ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Από τον Βασίλειο Χ. Στεργιούλη, θεολόγο

Στην επικαιρότητα και πάλι το θέμα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία της χώρας μας.

Το έφερε η πρόσφατη μονομερής, αυθαίρετη, αντισυνταγματική και αντίθετη, προς τη σχετική νομολογία και τις αποφάσεις του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας μας (του Σ. τ. Ε ) απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να μετατρέψει το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία από μάθημα ορθοδόξου αγωγής σε ….. θρησκειολογία. Σε μάθημα διδασκαλίας των θρησκειών. Δηλαδή σε θρησκευτικό «αχταρμά» και σε θρησκειολογική «σούπα», για να θυμηθούμε το μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.

Ας μη θεωρηθεί υπερβολικός ο λόγος. Γιατί ένα μάθημα διδασκαλίας όλων των θρησκειών σε μικρούς μαθητές (του Δημοτικού Σχολείου), που δεν έχουν ακόμη γνωρίσει το περιεχόμενο της πίστης τους και δεν έχουν εδραιώσει τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, θα επιφέρει σύγχυση και θολούρα πνευματική, αντί να τους διαφωτίσει περί της θρησκευτικής αλήθειας.

Ποια ανάγκη επέβαλε αυτή την αλλαγή του περιεχομένου της διδασκαλίας του θρησκευτικού μαθήματος; Δεν αρκούσε που η διδασκαλία των θρησκευτικών γινόταν ως τώρα στους μαθητές της Δευτέρας τάξης του Λυκείου, οι οποίοι είναι σε ωριμότερη ηλικία, έχουν ανεπτυγμένη την κριτική ικανότητα και έχουν διδαχθεί το περιεχόμενο της ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως, ώστε να μπορούν να προβληματιστούν και να κατανοήσουν τη θρησκευτική αλήθεια και τον άφθαστο πλούτο της ορθοδοξίας;

Ύστερα από τόσες συζητήσεις και παλινωδίες σχετικά με το αν πρέπει να διδάσκεται το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία, αν πρέπει να είναι υποχρεωτικό για τους ορθόδοξους μαθητές και αν πρέπει να απαλλάσσονται αυτοί από τη διδασκαλία του με απλή δήλωση του κηδεμόνα ή και των ίδιων των μαθητών κ. α., φθάσαμε στην πρόσφατη απόφαση του κ. Φίλη.

Το ερώτημα είναι, γιατί αυτή η απόφαση; Στοχεύει στον περιορισμό της ορθοδόξου αγωγής στα σχολεία, αφού δεν μπορεί να την καταργήσει; Μην λησμονείται ότι ο στόχος του κόμματός του ήταν η ανάθεση του θρησκευτικού μαθήματος σε…. Κοινωνιολόγους. Αγκυλωμένοι στις ιδεολογικές τους προκαταλήψεις, αντιμετωπίζουν φαίνεται την Εκκλησία ως ένα κοινωνικό μόρφωμα. Ή μήπως αποβλέπει αυτή η απόφαση στο να επιφέρει σύγχυση στους μαθητές;

Είναι ανεξήγητη η απόφαση του κ. Υπουργού, που το όνομά του είναι συνδεδεμένο με τον ιερό ναό της Αγίας Ειρήνης οδού Αιόλου. Και είναι μειωτική και υποτιμητική για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Γιατί χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά. Για μεν τους Έλληνες Μουσουλμάνους το Θρήσκευμα μαθητές (της μουσουλμανικής μειονότητας) το Υπουργείο διορίζει κάθε χρόνο τριακόσιους «ιεροδιδασκάλους», ύστερα από πρόταση των τριών Μουφτειών της Θράκης. Μάλιστα από εδώ και πέρα θα διορίζονται περισσότεροι για να καλύπτονται οι διδακτικές ανάγκες των Μουσουλμάνων μεταναστών και προσφύγων, που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα και εξακολουθούν ακόμη οι ροές προς τη χώρα μας. Δεν αναγνωρίζει όμως καν στην Ορθόδοξη Εκκλησία το έννομο δικαίωμα να έχει γνώμη επί του περιεχομένου της θρησκευτικής αγωγής των ορθοδόξων μαθητών. Δηλαδή οι Μουφτείες των Μουσουλμάνων καθορίζουν αυτές ότι βάση και περιεχόμενο του θρησκευτικού μαθήματος των Μουσουλμάνων είναι το Κοράνιο. Και αυτό το περιεχόμενο διδάσκεται από «ιεροδιδασκάλους», που με πρόταση τους στην ουσία διορίζουν οι Μουφτείες. Ανάλογα δικαιώματα παραχωρεί ο Νόμος 4386/11-5-2016 και στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο καθώς και στην ολιγομελή Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος. Τα ως άνω όργανα αποφασίζουν για το περιεχόμενο του θρησκευτικού μαθήματος των Ελλήνων Εβραιοπαίδων μαθητών και των μαθητών του Καθολικού δόγματος. Και αυτά τα όργανα στην ουσία διορίζουν τους δασκάλους των παιδιών τους, αφού η πρόσληψη των δασκάλων αυτών γίνεται ύστερα από πρότασή τους.

