ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ : "ΔΙΔΑΧΑΙ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΝ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΙΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ"!

Διά να αποφύγει κάθε άνθρωπος την ροήν της κατακρίσεως και προπαντός όταν βρίσκεται εις την χριστιανικής διαπαιδαγώγησιν των παίδων, πρέπει πρώτα να εξετάση την σκέψιν του. Να κατατάξη αυτήν εις την προσταγήν του Κυρίου. Διά να είναι άξιος θαυμασμού, πρέπει διά της ταπεινώσεως να οδηγή τις παιδικές ψυχές προς ωφέλιμον παιδαγώγησιν, διά την μόρφωσιν του εσωτερικού τους κόσμου.

Η διαπαιδαγώγησις είναι το θείον εμβατήριον που πρέπει να σημαίνη ταπεινά και να δίνη την σωστήν πορείαν διά την σταδιοδρομίαν των νέων, ώστε να ωριμάση η σκέψις των μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης. Με αυτά τα εφόδια, τα ριζικά, αποφεύγει ο παιδαγωγός την ανθρωπίνην κατάκρισιν, η οποία βλάπτει και γίνεται αιτία μιας κακής συμπεριφοράς.

Διά να αποφεύγη κανείς την κατάκρισιν, πρέπει να εξετάζη την σκέψιν του, να την ελέγχη, ώστε να είναι πάντα ικανός προς τον ορθόν δρόμον. Να είναι ένα μόριο φωτεινό του Κυρίου, που εκείνος εδημιούργησε, διά την ψυχικήν ωφέλειαν των τέκνων του.

Ποτέ μη θελήσετε, χωρίς να εξετάσετε την σκέψιν σας, εάν είναι καλή και πλήρης αρμονίας προς δόξαν Θεού, να επιβληθήτε και να γίνετε εις τον άλλον παιδαγωγός.

Άγιος Ραφαήλ 
Βιβλίο «Διδαχαί», Αικατερίνης Λύτρα. 
σελ. 104-105

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ!

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας θεραπεύει δαιμονισμένη στον Καναδά και έπειτα εκείνη του ζητάει να εξομολογηθεί

Ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας: “Είχα πάει στον Καναδά και εκεί μίλησα στην Ελληνική ομογένεια, για τον διάβολο, για το πώς μάς ξεγελά και μάς υποσκελίζει στην αμαρτία. Όταν τελείωσα την ομιλία και έφευγε ό κόσμος από το χώρο όπου έγινε ή ομιλία, ξαφνικά άρχισε να γίνεται ένας μεγάλος σαματάς. Ήρθαν κάποιες κυρίες τότε και με ενημέρωσαν ότι κάποια μεγαλοκυρία είχε δαιμονιστεί. Φώναζε και ούρλιαζε ή δαιμονισμένη λέγοντας λόγια για μένα:
Με φανέρωσε αυτός ό άνθρωπος, με έβγαλε στη φόρα. Τί γυρεύει εδώ στον Καναδά; Ήρθε να πάρει τούς δικούς μου, τούς οποίους είχα καλά δεμένους. Θα του κάνω κακό και θα τον εκδικηθώ και πολλά άλλα παρόμοια έλεγε ή δαιμονισμένη.

Την μετέφεραν σέ ένα δωμάτιο. Και μόλις λίγο ηρέμησε, πήγα και την συνάντησα. Είχε κλειστά τα μάτια και έτρεμε σαν το ψάρι. Κατά το χρέος μου άνοιξα το Ευχολόγιο, φόρεσα το πετραχήλι μου και της διάβασα τις ευχές του Μεγάλου Βασιλείου και όταν τελείωσα, άνοιξε τα μάτια, σταμάτησε να τρέμει και με λέει:
Πάτερ, θέλω να εξομολογηθώ! Πράγματι την εξομολόγησα. Ή κοπέλα αυτή είχε δαιμόνιο για πολλά χρόνια, αλλά δεν είχε εκδηλωθεί μέσα της. Κοινωνούσε, εκκλησιαζόταν κανονικά, αλλά δεν γνώριζε oτι ήταν δαιμονισμένη.

Με αφορμή όμως εκείνη την ομιλία πού είχα κάνει εκδηλώθηκε το δαιμόνιο πού είχε. Πολλοί πού ήταν παρόντες στο σκηνικό με την δαιμονισμένη, ωφελήθηκαν πολύ και άνθρωποι πού δεν πίστευαν στα δαιμόνια και στον διάβολο, πίστεψαν στην ύπαρξη των πονηρών πνευμάτων από το περιστατικό αυτό.
Το περιστατικό απλώθηκε πολύ γρήγορα στην ευρύτερη περιοχή και με πήραν τηλέφωνο και από τις Η.Π.Α να πάω και εκεί στην ομογένεια να τούς μιλήσω και να τούς εξομολογήσω. Έτσι με τη Χάρη του Θεού πήγα και σέ εκείνους τούς ανθρώπους και βοηθήθηκαν και εκείνοι”.

Από το βιβλίο: Ο Θεός Είναι Μαζί μας, Εμείς Είμαστε Μαζί Του;, εκδ. Ορθόδοξη Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 2015

greekflowersoforthodoxy1.blogspot

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ: "ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ!"

 ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ

Όλοι μας είμαστε πιστά τέκνα του Θεού, άλλος πρώτος και άλλος δεύτερος. ...Όλοι είμαστε καλεσμένοι για την βασιλεία του Θεού. Και οι πρώτοι και οι δεύτεροι εισέλθετε στον νυμφώνα του Χριστού. Είσαι πρώτος, είσαι δεύτερος, είσαι εκατομμυριοστός; επικαλέσου το όνομα του Κυρίου με πίστη και αμέσως θα καταλάβεις ότι ήσουν καλεσμένος για την βασιλεία του Θεού.Στους αποστόλους, στους αγίους, σε όλους τους χριστιανούς λέει ο Κύριος: "χαίρετε ὃτι τά ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοίς οὐρανοῖς". Γράφηκαν οι άγγελοι και οι αρχάγγελοι, γραφήκαμε και εμείς στον ουρανό. Μας περιμένει στην χαρά του ο Κύριος. Πρώτοι και δεύτεροι και τρίτοι, όλοι ας ομολογούμε τον Θεό με την χαρά μας και ας γινόμαστε καυχήματα της Εκκλησίας μας, σαν να είμαστε όλοι απόστολοι και μυροφόροι, προ πάντων όμως θερμοί εραστές του Ιησού Χριστού, ώστε κάθε ημέρα να έχουμε πασχαλινή χαρά.
Ο Χριστός, όταν αναστήθηκε και είδε την Μαρία την Μαγδαληνή, την εκάλεσε: "Μαρία". Δεν τον είχε γνωρίσει προηγουμένως, διότι είχε αλλάξει το σχήμα του. Όταν της μίλησε με το όνομά της, κατάλαβε ότι αυτός είναι ο Χριστός και λέγει: "ραββουνί", που σημαίνει "διδάσκαλέ μου!". Έτσι, ονομαστικώς, μας καλεί και εμάς ο Χριστός. Και όπως εκείνη απάντησε "ραββουνί", "διδάσκαλέ μου", ομοίως και εμείς να νοιώθουμε ότι είναι δικός μας ο Χριστός και ότι τον έχουμε μέσα μας. Όταν θα είμαστε χαρούμενοι, θα μπορούμε να ευχόμαστε και στους άλλους την χαρά.
Με πολλή χαρά σας χαιρετώ και σας εύχομαι θερμώς με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: "Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε". "χαίρετε καί συγχαίρετέ μοι". "Πάντοτε χαίρετε".

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: "ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ".

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙ ΑΓΙΩΝ

77) Την Μαρία την Μαγδαληνή (καταγόταν από τα Μάγδαλα), πολλοί την λένε, ότι ήταν πόρνη. Αυτό είναι βλασφημία! Δεν μπορείς μια Αγία, να την αποκαλείς πόρνη. Η Μαρία η Μαγδαληνή, ουδέποτε υπήρξε πόρνη. Ήταν μια δαιμονισμένη, που ο Θεός την θεράπευσε και από ευγνωμοσύνη, ακολουθούσε το Χριστό.

(Από βιβλίο αφιερωμένο στον αείμνηστο Δημήτριο Παναγόπουλο).

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΌΠΟΥΛΟΣ: "ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ Η ΑΜΑΡΤΙΑ; ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕΙΣ;"

Έλεγε η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή: προτιμώ θεληματικά να μπω σε ένα καμίνι με φωτιά παρά να κάνω μία αμαρτία!

Και έχεις μετά τον άλλον να σου λέει: ''Κάνε αυτό και ας πάρω εγώ την αμαρτία''. Ή το ''Φάε αυτό και ας έχω εγώ την αμαρτία''. Τί είναι δηλ. η αμαρτία; Συνάλλαγμα είναι που πρόκειται να την εξαργυρώσεις; Αλίμονό σου!

Μία αμαρτία, όχι μόνο δεν έβγαλε τον άνθρωπο από τον παράδεισο - αυτό είναι το λιγότερο - αλλά Σταύρωσε τον Χριστό!...

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας

ΟΣΙΟΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ

 
Όσιος Μενέλαος

 
Ο Άγιος Μενέλαος γεννήθηκε στην Πρεσινιέ της Γαλλίας περί το 700 μ.Χ. και καταγόταν από πολύ επιφανή αριστοκρατική οικογένεια. Ήδη από πολύ μικρός ο Άγιος μας, προμηνούσε ότι θα ακολουθούσε το δρόμο όπου έδειξε ο Ιησούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλά εμπόδια, δυσκολίες και προκλήσεις καθώς ο πατέρας του, όταν ο Άγιος έφτασε σε ώριμη ηλικία, τον πίεζε να πάρει την επίσημη κοινωνική του θέση ως πρίγκιπας που ήταν και να νυμφευτεί μια γαλαζοαίματη. Ο νεαρός Μενέλαος απάντησε θαρρετά πως δεν ήθελε ποτέ του να παντρευτεί και λόγω των συνεχών διαμαχών με τον πατέρα του, αναγκάστηκε με σπαραγμό καρδίας να υποκύψει στα κοσμικά σχέδια του. Μετά από έντονη προσευχή και για να μην πέσει σε ανέντιμη πτώση συμβουλεύτηκε δύο από τους πιο στενούς και έμπιστους φίλους του, τον Σαββινίνο και τον Κώνστα και αποτολμούν και οι τρεις μαζί και φεύγουν από τον πατρικό ζυγό!
Καθοδηγούμενοι από την Θεία Πρόνοια εγκαταλείπουν την πόλη τους και φτάνουν στο ερειπωμένο, αρχαίο και ξακουστό Μοναστήρι του Μενά ή του Αγίου Μηνά. Αφού είχαν εγκατασταθεί για τα καλά στον ησυχαστικό τόπο, μια μέρα δέχτηκαν την επίσκεψη ενός νέου μοναχού: του Θεοφρίτου που τους πρότεινε να πάνε και να τεθούν κάτω από την πνευματική καθοδήγηση του Αγίου Εύδου. Έτσι εντάχθηκαν στη συνοδεία του.
Μετά από αρκετό καιρό οι παιδαριογέροντες ησυχαστές μας είχαν αποκτήσει μεγάλη φήμη και έφτασε τόσο μακριά που μια μέρα έφτασαν προ των πυλών της Μονής, η μητέρα του, η αδελφή της και η τέως μνηστή του. Αρχικά ο Άγιος πίστευε ότι ήλθαν για να του αλλάξουν γνώμη αλλά ώ των απείρων σου θαυμάτων Χριστέ! Του ζήτησαν με πόθο να τις οδηγήσει στην ένθεη ζωή του Χριστού και να τις χειροθετίσει Μοναχές!
Μετά από το παραπάνω περιστατικό, ένας μεγάλος αριθμός υποτακτικών - δόκιμων Μοναχών ήλθαν και υποτάχθηκαν κοντά στον Όσιο, ποθούντες την οδόν της ησυχαστικής ασκήσεως. Το μικρό και ερειπωμένο Μοναστήρι του ΜΕΝΑΤ αναπαλαιώθηκε και στη θέση του υπάρχει το θεόρατο Αββαείον - Λαύρα που θα πάρει το όνομα του Άγιου καθώς θεωρείται δεύτερος κτήτορας και ανακαινιστής του.
Ο Άγιος προείδε το τέλος του να βρίσκεται επί θύρας. Έτσι προετοίμασε με ιερές συμβουλές τους Αδελφούς και Πατέρες της Μονής και αφού πρότεινε τον διάδοχό του, αναχώρησε σε λίγες μέρες για τον λατρευτό του Νυμφίο-Χριστό.

Ο Άγιος Μενέλαος με τη Χάρη του Θεού, έκανε πολλά θαύματα, ενόσω βρισκόταν ακόμη εν ζωή, ως ηγούμενος. Παρακάτω αναφέρονται συνοπτικά πέντε από αυτά:
1) Ένας άνθρωπος, που τον έλεγαν Ροβέρτο, και καταγόταν από την Turonius υπέφερε από άσχημη παραλυσία, πήγε στην Θεία Λειτουργία, που έκανε ο Όσιος Μενέλαος ως ημιαγρυπνία, τον εσταύρωσε, τον κοινώνησε και έγινε εντελώς καλά και περπάτησε.
2) Μια γυναίκα που είχε χάσει το φως της, γεννημένη στο Carantonio όπου τιμούσε ιδιαίτερα την Μητέρα του Θεού, ήλθε κι αυτή ως προσκυνήτρια σε μια Ακολουθία και μόλις συνάντησε τον Άγιο, αμέσως είδε.
3) Ένας άνδρας τυφλός εκ γενετής, ονόματι Karaldis, ευγενής από το Παρίσι, συνάντησε τον Γέροντα, ο οποίος εποίησε πηλόν από το αγίασμα της Μονής, τον εσταύρωσε εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και ώ του θαύματος άρχισε να βλέπει και να δοξάζει τον Θεό, ως ο τυφλός του Ευαγγελίου.
4) Ένα παιδί που το συνάντησε πεθαμένο, το είδε με τόσην αγαπητική δύναμη και συμπάθεια, που με την πύρινη ικετηρία του προς τον Κύριον της ζωής και του θανάτου, «ο τον θάνατον σκυλεύσας», τον επανέφερε πίσω στην ζωή.
5) Έχοντας ως υπόδειγμα τον θαυμαστόν πνευματικόν του προστάτη, Όσιο Βενέδικτο, εξέβαλε δαιμόνιον με μόνο ένα ράπισμα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 22 Ιουλίου.
 
https://www.saint.gr

ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΑΖΑΡΗ

ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΑΖΑΡΗ

 
- Θα έρθουν χρόνια δύσκολα, αλλά μη φοβάστε. Τα παιδιά Του ο Θεός δεν τα εγκαταλείπει, θα τα φυλάει σκανδαλωδώς.
- Δηλαδή, Γέροντα;
- Τί δηλαδή; Να, άμα δεν θα έχεις να φας, θα ξυπνάς το πρωί, θα βρίσκεις μια φραντζόλα πάνω στο τραπέζι και θα λες: «Αυτό από που ήρθε»; Αλλά πρέπει να έχεις πίστη. Χωρίς πίστη, δεν γίνεται τίποτα.
 
- Από εδώ και πέρα, δεν έχεις διανοηθεί τί θα δεις και τι θα ακούσεις. Δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ στον κόσμο,
- Στην Ελλάδα θα συμβούν;
- Σε όλο τον κόσμο και σ’ εμάς. Και γιατί; Γιατί εμείς, λέει, είμαστε ο φάρος της Ορθοδοξίας, αλλά καταντήσαμε από την αμαρτία χειρότεροι από τους άθεους.
 
Κατάληψη της Ελλάδος από ξένος κράτος δεν θα γίνει ποτέ! Τόση δύναμη δίνει ο Κύριος στην Ελλάδα τον καιρό του πολέμου, που δεν λέγεται. Δεν θα έρθουν αυτοί μέσα. Το σώμα της Ελλάδος δεν μπορεί να το πάρει κανένα κράτος και να το πάει όπου θέλει. Είναι από πάνω γραμμένο αυτό, δεν είναι από ανθρώπους. Μην φοβάσαι τίποτα! Ξέρεις τι δυνάμεις έρχονται από ψηλά; Δεν τις βλέπει εσύ. Μη φοβάσαι τίποτα!
 
Ο Χριστός είναι εδώ! Γιατί δεν πιστεύεις; Πίστεψε και θα πάνε όλα καλά. Μόνο πίστεψε. Περίμενε! Μη φοβάσαι! Η Χάρις του Θεού σε σκεπάζει. Περίμενε! Να ζητάς αγάπη από τον Κύριο. Μέσα στην αγάπη κρύβονται όλες οι αρετές. 

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ Ο ΘΕΟΣ!

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Παιδί μου, αν μπορούσαμε να δούμε πόσο μας αγαπάει ο Θεός, πόσο καλός είναι ο Θεός, θα τρελαινόμασταν.
Nα κάνεις προσευχή κάθε μέρα και να λες, πέραν των άλλων: «Φύλαξε με, Θεέ μου, από την κακία των ανθρώπων».
Ο Θεός είναι δίπλα μας, θα του μιλήσεις σαν φίλο σου: «Έλα, βοήθησε με».
Όταν προσεύχεσαι, να ξέρεις ότι είσαι μπροστά στον Χριστό και την Παναγία. Να είσαι ταπεινός και να λες: «Έλα, Παναγία μου, να με βοηθήσεις να διορθωθώ».
Η Παναγία θα σε βοηθήσει, γιατί είναι εδώ και σε ακούει.
Όταν ζητάτε τη βοήθεια ενός Αγίου και λέτε «Άγιε μου, βοήθα με», ο Άγιος την ίδια στιγμή πού το ζητάτε είναι δίπλα σας.
Δεν σας αφήνει να το καταλάβετε, γιατί θα ερχόσασταν σε έπαρση και μπορεί να του ζητάγατε και χαζά πράγματα. Σας προσφέρει τη βοήθεια όχι άμεσα, αλλά απαλά, σιγά, όπως ο Θεός πλησιάζει τον άνθρωπο, ώστε να μην ανέβει ο εγωισμός σας.
Θα δείτε, μέρα με τη μέρα, ότι αυτό πού ζητήσατε λύνεται και έρχεται, αν είναι για το όφελος της ψυχής σας…
Nα δεις ένα αυτί πού κατεβάζει ο Θεός από τον Ουρανό και ακούει την προσευχή σου, όταν δεν νοιάζεσαι για υλικά, αλλά παρακαλάς για σωτηρία ψυχών!… 

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΚΙ ΕΓΩ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΑΜΑΡΤΑΝΩ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Κι εγώ σκέπτομαι ότι αμαρτάνω. Δεν βαδίζω καλά. Ό, τι όμως με στενοχωρεί, το κάνω προσευχή, δεν το κλείνω μέσα μου, πάω στο πνευματικό, το εξομολογούμαι, τέλειωσε! Να μη γυρίζομε πίσω και να λέμε τι δεν κάναμε. Σημασία έχει τι θα κάνομε τώρα, απ’ αυτή τη στιγμή και έπειτα. Όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Τα μεν οπίσω επιλανθανόμενος, τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος».

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΌΠΟΥΛΟΣ: "ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ".

Πραγματική πίστη είναι η υποταγή μας στο θέλημα του Θεού

(Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας)

Κάποτε γνώρισα μια χριστιανή, η οποία σε ώρα γαλήνης με κάποια υπερτροφική αυτοπεποίθηση έλεγε: «Εγώ πιστεύω βαθιά, μα πολύ βαθιά στον Θεό».

Όταν όμως την επισκέφθηκαν διάφορες δοκιμασίες, γόγγυζε τόσο κατά της Πρόνοιας του Θεού, ώστε αν την άκουγε ένας πιστός έπρεπε να σφαλίσει τα αυτιά του για να μην την ακούει.
Τέτοιους δυστυχώς Χριστιανούς, άνδρες και γυναίκες, συναντούμε κάθε μέρα πολλούς. Και όμως λίγοι συναισθάνονται την αμαρτία τους και την εξομολογούνται.
Η επιπόλαιη και ρηχή πίστη μερικών Χριστιανών φαίνεται προπάντων όταν συμβεί να πάθουν κάτι ή να αρρωστήσουν.
Περνούν μια ζωή μαρτυρική. Βλέπουν ένα σπυράκι και υποπτεύονται αμέσως το κακό. Νηστεύουν μία μέρα και αισθάνονται δήθεν τα γόνατά τους να τρέμουν. Άλλοτε πάλι ξεροβήχουν, διότι νομίζουν ότι έχουν κολλήσει αρρώστια. 
Δεν προφταίνει να περάσει η μία ιδέα και τη διαδέχεται η άλλη. Αυτά τα άτομα αποτελούν παθολογικά φαινόμενα αξιολύπητα, που μόνο μία πίστη βαθιά στον Κύριο θα μπορούσε να τα απαλλάξει από την κατάσταση αυτή και να τα κάνει να αισθανθούν τη χαρά της ζωής.
Αναφέρω παραδείγματα μερικών Χριστιανών, δήθεν πιστών. Όταν συμβεί, λόγου χάρη, να πάρουν μια γριππούλα και αδιαθετήσουν, αμέσως ανησυχούν, γίνονται ταυτοχρόνως και ιδιότροποι, νευρικοί, τυραννικοί στους άλλους.
Θα πείτε, ανθρώπινη αδυναμία!
Ναι, ανθρώπινη αδυναμία, αλλά που έχει την αιτία της στην ολιγοπιστία μας και πρέπει να το εξομολογηθούμε.
Άλλοι πάλι, τους οποίους ο Θεός, δοκιμάζοντάς τους, επιτρέπει να μείνουν ένα χρονικό διάστημα άρρωστοι μελαγχολούν, διότι δεν μπορούν, π.χ., να πάνε στην Εκκλησία, να πάρουν μέρος στις τελετές, να νηστέψουν, να κάνουν δήθεν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. 
Λες και το να υποταχθούν στο θέλημα του Θεού δεν ήταν καθήκον. Τόσο επιφανειακή θρησκευτικότητα έχουν.
Αναγνώστες, ίσως είχατε την ιδέα ως σήμερα, που διαβάσατε τις γραμμές αυτές, ότι είσαστε δυνατοί, στερεοί στην πίστη.
Μήπως λοιπόν απατάσθε; Προσέξτε, διότι ένα είναι το κριτήριο: Η υποταγή μας στο θέλημα του Θεού.
Εξετάστε! Και αν η θέλησή σας στον καιρό του πειρασμού ολοπρόθυμα και απόλυτα υποτάσσεται στη θέληση του Θεού, ευχαριστήστε Τον, διότι σας χάρισε το δώρο της πραγματικής πίστεως
Αν όχι, τότε λυπηθείτε από την καρδιά σας για την ολιγοπιστία σας, εξομολογηθείτε και να είσθε βέβαιοι ότι ο Χριστός θα σας συγχωρήσει.
Μόνο προσέξτε! Μην αναβάλλετε την εξομολόγησή σας, διότι το μέλλον δεν είναι δικό μας. 
Ο θείος Χρυσόστομος λέει σχετικά: «Κλάψε προ καιρού, για να μην κλάψεις εκεί· τώρα να μετανοείς, τότε δεν θα υπάρχει καιρός μετανοίας· ας εργαστούμε το αγαθό όσο ακόμη μπορούμε· 
αν χάσουμε χρήματα, μπορούμε και πάλι να αποκτήσουμε, αν όμως χάσουμε τον καιρό, άλλον να βρούμε δεν μπορούμε».

(Περιοδικό ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ, 
Αθήναι, Φεβρ. 1971)
Από το βιβλίο: Πνευματικά Ορθόδοξα Μηνύματα Σωτηρίου Οικοδομής. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη.