ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΑΝ ΕΠΕΣΕΣ, ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ, ΑΠΟ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ!

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:

Αν έπεσες, αδελφέ μου, από το ύψος του θεϊκού νόμου, μην απελπίζεσαι. Αγωνίσου να επιστρέψεις και ο Θεός θα σε στολίσει και θα σε στερεώσει με τις αρετές του.

Από το βιβλίο «ΝΕΑ ΚΛΙΜΑΞ»: Ερμηνεία του τετάρτου Αναβαθμού του Α΄ ήχου:

Απόδοση στην Νεοελληνική Σάββας Ηλιάδης, δάσκαλος- Κιλκίς

Ἀντίφωνον Β΄

«Εἰς τὰ ὄρη τῶν σῶν, ύψώσας με νόμων, ἀρεταῖς ἐκλάμπρυνον, ὁ Θεός, ἵνα ὑμνῶ σε».

Ο μεν Θεοπάτωρ Δαβίδ έτσι άρχισε τον β΄ Ψαλμό των Αναβαθμών: «Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη, ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου» (Ψαλμ. 120,1), εννοώντας όρη τους ουρανούς, επειδή είναι ψηλοί και στέκονται πάνω απ` αυτόν τον κόσμο, όπως λένε ο Χρυσόστομος και ο Ευθύμιος. Διότι οι Ιουδαίοι, που ήταν αιχμάλωτοι στην Βαβυλώνα, από τους ουρανούς έλπιζαν να έλθει η βοήθεια του Κυρίου και να τους οδηγήσει στην πατρίδα τους, την Ιερουσαλήμ. Ο δε Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο μελουργός των Αναβαθμών αυτών, ως όρη εννοεί τους νόμους και τα προστάγματα του Θεού, επειδή, όπως τα ψηλά βουνά στέκονται  ψηλότερα από τη χαμηλή γη και από όλα τα γήινα, έτσι και οι νόμοι και οι προσταγές του Θεού είναι ψηλότερα από κάθε γήινο νόημα και μας ανεβάζουν στα ύψη της πρακτικής και της θεωρητικής αρετής, με την προϋπόθεση ότι όλοι μας και ολοκληρωτικά είμαστε προσηλωμένοι σ` αυτές  και τις εργαζόμαστε με προθυμία(1).

     Και με άλλα λόγια δε, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι νόμοι και οι εντολές του Θεού μοιάζουν με έναν μεγάλο φάρο, ο οποίος ανάβει πάνω σε ψηλό μέρος, για να οδηγεί στο λιμάνι αυτούς που ταξιδεύουν στη θάλασσα. Γι `αυτό είπε ο Προφητάναξ Δαβίδ: «Φωτοβόλος λύχνος στην πορεία της ζωής μου είναι ο Νόμος σου. Φως πλούσιο στους δρόμους μου». (Ψαλμ. 118,105) και πάλι: «οι εντολές του Κυρίου σκορπίζουν μέχρι των πλέον μακρινών περάτων άπλετο το φως και φωτίζουν τους οφθαλμούς των ανθρώπων» (Ψαλμ. 18,9). Και ο Ησαΐας έλεγε: «διότι γνωρίζω, ότι φως είναι τα προστάγματά σου για τους ανθρώπους της γης» (Ησ. 26,9). Ποιος δε υψώνεται στα όρη των νόμων και των εντολών του Θεού; Όποιος, όχι μόνο τους μελετά θεωρητικά, εξετάζοντάς τους και περιεργαζόμενος τους θαυμαστούς λόγους και τις αιτίες κάθε εντολής, αλλά τις κάνει πράξεις και έργα στη ζωή του, όσο είναι δυνατό, άλλοτε μεν φωνάζοντας με τον Δαβίδ: « Στη μελέτη των εντολών σου θα επιδοθώ με χαρά και θα καταβάλλω κάθε προσπάθεια να κατανοήσω τους δρόμους σου» (Ψαλμ. 118,15), άλλοτε δε: «Με ιερό πόθο σήκωσα τα χέρια μου προς τις εντολές σου, τις οποίες αγάπησα πάρα πολύ» (Ψαλμ.118, 48). Ποιος υψώνεται στα όρη των εντολών του Θεού; Όποιος απορροφηθεί κατά τον νου και την καρδιά από την αγάπη και την θεωρία αυτών, όπως λέει ο ερμηνευτής των Αναβαθμών Κάλλιστος. Διότι, κατά φυσική συνέπεια, όποιο πράγμα σκέφτεται ο άνθρωπος, συχνά και με πόθο καρδιακό, προς εκείνο έχει στραμμένο και τον εαυτό του` έπειτα, σιγά σιγά, αφού του γίνει συνήθεια εκείνο το πράγμα, μεταβάλλεται σε μέρος της φύσης του η κλίση αυτή και η αγάπη, και γίνεται πραγματικά ίδιος με εκείνο το πράγμα που αγαπά.

     Τι γίνεται δε μετά απ` αυτήν την ύψωση; Άκουσε. Όπως ακριβώς εκείνος που θα ανεβεί επάνω σε ένα ψηλό βουνό, φωτίζεται πρώτος απ` όλους τους άλλους από τις ακτίνες του ηλίου, διότι ο ήλιος προβάλλει πρώτα το φως του στα ψηλά βουνά, έτσι και όποιος ανέβει στα ψηλά βουνά των εντολών, αυτός φωτίζεται πρώτος από το φως και τις ακτίνες του υπερουσίου Ηλίου Χριστού, ο οποίος μας έδωσε και τις εντολές. Γι` αυτό και ο μελωδός επιστρέφοντας εδώ, λέει, ότι συ Θεάνθρωπε Ιησού Χριστέ, «αφού με υψώσεις» (2), δηλαδή, αφού με ανεβάσεις με τη χάρη σου και τη βοήθειά σου επάνω στα όρη των εντολών σου, εκλάμπρυνέ με, δηλαδή, φώτισέ με πολύ (διότι εδώ η πρόθεση -εκ- σημαίνει υπερβολή) με τις αρετές σου, που είναι πηγές φωτός και θεότητας, οι οποίες είναι σαν ακτίνες που προέρχονται από σένα το λαμπρό Ήλιο της δικαιοσύνης, όπως είπε ο Μαλαχίας: «       Για σας, οι οποίοι ευλαβείσθε το όνομά μου, θα ανατείλει ο ήλιος της δικαιοσύνης». (Μαλ. 4,2). Ονομάζει δε δικαιοσύνη ο Προφήτης κάθε αρετή. Γι` αυτό είπε ο θεοφόρος Μάξιμος: «Κάθε αρετή δεν έχει αρχή και δεν υπάρχει από αυτήν τίποτε παλιότερο στο χρόνο, καθώς έχει τον μοναδικό Θεό γεννήτορα, ο οποίος είναι άναρχος και ατελεύτητος». (κεφ. μη΄ της α΄εκατοντάδος των θεολογ.). Και πάλι: «Όλα τα ενάρετα και αυτή η ίδια η αρετή, είναι προφανώς έργα του Θεού(αυτόθι κεφ. ν΄) και ο θεολόγος Γρηγόριος είπε στο εγκώμιο για τον Αθανάσιο: «Αν επαινέσω την αρετή, θα επαινέσω τον Θεό, αφού από  αυτόν δίδεται η αρετή στους ανθρώπους και το να ανεβαίνουμε προς αυτόν ή να απομακρυνόμαστε απ` αυτόν  με τη βοήθεια της οικείας γινομένης σε εμάς ελλάμψεως». Είπε δε και ο Ιωάννης της Κλίμακος: «Όλα τα πράγματα έλαβαν από τον Δημιουργό τάξη και αρχή, μερικά δε και τέλος, το τέλος όμως της αρετής είναι χωρίς τέλος (τέλος ατελεύτητο)» (λόγ. κστ΄). Και ο Χρυσόστομος λέει ότι η αρετή είναι ανώτερη και από αυτά τα θαύματα: «Αν βέβαια όλοι μας ζούσαμε όπως έπρεπε, θα μας θαύμαζαν τα παιδιά των ειδωλολατρών περισσότερο από εκείνους που θαυματουργούν. Διότι, τα μεν θαύματα πολλές φορές είναι και δημιουργήματα της φαντασίας και κάποιας άλλης πονηρής υποψίας, αν και τα δικά μας θαύματα δεν είναι τέτοιου είδους, ενώ ο καθαρός βίος δεν είναι δυνατόν να δεχτεί καμιά παρόμοια επίδραση, αλλά η απόκτηση της αρετής, κλείνει τα στόματα όλων. Ας φροντίσουμε λοιπόν γι` αυτήν` διότι είναι πολύ μεγάλος ο πλούτος της και το θαύμα πολύ μεγάλο. Αυτή παρέχει την πραγματική ελευθερία και όταν οι άνθρωποι είναι δούλοι, τους κάνει να φαίνονται σπουδαιότεροι από  τους ελεύθερους, πράγμα που είναι πολύ ανώτερο από του να τους δώσει την ελευθερία. Δεν κάνει τον φτωχό πλούσιο, αλλά, ενώ εξακολουθεί να είναι φτωχός, τον κάνει να φαίνεται πιο πλούσιος από τον πλούσιο. Αν όμως θέλεις να κάνεις και θαύματα, απαλλάξου από τις αμαρτίες σου και τότε θα πετύχεις τα πάντα. Καθόσον, αγαπητέ μου, η αμαρτία είναι πολύ μεγάλος δαίμονας και, αν κατορθώσεις να την εκριζώσεις, πέτυχες τότε πολύ πιο μεγάλο κατόρθωμα από αυτούς που εκδιώκουν αμέτρητο πλήθος δαιμόνων». Άκου και τον Παύλο, που γράφει για την αρετή και την κατατάσσει πριν από τα θαύματα: «Δείξτε ζήλο, λέει, για τα ανώτερα χαρίσματα και θα σας δείξω μια ακόμη πιο σπουδαία οδό». (ομιλ. εις το κατά Ματθ. λόγ. λγ΄).

     Αυτός λοιπόν που υψώνεται νοερά στα όρη των νόμων και των εντολών του Θεού, αυτός φωτίζεται από εκεί με τις θείες φωτοχυσίες, κατά τον ερμηνευτή Κάλλιστο και έτσι, αρχίζοντας πρώτα από το φόβο του Θεού, ο οποίος είναι αρχή σοφίας κατά τον Δαβίδ και αρχή αρετής κατά τον άγιο Ισαάκ (λόγ.α΄), σπουδάζει να φυλάξει όλες τις εντολές και αγωνίζεται να αποκτήσει όλη την χρυσή σειρά των αρετών, δηλαδή, την κάθαρση του σώματος και της ψυχής, την απάθεια, την ταπείνωση, την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. Και έτσι, επιμένοντας σχολαστικά σ` αυτά, ανεβαίνει στο Θεό, με τον τρόπο που ανεβαίνουν οι αγαθές ψυχές και αφού βρεθεί κοντά σ` αυτό το θείο φως, φωτίζεται και καταλάμπει απ` αυτό.  Βλέπει τον Θεό, όσο είναι δυνατόν να τον δει και τον βλέπει και ο Θεός.  Γίνεται λοιπόν μέτοχος του άκρως ποθουμένου, ικανοποιεί τον πόθο και τον θείο έρωτά του και γίνεται ένας άγγελος. Συνυπάρχει ο νους με τον Νου, ο κτιστός με τον Άκτιστο και ο πεπερασμένος με τον Άπειρο. Και κατ` αυτόν τον τρόπο διατηρεί ατελείωτο και αεικίνητο στην καρδιά του τον πόθο και τον έρωτα αυτόν προς τον Θεό. Γι` αυτό είπε ο θεολόγος Γρηγόριος: «όπου υπάρχει φόβος Θεού, εκεί υπάρχει και τήρηση των εντολών. Όπου δε υπάρχει τήρηση των εντολών, εκεί υπάρχει κάθαρση της σάρκας από το νέφος, το οποίο σκεπάζει την ψυχή και δεν την αφήνει να δει καθαρά την θεία ακτίνα. Όπου δε υπάρχει κάθαρση, εκεί υπάρχει έλλαμψη. Είναι δε η έλλαμψη ολοκλήρωση του πόθου της μετοχής στα ποθούμενα μέγιστα, δηλαδή, των τριών υποστάσεων (της Αγίας Τριάδος) ή του μεγίστου, δηλαδή, της μιας φύσεως των τριών ή υπέρ το μέγα, δηλαδή, επειδή η θεότητα είναι πάνω από κάθε μέγεθος και ποσότητα». (λόγος εις τα Φώτα).

     Παρακαλεί δε ο μελωδός τον Θεό να τον στολίσει με τις αρετές. Διότι οι αρετές είναι από τη φύση τους λαμπρές και φωτεινές και στη συνέχεια λαμπρύνουν και φωτίζουν τους ενάρετους. Αυτό δε συμβαίνει, διότι από τη μια, όπως είπαμε, οι αρετές είναι ακτίνες και αποτέλεσμα του πρώτου φωτός και του υπερουσίου Ηλίου, από την άλλη δε και διότι, αν οι αμαρτίες είναι ζοφώδεις και σκοτεινές, ως γεννήματα του σκοτεινού διαβόλου, είναι επόμενο ότι οι αρετές, ως αντίθετες των αμαρτιών, να είναι φωτεινές και λαμπρές. Αυτά τα δυο δε, τα μαρτυρεί ο Χρυσόστομος, λέγοντας, για μεν την αμαρτία τα παρακάτω: «Ας καθαρίσουμε την ψυχή από τα πάθη. Διότι, η αμαρτία είναι σκοτάδι και μάλιστα σκοτάδι βαθύ και αποδεικνύεται αυτό από το ό,τι, χωρίς να το καταλάβουμε και ασυνειδήτως, την διαπράττουμε. «Διότι, κάθε ένας που αμετανόητα πράττει έργα κακά και διεστραμμένα, αντιπαθεί και αποστρέφεται το φως και δεν έρχεται στο φως».(Ιωάν. 3,20) Και «Διότι όσα από τους ασεβείς και αμαρτωλούς γίνονται κρυφά και στο σκότος, είναι αισχρό και να τα αναφέρει κανένας». (Εφ. 5,12) Και όπως μέσα στο σκοτάδι δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τον φίλο ή τον εχθρό του, αλλά αγνοεί όλες τις φυσικές ιδιότητες των πραγμάτων, έτσι και στην αμαρτία». (ομιλ. ε΄εις τον Ιωάννην). Για δε την αρετή, ερμηνεύοντας το «οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν» (Ματθ. 5,16), «δηλαδή, ας είναι πολλή η αρετή, πλούσια ας είναι η φωτιά και το ανέκφραστο φως. Διότι, όταν είναι τόση πολλή η αρετή, είναι αδύνατο να διαφύγει της προσοχής, ακόμη και αν αυτός που την κατέχει την αποκρύπτει με μύριους τρόπους». (ομιλ. ιε΄εις τον Ματθαίον).

     Σε μερικά δε αντίγραφα των Αναβαθμών βρίσκεται γραμμένο: «εις τα όρη των σων νόμων» και γράφεται «ελλάμπρυνον», όχι «εκλάμπρυνον». Αλλά αυτά κι έτσι να γράφονται, δεν είναι ασύμφωνα με το νόημα του μελωδού. Διότι, ο Χριστός είναι αληθινός ποιμένας και πρόβατό του είναι ο χριστιανός, αυτός που πρόθυμα μαθήτευσε κοντά του. Γι` αυτό λέγεται νομή Χριστού η γνήσια των εντολών και των αρετών τροφή της ψυχής, σύμφωνα με το «οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ» (Δευτ. 8,3). «Ελλάμπρυνον» δε, θέλει να πει, λάμπρυνέ με μέσα στην ψυχή και στην καρδιά, καθώς η πρόθεση –εν-  φανερώνει το μέσα. Βέβαια, δεν γίνεται από τον Θεό η έλλαμψη εξωτερική, αλλά στο εσωτερικό της καρδιάς. Όταν δε πλημμυρίσει η καρδιά, τότε υπερχειλίζει και έξω στο πρόσωπο, όπως έγινε με τον πρωτομάρτυρα Στέφανο. Εξ αυτού είπε ο ερμηνευτής των Αναβαθμών Κάλλιστος: «έλλαμψη δε, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ο μυστικός και με ταχύτητα αστραπής πνευματικός φωτισμός του νου, και η οποία γίνεται με τη βοήθεια της απόκτησης των αρετών». Λέει δε και ο Ιωάννης της Κλίμακος: «Όταν λοιπόν ολόκληρος ο άνθρωπος συγχωνευτεί κατά κάποιον τρόπο με την αγάπη του Θεού, τότε και εξωτερικά στο σώμα του, σαν σε καθρέπτη δείχνει την εσωτερική λαμπρότητα της ψυχής του. Κατ` αυτόν τον τρόπο δοξάστηκε και εκείνος ο θεόπτης Μωυσής». (λόγος λ΄). Αλλά πάλι ο ίδιος, ο Ιωάννης της Κλίμακος,  λέει τα εξής: «Η άβυσσος του πένθους αντικρίζει την (εκ μέρους του Θεού) παράκληση. Και η καθαρότητα της καρδιάς δέχεται τη θεία έλλαμψη. Έλλαμψη σημαίνει, απερίγραπτη ενέργεια, η οποία κατανοείται χωρίς να κατανοείται και βλέπεται χωρίς να βλέπεται» (λόγος ζ΄περί πένθους). Και πάλι: «Η αγάπη χορηγεί τη χάρη της προφητείας, η αγάπη παρέχει τη δύναμη της θαυματουργίας, η αγάπη είναι η άβυσσος της θείας ελλάμψεως, η αγάπη είναι η πηγή της θεϊκής φωτιάς – όσο περισσότερη φωτιά αναβλύζει, τόσο περισσότερο κατακαίει εκείνο που διψάει. Η αγάπη είναι η στάση και η εδραίωση των Αγγέλων, η προκοπή των ανθρώπων. Ανάγγειλέ μας, εσύ, η ωραία ανάμεσα στις αρετές, πού βόσκεις τα πρόβατά σου; Πού κατασκηνώνεις το μεσημέρι; Φώτισέ μας, πότισέ μας, οδήγησέ μας, χειραγώγησέ μας, επειδή επιθυμούμε να ανεβούμε κοντά σου» (λόγ. λ΄).

