ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ AVE MARIA ΑΠΟ ΤΗ DANIELA DE SANTOS

BOB DYLAN: «ΕΚΑΝΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ … ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟ!»

Δημ: Διάβασα κάπου πως έγραψες το «blowing in the wind» μέσα σε 10 λεπτά. Έτσι είναι;

Bob Dylan: Προφανώς.

Δημ: Έτσι απλά…

Bob Dylan Ναι…

Δημ:  Από πού (πώς) σου ήρθε;

Bob Dylan: Απλά ήρθε, ήρθε από… εμμ… σαν από κατ’ ευθείαν από εκείνη την ανεξάντλητη πηγή (wellspring) της δημιουργίας πραγμάτων… ξέρεις…

Σχόλιο δημοσιογράφου: «Αυτή η ανεξάντλητη πηγή δημιουργίας συντηρεί τον Dylan για πάνω από 4 δεκαετίες και του παρήγαγε πάνω από 500 τραγούδια και πάνω από 40 άλμπουμ, δίσκοι, cd κτλ».

Δημ: Κοιτάς ποτέ πίσω στη μουσική που έχεις γράψει, και να πεις «ουόου, αυτό με αφήνει έκπληκτο;»

Bob Dylan: Παλιά το έκανα, δεν το κάνω πλέον. Δεν ξέρω πως κατάφερα κι έγραψα αυτά τα τραγούδια.

Δημ: Τι εννοείς δεν ξέρεις πώς;

Bob Dylan: Τα πρώτα τραγούδια μου ήταν (σχεδόν) εξ’ ολοκλήρου μαγικά γραμμένα «Darkness at the break of moon, shadows even the silver spoon, the handmade blade, the child’s  ballon…»

Σχόλιο δημοσιογράφου: «Αυτό το τραγούδι γράφτηκε από τον Bob Dylan το 1964. Το συγκεκριμένο τραγούδι αποτελείται από 104 στίχους, γραμμένους όλους στο ίδιο λογοτεχνικό ύφος».

Bob Dylan: Προσπάθησε να καθίσεις να γράψεις κάτι τέτοιο. Υπάρχει μαγεία σ’ αυτό. Κι όχι μαγεία όπως των Siegfried & Roy (ταχυδακτυλουργοί). Είναι άλλο είδος. Της διεισδυτικής μαγείας. Και ξέρεις, το έκανα. Το έκανα κάποια εποχή.

Δημ: Πιστεύεις πως μπορείς να το κάνεις και σήμερα;

Bob Dylan: Όχι

Δημ: Σε απογοητεύει κάτι τέτοιο;

Bob Dylan: Κοίτα, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για πάντα. Το έκανα παλιά, (αλλά) μπορώ να κάνω άλλα πράγματα σήμερα. Αυτό όμως πια όχι.

Δημ: Όπως προφανώς γνωρίζεις το περιοδικό «Rolling Stone» ονόμασε το τραγούδι σου «Like A Rolling Stone» σαν το Νο1 τραγούδι όλων των εποχών. 12 από τα τραγούδια σου, είναι μέσα στα 500 καλύτερα όλων των εποχών. Είναι καλό να υπάρχει κάτι τέτοιο, ως κομμάτι της παρακαταθήκης σου;

Bob Dylan: Μπορεί γι’ αυτή την εβδομάδα, αλλάζουν όμως τα ονόματα στις λίστες αυτές πολύ συχνά και δε δίνω ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτά…

Δημ: Είναι κάτι όμως εξαιρετικά σημαντικό ε;

Bob Dylan Αυτή την εβδομάδα είναι. Αλλά ποιος μπορεί να γνωρίζει πόσο καιρό θα κρατήσει αυτό.

Δημ: Ναι, αλλά έχει κρατήσει ήδη για πολύ καιρό (4 δεκαετίες). Εννοώ, ακόμα ερμηνεύεις όλα τα τραγούδια σου στις συναυλίες.

Bob Dylan: Πράγματι, αλλά δεν παίρνω τίποτα σαν δεδομένο.

Δημ: Γιατί εξακολουθείς να το κάνεις; Γιατί βρίσκεσαι ακόμη εδώ (στη σκηνή);

Bob Dylan: Ξεκινάει παλιά από το πεπρωμένο. Έκανα συμφωνία γι’ αυτό (το πεπρωμένο) πάρα πολύ παλιά.

Δημ: Ποια ήταν η συμφωνία σου;

Bob Dylan Να βρεθώ εδώ που είμαι τώρα.

Δημ: Μπορώ να ρωτήσω με ποιον έκανες τη συμφωνία αυτή;

Bob Dylan: Με τον… τον… ξέρεις… με τον αρ… με τον αρχιστράτηγο.

Δημ: Απ’ αυτή τη γη;

Bob Dylan: Κι απ’ αυτή τη γη κι απ’ τον κόσμο που δεν μπορούμε να δούμε!

Σχόλιο δημοσιογράφου: «Ο Bob Dylan έχει προταθεί αυτή τη χρονιά για βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας, για τους στίχους του (τραγουδοποιία ). Το νέο του βιβλίο έχει γίνει μπεστ σέλλερ εδώ και 7 εβδομάδες κι εκδόθηκε από τους Simon & Schuster, οι οποίοι ανήκουν στην Viacom την κεντρική εταιρία στην οποία ανήκει η CBS».

http://ellasnafs.blogspot.gr

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΠΟΜΠ ΝΤΥΛΑΝ

ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΡΑ ΤΥΧΑΙΑ ΗΤΑΝ
Η ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ: ΣΗΜΕΡΑ Ή ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΑ ΟΠΛΑ Ή ΓΟΝΑΤΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ!

Το Σάββατο 1η Οκτωβρίου ο μουσικοσυνθέτης βρεθηκε κάτω από την Ακρόπολη για μια συναυλία-κάλεσμα, για Μια προσευχή για την Ελλάδα, όπως είναι ο τίτλος της μουσικής του παράστασης

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης μιλά στο in για το περιεχόμενο και το νόημα της παράστασης αυτής, μιας συναυλίας που ήθελε να κάνει από καιρό, όπως ο ίδιος σημειώνει.

«Αυτή θα ‘ναι μία συναυλία, που από καιρό ήθελα να κάνω. Υπάρχουν κομμάτια μου που αγαπώ, αλλά ποτέ δεν έπαιξα ζωντανά. Θα ακουστούν με τον καλύτερο τρόπο και στον καλύτερο τόπο. Ο τίτλος «Μια προσευχή για την Ελλάδα», αλλά και η διάθεσή μου να είναι η μέρα αυτή ένα κάλεσμα ή μια επίκληση σ' Αυτόν πού όλα τα ελέγχει, με πάει μουσικά αλλού. Πιο μυστικά, πιο «Βυζαντινά», πιο τρυφερά και με πυξίδα που δείχνει στη γλυκιά προσευχή όλων μας. Ο Θεός δεν κοιτάζει τίποτα άλλο παρά μονάχα τις καρδιές μας. Ας είναι, λοιπόν, η δική μου και η δική σας κοντά Του εκείνη τη μέρα, με τη βοήθεια της μουσικής και των αγγέλων».

Την 1η Οκτωβρίου επιστρέφετε στη σκηνή του Ηρωδείου, προσκαλώντας το κοινό σε Μια προσευχή για την Ελλάδα, όπως είναι ο τίτλος της συναυλίας. Ποιο είναι το νόημα που κρύβεται πίσω από αυτόν, είναι μια επίκληση, μια προσευχή για την... «ηλιοποτισμένη» χώρα μας;

«Είχα πει: "σήμερα, ή παίρνεις τα όπλα, ή γονατίζεις και προσεύχεσαι". Είδαμε αυτά τα χρόνια ότι ο "εχθρός" αλλάζει συνέχεια πρόσωπα και ιδεολογίες. Εναντίον ποιου να πολεμήσεις; Σε ποιόν πολιτικό ή κόμμα να πιστέψεις; Σε ποιόν "φίλο" να βασιστείς; Ματαιότης, ματαιοτήτων. Παντού λόγια και ιδέες (ιδεολογίες δηλαδή) και μηδέν εις το ουσιαστικόν και εθνικόν πηλίκον.

»Για μένα, λοιπόν, και με τη λογική αλλά και με την πίστη μου, κυρίως η προσευχή, η επαφή με τον Χριστό και ο εσωτερικός αγώνας, πια, είναι η μόνη λύση. Το "νόημα", λοιπόν, της συναυλίας, είναι ακριβώς αυτό: «Μια προσευχή για την Ελλάδα». Για μένα και για όποιον θέλει και συμφωνεί. Όπως η πίστη δεν επιβάλλεται, έτσι, βεβαίως, ούτε οι τίτλοι συναυλιών και οι γνώμες των καλλιτεχνών. Όποιος θέλει, συμμετέχει, συμφωνεί και επαυξάνει».

Αναλογιζόμενοι τη συμβολική έννοια του τίτλου της συναυλίας σε συνάρτηση με την κατάσταση της πατρίδας μας και του λαού της, θα φτάναμε στο συμπέρασμα ότι προσευχόμαστε για ένα θαύμα πλέον που θα φέρει τη σωτηρία της «ασθενούς» Ελλάδας;

«Εμένα ρωτάτε και εγώ απαντώ. Ναι Αμήν και Ναι. Η Ελλάδα «ασθενεί» κυρίως στο πνεύμα της. Δευτερευόντως, στο σώμα της. Πνευματικός, λοιπόν, πρέπει να είναι και ο αγώνας και το γιατρικό. Χάσαμε την πίστη στον Χριστό, στην αδιάλειπτη συνέχεια και συνέπεια της ιστορίας μας και σε όσα μάς ένωναν. Γίναμε κακώς εννοούμενοι «προοδευτικοί», «Ευρωπαίοι», άνθρωποι της λογικής και όχι της ιερής τρέλας, της υπέρλογης πίστης και της άνευ όρων παλικαριάς. Και σαν τέτοιοι πληρώνουμε το οικονομικό τίμημα. Το πνευματικό τίμημα, που είναι και κατά τι ακριβότερο, αρνούμεθα να το δεχτούμε, πόσο μάλλον να το πληρώσουμε. Κρίμα, γιατί είναι το μόνο που έχει πραγματικό αποτέλεσμα».

Αντιλαμβανόμαστε ότι θα είναι μια ιδιαίτερη και τρυφερή βραδιά αυτή της 1ης Οκτωβρίου κάτω από τον Ακρόπολη, σε ένα χώρο μαγικό. Τι θα περιλαμβάνει αυτή η «Προσευχή» που θα λάβει χώρα στο Ηρώδειο;

«Μουσικές και στίχους που έχω κατά καιρούς γράψει για τον Χριστό, την Ελλάδα, τους αγαπημένους μου ήρωες. Βοηθούμενος από το κλαρίνο του Θανάση Βασιλόπουλου, το βιολί του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, την ορχήστρα εγχόρδων «Τάμαλο», την ροκ μπάντα μου, τις φωνές των πρωτοψαλτών Κώστα και Γιώργου Μπιλάλη, των «Άνεμος», την τετράφωνη χορωδία «Μελωδοι», αλλά και την παιδική του Σπύρου Λάμπρου».

Ως άνθρωπος έχετε μια ιδιαίτερη σχέση με τη χριστιανική θρησκεία και επικαλείστε σχεδόν σε κάθε κουβέντα και έργο σας το Θεό...

«Τον Χριστό πάντα επικαλούμαι, γιατί αυτός είναι το σημείον το αμφιλεγόμενον, αλλά και ο αληθινός Θεός. Η «θρησκεία» έπεται και υπάρχει μόνον αν ο Χριστός είναι αυτός που είπε, πράγμα για το οποίο και εσταυρώθη. Αλλά και ανεστήθη. Η σχέση μου είναι σχέση μικρού παιδιού, που, με αδέξια μπουσουλίσματα και βηματάκια, απλώνει τα χέρια του να αγγίξει το όνειρο, τον πατέρα, την αγάπη, την αληθινή ζωή. Καμιά φορά τα καταφέρνει για λίγο, μόνο λίγο. Στα πνευματικά θέματα όμως "είναι πολύ το λίγο"».

Οι κρίσιμες στιγμές που ζούμε δεν είναι μόνο φαινόμενο ελληνικό, αρκεί μια ματιά στα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Πώς θα χαρακτηρίζατε τις εποχές που ζούμε και τις μέρες που έρχονται;

«Αποκαλυπτικές. Δεν θα σας μιλήσω για προφητείες γερόντων (αλήθεια, όμως, σκεφτείτε πόσους Αγίους γέννησε η χώρα μας αυτόν τον αιώνα), αλλά για προφητείες που υπάρχουν για τους "τελευταίους καιρούς" στην ίδια την Βίβλο. Ένα ανοιχτό μυαλό, που πραγματικά ψάχνει, θα βρει όλα όσα συμβαίνουν, εκεί. Το "ευχάριστο" είναι ότι όλα αυτά γίνονται με έναν τελικό σκοπό, ετοιμασμένο από κάποιον που μας αγαπάει. Πάλι όμως προσκρούουμε στην πίστη, στο θαύμα».

Επιστρέφοντας στην «Ηλιοποτισμένη», το πρόσφατο δισκογραφικό έργο σας, το ερώτημά μου είναι τι είναι για εσάς η Ελλάδα;

«Ελλάδα είναι η μητέρα μου. Πατρίδα είναι ο πατέρας μου και Χριστός είναι ο φίλος κι αδελφός μου».

Υπάρχει συλλογικός στόχος πιστεύετε; Και επίσης, εσείς ποια Ελλάδα οραματίζεστε;

«Δεν υπάρχει. Και δεν θα υπάρξει ποτέ, Αυτό μας δείχνει και η ιστορία μας και η πίστη μας. Πάντα ο Ένας οδηγούσε και οι πολλοί ακολουθούσαν. Σήμερα ανθρωπίνως αυτός ο ένας είναι απών. Ο όντως Ένας, όμως, είναι αιώνια παρών και περιμένει με ανοιχτά χέρια. Την Ελλάδα που τον ακολουθεί, οραματίζομαι».

πηγή 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ: "ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΝΤΛΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ"

Ὁ καταξιωμένος συνθέτης, μὲ ἀφορμὴ τὴ συναυλία του στὸ Ἠρώδειο τὸ Σάββατο 1 Ὀκτωβρίου 2016, μὲ τίτλο «Μιὰ προσευχὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα», μίλησε στο zougla καὶ τόνισε τὶς ἰδιαιτερότητες τῆς συναυλίας καθὼς καὶ τί σηματοδοτεῖ γιὰ τὸν ἴδιο. Ὁ ταλαντοῦχος καλλιτέχνης ἐπιπλέον ἀνέφερε ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖ τὴν ἔμπνευση γιὰ τὴ μουσική του καὶ ἐξήγησε ποιὰ εἶναι ἡ διαδικασία σύνθεσης ἑνὸς ἔργου. Παράλληλα ἐπεσήμανε πῶς θὰ ἦταν δομημένος ἕνας ἰδανικὸς κόσμος γιὰ κεῖνον καὶ ἀποκάλυψε τί τοῦ δίνει χαρὰ στὴν καθημερινότητά του καὶ ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖ γιὰ νὰ εἶναι καλά. 

- Πεῖτε μᾶς λίγα λόγια γιὰ τὴ συναυλία σας μὲ τίτλο «Μιὰ προσευχὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα» ποὺ θὰ πραγματοποιηθεῖ στὸ Ἠρώδειο. Ποιὲς οἱ ἰδιαιτερότητες αὐτῆς τῆς συναυλίας καὶ τί σηματοδοτεῖ γιὰ σᾶς;

Σταμάτης Σπανουδάκης: Θὰ ἔλεγα ὅτι ἡ «ἰδιαιτερότητα» σ' αὐτὴν τὴ συναυλία εἶναι πιὸ πολὺ προσωπικὴ καὶ ἐσωτερική. Πῶς ἐγώ, δηλαδή, αὐτὴ τὴ μέρα καὶ σ' αὐτὴν τὴ «λάθος ἐποχή», ποὺ ὅλοι ζοῦμε, νὰ εἶμαι πιὸ ἤρεμος, πιὸ ἀγαπητικός, πιὸ κοντὰ στὸν Ἀγαπημένο καὶ τοὺς ἀγγέλους Του. Κι ἔτσι νὰ βοηθήσω (ἢ νὰ βοηθηθῶ) μέσω τῆς μουσικῆς ὅσους θὰ εἶναι ἐκεῖ, νὰ ζήσουμε δύο ὧρες προσευχῆς καὶ ἀγάπης γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ....

τὴν Ἑλλάδα μας.

- Ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖτε τὴν ἔμπνευσή σας γιὰ τὶς συνθέσεις σας καὶ γιὰ τοὺς στίχους σας;

Πάντα ἀπὸ τὸν Χριστό, τὴν Παναγία, τοὺς γλυκύτατους ἀγγέλους, τοὺς ἁγίους, τοὺς ἥρωες καὶ τὴν ἀγαπημένη μου πατρίδα. Καμμιὰ φορᾶ κι ἀπὸ τὴν Ντόρη. Καὶ ὅ,τι κάνω, ἢ λέω, ὅσο κι ἂν λαθεύω πολλὲς φορές, αὐτὸν τὸν σκοπὸ ἢ τὴν κατεύθυνση εἶχε καὶ ἔχει.

- Ποιὰ εἶναι ἡ διαδικασία σύνθεσης ἑνὸς ἔργου; 

Ἕνα μικρὸ καὶ ἄμυαλο παιδάκι, ποὺ παρακαλάει τοὺς γονεῖς του γιὰ ἕνα δῶρο. Καὶ ἐκεῖνοι τὸ δίνουν, ὅταν πρέπει. Τὴ σωστὴ ὥρα. Ἀφοῦ τὸ παιδὶ ἔχει κάνει τὰ μαθήματά του καὶ πάει χαρούμενο νὰ παίξει. Ἄλλωστε, παίζω μουσική, δὲ λέμε; Ἡ σοβαροφάνεια σκοτώνει τὸ δῶρο. Τὴν ἔμπνευση.

- Ἀπὸ τὴ μεγάλη πορεία σας στὴ μουσικὴ καὶ τὴ σύνθεση ποιὰ ἔργα σας ξεχωρίζετε καὶ γιατί;

Ἀπολύτως κανένα καὶ συγχρόνως ὅλα. Τὰ βλέπω σὰν ἕνα παιδικὸ ἡμερολόγιο, πού μου θυμίζει στιγμὲς τῆς ζωῆς μου. Καμμιὰ φορᾶ τὶς ἀναπολῶ, γιὰ ἄλλες μετανιώνω, ἄλλες τὶς ἀποζητῶ καὶ ἄλλες μὲ πληγώνουν. Ὅλες ὅμως εἶναι δικές μου. Ἄν, τελικά, ἔχω τίποτε δικό μου.

- Ἡ ἑλληνικὴ μουσικὴ ἔχει περάσει διάφορες φάσεις, εἴτε σὲ ἐπίπεδο σύνθεσης, εἴτε σὲ ἐπίπεδο στίχου. Ποιοτικά, θεωρεῖτε ὅτι ἡ πορεία τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς εἶναι ἀνοδικὴ ἢ καθοδικὴ καὶ γιατί;

Σχεδὸν σίγουρα λέγοντας μουσικὴ θὰ ἐννοεῖτε τὸ τραγούδι. Δὲν μὲ ἀφορᾶ πιὰ καθόλου ἀπὸ τὸ 1995 . Ἄρα, δὲν ἔχει καὶ νόημα ἡ ἐρώτηση καὶ δὲν ὑπάρχει ἀπάντηση.

- Ἡ μουσικὴ σας ἔχει σημειώσει μεγάλη ἐπιτυχία καὶ ὅλοι οἱ δίσκοι σᾶς ἔχουν γίνει χρυσοὶ καὶ πλατινένιοι, μὲ ἐλάχιστη διαφήμιση καὶ πολὺ σπάνιες δημόσιες ἐμφανίσεις. Ποῦ ἀποδίδετε αὐτὴν τὴν ἐπιτυχία; 

Βέβαια στὴ δύναμη τῆς μουσικῆς καὶ στὸ Θεὸ ποῦ τὴν «χαρίζει». Ἀνθρωπίνως, στὰ πολλὰ ἐπίπονα ὄχι ποὺ εἶπα καὶ λέω. Καὶ στὸ ὅτι, ὅ,τι λέω καὶ κάνω, καταλαβαίνουν οἱ ἄνθρωποι ὅτι τὸ λέω μὲ εἰλικρίνεια καὶ συνήθως κόντρα στὴν τρέχουσα λαοφιλῆ γνώμη ἡ μόδα.

- Ἡ ἑλληνικότητα καὶ ἡ ὀρθοδοξία εἶναι βασικὲς ἀρχὲς στὴ ζωή σας. Πῶς θὰ ἦταν δομημένος ἕνας ἰδανικὸς κόσμος γιὰ σᾶς;

Ὅπως ἀκριβῶς ὁ παράδεισος, τὸν ὁποῖον χάσαμε καὶ τὸν ὁποῖον ἐγὼ τουλάχιστον ἀποζητῶ μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς καὶ τῆς μουσικῆς μου.

- Ἀνησυχεῖτε γιὰ τὴ σημερινὴ κατάσταση; 

Πολύ, ἀλλὰ ὁ φόβος, ἡ ἀνησυχία, ἡ ταραχὴ κλπ δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Θεό. Τὰ πολεμάω, λοιπόν, καὶ ἔτσι πορεύομαι. Νὰ μοῦ δίνει δύναμη, ἀλλὰ καὶ σ' ὅλους τους Ἕλληνες νὰ γελᾶμε στὸν πόνο, νὰ εἴμαστε παλληκάρια ἀπέναντι στὸν φόβο καὶ μικρὰ παιδιὰ στὴν ἀγκαλιά Του.

- Στὴν καθημερινότητα σας τί σᾶς δίνει χαρὰ καὶ ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖτε γιὰ νὰ εἶστε καλά;

Μὲ τὸν κίνδυνο νὰ σᾶς κουράσω, ἀπὸ τὴν προσευχή, τὸν πόνο, τὰ δάκρυα, τὴ μουσική, τὴν πίστη, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη. Τὸν Χριστὸ δηλαδή.

- Ἑτοιμάζετε κάτι ἄλλο αὐτὴ τὴν περίοδο;

Ἀπολύτως τίποτε. Μόλις τελειώσει ἡ συναυλία, θὰ ἐξαφανιστῶ στὴν ἡσυχία τοῦ «κελιοῦ-στούντιό» μου, νὰ ἀφουγκραστῶ τὴν μουσικὴ ποὺ θὰ ‘ρθεῖ. Θεοῦ θέλοντος.

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

ΑΝΤΖΕΛΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ : «ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ»

Η λαίδη του ελληνικού τραγουδιού εξομολογήθηκε 

για ένα όραμα που είδε η ίδια.

Η γνωστή Ελληνίδα τραγουδίστρια υποστηρίζει 

ότι έχει δει την Παναγία.

http://www.pronews.gr

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ: «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΚΗ ΚΑΡΕΚΛΑ»

Μια απίστευτη ιστορία έζησε ο Σταμάτης Σπανουδάκης. Όπως εξομολογήθηκε στην προσωπική του σελίδα στο facebook, ο Άγιος Σπυρίδωνας τον βοήθησε με έναν απίστευτο τρόπο μετά από μεγάλη περιπέτεια να σταθεί στα πόδια του!