Δεν τίθεται λοιπόν σε κατώτερη θέση η Ορθόδοξη Εκκλησία, στην οποία ανήκει η πλειονότητα των Ελλήνων, από τις Μουφτείες το Κεντρικό Εβραϊκό Συμβούλιο και την Σύνοδο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, όταν δεν της αναγνωρίζεται καν το έννομο δικαίωμα να έχει λόγο επί του περιεχομένου της θρησκευτικής αγωγής των ορθοδόξων μαθητών; Ή μήπως η πλειοψηφία δεν έχει δικαιώματα;

Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Γιατί το Υπουργείο μειώνει την ορθόδοξη διδασκαλία προκειμένου οι ορθόδοξοι μαθητές να διδαχθούν και τα πιστεύματα των άλλων θρησκειών; Και , αν αυτή η εις βάρος της ορθοδόξου διδασκαλίας και αγωγής πολυθρησκευτική αγωγή είναι παιδαγωγικώς ορθή και σύννομος, γιατί το Υπουργείο δεν προβαίνει σε ανάλογη ρύθμιση και της θρησκευτικής αγωγής των μουσουλμάνων μαθητών, των Εβραίων μαθητών και των μαθητών του Ρωμαιοκαθολικού δόγματος; Με άλλα λόγια, γιατί δεν υποχρεώνει τους μουσουλμάνους μαθητές να διδάσκονται μαζί με το Κοράνιο και το Ευαγγέλιο, τους Εβραίους μαθητές να διδάσκονται μαζί με την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη; Και τους μαθητές του Ρωμαιοκαθολικού δόγματος να διδάσκονται και τις αντίστοιχες περί πρωτείου, αλάθητου κ. λ. π. ορθόδοξες θέσεις;

Σε ποια παιδαγωγική αρχή και σε ποια αρχή ισότητος και ισονομίας στηρίζεται η αυθαίρετη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας ; Και γιατί επιμένει στανικώς σ’ αυτή ο κος υπουργός και δεν προβαίνει σε ανάκλησή της; Μήπως, όπως και άλλοτε τονίσαμε, εντάσσεται και αυτή στην επιβολή της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης και της πανθρησκείας; Και προβάλλεται γι’ αυτή τη ρύθμιση το έωλο επιχείρημα της ύπαρξης μεταναστών και προσφύγων στην χώρα μας. Επειδή δηλαδή ήρθαν εδώ απ’ όλη σχεδόν τη γη πρόσφυγες και μετανάστες, έπεται ότι εμείς πρέπει να αλλάξουμε την πίστη μας και τον πολιτισμό μας;

Αυτή η επιμονή του Υπουργείου στην επιβολή της πολυθρησκευτικής αγωγής, αντί της ορθοδόξου αγωγής οδήγησε στην Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων να απόσχει από το σχετικό διάλογο και να τον καταγγείλει ως προσχηματικό. Και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών να διαμαρτυρηθεί εντόνως. Ιεράρχες δε της Εκκλησίας, μετά τις απαράδεκτες δηλώσεις του κ. Υπουργού κατά της Εκκλησίας, να σκέπτονται και προσφυγή στα δικαστήρια της χώρας και στα Ευρωπαϊκά. Ακόμη δε και να κηρύξουν την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος εν διωγμό!

Όλα αυτά καταδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος που έχει προκαλέσει το Υπουργείο με την απαράδεκτη απόφαση του.