     Δες δε, αδελφέ, ότι αφού ο μελωδός είπε πρώτα νόμους, που σημαίνει το ίδιο  με τις εντολές, ύστερα λέει αρετές. Διότι, από τους νόμους και τις εντολές γεννιούνται οι αρετές. Γι` αυτό είπε ο άγιος Μάρκος ο ασκητής: «Άλλο είναι η εφαρμογή της εντολής και άλλο η αρετή, έστω και αν παίρνουν η μια από την άλλη την αφορμή για τις αγαθές πράξεις. Πράξη της εντολής λέγεται, το να κάνεις το διατεταγμένο, αρετή δε, το να απολαμβάνεις πραγματικά αυτό που κάνεις». (κεφ. 193,194, περί νόμου πνευματικού).

     Ποιο δε ωφέλιμο νόημα μπορείς να κερδίσεις εσύ, αγαπητέ, από τον Αναβαθμό αυτό; Άκουσε. Είπαμε πιο πάνω ότι ο νόμος και οι εντολές του Θεού είναι κατά φύση ψηλές και μετέωρες, όχι μόνο γιατί δόθηκαν από τον ύψιστο Θεό, αλλά και διότι διδάσκουν τα θεία και υψηλά πράγματα, και καθιστούν υψηλά πνευματικούς, αυτούς που τις εργάζονται(3). Λοιπόν, για να γίνει φανερό το πνευματικό τους ύψος, δόθηκαν στους ανθρώπους σε μέρη και όρη ψηλά. Έτσι, ο πρώτος και άγραφος νόμος που δόθηκε στον Αδάμ, δόθηκε μέσα στον Παράδεισο, ο οποίος ήταν ψηλότερος από όλα τα βουνά της γης, όπως λέει γι` αυτό ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός: «Στην Ανατολή βρίσκεται, ψηλότερα από κάθε σημείο της γης (δηλ. ο Παράδεισος) (βιβλ. Β΄ κεφ. κη΄). Έτσι ο γραπτός νόμος δόθηκε στο ψηλό όρος του Σινά. Έτσι και ο νόμος της χάριτος δόθηκε από το όρος Σιών, όπως λέει ο Ησαΐας: «ἐκ Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος» (Ησ. 2,3). Ομοίως και ο Μιχαίας: «ἐκ Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος» (Μιχ. 4,2). Αλλά και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος διηγείται ότι ο Κύριος επάνω από το όρος εκφώνησε τους Μακαρισμούς και τις περισσότερες από τις εντολές του: «Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς» (Ματθ. 5, 1).

     Επειδή λοιπόν ο Αδάμ παρέβη τον πρώτο και άγραφο νόμο του Θεού και έπεσε από το ύψος κάτω στη γη και στα γήινα, γι` αυτό ο Θεός σπλαχνίστηκε το γένος των ανθρώπων και του έδωσε τον γραπτό νόμο, για να το βοηθήσει να ανεβεί πάλι στο ύψος εκείνο, από το οποίο έπεσε. Φανερώνοντας αυτό το νόημα ο Ησαΐας έλεγε: «νόμον γὰρ εἰς βοήθειαν ἔδωκεν» (Ησ. 8,20). Επειδή δε, ούτε με τον γραπτό νόμο μπόρεσε ο άνθρωπος να βοηθηθεί, για να αρθεί στο ύψος του θείου νόμου, ο Θεός του έδωσε και τον νόμο της χάριτος και έτσι τον ανέβασε στο ύψος από το οποίο κατρακύλισε.

     Τώρα και συ αδελφέ, αν έπεσες από το όρος, δηλαδή από το ύψος του θεϊκού νόμου και έκανες παράβαση στις εντολές του Θεού, μην απελπίζεσαι για τη σωτηρία σου και μην  αφήνεσαι ολοκληρωτικά έκθετος στα πάθη και στα γήινα. Όχι! Αλλά πες στον εαυτό σου εκείνο που είπε ο Ιερεμίας: «Μήπως εκείνος που πέφτει, δεν σηκώνεται; Μήπως εκείνος ο οποίος χάνει το δρόμο του και παραπλανάται, δεν προσπαθεί να επιστρέψει στο δρόμο του;» (Ιερ. 8,4). Και θέλει να πει πως ναι, σηκώνεται και επιστρέφει. Λοιπόν, ας αγωνιστώ κι εγώ, για να ανεβώ ξανά στο όρος του θείου νόμου από τον οποίον έπεσα. Ας μιμηθώ κι εγώ τους Ιουδαίους, οι οποίοι, μολονότι σκλαβώθηκαν στην Βαβυλώνα, όμως με τη θλίψη που ένιωσαν, σήκωσαν τα μάτια τους στον ουρανό και από εκεί τους ήρθε βοήθεια και έτσι γύρισαν πάλι στη Ιερουσαλήμ, την πατρίδα τους και αυτό ακριβώς συγκεφαλαιώνει ο δεύτερος αυτός Αναβαθμός.

     Γι` αυτό είπε ο Χρυσορρήμονας: «Αν οι πνευματικά παχείς και προσκολλημένοι στη γη Ιουδαίοι έγιναν τόσο σπουδαίοι και έβλεπαν προς τον ουρανό, εξαιτίας της αιχμαλωσίας και της ταλαιπωρίας τους, δεν θα μας διορθώσει πολύ περισσότερο εμάς η θλίψη; Ερμηνεύει δε και ο όσιος Νικήτας ο Στηθάτος: «Αυτήν την φωνή την στέλνει ψηλά, δηλαδή το, «Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη», αυτός που μόλις τώρα ανεβαίνει από την αιχμαλωσία των Βαβυλωνίων παθών και δαιμόνων προς την νοητή πόλη της απαθείας, την Ιερουσαλήμ, δηλαδή, ο κάθε πιστός από εμάς. Όρη δε είναι οι ψηλές εντολές του Θεού. Αυτός ο πιστός, λοιπόν, σηκώνει τα μάτια του και τα χέρια του στα ψηλά όρη των εντολών του Θεού και στην εργασία τους. Από εκεί δε έρχεται προς αυτόν κάθε βοήθεια κατά των δαιμόνων και των παθών, ως στήριγμα στην αδυναμία του». Έτσι, λοιπόν, αγαπητέ, ανεβαίνοντας στα όρη των θείων νόμων και φωτιζόμενος με τις αρετές, θα συνεχίσεις να υμνείς πάντοτε τον Θεό, ο οποίος σε ύψωσε και σε φώτισε, ψέλνοντας και ευχαριστώντας τον Κύριο μαζί με τον Δαβίδ: «ᾄσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω» (Ψαλμ. 103,33).    

(1) Έχε υπόψη ότι, κατά τον μέγιστο ονομαζόμενο Μάξιμο: «είναι ανάγκη, τις μεν εντολές του νόμου να τις φυλάσσουμε και σωματικώς και πνευματικώς, τις  δε πνευματικώς μόνο.  Όπως, το ου μοιχεύσεις, ου φονεύσεις, ου κλέψεις και τα παρόμοια και πνευματικώς και σωματικώς πρέπει να τις φυλάσσουμε. Και πνευματικώς μεν, με τρεις τρόπους (ίσως κατά προσβολή, πάλη και συγκατάθεση ή κατά το λογιστικό, το θυμικό και επιθυμητικό). Το δε της περιτομής και το να φυλάσσεις το Σάββατο και να σφάξεις το αρνί και να φας άζυμα με πικρά χόρτα και τα παρόμοια, μόνο πνευματικά.

(2) Έτσι γράφεται στους χειρόγραφους Αναβαθμούς, στα δε ήδη τυπωμένα, γράφεται «ύψωσάς με», σωστότερο όμως είναι το πρώτο.

(3) Και πώς δεν είναι πνευματικά ψηλά αυτοί που εργάζονται τις εντολές του Θεού; Διότι, όποιος δεχτεί την εντολή και την εφαρμόσει, πήρε μέσα του την Αγία Τριάδα. Θέλεις να το βεβαιωθείς; Άκουσε τον θεηγόρο Μάξιμο, που το λέει αυτό: «Ο Θεός και Λόγος του Θεού και Πατέρα βρίσκεται μυστικά μέσα σε κάθε μια από τις εντολές του. Ο Θεός και Πατέρας είναι όλος αχώριστος σε όλο το Λόγο του εκ φύσεως. Εκείνος λοιπόν που δέχεται μια θεία εντολή και την πράττει, δέχεται το Λόγο του Θεού, που υπάρχει μέσα σ` αυτήν. Εκείνος που δέχτηκε το Λόγο διά μέσου των εντολών, διά μέσου Αυτού δέχτηκε και [τον Πατέρα που υπάρχει εκ φύσεως μέσα σ` Αυτόν, όπως επίσης και ] το Πνεύμα, που εκ φύσεως υπάρχει μέσα σ` Αυτόν. Γιατί λέει: «Σας λέω αλήθεια, όποιος δέχεται αυτόν που θα στείλω, δέχεται εμένα και όποιος δέχεται εμένα, δέχεται αυτόν που μ` έχει στείλει» (Ιω. 13,20) Εκείνος λοιπόν που έλαβε εντολή και την τήρησε, έλαβε και έχει μυστικά την Αγία Τριάδα». (κεφ. οα΄της β΄εκατοντάδ. Των θεολογικών).

Απόδοση στην Νεοελληνική

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 15-12-2017

http://aktines.blogspot.com 

ΣΤΑΡΕΤΣ ΝΙΚΟΛΑΪ ΓΚΟΥΡΙΑΝΟΦ: ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ, ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ!

Στάρετς Νικολάϊ Γκουριάνοφ: Μην κλαις, μην είσαι λυπημένος. Πάλι θα έρθει κάποια στιγμή να σαι χαρούμενος! Περίμενε υπομονετικά. Σε αυτούς που περιμένουν θα έρθει η ανταμοιβή τους. 

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ: ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ!

Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινός: Τρία πράγματα να κρατάτε στη ζωή σας: αυστηρότητα στον εαυτό σας, συμπάθεια στους συνανθρώπους σας, και πίστη στο Θεό. Όλα αυτά ελκύουν τη χάρη και το έλεος του Θεού.

ΟΓΕΡΩΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΓΕΡΝΑ!

Γέρων Νεκτάριος Βιτάλης: Ο άνθρωπος αρχίζει να γερνά όχι όταν ασπρίζουν τα μαλλιά του αλλά όταν μαυρίζει η καρδιά του.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ

Αν πούμε ότι δεν το περιμέναμε, θα πούμε ψέματα. Στην Ελβετία και συγκεκριμένα στην Γενεύη, οι πολίτες ψήφισαν νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα θρησκευτικά σύμβολα, θα απαγορευθούν.

Οι Κρατικοί υπάλληλοι, δεν θα μπορούν να φοράνε ούτε Σταυρό, ούτε Μπούρκα, ούτε Χιτζάμπ κλπ

Για να προλάβουμε αυτούς που θα πουν ότι οι Ελβετοί, απλά προσπαθούν να μειώσουν τον θρησκευτικό φανατισμό των Μουσουλμάνων ΜΟΝΟ, θα πρέπει να γίνει μια πολύ σημαντική διευκρίνιση:

Στην Ελβετία, το 35.9% (του πληθυσμού) είναι μέλος της Καθολικής Εκκλησίας, το 25% (του πληθυσμού) είναι μέλος της Ελβετικής Μεταρρυθμισμένης ή Αναμορφωμένης εκκλησίας (κατηγορία Χριστιανικών Προτεσταντικών εκκλησιών), ενώ ΜΟΝΟ το 5.4% ανήκει σε κάποια Ισλαμική κοινότητα και ακόμα ένα 0.3% ακολουθεί το Εβραϊκό Θρήσκευμα.

Οι υπόλοιποι Ελβετοί είτε δηλώνουν άθεοι, είτε δηλώνουν ότι πιστεύουν αλλά ότι δεν θεωρούν τους εαυτούς τους, μέλη κάποιας Εκκλησίας.

Αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι το μικρό ποσοστό, που δηλώνει ότι ανήκει σε κάποια Ισλαμική κοινότητα. Επομένως, ο νόμος που απαγορεύει τα Θρησκευτικά σύμβολα, επηρεάζει άμεσα τους Χριστιανούς. Δεν θα φοράνε Σταυρό αυτοί οι άνθρωποι. Τουλάχιστον αυτό λέει ο νόμος που ψήφισαν οι πολίτες (εκεί λένε ότι έχουν άμεση Δημοκρατία, οπότε….οι πολίτες έχουν τον πρώτο λόγο υποτίθεται).

Οι απαγορεύσεις βέβαια, ισχύουν και για τις μη Χριστιανικές ομάδες. Ήδη Αριστερές συλλογικότητες, αντιδρούν για την απαγόρευση της…ΜΠΟΥΡΚΑΣ.

Δεν αντιδρούν για την κατάργηση των Χριστιανικών συμβόλων.

Βέβαια, δεν λένε ότι θα υπάρχει πρόβλημα με τον Σταυρό αλλά αυτό είναι αυτονόητο, αφού θα απαγορευτούν ΟΛΑ τα Θρησκευτικά σύμβολα.

Συμπέρασμα: Η Χριστιανική Ευρώπη, μας αποχαιρετά!

voiceofeurope.com από el.gr  - Του Γιώργου Φαρμάκη

https://thriskeftika.blogspot.com

ΠΕΘ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΤΥΠΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΚΥΡΩΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΕ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 2019

Αριθμ. Πρωτ. 10

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ)

Διαμαρτυρία για την επανεκτύπωση από το Υπουργείο Παιδείας 

των ακυρωμένων από το ΣτΕ σχολικών βιβλίων των Θρησκευτικών

Η ΠΕΘ διαμαρτύρεται και καταγγέλλει στον ελληνικό λαό τα τεχνάσματα του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο επιχειρεί, για μια ακόμη χρονιά, να επιβάλει αυταρχικά στα Ελληνόπουλα, ως διδακτέα ύλη, τα ακυρωμένα από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ως αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντιεκκλησιαστικά, Νέα Πολυθρησκειακά Προγράμματα και βιβλία-«φακέλους» του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Στην προσπάθειά του αυτή, έστειλε πρόσφατα Εγκύκλιο για να επανεκτυπωθούν και για το επόμενο σχολικό έτος 2019-2020 τα βιβλία ή «φάκελοι» του μαθήματος των Θρησκευτικών και να μοιραστούν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στους μαθητές των σχολείων.

Ο ισχυρισμός που χρησιμοποιεί το Υπουργείο, για να ξεφύγει από τον σκόπελο του ΣτΕ, ότι άλλαξε τα Προγράμματα και τα βιβλία είναι ολοφάνεραψευδής και παραπλανητικός, διότι αυτά παραμένουν ακριβώς τα ίδια, με αυτά που ακυρώθηκαν από το ΣτΕ. Το Υπουργείο άλλαξε μόνον τον αριθμό του Φύλου Εφημερίδας της Κυβέρνησης, τη χρονολογία και την υπογραφή και, με αυτά τα τεχνουργήματα, προσπαθεί να κοροϊδέψει και να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό και κυρίως τους γονείς των μαθητών.

Ένα απλό παράδειγμα για να κατανοηθεί η απάτη του Υπουργείου Παιδείας είναι το ακόλουθο: Είναι ξεκάθαρο ότι, εάν ένα φάρμακο  κριθεί, από την αρμόδια υπηρεσία, επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία και απαγορευτεί η κυκλοφορία και η χρήση του, τότε δεν μπορεί το κράτος να αναγράφει νέο αριθμό κυκλοφορίας στο ίδιο απαγορευμένο φάρμακο και να διατάσσει την διακίνησή του, με το πρόσχημα ότι δήθεν το άλλαξε και το εξυγίανε, εξαπατώντας έτσι τους ασθενείς με κίνδυνο τη δηλητηρίασή τους.

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι δυνατό, τα ακυρωμένα από το ΣτΕ Πολυθρησκειακά Προγράμματα και βιβλία, που κρίθηκαν, ως επικίνδυνα και ακατάλληλα για την πνευματική υγεία των παιδιών και, ειδικότερα, ως βλαβερά για την ανάπτυξη της συνείδησής τους, να έρχεται το Υπουργείο Παιδείας, ενεργώντας αυθαίρετα και αντισυνταγματικά, να δίνει εντολή να επανεκδίδονται και να ξαναμοιράζονται στα παιδιά μας.

Με τέτοιες μεθοδεύσεις, το Υπουργείο  διατήρησε τα παράνομα βιβλία στο σχολείο κατά το σχολικό έτος 2018-2019 και στοχεύει να τα διατηρήσει και για το σχολικό έτος 2019-2020.

Ως Θεολόγοι Καθηγητές και υπεύθυνοι παιδαγωγοί, αισθανόμαστε ότι εκβιαζόμαστε να διδάσκουμε στα παιδιά του ελληνικού λαού στο μάθημα των Θρησκευτικών ύλη αντισυνταγματική, μη ορθόδοξη, μη εκκλησιαστική και με μη παιδαγωγικές μεθόδους, τα οποία αποσκοπούν στην πνευματική δηλητηρίασή τους.

Προς τούτο, διαμαρτυρόμαστε εντονότατα και καταγγέλλουμε το Υπουργείο Παιδείας στον Ελληνικό λαό γι΄ αυτό που επιχειρεί σε βάρος της χριστιανικής συνείδησης και της δικής μας, ως Θεολόγων – Παιδαγωγών και των μαθητών μας.

 Οι αυταρχικές και παράνομες αυτές ενέργειες του Υπουργείου Παιδείας αποδεικνύουν, για μια ακόμη φορά, ότι συμπεριφέρεται με αντιδημοκρατική νοοτροπία,  με απείθεια έναντι των αποφάσεων του ΣτΕ και με παραβίαση των αρχών του Συντάγματος, των νόμων της Ελληνικής Δημοκρατίας και των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και ειδικότερα των Ελλήνων γονέων και μαθητών.

Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να συμμορφωθεί τόσο με το Συναγματικό μας Χάρτη, που στηρίζει τη Δημοκρατία στον τόπο μας,  όσο και με τους νόμους και τις διεθνείς συμβάσεις, κυρίως, όμως, να σεβασθεί τα παιδιά του ελληνικού λαού και τους καθηγητές Θεολόγους και να ανακαλέσει την παράνομη Εγκύκλιο.

Για θεραπεία των αντισυνταγματικών του ενεργειών, το Υπουργείο όφειλε και οφείλει, μετά τις ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ, ως διοικητική αρχή που είναι,

α) να σταματήσει πάραυτα να παρανομεί και να δηλητηριάζει τα Ελληνόπουλα με τις επικίνδυνες κατηχήσεις του στην πολυθρησκεία και κατ΄ επέκταση στην ατομική θρησκεία και την αθεϊα,

 β) να συμμορφωθεί πλήρως με τις αποφάσεις του ΣτΕ, το Σύνταγμα και τους νόμους και

γ) να επιστρέψει άμεσα στην προηγούμενη νόμιμη κατάσταση, όπως ορίζεται από το ΣτΕ, εκτυπώνοντας και διανέμοντας στους μαθητές τα αμέσως προηγούμενα βιβλία του 2006, μέχρι να συγγραφούν άλλα, που να είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους και με ύλη, όπως ορίζεται με τις δύο αμετάκλητες αποφάσεις του ΣτΕ, που δημοσιεύτηκαν την Άνοιξη του 2018.

Το Δ.Σ. της ΠΕΘ

http://thriskeftika.blogspot.com

Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΣΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ!

Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ!

Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ!

ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΦΙΛΟΘΕΗ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

Αγία Φιλοθέη η Αθηναία 

Η Αγία Φιλοθέη γεννήθηκε το έτος 1522 μ.Χ. στην τουρκοκρατούμενη τότε Αθήνα. Οι ευσεβείς γονείς της ονομάζονταν Άγγελος και Συρίγα Μπενιζέλου. Η μητέρα της ήταν στείρα και απέκτησε την Αγία μετά από θερμή και συνεχή προσευχή. 

Ο Κύριος που ικανοποιεί το θέλημα εκείνων που Τον σέβονται και Τον αγαπούν, άκουσε την δέησή της. Και πράγματι, μια ημέρα η Συρίγα μπήκε κατά την συνήθειά της στο ναό της Θεοτόκου για να προσευχηθεί και από τον κόπο της έντονης και επίμονης προσευχής την πήρε για λίγο ο ύπνος. Τότε ακριβώς είδε ένα θαυμαστό όραμα. Ένα φως ισχυρό και λαμπρό βγήκε από την εικόνα της Θεομήτορος και εισήλθε στην κοιλιά της. Έτσι ξύπνησε αμέσως και έκρινε ότι το όραμα αυτό σήμαινε στην ικανοποίηση του αιτήματός της. Έτσι κι έγινε. Ύστερα από λίγο καιρό η Συρίγα έμεινε έγκυος και έφερε στον κόσμο τη μονάκριβη θυγατέρα της. 

Μαζί με την Χριστιανική ανατροφή, έδωσαν στην μοναχοκόρη τους και κάθε δυνατή, για την εποχή εκείνη, μόρφωση. Έτσι η Ρηγούλα (ή Ρεβούλα, δηλαδή Παρασκευούλα), αυτό ήταν το όνομά της προτού γίνει μοναχή, όσο αύξανε κατά την σωματική ηλικία, τόσο προέκοπτε και κατά την ψυχή, όπως λέει το συναξάρι της. 

Σε ηλικία 14 χρονών, οι γονείς της την πάντρεψαν, παρά την θέλησή της, με έναν από τους άρχοντες της Αθήνας. Αργότερα, αφού πέθαναν οι γονείς και ο σύζυγός της, ήρθε η ώρα να πραγματοποιήσει ένα μεγάλο πόθο της. Αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στον Χριστό, γίνεται μοναχή και παίρνει το όνομα Φιλοθέη. 

Κατ' αρχήν, ύστερα από εντολή του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, τον οποίο είδε σε όραμα, οικοδόμησε ένα γυναικείο μοναστήρι με αρκετά κελιά, στο οποίο και έδωσε το όνομα του Αγίου για να τον τιμήσει. Στο μοναστήρι πρόσθεσε και άλλα αναγκαία οικοδομήματα και εκτάσεις και το προικοδότησε με μετόχια και υποστατικά, που υπερεπαρκούσαν για τη διατροφή και συντήρηση των μοναζουσών. 

Το μοναστήρι αυτό του Αγίου Ανδρέα σωζόταν στην Αθήνα, με τη Χάρη του Θεού, επί πολλά έτη μετά την κοίμηση της Αγίας και ήταν πλουτισμένο, όχι μόνο με υποστατικά και διάφορα μετόχια, αλλά και με πολυειδή χρυσοΰφαντα ιερατικά άμφια και σκεύη, απαραίτητα για τις ετήσιες ιερές τελετές και αγρυπνίες. Προπαντός όμως το μοναστήρι σεμνυνόταν και εγκαλλωπιζόταν με το θησαυρό του τιμίου και αγίου λειψάνου της Αγίας, το οποίο ήταν αποθησαυρισμένο και αποτεθειμένο στο δεξιό μέρος του Ιερού Βήματος, όπου και το ασπάζονταν με ευλάβεια όλοι οι Χριστιανοί. Το τίμιο λείψανο της Αγίας σκορπούσε ευωδία, γεγονός που αποτελούσε εμφανή μαρτυρία και απόδειξη της αγιότητας αυτής. 

Το παράδειγμά της, λοιπόν, να αφιερωθεί στον Χριστό, το ακολουθούν και άλλες νέες. Σε λίγο διάστημα, η μονή έφθασε να έχει διακόσιες αδελφές. Η μονή της Οσίας Φιλοθέης γίνεται πραγματικό λιμάνι. Εκεί βρίσκουν προστασία όλοι οι ταλαιπωρημένοι από την σκλαβιά. Εκεί οι άρρωστοι βρίσκουν θεραπεία, οι πεινασμένοι τροφή, οι γέροντες στήριγμα και τα ορφανά στοργή. 

Η Οσία, παρά τις αντιδράσεις των Τούρκων, οικοδομεί διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα, νοσηλευτήρια, ορφανοτροφεία, «σχολεῖα διὰ τοὺς παίδας τῶν Ἀθηναίων, διὰ ν’ ἀνοίξη τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν πρὸς τὴν παράδοσιν καὶ τὴν δόξαν τῶν προγόνων των». Πρωτοστατεί σε όλα αυτά τα έργα η ηγουμένη Φιλοθέη. Διδάσκει με τα λόγια και με τη ζωή της. Στηρίζει τους πονεμένους σκλάβους με την προσευχή της. Ιδιαίτερες είναι οι φροντίδες της για να σώσει από τον εξισλαμισμό ή την αρπαγή των Τούρκων τις νέες Ελληνίδες. Το έργο της, κατά βάση εθνικό και θρησκευτικό, ξεπέρασε τα όρια της Αθήνας και έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Αδιαφιλονίκητη ιστορική επιβεβαίωση για το έργο αυτό παρέχει η αλληλογραφία της Φιλοθέης με τη Γερουσία της Βενετίας (1583 μ.Χ.), από την οποία ζητούσε οικονομική βοήθεια. 

Η όλη όμως δράση της Αγίας Φιλοθέης εξαγρίωσε κάποτε τους Τούρκους. Κάποια στιγμή την συλλαμβάνουν και εκείνη με πνευματική ανδρεία ομολογεί: «Εγώ διψώ να υπομείνω διάφορα είδη βασανιστηρίων για το όνομα του Χριστού, τον οποίο λατρεύω και προσκυνώ με όλη μου την ψυχή και την καρδιά, ως Θεό αληθινό και άνθρωπο τέλειο και θα σας χρωστάω μεγάλη ευγνωμοσύνη αν μπορείτε μια ώρα πρωτύτερα να με στείλετε προς Αυτόν με το στεφάνι του μαρτυρίου». Ύστερα από την ηρωική αυτή απάντηση προς τους κατακτητές, όλοι πίστευαν ότι η πανευτυχής και φερώνυμη Φιλοθέη εντός ολίγου θα ετελειούτο διά του μαρτυρικού θανάτου. Όμως, κατά θεία βούληση, την τελευταία σχεδόν στιγμή πρόφθασαν κάποιοι Χριστιανοί και καταπράυναν τον ηγεμόνα με διάφορους τρόπους. Έτσι πέτυχαν να ελευθερώσουν την Αγία. 

Αφεθείσα πλέον ελεύθερη, η Αγία Φιλοθέη, επέστρεψε αναίμακτη στο μοναστήρι της, όπως επί Μεγάλου Κωνσταντίνου ο μυροβλύτης Νικόλαος και πολλούς αιώνες αργότερα ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Φρόντιζε δε, όχι μόνο για τη σωτηρία της δικής της ψυχής αλλά και των άλλων, αφού τους μεν ενάρετους τους στερέωνε στην αρετή, τους δε αμαρτωλούς τους βελτίωνε ηθικά και τους οδηγούσε στη μετάνοια. Και αποκλειστικά για το σκοπό αυτό πέρασε στη νήσο Τζια (Κέα), όπου προ πολλού είχε οικοδομήσει μετόχι, για να αποστέλλει εκεί τις μοναχές εκείνες που φοβούνταν για διαφόρους λόγους να διαμένουν στην Αθήνα. Στην Τζια έμεινε αρκετό χρόνο και κατήχησε θεαρέστως τις ασκούμενες αδελφές στην ακριβή τήρηση των κανόνων της μοναστικής ζωής. Μόλις τελείωσε το έργο της εκεί, επέστρεψε και πάλι στην Αθήνα. 

Έτσι λοιπόν, η Αγία Φιλοθέη, αφού έφθασε στην τελειότητα και στην πράξη και στην θεωρία, αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα, από τα οποία, προς απόδειξη του θαυματουργικού της χαρίσματος, θα μνημονεύσουμε ένα μόνο, το ακόλουθο: Ζούσε στην εποχή της ένας νέος, ποιμένας προβάτων, ο οποίος από πολύ μικρός είχε συνηθίσει στις κλεψιές και στις ραδιουργίες. Ο νέος αυτός, κατά παραχώρηση του Θεού, κυριεύθηκε από τον Σατανά. Εξ αιτίας τούτου περιφερόταν στα βουνά και στις σπηλιές γυμνός και τετραχηλισμένος, θέαμα όντως ελεεινό. Πολλές φορές, όταν συνερχόταν από την τρέλα, στην οποία τον είχε οδηγήσει ο Σατανάς, σύχναζε στα γύρω μοναστήρια για να βρει θεραπεία στην ασθένειά του. Δεν μπορούσε όμως να πετύχει τίποτε. Κάποιοι, που τον ευσπλαγχνίστηκαν, τον οδήγησαν στην Αγία Φιλοθέη η οποία, ύστερα από πολύ και εκτενή προσευχή τον λύτρωσε από εκείνη τη διαβολική μάστιγα. Έπειτα, αφού το νουθέτησε αρκετά, τον εισήγαγε και στην τάξη των μοναχών. Και έτσι ο νέος εκείνος, αφού εκάρη μοναχός, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του με μετάνοια και άσκηση, θαυμαζόμενος απ' όλους. 

Μάταια οι Τούρκοι προσπαθούν να ανακόψουν την δράση της. Ώσπου μια νύχτα, στις 2 Οκτωβρίου του έτους 1588 μ.Χ., πήγαν στο μονύδριο που είχαν οικοδομήσει στα Πατήσια (έτυχε τότε να εορτάζεται η μνήμη του αγίου ιερομάρτυρος Διονυσίου του Αρεοπαγίτου και η Αγία μαζί με τις άλλες αδελφές βρίσκονταν στον ιερό ναό επιτελώντας ολονύκτια αγρυπνία) και πέντε από αυτούς ανέβηκαν στον εξωτερικό τοίχο και πήδησαν μέσα στην αυλή. Στην συνέχεια εισέβαλαν στο ναό, όπου άρπαξαν την Αγία και την μαστίγωσαν με μανία και βαναυσότητα και την εγκαταλείπουν ημιθανή έξω από τη μονή της. 

Έξω από το ναό, στα δεξιά της εισόδου του, σώζεται η κολώνα, όπου η Φιλοθέη δέθηκε και μαστιγώθηκε. Οι μοναχές της την μετέφεραν στην κρύπτη της στην Καλογρέζα. Εκεί η Φιλοθέη υποκύπτει στα τραύματά της στις 19 Φεβρουαρίου 1589 μ.Χ. 

Είκοσι ημέρες μετά από την κοίμηση της Αγίας, ο τάφος της ευωδίαζε. Ακόμη, όταν μετά από ένα έτος έγινε η ανακομιδή, το τίμιο λείψανό της βρέθηκε σώο και ακέραιο. Επιπλέον ήταν γεμάτο με ευωδιαστό μύρο, τρανή και λαμπρή απόδειξη της θεάρεστης και ενάρετης πολιτείας της, προς δόξα και αίνο του Θεού και καύχημα της πίστεώς μας. Το ιερό λείψανό της βρίσκεται σήμερα στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών. Στο μνήμα της απάνω βρεθήκανε γραμμένα τούτα τα λόγια: «Φιλοθέης υπό σήμα τόδ' αγνής κεύθει σώμα, ψυχήν δ' εν μακάρων θήκετο Yψιμέδων». 

H Φιλοθέη ανακηρύχθηκε αγία επί Oικουμενικού Πατριάρχου Mατθαίου B΄ (1595 - 1600 μ.Χ.). Ο Nεόφυτος ο μητροπολίτης Aθηνών, αφού εξήτασε και ερεύνησε τα κατά τον βίον και το μαρτύριον της οσίας, σύνταξε αναφορά στο Πατριαρχείο μαζί με τους επισκόπους Kορίνθου και Θηβών και με τους προκρίτους της Aθήνας για να τάξει την οσία Φιλοθέη στους χορούς των αγίων. Σ' αυτό το συνοδικό έγγραφο είναι γραμμένα και τούτα: «Eπειδή εδηλώθη ασφαλώς ότι το θειότατον σώμα της οσιωτάτης Φιλοθέης ευωδίας πεπληρωμένον εστί και μύρον διηνεκώς εκχείται, αλλά και τοις προσιούσι τε ασθενέσι τε και θεραπείας δεομένοις την ίασιν δίδωσι... τούτου χάριν έδοξε ημίν τε και πάση τη ιερά Συνόδω των καθευρεθέντων ενταύθα αρχιερέων συγγραφήναι και ταύτην εν τω χορώ των οσίων και αγίων γυναικών, ώστε κατ' έτος τιμάσθαι και πανηγυρίζεσθαι». Tην Aκολουθία της την έγραψε κάποιος σοφός και ευλαβής άνθρωπος που ονομαζόταν Iέραξ. Aνάμεσα στα ωραία εγκώμια είναι και τούτο: «Δαυΐδ γαρ το πράον έσχες και Σολομώντος, σεμνή, την σοφίαν, Σαμψών την ανδρείαν, και Aβραάμ το φιλόξενον, υπομονήν τε Iώβ, του Προδρόμου δε θείαν άσκησιν...». Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 19 Φεβρουαρίου. 

http://www.saint.gr

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ

Ἀπολυτίκιον  

Ἀθηναίων ἡ πόλις ἡ περιώνυμος Φιλοθέην τιμᾷ τὴν ὁσιομάρτυρα καὶ ἀσπάζεται αὐτῆς τὸ θεῖον λείψανον, ὅτι ἐβίωσε σεμνῶς καὶ μετήλλαξε τὸ ζῆν ἀθλήσει καὶ μαρτυρίῳ, καὶ πρεσβεύει πρὸς τὸν Σωτῆρα, διδόναι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Κακό δεν είναι το ν' αμαρτήσεις. Κακό είναι το να μη μετανοήσεις για το αμάρτημα που έκανες. 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΕΝ ΕΛΑΒΕΣ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δεν έλαβες εντολή να κατηγορείς τον τεμπέλη, ούτε να ελέγχεις την κακία, ούτε να ονειδίζεις την οκνηρία, αλλά να ανακουφίζεις την πτωχεία, να ιατρεύεις την συμφορά, να απλώνεις το χέρι σου και να σηκώνεις εκείνους που έχουν πέσει.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΤΟ ΠΙΠΤΕΙΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ, ΤΟ ΕΜΜΕΝΕΙΝ ΕΩΣΦΟΡΙΚΟΝ, ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΕΙΝ ΘΕΙΟΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ Ο ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ!

Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας (Προς Εβραίους 13,8).

Μετάφραση:

Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χτες και σήμερα και στους αιώνες. 

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΡΙΩΔΙΟ- ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΝΟΙΞΟΝ ΜΟΙ ΠΥΛΑΣ, ΖΩΟΔΟΤΑ!

ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ- ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ!

ΡΑΚΟΒΑΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ

Προσοχή! Σχέδιο διαστρέβλωσης των προφητειών

Ρακοβαλή Αθανάσιου

Αφελείς συμπεριφορές και διαδόσεις φημών. 

Κοντά στο 1992 κυκλοφόρησε η φήμη ότι θα ξεκινήσει ένας μεγάλος πόλεμος, στον οποίο θα μπλεχτεί και η Ελλάδα, γιατί τότε έπεφταν δύο πασχαλιές μαζί, όπως είχε προφητέψει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Πράγματι τότε συνέπιπταν ημερολογιακά δύο μεγάλες γιορτές μαζί, το Πάσχα και ο Ευαγγελισμός και αυτό θεωρήθηκε από κάποιους σαν ερμηνεία της προφητείας του αγίου. Η φήμη διανθιζόταν και με άλλες λεπτομέρειες… Στο Άγιον Όρος Χριστιανοί (μοναχοί και λαϊκοί) αναμετέδιδαν την φήμη με κάποιο δισταγμό και επιφύλαξη, άλλοι βρίσκονταν σε μια κατάσταση διέγερσης και αναμετέδιδαν την φήμη σαν σίγουρο γεγονός και κάποιοι άλλοι δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτα και τα θεωρούσαν όλα αυτά ανοησίες. Τα πράγματα δικαίωσαν τους τελευταίους. 

Λίγο πριν το 2004 κυκλοφορούσε η φήμη ότι δεν θα γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα, γιατί θα ξεσπάσει πόλεμος. Πάλι εμφανίσθηκαν οι τρεις παρά πάνω κατηγορίες ανθρώπων. Μερικοί μάλιστα αγόραζαν και τρόφιμα…Πάλι τα πράγματα απέδειξαν ότι η φήμη ήταν μία σαπουνόφουσκα. Αυτές είναι δύο από αρκετές άλλες φήμες μικρότερης έκτασης που έφτασαν στα αυτιά μου. 

Τι συμβαίνει;…Υπάρχουν κάποιοι χριστιανοί (μοναχοί, ιερείς και λαϊκοί) που έχουν ευλάβεια ανακατεμένη με βλάβη, όπως έλεγε χαριτολογώντας ο όσιος Παΐσιος, που παριστάνουν τους χαρισματικούς, ενώ δεν είναι. Επιθυμούν τον θαυμασμό και τον σεβασμό του πλήθους, γι’ αυτό αναμεταδίδουν αυτές τις φήμες σαν βεβαιότητες, έστω και αν γνωρίζουν υποσυνείδητα ότι αυτό το παιχνίδι έχει ημερομηνία λήξης. Περιπαίζονται από την ματαιοδοξία. Δεν μπορούν να αντιληφθούν τη ζημιά που προκαλούν στο κύρος της Εκκλησίας και στους αδύναμους στην πίστη. 

Κοντά σ’ αυτούς υπάρχει και μία κατηγορία ανθρώπων που αρέσκονται να ακούν και να πιστεύουν τέτοιες φήμες χωρίς να εξετάζουν την εγκυρότητα της πηγής που τις διαδίδει, χωρίς να κοσκινίζουν τα πράγματα, χωρίς να βάλουν την απλή λογική να δουλέψει. Προφανώς μια τέτοια φήμη τους δημιουργεί μια ψυχική διέγερση που τους ευχαριστεί, κάνει την ζωή τους πιο συναρπαστική και έρχεται να καλύψει κάποια ψυχολογικά κενά. Από που αλλού μπορεί να πηγάζει αυτή η ανώριμη συμπεριφορά; Έτσι κάπως εξηγούσα τότε τα πράγματα για αρκετά χρόνια. 

Πριν από τα Χριστούγεννα του 2008 κυκλοφόρησε μια άλλη φήμη, εξαιρετικά επείγουσα.! Έλεγε ότι θα γίνει πόλεμος μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα. Μέσα στον Ιανουάριο του 2009. Καλούσαν τον κόσμο να πάρει τρόφιμα και κάποια χρήματα για να αντιμετωπίσει την δύσκολη κατάσταση, που θα δημιουργηθεί και θα διαρκέσει γύρω στους τρεις με έξι μήνες. Την φήμη την αναμετέδιδαν κάποιοι λαϊκοί αλλά και μοναχές. Αυτή την φορά κατονόμαζαν και την πηγή. Υποτίθεται ότι ήταν ο γέροντας Εφραίμ από την Αμερική. Επειδή ό γέροντας ήταν γνωστός και σεβαστός και είχε μεγάλο κύρος, η φήμη εξαπλώθηκε πολύ, σ’ όλη την Ελλάδα. Έφτασε να κυκλοφορεί ευρέως και στο διαδίκτυο. Πολλοί άνθρωποι συμμορφώθηκαν προς τις οδηγίες. Ευτυχώς υπήρξαν και αυτοί που δεν παρασύρθηκαν από το γενικό κλίμα. Πέρασαν οι μέρες και δεν έγινε τίποτε. Η φήμη για μία ακόμη φορά έπεσε στο κενό. Ο ‘Συναγερμός χτύπησε λάθος.’ !!! 

Δύο με τρεις μήνες μετά ο γέροντας Εφραίμ έκπληκτος έβγαλε μία ανακοίνωση από την Αμερική και δήλωσε ότι αυτός ποτέ δεν είχε πει τέτοια πράγματα. Κάποιοι είχαν παραφουσκώσει και παρερμηνεύσει τα λόγια του η -ακόμη χειρότερα- ξεκίνησαν χωρίς καν αφορμή; Το όνομα του π. Εφραίμ είχε δυσφημισθεί σε ευρεία κλίμακα! 

Τι είχε συμβεί; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που είχαν δώσει βάση στο όνομα του γέροντος Εφραίμ ένοιωθαν τώρα εξαπατημένοι και γελοιοποιημένοι. Το κύρος του γέροντος είχε δεχθεί ισχυρό πλήγμα, η πίστη των αδύνατων στην Εκκλησία και στους Αγίους της είχε κλονισθεί. Και οι εχθροί της Εκκλησίας χαίρονταν που είχε -κατ’ αυτούς- αποδειχθεί περίτρανα η χαζομάρα και η συμλεγματικότητα των Χριστιανών, που πιστεύουν σε Αγίους χαρισματούχους γέροντες και στις προφητείες τους. Κερδισμένοι βγήκαν οι εχθροί της Εκκλησίας και ό διάβολος. 

Το ίδιο ακριβώς διάστημα έπαιζε και ένα άλλο σενάριο, που αφορούσε τον άγιο Παΐσιο, και συνδυαζόταν με το σενάριο που προσπαθούσαν να το αποδώσουν στον π. Εφραίμ. 

Η αλήθεια. 

Είναι γεγονός ότι ο γέροντας Παΐσιος είχε πει, ότι θα φέρει ο Θεός έτσι τα συμφέροντα των μεγάλων και στο τέλος θα μας δώσουν την Πόλη. Θα πολεμούν μεταξύ τους και στο τέλος θα πουν σαν συμβιβαστική λύση: Την Πόλη ούτε εμείς, ούτε εσείς θα την πάρετε. Θα την δώσουμε στους Έλληνες. Αυτά τα λόγια τα έχω ακούσει και εγώ με τα αυτιά μου και γνωρίζω ότι τα έχει πει και σε πολλούς άλλους. Μάλιστα είπε σε κάποιον νεαρό άνδρα που τον επισκεπτόταν για πρώτη φορά, εσύ θα μπεις σημαιοφόρος στη Πόλη. Αποδείχθηκε ότι ο νέος αυτός ήταν αξιωματικός του Ελληνικού στρατού. Αυτή την ιστορία την γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια και είναι αληθινή πέρα ως πέρα. 

Η μέθοδος αποδόμησης της αλήθειας. 

Δεκαπέντε χρόνια μετά την κοίμηση του αγίου Παϊσιου, άκουσα αυτή την ιστορία διανθισμένη με κάποιες λεπτομέρειες, που εγώ τις άκουγα για πρώτη φορά και όσους από τους κοντινούς μαθητές του γέροντα ρώτησα και αυτοί δεν τις γνώριζαν. Αυτό το γεγονός με παραξένεψε πολύ. Πως γίνεται και οι κοντινοί του π. Παϊσίου δεν τα γνώριζαν και τα γνώριζαν κάποιοι άλλοι; 

Οι λεπτομέρειες που κόλλησαν κοντά στον αληθινό πυρήνα της ιστορίας είναι οι εξής: α) Το όνομα αυτού του αξιωματικού και β) ότι αποστρατευόταν την άνοιξη του 2009. Αυτό αμέσως έδινε ένα δραματικό χρονικό προσδιορισμό, ότι αυτή η προφητεία θα έπρεπε να εκπληρωθεί την άνοιξη του 2009.!!! Aπό την εποχή του Γκέμπελ (υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ) είναι γνωστή αυτή η μέθοδος διαστρέβλωσης και συκοφάντησης της αλήθειας. Γνωρίζω πολύ καλά πόσο έντονα αντιδρούσε ό όσιος, όταν κάποιοι προσπαθούσαν να κάνουν τέτοιους ακριβείς χρονικούς προσδιορισμούς. Να όμως που τώρα γινόταν αυτό ακριβώς που αντιπαθούσε ο άγιος … Ιεχωβάδες θα γίνουμε;… 

Η άνοιξη ήρθε και πέρασε, ο αξιωματικός αποστρατεύθηκε, πόλεμος δεν έγινε, την Πόλη δεν μας την δώσανε. Έτσι με την βοήθεια αυτών των λεπτομερειών που κόλλησαν στον αληθινό πυρήνα των προφητειών του αγίου Παϊσίου, κατόρθωσαν να τον βγάλουν ψεύτη και αναξιόπιστο στα μάτια των ανθρώπων που δεν τον γνώρισαν και που δεν γνωρίζουν τα πράγματα από κοντά. Προσπαθούν δηλαδή να κτυπήσουν το κύρος και την επιρροή που έχει ό όσιος Παΐσιος στους ευρύτερους ελληνικούς και ορθοδόξους χριστιανούς κύκλους. 

Προπαγάνδα ! 

Μάλιστα για να γίνει το κακό πιο αποτελεσματικό, το ίδιο διάστημα άρχισαν να κυκλοφορούν μια γελοία ιστορία για τρεις επιστολές που δήθεν έγραψε ο άγιος Παΐσιος και τις εμπιστεύθηκε σε ένα άγνωστο πρόσωπο με την οδηγία να τις παραδώσει τόσα χρόνια μετά τον θάνατο του, στον πρόεδρο της Ρωσίας, στον Έλληνα πρωθυπουργό και στον αρχηγό του ελληνικού στρατού. Και αυτό πολύ παράξενο!!. Για ένα τόσο σοβαρό θέμα κανένας από τους γνωστούς του γέροντα να μην γνωρίζει τίποτε; Ποιοί είναι αυτοί οι άγνωστοι που κυκλοφόρησαν αυτή την γελοία και προβοκατόρικη ιστορία με τις επιστολές: Τι ρόλο παίζουν; Που αποσκοπούν; Αυτό συνδυάσθηκε και με το δήθεν σενάριο του π. Εφραίμ και κυκλοφορούσαν μαζί ευρέως στο διαδίκτυο και παρέσυραν πολλούς ευλαβείς μεν, αφελείς δε, που είχαν εμπιστοσύνη στους δύο γεροντάδες. Δυστυχώς υπήρχαν και μερικοί χριστιανοί, που είχαν πολλή ευλάβεια μαζί με λίγη βλάβη, που αναπαρήγαγαν αυτές τις ύποπτες ιστορίες με περισσή ελαφρότητα, αφέλεια και ζήλο. 

Πονηροί πράκτορες 

Ποιοι άλλοι, εκτός των αφελών χριστιανών, είναι που βάζουν σε κίνηση αυτό τον τροχό των διαδόσεων σε τόσο πλατιά κλίμακα; Ποιοι έχουν τέτοιες επικοινωνιακές δυνατότητες;.. 

Από α) την μέθοδο και τον τρόπο διάδοσης, β) από το γεγονός ότι κατόρθωσαν να διαδώσουν τόσο πλατιά τα ψέματά τους, μήπως μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι το σχεδιασμένο και καλά οργανωμένο; Αν σκεφτούμε δε, ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που η Εκκλησία πολεμείται συστηματικά, ότι υπάρχει σε εξέλιξη μία πολιτική αποχριστιανικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, μπορούμε να σκεφτούμε ότι όλα αυτά είναι ‘βούτυρο στην φέτα’ ενός ευρύτερου σχεδίου επεξεργασμένου από πληρωμένους ψυχολόγους, επαγγελματίες συκοφάντες, πληρωμένους καθοδηγητές γνώμης, πράκτορες που εκμεταλλεύονται την ανοησία και τις προβληματικές προσωπικότητες κάποιων χριστιανών για να πλήξουν το κύρος των Αγίων και της Εκκλησίας. 

Ας μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας την αφέλεια και την ανοησία. Ας σταθούμε με φόβο και προσοχή. Ας γίνουμε φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί, γιατί -όπως έλεγε ο μακαριστός άγιος γέροντας Παΐσιος- ζούμε στον καιρό του Αντιχρίστου και κοιμόμαστε με τα τσαρούχια. Ας ελέγχουμε πολύ καλά τις πηγές μας όταν πρόκειται για τόσο σοβαρά πράγματα και πρόσωπα. Ας μην προσθέτουμε ή αφαιρούμε το παραμικρό πάνω στα προφητικά λόγια των συγχρόνων αγίων μας.

https://ellasnafs.blogspot.com, https://ethnegersis.blogspot.com

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

Του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Είναι σημαντικό γεγονός, όταν σύγχρονες έρευνες έρχονται να επιβεβαιώσουν την ορθότητα και πιστότητα της μεθόδου θεραπείας των ανθρώπων μέσα από την Ορθόδοξη ζωή. Αυτά που από πολλούς αιώνες πριν η Εκκλησία προτείνει ως μοντέλο ζωής, προτείνονται από επιστήμονες και άλλους φορείς ως τρόπος πραγματικής απελευθέρωσης του ανθρώπου, ως τρόπου απόκτησης της πραγματικής ελευθερίας 1. Για παράδειγμα, υπάρχει μια συγγένεια στόχων της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας με την λογοθεραπεία του Frankl (1905-1997).

Και εκεί σκοπός αυτής της ψυχοθεραπευτικής μεθόδου είναι η εύρεση του σκοπού της ζωής, η απελευθέρωση του ανθρώπου από τις εκάστοτε οικονομικές συνθήκες ή ψυχολογικές προϋποθέσεις.

Πράγματι αυτό είναι ένα σημαντικό μήνυμα που πρέπει να λεχθεί στα νέα παιδιά αλλά και τους μεγαλύτερους, ότι ναι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει την μέθοδο που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην ευτυχία, που δεν είναι κάτι άλλο αλλά η απόκτηση της αγάπης, η ένωση δηλαδή του ανθρώπου με το Θεό.

Η Εκκλησία λοιπόν έχει τον τρόπο να οδηγήσει τον άνθρωπο στην ευτυχία, στην χαρά.

Γνωρίζουμε την πορεία προς την κατεύθυνση αυτή από την Παλαιά Διαθήκη, έγινε σαφέστερη στην Καινή Διαθήκη και έχει απόλυτα προσδιοριστεί μετά το μεγάλο και σημαντικό γεγονός της Πεντηκοστής.

Ο τρόπος από τότε μέχρι και σήμερα είναι ο ίδιος. «Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή ουράνια χαρίσματα λαβών» είναι αυτός ο δρόμος που ξέρουμε ότι οδηγεί στα πνευματικά χαρίσματα.

Η αγάπη, η υπομονή, η ανεξικακία, η ελεημοσύνη είναι αυτά πού βοηθούν τον άνθρωπο με γρήγορα βήματα να ανέβει την ουράνια σκάλα, τη σκάλα των αρετών.

Όλες οι ασθένειες έχουν συνήθως παθολογικά αίτια. Πάθη είναι αυτά που τις δημιουργούν. Αρετές όμως είναι αυτές που τα θεραπεύουν. Για κάθε μία δράση υπάρχει η αντίδραση. Για κάθε μια πληγή υπάρχει το αντίδοτο.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Όταν κάποιος ασθενεί επισκέπτεται τον κατάλληλο γιατρό, δέχεται από αυτόν προσεκτική εξέταση, αν χρειαστεί υποβάλλεται και σε εξετάσεις.

Ο γιατρός έχοντας την κατάλληλη γνώση και πείρα και αξιολογώντας τα αποτελέσματα των εξετάσεων δίνει την δέουσα αγωγή και ζητά από τον ασθενή την αυστηρή τήρησή της.

Στην συνέχεια ξαναβλέπει τον ασθενή αρκετές φορές μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η υγεία του. Το ίδιο γίνεται με αντίστοιχο τρόπο και με τον πνευματικό στην Εκκλησία.

Η αποκατάσταση της υγείας στην περίπτωση αυτή λέγεται κάθαρση, η οποία αν παραμείνει μια σταθερή κατάσταση στον άνθρωπο οδηγεί στον φωτισμό και στη συνέχεια στη θέωση, στον αγιασμό δηλαδή, στην ένωση του ανθρώπου με το Θεό.

Είναι παράξενο και κάπως τραγικό πως οι άνθρωποι σήμερα ακολουθούν χίλιους τρόπους που τους παρουσιάζονται ως εύκολοι τρόποι απόκτησης της ευτυχίας και της εσωτερικής γαλήνης (γιόγκα, διαλογισμό, εσωτερισμό, κ.α.) και απορρίπτουν την σίγουρη οδό της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας, που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας και που γνωρίζουμε ότι έχει βέβαια αποτελέσματα (πλήθος αγίων).

Υπάρχει πρόβλημα σοβαρό διότι οι μετέχοντες στην Εκκλησία δεν βλέπουν την Εκκλησία ως ιατρείο, ως θεραπευτήριο. Δεν θέλουν να αποκαλύψουν την πληγή τους αλλά μάλλον να την θωπεύσουν με επαίνους και καλολογία.

Η εκκλησία όμως δεν θρέφει πάθη ούτε αναπτύσσει εγωισμούς. Έχει ρόλο θεραπευτικό.
Υπάρχει για να καθαρίζει τα μάτια των ανθρώπων, για να τους ανοίγει το διάφραγμα προκειμένου να αναπνεύσουν καθαρό ουρανό για να δουν, να ζήσουν τη βασιλεία του Θεού μέσα στην καρδιά τους.

Ένας τέτοιος χριστιανός που το επιτυγχάνει αυτό δεν μπορεί να ζει σε κατάθλιψη. Είναι πλημμυρισμένος στη χαρά. Αγαπά όλους τούς ανθρώπους και προσφέρεται από αγάπη σε όλους.

Είναι ο άνθρωπος της πραγματικής χαράς, του φωτός. Δεν τον επισκιάζει κανένα σκοτάδι. Αυτός είναι ο άνθρωπος που έχουμε ανάγκη, που έχει ανάγκη η κοινωνίας μας.

Και η Ευρώπη και η Αμερική και φυσικά και η Ελλάδα αναζητούν τον άνθρωπο αυτό αλλά συχνά με λάθος τρόπο. Θέλουν τα καλά αποτελέσματα αλλά χωρίς κόπο και πόνο .

Πράγμα όμως αδύνατο για την μεταπτωτική ανθρώπινη ύπαρξη. Τώρα κατά το κοινώς λεγόμενο «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ».

Είναι επίκαιρη όσο ποτέ η ορθόδοξη ψυχοθεραπεία. Είναι το φάρμακο, το βάλσαμο της εποχής μας, μιας εποχής που δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να το καταλάβεις ότι οδηγείται από το κακό στο χειρότερο.

Η Εκκλησία όμως έχει τη θέση της και τον ρόλο της, την διακονία και την αποστολή της. Είναι εργαστήριο πλάσης ψυχών και εργαστήριο θεραπείας παθών.

Μια τέτοια Εκκλησία, που οι λειτουργοί της έχοντας αυτογνωσία και γνωρίζουν τον σκοπό της δεν μπορεί παρά να γίνεται σεβαστή από όλους.

Όχι μόνο σεβαστή αλλά και αγαπητή και ανοικτή σε όλους. Μια Εκκλησία οικογένεια που υποδέχεται τους ανθρώπους και σιγά σιγά τους μεταμορφώνει και τους ομορφαίνει. Μια τέτοια Εκκλησία μάς χρειάζεται, οικογένεια!

1. Οι στόχοι της Ορθόδοξης Ψυχοθεραπείας και ο ρόλος της Εκκλησίας, Δρ. Πάρης Μπίνος MSc Λογοπαθολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (30 Σεπτεμβρίου 2016 Πεμπτουσία)

https://www.ekklisiaonline.gr, https://myorthodoxsite.blogspot.com