Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟ FACEBOOK

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ

Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Εξερευνώντας την οδό της βασιλείας των ουρανών

Εφιστώ την προσοχή στους Χριστιανούς ότι η επικίνδυνη αίρεση Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, η οποία προέρχεται από την Κίνα έχει κάνει εδώ και καιρό την εμφάνισή της και στο facebook. Εμφανίζονται με ελληνικά ονόματα και προφίλ και μέσα από τις φιλίες κάποιους από εσάς σας χρησιμοποιούν στις αναρτήσεις τους, τις οποίες κοινοποιείτε κάποιοι στο προφίλ σας. Αυτό βέβαια το κάνουν για καθαρά διαφημιστικούς λόγους. Θα σας συνιστούσα να διαγράψετε τυχόν αναρτήσεις της αίρεσης από το προφίλ σας εάν υπάρχουν και να τους μπλοκάρετε από τις φιλίες σας.

Μάλιστα τις τελευταίες ημέρες εμφανίστηκε και δεύτερη ομάδα της αίρεσης με το όνομα «Εξερευνώντας την οδό της βασιλείας των ουρανών». Επειδή υπάρχουν αφελείς και ανημέρωτοι χριστιανοί κάνουν φιλίες με μέλη της αίρεσης, οι οποίοι με τη σειρά τους εκμεταλλεύονται την τακτική του facebook, να προσθέτεις δηλαδή άτομα από τις φιλίες σου σε ομάδες, κι έτσι υπάρχουν χριστιανοί μέλη, εν αγνοία τους φυσικά, της αιρετικής ομάδας «Εξερευνώντας την οδό της βασιλείας των ουρανών».

Για να καυτηριάσω την αδιαφορία αρκετών χριστιανών, αναφέρω ότι μεταξύ των μελών της αιρετικής ομάδας «Εξερευνώντας την οδό της βασιλείας των ουρανών» υπάρχει και κάποια, δεν θα αναφέρω το όνομά της, την οποία πολλές φορές την ενημέρωσα ότι ήταν μέλος σε αντιχριστιανικές ομάδες του Σώρρα και η οποία αδιαφόρησε για όλες τις προειδοποιήσεις μου. Όπως επίσης υπάρχει και ορθόδοξος ιερέας, ο οποίος χωρίς να το γνωρίζει, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι της Εκκλησίας, κάνουν φιλίες χωρίς να εξετάζουν ποιος είναι. Έχω δει ιερείς και μοναχούς σε αρκετές αντιχριστιανικές ομάδες, οι οποίοι δεν έχουν ιδέα και οι οποίοι συνήθως, λόγω των πνευματικών καθηκόντων τους, δύσκολα απαντάνε σε μηνύματα.

Καλό είναι να ελέγχετε ποιους βάζετε στις φιλίες σας. Μη σας ξεγελάνε τα ελληνικά ονόματα. Λίγο να ψάξετε το προφίλ τους θα διαπιστώσετε εύκολα πως πρόκειται για Κινέζους με ελληνικά ονόματα. Μπλοκάρετέ τους από τις φιλίες σας για να μην σας ξαναενοχλήσουν. Τα ονόματα που έχουμε εντοπίσει και είναι μέλη της αίρεσης είναι:

Άντρια Κουλιάλη, ειρήνη Μερδα, Αννα Ράπτη, Λίνα Ματίνα, Williams Seth, Άννα Λου, Χασάπη Χαρά, Sarah Dennis (Κατίνα), Anna Smith, Ρούλα Αντωνιάδη, Λιού Ελένη, Δήμητρα Παναρίτη, Ντιάνα Σεφέρη, Ελσα Σεφέρη, Μαίρη Λου, Alice Moore, Rocio Oliveras, Άννα Ντένις, Αθανασία Κομνηνου, Μαρίνα Βαρδάκη, Catherine Hain, Sunny Holiday, Σοφία Κουτσουρά, Linna Smies

Κώστας Βιτάλης, Γιάννης Αγγελής, Lancelot Green, Άγγελος Μπινάζης, Νικολάος Γεωργίου, Γιάννης Κορνάρος, Καζάκης Πύρρος, Ἰωάννης Σταυρινός, Michael Chen, Nikos Koukos, Grace Moore

Οι παραπάνω είναι Κινέζοι. Υπάρχουν βέβαια και Έλληνες με κάποια από αυτά τα ονόματα και δεν έχουν καμία σχέση με την αίρεση. Και φυσικά υπάρχουν κι άλλοι τους οποίους δεν έχω επισημάνει ακόμα.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: ΚΟΙΜΟΥΜΕΘΑ ΕΠΑΝΩ Σ' ΕΝΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ!

Κοιμούμεθα αδελφοί μου, επάνω σε ένα ηφαίστειο! Να ξυπνήσουμε πριν να είναι αργά…

Διάβασα κάποτε γιὰ ἕναν ποὺ πῆγε πάνω σ᾿ ἕνα βουνό. Τὸ βουνὸ ἦταν ὁ Βεζούβιος κ᾿ ἦταν οἱ παραμονὲς τῆς ἐκρήξεως τοῦ ἡφαιστείου. Πῆγε λοιπὸν καὶ κάθησε πάνω στὸ Βεζούβιο. Ἐδῶ, λέει, ὡραῖα εἶνε· χορταράκι ἄφθονο, δέντρα μὲ ὡραία σκιά… ῎

Eβγαλε τὴν κάππα του, ξάπλωσε κάτω, καὶ πῆρε ἕναν θαυμάσιο ὕπνο. Ῥοχάλιζε ἐπάνω στὸ χορταράκι. Ἀπὸ κάτω ὅμως τί ἤτανε; Δούλευε ὁ Βεζούβιος. Ποιός θὰ τοῦ τὸ ἔλεγε; Ἀπὸ κάτω ἤτανε κρατήρας. Σὲ λίγα λεπτά, ἐνῶ αὐτὸς κοιμόταν καὶ ῥοχάλιζε, ἄνοιξε ὁ κρατήρας, τὸν πέταξε καὶ ἡ λάβα τὸν ἔκανε κάρβουνο.

Kοιμούμεθα, ἀδέρφια μου! Κοιμούμεθα ἐπιμενίδειον ὕπνον, καὶ οἱ πολιτικοί μας καὶ οἱ ἐκκλησιαστικοί μας ἄρχοντες καὶ οἱ πάντες· καὶ οἱ μικροὶ καὶ οἱ μεγάλοι, ὅλων τῶν χρωμάτων, καὶ δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ καὶ ὅλων τῶν ἀποχρώσεων. Ὀφείλω νὰ τὸ κηρύξω σήμερα καὶ νὰ πῶ· ὅτι κοιμούμεθα ἐπάνω σὲ ἕνα ἡφαίστειο. Ἂς γλεντοῦνε, ἂς διασκεδάζουν, ἂς χορεύουν, ἂς ὀργιάζουν· τὸ ἡφαίστειο λειτουργεῖ, καὶ μία ἡμέρα θὰ ἐκραγῇ. Οὐαί καὶ ἀλλοίμονον σὲ ὅλους μας. Θὰ μᾶς ἐκτινάξῃ ὁ Βεζούβιος τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Οὐαί τῷ κόσμῳ!

Kοιμᾶσαι λοιπόν; Κοιμᾶσαι ὅταν λειτουργάῃ ὁ ἱερεύς, κοιμᾶσαι ὅταν κηρύττῃ ὁ ἱεροκήρυκας, κοιμᾶσαι ὅταν γίνωνται μεγάλα γεγονότα; Θὰ σαλπίσουν σάλπιγγες Ἀποκαλύψεως. Kαὶ τότε καὶ ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι καὶ μεγάλοι καὶ μικροὶ θὰ ξυπνήσουν. Θὰ εἶνε ὅμως πλέον ἀργά. Θὰ πᾶνε στὰ βουνὰ καὶ θὰ λένε· Βουνά, ἀνοίξατε γιὰ νὰ μᾶς κρύψετε ἀπὸ τὴν ὀργὴ τοῦ Κυρίου (πρβλ. Λουκ. 23,3. Ἀπ. 6,16).
Εἶνε ταῦτα παραμύθια;

Ὄχι, ἀδελφοί μου. Εἶνε γεγονότα, γεγονότα τῆς Ἀποκαλύψεως. Γεγονότα, τὰ ὁποῖα ἔρχονται.

Λοιπὸν σαλπίζω κ᾿ ἐγώ, ἕνας μικρὸς σαλπιγκτὴς μέσα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μου, σαλπίζω κ᾿ ἐγὼ καὶ λέγω· Ξυπνᾶτε, ξυπνᾶτε!

«Ψυχή μου ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;…», λέει ἕνα τροπάριο τῆς Ἐκκλησίας μας. Ξύπνα ψυχή, ξύπνα ψυχή. «Τὸ τέλος ἐγγίζει καὶ μέλλεις θορυβεῖσθαι…».

Ἂς μὴ κοιμώμεθα, ἀδελφοί μου, γιὰ ν᾿ ἀκούσωμε τὸ «Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός…». Ἂς ξυπνήσωμε καὶ ἂς γρηγοροῦμε, γιὰ νὰ δοξάζουμε Πατέρα Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα εἰς αἰῶνας αἰώνων· ἀμήν.

N’ ἀνασυντάξουμε τὶς δυνάμεις μας ἐναντίον τοῦ κακοῦ

Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα πολεμεῖται. Πολεμεῖται περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορά. Καὶ οἱ Χριστιανοὶ κοιμοῦνται. Ἐγώ, λέει ὁ ψευτοχριστιανός, πάω στὴν ἐκκλησία, κάνω τὸ σταυρό μου, προσκυνῶ τὶς εἰκόνες, ἀνάβω τὸ κερί μου, ἀκούω, κοινωνῶ, καὶ τίποτα παραπάνω… Μέχρι ἐκεῖ σταματοῦν. Ἐνῷ τώρα οἱ δύσκολοι καιροί μας ἐπιβάλλουν, ὁ Χριστιανὸς νὰ εἶνε μαχητικὸς καὶ νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν πίστι του.

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. σελ. 139 

https://paraklisi.blogspot.com

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΝΟΧΟΣ

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Παύλου 

Μᾶλλον εἶμαι ἀφελής. Μετά τήν τραγική εἴδηση ὅτι ἕνας δεκαπεντάχρονος μαθητής αὐτοκτόνησε μή ἀντέχοντας τόν ἐκφοβισμό καί τήν στοχοποίηση πού δεχόταν ἀπό τούς συμμαθητές του θά περίμενα τήν παραίτηση τοῦ Ὑπουργοῦ τῆς Παιδείας, πρῶτον ὑπό τό βάρος μιᾶς εὐαισθησίας ἤ ἀκόμη περισσότερο ὑπό τό βάρος μιᾶς βαρύτατης εὐθύνης.
Ἡ αὐτοκτονία τοῦ μαθητῆ πού δέν ἀντέχει τό βάρος τῆς ἐπιθετικότητας τῶν συμμαθητῶν του, ἡ δολοφονία ἀπό ἕνα μαθητή πού ἔγινε δολοφόνος μή ἀντέχοντας τήν δική του κακοποίηση καί ἀντιδρώντας μέ αὐτό τόν τρόπο δείχνει τήν χρεωκοπία τῆς παιδείας τήν ὁποία τό κράτος παρέχει στούς ἔφηβους καί τά παιδιά.
Βέβαια ἔχω ἐπανειλημμένα τονίσει ὅτι ἡ Παιδεία στόν τόπο μας ἔχει πρό πολλοῦ τελειώσει καί ἡ πιό χαρακτηριστική φανέρωση αὐτοῦ τοῦ τέλους εἶναι ἡ εὐρύτατη διάδοση μέσα στά σχολικά περιβάλλοντα τοῦ λεγόμενου bullying λές καί δέν ὑπάρχουν ἀντίστοιχες ἑλληνικές λέξεις.
Ἡ Παιδεία ἔχει τελειώσει γιατί θεσμικά κατ΄άρχήν ἡ Παιδεία δέν ἀντιλαμβάνεται τόν μαθητή ἤ τήν μαθήτρια σάν πρόσωπο. Γιατί ἔχει ἐγκαταλείψει τήν ἀγωγή, τήν διαπαιδαγώγηση καί τήν πνευματική καλλιέργεια τῶν μαθητῶν. Ἡ πλήρης ἀπαξίωση τῆς ἀγωγῆς στό σημερινό σχολεῖο, πού δείχνει τήν ἀνεπάρκεια τοῦ Ὑπουργείου στόν σχεδιασμό μιᾶς ἀληθινῆς Παιδείας ἔχει πρό πολλοῦ ὁδηγήσει σέ φαινόμενα σχολικοῦ ἐκφοβισμοῦ καί ὄχι μόνο.
Γιά τό Ὑπουργεῖο, παιδεία σημαίνει νά φορτώνεις τό μυαλό τοῦ παιδιοῦ μέ δεδομένα, δίκην ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστή καί νά μή σέ ἐνδιαφέρει ἡ προσωπικότητα τοῦ παιδιοῦ. Εἶμαι ἀπολύτως σίγουρος ὅτι ἐάν στά στελέχη τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας ἀπό τόν πρῶτο μέχρι τόν τελευταῖο ζητούσαμε νά μᾶς γράψουν μιά ἔκθεση μέ θέμα: Ἕλληνες εἰσί οἰ τῆς Παιδείας τῆς ἡμετέρας μετέχοντες» θά ἐβαθμολογοῦντο οἱ περισσότεροι κάτω ἀπό τήν βάση.
Τό πρῶτο πού ἀγνοοῦν εἶναι τό τί εἶναι ἕνα παιδί. Τί συνιστᾶ τήν προσωπικότητα τοῦ παιδιοῦ. Ποιά εἶναι ἡ δομή τῆς προσωπικότητας του. Δέν εἶναι ἱκανοί νά ἀπαντήσουν ἐάν τό παιδί ἔχει καί ψυχή, ἐάν ἔχει καί ψυχικό κόσμο.
Εἶναι πολύ σημαντικό ὅτι ὁ σημερινός ὑπουργός τῆς Παιδείας, ὅπως καί πολλοί προκάτοχοι του θεωρεῖ ὡς τό κατ’ἐξοχήν πρόβλημα τῆς Παιδείας, τόν τρόπο εἰσαγωγῆς στά ἀνώτατα ἐκπαιδευτική Ἱδρύματα καί ἀγωνίζεται νά τό λύσει.
Τό bullying, ἡ περιθωριοποίση τόσων παιδιῶν, τό πλῆθος τῶν παιδιῶν πού ἀναζητοῦν ἕνα νόημα ζωῆς στά ναρκωτικά, γιατί ἡ παιδεία εἶναι ἀνίκανη νά τούς τό προσφέρει, δέν εἶναι γιά τόν κ. Ὑπουργό καί τήν Κυβέρνηση σοβαρά προβλήματα.
Κι’ἄν ὑπάρχει κάτι πού κάνει ἀηδιαστική καί αὐτήν ἀκόμη τήν προσπάθεια γιά τίς Πανελλήνιες ἐξετάσεις, εἶναι ὅτι αὐτή δέν προκύπτει ἀπό ἐνδιαφέρον γιά τά παιδιά καί τίς οἰκογένειες τους, ἀλλά ἐντάσσεται στήν προσπάθεια ἄγρας ψήφων.
Θά περίμενε κανείς περισσότερα ἀπό ἕνα Ὑπουργό πού εἶναι Πανεπιστημιακός Καθηγητής. Θα περίμενε νά ἔχει διαβάσει αὐτά πού γράφουν οἱ φοιτητές του στούς τοίχους τῶν Πανεπιστημίων ἤ τῶν δρόμων: «Ὑπάρχει ζωή πρίν ἀπό τόν θάνατο!» ἤ τό «μᾶς σκοτώνουν στά 17 καί μᾶς θάβουν στά ἑβδομήντα» ἤ καί τόσα ἄλλα μηνύματα. Νά σχολιάσει τήν ἀπάντηση πού σοῦ δίνουν τά νέα παιδιά, «παίρνω ναρκωτικά γιά νά ζήσω» ἀλλά φαίνεται ὅτι οὔτε εἶδε, οὔτε κατάλαβε τίποτα. Ἡ Παιδεία πάσχει καί ὁ Ὑπουργός περί ἄλλων «μεριμνᾶ καί τυρβάζει».
Τά παιδιά μας σήμερα νιώθουν ἐγκαταλελειμμένα, προδομένα. Νιώθουν ὅτι τά χρησιμοποιοῦμε. Δέν μᾶς ἐνδιαφέρουν σάν πρόσωπα, θέλουμε νά τά κάνουμε νούμερα, θέλουμε νά τά ὑποτάξουμε. Ἀπό τά σχολεῖα μας δέν θέλουμε νά βγαίνουν ἐλεύθεροι ἄνθρωποι, ἀλλά ἄνθρωποι πού θά ὑπηρετοῦν τό σύστημα.
Εἶναι ἄλλωστε χαρακτηριστικός ὁ σχετικός νόμος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας πού προβλέπει ὅτι ἐάν ἕνας μαθητής στά πρωτεύοντα μαθήματα ἔχει καί 4 καί 5 καί 7 σάν βαθμούς, ἐάν βγάζει μέ τά ὑπόλοιπα μαθήματα μέσο ὅρο 9 καί μισό, περνάει στήν ἄλλη τάξη.
Ἔχει ὀργανώσει δηλαδή ἕνα σύστημα παιδείας ἀπό τό ὁποῖο ἡ μεγάλη μάζα τῶν μαθητῶν θά βγαίνουν ὀλιγογράμματοι, ἄρα αὕριο χαμηλά ἀμειβόμενοι καί πολλαπλῶς ἐξαρτώμενοι καί μιά μικρή ἐλίτ ἀπολύτως ὑποταγμένη στό σύστημα θά κυβερνᾶ. Ἡ παιδεία δηλαδή σήμερα θά ἑτοιμάζει τούς αὐριανούς δούλους τοῦ συστήματος.
Τό Ὑπουργεῖο παιδείας ἀποστρέφεται τήν ἀρετή, τήν ἀριστεία, τήν ἀληθινή παιδεία. Οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι μας, μᾶς εἶχαν πεῖ ὅτι «οί ρίζες τῆς παιδείας εἶναι πικρές, ἀλλά οἱ καρποί γλυκεῖς». Οἰ φωστῆρες τῆς σημερινῆς ἀ-παιδείας θέλουν νά κάνουν τίς ρίζες γλυκές γιά νά φχιάχνουν καρπούς σἀπιους, γιατί αὐτοί τούς βολεύουν.
Οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας μᾶς εἶχαν τονίσει ὅτι: «πᾶσα ἐπιστήμη χωριζομένη ἀρετῆς πανουργία καί οὐ σοφία φαίνεται». Ἐμεῖς ἐξοστρακίσαμε τήν ἀρετή ἀπό τήν παιδεία, κι’ἄν κάπου τήν βροῦμε τήν σαρκάζουμε, γιατί θέλουμε ὄχι ἐλεύθερους ἀνθρώπους, ἀλλά συνένοχους.
Ἐάν ἡ Ἑλληνική Ἀστυνομία ἀναζητεῖ τούς ἐνόχους ἄς ψάξει στό Ὑπουργικό μέγαρο γιά τούς ἠθικούς αὐτουργούς γιατί καί αὐτοί οἱ μαθητές πού ὁδήγησαν στήν αὐτοκτονία τόν συμμαθητή τους θύματα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας(;) εἶναι. Βέβαια ὑπάρχουν καί οἱ εὐθύνες καί τῶν γονέων καί τῶν ἐκπαιδευτικῶν.
Θά ἐπανέλθω σέ αὐτούς, ἀλλά ὁ μεγάλος ἔνοχος εἶναι τό Ὑπουργεῖο Παιδείας πού διώχνει τήν ὄντως Παιδεία ἀπό τά σχολεῖα καί μετατρέπει τήν «παίδευσιν, ἀπό ὅπλον δικαιοσύνης, σέ ὅπλον θανάτου»

http://www.romfea.gr

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΣΟΥ!

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΑΓΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΑΓΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΤΟ ΞΕΝΟΦΕΡΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΠΕΡΙ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Στη διάσπαση του ελληνικού λαού στοχεύει το ξενόφερτο αφήγημα 

περί χωρισμού Πολιτείας  και Εκκλησίας

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής –Χριστιανικής Παιδαγωγικής 

της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Σοβαρά ερωτήματα και αμφιβολίες δημιουργούνται σε όλους τους εχέφρονες Έλληνες για το αν υπάρχει στην ουσία θέμα χωρισμού Εκκλησίας –Πολιτείας ή μήπως είναι, όπως και πολλά άλλα θέματα, δημιούργημα ιδεολογικών προκαταλήψεων που συνοδεύεται από ιστορική ημιμάθεια ή παραποίηση και σχέδιο παραγκωνισμούκαι ξεριζώματοςτηςσχέσεως των Ελλήνων από τη μητέρα και τροφό Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία,διαχρονικά, αποτέλεσεσύμβολο και εμπνευστήτης πνευματικής ενότητας και συνοχής του ελληνικού έθνους και λαού.

Είναι βέβαιο ότι ο βαθύτερς στόχος του αφηγήματος για τον χωρισμόείναι η αποκοπή του ελληνικού λαού από την πνευματική του παράδοση, εκείνη που τον κράτησε όρθιο και προσηλωμένο,διά μέσου των αιώνων, στο ακατανίκητο εθνικό του φρόνημα και έτοιμο, σε κάθε περίπτωση, να αντισταθεί σε εσωτερικούς και εξωτερικούς επιβολείςτων εθνικών του πνευματικών και εθνικών συνόρων.

Είναι βέβαιο επίσης ότι μέσα από το αφήγημα του χωρισμού Εκκλησίας – Πολιτείας εξυφαίνονται και μεθοδεύονται έσωθεν και έξωθεν κατευθυνόμενα σχέδια αποσταθεροποίησης, που στοχεύουν στην πνευματική αποδυνάμωση, ορφάνια και πτώχευση του λαού μας από ό, τι του ενέπνεε και του έδινε πίστη, δύναμη, θάρρος και αισιοδοξία για να μπορεί να αντιμετωπίζει επιτυχώς τόσο τις εθνικές όσο και τις προσωπικές του δυσκολίες.

Η Εκκλησία με ό,τι συμβολίζει ήταν πάντοτε παρούσα σε όλες τις δοκιμασίες και στήριζε και ένωνε τους Έλληνες,στις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας, κρατώντας μέσα τους αταλάντευτα το Πνεύμα που γενούσε την ανιδιοτελή αγάπη, την αφοσίωση και την ετοιμότητα για θυσίες. Το ξενόφερτο και ξενοκίνητο αφήγημα του χωρισμού χρησιμοποιείται ως εργαλείο ιδεοληπτικό και διασπαστικό, προπαγανδίζοντας διεθνιστικούς και πολιτικοοικονομικούς στόχους που στοχεύουν στην αποδυνάμωση και στο διχασμό των Ελλήνων.

Είναι γνωστοί οι κύκλοι, τα πρόσωπα και τα κόμματα, που με ιδιαίτερο φανατισμό υπηρετούν και προωθούν την προπαγάνδα του χωρισμού, σαν να πρόκειται για μια απελευθέρωση της Πολιτείας από την Εκκλησία ήσαν να είναι σκλαβωμένη και καταπιεσμένη η Πολιτεία από την Εκκλησία ή,ακόμη, σαν να ισχύει στην Ελλάδα ένα Παποκαισαρικό σύστημα κατεξουσιασμούαπό το οποίο είναι ανάγκη να απεγκλωβιστεί και να ανεξαρτοποιηθεί ο λαός μας.

Το πιο σημαντικό,φυσικά, που σκόπιμα δεν αναφέρεται στην ενορχυστρωμένη προπαγάνδα,αλλά που συνειδητοποιεί ο ελληνικός λαός είναι ότι τα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από την οποία υποτίθεται ότι θα απελευθερωθεί η Πολιτεία, αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία (άνω του 90%) του ελληνικού λαού και είναι ταυτόχρονα και πολίτες της Πολιτείας. Πώς μπορεί, επομένως, να γίνει χωρισμός Εκκλησίας – Πολιτείας, όταν και οι δύο αυτοί φορείς έχουν το ίδιο και το αυτό πλήρωμα; Ποιος από ποιον, συνεπώς, θα χωριστεί; Ο ίδιος λαός από τον εαυτό του;