Ευχόμαστε να πρυτανεύσουν ώριμες και υπεύθυνες σκέψεις στο Υπουργείο. Να αφήσει τους επικίνδυνους χειρισμούς στα λεπτά θέματα της παιδείας και να εφαρμόσει το παιδαγωγικώς ορθό, σεβόμενο την συνταγματική επιταγή και τη νομιμότητα. Να ανακαλέσει την επίμαχη απόφαση, εφαρμόζοντας την αρχή της ισονομίας και ισοπολιτείας για το καλό του λαού και της χώρας. Μα, προπαντός , για το καλό των μαθητών, που είναι το μέλλον, η χρυσή ελπίδα του ταλαίπωρου έθνους μας.

Φτάνει ο χαλασμός, τον οποίο έχουν επιφέρει στην ζωή μας τα μνημόνια και έχουν υποθηκεύσει το μέλλον των νέων. Ας μην τους αφήσουμε και πνευματικά αθωράκιστους . Ας μην τους στερήσουμε την πνευματική υποστήριξη και την ιδιοπροσωπεία, που χαρίζει στον Έλληνα το ιλαρό και παρήγορο φως της λαμπροφόρας Ορθοδοξίας.

“Ελευθερία” 30/09/2016

ΤΟ ΑΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ

Τα πρώτα χρόνια στο Παρίσι, όταν ο Άγιος Ιωάννης ήταν ακόμα εδώ μαζί μας, ήρθε από την Ελβετία ένας ηλικιωμένος άνθρωπος που τον έλεγαν Γρηγόριο (δεν θυμάμαι όμως ούτε το πατρώνυμό του, ούτε το επώνυμό του). Ήθελε να τον χειροτονήσει ιερέα ο Άγιος Ιωάννης. Αλλά ο Άγιος Ιωάννης δεν ήθελε να τον χειροτονήσει και του είπε ότι είχε να μάθει ακόμη πολλά. Το γιατί δεν ήθελε να τον χειροτονήσει, έγινε γνωστό αργότερα.

Αυτός ο ηλικιωμένος κύριος, ο Γρηγόριος, συχνά συνήθιζε να ψέλνει στην εκκλησία και του άρεσε ιδιαίτερα να διαβάζει τον Ακάθιστο ύμνο στην Υπεραγία Θεοτόκο, την Μητέρα του Θεού. Κάποτε διάβαζε τις ώρες. Ο Άγιος Ιωάννης έκανε την προσκομιδή στην Αγία Τράπεζα και η πλαϊνή πόρτα ήταν ανοικτή. Εγώ δεν ήμουν στην Εκκλησία, μόνον ο Γρηγόριος ήταν αλλά εκείνος αργότερα μου είπε τί έγινε εκείνη τη στιγμή. Επειδή είχε τελειώσει την ανάγνωση των Ωρών, ήθελε να ρωτήσει κάτι τον Άγιο Ιωάννη και κατευθύνθηκε προς την Αγία Πρόθεση. Όταν πλησίασε την ανοικτή πλαϊνή πόρτα, πάγωσε επιτόπου ! Είδε τον Άγιο Ιωάννη περικυκλωμένο από λαμπερό άκτιστο φως και να στέκεται, όχι στο έδαφος, αλλά περίπου μισό μέτρο από το πάτωμα !Αμέσως έκανε πίσω και δεν τον ρώτησε τίποτα. Ο Άγιος Ιωάννης συνέχισε τη Θεία Λειτουργία και ο Γρηγόριος δεν είπε σε κανέναν αυτό που είδε, για πολύ καιρό. Όταν το είπε σε μένα, ζήτησε να του υποσχεθώ ότι δεν θα πω τίποτα σε κανέναν, πριν από την κοίμηση του Αγίου Ιωάννη. Αυτός ο καλοκάγαθος ηλικιωμένος άνθρωπος, ποτέ δεν έγινε ιερέας, διότι σύντομα, μετά από αυτό το γεγονός, πέθανε.

Ακριβώς το ίδιο περιστατικό μου διηγήθηκε και μια ηλικιωμένη μοναχή, από το γυναικείο Μοναστήρι της Λέσνα. Ο Άγιος Ιωάννης συνήθιζε να πηγαίνει εκεί και να προσεύχεται γονατιστός μπροστά στην εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου των Ιβήρων, την οποία αγαπούσε πάρα πολύ. Μια φορά καθώς προσευχόταν μπροστά από την εικόνα αυτή, η μοναχή μπήκε μέσα στον Ναό κι αντίκρισε ακριβώς το ίδιο που είχε δει και ο Γρηγόριος. Ο Άγιος Ιωάννης ήταν περικυκλωμένος από άκτιστο φως και δεν πατούσε στο έδαφος, αλλά αιωρείτο !

ΠΗΓΗ : ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ  -  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΓΚΑΗΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ (1896 – 1966, εκδ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΦΩΚΙΔΟΣ, 2004, σ

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Η ΑΓΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Μου είπε ο Γέροντας: «Σου έχει δώσει πολλά χαρίσματα ο Θεός. Σε προίκισε με δώρα σπάνια. Το νιώθεις; Να τον ευχαριστείς συνεχώς και να ταπεινώνεσαι στην Αγάπη Του. Παρακάλει το Θεό, να σου στείλει την αγία ταπείνωση. Όχι αυτή που λέει, είμαι τελευταίος, είμαι τιποτένιος. Αυτή είναι σατανική ταπείνωση. Η αγία ταπείνωση είναι δώρο του Θεού. Ακούς; Δώρο, χάρισμα.

Όχι από δικές μας προσπάθειες. Εσύ προετοίμαζε τον εαυτό σου, και ζήτα από το Θεό αυτό το άγιο δώρο. Μη λες, έχω αυτό το ελάττωμα, το προσφέρω στο Θεό. Τίποτα. Εσύ, αγωνίσου, εξουθένωνε τον εαυτό σου, και τα άλλα είναι του Θεού. Αγωνίζου να εισέλθομε από δω, εις την Άκτιστον Εκκλησίαν του Θεού». [Ά 101π.]

Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη

ΛΕΓΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΝ ΕΥΧΗ "ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ"!

Λέγε συνέχεια την ευχή

"Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με"!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΟ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Τίποτε δεν είναι φοβερό παρά μόνο το να βρεθείς αντιμέτωπος με τον Θεό.

ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟ!

Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής: Τη σιωπὴ νὰ τὴν ἀγαπᾷς περισσότερο ἀπὸ τὸ λόγο. Γιατὶ ἡ σιωπὴ φέρνει θησαυρό, ἐνῷ ἡ ὁμιλία τὸν διασκορπίζει.

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ: ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΛΑΙΨΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!

Εἶπε Γέρων: «Σέ ὅλη μου τήν ζωή πάλαιψα μέ τόν ἑαυτό μου, γιά νά σώσω τόν ἑαυτό μου ἀπό τόν ἑαυτό μου». 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ;

Οι άνθρωποι συχνά επικαλούνται τη Θεία Χάρις, ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές. Γνωρίζουμε, όμως, πραγματικά τι είναι η Θεία Χάρις;

Θεία Χάρις, είναι η δύναμη εκείνη που προέρχεται από το Θεό, διά της οποίας ο αμαρτωλός άνθρωπος μπορεί να οικειοποιηθεί το λυτρωτικό έργο του Χριστού.

Θεία Χάρις είναι η δύναμη εκείνη που μπορεί να τον βοηθήσει να πετύχει τη σωτηρία του. Χρειάζεται όμως προσοχή.

Λέγοντας θεία χάρη, δεν εννοούμε μια δύναμη αόριστη και απροσδιόριστη που δεν είναι στην ουσία του Θεού, αλλά δημιουργείται από το Θεό για να βοηθήσει τον άνθρωπο να σωθεί. Τέτοια αντίληψη δεν είναι σωστή.

Τό κτιστό δεν μπορεί να βοηθήσει δραστικά τον άνθρωπο να σωθεί, αλλά το άκτιστο, ο άκτιστος Θεός.

Η θεία χάρη ανήκει ουσιαστικά στη φύση του Θεού. Ταυτίζεται με τη θεία ενέργεια.

Είναι ο ίδιος ο Θεός ο εκφραζόμενος στις θείες του ενέργειες «ἐν τοῖς ἐκτός», ἀποκαλυπτόμενος στόν κόσμο καί σώζοντας τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία.

http://www.pronews.gr

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ: "ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΝΤΛΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ"

Ὁ καταξιωμένος συνθέτης, μὲ ἀφορμὴ τὴ συναυλία του στὸ Ἠρώδειο τὸ Σάββατο 1 Ὀκτωβρίου 2016, μὲ τίτλο «Μιὰ προσευχὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα», μίλησε στο zougla καὶ τόνισε τὶς ἰδιαιτερότητες τῆς συναυλίας καθὼς καὶ τί σηματοδοτεῖ γιὰ τὸν ἴδιο. Ὁ ταλαντοῦχος καλλιτέχνης ἐπιπλέον ἀνέφερε ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖ τὴν ἔμπνευση γιὰ τὴ μουσική του καὶ ἐξήγησε ποιὰ εἶναι ἡ διαδικασία σύνθεσης ἑνὸς ἔργου. Παράλληλα ἐπεσήμανε πῶς θὰ ἦταν δομημένος ἕνας ἰδανικὸς κόσμος γιὰ κεῖνον καὶ ἀποκάλυψε τί τοῦ δίνει χαρὰ στὴν καθημερινότητά του καὶ ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖ γιὰ νὰ εἶναι καλά. 

- Πεῖτε μᾶς λίγα λόγια γιὰ τὴ συναυλία σας μὲ τίτλο «Μιὰ προσευχὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα» ποὺ θὰ πραγματοποιηθεῖ στὸ Ἠρώδειο. Ποιὲς οἱ ἰδιαιτερότητες αὐτῆς τῆς συναυλίας καὶ τί σηματοδοτεῖ γιὰ σᾶς;

Σταμάτης Σπανουδάκης: Θὰ ἔλεγα ὅτι ἡ «ἰδιαιτερότητα» σ' αὐτὴν τὴ συναυλία εἶναι πιὸ πολὺ προσωπικὴ καὶ ἐσωτερική. Πῶς ἐγώ, δηλαδή, αὐτὴ τὴ μέρα καὶ σ' αὐτὴν τὴ «λάθος ἐποχή», ποὺ ὅλοι ζοῦμε, νὰ εἶμαι πιὸ ἤρεμος, πιὸ ἀγαπητικός, πιὸ κοντὰ στὸν Ἀγαπημένο καὶ τοὺς ἀγγέλους Του. Κι ἔτσι νὰ βοηθήσω (ἢ νὰ βοηθηθῶ) μέσω τῆς μουσικῆς ὅσους θὰ εἶναι ἐκεῖ, νὰ ζήσουμε δύο ὧρες προσευχῆς καὶ ἀγάπης γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ....

τὴν Ἑλλάδα μας.

- Ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖτε τὴν ἔμπνευσή σας γιὰ τὶς συνθέσεις σας καὶ γιὰ τοὺς στίχους σας;

Πάντα ἀπὸ τὸν Χριστό, τὴν Παναγία, τοὺς γλυκύτατους ἀγγέλους, τοὺς ἁγίους, τοὺς ἥρωες καὶ τὴν ἀγαπημένη μου πατρίδα. Καμμιὰ φορᾶ κι ἀπὸ τὴν Ντόρη. Καὶ ὅ,τι κάνω, ἢ λέω, ὅσο κι ἂν λαθεύω πολλὲς φορές, αὐτὸν τὸν σκοπὸ ἢ τὴν κατεύθυνση εἶχε καὶ ἔχει.

- Ποιὰ εἶναι ἡ διαδικασία σύνθεσης ἑνὸς ἔργου; 

Ἕνα μικρὸ καὶ ἄμυαλο παιδάκι, ποὺ παρακαλάει τοὺς γονεῖς του γιὰ ἕνα δῶρο. Καὶ ἐκεῖνοι τὸ δίνουν, ὅταν πρέπει. Τὴ σωστὴ ὥρα. Ἀφοῦ τὸ παιδὶ ἔχει κάνει τὰ μαθήματά του καὶ πάει χαρούμενο νὰ παίξει. Ἄλλωστε, παίζω μουσική, δὲ λέμε; Ἡ σοβαροφάνεια σκοτώνει τὸ δῶρο. Τὴν ἔμπνευση.

- Ἀπὸ τὴ μεγάλη πορεία σας στὴ μουσικὴ καὶ τὴ σύνθεση ποιὰ ἔργα σας ξεχωρίζετε καὶ γιατί;

Ἀπολύτως κανένα καὶ συγχρόνως ὅλα. Τὰ βλέπω σὰν ἕνα παιδικὸ ἡμερολόγιο, πού μου θυμίζει στιγμὲς τῆς ζωῆς μου. Καμμιὰ φορᾶ τὶς ἀναπολῶ, γιὰ ἄλλες μετανιώνω, ἄλλες τὶς ἀποζητῶ καὶ ἄλλες μὲ πληγώνουν. Ὅλες ὅμως εἶναι δικές μου. Ἄν, τελικά, ἔχω τίποτε δικό μου.

- Ἡ ἑλληνικὴ μουσικὴ ἔχει περάσει διάφορες φάσεις, εἴτε σὲ ἐπίπεδο σύνθεσης, εἴτε σὲ ἐπίπεδο στίχου. Ποιοτικά, θεωρεῖτε ὅτι ἡ πορεία τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς εἶναι ἀνοδικὴ ἢ καθοδικὴ καὶ γιατί;

Σχεδὸν σίγουρα λέγοντας μουσικὴ θὰ ἐννοεῖτε τὸ τραγούδι. Δὲν μὲ ἀφορᾶ πιὰ καθόλου ἀπὸ τὸ 1995 . Ἄρα, δὲν ἔχει καὶ νόημα ἡ ἐρώτηση καὶ δὲν ὑπάρχει ἀπάντηση.

- Ἡ μουσικὴ σας ἔχει σημειώσει μεγάλη ἐπιτυχία καὶ ὅλοι οἱ δίσκοι σᾶς ἔχουν γίνει χρυσοὶ καὶ πλατινένιοι, μὲ ἐλάχιστη διαφήμιση καὶ πολὺ σπάνιες δημόσιες ἐμφανίσεις. Ποῦ ἀποδίδετε αὐτὴν τὴν ἐπιτυχία; 

Βέβαια στὴ δύναμη τῆς μουσικῆς καὶ στὸ Θεὸ ποῦ τὴν «χαρίζει». Ἀνθρωπίνως, στὰ πολλὰ ἐπίπονα ὄχι ποὺ εἶπα καὶ λέω. Καὶ στὸ ὅτι, ὅ,τι λέω καὶ κάνω, καταλαβαίνουν οἱ ἄνθρωποι ὅτι τὸ λέω μὲ εἰλικρίνεια καὶ συνήθως κόντρα στὴν τρέχουσα λαοφιλῆ γνώμη ἡ μόδα.

- Ἡ ἑλληνικότητα καὶ ἡ ὀρθοδοξία εἶναι βασικὲς ἀρχὲς στὴ ζωή σας. Πῶς θὰ ἦταν δομημένος ἕνας ἰδανικὸς κόσμος γιὰ σᾶς;

Ὅπως ἀκριβῶς ὁ παράδεισος, τὸν ὁποῖον χάσαμε καὶ τὸν ὁποῖον ἐγὼ τουλάχιστον ἀποζητῶ μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς καὶ τῆς μουσικῆς μου.

- Ἀνησυχεῖτε γιὰ τὴ σημερινὴ κατάσταση; 

Πολύ, ἀλλὰ ὁ φόβος, ἡ ἀνησυχία, ἡ ταραχὴ κλπ δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Θεό. Τὰ πολεμάω, λοιπόν, καὶ ἔτσι πορεύομαι. Νὰ μοῦ δίνει δύναμη, ἀλλὰ καὶ σ' ὅλους τους Ἕλληνες νὰ γελᾶμε στὸν πόνο, νὰ εἴμαστε παλληκάρια ἀπέναντι στὸν φόβο καὶ μικρὰ παιδιὰ στὴν ἀγκαλιά Του.

- Στὴν καθημερινότητα σας τί σᾶς δίνει χαρὰ καὶ ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖτε γιὰ νὰ εἶστε καλά;

Μὲ τὸν κίνδυνο νὰ σᾶς κουράσω, ἀπὸ τὴν προσευχή, τὸν πόνο, τὰ δάκρυα, τὴ μουσική, τὴν πίστη, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη. Τὸν Χριστὸ δηλαδή.

- Ἑτοιμάζετε κάτι ἄλλο αὐτὴ τὴν περίοδο;

Ἀπολύτως τίποτε. Μόλις τελειώσει ἡ συναυλία, θὰ ἐξαφανιστῶ στὴν ἡσυχία τοῦ «κελιοῦ-στούντιό» μου, νὰ ἀφουγκραστῶ τὴν μουσικὴ ποὺ θὰ ‘ρθεῖ. Θεοῦ θέλοντος.

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΙΣΧΥΡΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ!

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς!