ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ;

Ποιὸς τελικὰ εἶναι ὁ ρατσιστής;

Χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἔνδειξη ἐμπάθειας, ἀλλὰ συγχρόνως ξεκάθαρη καὶ ἀπερίφραστη στὴν ἔκφραση λύπης καὶ διαμαρτυρίας ὑπῆρξε ἡ ἐπιστολὴ ποὺ ἐκ μέρους τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἀπέστειλε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος πρὸς τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας κ. Γαβρόγλου. 

Ἡ ἐπιστολὴ ἐστάλη τὴν 1-9-2017 μὲ ἀφορμὴ τὴν προσπάθεια ἐπιβολῆς ἀπαγορεύσεως τῶν θρησκευτικῶν συμβόλων καὶ ἱερῶν εἰκόνων στοὺς χώρους ἐργασίας ἀπὸ Διευθύνουσα Σύμβουλο τοῦ ΕΟΠΠΕΠ πρὸς δύο ὑφιστάμενές της. Οἱ δύο ὑφιστάμενες ὑπάλληλοι ζήτησαν ὕστερα ἀπὸ αὐτὸ μὲ ἀναφορά τους πρὸς τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο τοῦ Ὀργανισμοῦ καὶ τὸ ἐποπτεῦον Ὑπουργεῖο Παιδείας νὰ τοὺς ἀπαντήσει ἐὰν ἀπαγορεύεται νὰ φέρουν τὰ θρησκευτικὰ σύμβολα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ ἐὰν ὄχι, νὰ ἀναγνωρισθεῖ ρητὰ ἀπὸ τὸν ἐργοδότη τους ἡ ἐλευθερία ἐκδηλώσεως τῆς θρησκευτικῆς πίστεώς τους στὸ χῶρο ἐργασίας τους. Σημειωτέον ὅτι οἱ δύο ὑπάλληλοι, παρὰ τὴν ψυχολογικὴ βία ποὺ ὑπέστησαν, δὲν ζήτησαν τὴν ἄσκηση διώξεως κατὰ τῆς προϊσταμένης τους.

Ὁ Μακαριώτατος προβαίνει μὲ τὴν ἐπιστολή του στὴν ἔκφραση εὐλόγων ἀποριῶν: «Ἀπὸ τὴν ἀπαγόρευση νὰ ὑποχρεωθεῖ κανεὶς νὰ ἀποκαλύψει, παρὰ τὴ θέλησή του, τὰ θρησκευτικά του φρονήματα, θὰ φθάσουμε στὴν ἀντίστροφη ἀπαγόρευση τοῦ δικαιώματος νὰ καθιστᾶ ὁ καθένας ἐμφανὲς τὸ θρησκευτικό του συναίσθημα στὸ δημόσιο χῶρο; (...) Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὡς κοινότητα κλήρου καὶ λαοῦ, συμπαρίσταται στὸ δίκαιο καὶ δημοκρατικὸ αἴτημα τῶν ἐργαζομένων καὶ ἀναμένει τὴν ἀπάντηση τῆς ἐργοδοτικῆς πλευρᾶς καὶ τοῦ ὑμετέρου Ὑπουργείου». Ἀκολούθως καθιστᾶ τὸ ἐν λόγῳ Ὑ­πουργεῖο ὑπεύθυνο γιὰ τὴν προστασία τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας γιὰ ὅλους: τόσο γιὰ τὴν πλειοψηφία τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ὅσο καὶ γιὰ τὶς μειοψηφίες τῶν ἑτεροδόξων, ἑτεροθρήσκων ἢ τῶν μὴ θρησκευόντων.

Ἄξιες ἰδιαιτέρας ὑπογραμμίσεως εἶναι κάποιες παρατηρήσεις τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου γιὰ τὸν φανατισμὸ καὶ ἀπὸ ποιοὺς αὐτὸς πηγάζει καὶ πῶς κατευθύνεται. Τονίζει σχετικὰ στὴν ἐπιστολή του: «Στὴν Ἑλλάδα οἱ ἀπόπειρες (...) γιὰ τὴν προβολὴ καὶ ἀναγνωρισιμότητα τῆς ἀθεΐας συνήθως ἐξαντλοῦνται σὲ μονοσήμαντη ἀντιπαράθεση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. (...) Προκαλεῖ βεβαίως ἔκπληξη πῶς εἶναι δυνατὸν τόση ἐμμονὴ γιὰ τὴν ἐξαφάνιση εἰδικὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴ δημόσια ζωὴ νὰ προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἐμφοροῦνται ἀπὸ θρησκευτικὴ ἀδιαφορία. (...) Τὸ φαινόμενο τοῦ ἐπιθετικοῦ ἀντιχριστιανισμοῦ, ποὺ διεκδικεῖ καὶ ἐπαίνους προοδευτικότητας, ἀξίζει προσοχῆς ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο σας, ἐπειδὴ ἀμφισβητεῖ τὸν ἴσο σεβασμὸ τῶν δικαιωμάτων, μὲ τὸ διχαστικὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἡ πλειοψηφία εἶναι ἀπειλὴ γιὰ τὶς μειοψηφίες καὶ ἑπομένως δὲν ἀξίζει προστασίας».

Εἶναι φανερὸ ὅτι ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ ξεσκεπάζει τὶς πραγματικὲς προθέσεις, μεθοδεύ­σεις καὶ στοχοποιήσεις τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ποὺ κατεξοχὴν οἰκειοποιοῦνται τὶς ἔν­νοιες τῆς δημοκρατίας, ἰσονομίας, ἐλεύθερης ἐκφράσεως τῶν δικαιωμάτων κ.ο.κ. καὶ ψηφίζουν ἀντιρατσιστικοὺς νόμους – τώρα φαίνεται μὲ ποιὸ σκοπό: προκειμένου νὰ φραγεῖ κάθε στόμα σώφρονος ἀντιρρήσεως, κάθε ἔκφραση δικαιώματος τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας ἔναντι τῶν ἰσχνῶν μειοψηφιῶν σ᾿ αὐτὸν τὸν τόπο.

