Η διαπαιδαγώγησις είναι το θείον εμβατήριον που πρέπει να σημαίνη ταπεινά και να δίνη την σωστήν πορείαν διά την σταδιοδρομίαν των νέων, ώστε να ωριμάση η σκέψις των μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης. Με αυτά τα εφόδια, τα ριζικά, αποφεύγει ο παιδαγωγός την ανθρωπίνην κατάκρισιν, η οποία βλάπτει και γίνεται αιτία μιας κακής συμπεριφοράς.
Διά να αποφεύγη κανείς την κατάκρισιν, πρέπει να εξετάζη την σκέψιν του, να την ελέγχη, ώστε να είναι πάντα ικανός προς τον ορθόν δρόμον. Να είναι ένα μόριο φωτεινό του Κυρίου, που εκείνος εδημιούργησε, διά την ψυχικήν ωφέλειαν των τέκνων του.
Ποτέ μη θελήσετε, χωρίς να εξετάσετε την σκέψιν σας, εάν είναι καλή και πλήρης αρμονίας προς δόξαν Θεού, να επιβληθήτε και να γίνετε εις τον άλλον παιδαγωγός.
Άγιος Ραφαήλ
Βιβλίο «Διδαχαί», Αικατερίνης Λύτρα.
σελ. 104-105
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου