Ἡ Καινή Διαθήκη ἀνατρέπει τούς ἰσχυρισμούς
τοῦ βιβλίου «Ἕλξη καί
πάθος»
ὅτι ἡ καταστροφή τῶν
Σοδόμων εἶναι ἄσχετη
ἀπό τήν ὁμοφυλόφιλη
μανία τῶν κατοίκων της.
Πρωτοπρεσβύτερος
Ἰωάννης Φωτόπουλος
«ὁρισμένα ἐπιχειρήματα τους [τῶν φιλελεύθερων προτεσταντῶν] ὀφείλει
κανείς νά μήν τά προσπεράσει ἀβασάνιστα, ἀκόμη καί ἄν
καταρρίπτουν στερεότυπα μέ τά ὁποῖα πορεύθηκαν γιά αἰῶνες οἱ
χριστιανοί. Αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ περίπτωση τῶν βιβλικῶν χωρίων γιά τά
Σὀδομα. Πουθενά στήν Ἁγία Γραφή δέν συνδέονται μέ τήν ὁμοφυλοφιλία!»(δική
μου ἡ ὑπογράμμιση)
( π. Βασ.
Θερμός, Ἕλξη καί πάθος σ.361)
Ἀρέσουν οἱ ταμπέλες στόν π. Βασίλειο, οἱ ταμπέλες μέ τίς ὁποῖες ἡ Νέα
Ἐποχή προσπαθεῖ νά ἐξουδετερώσει ὄχι μόνο κάθε ἀντίθετη ἄποψη, ἀλλά καί, τήν
ἐπικίνδυνη γι΄ αὐτήν, κριτική σκέψη. Μιλώντας ὡς ἐάν εἶναι ξένος
ἀπό τήν ὀρθόδοξη χριστιανική παράδοση ὁ π. Β. μᾶς κατηγορεῖ ὅτι γιά αἰῶνες
πορευόμαστε οἱ χριστιανοί μέ «στερεότυπα» (ἰδού ἡ ταμπέλα!), μέ
παγιωμένες δηλαδή, ἀναπόδεικτες καί ἐσφαλμένες ἰδέες. Ποιό θεωρεῖ ἐδῶ
«στερεότυπο»; Τήν γνώμη τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἁγίων Πατέρων ὅτι τά Σοδομα
καταστράφηκαν ἐξ αἰτίας τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἰσχυρίζεται μαζί μέ τούς
φιλελεύθερους προτεστάντες ὅτι αὐτή ἡ γνώμη δέν στηρίζεται στήν Ἁγία Γραφή.
Σέ
προηγούμενο κείμενό μας ἀποδείξαμε ὅτι τά χωρία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού
ἐπικαλεῖται ὁ π. Β. Θερμός ἑρμηνευόμενα μέ νηφαλιότητα, ἀποδεικνύουν ἤ ὅτι δέν
σχετίζονται ἄμεσα μέ τό ζήτημα πού μᾶς ἀπασχολεῖ ἤ ὅτι σαφῶς ὑπονοοῦν ὅτι ἡ
φωτιά καί τό θειάφι ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό γιά νά ἐξαφανίσει τούς Σοδομῖτες ὡς
λυσσώδεις ὁμοφυλοφίλους.
Ἀκολουθώντας
τήν διάταξη τῶν ἑνοτήτων πού ὁρίσαμε στό προηγούμενο κείμενο ἀναφερόμαστε τώρα
σέ χωρία τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Καινή Διαθήκη
Ἡ
καταπόνηση καί ἡ βάσανος τοῦ δικαίου Λώτ ἐξ αἰτίας τῶν αἰσχρῶν ἔργων τῶν
Σοδομιτῶν καί ἡ λύτρωσή του.
-1 «εἰ γάρ ὁ Θεός...καί πόλεις Σοδόμων καί Γομόρρας τεφρώσας
καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς, καί δίκαιον Λώτ
καταπονούμενον ὑπό τῆς τῶν ἀθέσμων ἐν ἀσελγείᾳ τῶν ἀναστροφῆς ἐρρύσατο∙
βλέμματι γάρ καί ἀκοῇ ὁ δίκαιος, ἐγκατοικῶν ἐν αὐτοῖς, ἡμέραν ἐξ ἡμέρας ψυχήν
δικαίαν ἀνόμοις ἔργοις ἐβασάνισεν∙ οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ρύεσθαι,
αδίκους δέ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν, μάλιστα δέ τούς ὀπίσω σαρκός
ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους...(Β΄Πετρ. 2, 6-10).
Μετάφραση
: Ἐάν ὁ Θεός... τάς πόλεις τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας μετέβαλε σέ
στάκτην καί κατεδίκασε νά μένουν διά παντός κατεστραμμέναι καί τάς ἔθεσε
φοβερόν παράδειγμα εἰς ἐκείνους πού εἰς τό μέλλον θά ζοῦσαν ἀσεβῶς ∙ καί ἄν
ἐγλύτωσε τόν δίκαιον Λώτ, ὅταν κατεπιέζετο καί ὑπέφερε ἀπό τήν συμπεριφοράν
ἐκείνων πού μέ τήν ἀσωτίαν καί τήν ἀσέλγειάν των παρεβίαζαν τόν φυσικόν νόμον∙
(καί τόν ἐγλύτωσεν ὁ Θεός, διότι βλέπων μέ τά μάτια του τά ἄσεμνα παραδείγματα
καί μέ τά αὐτιά του ἀκούων τάς αἰσχρότητας ὁ δίκαιος ἐκεῖνος Λώτ, ὅταν
ἐκατοικοῦσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀσεβῶν αὐτῶν, μέ τά παράνομα ἔργα των ἔθετε
καθημερινῶς εἰς δοκιμασίαν τήν ψυχήν του) ...ἐξάγεται λοιπόν ἐκ τούτων ὅτι
γνωρίζει καλά ὁ Κύριος νά ἐλευθερώνῃ ἀπό κάθε πειρασμόν τούς εὐσεβεῖς, τούς δέ
ἀδίκους...γνωρίζει νά τούς φυλάττῃ διά τήν ἡμέραν τῆς Κρίσεως, ὁπότε θά τούς
ἐπιβάλῃ ὁλόκληρον τήν ἁρμόζουσαν τιμωρίαν. Πρό παντός δέ..ἐκείνους, πού
σύρονται ὀπίσω ἀπό σάρκα μέ ἐπιθυμία πού μιαίνει καί μολύνει...[1]
Συμπεραίνει ἀβίαστα κανείς ἀπό τό ἱερό κείμενο τοῦ Ἀπ.
Πέτρου γιά ποιά αἰτία ἔκανε στάχτη ὁ Θεός τά Σόδομα καί τά Γόμορρα. Καί
ὅπως φαίνεται ἀπό τό στίχο 7 γλυτώνει ὁ καλός Θεός τόν δίκαιο Λώτ, τόν
πολυβασανισμένο ἀπό τή συμπεριφορά «τῶν ἀθέσμων ἐν ἀσελγείᾳ» Σοδομιτῶν. Δέν τόν
ἀφήνει νά γίνει στάχτη μαζί μέ τούς Σοδομίτες. Ἡ συναναστροφή μαζί τους,
οἱ αἰσχρότητες πού ἔβλεπε καί ἄκουγε ἦταν μιά δοκιμασία, ἕνα βάσανο γιά τήν
ψυχή του. Ἔτσι ὅπως βασανίζονται σήμερα καί οἱ ψυχές τῶν χριστιανῶν βλέποντας
νά κυριαρχεῖ παντοῦ, νά προπαγανδίζεται, νά προβάλλεται νά προστατεύεται ἡ
ὁμοφυλοφιλία καί νά μήν τολμοῦν νά ἀρθρώσουν λόγο μή τυχόν μποῦν στό στόχαστρο
του ἀντιρατσιστικοῦ νόμου!
Ἀλλά ἄς
δοῦμε καί ἄλλο ἕνα χωρίο :
- «ὡς
Σόδομα καί Γόμορρα καί αἱ περί αὐτάς πόλεις τόν ὅμοιον τούτοις ἐκπορνεύσασαι
καί ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκός ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρός αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι».
(Ἰούδα, 7)
Μετάφραση
: ὅπως καί τά Σόδομα καί τά Γόμορρα καί αἱ τριγύρω των Πόλεις,
πού κατά τόν ὅμοιον τρόπον πρός τούς ἀσεβεῖς αὐτούς, περί τῶν ὁποίων ὡμίλησα
ἀνωτέρω, παρέδωκαν ἑαυτάς εἰς τήν πορνείαν καί ἐπῆγαν ὀπίσω ἀπό ἄλλην σάρκα καί
παρεσύρθησαν εἰς παρά φύσιν ἀσελγείας, εἶναι ἐνώπιόν μας παράδειγμα ἁμαρτωλῶν,
οἱ ὁποῖοι ἐτιμωρήθησαν μέ τήν ποινήν τῆς φωτιᾶς πού τούς ἔκαυσε ἀμετακλήτως καί
γιά πάντα[2].
Τό χωρίο
αὐτό ἀπό τήν Ἐπιστολή τοῦ Ἀδελφοθέου Ίούδα, δέν ἀφήνει ἐπίσης κανένα περιθώριο
παρανοήσεως. Τά Σόδομα, τά Γόμορρα καί οἱ γύρω πόλεις
κατακάηκαν καί ἔμειναν παράδειγμα γιά ὅλους, ἐξ αἰτίας τῆς αἰσχρῆς
ὁμοφυλοφιλίας τῶν κατοίκων τους.
Ἀναληθές
λοιπόν καί ἀναξιόπιστο τό γραφέν ἀπό τόν π. Βασίλειο ὅτι « πουθενά στήν Ἁγία
Γραφή δέν συνδέονται [τά Σόδομα] μέ τήν ὁμοφυλοφιλία!». Μά θά
διερωτηθεῖ κανείς : καλά, καί πῶς ἑρμηνεύει τά παραπάνω χωρία;
Τό πρῶτο
χωρίο (Β΄Πετρ. 2, 6-10) δέν τό ἀναφέρει καθόλου. Ὅσον ἀφορᾶ στό
χωρίο Ἰουδ. 7, πολύ ἐπικίνδυνο γιά τούς ἰσχυρισμούς του, τό παραθέτει σέ
μιά ὑποσημείωση προσπαθώντας μάταια νά παραποιήσει τό νόημά του μέ
τή βοήθεια τοῦ John Eastburn Boswell : «...ἡ φράση ἑρμηνεύεται ἀπό
κάποιους (ὁ Boswell εἶναι αὐτός) ὡς ἀπήχηση τοῦ θρύλου ὅτι γυναῖκες τῶν Σοδόμων
εἶχαν μίξη μέ ἀγγέλους» («Ἕλξη καί πάθος», σ. 360, ὑποσ. 93). Ξεκάθαρες
ἀνοησίες ! Τώρα, ποιός εἶναι ὁ Boswell; Ἕνας καθηγητής ἱστορίας τοῦ Πανεπιστημίου
Yale, ὁμοφυλόφιλος κατά δήλωσή του, πού συζοῦσε μέ τό σύντροφό του Jerone Hart
γιά εἴκοσι χρόνια ὡς τό θάνατό του ἀπό AIDS τό 1994. Καταλαβαίνουμε
πόσο...αντικειμενική εἶναι ἡ ἑρμηνεία τοῦ χωρίου Ἰούδα 7 ἀπ’ αὐτόν, τήν ὁποία
καί παρουσιάζει ὁ π. Β. Θερμός.