Ποῦ εἶναι λοιπὸν ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόμος νὰ ἰσχύσει στὴν περίπτωση τῆς διευθύνουσας συμβούλου τοῦ ΕΟΠΠΕΠ; Ποιὸς τελικὰ εἶναι ὁ φανατικός; Ποιὸς ὁ ρατσιστής; Ποιὸς ὁ φασιστικῆς νοοτροπίας; Καὶ ἐπιτέλους, μέσα σ᾿ αὐτὴ τὴ χώρα τὴν Ὀρθόδοξη, τὸ 97% τῶν πολιτῶν της θὰ ἀντιμετωπισθοῦν ὡς ἀπερριμμένη μειοψηφία, προκειμένου δῆθεν νὰ μὴ θιγοῦν τὰ δικαιώματα τῶν διαφόρων μειοψηφιῶν τῆς τάξεως κάτω τοῦ 3%;

Κύριοι ποὺ εἶστε στὰ δημόσια πράγματα, μὴν παίζετε μὲ τὴν ἀνοχὴ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Δὲν σᾶς συμφέρει.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

http://aktines.blogspot.gr 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΘ: «ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ»

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ)

Επιτροπή Παιδείας

ΚΕΙΜΕΝΟ 2^ο

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

«Το ζήτημα της συναπόφασης Εκκλησίας και Υπουργείου

για το μάθημα των Θρησκευτικών»

Το φλέγον ζήτημα της δομής και του προσανατολισμού του μαθήματος των Θρησκευτικών οδήγησε σε συναντήσεις διαλόγου εκπροσώπων της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, με εκπροσώπους του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων. Από τη συζήτηση αυτή προέκυψαν ουσιαστικά τρία επίσημα κείμενα:

1) Το κείμενο τοποθέτησης του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ως εναρκτήρια εισήγηση στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 27η Ιουνίου 2017.

2) Η Έκθεση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Αιγίνης και Σπετσών κ. Εφραίμ, ως Προεδρεύοντος της σχετικής Επιτροπής, η οποία παρουσιάστηκε εκτενώς στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 27η Ιουνίου 2017.

3) Το κείμενο παρέμβασης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, ως μέλους της εξ Αρχιερέων Επιτροπής, στην προαναφερθείσα Σύνοδο, με το οποίο ο Σεβασμιώτατος αποτίμησε το έργο της Επιτροπής.

Από τη συστηματική επιστημονική διερεύνηση των τριών προαναφερθέντων κειμένων, με την εφαρμογή της επιστημονικής μεθόδου της «Ανάλυσης Περιεχομένου», η οποία εντάσσεται στις ερμηνευτικού χαρακτήρα ποιοτικές μεθόδους έρευνας των κοινωνικών επιστημών και αποτελεί μία εκ των ασφαλέστερων επιστημονικών ερευνητικών μεθόδων προσέγγισης και ανάλυσης γραπτών κειμένων, ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ότι μεταξύ των τριών κειμένων υπάρχουν ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, οι οποίες δημιουργούν σοβαρά ερωτήματα και προβληματισμό και, οπωσδήποτε, χρήζουν περαιτέρω μελέτης, όσον αφορά τόσο την αιτιολογία τους όσο και τη στοχοθετική τους κατεύθυνση και προοπτική.

Ειδικότερα και συνοπτικώς από τα ερευνητικώς εξαγόμενα διαπιστώνεται ότι:

-          Δεν επιβεβαιώνεται ότι ο διάλογος της Εκκλησίας με το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων πραγματοποιήθηκε από «μηδενική βάση», αλλά ότι τα δεδομένα ήταν «τετελεσμένα».

-          Δεν τεκμαίρεται η συναπόφαση Εκκλησίας και Υπουργείου για θέματα που αφορούν  το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών ως δεδομένο, αλλά ουσιαστικά μόνο κατά παραχώρηση.

-          Οι «Φάκελοι Μαθητή» τυπώθηκαν και θα διανεμηθούν στους μαθητές για το μάθημα των Θρησκευτικών, χωρίς να ληφθεί υπόψη από το Υπουργείο το αίτημα της Εκκλησίας της Ελλάδος να συζητηθούν σε διάλογο, παρά τις περί αντιθέτου αναφορές των επίσημων κειμένων.

-           Υπάρχει γενικευμένη αντίφαση ως προς τον προσανατολισμό του μαθήματος. Συγκεκριμένα στα κείμενα, σε άλλα σημεία γίνεται λόγος ότι το Πρόγραμμα του μαθήματος των Θρησκευτικών έχει «Ορθόδοξο χαρακτήρα» και αλλού ότι «κατήντησε νὰ εἶναι οὐδετερόθρησκο, δηλαδὴ μὲ σαθρὴ ταυτότητα».

Αναλυτικότερα:

Στο κείμενο του Μακαριωτάτου αναφέρεται ότι: «Το Σύνταγμα της χώρας στην παράγραφο 2 του άρθρου 16 προβλέπει τα εξής: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».  Ομοίως ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας ορίζει στο άρθρο 9, παρ. Ε΄ τα εξής: «παρακολουθεί (η Δ.Ι.Σ.) το δογματικόν περιεχόμενον των διά τα σχολεία της Στοιχειώδους και Μέσης Εκπαιδεύσεως προοριζομένων διδακτικών βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών» (www.romfea.gr, προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 28-6-2017).

Αντιστοίχως, στο κείμενο Εισήγησής του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας αφήνει να υπονοηθεί ότι στον διάλογο με την αρμόδια Επιτροπή του Υπουργείου: «…ἐτονίσθη ὅτι ἡ Ἐκκλησία συναποφασίζει με τήν Πολιτεία διά θέματα ἀφορῶντα εἰς αὐτήν, ὡς τοῦτο ἀπορρέει ἐκ τοῦ Συντάγματος και τοῦ Καταστατικοῦ αὐτῆς Χάρτου (Ν. 590/1977). Τοῦτο πλέον ἀποτελεῖ ἕνα κεκτημένο για την Ἐκκλησία μας» (www.romfea.gr, προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 28-6-2017).

