝΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Ο «ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ» ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ…»ΚΑΙΡΟΥ»΄ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΘΕΡΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΔΟΜΙΣΜΟ!! ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΕΚΕΙ ΣΤΗ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΡΩΝ» ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ; (Λυκούργος Νάνης)

σ.σ. Με τις ευλογίες της διορισθείσας επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδος και του προκαθημένου Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου που αναβάθμισαν το μόρφωμα ΚΑΙΡΟΣ σε ισότιμο συνομιλητή παραγκωνίζοντας την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, ο ΚΑΙΡΟΣ συνεχίζει ακάθεκτος και με ανανεωμένες δυνάμεις να δηλητηριάζει το ποίμνιο.
Αφού όλοι μαζί δηλητηρίασαν πρώτα το μάθημα των Θρησκευτικών μετατρέποντάς το σε προσηλυτιστικό οικουμενιστικό ανοσιούργημα, ‘καιρός’ να ασχοληθούν και με την ομοφυλοφιλία που τόσο αναστάτωσε το ποίμνιο έπειτα από το νομοσχέδιο ‘αλλαγής φύλου’. Σε ειδική εκδήλωση παρουσιάζουν βιβλίο του «πρωτ. Βασιλείου Θερμού θεολόγου, παιδοψυχιάτρου» στην Πάτρα με τίτλο: «Έλξη και πάθος, Μια διεπιστημονική προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας.»

Εάν η Εκκλησία της Ελλάδος είχε ρητά, κατηγορηματικά και κυρίως έμπρακτα, καταγγείλει και καταδικάσει τον ΚΑΙΡΟ θα είχαμε αυτά τα φαινόμενα; Θα έβγαιναν χριστιανικά, υποτίθεται, ιστολόγια να διαφημίζουν τον ΚΑΙΡΟ και να προσκαλούν τον κόσμο να παραβρεθεί στις εκδηλώσεις του; Έχουμε διανοηθεί το έγκλημα που διενεργείται αυτή τη στιγμή μέσα στο ποίμνιο; Μολύνεται με ραγδαίους ρυθμούς υπό την σιωπηλή έγκριση των ταγών της Εκκλησίας.
Η ‘Χριστιανική Εστία Πατρών‘ τί κάνει; Ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος τί κάνει; Υπάρχει τέλος πάντων κάποιος που θα πάρει θέση ή μήπως επειδή έχουμε λέει ‘δημοκρατία’ μαζί με το Ευαγγέλιο πρέπει να ακούγονται και άλλες απόψεις μέσα στην Εκκλησία; ΝΤΡΟΠΗ.


Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΛΗΡΙΚΩΝ Ι.Μ. ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ – ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ


«….Καταγγέλλουµε ωs επιζήµια για το µέλλον της  πατρίδας  µας την επιχειρούµενη αλλοίωση και υποβάθµιση του παραδοσιακού µαθήµατος  των θρησκευτικών σε δήθεν πλουραλιστικό µάθηµα θρησκειολογικού χαρακτήρα….»


ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ-ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας Ἐ., Β. Β. & Β.
γιά τά νέα βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν

Πρός
Τούς Εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς
καθ’ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοί μου Αδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Ὁ Άγιος Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ἔλεγε: «Πρέπει νά ὁμολογοῦμε μέ παρρησία τό “πιστεύω” μας, γιατί φέρουμε εὐθύνη, ἀν δέν μιλήσουμε…
Σ' αὐτά τά δύσκολα χρόνια, ὁ καθένας μας πρέπει νά κάνει ὅ, τι γίνεται ἀνθρωπίνως καί ὅ, τι δέν γίνεται ἀνθρωπίνως, νά τό ἀφήνει στόν Θεό. Ἔτσι θά ἔχουμε ἥσυχη τήν συνείδησή μας ὅτι κάναμε ἐκεῖνο πού μπορούσαμε. Ἀν δέν ἀντιδράσουμε, θά σηκωθοῦν οἱ πρόγονοί μας ἀπό τούς τάφους. Ἐκείνοι ὑπέφεραν τόσα γιά τήν πατρίδα καί ἐμεῖς τί κάνουμε γι' αὐτήν; Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Ὀρθοδοξία, μέ τήν παράδοσή Της, τούς Ἁγίους καί τούς ἥρωες Της, νά πολεμεῖται ἀπό τούς ἴδιους τούς Ἕλληνες καί ἐμεῖς νά μή μιλᾶμε! Εἶναι φοβερό!.. Ἀν οἱ Χριστιανοί δέν ὁμολογήσουν, δέν ἀντιδράσουν, αὐτοί θά κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἀν ἀντιδράσουν, θά τό σκεφθοῦν… Ἐδῶ ὁ Χριστός σταυρώθηκε, γιά νά ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καί ἐμεῖς νά ἀδιαφοροῦμε! Ἀν ἡ Ἐκκλησία, στό σύνολό της, Κλῆρος καί λαός, δέν μιλάει, γιά νά μήν ἔρθει σέ ρήξη με το κράτος, αν δεν μιλούν, ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, τότε ποιός θά μιλήσει;»
Συστοιχούμενοι κι ἐμεῖς στίς φωτισμένες προτροπές αὐτοῦ τοῦ μεγάλου σύγχρονου Ἁγίου μας, ἀπευθυνόμαστε πατρικά, σέ σᾶς τούς Χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, τά πνευματικά μας παιδιά, γιά νά μιλήσουμε γιά τό μεγάλο θέμα τῶν ἡμερῶν μας, πού ἀφορᾶ στήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική Ἀγωγή τῶν παιδιῶν μας. Στά σχολεία τῆς πατρίδας μας, γιά πρώτη φορά φέτος, τά παιδιά μας ἔλαβαν ἔντυπο ὑλικό γιά τή διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, πού φέρει τήν ὀνομασία «Φάκελος Μαθητῆ». Πρόκειται, κατ’ οὐσίαν, γιά τά νέα βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν. Μελετήσαμε ἐπισταμένως τό νέο πρόγραμμα σπουδῶν καί τά βιβλία αὐτά καί συμπεράναμε ὅτι τά βιβλία αὐτά χρησιμοποιοῦνται, ὡς εργαλεῖα ἀποορθοδοξοποίησης τῶν παιδιῶν μας καθώς ἐπιφέρουν καίρια ἀνατροπή στόν ὀρθόδοξο προσανατολισμό πού εἶχε τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἀπό συστάσεως τοῦ Ἑλληνικού Κράτους μέχρι σήμερα.

Συγκεκριμένα:
1. Περιέχουν ὑλικό ἀπό διδασκαλίες πολλῶν θρησκειων, (πολυθρησκειακό), οἱ ὁποῖες συνεξετάζονται μέ τήν Ὀρθοδοξία, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπέρχεται σύγχυση στήν Ὀρθόδοξη διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν μας ἀλλά καί στή δογματική τους συνείδηση, ὥς Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἀφού τούς διδάσκει αἱρετικές θέσεις ἄλλων θρησκειῶν, πού, ἔρχονται σέ πλήρη ἀντίθεση πρός τήν Ὀρθόδοξη Πίστη καί τή χριστιανική τους ἀγωγή.
2. Μέ τό ὥς ἄνω ὑλικό καί τήν πολυθεϊστική του δομή σπείρονται στήν θρησκευτική συνείδηση τῶν παιδιῶν μας πρακτικές ἀμφισβήτησης καί ἀμφιβολίες γιά τήν Ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης καί τῶν βιωμάτων, μέ τά ὁποῖα ἔχουν γαλουχηθεῖ ἀπό τήν οἰκογένειά τους, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐνεργεῖ καταφανῶς προσηλυτιστικά ἡ γνωσιολογική καί παιδαγωγική σύγχυση, πού τούς δημιουργεῖται, ὁδηγῶντας τά παιδιά μας, σἐ ἀλλότριους πνευματικούς δρόμους.
3. Σέ κάθε περίπτωση, δέν εἶναι δυνατόν καί ὥς ἐνεργοί Ἕλληνες πολίτες νά δεχθοῦμε τήν ἄνιση μεταχείρισή μας, ὥς Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σέ σχέση μέ ἄλλες θρησκευτικές κοινότητες στήν Ἑλλάδα, ὅπως τῶν Μουσουλμάνων, Καθολικῶν, Προτεσταντῶν καί Ἰουδαίων Ἑλλήνων Πολιτῶν, πού ἔχουν τήν εὐχέρεια βάσει τοῦ νόμου (άρθ. 68 τοῦ Ν. 4235/2014 και του άρθ. 55 Ν. 4386/2016), νά ἐπιλέγουν τά διδακτικά τους ἐγχειρίδια γιά τήν ὁμολογιακή διδασκαλία τῆς θρησκείας τους στά Ἑλληνικά Δημόσια Σχολεία, ἐνῶ ἐμεῖς, πού ἀνήκουμε στήν θρησκευτική πλειονοψηφία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, νά μήν ἔχουμε τέτοια δυνατότητα νά διδάσκουμε ἀμιγῶς τήν Ὀρθόδοξη πίστη στά παιδιά μας. Ἡ ἄδικη αὐτή μεταχείρισή μας καταφανῶς ἀντίκειται στήν Συνταγματική Ἀρχή τῆς Ἰσότητας καί τῆς Ἀνεξιθρησκείας. Ἐξ’ἄλλου, ἡ Εὐρωπαϊκή Σύμβαση, γιά τά δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου, ὁρίζει ρητά, ὅτι κάθε κράτος ὀφείλει νά παρέχει στούς μαθητές του Παιδεία, σύμφωνη μέ τίς θρησκευτικές καί φιλοσοφικές πεποιθήσεις τῶν γονέων τους.

Ἀπό τά προαναφερόμενα συνάγεται ἀβίαστα τό συμπέρασμα ὅτι τά βιβλία αὐτά εἶναι ἀντισυνταγματικά, ἀντιπαιδαγωγικά καί ἀντορθόδοξα, ὥς πρός τό περιεχόμενό τους καί, ὥς ἐκ τούτου, ἀπαιτοῦμε ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων νά σεβαστεῖ τή νομιμότητα καί τό θρησκευτικό πιστεύω τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, νά σταματήσει τήν προσβολή, τήν ὑποβάθμιση, τή διάβρωση, τή στοχοποίηση καί τόν διωγμό τοῦ Ὀρθόδοξου μαθήματος τῶν Θρησκευτικών, νά ἀποσύρει ἄμεσα τα τωρινά βιβλία, μαζί μέ τά νέα προγράμματα σπουδῶν στά Θρησκευτικά καί νά συνταχθοῦν νέα μέ Ὀρθόδοξο χαρακτῆρα, πού νά ἀνταποκρίνονται στή χριστιανική πίστη τῶν παιδιῶν καί τῶν γονέων τους.
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, πῶς εἶναι δυνατόν καί ἐμεῖς, ὅπως μάλιστα πρόσφατα, ἔπραξε καί ἡ Ἱερά Ἐπιστασία τουῦ Ἁγίου Ὄρους, νά μήν ἀκούσουμε τίς αὐθόρμητες διαμαρτυρίες τῶν γονέων, νά μήν σταθοῦμε ὁλόψυχα στό πλευρό τους καί νά μήν ἐπικροτήσουμε τήν ἀπόφασή τους νά ἐπιστρέψουν αὐτά τά βιβλία στό Ὑπουργεῖο Παιδείας, ὥς ἀκατάλληλα, ἀπαράδεκτα καί ἐπικίνδυνα γιά τά παιδιά τους;
Εἶναι καιρός, πλέον, νά ἀντιδράσουμε ἐν Χριστῷ καί νά περιφρουρήσουμε τίς ψυχές τῶν παιδιῶν μας ἀπό τά «ἄθεα γράμματα», ὅπως ἔλεγε ὁ μέγας Διδάχος τοῦ Γένους μας, Ἁγιος Κοσμᾶς ὁ Αἱτωλός ἀλλά καί ἀπό κάθε ἐνέργεια, πού στοχεύει στήν ἀλλοίωση τῆς Ἑλληνορθόδοξης ταυτότητάς μας καί, ἔμμεσα ή ἄμεσα, στήν ἀποχριστιανοποίηση τῶν παιδιῶν μας. Γι΄ αὐτόν ἀκριβώς τόν λόγο καί σᾶς προτρέπουμε πατρικά περί τούτου.
Ἐπιστρέψτε τά βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν στά σχολεῖα ἤ στό Ὑπουργεῖο, ὥς ἀπαράδεκτα.

Ὁ Μητροπολίτης καί Ποιμενάρχης σας
† Ὁ Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης
Π Α Υ Λ Ο Σ ὁ Α'