ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΣΧΕΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

Προβληματισμοί γιὰ τὴ νέα σχέση Ἐκκλησίας - Πολιτείας

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Όταν γίνεται ένας σεισμός, οι σεισμολόγοι προσπαθούν να διευκρινίσουν αν ήταν ο κύριος σεισμός ή προσεισμικές και μετασεισμικές δονήσεις.

Θεωρώ ότι στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας τις ημέρες που προηγήθηκαν έγιναν δύο ισχυρότατες σεισμικές δονήσεις και φυσικά αναμένονται και μικρότεροι μετασεισμοί, χωρίς να αποκλείονται και ισχυρότεροι.

Πρόκειται για δύο σημαντικά γεγονότα, το πρώτο η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση των διατάξεων του Συντάγματος στο άρθρο 3, και το δεύτερο η «πρόθεση» «για μια ιστορική συμφωνία» μεταξύ «Εκκλησίας και Πολιτείας» για την εκκλησιαστική περιουσία και τη μισθοδοσία των Κληρικών. Και τα δύο αυτά γεγονότα συνδέονται στενά μεταξύ τους, το ένα προϋποθέτει το άλλο.

Ελπίζω η αναγγελθείσα συμφωνία να μη λειτουργήση αποπροσανατολιστικά για να περάση αθόρυβα η προταθείσα αναθεώρηση του Συντάγματος στο 3 άρθρο.

1 Στο πρώτο γεγονός, ήτοι την αναθεώρηση του Συντάγματος είναι θετικό το ότι δεν υιοθετήθηκε η ορολογία «χωρισμός Εκκλησίας Πολιτείας», που ήταν ένα ανύπαρκτο ιδεολόγημα, και τελικά χρησιμοποιήθηκε η ορολογία «εξορθολογισμός των σχέσεων αυτών».

Ομως δημιουργείται έντονος προβληματισμός για το ότι το 3 άρθρο του Συντάγματος «αναδιατυπώθηκε» με την προσθήκη και αφαίρεση φράσεων.

Προστέθηκε η φράση «η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη» και όπως ερμηνεύεται στην αιτιολογική έκθεση «με ο,τι αυτό συνεπάγεται κανονιστικά και πρακτικά». Φυσικά πρέπει αυτό να διερευνηθή εξονυχιστικά τι θα πει «ο,τι συναπάγεται» και τι θα πει «κανονιστικά και πρακτικά».

Αφαιρέθηκαν φράσεις, όπως γράφεται στην αιτιολογική έκθεση: «Κατά τα λοιπά, από τη διάταξη απαλείφονται οι θεολογικού χαρακτήρα αναφορές, όπως και η αναφορά στα όργανα διοίκησης της Εκκλησίας, ως ασύμβατες με την καθιέρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας». Πρόκειται για σοβαρά ζητήματα που χρήζουν διερεύνησης.

Αν δε με τη «θρησκευτική ουδετερότητα του Κράτους» εννοείται η αλλαγή της νομικής προσωπικότητας της Εκκλησίας της Ελλάδος, να γίνει ένα απλό Σωματείο, τότε πώς θα αντιμετωπισθή η νομική προσωπικότητα των Μουφτειών, που αναφέρεται στους Ελληνες Μουσουλμάνους;

2 Το άλλο γεγονός, που αφορά το οικονομικά ζητήματα και τη μισθοδοσία 10.000 περίπου Κληρικών, χωρίς καν να ερωτηθούν, που γίνεται, προφανώς, σε αναφορά με τη «θρησκευτική ουδετερότητα», αφήνει ανοικτά πολλά θέματα προς συζήτηση.

Μέχρι τώρα γνωρίζουμε ότι κάθε συμφωνία ή έστω «πρόθεση» στηρίζεται σε εξονυχιστικό διάλογο μεταξύ των δύο μερών και σε συγκεκριμένες μελέτες. Ενα σπίτι πρόκειται κανείς να κατασκευάση και χρειάζονται να γίνουν πολλές αρχιτεκτονικές, στατικές, μηχανολογικές, κ.λπ. μελέτες. Στην περίπτωση αυτή δεν γνωρίζω συγκεκριμένους διαλόγους, ούτε καν εάν έχουν εκπονηθή όλες οι μελέτες που να στηρίζουν τέτοιες μεγαλεπήβολες αποφάσεις.

3 Η Εκκλησία της Ελλάδος διοικεί «επιτροπικώς» και τις Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εν Ελλάδι, καθώς επίσης στην Ελληνική Επικράτεια υπάρχουν οι Μητροπόλεις της ημιαυτονόμου Εκκλησίας της Κρήτης και οι Μητροπόλεις της Δωδεκανήσου.

Διερωτώμαι αν υπήρξε κάποια συζήτηση και συμφωνία μεταξύ Ελληνικής Πολιτείας και Οικουμενικού Πατριαρχείου ή μεταξύ Εκκλησίας της Ελλάδος και Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τελικά, πώς απαιτούμε να σέβονται οι γείτονές μας το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και να μη το σέβονται η Ελληνική Πολιτεία και η Εκκλησία της Ελλάδος;

Θεωρώ ότι τα θέματα αυτά είναι σοβαρά και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ιδεολογικά και χάριν εντυπωσιασμού. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος που θα συγκληθή θα αναλάβη μεγάλη ευθύνη έναντι της ιστορίας. Ζούμε ιστορικές στιγμές.

Μητρόπολη Ναυπάκτου

http://thriskeftika.blogspot.com

ΟΤΑΝ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 8^η Νοεμβρίου 2018

ΟΤΑΝ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

Το αντιχριστιανικό μένος, όχι μόνο δεν λέει να καταλαγιάσει στη χώρα μας, αλλά μάλλον γιγαντώνεται συνεχώς. Από τη μια μεριά οι χριστιανομάχοι πολιτικοί και από την άλλη οι επίσης χριστιανομάχοι δημοσιογράφοι, βάλθηκαν να οδηγήσουν την πατρίδα μας σε μια άθρησκη κοινωνία,

στην οποία η Εκκλησία θα είναι περιθωριοποιημένη και ανίσχυρη να επιτελέσει το σωστικό της έργο, ενώ η πίστη στο Θεό θα αποτελεί όνειδος. Η τιτάνια προσπάθειά τους εστιάζεται πρωτίστως στο να στερήσουν τους νέους μας την δυνατότητα να διδάσκονται τις αλήθειες της πίστεώς μας, ώστε να καθίστανται ζωντανά και δυναμικά μέλη της Εκκλησίας. Για να επιτύχουν το στόχο τους, επεδίωξαν, (και εν πολλοίς το πέτυχαν), να μεταβάλλουν το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, από ομολογιακό, από μάθημα συστηματικής διδασκαλίας των βασικών και θεμελιωδών αρχών της Ορθοδόξου πίστεως, της ζωής και της λατρείας της Εκκλησίας μας, σε πολυθρησκειακό, αποκρύπτοντας τις ψευδείς και προκλητικές δοξασίες των ψευδοθρησκειών, όπως λόγου χάριν ότι ο Ινδουϊσμός έχει 350.000.000 θεότητες, ή ότι ο ψευδοπροφήτης του Ισλάμ είχε 9 συζύγους και πλήθος παλλακίδων. Τα νέα προγράμματα σπουδών, δέσμια της νεοεποχίτικης πολυθρησκειακής ιδεολογίας, συνεξετάζουν τον Χριστιανισμό με έξι άλλες θρησκείες, «ως ποικιλία θρησκευτικών προσανατολισμών» και ως«θρησκευτικό φαινόμενο στην ποικιλομορφία του». Χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους την πνευματική ανωριμότητα των μαθητών, προκαλούν τελικά σ’ αυτούς σύγχυση και αποπροσανατολισμό, διότι δεν ενδιαφέρονται να δώσουν απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα, ποιος τελικά είναι ο αληθινός Θεός μέσα σ’ αυτό το ανάμικτο πάνθεο των θρησκειών, αφού η κάθε θρησκεία που παρουσιάζουν έχει τον δικό της Θεό. Και επί πλέον συσκοτίζουν σκόπιμα και πονηρά την θεμελιώδη αλήθεια της πίστεώς μας, ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Θεάνθρωπος και Σωτήρας του κόσμου. Κατά περίπτωση είτε την αποσιωπούν, είτε την διαστρέφουν, εμφανίζοντας τον Χριστό ως ένα μεγάλο διδάσκαλο, ισάξιο με τους άλλους μεγάλους ιδρυτές θρησκειών, είτε τέλος τονίζουν δευτερεύουσες έννοιες, για να αποσιωπήσουν εκείνες που παραπέμπουν στην μοναδικότητα της εν Χριστώ σωτηρίας.

Εν πάσει περιπτώσει είναι γνωστή η πολύπαθη πορεία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία τα τελευταία χρόνια και για το θέμα αυτό έχουν αναφερθεί με εκτενείς αναλύσεις άλλοι, αρμοδιότεροι και καταλληλότεροι από μας. Εμείς, στα πλαίσια της παρούσης ανακοινώσεως μας, θα αρκεστούμε να σχολιάσουμε με πολλή συντομία ένα σχετικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στην«Εφημερίδα των Συντακτών» (φ.22-10-2018), με τίτλο: «Περιμένοντας την απόφαση του Σ.τ.Ε.», με συντάκτη τον κ. Πέτρο Παπαγεωργίου. Η σύνταξή του έγινε εν αναμονή της αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο είχαν προσφύγει εκ νέου, μετά την ακύρωση των αποφάσεων του πρώην υπουργού κ. Φίλη, γονείς, σωματεία και μαζί τους ο σεπτός ποιμενάρχης μας κ. Σεραφείμ, για την ακύρωση των σχετικών υπουργικών αποφάσεων, οι οποίες καθιέρωσαν τα νέα μεταλλαγμένα προγράμματα σπουδών, για τα οποία έγινε λόγος προηγουμένως. Η προσφυγή έγινε με το αίτημα να ακυρωθούν τα νέα προγράμματα, όχι μόνον λόγω της αντισυνταγματικότητός των, αλλά και λόγω της άνισης μεταχείρισης των Ορθοδόξων πιστών, σε σχέση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες στη Ελλάδα, όπως των μουσουλμάνων, ρωμαιοκαθολικών και Ισραηλιτών Ελλήνων πολιτών, που έχουν την ευχέρεια, βάσει των νόμων 4235/2014, άρθρο 68 και 4386/2016, άρθρο 55, να επιλέγουν τα θρησκευτικά τους εγχειρίδια για την ομολογιακή διδασκαλία τους στα σχολεία, τακτική που αντίκειται στην Αρχή της Ισότητας, κατά το άρθρο 4, παρ.1 του Συντάγματος.

Στο άρθρο του ο συντάκτης, αντί να παραθέσει με αντικειμενικότητα το ζήτημα και να εκφράσει τον σεβασμό του προς τα εκατομμύρια των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως Ορθόδοξοι χριστιανοί, πληρώνουν φόρους προκειμένου η πολιτεία να εκπληρώσει την εκπαιδευτική της αποστολή και ως εκ τούτου έχουν την απαίτηση να διδάσκονται τα παιδιά τους κατά κύριο λόγο τις βασικές διδασκαλίες της Ορθοδόξου πίστεως, επέλεξε να απομειώσει, με πραγματικά απίστευτη σφοδρότητα, το μάθημα των θρησκευτικών και να το παρουσιάσει ως αίτιο «πνευματικής αποπλάνησης ανηλίκων» και κατ’ επέκταση ως «έγκλημα που πρέπει να διώκεται»! Και ούτε λίγο ούτε πολύ, με τον τρόπο που εκφράζεται, είναι σαν να καλεί τις εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, να σύρουν στα δικαστήρια τους καθηγητές θεολόγους, με την κατηγορία του εγκλήματος της αποπλανήσεως ανηλίκων!

   Γράφει: «Το μάθημα των θρησκευτικών δεν είναι μάθημα. Μάθημα λέγεται η διδασκαλία ενός γνωστικού αντικειμένου. Δηλαδή διδάσκεται η γνώση του, η αντικειμενική περιγραφή του. Αμερόληπτα και χωρίς πρόθεση σύστασης Πίστης σε ατεκμηρίωτα στοιχεία του αντικειμένου. Όταν όμως συμβαίνει το δεύτερο, όταν η διδασκαλία δεν παρέχει ούτε ίχνος αντικειμενικής γνώσης, αλλά επιδιώκει να εμφυσήσει στα παιδιά αναπόδεικτη δογματική Πίστη σε φυσικώς αδύνατους ισχυρισμούς, τότε δεν είναι μάθημα, είναι προπαγάνδα, είναι κατήχηση, είναι προσηλυτισμός… Αντικειμενικό είναι, όταν περιγράφεις έναν μύθο, να λες ότι είναι μεν μύθος αλλά ωφελούμαστε από κάποια αξιόλογα ίσως στοιχεία του και διδάγματά του. Κατήχηση και αποπλάνηση είναι να ισχυρίζεσαι ότι το μυθικό αφήγημα είναι εμπράγματο συμβάν του φυσικού κόσμου»! Η περιγραφή του βίου, των θαυμάτων, του πάθους και της αναστάσεως του Κυρίου μας δεν είναι μια αντικειμενική περιγραφή ιστορικών γεγονότων, όπως αυτά κατέγραψαν οι ευαγγελιστές και επιβεβαίωσε η αποστολική μας παράδοση και η παγκόσμια ιστορία; Πως μπορεί να ισχυριστεί ότι οι διηγήσεις των ευαγγελιστών για το πρόσωπο του Χριστού και το έργο του αποτελούν αναπόδεικτες ιστορίες, καθ’ όν χρόνον επιβεβαιώνονται ακόμη και από μη χριστιανούς ιστορικούς όπως ο Πλίνιος και ο Ιώσηπος; Εφ’ όσον λοιπόν τα θαύματα και προ παντός η ανάσταση του Κυρίου μας αποτελούν αναντίρρητα ιστορικά γεγονότα, τότε πιο μπορεί να είναι το συμπέρασμα στο οποίο αναπόδραστα θα καταλήξει κάθε απροκατάληπτος άνθρωπος, που αγαπά την αλήθεια, σχετικά με το πρόσωπο του Χριστού; Ας μας απαντήσει ο συντάκτης: Η ανάσταση του Κυρίου μας είναι έργο ανθρωπίνης, ή θείας δυνάμεως; Αφού λοιπόν είναι έργο θείας δυνάμεως, δεν αποτελεί η ανάσταση ένα ισχυρό, ατράνταχτο και αναντίρρητο ιστορικό τεκμήριο, που αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας την Θεότητα του Κυρίου μας; Πως λοιπόν ισχυρίζεται ο συντάκτης ότι η πίστη στο πρόσωπο του Κυρίου μας είναι μια «αναπόδεικτη δογματική πίστη σε φυσικώς αδύνατους ισχυρισμούς»;Και κατ’ επέκταση, πως μπορεί να ισχυριστεί ότι το μάθημα των θρησκευτικών «είναι προπαγάνδα, είναι κατήχηση, είναι προσηλυτισμός»; Σε ποιους ήδη Ορθοδόξους μαθητάς; Γιατί σ’ αυτούς απευθύνεται.

Πέραν αυτών, από πότε η επιστημονική γνώση περιορίστηκε μόνο στην«αντικειμενική περιγραφή» φυσικών φαινομένων; Για να φτάσει κάποιος στην αντικειμενική περιγραφή, δεν πέρασε αναγκαστικά από το στάδιο της υπόθεσης; Επίσης πως θα αξιολογήσει τα λεγόμενα «αξιώματα» και«θεωρήματα», όπως για παράδειγμα το πυθαγόρειο θεώρημα, τα οποία είναι αδύνατον να αποδειχθούν αντικειμενικά; Μήπως πρέπει να παύσουν να διδάσκονται, αφού δεν μπορούν να αποδειχθούν; Πότε μελετήθηκαν με απόλυτη πληρότητα τα μυστήρια του μικρόκοσμου και μακρόκοσμου, ώστε να μπορούμε να κάνουμε πλήρη και «αντικειμενική περιγραφή» τους; Δεν είναι γεγονός ότι συνεχώς ανακαλύπτονται καινούργια δεδομένα και διατυπώνονται νέες θεωρίες, που ανατρέπουν τις παλαιότερες, καθώς αλματωδώς εξελίσσεται η επιστήμη και η τεχνολογία; Για παράδειγμα, ποιος αληθινός επιστήμονας πιστεύει σήμερα στη θεωρία της εξελίξεως; Μπορεί να ισχυριστεί ο συντάκτης, ότι τότε που η επιστήμη μας δίδασκε τις παλαιότερες θεωρίες, (που σήμερα πλέον έχουν ανατραπεί από νεωτέρες), μας δίδασκε μύθους, και μας κατηχούσε με αναπόδεικτες θεωρίες;

Αλλά μήπως τα ίδια δεν ισχύουν και στις λεγόμενες ανθρωπιστικές επιστήμες; Πότε ο άνθρωπος μπόρεσε να περιγράψει πλήρως και αντικειμενικώς τα ψυχικά φαινόμενα; Όπως οι ίδιοι οι ψυχολόγοι, ψυχίατροι και ψυχαναλυτές ομολογούν, τα ψυχικά φαινόμενα χαρακτηρίζονται από πολλούς και απροσδιόριστους παράγοντες, έτσι ώστε να υπάρχουν πολλές αντικρουόμενες θεωρίες και ερμηνείες για το ίδιο ψυχικό φαινόμενο.

Στη συνέχεια αναφέρει: «Επιδιώκεται να τα πιστέψουν τα παιδιά όλα αυτά και να επηρεάζεται η ζωή τους από την πίστη σε αυτά. Καθιστούν την πίστη τρόπο σκέψης για την παραπέρα ζωή τους». Η επιδίωξη αυτή η οποία θεωρείται από τον συντάκτη απαράδεκτη, αποτελεί απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας  των γονέων των μαθητών, να μορφώνονται τα παιδιά τους με τις αρχές και τις αξίες της Ορθοδόξου πίστεως, να εμπνέονται από αυτές και να πιστεύουν σ’ αυτές, όπως προβλέπει και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, (Ε.Σ.Δ.Α.). Επίσης η επιδίωξη αυτή αποτελεί κύριο εκπαιδευτικό στόχο όλων των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων στην Ελλάδα. Γιατί λοιπόν θα πρέπει οι άλλες θρησκευτικές κοινότητες να έχουν την δυνατότητα να επιτυγχάνουν αυτόν τον στόχο και μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία να την  στερείται; Για ποιο λόγο θα πρέπει να αγνοηθεί η θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των γονέων των μαθητών; Που είναι ο σεβασμός προς τις βασικές και θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας; Που είναι ο σεβασμός της θέλησης της πλειοψηφίας; Αλλά μήπως η αγωγή των παιδιών σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, τα χρηστά ήθη, τους νόμους του ελληνικού κράτους και την ομαλή ανάπτυξη της κοινωνικής ζωής; Όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Η Εκκλησία, όπως αποδεικνύει η επί 20 αιώνες ιστορική πορεία της, διαπλάθει και αναδεικνύει πολίτες με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στην πολιτεία, πολίτες με ευθύτητα, τιμιότητα και ειλικρίνεια προς τα άλλα μέλη της κοινωνίας, με αγάπη και πνεύμα αυτοθυσίας προς τον πλησίον, με αγάπη προς την πατρίδα και με ηρωικό φρόνημα.

Παρά κάτω γράφει: «Το μάθημα των θρησκευτικών μαθαίνει στα παιδιά ότι στον κόσμο μας υφίστανται στ’ αλήθεια υπερφυσικές οντότητες και επιρροές. Αυτό είναι ψεύδος που έρχεται σε εμφανώς κατάφορη αντίφαση με τη διδασκαλία των επιστημονικών μαθημάτων, που μαθαίνει στα παιδιά μας στο σχολείο πώς αληθινά είναι και πώς λειτουργεί ο κόσμος». Πιο επιστημονικό μάθημα απέδειξε ότι δεν«υφίστανται» υπερφυσικές οντότητες, και ότι δεν υπάρχει Θεός; Η ύπαρξη του Θεού δεν μπορεί να εκφρασθεί με μαθηματικούς όρους. Δεν είναι γνώσις η οποία αποκτάται με το πείραμα, ή με άλλες επιστημονικές μεθόδους. Και προ παντός δεν είναι διανοητικό λειτούργημα, ή ανθρώπινη ανακάλυψη. Είναι εμπειρία, αποκάλυψη Θεού στους ανθρώπους εκείνους που έχουν καθαρή καρδιά και αγαπούν την αλήθεια. Όλοι σχεδόν οι μεγάλοι επιστήμονες παραδέχονται και ομολογούν, ότι η χριστιανική πίστη δεν έρχεται σε αντίθεση με τις φυσικές επιστήμες. Ενδεικτικά παραθέτουμε την ομολογία ενός εξ’ αυτών: Ο Henri Lecomte, μεγάλος Γάλλος βοτανολόγος και μέλος της Παρισινής Ακαδημίας των Επιστημών, όταν ρωτήθηκε εάν η θρησκεία συμβιβάζεται με την επιστημονική έρευνα απάντησε: «Ο ανταγωνισμός μεταξύ επιστήμης και θρησκείας υπάρχει μόνον εις το πνεύμα εκείνων που επιμόνως το θέλουν. Εις την πραγματικότητα η επιστήμη και η θρησκεία εξελίσσονται με τα ίδιά των μέσα, εις εδάφη τα οποία είναι ουσιωδώς διάφορα. Το να θέλει κανείς να αντιτάσσει την μίαν κατά της άλλης, αποδεικνύει απλώς ότι τας παραγνωρίζει», («Η Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών περί σχέσεως Θρησκείας και Επιστήμης», μτφρ. Κ. Μεταλληνού, Αθήναι 1932, σελ. 83).

Παρά κάτω γράφει: «Πραγματικό μάθημα» θα είναι όταν «περιγράφει το θρησκευτικό φαινόμενο και την τεράστια και σημαντική ιστορία του "από τα έξω", αντικειμενικά, ως γνώση, όχι ως πίστη. Και έτσι μπορεί να είναι υποχρεωτικό μάθημα. Γνώση». Για πιο λόγο θα πρέπει το μάθημα των θρησκευτικών να περιορίσει την αποστολή του στην μετάδοση απλών γνώσεων και να παρεμποδίζει τους μαθητές να περάσουν από την γνώση στην πίστη; Η Ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου και δεν εξαναγκάζει κανέναν να περάσει διά της βίας από την απλή γνώση στην πίστη. Το μάθημα των θρησκευτικών, (όπως αυτό ήταν διαμορφωμένο στα παλαιότερα προγράμματα σπουδών), προσφέρει μεν τις αλήθειες της Ορθοδόξου πίστεώς μας, ωστόσο όμως δεν εξαναγκάζει τον μαθητή, αλλά τον  αφήνει ελεύθερο να κρίνει από μόνος του, αν θα παραμείνει στο επίπεδο της απλής γνώσεως, ή θα κάνει ένα βήμα πιο πέρα και θα περάσει από τη γνώση στην πίστη, για να γίνει ζωντανό και συνειδητό μέλος της Εκκλησίας.

Δεν θα πρέπει επίσης να αγνοείται το γεγονός ότι το γνωστικό αντικείμενο του μαθήματος των θρησκευτικών έχει μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τα γνωστικά αντικείμενα των άλλων επιστημών. Ενώ δηλαδή τα γνωστικά αντικείμενα όλων των επιστημών εκτείνονται στο πεδίο του κτιστού κόσμου, στην περίπτωση του μαθήματος των θρησκευτικών το γνωστικό αντικείμενο είναι το υπέρτατο Ον. Είναι ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος από αρχαιοτάτων χρόνων, από την εποχή της δημιουργίας του ανθρώπου, επί χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, υπήρξε αντικείμενο δέους, λατρείας, αγάπης και αφοσιώσεως. Η αγαπητική στροφή του ανθρώπου προς το θείον είναι έμφυτη μέσα στο άνθρωπο, έχει τις ρίζες της και τα θεμέλιά της στα ενδότερα βάθη της ανθρωπίνης υπάρξεως. Επομένως το μάθημα των θρησκευτικών οφείλει να λάβει σοβαρά υπ’ όψη της αυτή την έμφυτη αγαπητική στροφή των παιδιών προς το θείον και κατ’ ακολουθία την θέληση πολλών εξ’ αυτών να περάσουν από τη γνώση στην πίστη, να αγαπήσουν μ’ άλλα λόγια τον Χριστό ως αληθινό Θεό και να ενταχθούν στη ζωή της Εκκλησίας. 

Πάντως είναι άξιο πολλής προσοχής το γεγονός, ότι ο συντάκτης δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το μάθημα των θρησκευτικών και το πέρασμα των μαθητών από την γνώση στην πίστη των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων, για τις οποίες δεν κάνει ούτε καν νύξη. Αν ήταν αμερόληπτος ερευνητής του θέματος, δεν θα έπρεπε να αναφερθεί οπωσδήποτε και σ’ αυτές; Σίγουρα. Πως συμβαίνει για παράδειγμα να μην ενδιαφέρεται, αλλά να προσπερνά αδιάφορα το γεγονός, ότι εξ’ αιτίας της διδασκαλίας του Ισλάμ στα σχολεία των μουσουλμάνων, σήμερα πολλοί εξ’ αυτών καταντούν τζιχαντιστές και εξτρεμιστές, που σκορπούν γύρω τους τον θάνατο σε χιλιάδες αθώα θύματα; Τι έχει να πει για την φοβερή αυτή κοινωνική πληγή που μαστίζει σήμερα την ανθρωπότητα, η οποία βέβαια είναι καρπός της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών του Ισλάμ; Έχει τη δύναμη και την τόλμη να κάνει μια απλή σύγκριση της περί Τζιχάντ διδασκαλίας του Κορανίου με την «Επί του Όρους Ομιλία» του Κυρίου και την περί αγάπης διδασκαλία του αποστόλου Παύλου; (βλ. Α΄ Κορ. κεφ. 13).

Τέλος, δίκην μεγάλου ιεροδικαστή, προσπαθεί να προκαταλάβει τους δικαστές του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας μας, αποφαινόμενος ότι  «Εάν το Σ.τ.Ε. κρίνει ότι για τους αποδεχόμενους το περιεχόμενο του ισχύοντος μαθήματος ως αληθινό ή επιθυμητό δεν υπάρχει παραβίαση των άρθρων 13 και 16 του Συντάγματος, αλλά ότι υπάρχει για όσους το θεωρούν ψευδές ή θρησκευτικά ανεπιθύμητο, τότε γι’ αυτούς οφείλει να νομολογήσει προαιρετικότητα συμμετοχής τους στο μάθημα μέσω υπεύθυνης δήλωσης αποχής, λόγω παραβίασης γι’ αυτούς των άρθρων 13 και 16 του Συντάγματος σε συνδυασμό με τον Κανονισμό Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, βάσει του οποίου δεν οφείλεις να δηλώσεις τι είσαι ή τι δεν είσαι». Στ’ αλήθεια δεν γνωρίζει ότι οι γονείς των μαθητών, οι οποίοι δεν αποδέχονται το μάθημα των θρησκευτικών, έχουν τη δυνατότητα να απαλλαγούν τα παιδιά τους από τη διδασκαλία του; Αν δεν το γνωρίζει είναι δικαιολογημένος, εάν το γνωρίζει, γιατί το αναφέρει; Εκπλησσόμαστε πραγματικά!  

Περαίνοντας, θα θέλαμε να  εκφράσουμε την λύπη μας και την απογοήτευσή μας για την γενική κατάπτωση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Εν προκειμένω ο συντάκτης, αντί να παρουσιάσει σφαιρικά το πρόβλημα και να κάμει αντικειμενική εκτίμηση, σεβόμενος την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, χτυπά ανηλεώς και μονόπλευρα την Ορθόδοξη πίστη, γενόμενος, ηθελημένα ή αθέλητα, όργανο και φερέφωνο της νεοεποχίτικης ιδεολογίας, που θέλει το μάθημα των θρησκευτικών εργαλείο για την προώθηση της πολυπολιτισμικότητος, του θρησκευτικού συγκρητισμού και της Πανθρησκείας. Προσευχόμαστε ο Θεός να φωτίσει τον κατά τα άλλα συμπαθέστατο κ. Π. Παπαγεωργίου, ώστε να παραμερίσει τους παραμορφωτικούς φακούς της στείρας αντιχριστιανικής προπαγάνδας, ώστε να ασκεί με αντικειμενικότητα το υψηλό λειτούργημα της δημοσιογραφίας και να οδηγηθεί σε μετάνοια για τις άδικες για την ορθόδοξη πίστη μας θέσεις του.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.com

ΤΕΜΕΝΟΣ ΒΑΓΙΑΖΗΤ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ - 4 ΕΚ. ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!

4 ΕΚ. ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟ ΤΖΑΜΙ

ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ !

Πάρης Καλοδημίδης

Αφού θα αναστηλώσουμε το τζαμί για τουριστικούς λόγους, θα είναι καλό και χρήσιμο να υπάρχει ένθετη στο κτίσμα και μια βιογραφία του Βαγιαζήτ του Α΄, ο οποίος και μας άφησε το κληροδότημα.

Να φαίνεται πως αυτό δεν είναι μνημείο ούτε ειρηνικής συνύπαρξης, ούτε θρησκευτικού γαληνέματος , ούτε βέβαια κάποιο σπάνιο αρχιτεκτόνημα.

Είναι ένα μνημείο των κατακτητών της πατρίδας μας, το οποίο πρέπει να μας θυμίζει τον τεράστιο φόρο αίματος που έχουμε δώσει στον τούρκικο Οθωμανισμό και επιτέλους να λειτουργεί για τους νεότερους όπως ακριβώς τα εκατοντάδες μνημεία εναντίων του Γερμανικού ναζισμού.

Μιά επιγραφή λοιπον, έξω απο το τζαμί του Βαγιαζήτ που θα γράφει τη δέουσα ιστορική αλήθεια και κάτι σαν “Ποτέ Ξανα Παιδομάζωμα” θα είναι ένας καλός λόγος να μην κλαίμε τα 4 εκατομμύρια που πάνε στην ανάδειξη του“οθωμανικού τεμένους” ενώ περιμένουν τα δεκάδες ιστορικά μνημεία των προγόνων μας θαμμένα στη γή της Θράκης.

Το παιδομάζωμα επί Βαγιαζήτ Α΄

Την περίοδο που στην ηγεσία του Οθωμανικού κράτους βρισκόταν ο Βαγιαζήτ Α΄ έχουμε την πρώτη πηγή που αναφέρεται στο παιδομάζωμα. Η πηγή αυτή είναι ο λόγος του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ισιδώρου (1380-1396) του έτους 1395: “Ομιλία περί της αρπαγής των παιδιών[…] και περί της μελλούσης κρίσεως”.

Την χρονιά εκείνη ο Βαγιαζήτ Α΄ διέταξε να γίνει ένα –άγνωστης ακόμη έκτασης παιδομάζωμα σε βάρος των χριστιανών υπηκόων του. Ο παρηγορητικός αυτός λόγος αναφέρεται στη μεγάλη δυστυχία των κατοίκων και κυρίως των γονέων που τους άρπαξαν τα παιδιά. Επιπλέον, ο Ισίδωρος αναφέρεται στις κακουχίες που περιμένουν τα παιδιά, καθώς πρόκειται να αλλάξουν τη θρησκεία τους, τη γλώσσα τους την ενδυμασία τους, τα ήθη και έθιμα τους.

http://aktines.blogspot.com

ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ!

Συνεχίζοντας ἀκάθεκτα τὴν κατεδαφιστική του πολιτικὴ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἐνέκρινε – σὲ συνεργασία μὲ τὸ Ὑπουργεῖο Ὑγείας – γιὰ τὸ σχολικὸ ἔτος 2018-19 πιλοτικὸ πρόγραμμα γιὰ παιδιὰ Γ΄, Δ΄ καὶ Ε΄ τάξεων Δημοτικοῦ, μὲ τὸ ὁποῖο τὰ ἐξοικειώνει μὲ πρακτικὲς βουδιστικοῦ διαλογισμοῦ.

Τὸ πρόγραμμα ἐντάσσεται σὲ ἕναν γενικό­τερο θεματικὸ ἄξονα μὲ τίτλο «Προαγωγὴ Ψυ­χικῆς Ὑγείας παιδιοῦ καὶ ἐφήβου» καὶ τὸ ἴδιο ὀνομάζεται: «Ἡ πυξίδα τοῦ ἑαυτοῦ μου» – Mindfulness. Τὸ Mindfulness εἶναι ἕνα εἶδος διαλογισμοῦ ποὺ σκοπὸ ἔχει – σύμφωνα μὲ τοὺς ὑποστηρικτές του – νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο μὲ πολλαπλοὺς τρόπους ὥστε νὰ ἀνταποκρίνεται καλύτερα στὶς ἀνάγκες τῆς καθημερινότητας. Τὸ ὑλικό του εἶναι βασισμένο σὲ βουδιστικὰ κείμενα, τεχνικὲς καὶ διδασκαλίες. Ὅμως – καὶ ἐδῶ εἶναι τὸ φρικῶδες τοῦ πράγματος, καθότι τὰ Ὑπουργεῖα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγνοοῦν – πολλὲς δημοσιευ­μένες ἐπιστημονικὲς ἔρευνες ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ἡ συγκεκριμένη αὐτὴ τεχνικὴ διαλογι­σμοῦ προκαλεῖ πολλὲς παρενέργειες σὲ ὅ­ποιον τὴν ἀκολουθεῖ, τόσο στὴν ψυχικὴ ὅσο καὶ στὴ σωματικὴ σφαίρα. Συγκεκριμένα ὡς πρὸς τὸν ψυχικὸ τομέα ἔχουν ἀναφερθεῖ τὰ ἑξῆς: ἀδυναμία συγκέντρωσης, ἀποσύνδεση ἀπὸ τὸ περιβάλλον, παράνοια, παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις· ἐπιπλέον συναισθηματικὴ ἀστάθεια, κατάθλιψη, μανία, ψύχωση καὶ αὐτοκτονικὸς ἰδεασμός. Στὸ σωματικό: ἀϋπνία, ἐφιάλτες, μείωση τῆς ὄρεξης καὶ ἄρνηση πρόσληψης τροφῆς, αὐξημένος κίνδυνος ἐπιληπτικῶν κρίσεων. Δύο δημοσιεύσεις μὲ μαρτυρίες ἀσκουμένων στὸ Mindfulness ἀναφέρουν ἀρνητικὲς ἐκ μέρους τους ἐμπειρίες, ποὺ ἔβλαψαν τὴν καθημερινή τους ζωή, μὲ ἕνα ποσοστὸ ἐξ αὐτῶν νὰ ἀναφέρει βαριὲς ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες, μέχρι καὶ αὐτοκτονία.

Γιὰ ὅλα τὰ παραπάνω ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων (ΠΕΓ) ἤδη ἔχει προβεῖ σὲ ὀξὺ διά­βημα, μὲ τὸ ὁποῖο ζητεῖ νὰ ἀποσυρθεῖ ἀμέσως ἀπὸ τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο τὸ συγκεκριμένο αὐτὸ πρόγραμμα «καὶ ὅποια ἄλλη παρέμβαση σχετίζεται μὲ διαλογισμό, διαλογισμὸ Mindfulness ἢ ὁποιαδήποτε ἄλλη βουδιστικῆς προέλευσης τεχνική. Ἀρνούμαστε νὰ γίνουν τὰ παιδιά μας πειραματόζωα βουδιστικῶν τεχνικῶν, ἐπειδὴ αὐτὲς προωθοῦνται καὶ χρηματοδοτοῦνται. Δὲν δεχόμαστε νὰ γίνουν τὰ παιδιά μας χειραγωγήσιμα ὄντα μιᾶς τάχα “μοντέρνας κοινωνίας”. (…) Οἱ τεχνικὲς αὐτές, τεχνικὲς πλύσεως ἐγκεφάλου στὴν οὐσία, εἶναι τελείως ἔξω ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ παράδοση, φιλοσοφία, κουλτούρα καὶ θρησκεία. Τὸ σχολεῖο ἔχει πολλὰ νὰ διδάξει ἀπὸ τὴν πλούσια ἑλληνική μας παράδοση, ποὺ δὲν ἔχει τίποτα νὰ ζηλέψει ἀπὸ τὶς ἀνατολικῆς προέλευσης φιλοσοφίες καὶ θρησκεῖες. Δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα τὸ σχολεῖο νὰ στρέψει τὰ παιδιά μας στὴ βουδιστικὴ φιλοσοφία καὶ θρησκεία ἐρήμην μας, καὶ μάλιστα ὅταν ὑπάρχουν τόσες διεθνεῖς ἀρνητικὲς ἀναφορές».

Ἔπειτα δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἀποδόμηση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τὴν ἀπαξίω­ση τῶν μαθημάτων ἀνθρωπιστικῆς κατευθύν­σεως, τὴν ἀφαίρεση ἀπὸ τὰ ἐξεταζόμενα μαθήματα τῶν μαθημάτων θετικῆς κατευθύνσεως, τώρα ἔχουμε τὴν εἰσαγωγὴ μαθημάτων βου­διστικῆς φιλοσοφίας, μὲ τέτοιες μάλιστα φρικτὲς συνέπειες, ποὺ ὀφείλονται σὲ καθαρὰ δαιμονικὴ ἐπήρεια. Λοιπόν, ἀκόμα καθόμαστε καὶ ἀνεχόμαστε;

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

http://aktines.blogspot.com

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: «ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΟΘΡΗΣΚΟ, ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟ»

Η Ιεραρχία θα κληθεί θα συζητήσει και θα αποφασίσει για τη συμφωνία του Αρχιεπισκόπου με τον Πρωθυπουργό για τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους σχολίασε σήμερα το πρωί μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.

Ο Σεβασμιώτατος είπε επίσης πως: «Έχω τοποθετηθεί ότι το κράτος μας δεν είναι απλά ουδετερόθρησκο, αλλά συμβάλει υπέρ των θρησκειών.

Γίνεται μία σύγχυση μεταξύ κράτους και έθνους. Το κράτος είναι θρησκευτικά ουδέτερο αλλά το έθνος δεν είναι, είναι ομόθρησκο, είναι κατά μεγάλη πλειοψηφία Ορθόδοξο».

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ: ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ!

Του Γιάννη Παπανικολάου

Είναι λογικό μετά από μία τέτοια ξαφνική συμφωνία διαχωρισμού Εκκλησίας και κράτους από Πρωθυπουργό και Αρχιεπίσκοπο να πληθαίνουν οι φωνές αντίδρασης και να μην λείπουν οι έντονες αντιδράσεις από το σύνολο του κλήρου και όχι μόνο.

Το ερώτημα που θέτουν οι κληρικοί είναι γιατί κρατήθηκε μυστική η συμφωνία από το σύνολο του κλήρου και ανακοινώθηκε από το Μαξίμου κατά την διάρκεια του προκαθορισμένου ραντεβού Ιερώνυμου-Τσίπρα.

Είναι εύλογο να πούμε ότι η περίφημη συμφωνία έπρεπε και ήταν υποχρεωμένη η πολιτεία να ρωτήσει το σύνολο του κλήρου προτού αποφασίσει την σύναψη σχετικού συμφώνου για το διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους…

Το ξαφνικό της συμφωνίας και ο χρόνος που έγινε λίγες ώρες μετά το Eurogroup της Δευτέρας δείχνει περίτρανα ότι καταπατήθηκαν ιστορικές συμφωνίες του παρελθόντας για χάρη των Γερμανών δανειστών μας οι οποίοι έδωσαν οδηγίες για την τελική συμφωνία!

Δεν είναι λίγοι αυτοί πού υποστηρίζουν πια ότι η συμφωνία τέθηκε στο τραπέζι των δανειστών μας και υλοποιήθηκε από τον κ.Τσίπρα αφου ουσιαστικά άνοιγε τον δρόμο συμμετοχής των ξένων στα Εκκλησιαστικά δρώμενα…

Ένα «ντίλ» που σίγουρα θα γράψει με τα μελανά γράμματα του κλήρου την μελλοντική εκκλησιαστική ιστορία του τόπου.

Το θέμα είναι θα εγκριθεί από την Εκκλησία και το κράτος στο τέλος;

Ήδη Εκκλησιαστικοί παράγοντες είναι ετοιμοπόλεμοι και απειλούν με μαζικές κινητοποιήσεις.

Αν δεν ψηφιστεί από τους Μητροπολίτες η συμφωνία θα είναι άκυρη.

Ήδη οι κληρικοί αντιδρούν εύλογα με απειλές κινητοποιήσεων.

Τώρα το σχέδιο είναι η Eκκλησία της Ελλάδος να διαχειρίζεται αποκλειστικά πλέον 10.500 κληρικούς και 200 εκατομμύρια ευρώ, πάλι με έξοδα του κράτους.

Γιατί δέχτηκε ο Ιερώνυμος κι η ΔΙΣ αυτή τη συμφωνία; (καθώς χτες τέθηκε υπόψη της)

Επειδή η ανώτατη Ιεραρχία πλέον αποκτά υπερεξουσίες πάνω στους κληρικούς: μπορούν άνετα πλέον εσωτερικά να αναπροσαρμόζονται οι μισθοί σε οποιοδήποτε πρόσωπο, άρα υπάρχει μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους στους κύκλους των υψηλά ισταμένων, αλλά και απολύσεις «αντιφρονούντων» και προσλήψεις «φίλων».

Γιατί δέχτηκε με προθυμία ο Τσίπρας;

Επειδή δημιουργούνται πλέον 10.500 νέες πρόσθετες μόνιμες θέσεις εργασίας στο δημόσιο.

Ικανοποιείται η τήρηση της ετήσιας αναλογίας εισόδου/εξόδου δημοσίων υπαλλήλων βάσει συμφωνίας με τους εταίρους και υπάρχει πλέον άπλετος χώρος για νέα ρουσφέτια.

10.500 μόνιμοι κομματικοί φίλοι σημαίνει 30-40.000 άτομα εκλογικής δύναμης αν υπολογίσουμε και τα οικονομικά εξαρτώμενα πρόσωπα των προσληφθέντων.

Άλλωστε αυτό το κόλπο γίνεται εδώ και πολλά χρόνια: φτιάχνουμε οργανισμούς και εταιρείες του δημοσίου, τους δίνουμε κρατικά κονδύλια και λέμε ότι οι υπάλληλοι των οργανισμών και εταιρειών αυτών δεν ανήκουν τυπικά στο δημόσιο.

Έτσι τυπικά έχουμε 600.000 δημόσιους υπαλλήλους και ουσιαστικά 1 εκατομμύριο!

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ: ΕΝΑΣ ΝΑΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ

Παντού ξεπηδούν ή ήδη υπάρχουν μοντέρνοι και πρωτόγνωροι ναοί, μακριά από κάθε χριστιανική παράδοση.

Στην γειτονιά (δείτε τις εικόνες)... Töölö του Ελσίνκι, μια τεράστια τρύπα έχει ανοίξει στον βράχο και από εκεί ξεπροβάλλει ένας θόλος που θυμίζει… διαστημόπλοιο! Πρόκειται για έναν χώρο λατρείας, μια εκκλησία που συγκεντρώνει πλήθος πιστών καθημερινά. 

Η Temppeliaukio έχει δημιουργηθεί απευθείας στον βράχο και είναι μόλις ορατή από το επίπεδο του δρόμου, ενώ τα βράχια ολόγυρα δημιουργούν πολύ καλή ακουστική. 

Ο σχεδιασμός ανήκει στους αρχιτέκτονες και αδελφούς Timo και Tuomo Suomalainen και άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες της στο κοινό το 1969. 

Μαζί με τον θρησκευτικό ουρανοξύστη στην Ινδία θα αποτελέσουν σίγουρα μέρη στα οποία θα παρουσιαστεί η Πανθρησκεία της παγκόσμιας εξουσίας. Μάς το είπαν. Μία Αρχή, ένας λαός, μια θρησκεία.

https://ellasnafs.blogspot.com

ΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΚΑΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟ ΚΑΙΡΟΥ ΣΥΜΦΩΝΕΘΕΝΤΑ ΤΣΙΠΡΑ-ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

ΙΣΚΕ-«Αισθανόμεθα προδομένοι – Σε μια χώρα που ξεπουλώνται τα πάντα δεν θα περιμένουμε το επόμενο χτύπημα που πλήττει την πίστη» αναφέρουν στο κοινό ανακοινωθέν τους για τη συμφωνία Τσίπρα – Ιερώνυμου
Έκκληση προς τους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος να ακυρώσουν στην Ιεραρχία τα προ καιρού συμφωνηθέντα Αρχιεπισκόπου και Πρωθυπουργού απευθύνει με έκτακτο ανακοινωθέν ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος.

»Ο ΙΕΡΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ θα δώσει αγώνες για να παραμείνει ως συμβατική υποχρέωση του κράτους η μισθοδοσία του Ιερού Κλήρου, ως έχει, ως αντάλλαγμα για τα όσα έχει προσφέρει η Εκκλησία προς την πολιτεία» αναφέρεται μεταξύ άλλων στο ανακοινωθέν.

»Αισθανόμεθα προδομένοι από όσους συμμετείχαν στις διαβουλεύσεις για την λήψη των αποφάσεων, ερήμην των άμεσα ενδιαφερομένων που είναι οι Εφημέριοι της Ελλάδος και το χριστεπώνυμο πλήρωμα» τονίζεται σε άλλο σημείο στο ανακοινωθέν.

Διαβάστε παρακάτω το σχετικό ανακοινωθέν:

ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΙΕΡΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΦΘΑΝΕΙ ΠΙΑ !!!

Καλούμε τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ακυρώσουν στην Ιεραρχία τα προ καιρού συμφωνηθέντα Αρχιεπισκόπου και Πρωθυπουργού.

Ο ΙΕΡΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ θα δώσει αγώνες για να παραμείνει ως συμβατική υποχρέωση του κράτους η μισθοδοσία του Ιερού Κλήρου, ως έχει, ως αντάλλαγμα για τα όσα έχει προσφέρει η Εκκλησία προς την πολιτεία.

Οι αντιδράσεις μας πρόκειται να είναι μαζικές και πρωτόγνωρες στην ελληνική ιστορία.

Ο απλός παπάς από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, από τα Επτάνησα μέχρι και τα Δωδεκάνησα θα ξεσηκωθεί και θα ταυτισθεί μαζί μας σε αγώνες όχι μόνο για τα εφημεριακά δίκαια αλλά και για την διατήρηση της Ελληνορθοδόξου παραδόσεως μας.

Άλλωστε, αυτός είναι που βάσταξε και βαστά μαζί με τους λαϊκούς αδελφούς μας, το βάρος της κρίσης και συνεχίζει την ολοπρόθυμη προσφορά του και τον συντονισμό πλήθους εθελοντικών δράσεων.

Ο καιρός του σιγάν έληξε για τους Κληρικούς. Είμαστε πλέον στον καιρό του λαλείν και του πράττειν.

Αισθανόμεθα προδομένοι από όσους συμμετείχαν στις διαβουλεύσεις για την λήψη των αποφάσεων, ερήμην των άμεσα ενδιαφερομένων που είναι οι Εφημέριοι της Ελλάδος και το χριστεπώνυμο πλήρωμα.

Σε μια χώρα που ξεπουλώνται τα πάντα δεν θα περιμένουμε το επόμενο χτύπημα που πλήττει την πίστη.

Καλούμε και τον λαό ο οποίος ζει μαύρες μέρες με ανέχεια και αγωνιά για το μέλλον να στηρίξει τους Κληρικούς και την Εκκλησία της Πατρίδας μας .

Έχουν καταφέρει μερικοί από καιρό να στρέψουν μέρος του λαού εναντίον του Κλήρου, εξυπηρετώντας άνομα συμφέροντα, επιζητώντας να εξασθενήσουν τον ρόλο του παπά στην Ελληνική κοινωνία.

Ο ΙΕΡΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ θα πράξει τα δέοντα να ακυρωθεί η επαίσχυντη για αυτούς συμφωνία προβαίνοντας σε όλες τις νόμιμες διαδικασίες.

Σε κάθε δύσκολη εποχή της Ελληνικής ιστορίας όποιος τα έβαλε με την Εκκλησία ηττήθηκε κατά κράτος.

Αυτοί που δεν μας ήθελαν συνομιλητές στις δόλιες διαπραγματεύσεις τους τώρα θα μας βρουν μπροστά τους.

https://www.vimaorthodoxias.gr