Και σε αυτήν την περίπτωση προκύπτει ένα σοβαρό ερώτημα αντιφατικότητας, με την έννοια ότι η τοποθέτηση του Μακαριωτάτου είναι περιγραφικού χαρακτήρα και γενικευτικής προσέγγισης. Δηλαδή, από το κείμενο του Μακαριωτάτου δεν διαφαίνονται ούτε και προκρίνονται τα περί συναποφάσεως Εκκλησίας και Πολιτείας, όπως επιχειρεί  να τονισθεί στο κείμενο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας. Για το θέμα δεν παίρνει ανοικτή θέση στο κείμενό του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, αναφέροντας ότι  η Επιτροπή επέτυχε: «Νὰ γίνει ἕνα βῆμα, ὥστε νὰ κατανοήσει ἡ πολιτεία, σὲ κάποιο βαθμό, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει φωνὴ καὶ μερίδιο στὴ διαδικασία ἀποφάσεων γιὰ τὰ θέματα τῆς παιδείας ποὺ τὴν ἀφοροῦν, ὅπως τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.. Δυστυχῶς, αὐτὸ ἔγινε ἀργά καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι ἄνευ ἐντυπωσιακοῦ ἀποτελέσματος…», παρά το ότι τα μέλη της Επιτροπής της Εκκλησίας ζήτησαν από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής: «Νὰ ἀναγνωρισθεῖ στὴν Ἐκκλησία τὸ δικαίωμα νὰ ἔχει μερίδιο στὴν τελικὴ ἀπόφαση, δεδομένου ὅτι τὸ θέμα τὴν ἀφορᾶ ἀπόλυτα καὶ νὰ ἰσχύσει γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὅ,τι καὶ γιὰ τὰ ἄλλα θρησκεύματα στὴν Ἑλλάδα». (http://thriskeftika.blogspot.gr/2017/07/blog-post_65.html#more1/7/17 προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 3-7-2017).

Ερμηνευτικά εξάγεται ότι δεν ζητήθηκε «συναπόφαση» ως δεδομένο, αλλά ουσιαστικά κατά παραχώρηση.

Μάλιστα και σε άλλο σημείο του κειμένου του ο Μακαριώτατος, μιλώντας για τον προηγούμενο Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη, αναφέρει ότι: «…στις 13 Σεπτεμβρίου 2016, το Υπουργείο Παιδείας εδημοσίευσε, τα κατά την άποψή του, Φ.Ε.Κ. (Β΄, 2920, 2906) με τα αναλυτικά προγράμματα χωρίς πληροφόρηση της Εκκλησίας, διότι πίστευε και ίσως πιστεύει ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να έχει άποψη στο δογματικό κυρίως περιεχόμενον των διδασκομένων βιβλίων των Θρησκευτικών» (www.romfea.gr, προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 28-6-2017).

Και εξ αυτής της αναφοράς δεν προκύπτει θέση του Μακαριωτάτου περί «συναποφάσεως» Εκκλησίας και Πολιτείας για τα ζητήματα του Μαθήματος των Θρησκευτικών.

Το προκύπτον ερώτημα είναι τι ισχύει τελικά και ποια είναι η επίσημη και σαφής θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος που προκρίνεται επί αυτού του θέματος; 

Τα μέλη της Επιτροπής Παιδείας της Παιδείας της ΠΕΘ που διεξήγαγαν την έρευνα

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Ιωάννης Κουρεμπελές, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Σταύρος Καλαντζάκης, Ομ. Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Μαρία Ράντζου, Επίκουρη Καθηγήτρια Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Ιωάννης Φύκαρης, Επίκουρος Καθηγητής Σχολής Επιστημών Αγωγής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Ευάγγελος Πονηρός, Διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ, Μ.Φ., Σχολικός σύμβουλος Θεολόγων Πειραιώς, Δ΄ Αθηνών, Κυκλάδων

Ιωάννης Αγγελόπουλος, Διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ, Δντής Γεν. Λυκείου

Δημήτριος Βογιατζής, Διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ, καθηγητής Θεολόγος

Γιολάντα Σίσκου, Διδάκτωρ Θεολογίας ΑΠΘ, καθηγήτρια Θεολόγος

Βασιλική Ματιάκη, Υποψήφια Διδάκτωρ Θεολογίας ΑΠΘ

Π.Ε.Θ

http://aktines.blogspot.gr 

ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΛΕΜΕ!

Όταν προσευχόμαστε, ο Θεός ακούει περισσότερα από όσα λέμε, απαντά σε περισσότερα από όσα Τον ρωτάμε, δίνει πολύ περισσότερα απ' όσα μπορούμε να φανταστούμε, αλλά... στο δικό του χρόνο, με το δικό του τρόπο. Γι' αυτό πίστευε και κάνε υπομονή!

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΤΟ ΘΕΟ!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Αδελφοί μου, πέφτω στα γόνατα και σας παρακαλώ. Πιστεύετε στο Θεό, πιστεύετε ότι υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, που μαρτυρεί για τον Θεό σε όλους τους ναούς μας και στην ψυχή μου.

ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ!

Ευχή Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,

πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας

καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης,

ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης,

χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ,

δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα,

καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου,

ὅτι εὐλογητὸς εἶ,

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ!

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Η ΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΡΕΤΗ ΨΥΧΗ!

ΛΕΓΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ- Η ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ

ΜΙΑ ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΟΚΟΠΗ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ Μ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Πως να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι μ' αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα στον διάβολο, γι' αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κλπ, και σου λένε "κάνε προσευχή να γίνω καλά".

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Μακάριοι είναι όσοι έχουν στην καρδιά τους άξονα τον Χριστό και περιστρέφονται χαρούμενοι γύρω από το Άγιο Όνομά Του, νοερώς και αδιαλείπτως!

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΚΑΛΟΣ ΘΕΟΣ ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΗΣΕΙ!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ό Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύ­τερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προ­σοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζωνται οι άνθρω­ποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσό­τερο. Ό Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήσει ο Χριστός. Θα δήτε πως θα εκτιμήσουν την Εκκλησία. Αρκεί εμείς να είμαστε σωστοί. 

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Συγχωρείτε τους πάντες. Συγχωρείτε κι όταν σας φταίξουν λίγο και όταν σας φταίξουν πολύ. Η συγχώρηση δείχνει όχι μόνο ευγένεια ψυχής αλλά και μεγάλη καρδιά. Αν δεν συγχωρέσουμε τους εχθρούς μας και το αίμα μας να χύσουμε για τον Χριστό στην κόλαση πηγαίνουμε. Αν δεν συγχωρούμε τους άλλους βρισκόμαστε έξω του Παραδείσου!

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ Ή ΣΠΑΝΙΑ ΑΠΕΛΠΙΖΕΤΑΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Αληθινά γενναίος δεν είναι αυτός που δύσκολα ή σπάνια απελπίζεται, αλλά αυτός που δεν απελπίζεται ποτέ.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΑΔΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΑΡΤΙΑ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΑ, Η ΑΔΙΚΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει, μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν σημασία. Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι’ αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κ.λπ. και σου λένε: “Κάνε προσευχή να γίνω καλά”.
Τα περισσότερα κακά που συμβαίνουν είναι από αδικίες. Όταν λ.χ. μαζεύεται με αδικία η περιουσία, ζουν οι άνθρωποι λίγα χρόνια σαν αρχοντόπουλα και μετά τα δίνουν, όσα μάζεψαν, στους γιατρούς.

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΛΑΝΗΣ

Τά παρακάτω δύο περιστατικά πλάνης (γιά τόν Μαλπά καί τόν Ἀσινά) τάἀναφέρει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος. Γιά τόν Μαλπά μάλιστα σημειώνει ὅτι κατήντησε νά γίνει αἱρεσιάρχης τῶν Εὐχιτῶν.

Πρόκειται γιά τήν αἵρεση τῶν Μεσσαλιανῶν ἤ Εὐχιτῶν, πού ἀναπτύχθηκε μέν τόν Δ´ μ.Χ. αἰώνα, ἐξακολούθησε ὅμως νά ὑπάρχει γιά πολλούς αἰῶνες. Μερικές ἀπό τίς τάσεις της θά ἐπανεμφανισθοῦν πολύ ἀργότερα στούς Βογόμιλους τῆς Βουλγαρίας.

Οἱ Μεσσαλιανοί κήρυτταν ἕναν μυστικιστικό ὑλισμό.

Πίστευαν ὅτι ἡ οὐσία τοῦ Θεοῦ γίνεται ἀντιληπτή μέ τούς σωματικούςὀφθαλμούς, ὅτι ὁ Θεός προκειμένου νά ἀποκαλυφθεῖ αἰσθητά παίρνει διάφορες μορφές καί σχήματα καί ὅτι μόνο οἱ αἰσθητές ἀποκαλύψεις τοῦ Θεοῦδίνουν τήν τελειότητα σ’ ἕναν χριστιανό.

Ὅσοι ἐλευθερώνονταν, ὅπως ἔλεγαν, ἀπό τόν διάβολο χάρη σέ μιάἀποκάλυψη, εἶχαν τό δικαίωμα νά μήν τηροῦν τήν ἠθική τοῦ εὐαγγελίου οὔτε νά ὑποτάσσονται στούς ἐκκλησιαστικούς κανόνες (νηστεία κ.λπ.).

Εἶναι φανερό ὅτι ἡ αἵρεση αὐτή ἐπιζεῖ μέχρι καί σήμερα, ἄν λάβουμε ὑπόψη τήν ταύτιση σχεδόν τῆς διδασκαλίας καί τῆς ζωῆς τῶν Μεσσαλιανῶν μέ σύγχρονους ψευδοοραματιστές καί ὁραματίστριες, πού πολλά περιστατικά δέν μαρτυροῦν γιά τήν ἠθική καί πειθαρχημένη ζωή τους.

Ἄς παρακολουθήσουμε ὅμως τό περιστατικό μέ τόν Μαλπά καί στή συνέχεια μέ τόν Ἀσινά, ὅπως τά ἀναφέρει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος.

 Ὁ Μαλπάς

Πράγματι κάποιος Μαλπᾶς, προερχόμενος ἀπό τήν Ἔδεσσα, ἐπενόησε τόν παλαιόν καιρό τήν αἵρεσι τῶν Εὐχιτῶν, ζώντας μέ μεγάλη ἄσκησι καίὑπομένοντας βαριά ἔργα καί θλίψεις.

Λέγεται ὅτι ἦταν μαθητής τοῦ μακαρίου Ἰουλιανοῦ, τοῦ ἀποκαλουμένου Σαβᾶ, μέ τόν ὁποῖο κάποτε μετέβηκε στό ὄρος Σινᾶ καί στήν Αἴγυπτο καί εἶδε τούς μεγάλους πατέρες πού διέπρεπαν ἐκεῖνον τόν καιρό· εἶδε ἐπίσης τόν μακάριο Ἀντώνιο καί ἄκουσε ἀπ’ αὐτόν μυστικούς λόγους, τούς ὁποίους ἔλεγε περί καθαρότητος καί σωτηρίας ψυχῶν καί ἄκουσε λεπτές ἀναλύσεις περί τῶν παθῶν, διά τῶν ὁποίων ἑρμήνευε, ὅτι ὁ νοῦς μετά τήν κάθαρσί τουἀπολαμβάνει θεωρίες τοῦ πνεύματος καί ὅτι ἡ ψυχή μπορεῖ διά τῆς χάριτος νά ἀξιωθῆ τῆς ἀπαθείας, ὅταν μέ τήν ἐκτέλεσι τῶν ἐντολῶν ἐκδυθῆτά παλαιά πάθη καί ἐπανέλθη στήν πρώτη ὑγεία τῆς φύσεώς της.

Ὅταν λοιπόν ἄκουσε τούς λόγους τούτους ὁ Μαλπᾶς κατά τήν ἀκμή τῆς νεότητός του, ἐθερμάνθηκε σάν φωτιά καί ἦλθε στήν πόλι του, ὅτανἐπυρώθηκε μέσα του τό πάθος τῆς φιλοδοξίας· ἐδιάλεξε ἕνα κατάλυμαἀναχωρητικό καί ἐπιδόθηκε σέ ἔργα, σκληρές θλίψεις καί ἀδιάλειπτες προσευχές.

Ὅταν ἄναψε μέσα του τό πάθος τῆς δοξομανίας, πού συνίστατο στήν ἐπιθυμία καί ἐλπίδα του νά φθάση στά ὑψηλά πού ἄκουσε, ἐνῶ δένἐγνώριζε τήν τέχνη τῆς ἐναντιώσεως στούς ἐχθρούς τῆς ἀληθείας καί δέν καταλάβαινε τίς ἐνέδρες καί τούς δόλους καί τίς μηχανές μέ τίς ὁποῖες ὁἈντίπαλος παρασύρει τούς ἰσχυρούς καί δυνατούς στήν ἀπώλεια, ἐστήριξε τήν ἐλπίδα του στά ἔργα, τίς θλίψεις, τήν ἀκτημοσύνη, τήν ἄσκησι καί τήνἐγκράτεια, χωρίς νά ἀποκτήση τήν αὐτοεξουθένωσι καί τήν ταπείνωσι καί τήν συντριβή τῆς καρδιᾶς (πράγματα πού εἶναι ἀήττητο ὅπλο πρός τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ), χωρίς νά μνημονεύση τήν Γραφή πού λέγει, ὅταν ἐκτελέσετε τάἔργα καί φυλάξετε τίς ἐντολές καί ὑπομείνετε τίς θλίψεις, νά θεωρήσετε τούςἑαυτούς σας «ἀχρείους δούλους », ἀλλά μέ τήν ὑπερβολική του ὑπεροψία, πού προερχόταν ἀπό τά ἔργα τῆς ἀσκήσεώς του, εὑρισκόταν σέ πύρωσι καί φλογισμό ἀπό τήν ἐπιθυμία τῶν ὑψηλῶν χαρισμάτων πού ἄκουσε.

Κι ἔπειτα ἀπό πολύν καιρό, ὅταν ὁ Διάβολος τόν εἶδε ἀδειανόν ἀπό τήνἐργασία τῆς ταπεινώσεως καί νά ἐπιθυμῆ μόνο νά αἰσθανθῆ τήν θεωρία τῶν μυστηρίων πού ἄκουσε, παρουσιάσθηκε σ’ αὐτόν μέ ἄπειρο φῶς καί λέγοντάς του·

«Ἐγώ εἶμαι ὁ Παράκλητος κι ἐστάλθηκα ἀπό τόν Πατέρα σ’ ἐσένα, γιά νά σέ ἀξιώσω νά ἰδῆς τήν θεωρία πού ἐπιθυμεῖς μέ βάσι τά ἔργα σου καί νά σοῦ δώσω τήν ἀπάθεια καί νά σοῦ προσφέρω ἄνεση στό ἑξῆς».

Ἀντί αὐτῶν ὁ κακομήχανος ἐζήτησε ἀπ’ ἐκεῖνον τόν ταλαίπωρο νά τόν προσκυνήση. Κι ἐκεῖνος ὁ μωρός, ἐπειδή δέν ἀντιλήφθηκε τήν ἐπίθεσι τοῦπονηροῦ, τό ἐδέχθηκε ἀμέσως μέ χαρά, τόν προσκύνησε, καίἀμέσως ὑποτάχθηκε σ’ αὐτόν.

Τότε ἀντί τῆς θεωρίας τόν ἐγέμισε μέ φαντασία δαιμονική καί τόν ἔκαμε νά διακόψη τίς πράξεις ὑπέρ τῆς ἀληθείας, τόν ἐξύψωσε καί τόν ἐχλεύασε μέ τήν μάταια ἐλπίδα τῆς ἀπαθείας, λέγοντάς του·

«Τώρα δέν χρειάζεσαι τίς ἀσκήσεις, τά κτυπήματα τοῦ σώματος καί τόνἀγῶνα πρός τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες», καί τόν κατέστησε αἱρεσιάρχη τῶν Εὐχιτῶν. Ὅταν ὅλα αὐτά ἐκπληρώθηκαν κι ἐφανερώθηκε ἡ βέβηλη καί νοθευμένη διδαχή του, καταδιώχθηκαν ἀπό τόν ἐπίσκοπο ἐκείνης τῆς ἐποχῆς.

Ὁ Ἀσινάς

Κάποιος ἄλλος ἐπίσης, λεγόμενος Ἀσινᾶς, ἀφοῦ συνέταξε πολλά τρίστιχα τροπάρια ψαλλόμενα ἕως σήμερα, διέμενε στήν ἴδια πόλι τῆς Ἔδεσσας μέ λαμπρή διαγωγή καί ἐπιδόθηκε σέ πολύ σκληρά ἔργα ἀδιακρίτως, ἕως πού νά δοξασθῆ.

Τοῦτον τόν ἐπλάνευσε ὁ Διάβολος, τόν ἔβγαλε ἀπό τό κελλί του, τόν ἔστησεἐπάνω στό ὄρος τό ὀνομαζόμενο Στόμιο, διαμόρφωσε καί τοῦ ἔδειξε σχήματα τῶν ἁρμάτων καί τῶν ἱππέων, καί τοῦ εἶπε·

«Ὁ Θεός μέ ἔστειλε νά σέ παραλάβω στόν παράδεισο κατά τό παράδειγμα τοῦ Ἠλία».

Καί ἐπειδή μέ τήν νηπιοφροσύνη του ἐξαπατήθηκε, ἀνέβηκε γιά νά καθίση στό ἅρμα· ἀλλά τότε διαλύθηκε ὅλη ἐκείνη ἡ φαντασίωσις, καταρρίφθηκε ἀπό μεγάλο ὕψος κι ἔπεσε ἀπό ἐκεῖ στή γῆ, ὅπου ἀπέθανε μέ θάνατο ἄξιον γιά γέλια.

(᾿Από τό βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ περί ὀνείρων καί ὁραμάτων», ἔκδ. ἹεροῦΚοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου, Γ´ἔκδοση, σελ. 100-103). 

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ  «σπιτὰκι τῆς  Μέλιας»

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ΄ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΥ

ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ

ΕΤΟΣ 14ο – ΤΕΥΧΟΣ 81- ΙΟΥΛΙΟΣ- ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2013 

Εἰκόνα ἀπὸ: nastol

τὸ  «σπιτὰκι τῆς  Μέλιας» 

ΣΑΒΒΑΣ ΗΛΙΑΔΗΣ: Η ΠΟΝΗΡΗ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΩΘΟΥΜΕΝΗ ΦΟΒΕΡΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ

Η πονηρή διγλωσσία των Οικουμενιστών

και η προωθούμενη φοβερή σύγχυση του Ορθοδόξου ποιμνίου

Σάββας Ηλιάδης, δάσκαλος- Κιλκίς

«Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν» (Σύμβολον της Πίστεως)

Δεν είναι μόνο οικουμενιστικό το περιεχόμενο του κοινού μηνύματος Πάπα και Πατριάρχου, για την «ημέρα περιβάλλοντος», αλλά και υβριστικό και ασεβές προς την Αγία Ορθόδοξη Παράδοση. Αντιφατικό δε σε τέτοιο βαθμό, ώστε γίνεται καταφανής η σύγχυση (ή η πονηρία),που διακατέχει το νου και την καρδιά των συνταξάντων και μάλιστα των «Ορθοδόξων» ποιμένων. Σύγχυση, η οποία προωθείται σκοπίμως  για την αλλοίωση του φρονήματος του ανύποπτου πληρώματος της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής, Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού. Επιβεβαιώνεται δε το αποστολικό: «καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» (Πραξ. 20,30).    

Όσο κι αν προσπαθήσει, ακόμη και ο πλέον καλοπροαίρετος, δεν μπορεί να αποδεχθεί τα αταίριαστα, που κατάφερε να ταιριάξει ο αντιεκκλησιαστικός οίστρος  των συνταξάντων αυτό το μήνυμα. Ιδού μερικά από τα ανορθόδοξα και αντορθόδοξα:

1. Με τη φράση: «Το Κοινό Μήνυμα των δύο Προκαθημένων», με την οποία ξεκινά η κοινοποίηση του μηνύματος, αναγνωρίζεται ο πάπας ως «εκκλησία». Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο, καθότι,  τα του Κολυμπαρίου και οι επακόλουθες κινήσεις των Οικουμενιστών αποκαλύπτουν τη φοβερή διγλωσσία τους.

2. Ποια σχέση μπορεί να έχει η αναφορά της πρώτης παραγράφου του μηνύματος στο ευαγγελικό : «μέχρις ὅτου «εἰς τό τέλος» τά πάντα ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐν τῇ γῇ ἀνακαινισθοῦν ἐν Χριστῷ» (Ἐφεσ. α',10), με την αόριστη και ύποπτη  πρόσκληση: «καλοῦμεν ὅλους τούς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως νά ἀφιερώσουν χρόνον προσευχῆς διά τό περιβάλλον τήν 1ην Σεπτεμβρίου».

Ποιοι είναι αυτοί οι «άνθρωποι της καλής θελήσεως» και σε ποιον Θεό θα προσευχηθούν τέλος πάντων; Στον ανύπαρκτο; Στον φανταστικό; Στα είδωλα; Ή ακόμη και στον Σατανά; Εσείς ποιμένες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, έναν Θεό Δημιουργό γνωρίζετε και οφείλετε να κηρύττετε. Αυτόν τον ενανθρωπίσαντα Υιό και Λόγο του Πατρός, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα του κόσμου, την κεφαλή της Εκκλησίας. Εσείς κληθήκατε να επαγγέλεσθε Χριστό και τίποτε άλλο. Αυτός είναι ο Θεός, στον οποίο θα καλέσετε τους ανθρώπους να προσευχηθούν εν μετανοία και να προσέλθουν στην Αγία Εκκλησία, για να φέρει καρπό αυτή η προσευχή. Τα λοιπά εκ του πονηρού!

3. Όσον δε περί της διαταράξεως των οικοσυστημάτων, της απληστίας, της αρπακτική διαθέσεως, της ασέβειας προς τη φύση, και εξουσίας επ` αυτής, η Ορθόδοξη διδασκαλία και ζωή είναι η μόνη που διδάσκει επί αιώνες, βιωματικώς, διά της ασκητικής της Παραδόσεως και κυρίως διά του Μοναχισμού της, ακριβώς τα αντίθετα. Και είναι η μόνη, που δεν οφείλει να ενέχεται για την  άθλια κατάσταση, στην οποία περιέπεσε η φύση, εξαιτίας άλλων ανθρωποκεντρικών κοσμοθεωριών και πίστεων σε Δύση και Ανατολή και σε Βορρά και Νότο.

Και ο μεν πάπας και οι λοιποί αρχηγοί άλλων θρησκειών κα πίστεων μπορούν να λένε ό,τι θέλουν. Εσείς όμως, ως ποιμένες, που σας έβαλε ο Χριστός να φυλάγετε τα  πρόβατα στην Αγία του Εκκλησία, δεν έχετε το δικαίωμα να «λαλείτε διεστραμμένα» και να ζημιώνετε τις ψυχές, που τις έχετε κρεμασμένες στα πετραχήλια σας. Πάψετε να μιλάτε επαμφοτεριζόντως. «ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν» (Ματθ. 5,37).

