Π.
Σάββας Αχιλλέως
Ο φθόνος είναι το φοβερότερο
αμάρτημα!
Ο φθόνος είναι το φοβερότερο αμάρτημα! Και αν μεν
καταλάβει τον ή την σύζυγο, ο έτερος σύζυγος υποφέρει φοβερά δοκιμασία. Εάν
δηλαδή ο σύζυγος ζηλεύει την σύζυγό του, τότε εκείνη διέρχεται μαρτύριο εις την
ζωήν της. Και αν η σύζυγος ζηλεύει τον σύζυγο τότε εκείνος μαρτυρεί πραγματικά
και υποφέρει.
Εάν μεταφερθούμε στους άλλους αδελφούς και ζηλεύει ο ένας τον άλλον, έρχονται
φοβερές καταστάσεις οι οποίες είναι ανεξέλεγκτες.
Εάν μεταφερθούμε στην εργασία, στην οποία εργάζεται ο καθένας από εμάς και
ιδούμε την ζήλειαν και τον φθόνον, θα ιδούμε ότι και εκεί καταστρέφονται τα
πάντα.
Εάν μεταφερθούμε σε μία επιχείρηση η οποία έχει πολλούς εργάτες με πολλά
γραφεία, θα ιδούμε ότι ο ένας που κάθεται εις το ένα γραφείο, ζηλεύει τον
άλλον, ο οποίος κάθεται στο άλλο γραφείο.
Και εάν μεταφερθούμε στους γειτόνους θα δούμε ότι ο γείτονας ζηλεύει και φθονεί
τον γείτονά του και την πρόοδο των τέκτων του… κ.ο.κ.
Πρέπει να καταπολεμήσουμε τον φθόνον και την ζήλειαν, να αφαιρέσουμε από την
ψυχή μας την πονηρία. «Αφέλετε τας πονηρίας από των ψυχών υμών» (Ησαΐας 1,16),
λέει ο Θεός. Διώξτε την πονηρία από μέσα σας.
Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Ο φθονερός είναι αδύνατον να κληρονομήσει τον
Ουρανόν. Ότι και να πράξει ο φθονερός άνθρωπος στον κόσμο τούτο, είναι ξένος
από τον Παράδεισο. Κατατρώγει τον φθονερό ο διάβολος, όπως το σαράκι κατατρώγει
το ξύλο. Ο φθονερός καταστρέφει τη σωφροσύνη της ψυχής. Δεν θα κάνει λάθος κανείς,
εάν ονομάσει τους φθονερούς χειρότερους και από τα θηρία και απ’ αυτούς ακόμη
τους δαίμονες!»
Εάν φανταστούμε αυτή τη σκέψη του Ιερού Χρυσοστόμου, φρίττουμε. Ο φθονερός
χειρότερος από τους δαίμονες; «Ναι, λέει, διότι οι δαίμονες, δεν φθονούν ο ένας
τον άλλον. Μόνο ο φθονερός φθονεί τον αδελφό του. Οι δαίμονες συγκεντρώνονται
όλοι μαζί και έχουν έναν εχθρό, τον άνθρωπο. Ενώ ο άνθρωπος, έχει τον
συνάνθρωπό του εχθρό. Αυτόν, ο οποίος την ώρα της Θείας Κοινωνίας, κοινωνεί από
το ίδιο Άγιο Ποτήριο, από το ίδιο Αίμα του Θεού». Φοβερό το αμάρτημα του φθόνου
αδελφοί μου!
Ένα παράδειγμα φοβερό είναι αυτό το οποίο παρουσιάζεται εις την σημερινή
κοινωνία. Καταφεύγουν ενίοτε εις μαγείες αδελφοί εναντίον αδελφών. Καταφεύγουν
εις τους μάγους, για να εκδικηθεί ο αδελφός τον αδελφό, διότι ο αδελφός του
προοδεύει και εκείνος δεν προοδεύει. Ο αδελφός παντρεύει τα παιδιά του και
εκείνος δεν τα παντρεύει. Ο αδελφός περνούν τα παιδιά του εις τα μαθήματα και
στα πανεπιστήμια, εκείνου δεν περνούν. Και δεν προσπαθεί ο ευλογημένος αυτός
άνθρωπος να πει:
- Θεέ μου, όπως ευλογείς τον αδελφό μου, ευλόγησε και εμένα. Όπως δίδεις χαρά
στον αδελφό μου, δώσε και σε μένα.
Δεν το κάνει. Και τί κάνει; Προσπαθεί να εξαφανίσει τον αδελφό του…
(π. Σάββας Αχιλλέως – ομιλία 379)