Άγιος
Ιγνάτιος ο Θεοφόρος: Έχουν κάποιοι τη συνήθεια με δόλο πονηρό να περιφέρουν το
όνομα του Χριστιανού, ενώ οι πράξεις τους είναι διαφορετικές και ανάξιες του
Θεού. Από τους οποίους πρέπει σαν από θηρία να απομακρύνεσθε. Διότι είναι λιμασμένα σκυλιά, που δαγκώνουν στα κρυφά. Από τους οποίους πρέπει να φυλάγεσθε.
Όσιος
Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όταν καθαρίσουμε την πονηρή μας καρδιά, «εκ της οποίας
εξέρχονται όλα τα κακά» , θα γίνουμε καθαρά και ταπεινά δοχεία της θείας
Χάριτος και θα αναπαύεται πλέον μέσα μας η Αγία Τριάδα. Θα εύχωμαι κι εγώ
για σάς, καθώς κι εσείς να εύχεσθε για μένα, να βοηθήσουν ο Χριστός και η
Παναγία να καθαρισθούν οι καρδιές μας, για να δούμε τον Θεό. «Μακάριοι οι
καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται».
Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος: Ο χρόνος είναι ένα χωράφι, που καθώς εμείς περπατάμε ρίχνουμε σπόρους. Τα λόγια μας, οι πράξεις μας, οι ενέργειες μας, είναι ο σπόρος που πέφτει μέσα στο χώμα. Εάν γυρίσουμε πίσω και κοιτάξουμε, μετά τρόμου θα αναγνωρίσουμε το έργο μας. Τι θα έχει φυτρώσει στη ζωή μας; Ότι έχουμε σπείρει.
Και γι’ αυτό, κάποια
στιγμή συναντάμε τις δυσκολίες, τον πόνο και την αποτυχία… Εμείς στα χρόνια που
πέρασαν, ρίξαμε μόνο αγκάθια και τώρα θερίζουμε αγκάθια. Στο χρόνο που πέρασε,
σπείραμε ανέμους και τώρα θερίζουμε θύελλες. Βλέπετε με μια νομοτέλεια απίθανη.
Έτσι προχωράνε τα πράγματα. Εάν τα προλάβουμε θα είμαστε μαζί τους, εάν δεν τα
προλάβουμε θα μας αφήσουνε πίσω.