Εἴδαμε
στό πρῶτο χωρίο ἀπό τήν Β΄ ἐπιστολή τοῦ Ἀπ. Πέτρου πῶς ὁ Κύριος
λύτρωσε τόν δίκαιο Λώτ, πού ὑπέφερε καί βασανιζόταν βλέποντας καί ἀκούοντας τά
ἄνομα, αἰσχρά ἔργα τῶν Σοδομιτῶν. Πῶς τόν γλύτωσε ἀπό τήν αἰσχρή μανία τους καί
τήν γενική καταστροφή πού ἀκολούθησε. Ἄμποτε νά λυτρώσει ὁ Χριστός μας
καί μᾶς καί τήν πατρίδα μας ἀπό τά δίχτυα τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἀπό τά σύγχρονα
Σόδομα τῆς ἀσεβείας, τῆς ἀποστασίας καί τῆς ἀσελγείας. Εἶναι προτιμότερο
νά βασανιζόμαστε «καταπονούμενοι» «βλέμματι καί ἀκοῇ» παρά νά
συμβιβαστοῦμε μέ τίς αἰσχρότητες τῶν Νεοεποχητῶν, νά «συζητοῦμε» μέ βιβλία πού
ἔχουν ἀνόσιο περιεχόμενο καί νά δείχνουμε δῆθεν κατανόηση καί ἀποδοχή στήν
βδελυρή ὁμοφυλοφιλία. Πρός τοῦτο ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ὁμιλεῖ γιά
τό πάθημα τῶν ἀνόμων Σοδομιτῶν. Μᾶς λέει ὅτι στίς ἡμέρες τοῦ Λώτ «ἤσθιον,
ἔπινον, ἠγόραζον ἐπώλουν ἐφύτευον ᾠκοδόμουν∙ ᾗ δέ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λώτ ἀπό
Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καί θεῖον ἀπ΄ οὐρανοῦ καί ἀπώλεσεν ἅπαντας»(Λουκ. 17,
28-29). Ὁ Λώτ μή συμμετέχοντας στήν ἀσέβεια καί στήν ἀρσενοκοιτία τῶν Σοδομιτῶν
γλύτωσε τήν καταστροφή. Γι΄αὐτό ὁ Κύριος λέει ὅτι πρέπει νά βρισκόμαστε σέ
ἐγρήγορση ἕτοιμοι νά θυσιάσουμε τά πάντα γιά τή δική Του ἀγάπη. Λίγο πιό κάτω,
στούς στίχους 32-33 διαβάζουμε : «ὅς ἐάν ζητήσῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ σῶσαι ἀπολέσει
αὐτήν, καί ὅς ἐάν ἀπολέσει αὐτήν, ζωογονήσει αὐτήν». Ἔτσι ἔχουμε τήν
ἐλπίδα νά μᾶς ἁρπάσει ὁ ἄγγελος ἀπό τό χέρι, ὅπως τόν δίκαιο Λώτ καί νά μᾶς
ὁδηγήσει στή Σηγώρ, στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Γιά τό
συγκεκριμένο θέμα, δηλ. τήν ἁγιογραφική κατοχύρωση τῆς ἀλήθειας ὅτι τά Σόδομα
καταστράφηκαν ἐξ αἰτίας τῆς ὁμοφυλοφιλίας τῶν κατοίκων τους, δέν χρειάζεται νά
ποῦμε τίποτε ἄλλο. Μόνο, ὅτι εἶναι ἐπίκινδυνο καί ἀσεβές
παιχνίδι νά παραχαράσσουμε τήν ἁγία Γραφή εἴτε ἀποκρύπτοντας χωρία εἴτε διαστρέφοντας
τό νόημα τους γιά νά προωθήσουμε τίς ἰδέες μας.
Ἀφήνοντας
τώρα τό συσχετισμό Σοδόμων -ὁμοφυλοφιλίας παρατηρήσαμε ὅτι ἡ ἀσεβέστερη
παραχάραξη τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀπό τόν π. Β. Θερμό καί τούς φιλελεύθερους
ομοφυλόφιλους γίνεται στό ἀπόσπασμα Ρωμ. 1, 24-28. Ἐκεῖ ὁ ἀπόστολος
Παῦλος κατακρίνει την ὁμοφυλοφιλία ὡς πάθος «παρά φύσιν», πάθος «ἀτιμίας» καί
«ἀσχημοσύνη». Διατυπώνεται στό ἀπόσπασμα αὐτό ἡ σαφής ἀντίθεση τοῦ
Χριστοῦ στό φοβερό αὐτό πάθος, ὅπως ἐκφράζεται μέ τό στόμα τοῦ ἀποστόλου τῶν
Ἐθνῶν. Ἀλλά ἐδῶ χρειάζεται ἀναλυτικότερη προσέγγιση πού θά κάνουμε σέ
ἑπόμενο κείμενό μας.
[1] ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
ΤΡΕΜΠΕΛΑ, Ἡ Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας, σς. 944-945
[2] Ὡς
ἄνω σ. 971
