ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΗ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΑΣ!

Μάνα γλυκύτατη! 

Θε μου, να κάμω σε Σένα θερμή προσευχή για τη Μάνα!
Θε μου, η αγάπη Σου ας είν’ πιο βαθιά, πιο γλυκιά για τη Μάνα!
Μέσα της κάμε ν’ απλώνεται πάντα η δική Σου γαλήνη,
και στις πληγές της καρδιάς της η χάρη Σου βάλσαμο ας γίνει.

Μάνα γλυκύτατη, Μάνα ουρανόσταλτη, ατίμητη Μάνα!
δε σε θαμπώνουν απάτες εσένα κι ονείρατα πλάνα.
Πάνω στο χρέος ακοίμητη εσύ, νύχτα-μέρα σκυμμένη,
τ’ άπειρο ακούς μες στα χάη μια-μια τις στιγμές να σημαίνει.
Τόσο η ψυχή σου είν’ απλή, που μιλά με τ’ αμίλητα πλάσματα,
κι ούτε γελιέσαι ποτέ μ’ όσα φτιάνει το ψέμα φαντάσματα.

Μάνα, η στοργή σου μεγάλη κι απέραντη όσο κι η πλάση!
Ποιος θα μπορέσει ως βαθιά την καρδιά σου ποτέ να διαβάσει;
Μάνα, η στοργή σου πασίχαρη σαν τις αχτίδες του ήλιου,
μες στη χαρά του χρυσού προσκαλεί μαγικού σου βασίλειου.
Πώς με βελούδινα δάχτυλ’ αγγίζεις τους πόνους μας και τους γλυκαίνεις.
Μάνα γλυκύτατη, όλα τα βάσανα συ τ’ απαλαίνεις!

Πάνω απ’ το λίκνο μας σκύβοντας, άγγελε -ω τη χαρά σου!
τα μεταξένια σου απλώνεις φτερά, τα μεγάλα φτερά σου.
Ω το γλυκό, τρυφερό σου, μανούλα, κι ολόθερμο φίλημα,
στου βρεφικού μας ονείρου τ’ αθώο κι απλό παραμίλημα!
Ω, πώς πονάς όταν βλέπεις εμάς στο κρεβάτι του πόνου,
και στους δικούς μας κινδύνους, καλή, πόσα φίδια σε ζώνουν!

Πόσες φορές σού τρυπάμε, φτωχή, την καρδιά με μαχαίρι,
και πόσες άλλες σηκώσαμε απάνω σου βεβηλό χέρι!
Πόσες φορές σ’ ανεβάσαμε απάνω σε ξύλο οδύνης,
δίχως εσύ και μια λέξη πικρή παραπόνου ν’ αφήνεις!
Κι ω, πόσες άλλες φορές στου φριχτού Γολγοθά μας τα σκότη
μόνη σου κλαις, σ’ ένα θρήνο βουβό, τη χαμένη μας νιότη!

Όλα μάς τάμαθες, Μάνα, γλυκυτάτη, ατίμητη Μάνα,
και με της Πίστης μας τ’ άγιο μάς έθρεψες κι άφθαρτο μάννα.
Ένα κομμάτι χρυσάφι μάς έκρυψες μέσα βαθιά μας,
να μπουμπουκιάσουν οι ανθοί λαχταράς του καλού στην καρδιά μας.
Μάνα! πού βρήκες την τόση στοργή, την αγάπη την τόση;
Μες στην ψυχή σου απ’ το χέρι του Πλάστη μας έχει φυτρώσει!

Μάνα, που πήρες απ’ όλα τα πλάσματ’ ανώτερο θρόνο,
άφθαρτη μένει κι ανέγγιχτ’ η δόξα σου μέσα στο χρόνο.
Μες στην αγκάλη σου, ω θαύμα! κρατάς το Θεό μας, Μητέρα,
κι είσαι απ’ τη γη κι απ’ τους κόσμους των άστρων, εσύ, Πλατυτέρα! 

Ποίημα του Γ. Βερίτη αφιερωμένο στην χριστιανή μητέρα.

ΧΑΙΡΕ, ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΤΑ ΣΟΥ!

Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου!

ΔΕΥΤΕ ΠΡΟΣ ΜΕ ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΚΟΠΙΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΦΟΡΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΓΩ ΑΝΑΠΑΥΣΩ ΥΜΑΣ!

Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς! (Ματθ. 11,28)

Ελάτε προς εμένα όλοι όσοι κουράζεστε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω. 

Π. ΕΛΠΙΔΙΟΣ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗΣ: ΘΕΕ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ!

Π. Ελπίδιος Βαγιανάκης: Θεέ της καρδιάς μου! 

Αυτό μας ζητάει τώρα ο Θεός! Να Τον βάλουμε σαν κεντρικό στόχο, σαν κεντρικό λατρεμένο πρόσωπο της ψυχής μας!
 Θέλει να γίνει αυτός ο έρωτας της ψυχής μας!
Και μιλάω για τον Θεϊκό Έρωτα και άλλοι παρεξηγούνται λέγοντας:
... « Γιατί δεν μας λες για την αγάπη; »
Μα, η Αγάπη είναι κάτι γενικό, που δόθηκε σαν «κατ’ εικόνα».
Ο έρωτας είναι αυτό, που θα αποκτήσεις εσύ, για να πετύχεις το «καθ’ ομοίωσιν». Γιατί, μέσα στο θεϊκό έρωτα ανακαλύπτεται και φανερώνεται και ζωοποιείται και εμποτίζεται η ψυχή ενός ανθρώπου. Όταν εμποτιστεί από το άγιο Πνεύμα, τότε όλος είναι φως, όλος είναι χαρά!

Αναζήτησε από σήμερα Το Άγιο Πνεύμα και πέστε Του:
«Πανάγιο Πνεύμα, Eσύ που ξέρεις τα μυστικά του θεϊκού έρωτα, Eσύ που ανακαλύπτεις μέσα στις ψυχές μας, τους καλύτερους δρόμους για τον καθένα, για να φτάσουμε κοντά στον Βασιλιά Θεό Πατέρα μας, αποκάλυψε και σε μας, τους μυστικούς δρόμους εκείνους που θα γίνουμε ένα με τον Βασιλιά Θεό μας!»

Όσοι πρώτα θα Tο αναζητήσουν και μετά θα Tο ανακαλύψουν, για να Tο γευθούν στη συνέχεια, αυτοί θα μπορούν να φωνάζουν:
«Θεέ της καρδιάς μου, πλημμύρισέ με, με τον θεϊκό Σου έρωτα, με το πανάγιό Σου Πνεύμα, την απόλυτη εμπιστοσύνη στο θεϊκό Σου θέλημα και… και τι άλλο; Αυταπάρνηση !… Δώσε μας αυταπάρνηση, να κόβουμε τα θελήματά μας, για να ζεις μονάχα Εσύ μέσα σε μας».

Είναι αυτό που έλεγε ο απόστολος Παύλος:
«Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». 

Πολλοί θα τα ακούσουν, λίγοι θα τα αφήσουν στη καρδιά τους, και πολλοί ελάχιστοι θα τα ζήσουν.
Εύχομαι εσείς να είστε από αυτούς τους ανθρώπους που τα άκουσαν, τα έβαλαν μέσα στη καρδιά τους και που τώρα είναι έτοιμοι να τα ζήσουν.
Και όταν θα ξεκινήσετε να τα ζείτε, λέγοντας τις μυστικές εκείνες λέξεις, τα κλειδιά εκείνα, που μπαίνουν στην πόρτα για να την ανοίξουν, που είναι:

«Γλυκιά μου Αγάπη, γλυκέ μου Έρωτα, γλυκέ μου Ιησού, Ουράνιε μου Πατέρα, Θεέ της καρδιάς μου…». Αυτοί είναι οι κωδικοί μέσα από τους οποίους, ανοίγονται τα μυστήρια του Ουράνιου διαδικτύου.
Εύχομαι όλοι σας, αυτό να αναζητάτε, αυτό να ακολουθάτε, και μ’ αυτό τώρα να ζείτε.
Γιατί αν το ζήσετε, τότε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που έχετε στο σπίτι σας, θα είναι σαν τα σκύβαλα, δεν θα έχουν αξία.

Ο ερωτευμένος μόνο τον έρωτα κοιτά, δεν κοιτάει τίποτα άλλο. Και θέλω να το πω αυτό, γιατί, το μυστικό της μεγάλης αυτής ευλογίας, δεν δίνεται μόνο σε συγκεκριμένους ανθρώπους, δήθεν ευσεβείς, που ξέρουν να κάνουν μια μετάνοια, που ξέρουν να κάνουν έναν εσπερινό, που ξέρουν να κάνουν καμιά αγρυπνία και καμιά προσευχή… Όχι. 

Το μυστικό Του Θείου Έρωτα δίνεται σε όλους ανεξαιρέτως, έστω κι αν είναι ο μεγαλύτερος αλήτης των αιώνων.
Ξέρετε γιατί;
Για τον απλούστατο λόγο. Ότι όλοι έχουν τη δυνατότητα να ερωτευθούν.
Ποιος μπορεί να αρνηθεί στον τελευταίο αλήτη του κόσμου να ερωτευθεί μια κοπέλα;
Μπορεί να του το αρνηθεί κανένας;
Είναι το μόνο πράγμα, που έχει χαριστεί σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στον πιο τελευταίο άνθρωπο.

Γι’ αυτό σας λέω, όλοι έχουμε την ίδια δυνατότητα: «Να ερωτευθούμε Το Θεό μας!»
Και, έρωτας σημαίνει: «Να Του αφοσιωθείς, να Τον εμπιστευτείς, να Τον υπακούς, όπως το μωρό την μαμά του»! 

 Εύχομαι ο Θεός να σας ευλογήσει όλους!

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

Ο ΘΕΪΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο θεϊκός έρωτας είναι ενέργεια της θείας χάριτος! Είναι η δύναμη της φωτάς που πυρακτώνει το καμίνι της Πίστης στην καρδιά μας!

Ζήτησε από τον Θεό να σε πλημμυρίσει με τον θεϊκό Του έρωτα!

Τότε κάθε θυσία που αποφασίσεις να κάνεις στο άγιο όνομά Του, κάθε νηστεία, αγρυπνία και προσευχή, δεν θα πηγάζει πλέον από τον φόβο της κολάσεως, αλλά από την αγαπητική διάθεση της καρδιάς σου να ενώνεσαι διαρκώς με τον Νυμφίο της ψυχής σου!

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ!

-Γέροντα, ποῦ ὀφείλεται ἡ δικαιολογία;

-Στὸν ἐγωισμό. Ἡ δικαιολογία εἶναι πτώση καὶ διώχνει τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Πρέπει ὄχι μόνο νὰ μὴ δικαιολογεῖται κανείς, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀγαπήσει τὴν ἀδικία ποὺ γίνεται εἰς βάρος του.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΤΑ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και αντί να ευγνωμονεί τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ!

Όταν ο πονηρός μας σκοτίζει τον νου σκεφτόμαστε των άλλων τα λάθη!
Όταν το Άγιο Πνεύμα μας φωτίζει τον νου σκεφτόμαστε τα δικά μας λάθη!

ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΑΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ ΠΟΥ ΕΡΕΥΝΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ!

Ανεξήγητα φαινόμενα διαπιστώνουν οι μελετητές μέσα στον Πανάγιο Τάφο κατά τις εργασίες που λαμβάνουν χώρα εκεί το τελευταίο διάστημα…

Ως γνωστόν επιστήμονες ανάμεσά τους και Έλληνες αποκάλυψαν πρόσφατα την επιφάνεια που παραδοσιακά θεωρείται ο τάφος του Ιησού Χριστού. Χτισμένος στην Εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, ο τάφος έχει καλυφθεί από μάρμαρο τουλάχιστον από το 1555 μ.Χ., και πιθανότατα και πολλούς αιώνες νωρίτερα.

Το τελευταίο διάστημα όμως οι επιστήμονες αυτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με μια απροσδόκητη περίσταση: ανεξήγητες ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές που βγάζουν κυριολεκτικά νοκ άουτ ορισμένες συσκευές μέτρησης, σύμφωνα με αναφορές σε ισπανικά μέσα ενημέρωσης.

Επιπλέον, σύμφωνα με τους ερευνητές, από τον τάφο αναδύεταιι άρωμα.

Το ιερό, που στεγάζει τον παραδοσιακό χώρο ταφής του Ιησού Χριστού βρίσκεται στο στάδιο αποκατάστασης μέσα στην Εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση το σώμα του Ιησού Χριστού τοποθετήθηκε πάνω σε μια πλάκα το λεγόμενο «ταφικό κρεβάτι» το οποίο είναι από ασβεστόλιθο δίπλα σε μια σπηλιά, μετά την σταύρωσή του από τους Ρωμαίους.

Η ταφική πλάκα βρίσκεται στο Κουβούκλιο, η οποία αναστηλώθηκε τελευταία φορά το διάστημα 1808-1810, καθώς είχε καταστραφεί σε πυρκαγιά.

Υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας Αντωνίας Μοροπούλου μέλη μιας ομάδας επιστημόνων από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας πραγματοποιούν εργασίες αποκατάστασης τόσο στο Κουβούκλιο όσο και τον εσωτερικό τάφο.

Η έκθεση του «ταφικού κρεβατιού» για πρώτη φορά εδώ και αιώνες δίνει στους ερευνητές τη δυνατότητα να μελετήσουν την αρχική επιφάνεια του τάφου και μια ανάλυση του αρχικού βράχου.

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ!

"Εάν για παλαιότερες εποχές ο Έρανος της Αγάπης ήταν μια ενισχυτική οικονομική δύναμη για την επιτέλεση του Φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας, σήμερα είναι αναγκαίος για την επιβίωση πολλών συνανθρώπων μας, οι οποίοι έχουν φτάσει στο ακρώτατο όριο φτώχειας και εξαθλιώσεως. Ποιος περίμενε, ότι η υπερήφανη πατρίδα μας θα έφθανε σ΄αυτό το κατάντημα, να επαιτεί την βοήθεια άλλων λαών και μέρα με τη μέρα να δια­λύεται σε όλους τους τομείς! Ποιος ημπορούσε να πιστέψει, ότι θα γέμιζαν οι μεγάλες πόλεις από αστέγους και ότι οι πεινασμένοι θα έψαχναν στους κάδους απορριμμάτων για να βρούν ληγμένα και πεταμένα τρόφιμα! Ένας λαός με ιστορία, τιμή και αξιοπρέπεια οδηγήθηκε στον εξευτελισμό από κακούς χειρισμούς και διεφθαρμένη τακτική εκείνων, που κατηύθυναν τις τύχες του, με αποτέλεσμα να εισπράττει σήμερα τις ειρωνίες και τον χλευασμό των ευεργετηθέντων βαρβάρων, που απ΄αυτό τον ιστορικό λαό διδάχθηκαν τον πολιτισμό και τις αξίες της ζωής.

Τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα, εάν δεν υπήρχε η Μητέρα και Τροφός του Έθνους μας Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία, όπως πάντοτε, έτσι και σήμερα τρέφει τους πεινασμένους, περιθάλπει τους ανήμπορους, στηρίζει τους απελπισμένους και πέρα από τα υλικά αγαθά προσφέρει ελπίδα και αισιο­δοξία στο δοκιμαζόμενο λαό. Και η Πολιτεία αντί να ευγνωμονεί, δυσκο­λεύει και δυσφημεί την ευεργέτιδα Εκκλησία. Είναι κι αυτό από τα περίεργα και ανερμήνευτα του χαρακτήρος μερίδος των Ελλήνων".

Απόσπασμα από το μήνυμα του Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικολάου αναφορικά με τον έρανο αγάπης

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