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 4-9-2017

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: Ο «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΑΙΡΕΣΗ, ΑΛΛΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ «ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ»

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί

τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως,

1. Eὔχομαι νά εἶστε καλά καί νά ζῆτε εὐτυχισμένα. Εὔχομαι ἡ Παναγία Δέσποινα νά Σᾶς σκεπάζει καί νά φυλάγει τήν οἰκογένειά σας ἀπό κάθε κακό. Νά εἶστε Παναγιοσκέπαστοι, καλοί μου!

Ὡς Ἀρχιερεύς τοῦ τόπου αὐτοῦ, ὑπεύθυνος γιά τήν πνευματική σας προκοπή, ἐπιθυμῶ κατά πρῶτον νά θερμαίνεται ἡ καλή σας καρδιά μέ τήν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιατί, σάν νά μοῦ φαίνεται, ὅτι μᾶς καταπλάκωσαν τά διάφορα προβλήματα, οἰκονομικά καί ἄλλα, ἀπορροφηθήκαμε ἀπό αὐτά καί ξεχάσαμε ὅτι πρῶτο ἀπ᾽ ὅλα εἶναι τό νά ἀγαπᾶμε τόν Θεό καί νά ζοῦμε κατά τόν ἅγιο Νόμο Του. Ὁ σκοπός γιά τόν ὁποῖο ἤρθαμε στόν κόσμο εἶναι νά βροῦμε τόν Θεό καί νά ἑνωθοῦμε μαζί Του. «Θέωση» λέμε τήν ἕνωση αὐτή.

2. Γι᾽ αὐτό σᾶς παρακαλῶ καί σᾶς θερμοπαρακαλῶ, ἀδέλφια μου, νά κάνουμε ὅλοι μας στροφή καί νά ἐπιστρέψουμε ὁλόκαρδα στόν Χριστό μας καί στήν ὀρθόδοξη πίστη μας. Στήν προσευχή μας νά λέμε: «Χριστέ μου, κάνε με νά Σ᾽ ἀγαπῶ πάνω ἀπ᾽ ὅλα! Παναγία μου, στερέωσέ μου τήν πίστη μου καί τήν ἀγάπη μου σέ Σένα»!

Στά σπίτια σας, χριστιανοί μου, νά ἔχετε τό ἅγιο Εὐαγγέλιο καί νά διαβάζετε ἀπ᾽ αὐτό λίγο κάθε μέρα. Τί χριστιανοί εἴμαστε, ἄν δέν ἔχουμε διαβάσει, ἔστω καί μιά φορά, τό Εὐαγγέλιο; Τίς Κυριακές καί τίς μεγάλες ἑορτές νά ἐκκλησιάζεστε μέ ὅλη σας τήν οἰκογένεια. Ὅταν ξυπνᾶτε τό πρωί, πέστε τό «Πάτερ ἡμῶν...» καί παρακαλέστε τόν Χριστό νά πάει καλά ἡ καινούργια ἡμέρα. Καί προτοῦ νά πλαγιάσετε τό βράδυ κάνετε πάλι τήν προσευχή σας καί εὐχαριστῆστε τόν Χριστό γιά τήν ἡμέρα πού πέρασε. Τίς Τετάρτες καί τίς Παρασκευές νά τίς νηστεύετε, ὅπως ἔτσι τό θέσπισαν οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Τό καντήλι καί τό λιβάνι νά μήν ἀπουσιάζει ἀπό τά σπίτια σας, γιατί αὐτά εἶναι δείγματα τῆς γνήσιας ὀρθόδοξης πνευματικότητας. Καί νά προσπαθεῖτε, χριστιανοί μου, νά τά ἔχετε καλά μέ ὅλους καί νά μήν κάνετε σέ κανένα κακό, οὔτε νά κατηγορεῖτε κανένα. Γιατί ὅλοι εἴμαστε ἔνοχοι ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ μας. Ἔτσι νά ζῆτε, ἀδέλφια μου, καί θά δεῖτε ὅτι θά ἔλθει ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στίς οἰκογένειές σας καί στήν πατρίδα μας, πού μᾶς τήν βούλιαξαν οἱ ἄρχοντές μας. Οἱ ἄρχοντές μας αὐτοί, πού λένε ἀδιάντροπα ὅτι δέν πιστεύουν στόν Θεό καί μερικοί μάλιστα ἀπ᾽ αὐτούς θεσπίζουν καί ἐνάντια πρός τόν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Τά εἶπαν καί τά ἔκαναν καί ἄλλοι αὐτά τά βλάσφημα, ἀλλά ἔγιναν στάχτη καί σκορποχώρι!...

3. Καί κάτι ἄλλο, ἀδελφοί μου: Εἶστε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, βαπτισμένοι στήν ἅγια Κολυμβήθρα ἀπό ὀρθόδοξο παπᾶ. Κρατῆστε, λοιπόν, στερεά τήν ὀρθόδοξη πίστη, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας. Ὅπως τήν ἔζησαν οἱ εὐλογημένοι παπποῦδες καί γιαγιάδες μας ἐδῶ στήν Ἐπαρχία μας. Γιατί ὑπάρχει ἕνα ὕπουλο σατανικό κίνημα, πού θέλει νά ἀναμείξει τήν ὀρθή πίστη μας μέ ἄλλα ψεύτικα «πιστεύω» καί νά μᾶς τήν παραλλάξει καί νά μᾶς τήν ψευτίσει. «Οἰκουμενισμός» λέγεται τό κίνημα αὐτό, πού δέν εἶναι ἁπλᾶ μία αἵρεση, ἀλλά ἀγκαλιάζει ὅλες τίς αἱρέσεις. Εἶναι «παναίρεση». Καί τόν Οἰκουμενισμό τόν ὑποκινεῖ καί τόν ὑποστηρίζει ὁ Πάπας. Νά κρατᾶτε λοιπόν σταθερά τήν ὀρθόδοξη πίστη, χριστιανοί μου, καί νά τήν ὑπερασπίζετε ὅταν τήν προσβάλουν οἱ αἱρετικοί, πού ἔρχονται καί στά μέρη μας. Ἀλλά, γιά νά γίνει αὐτό, πρέπει νά γνωρίζετε τήν πίστη μας, νά ξέρετε τά δόγματά της καί τίς μεγάλες της ἀλήθειες. Γι᾽ αὐτό καί ἐγώ ἄρχισα σέ σειρά δογματικῶν κηρυγμάτων νά σᾶς μιλάω γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη μας, ἀλλά μοῦ λέγατε ὅτι εἶναι δύσκολα τά κηρύγματα αὐτά καί τά σταμάτησα. Ἀλλά ὅμως θεωρῶ τά κηρύγματα αὐτά πολύ ἀναγκαῖα καί πολύ ἀπαραίτητα, γι᾽ αὐτό θέλω πάλι νά τά ξαναρχίσω μέ ἁπλούστερο τρόπο αὐτή τήν φορά, ὅσο μπορῶ βέβαια. Καί παρακαλῶ καί σᾶς, ἀγαπητοί μου, νά δείχνετε ἐνδιαφέρον στό νά τά ἀκοῦτε καί νά τά μελετᾶτε, γιατί θά τά λαμβάνετε καί γραπτῶς σέ ἰδιαίτερο φυλλάδιο. Ἐπιθυμῶ νά εἶστε καλοί μαθητές καί τηρητές τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων. Καί ἐγώ, βλέποντας τήν δική σας πρόοδο, θά γίνoμαι, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, καλύτερος, ὅπως μέ θέλετε.

4. Ναί, τό ἀνώτερο ἀπ᾽ ὅλα εἶναι ἡ πίστη μας, ἀδελφοί μου χριστιανοί. Ὅλα ἄς τά χάσουμε, καί χρήματα καί κτήματα καί δόξες καί τιμές, μόνο τήν πίστη μας νά μήν χάσουμε. Ἀκόμη, καί ἄν μᾶς ὑποβάλουν σέ μαρτύρια γιά νά ἀρνηθοῦμε τήν πίστη μας, ἄς μᾶς δώσει ὁ Χριστός τήν Χάρη Του ἐκείνη τήν ὥρα νά ὑπομείνουμε τά μαρτύρια καί νά  μήν κάνουμε τό κακό νά προδώσουμε τήν πίστη μας· γιατί, τί νά τήν κάνουμε τήν ζωή μας, ἄν ἀρνηθοῦμε τόν Χριστό; Ἀλλά, γιά νά ἀντέξουμε τό μαρτύριο τοῦ αἵματος καί νά μήν γίνουμε προδότες, θά πρέπει νά μήν εἴμαστε προδότες στό καθημερινό μαρτύριο, πού μᾶς φέρει ὁ πειρασμός μέ τά ἡδονικά του, γιά νά μᾶς παρασύρει σέ ἁμαρτία, σέ ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ἔστω καί σέ ἕνα ἁπλό θυμό. Ἀλλά, καί τό ἄλλο τό σοβαρό ἀκόμη, γιά νά μή ξεχάσω: Προσοχή ἀπό τούς Γεροντάδες σας! Νά προτιμᾶτε γιά καθοδηγούς σας ὄχι τούς δυναμικούς καί τούς θαρραλέους καί πού κάνουν τόν ζηλωτή, ἀλλά τούς ἁγίους. Γιατί μερικοί καί πολλοί στό χῶρο μας, κληρικοί καί λαϊκοί, τό τραβᾶνε στά ἄκρα. Καί θά τό δεῖτε ἀργότερα ἀπό τά πράγματα ὅτι θά κάνουν ζημιά καί μάλιστα θά κάνουν μεγάλη ζημιά. Γιά νά καταλάβετε τί σᾶς λέγω, στίς ἀνέργειες τῶν τοιούτων τάχα ἀγωνιστῶν, ἐσεῖς νά λέτε ἀπό μέσα σας: Θά φερόταν ἔτσι ὁ ἅγιος Νεκτάριος; Θά μιλοῦσε ἔτσι ὁ ἅγιος Παΐσιος καί ὁ ἅγιος Πορφύριος; Ἄς προσέχουμε, χριστιανοί μου, ἀπό τίς μεθοδεῖες τοῦ ἐχθροῦ μας Διαβόλου, πού θέλει νά μᾶς μπερδέψει καί ἐν ὀνόματι τάχα τῆς ὀρθόδοξης πίστης, θέλει νά μᾶς βγάλει ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ἤδη τό κατάφερε ὁ τρισκατάρατος νά διχάσει τούς ἄλλοτε ἀδελφούς καί ὁμοφρονοῦντες. Τό πάθημα τῶν ἀδελφῶν μας Παλαιοημερολογιτῶν ἔχει πολλά νά μᾶς διδάξει.

5. Εὔχομαι, τέλος, χριστιανοί μου, νά εἶστε «στόν κόρφο τῆς Παναγιᾶς», ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Ἐπιθυμῶ πολύ νά μέ ἐνοχλεῖτε γιά θέματα σχετικά μέ τήν πνευματική σας πρόοδο καί προκοπή καί ἰδιαίτερα νά μέ ζητᾶτε γιά ἐξομολόγηση. Γιατί ἡ ἐξομολόγηση, κατά πρῶτο λόγο, εἶναι τοῦ Ἐπισκόπου ἔργο. Ἐπιθυμῶ νά καθαρεύει ἡ ψυχή σας, γιά νά δεῖτε τόν Θεό, γιατί ὁ Χριστός μας εἶπε: «Οἱ καθαροί στήν καρδιά θά δοῦν τόν Θεό» (Ματθ. 5,8). Τό ἴδιο εὐχηθεῖτε καί Σεῖς γιά μένα. Εἴθε νά συναντηθοῦμε ὅλοι στόν γλυκό Παράδεισο, στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ΑΜΗΝ.

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

http://aktines.blogspot.gr