ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ

 Θρησκειολογία και ιδεοληψία

Λάμπρος Ροΐλος,

Συντ. δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, συγγραφέας

Κύριε διευθυντά

Στη διένεξη για το μάθημα των Θρησκευτικών ο Αρχιεπίσκοπος κέρδισε χρόνο και ο κ. Τσίπρας απέφυγε ένα επιπλέον πολιτικό κόστος σε μια δύσκολη συγκυρία. Είναι όμως ανακριβές ότι το πρόβλημα οφείλεται στις αποφάσεις μόνον του υπουργού Παιδείας. Αυτό, διότι στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ενότητα Γ΄ (Κράτος - Δημόσια Διοίκηση -Δημοκρατικοί Θεσμοί) στόχος 20,

αφού αναφέρεται στην ανάγκη χωρισμού Εκκλησίας και κράτους με αναθεώρηση του άρθρου 3.1 του Συντάγματος, έχει στόχο μεταξύ άλλων: «(α) Την κατάργηση του υποχρεωτικού εκκλησιασμού και της πρωινής προσευχής στο σχολείο, (β) την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών και την αντικατάστασή του από μάθημα επιστημονικού και όχι κατηχητικού προσανατολισμού, στο πλαίσιο του οποίου θα διδάσκεται η αναγκαία γνώση περί της ιστορίας και της φιλοσοφίας των θρησκειών του κόσμου». Με απλά λόγια, θα έχει στόχο τον ξεριζωμό του ορθόδοξου χριστιανικού θρησκευτικού φρονήματος των Ελλήνων από τις μελλοντικές γενιές. Σε επίρρωση των θέσεων αυτών, ο κ. Τσίπρας σε 2 επιστολές (2/6/2009 και 10/6/2009) προς τους αποφοίτους της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, αναφέρει ότι συμφωνεί και αντιπροσωπεύεται απόλυτα από τις θέσεις αυτές.

Τα εύλογα ερωτήματα/αντιρρήσεις που γεννιούνται από τις πιο πάνω τοποθετήσεις (αφήνοντας κατά μέρος την αντισυνταγματικότητα των θέσεων αυτών και τη σύγκρουσή τους με τη χριστιανική παράδοση του έθνους μας, που είναι αυτονόητες και χιλιοειπωμένες) είναι: 1. Είναι σε θέση 6χρονα έως 10χρονα παιδάκια του Δημοτικού να αντιληφθούν και να επιλέξουν θρησκευτικά δόγματα ή θέση αθεΐας και με τι κριτήρια; Μπορούν αυτά και οι γονείς τους να κρίνουν τι εν γένει μαθήματα (π.χ. Αρχαία, Ιστορία) και πώς πρέπει να τα διδαχθούν; Δεν είναι χρέος της πολιτείας να το κρίνει αυτό; 2. Οταν τους παρουσιάζονται οι θρησκείες σαν παρωχημένα κοινωνικά φαινόμενα ή σαν ιστορικές συμφορές (βλ. Ιερά Εξέταση, Σταυροφορίες, σύγχρονη τρομοκρατία από ισλαμιστές κ.λπ.) που ανάγονται στη διεστραμμένη (λόγω ανθρωπίνων αδυναμιών) ανθρώπινη συμπεριφορά ορισμένων, χωρίς να τους παρουσιάζεται η χριστιανική διδασκαλία στην ουσιαστική μορφή της και με ομολογιακό τρόπο, τότε θα οδηγηθούν στην αθεΐα. 3. Εάν, π.χ., τα θαύματα του Χριστού δεν παρουσιαστούν στα παιδάκια σαν αληθινά θαύματα ώστε να τους τονώσουν την πίστη και την ελπίδα σε ένα ηθικώτερο αύριο ή ακόμα και σαν προσδοκία για μια μετά θάνατον ζωή. Εάν αυτά τους παρουσιαστούν σαν ένα κοινωνικό, ιστορικό εξωπραγματικό φαινόμενο πίστης κάποιων. Αν δεν τους εμπεδωθεί η πίστη ότι η προτροπή σε βοήθεια και αγάπη του πλησίον, ακόμα και των εχθρών, αποτελεί προτροπή ενός Θεανθρώπου και όχι απλή αναφορά των αρχών του χριστιανισμού. Αν η μεταδιδόμενη στα παιδιά γνώση π.χ. των Δέκα Εντολών της Π.Δ. δεν περιλαμβάνει την πίστη ότι πρόκειται για θεία εντολή, αλλά απλώς τους παρουσιάζεται σαν ένα ιστορικό γεγονός μιας κάποιας θρησκείας. Τότε τι ψυχικό κόσμο θα αναπτύξουν αυτά τα παιδιά χωρίς πίστη και ελπίδα σε μια θεία παρέμβαση, χωρίς –το κυριότερο– ηθικές αναστολές κατά πειρασμών και αντικοινωνικών συμπεριφορών και εγκλημάτων, και με τι αρχές και κριτήρια θα κατευθύνουν τα δικά τους παιδιά; Η πίστη σε μια υπερφυσική οντότητα, στην οποία ο άνθρωπος μπορεί να βρει στήριγμα και ψυχικό απόθεμα. Η παρηγοριά και η ελπίδα για μια μετά θάνατον ζωή πρέπει και μπορεί να εμφυσηθεί μόνον μέσω μιας ομολογιακού χαρακτήρα παιδείας θρησκευτικών από την παιδική ηλικία –όπως συνέβη για όλους εμάς–, άλλο αν πολλοί ενσυνείδητα (σε ώριμη πια ηλικία) και τελείως ελεύθερα την απεμπόλησαν. Επομένως, κανένα δικαίωμα δεν θίγεται. Οι γονείς που θα αντιτίθενται στα διδασκόμενα Θρησκευτικά ας νουθετήσουν στο σπίτι αλλιώς τα παιδιά τους στην αθεΐα ή σε άλλη θρησκεία. Σε μια δημοκρατία υπάρχει σεβασμός στις μειονότητες, αλλά αυτές δεν μπορεί να επιβάλλονται στην πλειονότητα. Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των κινούντων τα νήματα της παγκοσμιοποίησης, δεν είναι το μάθημα αλλά μια άθεη κοινωνία, γιατί η θρησκεία είναι ανάχωμα και πόλος συσπείρωσης αντιδρώντων στην απολυταρχία και στον υλισμό.

Γράμματα Αναγνωστών/ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

http://thriskeftika.blogspot.gr/2016/10/blog-post_381.html

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΡΦΟΥ Κ. ΝΕΟΦΥΤΟΣ: ΕΓΩ ΤΕΛΟΥΣΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ, ΑΥΤΟΙ ΕΒΛΕΠΑΝ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ!

 Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος.

Λειτουργώ στον Άγιο Μάμα. Πραγματική ιστορία.

Τελειώνει σχεδόν η Θεία Λειτουργία και φτάνουμε εκεί που λέει ο Διάκος: «πρόσχωμεν».

Εγώ μέσα, πίσω από το Ιερό Βήμα, παίρνω τον Άγιο Άρτο ο οποίος είναι Σώμα Χριστού πια, Τον προσκυνώ και λέω: «τα άγια τοις αγίοις».

Απαντά ο ψάλτης έξω: «εις Άγιος, εις Κύριος».

Εκείνη την ώρα εγώ συνεχίζω τη διαδικασία. Νομίζω ότι -αν είμαι κανένας από αυτούς τους ιεροεξεταστές της απόλυτης εκκλησιαστικής εξουσίας- ότι εδώ τελώ ένα Μυστήριο κεκρυμμένο που δεν το βλέπετε, το κρατώ στα χέρια μου.

Κι όμως.

Δύο άνθρωποι, όχι ένας. Από δύο διαφορετικές περιοχές, πρόσφυγες της Μόρφου. Μου είπαν οι άνθρωποι, ο ένας στο τέλος της Λειτουργίας και ο άλλος τηλεφωνικά, ο ένας άντρας, η άλλη γυναίκα.

– Πανιερώτατε, μα τι μεγάλα μυστήρια γίνονται μέσα στη Λειτουργία! Και τι Φως βγαίνει! Και πως έρχεται πάνω σε μας τους αμαρτωλούς!

– Πως το καταλάβατε εσείς; τους λέω.

– Είπες εσύ, «τα άγια τοις αγίοις» και είδαμε να βγαίνει Φως μέσα από το Ιερό, να αγκαλιάζει όλον τον Εσταυρωμένο του Αγίου Μάμα -κι έχει έναν πολύ ωραίο Εσταυρωμένο εκεί. Και αυτό το Φως που ανέβηκε από την Αγία Τράπεζα που ήσουν εκεί σκυμμένος, έπεσε πάνω μας και μας έκαμε εντύπωση. Σε πολλούς από εμάς έπεσε αλλά όχι σε όλους. Και στους Τούρκους –που είχαμε μέσα Τούρκους στρατιώτες, δημοσιογράφους, έχουμε κι αυτά στις κατεχόμενες Λειτουργίες- δεν έπεφτε Φως.

Και λέω κι εγώ, Κοίτα να δεις! Εγώ τελούσα το Μυστήριο, αυτοί έβλεπαν το Μυστήριο. Και ήταν και οι δύο άνθρωποι ελαχίστης παιδείας αλλά ξέρουν να προσεύχονται, ξέρουν να μετανοούν και ο Θεός τους δίνει μία δυνατότητα να συμμετέχουν ουσιαστικά μέσα στα Μυστήρια.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΘΑ ΕΝΩΘΕΙ!

Θα μηχανευτούν πολλά, αλλά από τον διωγμό που θα προκύψει, ο χριστιανισμός ολόκληρος θα ενωθεί. Όχι όμως έτσι που το θέλουν αυτοί που μηχανεύονται την παγκόσμια ένωση των εκκλησιών, θέλοντας να υπάρχει επικεφαλής ένας θρησκευτικός ηγέτης. Θα ενωθεί, γιατί οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν θα έχουν ως αποτέλεσμα να ξεχωρίσουν τα πρόβατα του Χριστού από τα ερίφια. Το κάθε πρόβατο θα κοιτά να είναι κοντά με τ' άλλα πρόβατα και έτσι θα πραγματοποιηθεί το "μία ποίμνη, είς ποιμήν".

Πρόσεξες; Το βλέπουμε εν μέρει να πραγματοποιείται: Οι χριστιανοί, είδες, έχουν αρχίσει να αισθάνονται ότι βρίσκονται μέσα σε ανθυγιεινό κλίμα και προσπαθούν να φεύγουν απ' τις αρρωστημένες καταστάσεις και να τρέχουν κατά χιλιάδες στα μοναστήρια και στις εκκλησίες.

Σε λίγο θα δείτε σε μια πόλη να υπάρχουν μόνο δύο μερίδες ανθρώπων, αυτοί που θα ζουν άσωτοι και μακριά από τον Χριστό ζωή και οι άλλοι που θα τρέχουν στις αγρυπνίες και στα προσκυνήματα. Μεσαία κατάσταση, που υπήρχε ως τώρα, δεν θα μπορεί πλέον να υπάρχει.

Σκεύος Εκλογής, σελ 208.

ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΧΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΗ Η ΚΤΗΝΟΒΑΣΙΑ

Το σεξ ανθρώπων με ζώα είναι τόσο διαδεδομένο ώστε οι χώρες που δεν το έχουν ποινικοποιήσει εντελώς να είναι πολύ περισσότερες της μίας! Ας σημειωθεί ότι ο ερευνητής του '40 Alfred Kinsey, στο διάσημο έργο για τη ανθρώπινη σεξουαλικότητα υπολόγισε ότι το 8% των ανδρών και το 3,6% των γυναικών είχαν εμπλακεί σε κάποιου είδους σεξουαλικής δραστηριότητας με ζώα! Κατοπινές μελέτες έριξαν τα ποσοστά σε 4,9% και 1,9% για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα. Όσο για τα προτιμητέα ζώα στο ρόλο των σεξουαλικών παρτενέρ, οι ερευνητές υπολογίζουν ότι πρώτα έρχονται τα σκυλιά, ακολουθούμενα από τα… άλογα. Με μεγάλη απόσταση, στην τρίτη θέση βρίσκονται τα γαϊδουράκια, ενώ ακολουθούν: πρόβατα, καμήλες και… κότες! 

Η λίστα με τις χώρες που δεν είναι πλήρως ποινικοποιημένη κάποιου είδους επαφή με ζώα ή οι νόμοι δεν εφαρμόζονται σχεδόν ποτέ, είναι μακρά, όποτε θα αναφερθούμε ενδεικτικά μόνο σε ορισμένες εξ αυτών. Ας σημειωθεί ότι μόλις τα τελευταία χρόνια Σουηδία και Δανία, καθώς και κάμποσες Πολιτείες των ΗΠΑ προχώρησαν στην ποινικοποίηση της κτηνοβασίας! 

Αρχικά, λοιπόν, μεγάλη φήμη για τους περίφημους οίκους ανοχής με ζώα έχει αποκτήσει η Γερμανία. Τα εν λόγω πορνεία αποκαλούνται χαϊδευτικά «ερωτικοί ζωολογικοί κήποι»! Σύμφωνα με το The Richest, την ευθύνη για τους οίκους ανοχής κτηνοβασίας φέρει ο νόμος ο οποίος αν και απαγορεύει την πορνογραφία με ζώα, δεν κάνει το ίδιο και με την σεξουαλική επαφή μαζί τους! 
Μένουμε στη Γηραιά Ήπειρο και μετακινούμαστε ανατολικά, στην Ουγγαρία, τη χώρα που συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων παραγωγών ακατάλληλων βίντεο με πρωταγωνιστές ζώα και ανθρώπους. Πέρα από το ότι η κτηνοβασία είναι καθόλα νόμιμη εφόσον το ζώο δεν τραυματιστεί (!), η Ουγγαρία πλημμυρίζει το ίντερνετ με πορνογραφία με ζώα. Για λόγους πληρότητας να πούμε ότι οι άλλες δύο χώρες με αξιοσημείωτη παραγωγή τέτοιου υλικού, είναι η Βραζιλία και η Ιαπωνία. 

Η Φιλανδία είναι ο επόμενος σταθμός μας στη μακρά λίστα των χωρών που η κτηνοβασία είναι καθόλα νόμιμη. Εδώ μάλιστα ο νομοθέτης πάει ένα βήμα παραπάνω καταγράφοντας επίσημα ότι: Η κτηνοβασία επιτρέπεται, αρκεί «να μην αποδειχθεί ότι το ζώο έχει τύχει άγριας ή βίαιης μεταχείρισης ή ότι η πράξη προκάλεσε περιττό πόνο και ταλαιπωρία»! 

Τέλος, αξίζει να γίνει και μια αναφορά στο Μεξικό, όπου πέρα από το γεγονός ότι το σεξ με ζώα είναι απολύτως νόμιμο, στην Τιχουάνα διοργανώνεται φεστιβάλ όπου οι παρευρισκόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν μια Μεξικάνα σε ζωντανή δράση… με ένα γάιδαρο. 

Πηγή: Newsbeast.gr

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΤΡΟΥΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΑΜΩΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

«Υπάρχει μεγάλη αντίδραση από την πλευρά των Θεολόγων» για τα νέα Προγράμματα Σπουδών στα Θρησκευτικά, τονίζει ο Μητροπολίτης Κίτρους Κατερίνης και Πλαταμώνος Γεώργιος μιλώντας στην εκπομπή “Πέριξ” της ΤV100. Και συνεχίζει: «Οι Σχολικοί Σύμβουλοι από την άλλη επιμένουν στους θεολόγους, πολλές φορές όχι και με καλό τρόπο όπως έχω πληροφορηθεί, με μια ψυχολογική πίεση ή και απειλές καμιά φορά, για να εφαρμόσουν οπωσδήποτε τα προγράμματα».

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑ- ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ἡ ἀληθινὴ εὐσέβεια (β)

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

π. Δημητρίου Μπόκου

Στὴ δραματικὴ ἱστορία τοῦ Ἰὼβ (βλ. ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 382, Μάιος 2015) ἀξίζει νὰ προσέξουμε ἰδιαίτερα τὴ νηφάλια τοποθέτησή του ἐνῷ δοκιμάζεται σκληρά, τὴ στιγμὴ δηλαδὴ ποὺ ἔχει χάσει τὴν ἀμύθητη περιουσία του, τὰ δέκα παιδιά του, ἀλλὰ καὶ τὴν πολύτιμη ὑγεία του. Ἡ στάση του ἀποτελεῖ μοναδικὸ διαχρονικὸ παράδειγμα, ἱκανὸ νὰ ἐμπνέει καὶ τὸν ἄνθρωπο τῆς μετὰ Χριστὸν ἐποχῆς. Ὁ Ἰὼβ γνωρίζει καλὰ τοὺς ὅρους μιᾶς ἰσορροπημένης σχέσης μεταξὺ ἀνθρώπου καὶ Θεοῦ καὶ διαζωγραφεῖ τὶς ἄριστες πνευματικὲς ἀρχὲς ποὺ πρέπει νὰ τὴ διέπουν. 

Τὰ λόγια του, ὅταν πληροφορήθηκε τὶς μεγάλες του συμφορές, εἶναι χαρακτηριστικά: «Ὁ Κύριος τὰ ἔδωσε, ὁ Κύριος τὰ ἀφαίρεσε. Ὅπως φάνηκε

καλὸ στὸν Κύριο, ἔτσι καὶ ἔγινε. Ἂς εἶναι εὐλογημένο τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου στοὺς αἰῶνες».

Θεωρεῖ ὅτι ὅλα του τὰ ἀγαθὰ ἀνήκουν στὸν Κύριο. Δὲν ἀποτελοῦν δική του ἰδιοκτησία. Αὐτὸς εἶχε γεννηθεῖ ἀπὸ τὴ μητέρα του γυμνός. Χωρὶς νὰ φέρει τίποτε δικό του στὸν κόσμο. Ὅ,τι εἶχε καὶ δὲν εἶχε ἦταν δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος θέλησε καὶ τοῦ τὰ ἔδωσε. Ὁ Ἰὼβ δὲν τὰ οἰκειοποιεῖται. Ἀναγνωρίζει τὸν πραγματικὸ κύριό τους. Δὲν σφετερίζεται τὴν ἰδιοκτησία τοῦ Κυρίου του. Γνωρίζει ὅτι Γνωρίζει ὅτι «τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς», ὅσα δηλ. τὴ γεμίζουν (Ψαλμ. 23, 1). «Αὐτοῦ ἐστιν ἡ θάλασσα καὶ αὐτὸς ἐποίησεν αὐτὴν καὶ τὴν ξηρὰν αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἔπλασαν». Ἑπομένως αὐτὸς εἶναι ἀποκλειστικὸς «Κύριος  καὶ Βασιλεὺς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν» (Ψαλμ. 94, 3-5). Ἔχει τὴν ἀπόλυτη κυριότητα. Ὁ κόσμος ὁλόκληρος μὲ ὅ,τι τὸν γεμίζει ἀνήκουν σ’ αυτόν. Εἶναι «κληρονομία Κυρίου».

Ὁ Ἰὼβ γνωρίζει ὅτι ὁ Κύριος τοῦ ἐμπιστεύτηκε ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν κληρονομιά του αὐτὴ προσωρινά. Γιὰ νὰ τὴ διαχειρισθεῖ σωστά. Γιὰ τὶς ἀνάγκες τὶς δικές του καὶ τῶν συνανθρώπων του. Μόνο ὡς διαχειριστὴ τοῦ Θεοῦ βλέπει τὸν ἑαυτό του. Ὡς οἰκονόμο μέχρι ὁρισμένη προθεσμία. Ποτὲ ὡς ἰδιοκτήτη. Ἀναγνωρίζει πρόθυμα, ὅτι εἶναι στὴν ἀπόλυτη δικαιοδοσία τοῦ Κυρίου νὰ κάνει ὅ,τι θέλει μὲ τὴν κληρονομιά του. Νὰ τὴ δωρίζει ὅπου καὶ ὅποτε θέλει καὶ πάλι νὰ τὴν ἀποσύρει κατὰ τὴ δική του βούληση. «Ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξε, οὕτω καὶ ἐγένετο». Ὅ,τι δηλαδὴ ἀποφασίζει ὁ Κύριος σχετικὰ μὲ τὴν ἰδιοκτησία του, εἶναι καλὰ καμωμένο. Νὰ εἶναι εὐλογημένο λοιπὸν τὸ ὄνομά του στοὺς αἰῶνες.

Ὁ Ἰὼβ γνωρίζει καλὰ ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ἐγείρει δικαιώματα σὲ ξένη περιουσία. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ἐπαναστατεῖ καθόλου σὲ καμμιὰ ἀπόφαση τοῦ Κυρίου. Ἡ σχέση του μὲ τὸν Θεὸ εἶναι βαθύτερη. Δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰ δῶρα ποὺ λαμβάνει, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν χάνεται ὅταν τὰ δῶρα αὐτὰ ἀνακαλοῦνται πίσω. Ὁ Ἰὼβ βλέπει τὸν Θεὸ καὶ ὄχι τὰ δῶρα του. Τὸν Κτίστη καὶ ὄχι τὴν κτίση. Ἡ σχέση του δὲν εἶναι ἐμπορικὸ ἀλισβερίσι. Δοῦναι καὶ λαβεῖν. Νὰ δίνει, μόνο ἀφοῦ πάρει. Ἀποβλέπει σὲ κάτι σημαντικώτερο.

Γνωρίζει ὅτι αὐτὸ ποὺ ἀξίζει εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ὄχι τὰ δῶρα του. Αὐτὸς εἶναι τὸ ὄντως ἐφετόν. Ὁ μόνος ποὺ ἀξίζει νὰ ἀγαπιέται. Ὁ Ἰὼβ δὲν θεωρεῖ συμφορά του τὴν ἀπώλεια τῶν δώρων τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ τὸ νὰ χάσει τὸν ἴδιο τὸν Θεό.

Γι’ αὐτὸ καὶ συνεχίζει νὰ εὐλογεῖ καὶ νὰ ἀγαπᾶ ἀκλόνητα τὸν Θεὸ καὶ μετὰ τὴ στέρηση τῶν δώρων του. Ἡ ἀγάπη τοῦ Ἰὼβ εἶναι γνήσια. Ἡ εὐσέβειά του ἀληθινή

(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 383, Ίούνιος 2015)

(Συνεχίζεται)

Ἀ ν τ ι ύ λ η

Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα

Τηλ. 26820-25861/23075/6980.898.504

e-mail: antiyli.gr@gmail.com  

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ!

Ο Θεός να προστατεύει τον καθένα μας, από κάθε κίνδυνο και πειρασμό!

ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ, ΣΕ ΔΟΞΑΖΩ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΩ!

Κύριέ μου είσαι το πιο σίγουρο, το πιο στερεό αποκούμπι των ανθρώπων. Σε δοξάζω και σε προσκυνώ!

ΔΙ ΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ!

Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών,

Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου πατρός ∆ιονυσίου Τάτση

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ στή Χώρα µας νοµοθετοῦν χωρίς νά σέβονται τούς θείους νόµους. Ἐπηρεασµένοι ἀπό τό τί γίνεται στό ἐξωτερικό, παίρνουν ἀντιχριστιανικές ἀποφάσεις καί ἀποµακρύνουν τό λαό ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τίς παραδόσεις της.

Θέλουν νά µᾶς κάνουν µέ τό ζόρι Εὐρωπαίους, δηλαδή ἀνθρώπους πού θά περιφρονοῦν τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ στό ὄνοµα τῆς ἐλευθερίας καί τῆς δηµοκρατίας. Τά ἀποτελέσµατα αὐτῆς τῆς προσπάθειας θά ἦταν περιορισµένα, ἐάν οἱ χριστιανοί τηροῦσαν στή ζωή τους τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου καί εἶχαν πνευµατικά βιώµατα. ∆υστυχῶς, οἱ χριστιανοί τῆς ἐποχῆς µας εἶναι πολύ χαλαροί ἀπέναντι στό θέληµα τοῦ Θεοῦ καί δέν ἀνησυχοῦν στό βαθµό πού θά ἔπρεπε, ὅταν αὐτό καταπατεῖται ἀπό τούς κοσµικούς ἄρχοντες.

Κάτι παρόµοιο παρατηρεῖται καί σέ πολλούς κληρικούς. Μένουν ἀδιάφοροι καί ἀπαθεῖς στά ὅσα µεθοδεύουν οἱ πολιτικοί. ∆έν γίνονται τό δυναµικό ἐµπόδιο στά ἀντιχριστιανικά σχέδια τῶν ἀντίχριστων πολιτικῶν. Θά συµπλήρωνα καί ἀνάξιων. Ἄν ἀναλογιστεῖ κανείς ὅτι οἱ πολιτικοί εἶναι ὑποβαθµισµένοι πνευµατικά, χωρίς γνώση καί ἦθος, χωρίς ἰδανικά καί ὁράµατα, ἀπελπίζεται καί βλέπει ὅτι ἡ πατρίδα θά βρεθεῖ στό χεῖλος τοῦ γκρεµοῦ χωρίς ἐλπίδα ἐπιστροφῆς καί σωτηρίας.

Στίς δύσκολες ὅµως ὧρες παρεµβαίνει ὁ Θεός, ἀρκεῖ νά ὑπάρχουν, ἔστω καί λίγοι, ἄνθρωποι...

πού ἐπικαλοῦνται τό ἔλεός του. Εὐτυχῶς πού ὑπάρχουν αὐτοί οἱ ἐκλεκτοί τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι σταθερά προσηλωµένοι στό θέληµά του. Ἡ πίστη ὑπάρχει καί αὐτό εἶναι παρήγορο σηµάδι. Τό ρόδο τῆς ἀληθινῆς πίστης δέν πνίγηκε στά ἀγκάθια, ὅπως ἔλεγε ἕνας πατριάρχης τοῦ 15ου αἰῶνος.

Οἱ χριστιανοί δέν πρέπει νά βλέπουµε τούς πολιτικούς µέ φόβο, οὔτε νά ὑποκλινόµαστε µπροστά τους, γιατί τυχαίνει νά ἔχουν τήν ἐφήµερη ἐξουσία νά νοµοθετοῦν µέ εὐκολία. ∆έν πρέπει ἀκόµα νά ξεχνοῦµε ὅτι πολλές φορές οἱ νόµοι τους µένουν ἀνεφάρµοστοι. Πάντως ἀπέναντι στούς ἀντιχριστιανικούς νόµους πρέπει νά µένουµε ψύχραιµοι καί ἄκαµπτοι στίς ἀρχές µας. Καί νά διαφωτίζουµε τό λαό νά εἶναι ἀδιάφορος. Νά µή δίνουµε στούς νόµους αὐτούς περισσότερη ἀξία ἀπό ὅση ἔχουν.

Οἱ πολιτικοί συχνά ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ χριστιανοί δέν ἔχουν δικαίωµα νά ἀντιδροῦν δυναµικά στά ὅσα ἀντιχριστιανικά οἱ ἴδιοι νοµοθετοῦν. Τούς θεωροῦν συντηρητικούς καί ἐκτός ἐποχῆς. Οἱ ἴδιοι ὅµως ἔχουν δικαίωµα νά κάνουν ὅ,τι θέλουν, προκειµένου νά περιορίσουν τήν Ἐκκλησία καί νά τή θέσουν στό περιθώριο. Ξεχνοῦν οἱ δυστυχεῖς ὅτι ὅλοι ἔχουµε τά ἴδια δικαιώµατα καί κανένας δέν ὑπερέχει τοῦ ἄλλου. Πρέπει λοιπόν οἱ χριστιανοί νά ἀντιστέκονται στά ὅσα οἱ πολιτικοί σχεδιάζουν καί µερικῶς ὑλοποιοῦν εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας µας.

Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/3/2016