ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ILLUMINATI: 5 ΛΕΣΧΕΣ ΜΕ "ΣΚΟΤΕΙΝΑ" ΜΥΣΤΙΚΑ

Ιππότες του Χρυσού Κύκλου

Τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μια περίοδος αιματοχυσίας και αναταραχής. Το κίνημα κατά των σκλάβων ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο. Το 1854 ο γιατρός George W.L. Bickley έχοντας κίνητρο να διατηρηθεί το δουλεμπόριο με τη βοήθεια πέντε φίλων δημιούργησαν μια ομάδα στο Lexington του Kentucky. Αρχική πρόθεση της ομάδας ήταν να δημιουργηθεί μια ομάδα για να αποικίσουν το βόρειο τμήμα του Μεξικού, προκειμένου να διευκολυνθεί το εμπόριο σκλάβων. Ωστόσο, ο εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε λίγο μετά το 1861. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα οι Ιππότες του Χρυσού Κύκλου εξαπλώθηκαν σε τμήματα της Ιντιάνα, του Οχάιο, του Ιλινόις και του Μισούρι. Όταν ο εμφύλιος πόλεμος τελείωσε, οι ιππότες έγιναν ακόμα πιο μυστικοπαθείς. Σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες, η ομάδα προσπάθησε να επαναστατήσει ενάντια στην αμερικανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Illuminati: Πεφωτισμένοι

Ήταν μια μυστική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1776 από τον Άνταμ Βάισχαουπτ στη Βαυαρία. Στόχος της οργάνωσης ήταν η ανακάλυψη μυστικών για να τα αποκαλύψει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Πάμπολλοι μύθοι και θεωρίες συνωμοσίας έχουν επίκεντρο την εικαζόμενη επιβίωση της οργάνωσης μέχρι σήμερα και τις υποτιθέμενες δραστηριότητές της, στις οποίες περιλαμβάνονται η Γαλλική Επανάσταση, ο αγώνας εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας καθώς και βλέψεις παγκόσμιας κυριαρχίας. Το 1907 μετέφεραν την έδρα τους στο Βερολίνο, όπου διατηρήθηκε η μυστική αυτή εταιρεία, μέχρι και την εποχή που επικράτησε στη Γερμανία ο χιτλερισμός.

Η αδελφότητα του θανάτου (Κρανίο και Οστά)

Η αδελφότητα του θανάτου (Κρανίο και Οστά), όπως έχει χαρακτηριστεί, ιδρύθηκε το 1832 στο πανεπιστήμιο του YALE στις ΗΠΑ, από τον William Russel, ο οποίος είχε ταξιδέψει στη Γερμανία και μυήθηκε στους ILLUMINATI που είχε ιδρύσει ο Adam Weishaupt. Σύμβολο της οργάνωσης είναι μια νεκροκεφαλή με δύο κόκκαλα χιαστί, και από κάτω ο μυστικός αριθμός 322. Η οργάνωση συνεδριάζει σε ένα ειδικό κτίριο στο προαύλιο του πανεπιστημίου του YALE τον οποίο ονόμαζαν "ο τύμβος" (The Tumb), ο οποίος δεν έχει καθόλου παράθυρα, δείγμα του πόσο απόκρυφα πράγματα λάμβαναν χώρα εκεί μέσα. Οι βαριές πόρτες, οι σιδερένιες μπάρες, τα πολλά λουκέτα και η μεσαιωνική αρχιτεκτονική του κτιρίου ολοκλήρωναν την εικόνα.

Τάγμα του Ναού

Το τάγμα αυτό ιδρύθηκε στον απόηχο της Α' Σταυροφορίας, το 1118 μ.Χ με σκοπό να βοηθήσει το χριστιανικό νεοϊδρυθέν Βασίλειο της Ιερουσαλήμ να διατηρηθεί ενάντια των μουσουλμάνων γειτόνων του και να εξασφαλίσει την ασφαλή και ελεύθερη προσέλευση του μεγάλου αριθμού των Ευρωπαίων προσκυνητών που συνέρρεαν στην Ιερουσαλήμ, μετά την κατάκτησή της από τους Σταυροφόρους. Το όνομά τους παραπέμπει στο ιστορικό αρχηγείο τους που βρίσκεται σε ένα τμήμα του Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ, περιοχή που ονομαζόταν Templum Salomonis. Η ονομασία αυτή πιθανολογείται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι στο Όρος του Ναού βρισκόταν ο περίφημος Ναός του Σολομώντα που χτίστηκε περίπου το 950 π.Χ. και που αργότερα καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε αρκετές φορές. Το τμήμα αυτό οι Ιππότες του Ναού μετονόμασαν σε Templum Domini, δηλαδή "Ναό του Θεού". Υπήρχαν 4 κατηγορίες (μεραρχίες) αδελφών του Τάγματος: 1. Οι Ιππότες , που είχαν εξοπλισμό βαρέος ιππικού. 2. Οι Υπαξιωματικοί (Sergentes), που είχαν εξοπλισμό ελαφρού ιππικού και προέρχονταν από κατώτερη κοινωνική τάξη σε σχέση με τους ιππότες. 3. Οι Κτηματίες, που διαχειρίζονταν την περιουσία του τάγματος. Επίσης, υπήρχαν και οι frères de métiers οι οποίοι εκτελούσαν χειρωνακτικές εργασίες. 4. Οι Ιερείς-Στρατιωτικοί (Chaplains), που ήταν χειροτονημένοι ιερείς για να καλύπτουν τις πνευματικές ανάγκες του τάγματος.

Ελευθεροτέκτονες

Οι Ελευθεροτέκτονες είναι η μακροβιότερη μυστική κοινωνία. Είναι ένα παγκόσμιο σύστημα αδελφοτήτων, που ξεκίνησε κατά τα τέλη του 16ου / αρχές του 17ου αιώνα και αριθμεί γύρω στα 5 εκατομμύρια μέλη. Η πρώτη τεκτονική μεγάλη στοά στην ιστορία, η μεγάλη στοά της Αγγλίας, ιδρύθηκε προς τιμή του Γεωργίου του A' (1660-1727), πρώτου προτεστάντη βασιλέα της Μεγάλης Βρετανίας, που ανέβηκε στον θρόνο την 1η Αυγούστου 1714. Επίσημα η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας ιδρύθηκε ως η "Μεγάλη Στοά του Λονδίνου και του Γουεστμίνστερ" την ημέρα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, 24 Ιουνίου 1717. Την ημέρα αυτή συγκεντρώθηκαν τέσσερεις στοές της τέχνης στο Apple Tree Tavern του Λονδίνου και σχημάτισαν μία κανονική Μεγάλη Στοά. Οι τρεις βαθμοί της "συμβολικής στοάς" του ελευθεροτεκτονισμού είναι: "μαθητής", ο βαθμός του νεοεισελθόντα ελευθεροτέκτονα, "εταίρος", ο βαθμός του διελθόντα ελευθεροτέκτονα, και "διδάσκαλος", ο βαθμός του εγερθέντα ελευθεροτέκτονα.

http://www.huffingtonpost.gr

Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗΣ HAROLD CAMPING. ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗΣ

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

 Στούς ἀψευδεῖς λόγους τοῦ Θεανθρώπου ἀνήκει καί ἡ ἐπισήμανσή του πρός τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του νά προσέχουν ἀπό τούς ψευδοπροφῆτες, οἱ ὁποῖοι θά ἀποκαλύπτονται, θά γίνονται γνωστοί ἀπό τούς καρπούς τους (Ματθ. 7, 15-16).

Στούς πικρούς καρπούς τῶν διαφόρων ψευδοπροφητῶν διαχρονικά ἀνήκει καί τό γεγονός, ὅπως πάλι ὁ Κύριος ἔχει ἐπισημάνει, τό νά παραπλανοῦν καί νά παγιδεύουν τούς ἀνθρώπους, δῆθεν, στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ (Ματθ. 24,12,24).

Ἕνας τέτοιος ψευδοπροφήτης ἀποδείχθηκε κατά τό τρέχον ἔτος πού διανύουμε, στίς Η.Π.Α, ὁ ὑπέργηρος προτεστάντης πάστορας Harold Camping (γενν. 1921), αὐτοδίδακτος Βιβλικός ἐρευνητής κατά δήλωσή του καί ἱδρυτής τοῦ Radio Family ἀπό τή δεκαετία τοῦ 1950.

Τό Μάϊο τοῦ 2011 ὀπαδοί τοῦ ἐν λόγῳ πάστορα ξεκίνησαν μία μεγάλη ἐκστρατεία σέ μεγάλες καί κεντρικές πόλεις τῶν Η.Π.Α, ὅπου μέσω ἀφισσῶν, πλακάτ, καταχωρήσεων στόν τύπο καί ἄλλων τρόπων διακήρυτταν τούς ἰσχυρισμούς τοῦ Harold Camping ὅτι στίς 21 Μάϊου 2011 θά λάμβανε χώρα ἡ λεγόμενη ἁρπαγή τῆς Ἐκκλησίας. 

Πρόκειται γιά μιά συνήθη καί εὐρέως διαδεδομένη πλάνη πολλῶν προτεσταντικῶν καί πεντηκοστιανικῶν αἱρετικῶν κινήσεων, πού καθιέρωσε ὁ John Nelson Darby (1800–1882), ἱδρυτής τῆς αἱρετικῆς κίνησης τῶν λεγομένων Πλυμμούθειων Ἀδελφῶν, λόγω κακόδοξης θεώρησης τοῦ ἁγιογραφικοῦ ἀποσπάσματος Α´ Θεσσ. 4, 15-17, στά πλαίσια τῆς αὐθαίρετης καί αἱρετικῆς θεωρίας του περί Οἰκονομιῶν.

Ἡ 21 Μαΐου 2011 ἔλεγαν εἶναι ἡμέρα κρίσεως. Ὅταν ἡ ψευδοπροφητεία διαψεύστηκε, τότε ὁ Harold Camping βρῆκε μιά νέα δικαιολογία. Ἰσχυρίστηκε ὅτι ἡ ἐν λόγω ἡμερομηνία ἦταν ὄντως ἡμερομηνία κρίσεως, μόνο πού αὐτή ἡ κρίση ἦταν πνευματική καί ἀόρατη.

Διαπιστώνουμε μιά παραπλήσια δικαιολογία γιά τή ψευδοπροφητεία, ὅπως εἶχαν κάνει παλαιότερα οἱ Ἀντβεντιστές τῆς Ζ΄ Ἡμέρας καί ἀργότερα οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ.

Ἡ ψευδοπροφητεία ὅμως εἶχε καί συνέχεια. Συμπλήρωναν ἐπίσης ὅτι στίς 21 Οκτωβρίου τοῦ 2011 θά ἐρχόταν τό τέλος τοῦ Κόσμου.
Φυσικά καί αὐτός ὁ ἰσχυρισμός δέν ἐπιβεβαιώθηκε. Ἔτσι τό πρόσωπο Harold Camping συναριθμεῖται στό πλῆθος τῶν ψευδοπροφητῶν, πού ἐμφανίστηκαν στήν ἀνθρώπινη ἱστορία.

http://aktines.blogspot.g

ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ Ή ΞΥΠΝΗΤΗΡΙΑ;

ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΕΣ, ΟΝΟΜΑΖΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ  όσους έχουν φύγει από αυτήν την ζωή, επαναλαμβάνοντας τον χαρακτηρισμό  του Κυρίου για τον πεθαμένο Λάζαρο

« Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται· ἀλλὰ πορεύομαι ἵνα ἐξυπνίσω αὐτόν.( Ιωάνν,ια΄,11)

Γιαυτό και τα Νεκροταφεία ορθώς ονομάζονται Κοιμητήρια, αφού οι νεκροί ουσιαστικά βρίσκονται σε μία αναμονή,σαν  σε ύπνο,(με μία  ανθρωποπαθή παρομοίωση) , περιμένοντας την ανάσταση των σωμάτων τους κατά την Β΄Παρουσία του ΧΡιστού μας.

Όμως διαβάζοντας τα χαριτωμένα λόγια του Οσίου Ιωσήφ του  Ησυχαστού, μήπως πρέπει να ονομάζουμε ουσιαστικά τους εαυτούς μας ως κοιμηθέντες και τους νεκρούς εν Χριστώ (Αποκ. 14,13) ως ξυπνηθέντες; Ενώ τα κοιμητήρια ως Ξυπνητήρια;

Γράφει λοιπόν ο όσιος Ιωσήφ:

  

«Και μόλις κλείσουν οι αισθητοί αυτοί οφθαλμοί, θα ανοίξουν οι νοεροί  της ψυχής, και ως από ύπνου θα ξυπνήσωμεν εις την άλλην ζωήν.

Τότε θα ιδείς γονείς, αδελφούς , συγγενείς. Τότε θα ιδείς Αγγέλους,Αγίους και την μακαρίαν των  Πάντων Μητέρα, αγνήν Παρθένον και Θεοτόκον, την οποίαν όλοι φωνάζομεν εις κάθε στιγμήν και μετά Θεόν εις Αυτήν χρεωστούμεν τα πάντα.»

Κοιμηθέντες λοιπόν  ή Ξυπνηθέντες ;

(ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ σελ.245 εκδ.Ι.Μ.Φιλοθέου 2006)

    

π. Διονύσιος Ταμπάκης

Η ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Και η Αγία Γραφή, επίσης, μας βεβαιώνει ότι θα γίνει η ανάσταση των σωμάτων. Μετά τον κατακλυσμό είπε ο Θεός στον Νώε: «Σας τα έχω χαρίσει όλα, όπως σας έχω δώσει το χλωρό χορτάρι. Μόνο δεν θα τρώτε κρέ­ας ζωντανό, δηλαδή το αίμα του. Αλλά και το δικό σας αίμα, που είναι η ζωή σας, θα το ζητήσω πίσω. Θα το ζητήσω από κάθε ζώο και από κάθε άνθρωπο. Για κάθε άνθρωπο, θα ζητήσω τη ζωή του από τον συνάνθρωπό του^». Πώς λοιπόν θα ζητήσει απολογία ο Θεός για το αίμα του ανθρώπου από τα άγρια θηρία; Δεν σημαίνει άραγε αυτό, ότι θα αναστήσει τα σώματα των ανθρώπων που πε­θαίνουν; Γιατί, ασφαλώς, δεν θα πεθαίνουν μόνο τα θηρία, αντί για τον άνθρωπο που έχουν φάει.

Ο Μωυσής πάλι λέει: «Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ. Δεν είναι ο Θεός, Θεός νεκρών». Δεν είναι δηλαδή Θεός αυτών που έχουν πεθάνει και δεν υπάρχουν πια, αλλά Θεός των ζωντανών. Αυτών που τώρα οι ψυχές τους βρίσκονται στα χέρια Του, αλλά και που τα σώματά τους θα ζήσουν, με­τά την ανάσταση των νεκρών.

Ο θεοπάτορας Δαυίδ λέει επίσης προς τον Θεό: «Θα αποσύρεις το πνεύμα τους και θα αφανιστούν και θα γυρίσουν πίσω στο χώμα απ’ το όποιο πλάστηκαν». Εδώ ακριβώς ο Προφήτης αναφέρεται στα σώματα. Με­τά προσθέτει: «Θα ξαναστείλεις και θα ξεχύσεις πάνω τους το Πνεύμα σου και θα ξανακτιστούν και θα ανα­καινίσεις το πρόσωπο της γης».

Ο Προφήτης Ησαΐας επίσης λέει: «Θα αναστηθούν οι νεκροί και θα σηκωθούν όσοι βρίσκονται στα μνήματα». Είναι, βέβαια, ολοφάνερο ότι στα μνήματα δεν βάζουμε τις ψυχές, αλλά τα σώματα.

Ο μακάριος Προφήτης Ιεζεκιήλ γράφει: «Και καθώς προφήτευα, έγινε ξαφνικά σεισμός, και έφερε μπρο­στά μου τα οστά ένα προς ένα, καθένα συναρμολογημένο με το διπλανό του. Και ξαφνικά βλέπω να τα ζώνουν νεύρα και να αναφύονται σάρκες, οι οποίες τα περιέβαλαν όλα και οι σάρκες περιβλήθηκαν από δέρμα». Μετά διδάσκει πως με Θείο πρόσταγμα γύρισαν πάλι στα σώμα­τα οι ψυχές τους.

Ο Προφήτης Δανιήλ επίσης λέει: «Εκείνο τον και­ρό θα παρουσιασθεί ο Μέγας Αρχάγγελος Μιχαήλ, εκείνος που προστατεύει το λαό σου. Τότε θα είναι εποχή θλίψης, θλίψη που δεν θα έχει ξανασυμβεί από τότε που ήρθε ο άνθρωπος στη γη, μέχρι εκείνη την ημέρα. Εκείνο τον καιρό θα σωθεί ο λαός μου και καθένας που είναι γραμμένος στο βιβλίο της ζωής. Και πολλοί από εκείνους που κοιμούνται στο χώμα της γης θα αναστηθούν. Άλλοι από αυτούς θα ζήσουν αιώνια κι άλλοι θα αναστηθούν, για να ντραπούν για τα έργα τους και να καταισχυνθούν. Οι συ­νετοί όμως θα λάμψουν σαν το λαμπρό στερέωμα, κι όσοι βοήθησαν πολλούς, για να κρατήσουν την πίστη τους, θα λάμψουν σαν τα αστέρια, αιώνια». Λέγοντας λοιπόν ο Προφήτης «πολλοί απ’ όσους κοιμούνται στα χώματα της γης θα αναστηθούν», είναι ολοφάνερο ότι κηρύττει την ανάσταση των σωμάτων. Γιατί, αναμφίβολα, κανείς δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι οι ψυχές κοιμούνται στα χώματα της γης.

Ο Κύριός μας όμως, στα ιερά Ευαγγέλια, μίλησε ξεκάθαρα για την ανάσταση των νεκρών. Εκείνος μας είπε: «Θα ακούσουν όσοι βρίσκονται στα μνήματα τη φωνή του Υιού του Θεού, κι εκείνοι που έχουν ζήσει ενάρετα, θ’ αναστηθούν για να ζήσουν αιώνια, εκείνοι όμως που έζησαν στην αμαρτία θα αναστηθούν για να κριθούν για όσα έχουν κάνει». Και σίγουρα, δεν θα βρισκόταν ποτέ άνθρωπος με μυαλό, που να έλεγε ότι οι ψυχές κοιμούνται στα μνήματα.

Ο Κύριος βέβαια δεν μας αποκάλυψε τα σχετικά με την ανάσταση των σωμάτων, μονάχα με τη διδασκαλία Του, αλλά και με τα θαύματα που έκανε.

Πρώτα-πρώτα ας αναφέρουμε την ανάσταση του Λαζάρου, που ήταν τέσσερις ημέρες πεθαμένος και που είχε αρχίσει να αποσυντίθεται και να μυρίζει. Ανέστησε δηλαδή ο Κύριος, όχι μονάχα ψυχή χωρίς σώμα, αλλά το ίδιο το σώμα που είχε ήδη αποσυντεθεί. Γιατί, πώς θα μπορούσε να πιστέψει κανείς ότι αναστήθηκε ο Λάζα­ρος και ξαναγύρισε στη ζωή, αν δεν τον αναγνώριζε κα­νείς από τα γνωστά χαρακτηριστικά του προσώπου του;
Ο Κύριος όμως ανέστησε τον Λάζαρο , αν και επρόκειτο ο Λάζαρος να ξαναπεθάνει, για να φανερώσει την θεότητά Του και για να μας βεβαιώσει επίσης για τη δική Του, αλλά και για τη δική μας ανάσταση. Ο Ίδιος ο Κύ­ριος έγινε απαρχή της τελικής ανάστασης, Εκείνος που ως Θεός δεν θα γνωρίσει ποτέ το θάνατο. Γι’ αυτό και ο θείος απόστολος Παύλος έλεγε: «Αν δεν θα αναστηθούν οι νεκροί, τότε, ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί. Κι αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε είναι ψευδής και μάταια η πίστη μας. Και συνεπώς, ακόμα είμαστε βουτηγ­μένοι στις αμαρτίες μας». Και πάλι λέει: «Τώρα ο Χρι­στός έχει αναστηθεί και αυτή η Ανάστασή Του μας βεβαι­ώνει ότι θα ακολουθήσει στη συνέχεια και των νεκρών ανθρώπων η ανάσταση». Επίσης λέει: «Ο Χριστός είναι ο Πρώτος που αναστήθηκε». Και στην προς Θεσσαλονικείς’Επιστολή του πάλι λέει: «Αν πιστεύουμε ότι πράγ­ματι ο Χριστός πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός, εκείνους που έχουν κοιμηθεί με πίστη στον Ιησού Χριστό, θα τους αναστήσει μαζί Του». Είπε «έτσι», δηλαδή όπως ακριβώς αναστήθηκε ο Χριστός.

Είναι, βέβαια, ολοφάνερο ότι η ανάσταση του Κυ­ρίου ήταν ένωση της ψυχής με το σώμα, το οποίο παρέμεινε άφθαρτο (γιατί αυτά είχαν με το θάνατο χωρίσει). Εκείνος από πριν είχε πει: «Λύσατε το ναό τούτο, και σε τρεις ημέρες θα τον οικοδομήσω». Και μάρτυρας αξιόπιστος αυτής της αλήθειας είναι το ιερό Ευαγγέλιο, το οποίο μας βεβαιώνει ότι ο Κύριος μιλούσε για το δι­κό Του σώμα. «Ψηλαφήστε με και δέστε», είπε ο Κύριος στους Μαθητές Του, οι οποίοι νόμιζαν ότι βλέπουν «φά­ντασμα». «Εγώ είμαι», τους λέει, «δεν έχω αλλάξει. Γιατί το πνεύμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε εμένα να έχω». «Και αφού είπε αυτό τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά Του» και τα έδωσε στον Θωμά για να τα ψηλαφήσει. Δεν είναι άραγε αυτά αρκετά, για να σε βεβαι­ώσουν για την ανάσταση των νεκρών σωμάτων;

Ο απόστολος Παύλος επίσης λέει: «Πρέπει το φθαρτό αυτό σώμα να ενδυθεί την αφθαρσία και το θνητό σκήνωμα να ενδυθεί την αθανασία». Και αλλού πά­λι λέει: «Σπείρεται φθαρμένο και ανασταίνεται άφθαρτο. Σπείρεται γεμάτο αρρώστιες και ανασταίνεται δυνα­τό. Σπείρεται άδοξο και ανασταίνεται δοξασμένο. Σπείρεται σώμα ψυχικό» -εννοεί δηλαδή υλικό και θνητό- «και ανασταίνεται σώμα πνευματικό». Ανασταίνεται δηλαδή και είναι όμοιο με το σώμα του Χριστού, μετά την Ανάσταση. Σαν το σώμα Εκείνου που περνάει μέσα με τις πόρτες κλειστές και σφραγισμένες. Σώμα που δεν κου­ράζεται, που δεν έχει ανάγκη από τροφή, από ύπνο και νερό. Γιατί θα είναι, λέει ο Κύριος, «όπως οι Άγγελοι Του Θεού». Σ’ αυτά τα σώματα τα αναστημένα, δεν θα ’χει πια θέση ο γάμος, ούτε η τεκνογονία. Λέει λοιπόν, ο θείος απόστολος Παύλος: «Το δικό μας πολίτευμα βρί­σκεται στον ουρανό, απ’ όπου περιμένουμε και τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, ο Οποίος θα μετασχηματίσει το τα­πεινό και άσημο σώμα μας, ώστε αυτό να γίνει όμοιο με το δικό Του δοξασμένο σώμα». Με αυτό που λέει, βέβαια, δεν εννοεί το μετασχηματισμό του σώματος σε άλλη μορφή -μη βλασφημείς λέγοντας κάτι τέτοιο- αλλά εννοεί, ασφαλώς, τη μεταβολή του σώματος από τη φθορά στην αφθαρσία.

Πηγή: («Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών», εκδ. Ετοιμασία, Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου-Καρέας 2007, απόσπασμα, σ.79-84).

ΚΛΕΙΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ;

ΠΑΤΕΡ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι της Πεντηκοστής κλειδώνονται οι ψυχές ;

Τούτη την περίεργη ερώτηση μου έκανε χθές το απόγευμα  μία κυρία .

Και ουδέν όμως το περίεργον ,αφού η Εκκλησία μας  πολλές φορές έλαβε  εορτές ειδωλολατρικές και τις νοηματοδότησε με τις αξίες  του Ευαγγελίου διαβαίνοντας ως γέφυρα  τους ανθρώπους από την πλάνη στην αλήθεια του Ι.Χριστού.

Συγκεκριμένα, κατά την τρίτη ημέρα της εορτής των Ανθεστηρίων στην Αθήνα  πραγματοποιούνταν τα Υδροφόρια, εις ανάμνησιν όσων χάθηκαν στον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.

Οι Αθηναίοι έριχναν αλεύρι από σιτάρι ζυμωμένο με μέλι προς τις χθόνιες Κατά τη λήξη της τελετής, πίστευαν ότι οι ψυχές επέστρεφαν στον Κάτω Κόσμο, οπότε και φώναζαν:

«Θύραζε Κάρες ουκέτ' Ανθεστήρια»

(εξ’ού και το κλείδωμα των ψυχών)

Αναλαμβάνοντας λοιπόν   η Εκκλησία μας τις εορτές των Υδροφορίων έδωσε το εύνασμα και την ευκαιρία  στους Χριστιανούς να μνημονεύουν τους κοιμηθέντες και τις βασανισμένες ψυχές, ούτως ώστε με τις  προσευχές και τις ελεημοσύνες να αναπαύονται και αυτές οι λησμονημένες ψυχούλες, που ως φυλακισμένοι στα κρατητήρια του Άδου, περιμένουν από εμάς λίγη αγάπη και προσευχή, για να ανακουφισθούν λιγάκι .Γιαυτό και τα Ψυχοσάββατα που έχει ορίσει η Εκκλησία μας, τα οποία αποτελούν επισκεπτήρια ανακούφισης για τις ψυχές που έφυγαν από τούτο τον εφήμερο κόσμο

Έλεγε σχετικά  ο Όσιος Παίσιος

«Όπως ανακουφίζουμε τους φυλακισμένους με αναψυκτικά κ.τ.λ. που τους πηγαίνουμε, έτσι τους νεκρούς τους ανακουφίζουμε με τις προσευχές και τις ελεημοσύνες που κάνουμε για την ψυχή τους»

Επίσης και ο όσιος Παπαδημήτρης ο  Γκαγκαστάθης έγραφε :

«Ο Θεός θέλει να βοηθήσει τους κεκοιμημένους, γιατί πονάει για τη σωτηρία τους…Με τα κόλλυβα του δίνουμε το δικαίωμα να επεμβαίνει.

Σε αυτές λοιπόν τις ημέρες ας προσευχηθούμε και εμείς για τους κοιμηθέντες με την εξής προσευχή:

  

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΩΝ

Μνήσθητι Κύριε ημών Ιησού Χριστέ δια πρεσβειών της Παναχράντου Σου Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας των δούλων σου, των κοιμηθέντων, και συγχώρησον, ανάπαυσον και ανάστησον αυτούς , ψυχή τε και σώματι, εις ανάστασιν ζωής εν τη εσχάτη Σου ημέρα:

Έτι δε, μνήσθητι πάντων των :

Εν παντί καιρώ και τόπω της Δεσποτείας σου κοιμηθέντων τέκνων Σου.

Των ακηδεύτων και ατάφων Ορθοδόξων χριστιανών.

Των εκτρωθέντων και αποβληθέντων παιδίων.

Πάντων ων ουδείς εστίν ο μνημονεύων αυτούς.

Πάντων των ελαχίστων ,περιφρονημένων και βασανισμένων ψυχών.

Πάντων των υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως και της Πατρίδος τελειωθέντων .

Πάντων των σήμερον και ως σήμερον απελθόντων εκ του βίου τούτου.

Πάντων των σήμερον εορταζουσών ψυχών.

Παντων των οικείων ,φίλων και συγγενών ημών.

Πάντων των εν ατυχήμασιν , βιαίω θανάτω και πολέμοις τελειωθέντων.

Και πάντων των κοιμηθέντων και λυπησάντων ημάς.

Επιμέλεια : π. Διονύσιος Ταμπάκης

29 ΜΑΪΟΥ 1453- Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ!

ΝΕΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΛΕΙΝΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΑΠΑΛΛΑΓΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Υποχρεωτικά τα Θρησκευτικά
Νέα δικαστική απόφαση δικαιώνει Χανιώτες Θεολόγους

Έστω και με καθυστέρηση το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων συμμορφώθηκε προς τις υποδείξεις του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, το οποίο με απόφαση που είχε λάβει το 2012 όριζε ότι το μάθημα των Θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές, που είναι ορθόδοξοι χριστιανοί και δεν είναι άθεοι, αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι.

Να υπενθυμίσουμε ότι το θέμα είχαν αναδείξει με ρεπορτάζ τους τα “Χ.Ν.” στις 5 Ιανουαρίου 2013, που παρουσίαζαν την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών.

Το τελευταίο επεισόδιο στην πολύχρονη υπόθεση γράφτηκε στις αίθουσες των δικαστηρίων πριν από λίγες ημέρες με την απόφαση 1/2015 του Τριμελούς Συμβουλίου του Διοικητικού Εφετείου Χανιών, μετά την αίτηση συμμόρφωσης της Διοίκησης προς την απόφαση του 2012 που είχαν υποβάλει πριν από έναν χρόνο καθηγητές Θεολογίας από τα Χανιά.

Οπως εξήγησε ο δικηγόρος των καθηγητών Σπύρος Λιονάκης η απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων έλυνε αμετάκλητα το ζήτημα των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών καθώς όριζε ότι είναι υποχρεωτική η διδασκαλία των θρησκευτικών για όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς και προαιρετική για όλους τους ετερόδοξους ή αλλόθρησκους ή άθεους.

Παράλληλα, η απόφαση προέβλεπε ότι για να απαλλαγούν οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι ή άθεοι ανήλικοι μαθητές από τη διδασκαλία των Θρησκευτικών θα πρέπει οι γονείς τους να κάνουν κοινή δήλωση στην οποία να εξηγούν ότι δεν είναι ορθόδοξοι χριστιανοί.

Από εκεί και πέρα το συμβούλιο των καθηγητών απαλλάσσει τον μαθητή από το μάθημα των Θρησκευτικών. Ωστόσο, όπως προβλέπεται στον νόμο την ώρα που πραγματοποιείται το μάθημα των Θρησκευτικών το παιδί δεν θα πρέπει να περιφέρεται έξω από την τάξη, αλλά θα παρακολουθεί κάποιο άλλο μάθημα.
Ο κ. Λιονάκης επεσήμανε σχετικά ότι παρότι ο νόμος του 2012 έλυνε οριστικά το ζήτημα δεν ακολούθησε κάποια σχετική εγκύκλιος από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων γεγονός που οδήγησε, όπως είχαν δικαίωμα, τους καθηγητές θεολογίας από τα Χανιά να υποβάλουν στις 20 Μαΐου του 2014 αίτηση συμμόρφωσης της Διοίκησης.

Στο διάστημα όμως που ακολούθησε μετά την εν λόγω αίτηση -και συγκεκριμένα λίγες μόλις ημέρες πριν από τις εκλογές- το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας εξέδωσε την υπ’ αρ. πρωτ. 12733/Δ2/23-1-2015 εγκύκλιο με θέμα: “Ρύθμιση μαθητικών θεμάτων”, το περιεχόμενο της οποίας είναι σύμφωνο πλήρως με την απόφαση 115/ 2012 και καταργεί όλες τις προηγούμενες εγκυκλίους (αρ. πρωτ. 91109/ Γ2/10-07-08, 104071/Γ2/04-08-08, Φ12/977/109744/ Γ1/26-08-08 και 133099/Γ2/19-09-2013), που δημιούργησαν και παρέτειναν το πρόβλημα των απαλλαγών.
Για τον λόγο αυτό η αίτηση συμμορφώσεως κρίθηκε χωρίς αντικείμενο, αφού στο μεταξύ η Πολιτεία είχε συμμορφωθεί σε ό,τι όριζε ο νόμος 115/2012.

ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 

*   *   *

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Απόφαση  1/2015 του Τριμελούς Συμβουλίου του Διοικητικού Εφετείου Χανίων

Το αρμόδιο Τριμελές Συμβούλιο του Διοικητικού Εφετείου Χανιών, με την απόφασή του 1/2015, έκρινε επί της από 20.5.2014 αίτησης, που κατέθεσαν Θεολόγοι καθηγητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων. Με την αίτησή τους ζητούσαν να υποχρεωθεί η Διοίκηση να συμμορφωθεί προς δικαστική απόφαση κατ’ εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του νόμου 3068/2002. Τούτο δε επειδή το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και η υπαγομένη σ’ αυτό Διεύθυνση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων δεν είχαν μέχρι τότε συμμορφωθεί προς την 115/2012 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, με την οποία λύθηκε αμετάκλητα το ζήτημα των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών.

Στο διάστημα όμως που ακολούθησε, μετά την εν λόγω αίτηση, το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων εξέδωσε την υπ’ αρ. πρωτ.  12733/Δ2/23-1-2015   εγκύκλιο με θέμα «Ρύθμιση μαθητικών θεμάτων», το περιεχόμενο της οποίας είναι σύμφωνο πλήρως με την ως άνω απόφαση 115/2012 και καταργεί όλες τις προηγούμενες εγκυκλίους (αρ. πρωτ. 91109/Γ2/10-07-08, 104071/Γ2/04-08-08, Φ12/977/109744/Γ1/26-08-08 και 133099/Γ2/19-09-2013), που δημιούργησαν και παρέτειναν το πρόβλημα των απαλλαγών.

Η απόφαση 1/2015 του Τριμελούς Συμβουλίου του Διοικητικού Εφετείου Χανιών είναι εξαιρετικά σημαντική, διότι στηρίζει στην πράξη και αναδεικνύει την ιστορική απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων και αναγνωρίζει ότι η εγκύκλιος με αρ. πρωτ. 12733/Δ2/23-1-2015 του Υπουργείου Παιδείας είναι εκείνη που συμμορφώνεται με την εν λόγω απόφαση 115/2012. Ταυτοχρόνως δε, απαντά προς όσους, με γνώμονα τις προσωπικές, αλλά νομικά αστήρικτες αντιλήψεις τους, προσπαθούν να επαναφέρουν τεχνητά το ζήτημα των απαλλαγών με προδήλως απώτερο σκοπό, είτε την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών, είτε τη μετατροπή του σε θρησκειολογικό – πολυθρησκευτικό. Όλα αυτά όμως έχουν επιλυθεί οριστικώς και αμετακλήτως από την Ελληνική Δικαιοσύνη.

Το μάθημα των Θρησκευτικών, μετά από δικαστικούς και άλλους αγώνες (επιστημονικού, θεολογικού και παιδαγωγικού περιεχομένου) τεσσάρων ετών (2011-2015), εξέρχεται πιο κατοχυρωμένο από ποτέ. Καιρός να επικεντρωθούν πλέον οι Θεολόγοι στο επιτακτικό αίτημα των καιρών που είναι: να συμβάλλουν γόνιμα και δημιουργικά με στόχο η Ορθόδοξη διδασκαλία και ζωή να προσφέρεται με σύγχρονους παιδαγωγικά τρόπους, ώστε οι μαθητές μας να αποκομίζουν όλα εκείνα τα στοιχεία, που θα τους στηρίζουν πνευματικά στον αγώνα τους για αληθινή πρόοδο.

ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ   ΘΕΟΛΟΓΟΙ   ΧΑΝΙΩΝ

*   *   *

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΡΙΠΠΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 1/2015 ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΡΙΠΠΑΣ

ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛ. ΕΝΩΣΕΩΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

ΚΟΝΔΥΛΗ  35

τηλ. 2111 029 275

κιν. 69 48 240 140

FAX 210 68 51 576

e-mail: gm@aepi.gr 

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ

Υπό της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων μου υπεβλήθη η υπ’ αριθ. 1/2015 απόφαση του Τριμελούς Συμβουλίου Εφετείου Χανίων (συγκροτηθείσα κατ’ άρθρον 2 του Νόμου 3068/2002), η οποία αποφαίνεται τελειωτικώς, οριστικώς και αμετακλήτως,  αφ’ ενός επί του θέματος του ποίος δικαιούται απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών και αφ’ ετέρου επί του εάν ο ορθόδοξος μαθητής δικαιούται ή όχι της τοιαύτης απαλλαγής. Επί της αποφάσεως αυτής και επί των όσων δέχεται (ποίοι μαθηταί απαλλάσσονται και ποίοι όχι) εζητήθη η γνώμη μου προς ενημέρωση των μελών σας. Επί του εν λόγω ερωτήματος η επιστημονική μου άποψη είναι η κάτωθι:

1.- Η ως άνω απόφαση είναι οριστική και τελεσίδικη, δεν υπάγεται δε σε κανένα ένδικο μέσον (Νόμος 3068/2002 άρθρα 1 έως 5). Είναι δε υποχρεωτική διά πάσαν δημοσίαν υπηρεσία, εις βάρος της  οποίας, εάν δεν συμμορφωθεί, επιβάλλεται χρηματική αποζημίωση (άρθρον 3 παρ. 3) και εξεδόθη, διά να διευκρινίσει οριστικώς, εις ποίαν  έκταση η προηγουμένη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων 115/2012  επιβάλλει την υποχρεωτική συμμετοχή εις το μάθημα των θρησκευτικών ή όχι και ποίων και ποίοι και υπό ποίας προϋποθέσεις απαλλάσσονται ή όχι. Τούτο διότι είχε επακολουθήσει εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας ασαφής και δημιουργήσασα πολλές απορίες επί του προκειμένου

2.- Η εν λόγω απόφαση (παράγραφος 5 αυτής – οριστική - καταληκτική) δέχεται τα εξής σημεία  παρατιθέμενα κατωτέρω επί λέξει::

«Ειδικότερα καθίσταται σαφές, ότι η παρεχομένη δυνατότητα απαλλαγής αφορά «μόνον του μη Χριστιανούς Ορθοδόξους στο θρήσκευμα μαθητές, δηλαδή «αποκλειστικά τους ετεροδόξους ή αθρήσκους, που επικαλούμενοι λόγους «θρησκευτικής συνείδησης ζητούν, να απαλλαγούν από την παρακολούθησή του. «Τούτο  δε διασφαλίζεται με την αναγραφή στην υποβαλλομένη  για την απαλλαγή «από το μάθημα των θρησκευτικών , υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 του ιδίου «του μαθητή (εάν είναι ενήλικος) ή και των δύο γονέων του  αν είναι ανήλικος) ή και «του ενός εξ αυτών, μόνο στην περίπτωση που η γονική μέριμνα ασκείται από τον «ένα γονέα, ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος  και εξ  αυτού επικαλείται «λόγους θρησκευτικής συνείδησης, χωρίς στην περίπτωση αυτή να είναι «υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύματος στο οποίο ανήκει, εκτός εάν το  «επιθυμεί, προσαπαιτείται δε, να συνυπογράφει και ο διδάσκων το μάθημα για να «καθίσταται εφικτός ο έλεγχος της νομιμότητας της μη παρακολούθησης του  «μαθήματος των Θρησκευτικών. Επίσης ρητά ορίζεται ότι η ως άνω υπεύθυνη «δήλωση  με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής αυτών που κατά τα ανωτέρω «δικαιούνται να την υπογράφουν θα πρέπει να υποβάλλεται και να παραλαμβάνεται «από τον Διευθυντή της Σχολικής Μονάδος εντός της αποκλειστικής προθεσμίας από «1ης έως 20ης Σεπτεμβρίου κάθε σχολικού έτους, η δε δήλωση αυτή δίδει δικαίωμα «απαλλαγής ετησίας διαρκείας και ανανεώνεται για κάθε νέο σχολικό έτος. Κάθε άλλη  «απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών, δεν είναι νόμιμη. Από αυτά παρέπεται «ότι δεν είναι νοητή η απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών των Ορθοδόξων «στο θρήσκευμα Χριστιανών  μαθητών προς τους οποίους, ως εκ τούτου, δεν «υφίσταται πλέον  κανένα πεδίο ασαφείας για την υποχρέωσή τους να «παρακολουθούν το μάθημα αυτό  κατά το οριζόμενο σε κάθε σχολείο ωρολόγιο «πρόγραμμα.  Με την αποσαφήνιση του θέματος αυτού, οι Διευθυντές των κατά «τόπον σχολείων,  συμπεριλαμβανομένων των διδασκόντων, υποχρεώνονται να «ενεργούν εντός του  καθορισμένου σαφούς ως άνω πλαισίου, άλλως υπέχουν τις «κατά νόμον ευθύνες, για  μη τήρηση των προδιαληφθέντων.

3.- Εν όψει της ως άνω υπέρ το δέον σαφούς διατυπώσεως της προαναφερομένης δικαστικής αποφάσεως (που είναι ad hoc διά την περίπτωσή μας) προκύπτουν τα εξής επί μέρους συμπεράσματα:

α) Απαλλαγή από το  μάθημα των θρησκευτικών δικαιούνται αποκλειστικώς και μόνον οι αλλόθρησκοι, οι ετερόδοξοι και οι άθρησκοι ή οι άθεοι και μόνον υπό τις ως άνω αυστηρώς προδιαγραφόμενες προϋποθέσεις (υποβολή υπευθύνου δηλώσεως υπό τον προαναφερόμενον τύπον,  διαδικασίαν και χρόνον).

β) Οι Ορθόδοξοι μαθητές δεν δικαιούνται απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών σε καμμία περίπτωση, όποιες προϋποθέσεις και όποιους λόγους και αν επικαλεσθούν  (ούτε και αν επικαλεσθούν ακόμη και λόγους συνειδήσεως).

Επισημαίνουμε επ’ ευκαιρία, ότι διά την τελευταία αυτή περίπτωση η εν λόγω δικαστική απόφαση παραθέτει πλήρη αιτιολογία. Ητοι αναφέρει, ότι καταλήγει εις την άποψη αυτήν, διότι εις το παρελθόν διεπιστώθη εκτεταμένη κατάχρηση του δικαιώματος απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών διά λόγους που δεν συνδέονται με την ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως (δι’ αυτόν τον λόγον και προβαίνει σε πολύ αυστηρές προδιαγραφές).

γ) Κατόπιν των ανωτέρω πας εκπαιδευτικός ή κάθε άλλος κρατικός λειτουργός παρεκκλίνων τυχόν εκ των ανωτέρω ρητών υποχρεώσεων πέραν της ευθύνης του εκ του νόμου 3068/2002 (καταδίκη του σε αποζημίωση του κράτους κατ’ άρθρον 38 του Υπαλληλικού Κώδικος), παραβιάζει επίσης το άρθρον 103 του  Συντάγματος, καθώς και τα άρθρα 24 και 107 του Υπαλληλικού Κώδικος διαπράττων βαρύ πειθαρχικό αδίκημα συνεπαγόμενο την υποχρεωτικήν πειθαρχικήν του δίωξη (Υπαλληλικός Κώδιξ άρθρον 110).

4.- Τέλος επειδή από κάποιες πλευρές εις το παρελθόν έγινε (παραπλανητική) επίκληση της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προβληθέντος του ισχυρισμού, ότι δήθεν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απεφάνθη, ότι οποιοσδήποτε μαθητής απεριορίστως δικαιούται, να απαλλάσσεται από το μάθημα των θρησκευτικών τη επικλήσει «λόγων συνειδήσεως»,  το θέμα αυτό η ως άνω δικαστική απόφαση του Διοικ. Εφετείου Χανίων το αντιμετωπίζει επικαλουμένη την ad hoc απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 15.6.2010 (υπόθεση Grzelak κατά Πολωνίας, προσφυγή Νο 77610/02). Επισημαίνουμε, ότι η εν λόγω απόφαση έχει μεταφρασθεί εις την ελληνικήν και δημοσιευθεί εις τον νομικόν τύπον (περ.  «Επιθεώρησις Δημοσίου και Διοικητικού Δικαίου»,  2010 σελ. 834 επ.) δέχεται δε ότι το εν λόγω Ευρωπ. Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, επί του πώς και υπό ποίες προϋποθέσεις, ποίους όρους και ποίες προδιαγραφές το κάθε ευρωπαϊκό κράτος, θα διδάσκει το μάθημα των θρησκευτικών, καθ’ όσον αυτό ανάγεται εις το ιδικόν του περιθώριον εκτιμήσεως, το οποίο δεν ελέγχεται από το Ευρωπ. Δικ/ριο. Το σχετικό δε επί λέξει απόσπασμα της εν προκειμένω αποφάσεως του Ευρωπ. Δικαστηρίου έχει επί λέξει ως εξής:

«Το Δικαστήριο επισημαίνει, ότι ανάγεται εις το εθνικό περιθώριο εκτιμήσεως, που αναγνωρίζεται εις τα κράτη κατ’ άρθρον 2 του Πρωτοκόλλου Νο 1, να αποφασίσουν εάν θα εισαγάγουν το μάθημα των θρησκευτικών εις τα δημόσια σχολεία και, εάν ναι, ποίο ειδικότερο σύστημα θα υιοθετήσουν».

 5.- ΤΕΛΙΚΟΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΩΣ ΑΝΩ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Α) Επιτρεπτή η απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών μόνον των ετεροθρήσκων, των ετεροδόξων και των αθρήσκων ή αθέων. Και μόνον υπό τις προπαρατιθέμενες αυστηρές προδιαγραφές (τύπος και διαδικασία υπευθύνων δηλώσεων και χρόνος καταλυτικός υποβολής τους)

Β) Ουδεμία απαλλαγή των Ορθοδόξων μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών, όποιους λόγους και αν επικαλεσθούν (έστω και «λόγους συνειδήσεως»).

Γ) Ευθύνες αστικές και πειθαρχικές παντός εκπαιδευτικού ή άλλου κρατικού λειτουργού  εν παραβιάσει των ως άνω υποχρεώσεών του (μη αποκλειομένων και  ποινικών του ευθυνών, εάν συντρέξει περίπτωση).

Αθήνα 21 Μαϊου 2015

Ο γνωμοδοτών

Δρ. Γεώργιος Κρίππας

*   *   *

Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 1/2015 ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ

ΠΕΘ

thriskeftika.blogspot.gr 

ΑΓΙΑ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗ: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΛΑΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Τ' ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ!

Η καταλαλιά είναι πολύ βαρύ και ολέθριο αμάρτημα. Ωστόσο μερικοί άνθρωποι την έχουν σαν τροφή και ξεκούραση.

Εσύ όμως, πιστή στον Κύριο αδελφή, να μη δεχθείς μέσα σου τα ξένα κακά, αλλά να διατηρείς την ψυχή σου αμόλυντη. Γιατί, αν δεχθείς τα βρωμερά λόγια εκείνου που καταλαλεί, θα προξενήσεις στην προσευχή σου, με τους λογισμούς, κηλίδες ακαθαρσίας και θα μισήσεις αδικαιολόγητα αυτούς που σε συναναστρέφονται. Γιατί, όταν τ’ αφτιά σου θα γεμίσουν από την απανθρωπιά αυτών που καταλαλούν, τότε όλους θα τους υποτιμάς και όλους θα τους θεωρείς το ίδιο ακάθαρτους· όπως ακριβώς και το μάτι, όταν θαμπωθεί από δυνατό έγχρωμο φως, δεν μπορεί να διακρίνει καθαρά το σχήμα των αντικειμένων που βλέπει.

Πρέπει λοιπόν να φυλάμε τη γλώσσα μας και τ’ αφτιά μας, ώστε μήτε να λέμε τίποτα κακό για τον πλησίον μας, μήτε ν’ ανεχόμαστε καν ν’ ακούμε κάτι τέτοιο. Γιατί έχει γραφτεί: «Ου παραδέξη ακοήν ματαίαν» (Εξ. 23:1). Και αλλού: «Τον καταλαλούντα λάθρα τον πλησίον αυτού, τούτον εξεδίωκον» (Ψαλμ. 100:5). Και σ’ άλλο σημείο πάλι: «Όπως αν μη λαλήση το στόμα μου τα έργα των ανθρώπων…» (Ψαλμ. 16:4).

Εμείς όμως μιλάμε ακόμα και για έργα που δεν έκαναν οι άνθρωποι! Γι’ αυτό πρέπει όχι μόνο να μην πιστεύουμε όσα μας λένε και να μην τα παραδεχόμαστε καθόλου, αλλά και να ενεργούμε και να μιλάμε σύμφωνα με το παράδειγμα του προφήτη: «Εγώ δε… εγενόμην ωσεί άνθρωπος ουκ ακούων και ουκ έχων εν τω στόματι αυτού ελεγμούς” (Ψαλμ. 37:15).

Από το βίο της αμμάς Συγκλητικής

ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ: «ΜΕΓΑΛΗ ΟΡΓΗ ΘΑ ΕΛΘΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»

..Πιστεύω, αν θέλει και ο Θεός, να φύγω γρήγορα. Πρέπει και να φύγω, γιατί, όπως βλέπω, ο κόσμος όλος όλον εις το πονηρόν τρέχει, σαν αμαρτωλός εις την αμαρτία.

Ακράτητοι είναι οι άνθρωποι και λαός και κλήρος, σαν τα αχαλίνωτα άλογα, τρέχουν εις την αμαρτία – ούτε συλλογίζονται Θεό, θάνατο, κρίση, ανταπόδοση, τίποτε – τίποτε, μόνο για την ύλη, για το σώμα, για τις ηδονές, για τις τιμές. Για την ψυχή, για τον Θεό, για την αρετή; τίποτε. Πολύ ολίγοι είναι εκείνοι που έχουν αληθινά ενδιαφέροντα και ίσως χάριν αυτών των ολίγων κρατεί ο Θεός τον κόσμο.

..Ο Σατανάς κάνει την τελευταία έφοδο και εις αυτά τα χρόνια που ευρισκόμεθα μεγάλη θλίψη και μεγάλη οργή θα έρθει εις τον κόσμο..Στην εποχή του Προφήτου Ιερεμίου ο Θεός απεφάσισε να τιμωρήσει τους Ισραηλίτες πολλές φορές και ο Ιερεμίας παρακαλούσε τον Θεό να λυπηθεί το πλάσμα του, τον λαό του και να μην τους τιμωρήσει, για τις αμαρτίες του. Μια φορά. όμως, λέγει του Ιερεμίου θα την καταστρέψω την Ιερουσαλήμ. Ο Ιερεμίας τότε άρχισε να παρακαλεί – Θεέ μου μη την καταστρέψεις και μη τους τιμωρήσεις..,αλλά ο Θεός του είπε – μη με παρακαλάς δεν σε ακούω, θα την παραδώσω εις τους Βαβυλωνίους, που ήδη είχαν πλησιάσει την Ιερουσαλήμ. Τότε λέει ο Ιερεμίας στον Θεό – πως είναι δυνατόν να μπούνε μέσα οι εχθροί που είναι ισχυρά τα τείχη; Εγώ θα ανοίξω τις πόρτες, απάντησε ο Κύριος, για να μπουν. Εάν δεν την παραδώσω εγώ δεν μπαίνουν, αλλά εγώ θα την παραδώσω.. Αύριο το πρωί θα καθίσεις σε ένα υψηλό μέρος και θα δεις πως θα την παραδώσω..

Και είδε έναν Άγγελο που πήγε και άνοιξε την Ανατολική θύρα και πήρε τα κλειδιά, κατόπιν στην Δυτική, Νότιο και Βόρειο και τα τοποθέτησε κάτω από μια πέτρα, λέγοντας: Δέξου πέτρα τα κλειδιά της πόλεως αυτής της αμαρτωλού και να τα φυλάξεις εώς ότου επιστρέψουν οι αιχμάλωτοι και κατόπιν εφώναξε ο Άγγελος – Είσελθε η δύναμις των Χαλδαίων και εμπήκαν οι εχθροί μέσα, έσφαξαν και ερήμωσαν και επήραν πολλούς αιχμαλώτους και μαζί με αυτούς και τον Ιερεμία..

Λοιπόν μεγάλη οργή θα έρθει. Πολλά γίνονται, ιδίως δύο μεγάλα κακά, η ασέλγεια και οι εκτρώσεις που κάνουν οι γυναίκες. Τόσο μεγάλο κακό στον κόσμο δεν έγινε σε καμιά εποχή, να σκοτώνουν 6-10 παιδιά οι μητέρες και να μην αισθάνονται καθόλου τύψη της συνειδήσεως, που, αν είχαν λίγο ίχνος μετάνοιας και συναισθήσεως, έπρεπε να ανοίξουν τάφους και να μπουν μέσα να βασανίζονται, αλλά αναίσθητες. Ένα αυτό και δεύτερο η γύμνια των γυναικών. Περπατούν τώρα γυμνές και οι άνδρες γυμνοί, δεν πέφτουν πίσω, αλλά περισσότερο οι γυναίκες και αυτό δεν είναι δυνατόν να το υπομένει ο Θεός. Υπέμεινε και τους επί Νώε αμαρτωλούς και τους Σοδομίτας και Γομορρίτας, αλλά δεν είχαν φτάσει και σε αυτό το σημείο, να περπατούν γυμνοί και να επιδεικνύουν τα σώματά των στους άνδρες για να τους ελκύσουν και παρασύρουν εις την αμαρτία. Ο Θεός είναι μακρόθυμος και μια ώρα παρά Θεού ως 1000 έτη. Μακροθυμεί, αλλά η μακροθυμία του έχει και όρια. «Εάν μη επιστραφήτε, λέγει, την ρομφαίαν αυτού στιλβώσει, το τόξον αυτού ενέτεινε και ητοίμασεν αυτό και εν αυτώ ητοίμασε σκεύη θανάτου, τα βέλη αυτού τοις καιομένης εξειργάσατο».

Λοιπόν ας είμεθα έτοιμοι, διότι ουκ οίδαμε την ώραν ουδέν την στιγμή του θανάτου. Τώρα τι τιμωρία θα μεταχειρισθεί, Εκείνος ξεύρει. Πάντως όμως η τιμωρία θα έλθει..Λοιπόν έγιναν πολλά κακά και γίνονται και εξακολουθούν αλματωδώς να γίνονται. Υπάρχουν και μερικοί ολίγοι καλοί, οι οποίοι μαζί με τους άλλους, φοβούμαι ότι θα υποφέρουν και αυτοί, αλλά αυτοί άμα φυλάξουν την πίστη τους και την αγάπη τους προς τον Θεό, ο Θεός δεν θα τους αφήσει και ολίγα παιδευθέντες μεγάλα ευεργετηθήσονται – οι άλλοι όμως θα παιδευθούν και εδώ και θα παραπεμφθούν στο πυρ το εξώτερον. Αυτά είναι τα χάλια μας..

Δεν είναι δυνατό ποτέ ο Θεός, ο οποίος πάντοτε την αμαρτία την τιμωρεί, να αφήσει τόσα κακά να γίνονται χωρίς τιμωρίαν.. Μόνον να είμεθα έτοιμοι. «Οι πεποιθότες επί Κύριον, εοίκασιν όρει τω αγίω – οι ουδαμώς σαλεύονται, προσβολαίς του βελίαρ» (Αντίφωνον Γ΄των Αναβαθνών του Β΄ήχου).

Εις τον Θεόν να έχουμε την πίστη μας, την ελπίδα μας, την αγάπη μας και δεν θα μας εγκαταλείψει και ας μη μας χωρίσει τίποτα από την αγάπη του Χριστού..

*Από το βιβλίο: «ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου (εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη).

Ο ΦΟΥΡΝΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του, που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους...

- Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;

- Αμ΄ τίνος να’ναι;

- Και δεν τα τρως;

- Βρε φύγε από δω!

- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.

- Φύγε σου είπα, παράτα με.

- Αφεντικό!

- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;

- Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός.

Δεν πρόλαβε να τελειώσει, και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα. Τρέχει, το αρπάζει, κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει. Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε.

- Ας τολμήσει να ξανάλθει, έλεγε!

Τη νύχτα, κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.

- Γυναίκα, σήκω, ξύπνα. Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω: Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. Ποιος να πάρει την ψυχή μου. Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν. Σε μια στιγμή, ένας Άγγελος φωνάζει: Το ψωμί! Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. Βάλτε το στον άλλο ζυγό.

Οι διάβολοι επαναστάτησαν:

- Το ψωμί δεν το έδωσε. Το έριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού.

Και απάντησαν οι Άγγελοι:

- Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του.

Και που λες γυναίκα μου, εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα. Το λοιπόν, δίνε, δίνε και μη σταματάς. Και εγώ θα δίνω. Αχ, και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

Επιτέλους το κατάλαβε και ο φούρναρης ότι κερδίζει όταν δίνει. Να πιστεύουμε ακλόνητα, πως όταν δίνουμε, αντί να φτωχαίνουμε, πλουτίζουμε. Η πρώτη θυγατέρα του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο...