ΠΑΠΙΚΑ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΑ: ΟΤΑΝ ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ!

ΠΑΠΙΚΑ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΑ: ΟΤΑΝ ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ  Ο ΘΕΟΣ !

MAZI ME ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ του χρόνου εξελίχθηκε και η νοημοσύνη μας και έτσι μπορούμε πιο αποδοτικά κι’ αποτελεσματικά να ελισσόμαστε  σε θέματα πίστεως και όχι να φερόμεθα «ανοήτως» όπως τόσα εκατομμύρια Μαρτύρων, Ομολογητών, Νεομαρτύρων και Ηρώων που έχυσαν χιλιάδες βυτιοφόρα αίματος ενόσω  θα μπορούσαν να φερθούν με «διπλωματία» και «οικονομία» ούτως ώστε και την ζωούλα τους να περισώσουν αλλά και με τον Θεό καλά να τα έχουν.

Εμείς λοιπόν  μπορούμε ανά πάσα στιγμή να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας , όμως ο Θεός δεν περιπαίζεται και μάλιστα πολλές φορές έχει φανερώσει την οργή και αγανάκτησή του όταν με τόση ευκολία και επιπολαιότητα κάνουμε εκπτώσεις στην αλήθεια και στην ακριβοπληρωμένη πίστη μας.

Και επειδή το θέμα είναι πλέον επίκαιρο,  θα αναφέρουμε λίγα παραδείγματα πνευματικών γραμματείων που ξεπλήρωσαν όσοι φέρθηκαν με πνευματικό ενδοτισμό προδίδοντας την Ορθόδοξη πίστη και Παράδοση εμπρός  στον αλεπουδο-Παπισμό και τις αιρετικές εμμονές και απόψεις του:

Όπως γράφει ο Ιστορικός Συρόπουλος:

Η αναχώρηση της Ορθοδόξου αντιπροσωπίας προς την Δύση για την ψευτοσύνοδο της Φερράρας έγινε ύστερα από πλήθος εμποδίων: « Πολλά κωλύματα επήγαγεν ο Θεός προς το μη γενέσθαι την Σύνοδον» και ενώ βρίσκονταν στο λιμάνι και  ήταν έτοιμοι προς αποβίβασιν   «ευθύς σεισμός εγένετο μέγας»

Οι συνετώτεροι εθεώρησαν τον σεισμόν ως «θεομηνίαν» και ένα «εκ των απαισίων οιωνών»

(S.SYROPOULOS, εκδ.V.Laurent.Τμ.ΙΙΙ, κεφ.12.σελ.172)

Ήρθε όμως και «δεύτερον σύμβολον Θεομηνίας» στις 27 Νοεμβρίου 1437, την ώρα ακριβώς που  ο αυτοκράτορας επιβιβάζονταν στην Βασιλική  τριήρη «ευθύς πάλιν σεισμός μέγας εγένετο»

(S.SYROPOULOS, εκδ.V.Laurent.Τμ.ΙV, κεφ,1 σελ. 196.)

Σημειώθηκε όμως και Τρίτη «θεομηνία»:

 Μεγάλος σεισμός έγινε πάλι την ώρα κατά την οποία το βασιλικό πλοίο σταματούσε  στην Μάδυτο. Ο σεισμός ήταν τόσο έντονος που τον αισθάνθηκαν και όσοι βρίσκονταν μέσα στα πλοία.

Επίσης συνέβη στην Φερράρα, όπως αναφέρει ο Ρώσος Ιερεύς Συμεών του Σουζντάλ , και το ακόλουθο γεγονός:

«Ένας Παπικός θεολόγος, ονόματι Ιωάννης άρχισε να συκοφαντεί με σφοδρότητα τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό κατά τις εργασίες της συνόδου και να του αντιλέγει με θραύτητα.

Αλλά ο Άγιος Μάρκος δεν  του απάντησε τίποτα, περιορίσθηκε μόνο , όταν βγήκε από το παλάτι του Πάπα να του πεί:

«πήγαινε ετοιμάσου και από τούδε και εις το εξής μην κακολογήσεις πλέον τας αγίας επτά Οικουμενικας Συνόδους των Αγίων Πατέρων.»

Κατόπιν επέστρεψε ο παπικός θεολόγος  στο ξενοδοχείο όπου διέμενε όπου και πέθανε αμέσως.

les Russes au Concile de Ferrare-Florence,εις Περιοδ. «IRENIKON” 1974/2 σελ. 201)

Ακόμη γίνεται αναφορά και για ένα φρικτό γεγονός την ώρα που μιλούσε στην ψευτοσύνοδο της Φλωρεντίας ο ενωτικός και Λατινόφρονας Αυτοκράτωρ Ιωάννης Η΄ ο Παλαιολόγος.

Μόλις άρχισε να δημηγορεί  υπέρ της ενώσεως, ο μεγάλος και αγαπητός του κυνηγετικός σκύλος του, που κοιμόταν εκείνη την στιγμή δίπλα από τα πόδια του, ξύπνησε ξαφνικά και άρχιζε να ουρλιάζει δυνατά και τρομερά. Οι υπηρέτες προσπάθησαν να τον φιμώσουν αλλά το ά-λογο ζώο συνέχιζε να γαυγίζει  και να κλαυθμυρίζει  αδιάκοπα. Σιώπησε μόνο  όταν τελείωσε τον λόγο του  ο βασιλιάς.»

(S.SYROPOULOS σελ.458)

Κάτι παρόμοιο  έκανε και στη Παλαιά Διαθήκη  ο ά-λογος όνος του προφήτου Βαλαάμ η οποία μίλησε με ανθρώπινη λαλιά  στον προφήτη για να τον εμποδίσει από την καταστροφή (Αριθμ. κβ΄23-30)

Ας συνεχίζουμε τώρα  με τον ενδοτικό και προ-διεφθαρμένο (όπως τον αποκαλεί ο Άγιος Μάρκος) Πατριάρχη των Ορθόδοξων Ιωσήφ του Β΄ και με τον τρόπο και χρόνο όπου ξεψύχησε:

Έλεγε ότι θα παραμείνει στην Φλωρεντία λίγες ακόμη ημέρες μέχρις ότου υπογράψει τον «Όρο» της  ενώσεως των Εκκλησιών, και μετά θα αποχωρήσει στην Κων/πολη.

Όμως δεν πρόλαβε. Πέθανε μετά από οκτώ ημέρες αιφνιδίως την ώρα που δειπνούσε.

Ήτο  Τετάρτη 10 Ιουνίου του 1439, και όπως γράφουν τα πρακτικά της συνόδου, ο Ιωσήφ κατελείφθη από «φοβεράν τρεμούλα.» «Μετά το δείπνον απεσύρθη στο δωματιό του  και ενώ έγραφε εξεψύχησε, τρόμου και κλόνου επιστάντος αυτώ»

(ΠΡΑΚΤιΚΑ vol.V,FascII,σελ.444

Αλλά ας πάμε και στην αλεπού τον Πάπα  Ευγένιο τον Δ΄ που έκανε ό,τι περνούσε από το δόλιο μυαλό του προκειμένου να υποτάξει και τορπιλίσει την Ορθόδοξη Πίστη και Εκκλησία μας και για το κύκνειο άσμα του λίγο πριν ξεψυχήσει αναθεωρώντας, κατόπιν εορτής, την ζωήν του και μοιρολογώντας :

«Τι καλύτερον θα ήτο δια την σωτηρίαν της ψυχής μου να μην γινόμουνα ποτέ Πάπας, ούτε Καρδινάλιος, αλλά να είχα αποθάνει ως Χριστιανός!»

(Περ.ΚΙΒΩΤΟΣ αρ.φυλ.17-18 ΜάΙος –Ιούνιος 1953, σελ. 196)

Κλείνοντας το άρθρο ας φιλοξενήσουμε και ένα αντιπροσωπευτικό απόσπασμα από το θαυμάσιο Βιβλίο του Μακαριστού Γέροντος Μωϋσέως του Αγιορείτου:

«Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος» για να δούμε τα αποτελέσματα των ανίερων συμπροσευχών:

«Δεν μπορῶ να φάγω τρεῖς ἡμέρας»…

Ἱερομόναχος Γαβριήλ Ἰβηρίτης (1871-1965)

Διακρίθηκε ὡς διακριτικός Πνευματικός. Ἐξομολογοῦσε μοναχούς πέντε ἀθωνικῶν μονῶν, καθώς καί σκητῶν, κελλίων, καί προσκυνητές λαϊκούς. Σέ αὐτόν ἐξομολογεῖτο καί ὁ καπετάν Γιαγλής, πού στά τέλη του ἔγινε μοναχός…

Σέ ἐπιστολή του ὁ πάπα-Γαβριήλ ἀναφέρει πώς στίς 16.9.1887 μέ τόν Γέροντα του εἶδε σ' ἕνα σπήλαιο ἔξω τῆς Μ. Λαύρας τούς ἀφορισμένους, πού συλλειτούργησαν μέ τους παπικούς ,και καταλήγει: 

«Τότε διόλου δέν ἐδειλίασα, τώρα ὅμως, ὅταν τούς ἐνθυμηθῶ, ταράττεται ἡ ψυχή μου καί δέν ἠμπορῶ οὔτε νά κοιμηθῶ ημερόνυκτα οὔτε νά φάγω δύο καί τρεῖς ἡμέρας, ἐνῶ τότε ὅπου τούς εἶδα οὔτε ἔβαλα τίποτε εἰς τόν νοῦν μου.

Γράφω Ιδία χειρί εἰς τάς 2 Μαρτίου 1964 ἐν τή Ἱερά Μονή Ξενοφῶντος, Γαβριήλ Ἱερομόναχος Πνευματικός ἐκ τοῦ Ἴβηριτικου Κελλίου Γενέσιον τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τοῦ ἐπιλεγομένου Μαλακή» .

Ἀνεπαύθη ἐν Κυρίω στίς 17-03-1965 

(Μέγα  Γεροντικό – Μον. Μωϋσέως Αγιορείτου-εκδ. Μυγδονία) 

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός ας σκεπάζει την Ρωμιοσύνη μας και ας δέεται στον Κύριο Ιησούν Χριστό μας για όλους τους Ορθοδόξους διωκομένους Χριστιανούς, να μας χαρίζει  ψυχικό σθένος και πύρινη αγάπη για την Αγία αλήθεια Του.

ΠΗΓΗ: Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ Νικ.Βασιλειάδη εκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : Ιερεύς π.Διονύσιος Ταμπάκης

ΑΡΧΙΕΠ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ: «ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΑ ΣΕ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ»

H πρόρρηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου: «Θα μας μετατρέψουν σκόπιμα σε φτωχούς, και θα μας κυβερνούν πλούσιοι τραπεζίτες» επιβεβαιώνεται - δυστυχώς - σε εντυπωσιακό βαθμό.

Όταν το 2005 ο Χριστόδουλος μιλούσε για «σχέδιο κατά της Ελλάδας», κάποιοι τον έβρισκαν υπερβολικό. Όταν, το 2006, είπε «να είστε έτοιμοι γιατί κάποιοι προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας», πολλοί δεν τον πήραν στα σοβαρά, υπνωτισμένοι από την εικονική πραγματικότητα της δήθεν «ισχυρής Ελλάδας». Όταν, το 2007, στο τελευταίο του μήνυμα, προέτρεπε για «αντίσταση και ανάκαμψη για ό,τι κινδυνεύει», είχε δει τις δύσκολες μέρες που έρχονταν και ήθελε να προειδοποιήσει.

"Κάποιοι ετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας (18/2/2005)

Τα αίτια της πρωτοφανούς εκστρατείας εναντίον της Εκκλησίας δεν είναι μόνον τα ανομήματά μας, υπαρκτά ή μη, είναι και άλλα πολλά. Όλα δείχνουν, και πολλοί πλέον το αποδέχονται, ότι οι επιθέσεις είναι συντονισμένες και μεθοδευμένες.

Τα σκάνδαλα είναι, κατά βάσιν, το ισχυρό επικάλυμμα που απευθύνεται στον λαό για να τον διαθέσει δυσμενώς εναντίον μας και να προετοιμάσει τα πνεύματα για τη γενική έφοδο που, όπως φαίνεται, επακολουθεί.

Μία από τις έντεχνες μεθοδεύσεις επηρεασμού ιδίως της νεολαίας είναι η πρόσκληση για συμμετοχή νέων ανθρώπων, και ειδικώς σπουδαστών, σε εκπομπές διασυρμού της Εκκλησίας. «Πόνεσε» και «πονάει» τις αντιεκκλησιαστικές δυνάμεις η αυξανόμενη εμπιστοσύνη της ελληνικής νεολαίας προς την Εκκλησία και αυτό θέλουν να το ανακόψουν με κάθε τρόπο, ακόμη καταστρέφοντας την εικόνα της Εκκλησίας μέσα στην ψυχή τους. Αλλά η νεολαία μας, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, έχει και κρίση και πίστη.

Τούτη την ώρα των σαρωτικών μεταλλαγών που η παγκοσμιοποίηση επιφέρει στους λαούς, ο ελληνορθόδοξος χαρακτήρας μας είναι απαραίτητος στην κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση. Η ευρωπαϊκή κουλτούρα και παράδοση έχει άμεση αναφορά στην ελληνορθόδοξη ιδιαιτερότητα μας. Αυτά τα δύο οφείλουμε να τα καλλιεργήσουμε αναπόσπαστα• δηλαδή, να μην επιτρέψουμε να γίνουμε πολτός μέσα στην Ευρώπη, χωρίς συνείδηση πολιτισμού, αλλά ασφαλώς ούτε και εθνοσοβινιστές.

Τώρα είναι η ώρα για τη μεγάλη έξοδο της Εκκλησίας μας προς την Ευρώπη, με κοινό παρονομαστή τον χριστιανισμό απέναντι στους κινδύνους του τεχνοκρατισμού, των απρόσωπων δομών, του έντεχνου περιορισμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πνευματικής φτώχειας. Αυτό το εξάμβλωμα θέλουν να επιβάλουν στον τόπο μας όσοι μάχονται την Εκκλησία ή θέλουν να της αφαιρέσουν ή, έστω, να της περιορίσουν— τη δυνατότητα αξιόπιστου λόγου.

Όσο ο παπάς της Εκκλησίας μας θα συνεχίσει το λαμπρό έργο του, όσο ο λαός θα μας εμπιστεύεται, κανείς δεν θα τολμά να μας επιτεθεί. Όταν όμως θα είμαστε ηθικά ανίσχυροι, τότε θα δεχτούμε έφοδο επιθέσεων και αυτή την πραγματικότητα βιώνουμε αυτόν τον καιρό. Δεν επιθυμώ να επεκταθώ περισσότερο στο σημείο αυτό, διότι γνωρίζω ότι όχι μόνο εμείς αλλά και ο λαός έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τα βαθύτερα αίτια της οργανωμένης αυτής πολεμικής του γενικευμένου δημόσιου διασυρμού, για την οποία όμως το έναυσμα το δώσαμε εμείς.

Αυτοί είναι οι πολιτικοί μας (1/2004)

Οι πολιτικοί μας αγνοούν τι είναι θεολογικά η Εκκλησία. Πολλοί από αυτούς την αντιμετωπίζουν σαν «αναγκαίον κακόν» ή «κακό μπελά» που τους απασχολεί, έχοντας με τους λειτουργούς της καθιερώσει ένα επικίνδυνο κατεστημένο, που μεταφράζεται ενίοτε σε αρνητικές ή θείες γι” αυτούς ψήφους.

Μιλούν για το «ιερατείο» και εννοούν σκοταδισμό και Μεσαίωνα. Βλέπουν τον ιερό κλήρο σαν ένα παρία της κοινωνίας, που απομυζά το κρατικό χρήμα, το χρήμα του λαού. Δεν αναγνωρίζουν στην Εκκλησία καμιά αναγεννητική αποστολή, τη θεωρούν αρμόδια για τα βρέφη και τους γέροντες, τα δύο άκρα της ζωής.

Οι περισσότεροι από αυτούς «εκκλησιάζονται» κατά τις επίσημες δοξολογίες, δεν ζουν μυστηριακή ζωή, δεν λειτουργούνται, δεν κοινωνούν. Την Εκκλησία τη βλέπουν και σαν αντίπαλο τους μερικές φορές, ιδίως όταν, στο πρόσωπο κάποιου δυναμικού ιεράρχη, φαίνεται να επηρεάζει μάζες λαού.

Κι εμείς, από το άλλο μέρος, έχουμε συμβιβαστεί με την κατάσταση αυτή, επιδιώξαμε και εγγραφήκαμε στους τροφίμους του κρατικού προϋπολογισμού, εισπράττουμε κάθε μήνα τον μισθό μας και μένουμε ικανοποιημένοι.

Ο κίνδυνος όμως του επαγγελματισμού καιροφυλακτεί και δεν καταλαβαίνουμε ότι όσο περισσότερο εξαρτόμαστε οικονομικά από το κράτος τόσο λιγότερη ελευθερία χειρισμών σε πελώρια θέματα έχουμε. Το αποτέλεσμα είναι να σιωπούμε όταν χρειάζεται να υψώσουμε κραυγή και να φορτωνόμαστε ξένες αμαρτίες.

Και το ίδιο το κράτος, γνωρίζοντας μας καλά, μας κρατεί υποχείριους με την απειλή και μόνο της απογύμνωσης μας από τα προνόμια που μας εξασφάλισε η «συναλληλία». Και πόσοι τάχα αντέχουν στη στέρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων χάριν μιας αναγέννησης που όμως τη ζητούν οι καιροί και τη λαχταρά ο λαός;

Κάθε φορά που γίνεται λόγος για αναβάθμιση του ιερού κλήρου και για μια δυναμική παρουσία της Εκκλησίας μέσα στον ιστορικό στίβο, συναντάμε μπροστά μας την απειλή για αφαίρεση των προνομίων με τα οποία έχουμε επί μακρόν ζήσει και ίσως και ταυτιστεί μερικοί.

Το νέο ξεκίνημα που πρέπει να γίνει, για να προλάβουμε το τρένο της Ιστορίας, επιβάλλει μια ταχεία μεταμόρφωση και αλλαγή νοοτροπίας, καθώς και μια δυναμική στάση απέναντι στην ίδια τη ζωή.

Αλλά ο κίνδυνος της αναμέτρησης με την πολιτεία, και των συνεπειών της, κυρίως των οικονομικών, τελικά λειτουργεί ανασταλτικά, με αποτέλεσμα να γυρίζει ο φαύλος κύκλος και να μην μπορούμε να απαγκιστρωθούμε. Γιατί πια δεν έχεις να κάνεις με ένα και δύο, αλλά με όλο τον κλήρο που πρέπει να συνεισφέρει στη γενική προσπάθεια.

Ποιος λοιπόν να τολμήσει να κηρύξει μια ειρηνική επανάσταση μετά στην Εκκλησία καλώντας κλήρο και λαό σε πανστρατιά αγάπης, και ποιος θα αποφασίσει να ομιλήσει με τη γλώσσα της ειλικρίνειας προς πάσα κατεύθυνση, όταν είναι τόσο αλληλένδετα τα συμφέροντα με τις επιδιώξεις και τα οράματα με την πραγματικότητα;

Ευγνωμονούμε συχνά εκείνους που μας ενέγραψαν στο δημοσιοϋπαλληλικό μισθολόγιο, αλλά πόσοι αναλογιζόμαστε το φοβερό τίμημα σε ελευθερία που πληρώνουμε και θα πληρώνουμε για πολύ ακόμη;

Τα κηρύγματα περιστρέφονται συνήθως γύρω από ανούσια και αδιάφορα θέματα, ενώ οι ανάγκες του λαού είναι άλλες. Γι” αυτό, σε πολλές περιπτώσεις, φεύγει ο κόσμος από την εκκλησία όταν κάποιος αρχίζει να ομιλεί.

Έτσι, η ελληνική διανόηση, όταν για λόγους ιδεολογικούς δεν εχθρεύεται την Εκκλησία, παραμένει σε μια συναισθηματική σχέση μαζί της, καθαρά επιδερμική και επιφανειακή.

Η διανοουμενίστικη αντίληψη της Εκκλησίας δεν διαφέρει εκείνης των πολιτικών, γιατί και αυτή βλέπει την Εκκλησία ως έκφραση του κατεστημένου, γι” αυτό και εύκολα εκσφενδονίζει τους μύδρους της εναντίον κυρίως των εκκλησιαστικών ηγετών, στους οποίους αρνείται χαρισματικές ιδιότητες και πνευματική υπεροχή.

Συγχέοντας τις προσωπικές ικανότητες κάθε ποιμένα με τις θεόδοτες πνευματικές ιδιότητες της χάριτος, φτάνει σε συμπεράσματα ολισθηρά, συγκρίνοντας και επικρίνοντας, μαζί με τους ανθρώπους, τους ιερούς θεσμούς.

Τα εξοργιστικά, πολλές φορές, κείμενα των διανοουμένων μας κινούνται στη συχνότητα της άγνοιας μαζί και της προκατάληψης σε ό,τι αφορά την Εκκλησία, ενώ παραπλανούν τους αφελείς και υποκαίνε το μίσος των ανθρώπων εναντίον μας, με την επίκληση των φανερών ελαττωμάτων της φυλής μας.

Για τους διανοουμένους μας λοιπόν, η Εκκλησία δεν είναι «σώμα Χριστού», αλλά «αργύριον και χρυσίον», είναι κρατική υπηρεσία, είναι κάλυψη σκανδάλων και άλλων ανομημάτων, κρυφών και φανερών. Αυτού του είδους οι λογάδες δεν διστάζουν να φτάνουν μέχρι παράκρουσης από το μένος τους εναντίον της Εκκλησίας, αντιγράφοντας, κατά κανόνα, ο ένας τον άλλον, μιλώντας αυθαίρετα και συκοφαντικά, καυστικά και άδικα για τη ζωή της Εκκλησίας και των ανθρώπων της.

Την εξομοιώνουν με τον κόσμο και αυτή η εκκοσμικευμένη εικόνα περί Εκκλησίας που έχουν είναι εκείνη που τους οδηγεί σε εξομοιώσεις της με τα αμαρτωλά περιβάλλοντα του κόσμου και σε κρίσεις για δήθεν ίντριγκες και κάστες και συμφέροντα, που όλα μαζί συμβάλλουν αποφασιστικά στη μεγαλύτερη παραπλάνηση του λαού.

Γιατί όλα αυτά και αν ακόμη υποτεθούν αληθινά πολύ απέχουν από το να χαρακτηρίζουν την αληθινή Εκκλησία, που δεν είναι ούτε εκκοσμικευμένος κρατικός οργανισμός ούτε οικονομικός παράγοντας στη ζωή του τόπου ούτε αμαρτωλό κατεστημένο, αλλά ζωή και ειρήνη και αγάπη και σωτηρία και θέωση.

Αίμα από το αίμα μας οι Κύπριοι (30/4/2007)

Eμείς, οι εξ Ελλάδος αδελφοί σας, ζήσαμε και ζούμε, αισθανθήκαμε και αισθανόμεθα περισσότερον από οιονδήποτε άλλον άνθρωπον και λαόν επί της Γης όλα αυτά τα χρόνια τον πόνον, την θλίψιν και το μαρτύριον των ανθρώπων της Κύπρου, διότι δι” ημάς οι Κύπριοι είναι και θα είναι αδέλφια μας, σάρκα από την σάρκα μας και αίμα από το αίμα μας.

Θα μας μετατρέψουν σκόπιμα σε φτωχούς (7/9/2007)

Σήμερα, στη διεθνή βιβλιογραφία, έχει γίνει αποδεκτό ότι η παγκοσμιοποίηση αποτελεί ιδεολογία και ότι μία μόνο από τις εκφάνσεις της είναι η κατάργηση των συνόρων στο εμπόριο. Κατά τις Annabelle Mooney και Βetsy Evans, οι πανεπιστημιακοί μελετούν σήμερα την παγκοσμιοποίηση μέσα από διάφορα πεδία της επιστήμης και της τέχνης, όπως είναι οι ανθρωπιστικές επιστήμες, η κοινωνιολογία, η οικονομική επιστήμη, οι διεθνείς σχέσεις, η πολιτική επιστήμη, και η γλωσσολογία, και ερευνούν τις επιπτώσεις της στη ζωή κρατών, εθνών, εθνικών ή θρησκευτικών ομάδων, αλλά και μεμονωμένως στον κάθε άνθρωπο.

Ο Larry Ray καθηγητής της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ στην Αγγλία, σημειώνει ότι η παγκοσμιοποίηση, οι νέες τεχνολογίες στην πληροφορία, η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και η κυριαρχία των καταναλωτικών αξιών αποτελούν εξελίξεις, οι οποίες επιφέρουν σήμερα μείζονες αλλαγές στον τρόπο ζωής των λαών της γης και στην προσωπική και κοινωνική καθημερινή ζωή των ανθρώπων.

ΠΗΓΗ: Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΠΑΝΟΥΡΓΑ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Έχουν κατορθώσει οι στρατευμένοι και θιασώτες της Νέας Εποχής να κοιμήσουν τους ηγέτες της πολιτείας, να παραπλανήσουν τους ποιμένες της Εκκλησίας, να αποπροσανατολίσουν την παράδοση και τον πολιτισμό των εθνών, να πειθαναγκάσουν τα κράτη και να εξαπατήσουν τους λαούς, ώστε χωρίς καμιά αντίσταση να προωθήσουν τα σχέδιά τους για την ισοπέδωση των εθνών και την μονοκρατία της παγκοσμιοποιήσεως.

Πριν μερικά χρόνια όλα αυτά εθεωρούντο υπερβολή, εάν κάποιος τα επεκαλείτο. Σήμερα έχει εκ των πραγμάτων αποδειχθεί, ότι ίσως είναι και χειρότερα απ’ ότι λέγονται και γνωρίζονται. Κάθε ημέρα, όλο και περισσότερο, αποκαλύπτονται τα σχέδια και οι συνωμοσίες εκείνων που έχουν ταχθεί στην μάχη κατά του Χριστιανισμού.

Η Νέα Εποχή φαίνεται, ότι είναι η εποχή του αντιχρίστου. Εμείς διαθέτουμε τους μηχανισμούς για να αντιληφθούμε πόσο πανούργα είναι η στρατηγική των εχθρών της πίστεως. Διαπιστώνουμε όμως, ότι ο βρόχος σφίγγει όλο και περισσότερο στη ζωή των χριστιανών όλου του κόσμου, μηδέ της Ορθοδόξου Ελλάδος εξαιρουμένης. Εισάγονται στη Βουλή μας προς ψήφιση πρωτάκουστα και εξωφρενικά νομοθετήματα, που καταλύουν την ηθική του Ευαγγελίου και την παράδοση του ελληνισμού. Τα νομοθετήματα αυτά ψηφίζονται από τους εκλεκτούς του λαού χωρίς συνείδηση και σκεπάζονται με το πάπλωμα του νόμου διαστροφές, με αποτέλεσμα να δημιουργείται στην κοινωνία ήθος άηθες και οι βουλευτές μας να αυτοκαταδικάζονται σε ευτελισμό. Ευτυχώς που ακόμα ο λαός μας αντιστέκεται και δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει από τις αρχές και τα ιδανικά της Ελληνορθοδοξίας.

Η Εκκλησία πάντως είναι αποφασισμένη να περιφρουρήσει την πίστη της και τον λαό της. Ας αφυπνισθούμε όλοι. Ο εχθρός έχει παραβιάσει τις πύλες της ψυχής μας και κινείται ανάμεσά μας.

«Αδελφοί, στήκετε εν Κυρίω».

Σεβ. Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος

Πηγή: Πενταπόσταγμα

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Α. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ- ΝΕΩΤΕΡΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ»

Νεώτερα απόκρυφα «Ευαγγέλια»

Σύγχρονοι προσπάθειαι παραμορφώσεως του Προσώπου του Χριστού

Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Επικ. Καθ. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Απόκρυφα κείμενα στην ιστορία της Εκκλησίας θεωρούνται ψευδεπίγραφα κείμενα, που συντάχθηκαν από άγνωστους αιρετικούς συγγραφείς και έχουν μυθώδες περιεχόμενο. Μία από τις κατηγορίες των αρχαίων απόκρυφων κειμένων είναι τα λεγόμενα «Απόκρυφα Ευαγγέλια». Λαμβάνοντας αφορμή από το περιεχόμενο των Κανονικών Ευαγγελίων, οι αρχαίοι αιρετικοί συγγραφείς στα «Απόκρυφα Ευαγγέλια», άλλοτε αλλοιώνουν και άλλοτε προσθέτουν γεγονότα και λόγια, στην προσπάθειά τους να διαδώσουν τις αιρετικές τους αντιλήψεις.

Το φαινόμενο όμως της σύνταξης και της εμφάνισης «Απόκρυφων Ευαγγελίων», ξαναεμφανίζεται στο ιστορικό προσκήνιο κυρίως κατά τον εικοστό αιώνα. Η πρακτική αυτή εντάσσεται στις προσπάθειες των νεωτέρων χρόνων διαφόρων ανθρώπων, που προσπάθησαν να αλλοιώσουν και να παραμορφώσουν την ιστορική εικόνα του Θεανθρώπου. Είναι μια παραγωγή νεοφανών απόκρυφων «Ευαγγελίων», που για μια ακόμη φορά αποκαλύπτουν δήθεν κρυμμένες, από τον ιστορικό Χριστιανισμό, πτυχές της ζωής, του προσώπου και της διδασκαλίας του Χριστού.

Πρόκειται για κείμενα που ενσωματώνουν μία ακατάσχετη φαντασιοκοπία των συγγραφέων τους και διαφημίζονται άλλοτε ως συμπλήρωμα, άλλοτε ως αποκατάσταση, άλλοτε ως νέα ανάδειξη και άλλοτε ως ανατροπή των ιστορικών θεολογικών δεδομένων.

Στα νεώτερα απόκρυφα «Ευαγγέλια» υπάρχει μια έντονη αντιιουδαϊκή θεώρηση του Χριστού. Επιπλέον, ανάλογα με τον συγγραφέα, Τον παρουσιάζουν ως μύστη, ως μυημένο σε παγανιστικά μυστήρια, ως μάγο, ως απλό θεραπευτή, ως εξωγήινη οντότητα, ως μετενσαρκωμένη οντότητα, ως χορτοφάγο, ως ταξιδιώτη στο Θιβέτ και στην Ινδία, ως Εσωτεριστή, ως παντρεμένο και άλλοτε ως Εσσαίο.

Στα ίδια κείμενα συνδυάζονται εκτός από την πρωτοφανή φαντασιοκοπία και μια έμμονη μυθομανία ακύρωσης του γεγονότος της Αναστάσεώς Του.

Γι’ αυτά τα απόκρυφα νεώτερα «Ευαγγέλια», οι συγγραφείς τους χρησιμοποίησαν εντυπωσιακούς και ασυνήθιστους τίτλους στην προσπάθειά τους να τα διαδώσουν περαιτέρω και να τύχουν ευρύτερης προσέγγισης.

Τα πιο γνωστά απόκρυφα «Ευαγγέλια» των νεώτερων χρόνων είναι:

1) Το Πέμπτο Ευαγγέλιο ή το Πρωτοευαγγέλιο των Εσσαίων [F. Clemens]. (Ο όρος ‘Πέμπτο Ευαγγέλιο’ εν προκειμένω δεν πρέπει να συγχέεται με ανάλογη φρασεολογία του R. Steiner ιδρυτή της Ανθρωποσοφίας).

2) Το Ευαγγέλιο της Ειρήνης του Ιησού Χριστού μέσω του μαθητή Ιωάννη ή το Ευαγγέλιο της Ειρήνης των Εσσαίων [E.B. Szekely].

3) Το Ευαγγέλιο της Τέλειας Ζωής [G.J. Ouseley].

4) Η μυστική ζωή του Ιησού [H. S. Lewis].

5) Το Υδροχοϊκό Ευαγγέλιο για τον Ιησού Χριστό της εποχής των Ιχθύων [L. Dowling].

6) Το Ευαγγέλιο του Ιακώβου (υπαγορεύθηκε από ένα μέντιουμ της Fraternitat Silvani).

7) Το Πέμπτο Ευαγγέλιο (διαφορετικό από το πρώτο στην παρούσα αρίθμηση) [H. Naber, J. Reban].

8) Το Λατινικό Ευαγγέλιο της Παιδικής Ηλικίας [C. Mendes].

9) Ευαγγέλιο του Ιούδα του Ισκαριώτη [E. Meier].

Τι αποτελούν όλα αυτά τα κείμενα; Σύγχρονες προσπάθειες παραμόρφωσης του Προσώπου και του έργου του Χριστού ή εάν χρησιμοποιήσουμε τον Παύλειο λόγο: «βεβήλους και γραώδεις μύθους» (Α’ Τιμ. 4, 7) και «βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως» (Α’ Τιμ. 6, 20).

Ορθόδοξος Τύπος, 14/11/2014

ΔΑΝΙΑ: ΓΑΜΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΕ ΑΛΟΓΟ!! Η ΗΘΙΚΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ...

Το ανώτατο δικαστήριο της Κοπεγχάγης αναγνώρισε το δικαίωμα 28χρονης ακτιβίστριας να παντρευτεί το άλογό της δημιουργώντας δεδικασμένο και ανοίγοντας το δρόμο σε γάμους ανθρώπων και ζώων σε όλη τη χώρα σύμφωνα με δημοσίευμα του worldnewsdailyreport.

Η δικηγόρος στο επάγγελμα, επικεντρώθηκε σε ένα νομικό κενό στους ευέλικτους νόμους της χώρας που αφορούν το sex. Eπικαλέστηκε ότι η ίδια και ο «σύζυγός της» Thorgen, ήταν τα θύματα του σπισισμού, μιας προκατάληψης παρόμοιας με το ρατσισμό ή το σεξισμό.

Το βασικό επιχείρημα ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου ήταν ότι η ένταξη των ειδών δεν έχει «ηθική σημασία».

«Οι διαφορές μεταξύ των ειδών μας, δεν μας καθιστούν εγγενώς διαφορετικούς. Η αντιμετώπιση των ατόμων στηρίζεται στην ιδιότητα του μέλους της ομάδας και όχι σε ηθικά άσχετες φυσικές διαφορές».

«Όταν η ζωοφιλία και η κτηνοβασία έχουν νομιμοποιηθεί σε μια χώρα, ανοίγει η πόρτα σε όλα τα είδη των παρανοήσεων σχετικά με το νομικό καθεστώς των ζώων σε σχέση με τους ανθρώπους υπό τους οποίους οι νομικές αρχές έχουν μικρό ή καθόλου έλεγχο», εξηγεί ο παγκοσμίου φήμης ειδικός και νομικός σύμβουλος, James Cudwell. 

«Η Δανία κατέστη η πρώτη χώρα που αναγνώρισε ως νόμιμο το γάμο ανθρώπων-ζώων, μια θέση που μπορεί να οδηγήσει σε πολλά άλλα παρόμοια σωματεία στη χώρα»,παραδέχεται ο Dan Jorgensen Υπουργός γεωργίας της Δανίας.

ΠΗΓΗ: ΕΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ "ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ" ΚΟΣΜΟ

ΜΙΧΑΗΛ ΤΡΙΤΟΣ: ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ!

Μιχαήλ Τρίτος: Το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών να γίνει αλλού 
και όχι μέσα σε μια Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή!

Συνέντευξη στη Στέλλα Μεϊμάρη

Νομίζουμε ότι δεν υπάρχει ιδανικότερος άνθρωπος να μιλήσει για το φλέγον ζήτημα της επιχειρούμενης δημιουργίας τμήματος Ισλαμικών Σπουδών μέσα στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης από τον ίδιο τον Κοσμήτορα της, κ. Μιχαήλ Τρίτο. Ο γνωστός Καθηγητής Θεολογίας, μιλώντας αποκλειστικά στο «pentapostagma.gr», εκφράζει την αντίθεση του σε μια τέτοια ενέργεια, ενώ παράλληλα αναφέρεται και στις διώξεις και τα δεινά που υφίστανται οι Χριστιανοί από τους μουσουλμάνους στη Μέση Ανατολή. 

«Το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών έχει γίνει σημείο αντιλεγόμενο. Από τη μια, υπάρχουν οι τέσσερις μητροπολίτες της Θράκης που το θέλουν, οι οποίοι πιστεύουν ότι πρέπει να εκπαιδεύονται στην Ελλάδα και όχι στη Σαουδική Αραβία, την Άγκυρα ή την Ανδριανούπολη οι θρησκευτικοί λειτουργοί της μουσουλμανικής μειονότητας, ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε την κατάσταση. Και από την άλλη, υπάρχει η αντίθετη πλευρά, της οποίας ηγείται ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης στο τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, το οποίο, με ομόφωνη απόφαση του, υποστηρίζει ότι μπορεί να γίνει αλλού, σε ένα άλλο τμήμα και όχι σε μια ορθόδοξη θεολογική σχολή, γιατί θα προκύψουν τεράστια προβλήματα λειτουργίας.

Και αυτό ακριβώς υποστηρίζω και εγώ, μια τέτοια συστέγαση στη Θεολογική Σχολή είναι πολύ επικίνδυνη. Αύριο ένας θερμοκέφαλος δικός μας μπορεί να κάψει ένα Κοράνι ή να βρίσει το Μωάμεθ και να μας κάνουν στακτή! Σαφώς είμαι υπέρ της εκπαιδεύσεως αυτών των ανθρώπων από την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να μην έχουμε παρεμβολές από άλλες χώρες, αλλά όχι στο χώρο της Θεολογικής Σχολής, κάπου αλλού, ώστε να αποφευχθούν αυτές οι εκτροπές. Μπορούμε, αν θέλουμε, με σύνεση και διάκριση να λύσουμε και αυτό το πρόβλημα», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Τρίτος.

Αναφορικά με το άλλο τεράστιο ζήτημα των διώξεων των Ορθόδοξων αδελφών μας στη Μέση Ανατολή, ο κοσμήτορας του ΑΠΘ υπογραμμίζει τα εξής: «Είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Εγώ προσωπικά, αλλά και η Θεολογική Σχολή, γνωρίζουμε πολύ καλά έναν από τους μητροπολίτες, τον Χαλεπίου Παύλο, αδελφό του σημερινού Πατριάρχου Αντιοχείας, ο οποίος έχει απαχθεί εδώ και πολύ καιρό και δεν έχουμε ακόμα σημεία ζωής. Άλλοι λένε ότι ζει, άλλοι ότι τον έχουν «καθαρίσει» οι Τζιχαντιστές. Δεν ξέρω τι θα γίνει με αυτή την κατάσταση, είναι όντως ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Το Ισλάμ είναι πάρα πολύ σκληρό. Έλεγε χαρακτηριστικά κάποιος Ισλαμολόγος ότι «το σπαθί του Μωάμεθ και το Κοράνι είναι οι ολεθριότεροι εχθροί του ανθρωπίνου πνεύματος και του πολιτισμού».

Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα για τον αιώνα μας, τον αιώνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον αιώνα του πολιτισμού, τον αιώνα των «φώτων», να δολοφονούνται άνθρωποι με αυτές τις διαδικασίες… Είναι ό,τι χειρότερο και είμαι σαφώς αντίθετος με όλες αυτές τις διώξεις και τις ταλαιπωρίες που υφίστανται οι Χριστιανοί στην Μέση Ανατολή. Μάλιστα, τώρα που είχε έρθει ο Πατριάρχης Αντιοχείας στην Ελλάδα, εξέθεσε τη δραματική κατάσταση που επικρατεί εκεί και ζήτησε τη βοήθεια και τη συμπαράσταση μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι πρότεινε να γίνει και ένα γραφείο στην Αθήνα, όπως έχουν και όλα τα υπόλοιπα Πατριαρχεία, το Οικουμενικό, το Αλεξανδρείας, το Ιεροσολύμων κ.ο.κ. Εγώ είμαι της γνώμης να γίνει άμεσα, γιατί θα προωθήσει πολλά θέματα και κυρίως θα πλησιάσουμε ένα Πατριαρχείο που έχει χάσει την ελληνική του προοπτική και έχει αραβοποιηθεί.  Ειδικά τώρα με τον Πατριάρχη αυτόν που γνωρίζει ελληνικά, είναι διδάκτωρ του ΑΠΘ και αγαπάει πολύ την Ελλάδα, είναι ευκαιρία να τους πλησιάσουμε και εμείς και να τους ζεστάνουμε με την αγάπη και τη στοργή μας.

pentapostagma

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ: «ΑΣΘΕΝΗΣ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ»

«Ασθενής η Ορθόδοξη Εκκλησία»: Προκλητική δήλωση του Πάπα

του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Λίγες ημέρες προ της επίσκεψής του στο Φανάρι ο Πάπας προέβη σε προκλητική δήλωση σε βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Επειδή δεν είναι ενωμένη υπό το υπόδημα του, την χαρακτήρισε «άρρωστη»!  Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος ενημερώθηκε περί της δήλωσης, κούνησε το κεφάλι του θλιμμένα και είπε: «Προφανώς ο Πάπας Φραγκίσκος απέστειλε το μήνυμά του και επισκέπτεται στο τέλος Νοεμβρίου την, κατά την άποψή του, ασθενούσα Ορθόδοξη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, προκειμένου να συνεχίσει το πρόγραμμα των προκατόχων του και να φροντίσει για τη θεραπεία της…». Θεραπεία κατά τον Πάπα είναι η αναγνώριση του Πρωτείου του, με ανταπόδοση την αναγνώριση αναλόγου Πρωτείου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ο Πάπας Φραγκίσκος απέστειλε το μήνυμα του προς το Φανάρι στις 5 Νοεμβρίου, κατά την ανά Τετάρτη γενική ακρόαση – κατήχηση του στην πλατεία του Αγίου Πέτρου και ενώπιον χιλιάδων πιστών του. Είπε μεταξύ των άλλων:

«Δεν υπάρχει υγιής Εκκλησία, όταν οι πιστοί, οι κληρικοί και οι διάκονοι δεν είναι ενωμένοι περί τον Επίσκοπό τους. Η Εκκλησία, η οποία δεν είναι ενωμένη περί τον Επίσκοπο είναι μια άρρωστη Εκκλησία. (Σημ. Η υπογράμμιση του υπογράφοντος). Ο Ιησούς θέλησε αυτήν την ένωση όλων των πιστών με τον Επίσκοπο. Το ίδιο και των ιερέων και των διακόνων. Όλοι οφείλουν να έχουν τη συνείδηση ότι ο Επίσκοπος καθιστά ορατό τον δεσμό του καθενός με την Εκκλησία, και της Εκκλησίας με τους Αποστόλους και με τις άλλες κοινότητες, οι οποίες επίσης είναι ενωμένες με τους Επισκόπους και με τον Πάπα στη Μία, Μοναδική (unique) Εκκλησία, που είναι η δική μας, η Ιεραρχική Αγία Μητέρα  Εκκλησία».

Σημειώνεται ότι κατά τον Πάπα ο όρος «ιεραρχική» έχει την έννοια ότι οι πιστοί και οι κατώτεροι κληρικοί είναι ενωμένοι με τους Επισκόπους και αυτοί με τον Πάπα.

Εύλογα είναι τα ερωτηματικά γιατί αυτή η δήλωση από τον Πάπα, λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη του στο Φανάρι. Και επειδή στο Βατικανό τίποτε δεν γίνεται τυχαία, έγκυροι παρατηρητές σχολιάζοντας το γεγονός σημείωσαν ότι ο ιησουίτης Πάπας έστειλε προς τους Ορθοδόξους και στο Φανάρι ένα σαφές μήνυμα. Ότι δηλαδή παρά τα επικοινωνιακά του ανοίγματα και το «προοδευτικό» προφίλ που προωθεί, όσον αφορά  στα κοινωνικά ζητήματα, στα διεθνή ΜΜΕ,  είναι βαθύτατα «παπικός» στα εκκλησιολογικά. Ο σημερινός «προοδευτικός» Πάπας, στα συγκεκριμένα ζητήματα  περί Εκκλησίας και Πρωτείου, δεν έχει καμία διαφορά με τον υπερσυντηρητικό προκάτοχό του Βενέδικτο. Η δήλωσή του, ότι η Εκκλησία του είναι η «μόνη» και η  «υγιής», υπονοώντας ότι  η Ορθόδοξη είναι «ασθενής»,  αποτελεί συνέχεια και ταυτίζεται με  το κείμενο – διακήρυξη «Dominus Jesus» του 2000, που ήταν της εμπνεύσεως και της γραφής του τότε καρδιναλίου Ιωσήφ Ράτζινγκερ, προέδρου της Επιτροπής για τη Διδασκαλία της Πίστεως και μετέπειτα Πάπα Βενεδίκτου. Ταυτίζεται επίσης με την παπική εγκύκλιο «Ινα εν ώσιν» του Πάπα Ιωάννου Παύλου Β’, το 1995, πάλι εμπνεύσεως του τότε καρδιναλίου  Ράτζινγκερ, αλλά και με την απόφαση της Β΄ Βατικανής Συνόδου, σύμφωνα με την οποία «η Εκκλησία του Χριστού ενυπάρχει στην Καθολική Εκκλησία, που διοικείται από τον διάδοχο του Πέτρου και από τους Επισκόπους σε κοινωνία μαζί του». Μία διαφορά. Ο σημερινός Πάπας έρχεται να καταστεί συντηρητικότερος από την απόφαση της Β΄ Βατικανής Συνόδου. Εκείνη μιλούσε για «ελλείψεις» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο σημερινός Πάπας μίλησε για «ασθένεια»… Και βέβαια η δήλωση του Πάπα Φραγκίσκου απομακρύνει κάθε δυνατότητα προσέγγισης των δύο Εκκλησιών, παρά τις επιδιώξεις των νέων «Βησσαριώνων».

ΠΗΓΗ: ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Μια ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε ανθρώπινα οστά που φέρεται ότι ανήκουν στον μεγάλο αιγυπτιακό στρατό που πνίγηκε στην Ερυθρά Θάλασσα, όταν ο Μωυσής έδωσε εντολή να κλείσουν τα νερά για να σώσει τον λαό του. 

Υπολογίζεται ότι ανήκουν στον 14ο αιώνα π.Χ., και βρέθηκαν στον βυθό του κόλπου του Σουέζ, 1,5 χιλιόμετρο μακριά από τη σύγχρονη πόλη του Ras Gharib, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου.

Οι αρχαιολόγοι αναζητούσαν απομεινάρια αρχαίων πλοίων και αντικειμένων που σχετίζονται με την Εποχή του Λίθου και την Εποχή του Χαλκού στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας, όταν βρέθηκαν μπροστά από μια γιγαντιαία μάζα ανθρώπινων οστών.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή Αμπντέλ Μωάμεθ Γκάντερ σε συνεργασία με τη Σχολή Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Καΐρου, έχουν ήδη ανακτήσει περισσότερους από 400 διαφορετικούς σκελετούς, καθώς και εκατοντάδες όπλα και κομμάτια της πανοπλίας, τα ερείπια των δύο πολεμικών αρμάτων τα οποία βρίσκονταν διάσπαρτα σε μια έκταση περίπου 200 τετραγωνικών μέτρων. Οι αρχές εκτιμούν ότι στην περιοχή βρίσκονταν τα λείψανα περισσότερων από 5.000 ανθρώπων, γεγονός που υποδηλώνει ότι πρόκειται για ένα μεγάλο τμήμα στρατού, που έχασε τη ζωή του στην περιοχή.

Πολλές ενδείξεις οδήγησαν τον καθηγητή Γκάντερ στο συμπέρασμα ότι τα λείψανα θα μπορούσαν να συνδεθούν με το περίφημο επεισόδιο της Βιβλικής Εξόδου.

Πρώτα απ 'όλα, οι στρατιώτες φαίνεται να έχουν πεθάνει σε στεγνό έδαφος, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν ίχνη σκαφών ή πλοίων που έχουν βρεθεί στην περιοχή. Οι θέσεις που βρέθηκαν τα λείψανα και το γεγονός ότι ήταν κολλημένα σε μια τεράστια μάζα από πηλό και πέτρα, υποδηλώνει ότι θα μπορούσαν να έχουν πεθάνει από κατολίσθηση ή παλιρροϊκό κύμα.

Ο αριθμός των πτωμάτων υποδηλώνει ότι ένα μεγάλο αρχαίο στράτευμα έχασε τη ζωή του στην περιοχή και ο δραματικός τρόπος με τον οποίο πέθαναν, φαίνεται να επιβεβαιώνει τη βιβλική εκδοχή του περάσματος της Ερυθράς Θάλασσας, όταν ενώθηκαν τα νερά που άνοιξε ο Μωυσής για να περάσει ο λαός του με αποτέλεσμα ο στρατός του Φαραώ της Αιγύπτου να βρει τραγικό θάνατο.
Αυτό το νέο εύρημα αποδεικνύει ότι υπήρξε πράγματι αιγυπτιακός στρατός μεγάλου μεγέθους που έχασε τη ζωή του στα νερά της Ερυθράς Θάλασσας, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Akhenaten.

Αυτή η εκπληκτική ανακάλυψη φέρεται να αποτελεί αδιαμφισβήτητη επιστημονική απόδειξη, ότι ένα από τα πιο διάσημα επεισόδια της Παλαιάς Διαθήκης είναι πραγματικό και βασίζεται σε ιστορικό γεγονός. Φέρνει μια νέα προοπτική μιας ιστορίας που πολλοί ιστορικοί εξετάζουν επί πολλά χρόνια ως έργο της φαντασίας και υποδηλώνει ότι και άλλα θέματα, όπως οι «πληγές της Αιγύπτου» θα μπορούσαν να έχουν πράγματι ιστορική βάση.

Ο καθηγητής Γκάντερ συνεχίζει την προσπάθεια ανάσυρσης όλων των λειψάνων και αντικειμένων από τον βυθό της θάλασσας, που όπως αποδεικνύεται είναι μία από τις πλουσιότερες αρχαιολογικές υποβρύχιες τοποθεσίες που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.

ΠΗΓΗ: ΕΛΛΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

                                         

ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ, Η ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΧΟΛΛΥΓΟΥΝΤ

Όταν ο Lafayette Ronald Hubbard, ιδρυτής της Σαηεντολογίας, διακήρυξε ότι οι καλλιτέχνες έχουν μεγαλύτερη επίδραση στην κοινωνία από ότι οι πολιτικοί, έθεσε το θεωρητικό υπόβαθρο για την ανάδειξη των παραγόντων του Hollywood σε αποστόλους της νέας θρησκείας του.

Ο ίδιος επιμελήθηκε το Project Celebrity για την στρατολόγηση ηθοποιών και άλλων συντελεστών στις τάξεις της Σαηεντολογίας. To Πρόγραμμα προέβλεπε αμοιβές σε σαηεντολόγους που θα κατάφερναν να στρατολογήσουν κάποια στοχευόμενη διασημότητα. 

Σήμερα, ως πρώτο όνομα φιγουράρει αυτό του πασίγνωστου Tom Cruise, μαζί με τις πρώην συζύγους του Mimi Rogers & Nicole Kidman. Επίσης γνωστοί ηθοποιοί, όπως ο John Travolta και η γυναίκα του Kelly Preston, η Kirstie Alley, η Priscella Presley, η Nancy Cartwright, έχουν δηλώσει δημόσια ότι είναι μέλη της Σαηεντολογίας, μαζί με σκηνοθέτες, σεναριογράφους, ατζέντες και τεχνικούς του κινηματογράφου.

Η Σαηεντολογία διαθέτει ειδικά Κέντρα Διασημοτήτων, τα οποία έχουν ως στόχο την αύξηση των διάσημων μελών της. Ένα από αυτά εδρεύει στο Λος Άντζελες, ενώ άλλα υπάρχουν στο Παρίσι, στο Nashville κ.α.

Τι είναι αυτό, όμως, που καθιστά την Σαηεντολογία ελκυστική για τις διασημότητες; Σύμφωνα με τον Hugh B. Urban, Καθηγητή στο τμήμα Θρησκευτικών Συγκρητιστικών Σπουδών του Ohio State University:

“Πιστεύω ότι ο λόγος για τον οποίο οι διασημότητες δείχνουν ενδιαφέρον είναι επειδή ως θρησκεία ταιριάζει απόλυτα στον τύπο προσωπικότητας μιας διασημότητας. Είναι πολύ εξατομικευμένη . Εκθειάζει την ατομική σου ταυτότητα κατά απόλυτο τρόπο. Ισχυρίζεται ότι προσφέρει απόλυτη εξουσία στο δικό σου μυαλό, στον δικό σου εαυτό, στο πεπρωμένο σου. Έτσι πιστεύω  ότι ταιριάζει πλήρως με την προσωπικότητα ενός ηθοποιού.

Έπειτα τίθεται και το ζήτημα του πλούτου. Δεν πρόκειται για άτομα, τα οποία επιζητούν περισσότερο πλούτο, αλλά αυτό που χρειάζονται ή τουλάχιστον θέλουν, είναι η πνευματική επικύρωση του δικού τους πλούτου και του δικού τους lifestyle. Η Σαηεντολογία είναι μια θρησκεία που λέει, είναι οκ να είσαι πλούσιος, είναι οκ να είσαι διάσημος, στην πραγματικότητα είναι σημάδι της πνευματικής σου εξέλιξης.

Κατά κάποιο τρόπο πρόκειται για πνευματική επιβεβαίωση του τρόπου ζωής τους.[i]”

Στην αντίπερα όχθη φαίνεται ότι υπήρξαν και διασημότητες, οι οποίες μετά την πρώτη επαφή τους με την Σαηεντολογία όχι μόνο δεν συμμετείχαν, αλλά μίλησαν με πολύ αρνητικό τρόπο γι’ αυτήν. Για παράδειγμα ο πολύς Elvis Presley, αφού επισκέφτηκε το Celebrity Center στη Sunset Blv. φέρεται να είπε:

«[Παράτα] τους. Δεν πρόκειται να μπλέξω με κανέναν τρόπο με αυτήν την [παλιό] ομάδα. Το μόνο που θέλουν είναι τα λεφτά μου[ii]» (σ.σ. οι λέξεις στις αγκύλες έχουν αλλαχτεί για λόγους κοσμιότητας. Ο Presley ήταν φοβερά αθυρόστομος).

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Brad Pitt φέρεται να δήλωσε, ότι δουλεύει πολύ σκληρά για να βγάλει λεφτά, ώστε ν’ αφήσει την Εκκλησία της Σαηεντολογίας να πάρει ένα μεγάλο μερίδιο από αυτά, όσα απομένουν από τους ατζέντηδες, τους μάνατζερ, τους δικηγόρους κλπ[iii]. 

………………………………………………….

 [i] http://www.beliefnet.com/story/169/story_16925_1.html
[ii] Elvis Aaron Presley: Revelations From The Memphis Mafia by Alanna Nash, with Billy Smith, Marty Lacker, and Lamar Fike (copyright 1995, Harper Collins).
[iii] http://www.factnet.org/node/1370/#jimcarrey (Celebrities against Scientology) 

Στέφανος Χατζησταματίου

ΠΗΓΗ: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ, ΑΚΤΙΝΕΣ