 Ο γνωστός μουσικοσυνθέτης τους τελευταίους τρεις μήνες είχε κάποια κινητικά προβλήματα και βρισκόταν σε αναπηρικό καροτσάκι. Στις αρχές Αυγούστου προβληματίστηκε αν θα έπρεπε να ακυρώσει η όχι την συναυλία του στην Κέρκυρα. Το ένστικτο του όμως και η πίστη του στο Θεό, τον έκαναν να μην την ακυρώσει. Η συναυλία ήταν αφιερωμένη στη συμπλήρωση 300 ετών από το θαύματα του πολιούχου της Κέρκυρας  το 1716.

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης τελικά πήγε στην Κέρκυρα με το αναπηρικό καροτσάκι με την επιθυμία να ακουστεί και το νέο του κομμάτι με τίτλο "η Κέρκυρα κι  ο Άγιος" που έγραψε για την περίσταση, σύμφωνα με την Espresso

Τον επισκέφιηκε στο ξενοδοχείο ο οστεοπλαστικός γιατρός Σπύρος Νίκας και κάνοντας τα πρώτα δειλά του βήματα έγινε το θαύμα... Κατάφερε να σταθεί όρθιος για 6 ολόκληρες ώρες! "Ήμουν 6 ώρες όρθιος. "Να το θαύμα του Άγιου Σπυρίδωνα  λέω μέσα μου".

Η συναυλία αναβλήθηκε λόγω κακοκαιρίας αλλά την επόμενη έγινε με απόλυτη επιτυχία και τον μουσικοσυνθέτη να ευχαριστεί τον Άγιο για όσα έκανε....

http://www.pronews.gr

Ο ΠΡΩΗΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ & ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ROCK ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΑΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΙΤΙΣΣΑ

Ο πρώην τραγουδιστής & στιχουργός ελληνικού Rock συγκροτήματος Ιωάννης Τσιλιμιγκάκης γραφει τροπάρια για την Παναγία την Αριζονίτισσα, τη θαυματουργική Ι. Εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στη Μονή Αγίου Αντωνίου στην Arizona των ΗΠΑ

http://americaofmyheart.wordpress.com

AMERICA OF MY HEART

Τῆς Θεοτόκου τῇ ἁγίᾳ εἰκόνι, ἐν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου τῇ Μάνδρᾳ, πανευλαβῶς προσπίπτομεν βοῶντες αὐτῇ· Πρόφθασον Ἀριζονίτισσα, καὶ τὰ νέφη ἀφάνισον, πειρασμῶν καὶ θλίψεων, ἐκ πιστῶν τοῦ Υἱοῦ σου, τῶν τρυχομένων πάθεσι δεινοῖς, καὶ ἐλπιζόντων, τυχεῖν τοῦ ἐλέους σου.

Οὐ σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι. Εἰμὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο, ἐκ τοσούτων κινδύνων; τίς δὲ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ· σοὺς γὰρ δούλους σῴζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Θεὸν ἡ κυήσασα ἐν σαρκί, πιστῶς προσκυνοῦμεν, τὴν εἰκόνα σου τὴν σεπτήν, ἐν Μάνδρᾳ ἁγίου Ἀντωνίου, Ἀριζονίτισσα Κόρη θεόνυμφε.

Εἰκόνι σου Μῆτερ τοῦ Ἰησοῦ, τῇ θαυματοβρύτῳ, νῦν προσπίπτω πανευλαβῶς, θερμῶς ἐξαιτούμενος τὴν λύσιν, τῶν ἐγκλημάτων μου θείαις πρεσβείαις σου.

Ὀρθόδοξοι σπεύδουσιν ὁμαδόν, εἰς τὴν Ἀριζόναν, προσκυνῆσαι θαυματουργόν, εἰκόνα Δεσποίνης Θεοτόκου, καὶ ἐπουράνιον χάριν ἀρύσασθαι.

Τειχίζουσα χώραν Ἀμερικῆς, Παρθένε μὴ παύσῃ, τὴν ξενίζουσαν ἐν αὐτῇ, εἰκόνα σου θείαν Θεοτόκε, τὴν τῶν θαυμάτων βλυστάνουσαν χάριτας.

Κακωθεῖσαν ψυχήν μου, ὑπὸ παθῶν ἴασαι, ταῖς θεοπροσδέκτοις εὐχαῖς σου, Ἀριζονίτισσα, ἵνα βαδίσω ὁδόν, τῶν ἐντολῶν τοῦ Υἱοῦ σου, ἀκλινῶς ἐν βίῳ μου, Μῆτερ ἀπείρανδρε. 

Οὐρανίων χαρίτων, καὶ δωρεῶν ἔμπλησον, ὡς τῶν Οὐρανῶν Πλατυτέρα, καὶ κόσμου Ἄνασσα, τοὺς προσκυνοῦντας πιστῶς, ἐν Ἀριζόνης τῇ Μάνδρᾳ, τὴν σεπτὴν εἰκόνα σου, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Εἰκόνα σου, Ἀριζονίτισσα μῆτερ Ὑπεραγία, προσκυνοῦντες πανευλαβῶς αἰτοῦμεν τὴν χάριν σου, τὴν σκέπουσαν πάντας τοὺς ὀρθοδόξους.

Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν, καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.

Ἐν γῇ αὐχμηρᾷ, τὸ πρὶν Ἀριζονίτισσα, προχέεις κρουνούς, τῶν θείων θαυμασίων σου, τοῖς πιστῶς προσπίπτουσι, σῇ εἰκόνι Νύμφη ἀνύμφευτε, καὶ ποθοῦσιν ὅλῃ ψυχῇ, τυχεῖν τοῦ ἐλέους, σοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ.

Ἀριζόνα ἀγάλλεται, καὶ πανηγυρίζει ἡ πάλαι ἄνικμος· ἐν γὰρ ταύτῃ βρύει χάριτας, ἡ σεπτὴ εἰκών σου Θεονύμφευτε.

Ἱκετεύσωμεν ἅπαντες, τὴν τὰ δευτερεῖα Τριάδος ἔχουσαν, ἵνα πέμψῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, μετανοίας χάριν τὴν σωτήριον.

Νέους τοῦ Χριστοῦ, στρατιώτας ἐνδυνάμωσον, ἐν τῷ αγῶνι τῷ καλῷ κατ’ ἐχθροῦ, τοῦ παγκακίστου, ἀγαθὴ Ἀριζονίτισσα.

Ἴασιν ψυχῆς, Ἀειπάρθενε παράσχου μοι, προσπεφευγότι ἀντιλήψει τῇ σῇ, καὶ προσκυνοῦντι, σὴν εἰκόνα ἐν ἁπλότητι.

Σωτήριον τὸ τοῦ κόσμου ἔτεκες, ἐν γαστρί σου ἀπειράνδρως Παρθένε· διὸ ἡμεῖς κατὰ χρέος σε πάντες, ἐν εὐλαβείᾳ ψυχῆς μεγαλύνομεν, καὶ γόνυ κλίνομεν πιστῶς, πρὸ εἰκόνος σου Μῆτερ τοῦ Κτίστου σου.

Συῤῥέουσι Θεοτόκε πάντοθεν, οἱ πιστοὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἐνθέῳ, εἰς τὴν Μονὴν τοῦ κλεινοῦ Ἀντωνίου, τοῦ μοναζόντων χοροῦ προεξάρχοντος, ἐν ᾗ εἰκών σου ἡ σεπτή, τεθησαύρισται χάριν προχέουσα.

Ἀντίδικος καθ’ ἡμῶν κεκίνηται, ἐν ἐχθίστῃ διαθέσει Παρθένε, τοῦ συλλαβεῖν τὰς ψυχὰς ἡμῶν δόλῳ, καὶ ἐμβαλεῖν εἰς τὸ πῦρ τῆς κολάσεως· ὃν δίωκε πόῤῥω ἡμῶν, τῶν τιμώντων τὴν θείαν εἰκόνα σου.

Εἰκόνα σου, Ἀριζονίτισσα μῆτερ Ὑπεραγία, προσκυνοῦντες πανευλαβῶς αἰτοῦμεν τὴν χάριν σου, τὴν σκέπουσαν πάντας τοὺς ὀρθοδόξους.

Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.

Ἀριζόνα ἡ ἀγονωτάτη πρὶν ἔρημος, σκιρτησάτω ἐν ἀγαλλιάσει τῷ Κτίσαντι, ἐκβοῶσα πανευλαβῶς ᾠδὴν πνευματικήν· Χριστὲ δόξα σοι Παμβασιλεῦ· τῆς γὰρ Μητρός σου ἡ εἰκών, θείοις ῥείθροις πεπότικε, γῆν μου ἑπταπλασίως, τὴν πάλαι αὐχμηροτάτην, τοὺς δὲ κατοίκους τοὺς ἐμούς, θείοις δόμασι πεπλούτικε.

Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Ἔρημος δεδρόσισται, ἡ ἀγεώργητος πάλαι, δρόσῳ τῶν χαρίτων σου, ὦ Ἀριζονίτισσα, ὑπερύμνητε, καὶ Μονὴ γάνυται, Ἀντωνίου θείου, ὡς πλουτοῦσα τὴν εἰκόνα σου, τὴν θαυματόβρυτον, καὶ πανευλαβῶς ἀνακράζει σοι· Παρθένε παναμώμητε, Λόγον ἡ τεκοῦσα τὸν ἄναρχον, σκέπε ἀοράτως, πιστοὺς τοὺς προσκυνοῦντας εὐλαβῶς, ἱερωτάτην εἰκόνα σου, Νέου Κόσμου σέμνωμα.

Ὑμνοῦμέν σε Παρθένε, τὴν πανθαύμαστον χώραν, τοῦ Ἀχωρήτου παντί, καὶ αἶνον ἐκ καρδίας, μορφῇ σου τῇ ἁγίᾳ, ἀναπέμπομεν λέγοντες· Ὡς ἱερὰ ἡ εἰκών, τῆς Ἀριζονιτίσσης.

Νικῆσαι τὴν τοῦ κόσμου, ματαιότητα πᾶσαν, σοὺς ταπεινοὺς μοναστάς, ἀξίωσον Παρθένε, τοὺς ὕμνον καθ’ ἑκάστην, ἐκ καρδίας σοι ψάλλοντας· Ὡς ἱερὰ ἡ εἰκών, τῆς Ἀριζονιτίσσης.

Ὡραιοτάτη, ἡ σὴ εἰκὼν καὶ ἁγία, ὄντως πέλει ὡς θείαν μορφήν σου, καὶ ὡραιοτάτην, Παρθένε ἱστοροῦσα.

Ἵνα δοξάζω, τὸν σὸν Υἱὸν Θεοτόκε, ἐν τῇ ἄνω αὐτοῦ Βασιλείᾳ, φρούρει με ἐν βίῳ, ἐκ πάσης ἁμαρτίας.

Νῦν ἔγνω Νέος Κόσμος, Πνεύματι Ἁγίῳ, τὴν σὴν ἰσχὺν Θεοτόκε δι’ ἧς εὐχερῶς, μεταποιεῖς τὰς ἐρήμους, Θεοῦ τῇ χάριτι.

Νεότητα εὐλόγει, τὴν πολεμουμένην, ὑπὸ παθῶν ἀτιμίας ἁγνὴ Μαριάμ, καὶ καθαρὰν τῷ Υἱῷ σου, αὐτὴν παράστησον.

Ὀρθρίζοντας ἐν Μάνδρᾳ, θείου Ἀντωνίου, πρὸ τῆς εἰκόνος σου σῷζε τοὺς σοὺς μοναστάς, Ἀριζονίτισσα θεία, ὡς μήτηρ εὔσπλαγχνος.

Ἀριζονιτίσσης τὴν ἱεράν, εἰκόνα τιμῶμεν, εὐλογοῦντες τὴν Μαριάμ, Λόγου τὴν Μητέρα, πιστῶν τὴν προστασίαν, Ἀμερικῆς δὲ χώρας, πλοῦτον ἀτίμητον.

Χαίρει Ἀριζόνα πνευματικῶς, ἐπὶ τῇ εἰκόνι, Θεοτόκου τῇ ἱερᾷ, τῇ κατακοσμούσῃ, ἁγίου Ἀντωνίου, Μονὴν ἱερωτάτην, οὗ τεθησαύρισται.

Ἄνικμον ψυχήν μου καὶ αὐχμηράν, δρόσισον Παρθένε, οὐρανόθεν ταῖς σαῖς λιταῖς, τὴν ἠρημωμένην, τοῖς πάθεσι τοῦ βίου, καὶ τεταπεινωμένην, Ἀριζονίτισσα.

Δαίμονες οὐ φέρουσι καθορᾶν, εἰκόνα τὴν θείαν, θεομήτορος Μαριάμ, Ἀριζονιτίσσης· διὸ κατῃσχυμμένοι, αὐτῆς τὰ μεγαλεῖα, τρόμω κηρύττουσι.

Δεῦτε ἐν φαιδρότητι καὶ χαρᾷ, ἁγίαν εἰκόνα, προσκυνήσωμεν οἱ πιστοί, ἁγνῆς Θεοτόκου, τῆς Ἀριζονιτίσσης· τοῖς γὰρ ἐμπεριστάτοις, βρύει ἰάματα.

Χώραν ἐπευλόγει Ἀμερικῆς, Ἀχωρήτου χώρα, τὴν τιμῶσάν σου τὴν σεπτήν, εἰκόνα ἐν Μάνδρᾳ, ἁγίου Ἀντωνίου, καὶ εἰς Ὀρθοδοξίαν, τὰ ἔθνη ἕλκυσον.

Ἡ ἠρημωμένη μου καὶ πτωχή, ψυχή σοι κραυγάζει, θεονύμφευτε Μαριάμ· Ὥσπερ Ἀριζόναν, δροσίζεις χάριτί σου, οὕτω κἀμὲ Παρθένε, τάλαιναν δρόσισον.

Τὴν σεπτήν σου εἰκόνα Ἀριζονίτισσα, ἐν Ἀντωνίου τοῦ θείου ἱερωτάτῃ Μονῇ, εὐλαβείᾳ καὶ χαρᾷ κατασπαζόμεθα, ὅτι δωρεῖται τοῖς πιστοῖς, ἐν πικρίᾳ γλυκασμόν, ἐν θλίψει παραμυθίαν, πλατυσμὸν ἐν στενοχωρίᾳ, καὶ δωρεῶν πνευματικῶν πλησμονήν.

Χαίρει Ἀριζόνα ἐν Χριστῷ, ὅτι ἐν Μονῇ Ἀντωνίου, τοῦ ἀρχηγοῦ μοναστῶν, θεία τεθησαύρισται εἰκών σου πάναγνε, Θεοτόκε προχέουσα, ἰάσεων ῥεῖθρα, καὶ τὴν ἀπολύτρωσιν, ἐκ περιστάσεων, πᾶσι τοῖς ἐν πίστει βεβαίᾳ, κλίνουσι τῇ θείᾳ μορφῇ σου, γόνατα ψυχῆς τε καὶ τοῦ σώματος.

Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ

Ο Έλληνας Μουσικός & συνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης αρχικά σπούδασε κλασική κιθάρα. Αρχικά ασχολήθηκε με την μουσική ποπ, αλλά αργότερα συνέχισε τις κλασικές σπουδές του στην Ακαδημία του Würzburg με τον Bertold Hummel και αργότερα στην Αθήνα με τον Κωνσταντίνο Κυδωνιάτη. Αργότερα ασχολήθηκε με τη βυζαντινή μουσική. Έχει κυκλοφορήσει αρκετούς προσωπικούς δίσκους και έχει γράψει τραγούδια που ερμήνευσαν διάφοροι καλλιτέχνες. Η μουσική του Σπανουδάκη χαρακτηρίζεται από τις ροκ, κλασικές και βυζαντινές μουσικές επιρροές του.

Γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1948 στην Αθήνα και από μικρή ηλικία η μουσική ήταν το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής του. Σαν παιδί, ασχολήθηκε με τη κλασική μουσική (κιθάρα και θεωρία) με τον καθηγητή Χαράλαμπο Εκμεκτσόγλου. Έπειτα, ως έφηβος στη δεκαετία του ’60 και του ’70, έπαιζε μπάσο και πλήκτρα σε κάποια συγκροτήματα στην Αθήνα, στο Παρίσι και τελικώς στο Λονδίνο, όπου έζησε αρκετά χρόνια και ηχογράφησε τους πρώτους του δίσκους.

Συνέντευξη στον Αρχιμανδρίτη π. Αμβρόσιο Γκουρβέλο
23 Νοεμβρίου 2013 – Λύχνος TV

ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ: ΑΝ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ

Πιστεύετε στον Θεό;
Αν δεν πίστευα, δεν θα είχα επιβιώσει. Πιστεύω πως με τη δύναμη του Θεού ζω. Και μη σου φανεί μελοδραματικό. Ζω με τη χαρά ότι η ζωή τούτη είναι μια δοκιμασία και το επάνω είναι ένα όνειρο. Η σκέψη μου είναι στον... ουρανό! Νιώθω από τώρα τη χαρά της «αρπαγής».

Έχετε βιώσει το θαύμα στη ζωή σας; 
Έχω καταλάβει πολύ βαθιά το «Γεννηθήτω τω θέλημα σου». Στη ζωή, παλεύω, δεν παραιτούμαι. Και όταν εξαντλούνται τα δικά μου όρια, Του λέω: «Παύω να ασχολούμαι. Βλέπεις ότι ζορίζομαι... Κανόνισε». Όταν με ξεπερνά η δυσκολία, Του κάνω ανάθεση έργου!

Γίνεται πάντα κάτι μετά; 
Ναι, κι αυτό είναι το θαύμα!

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη της Μαρίζας Κωχ στο περιοδικό "ΕΓΩ", τ. 65, 3-9 Μαρτίου 2011

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ- ΘΑ 'ΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ

Στή μνήμη τοῦ Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου,

τοῦ τελευταίου αὐτοκράτορα τοῦ Βυζαντίου.

ΘΑΥΜΑ ΘΕΟΥ: Η ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΡΚΟΥΡΗ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗΝ ΤΑΤΙΑΝΑ

     

ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΡΚΟΥΡΗ: "Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΦΩΤΙΣΗ ΟΧΙ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ"

Από την ιστοσελίδα «Ο Παιδαγωγός», πήραμε αυτό το εντυπωσιακό βίντεο όπου μια γνωστή κοσμική τραγουδίστρια, η Ειρήνη Μερκούρη, δεν διστάζει παρά την ειρωνεία που δέχεται από τους δημοσιογράφους να ομολογήσει την πίστη της στην Ορθοδοξία, ότι εξομολογείται, ότι πιστεύει στον ορθόδοξο γάμο, στην οικογένεια, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον παπισμό σαν αίρεση και να καυτηριάσει το Ισλάμ που σφάζει του χριστιανούς και όλα αυτά σε μια εκπομπή lifestyle, που έχει πολύ μεγάλη ακρόαση! 

Συγκεκριμένα στην εκπομπή του Alpha με τίτλο «Σπίτι μου σπιτάκι μου», με καλεσμένη την γνωστή τραγουδίστρια Ειρήνη Μερκούρη, ανάμεσα στα άλλα θρησκευτικά θέματα, που έθεσε η θαρραλέα ομολογία της για την πίστη της στον Χριστό και στην Ορθοδοξία, ήταν και αυτό της στάσης απέναντι στον Καθολικισμό. 

Και αυτό επειδή μία από τις οικοδέσποινες, η Φλορίντα Πετρουτσέλι, είναι καθολική και είπε στην Ειρήνη: 

- Είσαι επιθετική, μιλάς τόσα ωραία για την θρησκεία και για τον Θεό, αλλά είμαστε όλοι ένα. Εγώ είμαι καθολική, κι έρχομαι στην Ελλάδα και κοινωνάω στην Εκκλησία την Ορθόδοξη. Γιατί νιώθω ότι είμαστε ίδιοι. Είμαστε όλοι αδέρφια. Δεν είναι βασικός λόγος για να κρίνεις έναν άνθρωπο. 

Η ξεκάθαρη απάντηση της Ειρήνης ήταν:- Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εσείς κοινωνάτε με πατατάκι. Εγώ είμαι χριστιανή ορθόδοξη. Όποιος θέλει μπορεί να γυρίσει. Οφείλω να πω ότι ο καθολικισμός και ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την Ορθοδοξία είναι αίρεση.

Λίγο πριν, στην ερώτηση του Παύλου Σταματόπουλου, αν θα παντρευόταν κάποιον καθολικό, η ίδια απάντησε:

- Ο καθολικισμός είναι αίρεση. Ένα είναι το ευαγγέλιο του Χριστού. Οι ιεχωβάδες είναι αίρεση. Η Ορθοδοξία είναι η αληθινή πίστη. Η ζωντανή πίστη, ο Χριστός, η Αγία Τριάδα. 

Με αυτά τα λίγα, απλά, λιτά και αφτιασίδωτα λόγια η Ειρήνη, έδωσε το στίγμα της ορθής στάσης απέναντι στον Καθολικισμό και στις άλλες χριστιανικές ομολογίες.

Ο ΑΛΙΣ ΚΟΥΠΕΡ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ: "ΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ"

Εδώ σίγουρα κολλάει η φράση “τα φαινόμενα απατούν”! Μπορεί να φαίνονταν πάντα σατανικός και περίεργος όμως ο Άλις Κούπερ ήταν πάντα βαθιά θρησκευόμενος και μάλιστα χριστιανός!

Ο Κούπερ γνώρισε το αλκοόλ όταν άρχισε την μουσική του καριέρα, και έπινε πολύ για τα επόμενα 15 χρόνια. Ο Lonn παρέθεσε τα λόγια του ίδιου του Κούπερ:

«Ήμουν ένας απόλυτα λειτουργικός αλκοολικός – πιθανότατα ο πιο λειτουργικός που έχει υπάρξει ποτέ. Δεν έχανα παράσταση. Ποτέ δεν σκόνταψα.

Ποτέ δεν μπέρδεψα τις λέξεις. Δηλαδή, ήμουν ο Ντην Μάρτιν του ροκ-εντ-ρολ» είπε στην συνέντευξή του στο KNAC.COM. Ο Κούπερ δήλωσε πως αυτό που του έκοψε την συνήθεια του ποτού ήταν η θεία επέμβαση στα μέσα της δεκαετίας του ’80.

«Πίστεψα ειλικρινά πως θεραπεύθηκα, απλά και οριστικά» είπε. «Φαντάζομαι πως θα μπορούσατε να το ονομάσετε θαύμα. Είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να το εξηγήσω. Εξαλείφθηκε απόλυτα από την ζωή μου.»

Ο Κούπερ έχει συχνά κατονομασθεί ως πρότυπο των σημερινών σοκαριστικών ροκάδων, όπως ο Μέριλιν Μάνσον. Αν και δεν κριτικάρει τον Μάνσον για τους θεατρινισμούς του επί σκηνής, ο Κούπερ ενοχλείται με την αντιχριστιανική στάση του Μάνσον.

«Το δηλώνει έξω από τα δόντια, φωναχτά» είπε ο Κούπερ στην KNAC.COM. «Πιστεύω πως το άλμπουμ [του Μανσον] «Αντίχριστος Σούπερ Σταρ» ήταν μια απευθείας βολή προς το πρόσωπό μου. Δεν ξεκίνησα εγώ τις βολές σε όλο αυτό το πράγμα – στην αντιχριστιανική του στάση… εγώ είχα το στυλ: ‘Ε! Εγώ είμαι Χριστιανός, και δεν θα αποκηρύξω αυτό που πιστεύω.’ Μπορώ να είμαι αστέρας του ροκ-εντ-ρολ, Χριστιανός και Άλις Κούπερ».

Συνέχισε ο Κούπερ:

«Έχω την εντύπωση πως ο Μέριλιν είχε μια πολύ άσχημη Χριστιανική εμπειρία όταν ήταν πιο νέος. Υποψιάζομαι πως είχε μπλέξει με κάποιους όχι-τόσο-Χριστιανούς Χριστιανούς και πως αυτό μάλλον σίγουρα –συγχωρήστε μου την έκφραση- του την κάρφωσε για τα καλά. Ξέρετε, είναι ένας από τους πιο επιδέξιους στο να «βρίσκουν τα κουμπιά σου» που έχω γνωρίσει ποτέ. Και το παιχνίδι αυτό το γνωρίζω καλά, επειδή εγώ το ανακάλυψα το παιχνίδι. Ο Μάνσον … βρήκε μια εντελώς νέα σειρά κουμπιών να πατήσει…. Μέχρι και τα δικά μου κουμπιά πατούσε – κάτι πολύ εντυπωσιακό, αν σκεφθείς πως εγώ πατούσα κουμπιά πριν καν γεννηθεί αυτός.»

Το αγκάλιασμα του Χριστιανισμού από τον Κούπερ επρόκειτο περισσότερο για επιστροφή στην πίστη παρά η ανεύρεσή της.

«Ήμουν αρκετά πεπεισμένος όλη μου τη ζωή, πως μόνο ένας Θεός υπάρχει, και πως υπήρχε ο Ιησούς Χριστός και υπήρχε και ο Διάβολος», είπε στο KNAC.com. «Δεν μπορούσες να πιστεύεις στον Θεό χωρίς να πιστεύεις στον Διάβολο.

Πάντα λέω στα συγκροτήματα πως το πιο επικίνδυνο πράγμα που μπορείς να κάνεις, είναι να πιστεύεις απλώς στην έννοια «Διάβολος» ή την έννοια «Θεός», διότι έτσι δεν τους δίνεις την πρέπουσα βαρύτητα. Όταν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να πιστεύεις στον παντοδύναμο Θεό. Δεν είναι απλώς ο Θεός – είναι ο παντοδύναμος Θεός και έχει πλήρη έλεγχο πάνω στις ζωές όλων.

Ο Διάβολος από την άλλη είναι μια μάρκα ένα πραγματικό πρόσωπο που προσπαθεί επίμονα να καταστρέψει την ζωή σου. Αν πιστεύεις πως αυτό είναι μυθολογία, τότε είσαι ένας τέλειος στόχος, διότι πρέπει να ξέρεις πως αυτό ακριβώς θέλει ο Σατανάς: να είναι ένας μύθος. Όμως δεν είναι μύθος – γι’ αυτό είμαι απόλυτα πεπεισμένος. Περισσότερο από κάθε τι στον κόσμο, είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό.»

Δήλωσε ο Κούπερ:

«Πρέπει να επιλέξουμε. Και όλοι, σε κάποιο σημείο της ζωής τους πρέπει να κάνουν μια επιλογή. Όταν οι άνθρωποι λένε ‘Πώς το πιστεύεις αυτό; Γιατί το πιστεύεις αυτό;’, εγώ απλώς τους λέω πως τίποτε άλλο δεν μιλάει στην καρδιά μου. Δεν μιλάει στην διανόησή μου, δεν μιλάει στην λογική μου – μιλάει κατ’ ευθείαν στην καρδιά μου και κατ’ ευθείαν στην ψυχή μου, βαθύτερα απ’ ότι έχω ποτέ φανταστεί. Και το πιστεύω απόλυτα. Μετά απ’ όλα αυτά, δεν είμαι ένας πολύ καλός Χριστιανός. Δηλαδή, κανείς δεν είναι ποτέ ‘καλός’ Χριστιανός. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Όταν είσαι Χριστιανός, δεν σημαίνει πως θα γίνεις καλός – σημαίνει πως έχεις ένα πιο ζόρικο δρόμο να τραβήξεις.»

Αν και ορισμένοι έχουν αμφισβητήσει τον συνδυασμό της πίστης του στον Θεό με το ροκ-εντ-ρολ υπόβαθρό του, ο Κούπερ δεν βλέπει κάποια σύγκρουση.

«Είμαι ο πρώτος που θα ροκάρει όσο πιο δυνατά μπορεί, αλλά όταν πρόκειται για αυτό που πιστεύω, είμαι και ο πρώτος που θα το υπερασπιστεί» είπε. «Με έχει βάλει και σε μπελάδες, με τους αυστηρούς Χριστιανούς που πιστεύουν πως για να είσαι Χριστιανός, πρέπει να είσαι γονατιστός 24 ώρες την ημέρα, κλεισμένος μέσα σε ένα ντουλάπι κάπου. Ε, ίσως κάποιοι άνθρωποι μπορούν να ζουν έτσι, αλλά δεν νομίζω πως αυτός είναι ο τρόπος που περιμένει ο Θεός να ζούμε. Όταν ήρθε ο Χριστός, είχε συναναστροφές με τις πόρνες, τους μπεκρήδες και τους άπιστους, επειδή ήταν άνθρωποι που Τον χρειάζονταν. Ο Χριστός ποτέ δεν περνούσε τον χρόνο του με τους Φαρισαίους.»

Όμως, ενώ ο Κούπερ μπορεί να ταυτίζεται με ορισμένα από τα παλιά του θέματα, σήμερα έχει ένα νέο μήνυμα.

«Κάποτε εξυμνούσα την ηθική αποσύνθεση, την όλη παρακμή της» παραδέχθηκε στην συνέντευξή του στο KNAC.com. «Μπορώ και κοιτάζω πίσω σε όσα έκανα τότε και τι κάνω τώρα, και είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Όμως την εποχή εκείνη ήμουν το παιδί-αφίσα για την ηθική αποσύνθεση, ξέρετε. Οπότε, ναι, έχω πολλά που χρήζουν συγχώρησης…λόγω άγνοιας… τότε νόμιζα πως έκανα το σωστό. Ήμουν απόλυτα σύμφωνος πως κάθε αγόρι μπορούσε να κοιμάται με το κάθε κορίτσι και να πίνει όσο μπορεί. Αυτό δεν το πιστεύω τώρα. Δεν το πιστεύω, διότι βλέπω πόσο καταστροφικό είναι.»

Ο Κούπερ πιστεύει πως σε όλο τον κόσμο παρατηρείται σήμερα μια πνευματική αφύπνιση.

«Είναι προφανές πως η ανθρωπότητα διψάει για απαντήσεις που να προκύπτουν απευθείας από την συνεδητοποίηση» είπε. «Πρόκειται για το πιο υγιές πράγμα που έχω δει, εδώ και πολύ καιρό, διότι υπάρχει κάτι καλύτερο, και πρέπει ο καθένας να το βρει με τον τρόπο του. Οι άνθρωποι δεν νοιώθουν ολοκληρωμένοι με το πόσα αυτοκίνητα τους ανήκουν, ή πόσο μεγάλο είναι το χρηματιστηριακό χαρτοφυλάκιό τους. Μέχρι και οι εξαρτημένοι λένε ‘Όσα ναρκωτικά και αν παίρνω, δεν νοιώθω ολοκληρωμένος’. Υπάρχει γύρω μας μια πνευματική πείνα. Όλοι το αισθάνονται. Αν δεν το αισθάνεστε τώρα, θα το αισθανθείτε κάποια στιγμή. Πιστέψτε με. Θα το αισθανθείτε.»

2. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του στο BBC Radio-2, Σεπτ. 2007

Ερ. Λοιπόν, ξαναβρήκες την σύνδεσή σου με την πνευματική πλευρά των πραγμάτων – ή μήπως χρησιμοποίησες τον όρο «ανωτέρα δύναμη» – μέσα από την βοήθεια που έλαβες;

Απ. …και στο να γίνω Χριστιανός; Σίγουρα δεν πρόκειται να το αρνηθώ αυτό. Μπορεί να είμαι ένας… και δεν είμαι αυτό που λένε σαρκικός Χριστιανός… δηλαδή, πιστεύω εντελώς την κάθε λέξη της Αγίας Γραφής. Αλλά έτσι όπως την ξέρω εγώ, δεν σημαίνει πως πρέπει να ζω μέσα σε ένα καβούκι κάπου… Νομίζω πως αυτό σημαίνει πως ο τρόπος ζωής μου είναι κατά κάποιον τρόπο αυτό που πιστεύω – δηλαδή, ξέρεις, δεν πάω στα στριπτιζάδικα. Ζω με την σύζυγό μου, το λεξιλόγιο μου μπορεί να είναι διαφορετικά από τους άλλους αστέρες του ροκ, αλλά αυτό σίγουρα δεν έχει αλλάξει την αίσθηση του χιούμορ που έχω – δεν έχει αλλάξει την απόδοσή μου στο ροκ… έχει αλλάξει την άποψή μου, την άποψή μου στο επίπεδο πώς θεωρώ τον κόσμο ότι δεν είναι εντελώς σπίτι μου πια – ξέρεις, για να τον παρατηρώ περισσότερο και να τον σατιρίζω περισσότερο… Ξέρεις, όλα τα τραγούδια μου είναι ή κυνικά, ή σατιρικά ή κάτι άλλο, πάντως μέσα τους πάντα υπάρχει ένα μήνυμα, και δεν κρίνω τους ανθρώπους. Κοιτάω τους ανθρώπους, και σκέφτομαι «α, για φαντάσου»…. Αν με ρωτήσουν, τους λέω «κοιτάξτε, μπορώ να δώσω μια βοήθεια εδώ, αλλά δεν πρόκειται να πηδήξω μέσα στη ζωή σας και να επιδιώξω να σας βαράω στο κεφάλι με την Αγία Γραφή.» Αν με ρωτήσετε, θα σας πω τι πιστεύω… καταλαβαίνετε… οπότε, είμαι σαν ένα έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη… αλλά δεν νομίζω πως… δεν είναι γραμμένο πουθενά μέσα στην Γραφή ότι δεν μπορώ να παίξω τον Μάκβεθ… δεν λέει πουθενά στην Γραφή ότι δεν μπορώ να παίζω ροκ-εντ-ρολ…

Ερ. …και δεν νοιώθεις ντροπή μιλώντας για αυτά…

Απ. Όχι.. όχι… έχουν υπάρξει φορές όπου οι άνθρωποι σκέφτονται «ναι, ίσως να το πιστεύω, αλλά δεν πρόκειται να πω στον κόσμο ότι το πιστεύω, επειδή – ξέρεις – θα χαλάσει το ίματζ μου. Υπ’ όψιν, πως αν έρχεσαι να δεις την παράσταση, και αυτό που κάνω χαλάει το ίματζ… Εγώ πάντα πίστευα πως το καλύτερο στοιχείο του Άλις είναι η εξυπνάδα του. Ο Άλις ποτέ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει την λέξη «γαμ…», ποτέ δεν υπήρχε υβρεολόγιο στην δική μου παράσταση – ποτέ! Ο Άλις ποτέ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει την γύμνια, ο Αλις δεν χρειάστηκε ποτέ να γίνει «μπλε» (σημ:. από το κρύο, λόγω γύμνιας). Η παράστασή μου ήταν πάντα μια θεατρική παράσταση βαριετέ. Ήταν ανέκαθεν μια πολύ σκοτεινή και κωμική βαριετέ.

Ερ. Δεν σου έχει λείψει ποτέ το αλκοόλ; [Σημ. ΟΟΔΕ: ήταν Αλκοολικός] Ξέρεις, το να βγαίνεις έξω και να περάσεις μια βραδιά πίνοντας;

Απ. Δεν περνάει καθόλου από το μυαλό μου… Είναι παράξενο, αλλά όταν βγήκα από το νοσοκομείο, το πρώτο πράγμα που μου είπαν ήταν «εδώ είναι η ομάδα Ανώνυμων Αλκοολικών, ο ψυχαναλυτής σου επίσης… αλλά όλα αυτά δεν έχουν φύγει. Πίστεψέ με, μπορεί να νοιώθεις καλά τώρα, αλλά – έχε μου εμπιστοσύνη – οι επιθυμίες σου θα επανέλθουν.»

Και όμως, ποτέ δεν επανήλθαν. Ποτέ. Η επιθυμία (του αλκοόλ) ποτέ δεν επανήλθε. Μέχρι και οι γιατροί μου τηλεφώνησαν μετά από 6 μήνες, ρωτώντας «Πόσες φορές υποτροπίασες;»

«Καμμία»

«Καμμία;» με ρώτησε

«Καμία» του είπα. «Το αλκοόλ έφυγε»

Και δεν έγινε με θεραπεία. Έγινε επούλωση. Ειλικρινά πιστεύω πως ήταν θαύμα, διότι, ένας γιατρός θα σου πει πως – αν είσαι αλκοολικός – είναι σαν να έχεις φυματίωση: βγάζεις μια ακτινογραφία, και να το, μπροστά στα μάτια σου. Δεν φεύγει την επόμενη μέρα. Βγήκα από το νοσοκομείο. Τώρα μου βάζεις πενήντα ποτά μπροστά μου, κάτω από συνθήκες υψηλής έντασης, και ειλικρινά δεν πρόκειται να πιώ ούτε γουλιά από αυτά. Τώρα, αν με γνωρίζεις καλά, θα γνωρίζεις πως δεν έχω καθόλου θέληση… ποτέ δεν κατάφερνα να κάνω δίαιτα. Αν κάπνιζα, θα κάπνιζα οκτώ πακέτα την ημέρα. Μου αρέσει η τηλεόραση, έχω 27 τηλεοράσεις μέσα στο σπίτι. Πίνω 20 Κόκα-Κόλα λάϊτ την ημέρα… Είμαι εντελώς εθισμένο άτομο. Οπότε, δεν έχει τίποτε να κάνει με το να έχω αποφασίσει – έτσι ξαφνικά – «α, δεν πρόκειται εγώ να ξαναπιώ ποτέ». Έγινε θαύμα. Μέχρι και οι γιατροί είπαν «δεν ξέρω καν πώς να το εξηγήσω αυτό το φαινόμενο»… αλλά εγώ πιστεύω πως απλώς μου αφαιρέθηκε (ο αλκοολισμός)…. Ήταν ένα θαύμα…. Και δεν ήμουν Χριστιανός όταν έφυγε το αλκοόλ. Ήταν ένα δώρο. Διότι, πίστεψέ με, θα είχα ξανακυλήσει είκοσι φορές…

Ερ. Λοιπόν, ποιόν έχεις να ευχαριστείς για το θαύμα που λες; Ο Θεός ήταν;

Απ. Τον Θεό ευχαριστώ, χωρίς αμφιβολία! Εδώ που τα λέμε, αφού μπόρεσε να χωρίσει την Ερυθρά Θάλασσα και να δημιουργήσει το Σύμπαν, εννοείται πως μπορεί να αφαιρέσει τον αλκοολισμό από κάποιον! Αυτό είναι μικρό πράγμα, ελάχιστο…

http://www.pronews.gr