Δεν μπορεί λοιπόν να εξηγήσει κανείς, λογικά, πώς είναι δυνατό να ευδοκιμεί στην Ελλάδα ένας ψεύτικος μύθος ένα κατασκευασμένο αφήγημα παραπλάνησης, που θέλει την Πολιτεία να κινδυνεύει από τον εδώ και αιώνες πνευματικό της συνοδοιπόρο, την Εκκλησία, μετά μάλιστααπό μια αγαστήσχέσηκαι συνεργασία που είχαν, στο πλαίσιο του συστήματος της συναλληλίας και του αμοιβαίου σεβασμού.Πώς να χωριστούν οι δύο αυτοίφορείς, όταν έχουν σφυρηλατηθεί μεταξύ τους ακατάλυτοι οντολογικοί και ιστορικοί δεσμοί, υπηρετώντας και εκπροσωπώντας μάλιστα τον ίδιο λαό;

Μόνο σε ιδεολογική πλάνη και σκοπιμότητα θα μπορούσε να βασιστεί μια τέτοια παράλογη και τεχνητή έχθρα, ρήξη και αντίθεση που βγάζει ως τελικό αίτημα αυτό το παράλογο, περίεργο και κατασκευασμένο διαζύγιο μεταξύ Εκκλησίας –Πολιτείας, σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη για τα θέματα του Ελληνισμού. Οι Μεγάλοι αγωνιστές και απελευθερωτές της Ελλάδος πάλεψαν και υπέρ της πίστεως και υπέρ της Πατρίδας. Έκαναν τον Σταυρό τους και πήγαιναν στα όρη, στα λαγκάδια και στις θάλασσες για να αγωνιστούνκαι να θυσιαστούν για την ελευθερία της Πατρίδας.

Γι αυτό, το θέμα των σχέσεων πολιτείας και Εκκλησίας δεν προσφέρεται για προπαγάνδες και σκοπιμότητες. Το σχέδιο της εκχώρησης της Ελλάδος στους αλλότριους στόχους της διεθνοποίησης, της Παγκοσμιοποίησης και της πολιτισμικής μετάλλαξης, περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, τη  διάσπαση της εθνικής, κοινωνικής και πολιτιστικής συνοχής του ελληνικού λαού, την οποία συγκροτεί η πνευματική παρουσία και δύναμη της Εκκλησίας στη ζωή των Ελλήνων.

Το σχέδιο που κατεργάζεται και διεκπεραιώνει ο χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας είναι το γκρέμισμα και ο χωρισμός εντός της ψυχής του λαού μας εκείνου που εκφράζεται ως ενότητα, συνοχή και ολότητα με την Ελληνορθόδοξη ταυτότητα. Ο Έλληνας, σύμφωνα με το σχέδιο, θα πρέπει να διαχωριστεί και να απεμπλακεί από τα Ορθόδοξα χριστιανικά του χαρακτηριστικά. Διότι η ενότητα και η δύναμη που εμπεριέχει η ελληνορθόδοξη ταυτότητά του  αποτελεί εμπόδιο στα σχέδια διεθνοποίησης της Ελλάδος και στην σχεδιαζόμενη υποταγή και ένταξή της στην ομογενοποίηση των λαών που κατεργάζεται η νέα τάξη και Εποχή.

Το αίτημα για συνταγματική αναθεώρηση και χωρισμό είναι παρωχημένο, περιθωριακό, ανεδαφικό και ξενοκίνητο. Εκφράζεται με φανατισμό και εμφανή ιδεοληπτική πρόθεση από μια μικρή ομάδα αυτοκαλούμενων «προοδευτικών» που προέρχονται από όλους τους χώρους της πολιτικής και συμμαχούν στην απέχθεια που αισθάνονται για το «ομόθρησκο», που ενώνει και εμπνέει την πλειονότητα του ελληνικού λαού και δεν είναι άλλο, από την ορθόδοξη εκκλησιαστική του παράδοση και πίστη, η οποία,όμως,αποτελεί ταυτόχρονα μέρος της εθνικής πολιτιστικής του ταυτότητας και καθοριστικό στοιχείοτης εθνικής και κοινωνικής συνοχής.

Στην ουσία όμως τα μέλη της Εκκλησίας δεν μπορούν να χωριστούν από την Πολιτεία τους ούτε η παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας από ό,τι περιλαμβάνει και εκφράζει ο ζωντανός πολιτισμός της Ελλάδας, ο οποίος είναι πλήρως μπολιασμένος με την Ορθοδοξία. Ουσιαστικά, το Πνεύμα της Ορθοδοξίας συνυπάρχει σε μια ολότητα με το σώμα της Ελλάδας και η αποκοπή του Πνεύματος από το σώμα,θα σημάνει απλώς το θάνατο του σώματος.

Επομένως, είναι σαφές ότι η ιδέα του χωρισμού κράτους και Εκκλησίας έρχεται από άλλους πολιτισμούς και άλλα συστήματα, εκφράζουν άλλες συγκρουσιακές σχέσεις που είχαν  διαμορφωθεί τότε εκεί,μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας και όχι εκείνες που αναπτύχθηκαν μέσα από μια κοινή ιστορική διαδρομή των δύο Θεσμών στην Ελλάδα, δηλαδή τις ισότιμες, παράλληλες και με διακριτικούς ρόλους σχέσεις συναλληλίας.

Οι σχέσεις αυτές σηματοδότησαν ιστορικά την ενότητα του γένους μας που στηρίχθηκε στη διαχρονική ειρηνική και γόνιμη συμβίωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την ελληνική Πολιτεία και η οποία δεν στηρίζεται μόνον στο Σύνταγμα και στους νόμους, αλλά στην εθνική και θρησκευτική συνείδηση του ελληνικού λαού που ζυμώθηκε και διαμορφώθηκε σε ένα ενιαίο πολιτισμικό και εθνικό σύνολο μέσα στη διαδρομή του χρόνου.Η έννοια του «χωρισμού» Εκκλησίας και Πολιτείας είναι καθαρά ξένη και δεν συμβαδίζει με τους προσανατολισμούς του ελληνικού πολιτισμού, που στην οντολογική του σύνθεση εμπεριέχει αχωρίστως και αδιαιρέτως τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος έχει τονίσει από το 2016 ότι το αίτημα του χωρισμού απηχεί «τη γνωστή φιλοσοφικοκοινωνικήβιοκοσμοθεωρία του κομμουνιστικού κοσμοειδώλου, όπως γνώρισε τον χωρισμό αυτόν ο καταρρεύσας υπαρκτός σοσιαλισμός στο ανατολικό μπλοκ, που στην ουσία ήταν διωγμός της θρησκευτικής πίστεως».

Οι υπηρετούντες αυτό το κοσμοείδωλο «ελαύνονται από αποτυχημένα αθεϊστικά ιδεολογήματα και συναντώται με τα υπόλοιπα κόμματα του νεοφιλελεύθερου χώρου, κάτω από τις ντιρεκτίβες της Νέας Εποχής και της Νέας Τάξεως.Μιλούν για χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, διάβαζε Έθνους, επικαλούμενοι δήθεν προοδευτικά συνθήματα. Οι αντιλήψεις όμως περί χωρισμού είναι του περασμένου αιώνα, που γεννήθηκαν κάτω από μισαλλόδοξο αντιθρησκευτικό και αντικληρικαλιστικό λαϊκιστικό πνεύμα, που δεν συμβιβάζεται με τις σημερινές κοινωνικές, πολιτειακές και θρησκευτικές αντιλήψεις».Καταλήγοντας, να τονίσουμε ό, τι έχει πει και ο Μακαριώτατος, σε άλλη συνάφεια, υποστηρίζοντας την ενότητα Εκκλησίας και λαού: «Η Εκκλησία υπήρξε, είναι και θα υπάρχει μάνα του λαού μας με ό,τι αυτό σημαίνει. Η Εκκλησία δεν πρέπει να ζητήσει ποτέ τον χωρισμό από τον λαό της».

https://aktines.blogspot.com 

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μια τρέλα! Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ’ τη ζωή των ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού. «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λουκ. 17,21). Έρχεται μέσα μας ο Χριστός κι εμείς είμαστε μέσα Του. Και συμβαίνει όπως μ’ ένα κομμάτι σίδηρο που τοποθετημένο μές στη φωτιά γίνεται φωτιά και φως· έξω απ’ τη φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΤΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο Θεός τη γνωρίζει!